Negen doelpunten te Antwerpen
België—Holland
Wat anderen zeggen
80xte Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Maandag 20 Maart 1939
Derde Blad No. 24228
België sloeg Nederland met 5-4
Een rommelige en ruwe wedstrijd
Het verloop van den wedstrijd
EEN 54 nederlaag te Antwerpen is het resultaat geworden
van een voor Nederland nogal teleurstellenden wedstrijd,
waarin halflinie en verdediging aanzienlijk beneden de ver
wachtingen zijn gebleven! De negen doelpunten in deze ont
moeting wijzen er al op dat er ter weerszijden het een en ander
aan de defensie heeft gehaperd en dat er méér emotie dan
technisch en tactisch hoogstaand spel te genieten is geweest
(Van onzen redacteur)
Zulk een vreemde wedstrijd, als gisteren,
hebben wij in geen jaren meegemaakt. De
doelpunten waren talrijk als de sneeuw
vlokken op dezen Maartschen Zondag, maar
zij waren slechts zelden de bekroning van
fraaie aanvallen en sluitend combinatie
spel. Zij ontstonden bijna nimmer uit een
stormloop, waarbij men tevoren al voelde
aankomen dat het op een voltreffer uit-
loopen zou, doch kwamen ter wereld uit
wonderlijke situaties, ontstaan door ge
knoei van meerdere spelers en door scho
ten, die over het algemeen bleven beneden
het peil Van een internationalen wedstrijd.
O, ija, er waren uitzonderingen, en wij den
ken dan aan dat magnifieke doorzetten van
den ontzaggelijk snellen rechtsbuiten Fie-
vez, die de tweede Belgische goal voor zijn
rekening nam, en aan den uitstekend ge
plaatsten schuiver van Vente, waarmede hij
den stand bracht op 3—3, maar er was dit
maal te veel kaf onder het koren, zóóveel
kaf dat wij na deze ontmoeting geen nei
ging voelen tot enthousiaste beschouwin
gen, noch over de Hollanders, noch over de
Belgen!
Er is, na de pauze, een periode geweest
van misschien vijftien minuten, waarin
Oranje prachtig op dreef kwam en zoo vlot
en overrompelend attaqueerde dat de Bel
gen geheel en al in de verdediging w:rden
gedrongen. Met een beetje geluk had tóén
de beslissing ten gunste van Holland kun
nen vallen, doch verder dan den gelijkma
ker kwamen de onzen niet, en een vreemd
soortige goal van Braine, waarbij zeker tien
t-peiers voor ons doel stonden saamgedron
gen, doch niemand een hand of voet uit
stak naar den ingeschoten bal, dien men
blijkbaar niet zag hoewel hij zijn weg vond
tusschen het kluwen van Hollanders en
Belgen door, was voldoende om uit het Ne
derlandsche spel den gang weg te halen er.
de Roode Duivels weer in het offensief te
brengen.
Zwaargewichten.
Deze wedstrijd was overigens fraai,
noch boeiend of sportief. Hij was wèl
emotioneel, ruw en onvriendelijk en het
wil ons voorkomen dat de Belgische
keuze-commissie, of hoe zij bij onze
Zuiderburen hecten mag, daarbij niet
geheel vrijuit gaat. Die commissie im
mers heeft gevreesd dat België tegen
Oranje het onderspit zou delven en
daarom als tegenmaatregel een ploeg
opgesteld, die niet alleen bestond uit
geroutineerde krachten, doch ook
uit zwaargewichten.
En ziedaar de oorzaak van veel on
aangenaamheden en vele teleurstellin
gen. Dit Belgische team heeft zich pre
cies aan de opdracht gehouden: het
heeft tot het uiterste gevochten om een
goed resultaat te verkrijgen en zich ook
volkomen gegeven om het Hollandsche
samenspel te breken en den kop in te
drukken.
Maar waar dat niet ging door een
supprematie aan voetbalmeesterschap,
maakte men gebruik van lichamelijk
overwicht, gepaard met allerlei minder
toelaatbare trucjes, en noodwendig
moest dat onprettige gevolgen hebben.
