Rook CHIEF WHIP
De Leidsche
Bioscoop-Programma's
LEIDSCH DAGBLAD Eersie Blad
Zaterdag 11 Maart 1939
Reeds 20 jaren de beste sigaret voor Uw gezondheid!
guldens sparen!
T Gaal- van zèlF,
mei- gróóf gemak!
Trouw de zegeltjes
bewaren!
Koop Persil-produd
en plak
ci. o
HET 30-JARIG BESTAAN VAN DE
CHR.-HIST. KIESVEREENIGING.
Minister Slotemaker de Bruine, prof. jlir.
mr. B. C. de Savornin Lohman en
staatsraad dr. J. Schokking
voeren het woord.
In de Stadsgehoorzaal, welke op de bal
kons na nagenoeg geheel bezet was. heeft
gisteravond de Chr.-Hist. Kiesvereeniging
haar 30-jarig bestaan herdacht.
Onder de vele aanwezigen merkten wij
om. op minister Slotemaker de Bruine,
staatsraad mr. dr. J. Schokking en prof. dr.
J. de Zwaan, die het H.B. der C.-H. Unie
vertegenwoordigden, den burgemeester mr.
A. v. d. Sande Bakhuyzen, mr. P. E. Briët,
Ud der Eerste Kamer. mr. L. Bosch Ridder
van Rosenthal, A'. Fortgens, voorzitter van
de Federatie van C.-H. Jongeren in Neder
land. wethouder Jac. Wilbrink, de heeren
D. Parmentier, H. de Jong en Van Ulden
namens de A.R. Kiesvereeniging „Neder
land en Oranje" en voorts een afvaardiging
van den Leidschen Chr. Besturenbond, den
Chr Nat Werkmansbond en vele gemeen
teraadsleden.
Het Leidsch Salon-orkest o.l.v. den heer
J. Plu. luisterde den avond met muziek op.
De voorzitter van de Chr.-Hist. Kiesver
eeniging, de heer. Y. Tymstra las. na ge
meenschappelijk gezang van Ps. 138 1, Ps.
33. waarna hij in gebed voorging.
Spr. gaf vervolgens een overzicht van het
30-jarig bestaan der kiesvereeniging en
heette hierna allen, in 'het bijzonder de aan.
wezige autoriteiten, welkom, waarbij hij
zich richtende tot het dagelijksch bestuur
van de A.R. Kiesvereeniging, opmerkte, dat
al zijn er nog wel enkele verschilpunten, er
nog wel eens een tijd kon komen, dat naar
samenwerking moet worden gezocht en
dat dan het protestantisme in al zijn ge
ledingen schouder aan schouder zal dienen
te staan.
Toespraak minister Slotemaker
1 de Bruine.
Minister Slotemaker de Bruine, die in
de plaats van minister Van Boeyen. die
verhinderd was, het woord voerde heeft in
een korte toespraak gewezen op de drie
tien-jarige perioden, die in het dertigjarig
bestaan der kiesvereeniging te onderschei
den zijn. Voerde men in de jaren 1909
1919 een politieke propaganda zooals dat
ln die jaren voor de. hand lag. kalm en be
zadigd. de periode van 1919—1929 was die
waarin het algemeen kiesrecht kwam en
waardoor het ggnsche volk in den partij
strijd werd geworpen. Vanaf dien tijd da
teert ook sprekers intrede in de politiek.
Toen moest een propaganda gevoerd, waar
bij het ging om de beginselen en niet om
de belangen. Dit is een zuiver C. H.-geluid.
Met nadruk toonde spr. aan, dat wij het
volk, de kiezers, de Staten-Generaal, ja
het geheêlee politieke leven bederven, in
dien wij er op uit zijn om door het geven
van beloften stemmen te verkrijgen. Spr.
noemde het een dwaze manier om kiezers
te vangen. Het zal bij ons steeds blijven
gaan om de beginselen en om de doorwer
king van die beginselen op alle terreinen
des levens. Doen wij dit niet. dan zakt de
politiek tot een bedenkelijk peil.