Want niet zoodra merkte men aan Hol-
landschen kant den opzet der Belgen,
niet zoodra ontdekte men ook dat ar
biter de la Salie precies altijd den ver
keerde strafte, of onze spelers betaalden
met gelijke munt, waardoor het vooral
gedurende de tweede helft een smijt
partij geworden is zooals wij sinds
lang op internationaal gebied niet meer
hebben gezien.
Waardoor wij verloren.
De Hollandsche nederlaag zou nochtans
geen feit geworden zijn indien het elftal
even goed op dreef was geweest als in den
kamp te Rotterdam tegen de Hongaren.
Van die mooie sluitende combinatie van
teen, van die flitsende attaques en dat
hooge tempo zag men dezen keer echter
niet al te veel en voornamelijk was dat te
wijten aan Schubert en Van Male. die hun
gewonen vorm geen oogenblik hebben kun
nen benaderen. Reeds in den prillen aan
vang zag men Van Male telkens schoten
stoppen en den bal weer laten wegstuiten
en zag men Schubert hopeloos strijden te
gen zichzelf, tevergeefs trachtend in den
heksen-ketel van het Belgische stadion de
»ust te vinden, welke noodig was om met
succes te opereeren tegen den gevaarlijken
Belgischen rechtsbuiten Fievez, die zoo'n
groot aandeel gehad heeft in de overwin
ning der Roode Duivels. En met het ver
strijken van den tijd trad dat falen telkens
weer aan den dag. waardoor ook Calden
hove uit zijn evenwicht raakte en de kan
sen der Eelgen nog talrijker werden. Tot
overmaat van ramp kwam Andsriesen na
ruim een kwartier dermate in botsing dat
Jijn been verbonden moest worden en hij
kennelijk niet meer voor honderd percent
aan den wedstrijd heeft kunnen deelne
men.
Met een falenden linkshalf en een
spil, die niet op volle kracht kon op
treden, was ons elftal zijn ruggegraat
kwijt en dat heeft naar alle kanten zijn
stempel gedrukt op het spel der Oran-
jeploeg, welker voorhoede wel is waar
vele goede aanvallen ondernomen heeft
maar die bij haar offensief niet zoo
veel steun kreeg als wel wenschelijk
was en bovendien een geweldig sterke
halflinie tegenover zich vond. een half
linie ook nog, die het krachtigst was
op haar vleugels en er met veel succes
naar streefde onze gevaarlijke buiten
spelers: De Harder en Drager, schaak
mat te zetten, hetgeen hun buitenge
woon goed is gelukt!
Er was misschien nog één mogelijk
heid geweest om in de gegeven omstan
digheden de Roode Duivels te troeven,
en wel door dit zooveel oudere Belgi
sche team een zóó jagend en stug vol
gehouden tempo op te leggen dat zij
zich uiteindelijk op het zware en glad
de veld gewonnen had moeten geven
Oranje zag die kans echter niet of zij
achtte zich niet bij machte daartoe
over te gaan. want ver bleef het tempo
van het Hollandsche spel beneden dat
uit den kamp te Rotterdam, en lager
was het ook dan dat van de tegenpar
tij, die in toomelooze vaart achter het
leer aanstormde en daarbij alles omver
liep wat haar ln den weg trad!
Veel Hollandsche fouten.
Wie de vraag stelt of de Belgische zege
verdiend is geweest, moet tegelijkertijd vra
gen aan welke zijde de meeste fouten zijn
gemaakt. Want niet op het goede, maar op
het zwakke spel moet ditmaal den nadruk
worden gelegd. En die zwakheden en fou
ten vond men vooral aan Hollandsche zijde
ja feitelijk nog méér dan in den uitslag
weerspiegeld is!
Waarmede tegelijkertijd erkend wordt
dat de overwinning terecht is gekomen bij
het team, dat er ae meeste aanspraken op
kan doen geldenBelgië heeft wel is
waar een doelpunt gescoord (het derde),
dat heftig betwist is omdat men vrij alge
meen overtuigd was dat Capelle buitenspel
stond, maai- zij heeft daarentegen ook pech
gehad doordat de bal eenige malen, buiten
bereik van Van Male, door lat of palen ge
keerd werd.