Tenslotte besprak minister Slotemaker
de Bruine den politleken strijd in de ja-
ren 19291939. waarbij hij aantoonde, dat
het vooral in dezen tijd is geweest, dat
het parlementaire stelsel sterk over de
tong ging en nog gaat, Nadrukkelijk stelde
spr. in het licht, dat zeer duidelijk ge
scheiden dient gehouden te worden de
aparte taak welke kiezers, gekozenen,
raadslieden der Kroon en de Kroon heb
ben. Spr. eindigde met er op te wijzen,
dat het toch enkel en alleen in den poll-
tieken strijd zal dienen te gaan om de
belijdenis en handhaving der beginselen
en niet om bepaalde leuzen en beloften.
Rede prof. jhr. mr. B. C. de
Savornin Lobman.
Prof. jhr. mr. B. C. de Savornin Lohman,
lid der Eerste Kamer sprak vervolgens
over het buitenlandsch beleid, de defensie
en de C.H. Unie
In zijn inleiding constateerde spr., dat
uiteraard een kabinet, dat zich op den
grondslag stelt van het positieve christen
dom door de C.H. Unie met sympathie
wordt begroet. Die grondslag is voor ons
van meer Delang dan de samenstelling,
hoewel wat dit laatste aangaat verbree
ding van de basis van het kabinet allicht
niet de defensie, het onderwerp van
heden, ten goede zou zijn gekomen.
Van de drie hoofdpunten in het regee-
ringsprogram: versterking der defensie;
activeering onzer volkswelvaart, in het
bijzonder door krachtdadige werkloos
heidsbestrijding; saneering over financiën.
846
(Inge». Med.)
alle drie van uitnemend gewicht, heeft
toch wel. aldus spr., de defensie een zeer
bijzonder karakter, zooals bij monde voor
al van den minister van Defensie, namens
het geheele kabinet sprekende, is betoogd.
Dat de defensie van zoo buitengewone
beteekenis is, volgt hieruit, dat zij dient
om de hoogste volksbelangen van mate-
rieelen, maar ook van geestelijken aard te
beschermen.
Grooter ramp, dan de onafhankelijk
heid te verliezen, kan een volk niet tref
fen; nauwelijks minder groot is de ramp
in een oorlog te worden betrokken. De
defensie bedoelt zooveel mogelijk het
tweede te voorkomen, en. mocht zij daar
in niet slagen, ons voor het eerste te be
hoeden. Daarbij moet niet alleen op Ne
derland, maar ook op Indie worden gelet
ten opzichte van welks miilioenenbevol-
klng wij een verheven, ons door Gods
bestel opgelegde taak hebben.
Zeer Jnist is ln de Tweede Kamer door
den C.H. afgevaardigde jhr. Rutgers van
Rozenburg dezer dagen uiteengezet, dat
wij daarom de laatste penning voor de
defensie over moeten hebben.
Spr betoogde verder, dat inderdaad de
nood ons is opgelegd, de defensie krachtig
te versterken
Nederland was steeds een trouw lid van
den Volkenbond en het ideeele doel van
dien bond is, zoo als wijlen de Savornin
Lohman reeds vóór zijn oprichting be
toogd heeft, eisch van christelijk begin
sel. Daarover zijn alle C. Historischen het
steeds eens geweest, al bestond er tot voor
kort wel eenig verschil van meening over
de vraag in hoeverre de feitelijke Volken
bond volkomen vertrouwen verdiende.
Spr. zelf heeft daarover nooit bijzonder
optimistisch geoordeeld
Hoe dit zij, na de mislukking der sanc-
tlepolltlek was voor Nederland „de weg
terug" aangewezen.
Waar de collectieve veiligheid dood bleek
te zijn. mocht Nederland zich niet meer in
een politiek van sancties en doortocht van
troepen begeven. Reeds voor eenige jaren
keerde de Ned. Regeering terecht in begin
sel terug tot de neutraliteitspolitiek van
vóór 1914.