Het aantal scoringkansen der Belgen is
ook verder beduidend grooter geweest dan
van Holland en als wij denken aan die mo
menten. waarin eenmaal een Braine op nog
geen meter voor open doel over een voor
zet heen liep en hoe later een Voorhoof
dat sterke stukje herhaalde, dan mogen wij
werkelijk toch wel concludeeren dat wij te
vreden kunnen zijn dat Holland er zóó af
gekomen is!
Capelle, de gesmade.
Toevallig hebben beide midvoors op de
zen middag de meeste doelpunten voor hun
rekening genomen, namelijk Capelle drie
en Vente twee, terwijl hij aan een derde
een zeer werkzaam aandeel had. Misschien
waren de goals van Vente kwalitatief meer
v/aard dan die van Capelle, maar hoeveel
méér voldoening moeten die doelpunten aan
laatstgenoemde geschonken hebben dan
aan onzen landgenoot. Die Belg immers
was de meest becritiseerde speler van het
gansche team. Heel het land onzer Zuider
buren scheen de laatste week ineens te
dwepen met den Antwerpschen midvoor
Wagner (die overigens Zaterdag tegen
Brussel heelemaal niet op dreef bleek te
zijn) en toen nu gistermiddag vlak voor
den aanvang door den luidspreker de op
stelling der elftallen bekend werd gemaakt
en de naam Capelle werd genoemd, gaf de
menigte, tot groote vreugde der Hollanders,
als één man uiting aan zijn misnoegen over
diens verkiezing door een waarlijk storm
achtig en oorverdoovend: „bóe óe.Maar
diezelfde versmade Belg bracht nog geen
tien minuten later zijn tienduizenden land-
genooten in een zwijmel van vreugde en
deed nog tweemaal daarna de Belgische
toeschouwers juichen tot de ooren van ons,
teleurgestelde Hollanders, er van tuitten
Voor de officieele tribune paradeerde met
vooruitgestoken borst de Belgische keuze-
commissie. En met welwillend oog zag zij
het na afloop aan hoe haar spelers op weg
naar de kleedkamer werden toegejuicht en
hoe óók Capelle (natuurlijk Capelle!) als
een held werd omringd en bejubeld.
Voetbalgünst is een rare zaak..;..!
Braine, de motor der Belgische
ploeg.
Als men intusschen bij de Belgen een
speler to': held wil uitroepen, laat men het
dan niet Capelle, doch Braine doen, want
hij is de man geweest, die België aan deze
overwinning geholpen heeft.
Zonder Braine en er was nog des mor
gens twijfel of hij wegens familieomstan
digheden wel kon uitkomen zou het Bel
gische team ongetwijfeld ten onder zijn ge
gaan, hoeveel fouten er in onze ploeg ook
werden gemaakt. Raymond, de voetbal-
kunstenaar, was de stuwende kracht in deze
Belgische combinatie, hij was in de verde
diging als er gevaar dreigde (toen Holland
na de pauze een tijdlang sterker werd,
bracht hij tweemaal voor eigen doel in
angstige situaties redding!), hij steunde de
halflinie in haar aanvallende taak. verdeel
de het spel op weergaloos handige wijze,
schiep kansen voor zijn medespelers en was
een wanhoop voor de Hollandsche verdedi
gers, die op dit listige opereeren geen vat
hebben kunnen krijgen. Braine zit helaas
wat al te vul met trucjes, welke nog al eens
tot onvriendelijke daden leiden (scheids
rechter de la Salie kreeg er trouwens veel
te laat kijk op), maar.hij is een talentvol
speler, die gisteren vér boven alle anderen
uitblonk en de ster van het veld mocht
worden genoemd.
Goed Hollandsch voorhoedespel.