Gelukkig is tevens door onze regeering
begrepen, dat dan ook inzake de defensie
het roer moest worden omgewend. Herbe
wapening was noodig, waar Nederland al te
zeer leger en vloot had verzwakt en de an
dere naties zich tot de tanden toe bewape-
den.
Vervolgens stelde spr. de vraag, hoe de
houding van ons volk daartegenover was.
Inzake de defensie, aldus spr.. over het al
gemeen niet onbevredigend. De S.D.A.P. en
de Vrijz. Dem. Partij kenterden en worden
liever niet meer aan haar verleden herln-
t nerd. Dat behoeft ook niet als zij, met
name de SD.A.P., die op dit stuk nog wel
1 wat te ieeren heeft, er geen aanleiding toe
geeft! Ook moeten deze bekeerden niet de
leiding hebben bij den opbouw onzer defen
sie, want zij blijven steeds een slag achter.
Minder bevredigend is de houding van
eenige politieke partijen ten aanzien van
ons buitenlandsch beleid.
De N.S.B. suggereert voortdurend, dat de
Ned. regeering maar in schijn neutraal ls
Rost van Tonningen schrijft zelfs over „het
eens onafhankelijke Nederland". Men speelt
telkens in de kaart van een vreemde mo
gendheid, die gelukkig tot nu toe voor deze
suggesties doof blijft. Dit optreden noemt
spr. met den heer De Geer ergerlijk
De S.D.A.P treedt op andere wijze de
Regeering in den weg. Zij spreekt van het
verraad van München waaraan ook de
kleine staten mede schuldig heeten.
Toch wil men ook weer niet, dat Neder
land ten oorlog trekt. Maar men hindert de
Regeering in haar eerlijk streven, buiten
geschillen te blijven, hoewel ongetwijfeld
honderdduizenden S.D.A.P.ers na München
een zucht van verlichting hebben geslaakt.
Ook deze politiek verdient ernstige afkeu
ring.
Men behoort inzake buitenlandsch beleid
en defensie eensgezind achter de regeering
te gaan staan, zich ook niet door allerlei
geruchten laten verontrusten en de toe
komst in Gods hand te stellen.
Zich verder tot de defensie bepalende,
toonde spr. aan, dat reeds zeer veel is tot
stand gebracht èn voor de landmacht èn
voor de zeemacht, hetgeen ook in het bui
tenland zeer wel wordt opgemerkt. Ook zijn
er nog verdergaande plannen, maar men
stampt geen leger en vloot uit den grond.
Voorts moet er nog veel meer geschieden,
waarbij spr. nog in het bijzonder wees op
de noodzaak van bij-oefening der oudere
lichtingen en aanzienlijke versterking der
vloot. Met drie kruisers, waarvan één bo
vendien nog in Nederland gestationneerd.
kan onmogelijk worden volstaan, hetgeen
door onze regeering ook zeer wel wordt in
gezien.
Wat de financiering betreft, meende spr.,
dat hiervoor meer kan worden geleend dan
geschiedt omdat het niet onredelijk is. het
nageslacht voor dit belang mede te laten
betalen.
Tenslotte zette spr. nog de beteekenis van
de C.-H. Unie ais nationale partij uiteen.
Dr. J. Schokking heeft tenslotte met een
enkel woord er nog op gewezen, dat het er
ten zeerste op aan komt, dat wij leven uit
het beginsel.
Mej. Mary Langman, presidente van de
C.-H. Vrouwengroep, bood vervolgens na
mens deze groep een voorzittershamer aan.
Na de pauze ls de instructie-film van de
Nederlandsche Weermacht, welke welwil
lend beschikbaar was gesteld door den mi
nister van Defensie, vertoond.
Met dankgebed van ds. Joh. W Groot
Enzerink is deze herdenkingssamenkomst
gesloten.
ZILVEREN JUBILEUM.
Van den heer M. v. d. Linde.