Het Hollandsche team had geen bepaald
sterke uitblinkers. Het heeft, dunkt ons, nu
wel bewezen dat het tegen de Hongaren iets
boven zijn kracht heeft gespeeld en dat
eenige wijzigingen noodzakelijk zijn om ons
internationale voetbal geleidelijk weer in
opgaande lijn te brengen. Niet aan de voor
hoede zouden wij wülen tornen! Zij was Courant" hieronder volgen:
het beste deel van de ploeg, zij kon snel Ba Dernlère HeureDe Belgen waren de
zijn en gevaarlijk, zij_kon vlijmscherp door ten en atUnkomdat aan hen
gen deden, doch Paverick geweldig op dreef
was en een krachtige halflinie met een te
ruggetrokken spil voortdurend voortreffe
lijk assisteerde.
Hoeveel vlotter zou alles echter nog ge
gaan zijn indien de Hollandsche midden
linie zich meer had doen gelden en de
ruimte achter de voorhoede op meer af
doende wijze had aangevuld. Nu poogde
Smit wel weer den sohakel te vormen,
maar de Belgen zaten ook hém feller op
den huid dan hem blijkbaar lief was en
het stelde linksbuiten De Harder toch fei
telijk ook wat al te veel op non-actief.
In Rotterdam bleef Smit eveneens ach
ter. maar De Harder kreeg toen vrij veel
werk; gisteren, echter, waren er lange
periodes waarin de Hagenaar er eenvoudig
niet aan te pas kwam en dat kon ons voor
hoedes pel niet ten goede komen. Wat hij
te doen kreeg, deed hij evenwel uitstekend,
hoe zwaar hij ook werd gedekt en vooral
in dat kwartiertje van opleving na de
rust kon men genieten van zijn snelle
rushes en zijn prachtige voorzetten, die
o.a. den grondslag legden voor ons derde
doelpunt! Smit, Vente. Van der Veen en
Drager, traden eveneens zeer actief op,
voor zoover de omstandigheden dat toelie
ten. Hun combineeren was dikwijls heel
goed. Zij wisselden handig van plaats,
hadden initiatief en doorzettingsvermogen
en maakten het de Belgen heel moeilijk.
Drager kreeg ditmaal niet zooveel kans
als in Rotterdam en hij zal nog moeten
leeren zelf een schot te wagen (wat hij in
eigen club trouwens wel doet!), doch Van
der Veen schoot meer dan vroeger, terwijl
Vente opnieuw uiterst actief is geweest
en voor de tweede maal de keuze-commis
sie. die hem ondanks veel critiek toch op
stelde, volkomen gelijk heeft doen krijgen.
De zwakke stee.
Laten wij over Schubert, als links
half, niet veel meer zeggen. Hij vol
deed in Rotterdam ongetwijfeld, maar
faalde gisteren zoodanig dat men hem
thans onmogelijk verder handhaven
kan. In het lawaai en het geweld van
het bijna geheel bezette stadion (een
paar duizend kaarten bleven onver
kocht! gingen zijn zelfvertrouwen en
zijn toekomst als internationaal helaas
roemloos ten onder
Anderiessen is goed begonnen. Dat hij
later terugviel moet waarschijnlijk aan
zijn blessure toegeschreven worden, het
geen hem dus zijn plaats niet kosten zal.
De Ajaxled is voorloopig voor ons Oranje
elftal nog onmisbaar!
Stam Is vermoedelijk bezig zich voor ge-
ruimen tijd een plaats in de Oranjeploeg
te veroveren. Nog meenen wij dat Pauwe
op die plaats fijner werk verricht heeft,
maar de Hagenaar was gisteren al beter
dan te Rotterdam en speciaal nu de Bel
gen onze tegenstanders waren, is dat een
feit van be teekenis. Alleen krijgt men den
indruk dat de samenwerking tusschen
hem en Blomvliet nog niet altijd tot in
finesses is vastgesteld of begrepen, waar
door Isemborghs ditmaal meer kansen
beeft gekregen dan noodig was geweest.
Die Blomvliet was intusschen de beste
onzer backs, want Caldenhove begon al
spoedig te weifelen met vóór zich de fa
lende Schubert en achter zich een keeper,
die in jaren niet zoo onzeker is opgetre
den! Wij zeiden het al: Van Male was er
uit, zóódanig dat het ons op een of meer
doelpunten te staan is gekomen.
Zien wij het goed dan krijgt thans Dijk
stra, de Z.FC.-doelman, op 23 April te
Amsterdam zijn groote kans
Toen er gisteren tijdens den wed
strijd een verre, hooge bal naar de tri
bunes suisde en in het publiek scheen
te zullen verdwijnen, was er ineens
een slanke, blonde jonge kerel, die om
hoog sprong en met één draaiende
handbeweging het met kracht neder-
komende leder onderschepte en op
zijn rechterhandpalm tot rust bracht.
Belgische en Hollandsche journalisten
keken hun oogen uit, totdat de jonge
man zich omdraaide en een der pers-
menschen riep: „Geen wonder, het is
Dijkstra
Deze Dijkstra verwachten wij onder
de lat in den volgenden kamp tegen
de Belgen.
Moeten wij nog veel zeggen over het spel
der Belgen, die wij hiervoor al zoo her
haaldelijk ter sprake hebben gebracht?
Zeker, het was goed, doch zonder den
glans van het verleden. Het was daarbij
niet bijster schot vaardig en vond zijn
steunpunten hoofdzakelijk in Braine, Van
Alphen en Paverick, terwijl Fievez een
onafgebroken gevaar zijn kon. niet alleen
door zijn snelheid, maar ook door het
feit dat hij van Schubert geen tegenstand
van be teekenis te duchten had.
België nam steeds weer de leiding.
Hoezeer het in dezen wedstrijd gespan
nen heeft, blijkt overigens voldoende uit
het verloop der score. Na 10 maakte
Holland door Vente gelijk. Wel nam België
daarna met 3—1 de leiding en begonnen
overmoedige Belgen op de tribunes te roe
pen van „tien. tien", maar Smit ver
kleinde uit een penalty den achterstand
toen Van Calenberg den bal met de vuist
uit de goal had geslagen, en in een „Hol
landsche kwartiertje" zorgde Vente ge
assisteerd door Drager, voor den gelijk
maker. Weer liep België uit en weer kwa
men de partijen tdoor Vente» op gelijken
voet, doch tenslotte wist België dan het
duel te winnen door tien minuten voor het
einde een voorsprong te nemen, welke zij
niet meer afstond.
De
UIT DE BELGISCHE PERS.
Belgische Zondagavondbladen beperken
zich zonder uitzondering in hoofdzaak tot het
weergeven van minuut tot minuut van het ver
loop van den wedstrijd. De verslagen laten overi
gens geen twijfel over de waardeering van den
uitslag, die juist en verdiend was. Enkele ter
loops geplaatste conclusies laten wij aldus „De
de verdediging der Roode Duivels snijden
en deed met vier doelpunten volkomen haar
plicht tegen een defensie, waarin Badjou
en Van Calenberg zeker geen groote din-
meestal het initiatief was.
De Gazet van Antwerpen achtte Caldenhove
den grooten uitblinker in de Nederlandsclie ver
dediging terwijl de Belg Henry zichtbaar last
had met het trio Dragervan der VeenVente.
De Belgen hadden gisteren te Antwerpen
voor de rust het voordeel van den wind. die
schuin over het veld stond. Het spel golfde
dadelijk in hoog tempo op en neer. waarbij ter
weerszijden eenige malen naast werd geschoten.
In de 8ste minuut werd Stam door den goed
spelende Isemborghs gepasseerd, waarna de
Belgische linksbuiten het leder keurig afgaf
aan Capelle. die een effectvol schot loste, waar
naar Van Male tevergeefs greep. Via den bin
nenkant van den paal belandde de bal achter
den Rotterdamschen keeper Fiévéz liep nog toe
maar behoefde er niets meer aan te doen: het
leer was al achter de lijn.
Van een overwicht van een der ploegen was
hierna voorloopig geen sprake, en zoo verliep
het eerste kwartier met sterk wisselend spel, in
een nerveuze sfeer, welke zoo kenmerkend is
voor de BelgiëHolland-ontmoetingen.
Een zeer gevaarlijk moment ontstond er na
negentien minuten voor het Hollandsche doel.