Vandaag herdenkt de heer M, v. d. Linde
den dag waarop hij voor 25 jaar ln dienst
trad bij de heeren J, v. d. Berg «n Zoon
boekbinderij, Hartosteeg, alhier.
De jubilaris werd vanmorgen op zeer har
telijke wijze toegesproken door den heer
J. v. d. Berg, die hem een gouden horloge
met inscriptie aanbood.
Namens het personeel voerde de heer W
Neuteboom het woord, die namens zijn
collega's eveneens een geschenk overhan
digde.
Behalve deze geschenken werden nog
enkele bloemstukken en tal van felicitaties
aangeboden.
U. S. L. B.
De Senaat der Unitas Studlosorum Lug-
duno Batava heeft zich voor het Jaar 1939-
1940 als volgt samengesteld:
J. A. Metz, rector; C. M. Simtts, ab-actls-
P. S. Klerk, fiscus; J. W, Boonk-assessor I.
Mejuffrouw C. W, Besangon, assessor II.
ACADEMISCHE EXAMENS.
Bevorderd tot doctor in de rechtsge
leerdheid op proefschrift „Gijzeling" the
historical development of the mode of pro
ceeding ln „gijzeling" in the provincial
court of Holland from 1531, de heer I C,
Steljn, geboren te Johannesburg (Trans
vaal). Geslaagd voor het candldaatsexainen
rechten de heer W. J. J. Koole, Middelburg
TERAARDEBESTELLING VAN WIJLEN
DEN HEER J. KOOLEN.
Hedenmiddag vond op de begraafplaats
„Rhijnhof" de teraardebestelling plaats van
het stoffelijk overschot van wijlen den heer
J. Kooien, ln leven koster van de Hervorm
de Oosterkerk alhier, die dezer dagen on
verwacht op 67-jarigen leeftijd overleed.
Sinds de Ingebruikneming der nieuwe Oos
terkerk in 1899 dus ongeveer 40 jaar
lang ls de heer Kooien koster dezer kerk
geweest. Onder de aanwezigen merkten wij
o.a. op: de heeren Jac, Wilbrink en J Stlg-
ter namens de Gem.-commissie der N H.
Kerk en dr. W. Th. Bolssevaln.
Aan het graf werd gesproken door dr. J,
J. Riemens die het woord voerde als wijk-
predlkant en naonens den kerkeraad Ge
zongen werd Ps. 84 6 Namens de Ge
meente-commissie sprak de heer Jac. Wil
brink terwijl de heer S. Singeling het
woord voerde namens de bewoners van het
Mieremetshofje.
Een zoon van den overledene dankte de
aanwezigen.
Lido-Theater hééft deze week als hoofd
film het'prachtige werk Marie Antoinette"
op het programma staan, gedeeltelijk geba
seerd op den roman van Stefan Zweig en
met de lieftallige Norma Shearer in de
titelrol. De kwalificatie ..een fantastisch
visioen" wijst er reeds op, dat de film lang
niet In alle opzichten de historie tot leids-
vrouwe heeft gehad, doch niettemin geeft
zij een volkomen aannemelijk beeld van
de tragische figuur, die Marie Antoinette
heette en als zoovele andere „aristo's" in
den bloedigen tijd der Fransche revolutie
op het schavot haar leven eindigde. De
film verplaatst ons allereerst naar het
Oostenrijksche hof, waar Marie Antoinette
Toni is haar meisjesnaam als kind
werd opgevoed en waar zij de gelukkigste
levensjaren doorbracht. Als kind nog wordt
zij uitgehuwelijkt aan den slappen Fran-
schen kroonprins, den lateren Lodewijk de
Zestiende. Hoe verheugt zij zich op dit
huwelijk, op haar toekomstige taak als ko
ningin aan het schitterende Fransche hof,
doch hoe bitter is de ontgoocheling, welke
de werkelijkheid daarop laat volgen.