Met prachtig samenspel ging de Belgische
voorhoede door de Nederlandsche defensie
heen; Schubert werkte slecht weg. waardoor
Isemborghs schitterend kon voorzetten. Fiévéz
kopte in, van Male. op de knieën vallend, kon
het leder slechts half keeren en een doel wor
steling ontstond, waarbij onze veste als door
een wonder aan doorboring ontsnapte.
Anderiesen moest na deze precaire oogen-
blikken als gevolg van een botsing het veld
verlaten om verbonden te worden. In die enkele
minuten was België veel sterker en van Male
kon een kopbal van Capelle slechts met groote
moeite er uit houden. Verkeerd wegtrappen van
Schubert veroorzaakte opnieuw een gevaarlijke
situatie voor het Nederlandsche doel. waarbij
Blomvliet de dreiging kon voorkomen.
Na ruim 20 minuten spelen Anderiesen
was inmiddels teruggekeerd kreeg België
eenig overwicht in het veld.
Maar juist in die periode kwam de gelijk
maker.
De Harder liep door op een slecht naar voren
geplaatsten bal. Hij passeerde Van Alphen en
zette laag voor. Stijnen raakte, op 2 meter van
doel staande, den bal maar half en Vente was
er zeer snel bij om een scherp schot te lossen,
onhoudbaar voor den volkomen verrasten
Badjou. Het was 11, na 25 minuten.
Dit vrij onverwachte doelpunt inspireerde de
Oranjeploeg tot enkele goede aanvallen, zonder
dat het. resultaat opleverde
van Male af. die wel uit zijn doel moest komen.
Via den paal belandde het schot van den
kleinen Belgischen rechtsbuiten in het Neder
landsche doel. België had na 34 minuten op
nieuw de leiding.
Een buitenspeldoelpunt?
Er rezen enkele moeilijkheden met den
scheidsrechter, in het bijzonder over de toepas
sing van den buitenspelregel, terwijl de ver
standhouding in het veld zeer veel te wenschen
overliet.
Na 40 minuten kon Capelle den voorsprong
van België vergrooten, toen de geheele
Hollandsche verdediging bleef staan
wegens buitenspel, maar de grensrechter,
wien de heer de Ia Salie om advies vroeg,
had niets gezien en onder protest van het
Nederlandsch elftal kende de arbiter het
doelpunt toe. Of hij daarin al dan niet ge
lijk had was van onze plaats af niet te
beoordeelen. Wel hoorden wij later ook van
tallooze Belgen dat Capelle inderdaad bui
tenspel had gestaan!
Deze 13 achterstand prikkelde intusschen
het Nederlandsch elftal buitengewoon en enkele
zeer gevaarlijke aanvallen weiden opgezet. De
bal bleef maar voor het Belgische doel, doch
steeds was er een Belgisch been of hoofd, waar
het leder tegen aan kwam. Het eene sensatio-
neele moment volgde op het andere en de
spanning vond haar hoogtepunt in een doel-
worsteling. waarbij van Calenberg den bal met
de hand uit het doel sloeg.
Ditmaal stond de heer De la Salie er vlak
bij hij liep overigens slecht mee en terecht
kende hij een strafschop toe, waaruit Smit
onhoudbaar in schiet (.3—2). Twee minuten
later was het pauze.
Vente was trouwens een bestendig gevaar voor
de geheele achterhoede der Roode Duivels.
Drager en De Harder worden door „De Dag"
waardige opvolgers genoemd van Wels en Van
Nelle, doch voor Vente vindt dit blad weinig
goede woorden. Vente miste behendig de mooiste
kansen. De Roode Duivels-ploeg op haar beurt
combineerde vooral in het eerste kwartier zoo
goed. dat Schubert en Stam zich vaak uitslui
tend tot verdedigen moesten bepalen. „De Dag"
is voorts van meening. dat het derde Belgische
doelpunt niet op volkomen regelmatige wijze
gescoord werd. hetgeen niet afdoet aan het feit,
dat België de overwinning volkomen verdiende.
..De Nederlandsche voorhoede heeft zich niets
te verwijten, doch Caldenhove en Blomvliet lie
ten zich zoo nu en dan uit positie spelen en
van Male s uitloopen was vaak niet bijster goed
berekend. Stam en Schubert ten slotte schenen
zich moeilijk aan de BelgiëHolland-sfeer te
kunnen aanpassen."
Het Laatste Nieuws: Verdiende zege.
Le Soir: een alleszins verdiende overwinning.
Capelle was de held van den wedstrijd.
Smit. miste een kans vlak voor doel. De druk op
het Belgische doel werd intusschen steeds groo
ter en ieder oogenblik werd de gelijkmaker
verwacht. Plotseling brak Isemborghs snel door
en zijn voorzet werd door Van Male slechts half
geraakt. Op het laatste moment kon Schubert
echter nog redding brengen. Direct daarop
waren de Oranjehemden weer voor het Bel
gische doel te vinden. Wel verdedigden Paverick
c.s. daar met den inzet van alle krachten, maai
de druk werd op den duur onhoudbaar. In de
22ste minuut kwam toen de gelijkmaker.
Van onze achterhoede ging het leder naar
den in teruggetrokken positie spelenden Smit.
Even deed deze een paar passen met den bal en
daarna gaf hij een zuivere pass door het mid
den. Tusschen de beide Belgische backs door
stormde Vente naar voren. Hfj schoot maar het SUV,VM
leder werd door den paal gekeerd doch nu was pene wiens opstelling het felst aangevochten
I li' Q Cr AT" or cnpl nil nm non aonvol ta vnltnniQn
In de kleedkamer der winnaars.
In de dichte, warme dampen, die uit de Bel
gische badcellen van het Antwerpsche stadion
de kleedkamer inwolkten, vond aldus De Crt.
het triomfeerende Belgische selectiecomité
best zijn weg om de handen te kunnen drukken
van de elf Roode Duivels, die de sombere critie-
ken van de eigen bladen zoo knap gelogenstraft
hadden.
Majoor Chomé, het jongste lid der Belgische
keuzecommissie, vertelt ons met stralend gelaat,
dat vooral het succes van den middenvoor Ca-
Drager er snel bij om den aanval te voltooien
3—3.
Nu was nog alles mogelijk. Gevaarlijk kwa
men de Belgen voor het Nederlandsche doel en
toen van Male een niet te moeilijk schot slechts
half keerde, dacht iedereen opnieuw aan een
Belgisch doelpunt, maar als door een wonder
ontsnapte ons doel aan een doorboring.
Het bleek echter slechts uitstel van executie
te zijn. want bij de volgende doelworsteling kon
de bal wel worden weggewerkt, doch Braine
bemachtigde het leder opnieuw en tusschen
een kluwen van spelers loste hij een laag schot
waarbfj niemand den bal blijkbaar zag en der
halve ook geen moeite deed den schuiver te
keeren 43.
De Nederlandsche verdediging, die zich ook
in de tweede helft geenszins herstelde van een
uiterst zwak begin, liet zich direct daarna weer
verrassen en wij telden reeds een vijfde Bel
gische goal, doch Blomvliet redde nog op de
lijn.
En het onverwachte geschiedde!
Een keurige combinatie tusschen de Harder.
was. allen hierbij eens zoo gelukkig maakte.
„Allen" moest trouwens te veel gezegd heeten.
Want in den hoek. waar Braine zich de schoe
nen aandeed, was het lang niet pluis met de
stemming. De groote, maar tevens vluggeraakte
voetbalkunstenaar. Braine, was namelijk heele
maal niet te spreken over den wedstrijd.
„Rugby," zegt Braine.
„Dit. was geen voetballen meer. het was rugby."
zei Br tine, die op het veld niet alleen met zijn
voetbaltalenten, maar ook anders bereidvaardig
genoeg geweest was. Neen, de Braine. die bij een
der Belgische doelpunten revanche nam op de
door hem niet geapprecieerde voetbalmanieren
van een enkelen tegenstander door de om deze
goal teleurgestelde verdediging, tergende kus
handjes toe te werpen, bleek voor het oogenblik,
zoo vlak na den emotievollen kamp, toch wat
uit zijn wiek geslagen.
Aanvoerder Stijnen was heel wat beter ge
mutst. „Verdiend gewonnen, hè?" zei de Bi'gi-
Drager en Vente was de Belgische verdediging sche spil met breeden glimlach. ..Maar jullie in
te machtig: vlak voor doel kreeg Vente opnieuw
den bal toegespeeld en de gelijkmaker lag in
het Belgische net, 44. Nog veertien minuten
waren er toen nog te spelen en opnieuw was
weer de strijd geheel open.
Van der Veen geraakte geblesseerd, doch kon
Holland mogen niet in zak en asch zitten hoor.
want als deze zware wedstrijd op Nederlandschen
bodem was gespeeld, zou de uitslag misschien
wel andersom geluid hebben. Ik had opdracht."
aldus Stijnen. „om in 't bijzonder Vente te
schaduwen. Ik heb met die taak de handen vol
Een Hollandsch kwartiertje.
De Belgen waren na de hervatting onmid
dellijk gevaarlijk. Een omhaal van Braine be
landde tegen de lat en even later kreeg de
Beerschotspeler opnieuw een kans. doch hij
profiteerde er niet van. Smit werd vervolgens
hardhandig tegen den grond geloopen waardoor
Tinl-l rtr,,, l.nin J J. 1. .,1.1_
Zoo verstreek het eerste half uur. Een fout hy zich aan de knie verwondde, hetgeen hem
ColvilKfief nroerl Ua* klA^Anl a a a a1, l__i
van Schubert werd het Nederlandsche elftal
toen opnieuw noodlottig. Hij werkte zoo slecht
weg, dat Voorhoof gemakkelijk het leder naar
den vrijstaanden Fiévéz kon afgeven. In het
duel met Caldenhove bleef de Belgische rechts
buiten overwinnaar en hy stormde alleen op
bij het loopen hinderde. Na een tweetal corners
voor België kwam Nederland er toen beter in vv««y.. 6<->uCu, i^6uCuC11
en j e Oranjevoorhoede kwam. goed combinee- zich enkele spannende momenten voor, doch
rend, telkens voor het Belgische doel terug, i verandering in den stand kwam er niet. zoodat
Van der Veen kreeg daarbij het leder fraai de Roode Duivels
toegespeeld, maar faalde met zijn schot. Ook I wonnen.
spoedig weer meespelen. Trouwens, talrijk gehad, want wat was Vente beweeglijk, en over
waren de lichte blessures, hetgeen zijn oorzaak welk een formidabele sprint beschikt hij. Ook
vond in de harde, dikwijls unfaire speelwijze vandaag."
van meerdere spelers. Vente was ook voor de ster in de Belgische
üc beslissing, verdediging, den rechtsback Paverick. de lastig
ste en gevaarlijkste klant, in ae Nederlandsche
voorhoede geweest. „Kick Smit," aldus Paverick.
„is m. i. nog niet heelemaal de oude. doch hier
tegenover staat weer. dat de Nederlandsche
vleugelspelers veel sneller waren dan wij Belgi
sche verdedigers gedacht hadden. Het was een
zware wedstrijd, maar ik heb hem van het be
gin tot het einde fijn gevonden."
I België's grijze assistent-trainer Torten Goe-
tinck. België's international uit de grijza voetbal-
peil J oudheid, was tusschen al die hooggestemde se-
lectieheeren en die van blijheid overloonende
voetbaljeugd de eenige. die kalm op zijn gemak
zijn oordeel formuleerde. Goetinck zeide met
diepe bewondering te hebben gekeken naar het
soüede, keurige spel van Nederlands spil. Ande
riesen, „den voorloopig onmisbare voor het
Terwijl niemand een doelpunt tegemoet
zag, viel plotseling de beslissing. Onze ver
dediging weifelde even, denkend dat er ge
floten zou worden voor freekick van Braine
doch de arbiter liet doorspelen en de bal
kwam bü den vrijstaande Capelle. die van
vlakbij scoorde, 5I.
In de laatste tien minuten zakte het
j'.nmerkelijk De strijd was gestreden, het zeer
hooge tempo deed zijn invloed gelden. Nog deden
met 54 den wedstrijd