De eigenaardige begrippen omtrent ze
delijkheid en de onmannelijke houding van
haar echtgenoot, bezorgen haar veel leed
en strijd, in welken laatste zij slechts ge
sterkt wordt door de liefde, welke een
Zweedsch edelman voor haar heeft opge
vat en die door haar wordt beantwoord.
Het ge-Intrigeer en gekuip der hovelingen,
hun pronkzucht tegenover de in hongers
nood verkeerende bevolking, verhaastte het
tempo, waarin zich de reeds lang dreigende
revolutie voltrok.
De ongelukkige vorstin wordt met haar
koninklijken echtgenoot en twee kinderen
ooaesioten. Haar Zweedsche vriend helpt
alien te ontvluchten en bijna zijn zij de
veilige grens gepasseerd of het complot
wordt ontdekt en het geheele gezin wordt
opnieuw in den kerker geworpen, thans in
de beruchte Conciergerie. Het gemeen-
schapFSlljk doorgestane leed brengt het
echtpaar dichter tot elkaar dan waartoe
de voorspoedige jaren in staat waren ge
weest, maar al spoedig komt de scheiding.
De „burger" Capet wordt ter dood veroor
deeld en na een ontroerend afscheid gaat
hij den laatsten gang ter guillotine
Niets blijft de arme, kleine „weduwe
Capet" bespaard. Gescheiden van haar
kinderen, maandenlang opgesloten in haar
kille cel. wordt zij door het schrikbewind,
net Tribunaal eveneens ter dood veroor
deeld op valsche aantijgingen welke haar
vijanden haar eigen kind in den mond
hebben gelegd.
De laatste vreugdevolle oogenblikken be
leeft zij. wanneer haar Zweedsche vriend
er andermaal in slaagt tot haar kerker
door te dringen, zij het met opof fering van
eigen leven. Dan is ook voor haar het mo
ment aangebroken, dat zij die kar moet
bestijgen, welke haar naar het schavot zal
brengen.
Rustig en kalm, in deemoedige overgave
beklimt zij de treden van de guillotine en
legt het moede hoofd op het blok. Een
flitsaan een jong leven ls een einde
gekomen
Norma Shearer is de centrale figuur in
dit voortreffelijk georganiseerde en ge
speelde verhaal, dat gisteravond een tal
rijk publiek momenten van diepe ontroe
ring heeft geschonken. De scènes in de
weelderig ingerichte paleizen van Versail
les en Trianon waren ongemeen fraai, ter
wijl het prachtige spel van Robert Motley
als koning Lodewijk XVI en van Tyrone
Power als de Zweedsche vriend aan dat van
de hoofdpersoon, zoo mogelijk, nog dieper
reliëf geeft.
Wij voor ons aarzelen niet om deze
creatie van Norma Shearer te bestempelen
als een van de beste, welke wij ooit van
haar zagen. W. S. van Dijke verzorgde de
regie en dat is geen geringe aanbeveling!
In het voorprogramma ls een reportage
opgenomen van de Studentenfeesten in
onze stad.
Luxor-Theater. Men moet, dunkt ons,
de film „In den greep der wildernis" voor
namelijk zien als een natuurfilm, als een
bijdrage tot de kennis van het gehelmzig-
nige en onheilspellende oerwoud, dat als
een doodsvijand staat tegenover ieder, die
er poogt binnen te dringen!
De expeditie, welke indertijd uitgezonden
werd, om de opnamen te maken voor een
scenario, dat bewerkt werd naar den ro
man met den reeds genoemden titel, moet
met ontzaglijke moeilijkheden te kam
pen hebben gehad. Zij filmde niet alieen
prachtige natuurtafereelen, doch trok tot
diep in de wildernis en kreeg daar ginds
in het meest onherbergzame deel van Bra
zilië, dank zij haar durf en voortvarend
heid de vreemdste en verschrikkelijkste
dieren voor de lens in situaties, waarbij den
toeschouwer meer dan eens de haren te
berge rijzen. Wie deze film ziet moet wel
tot de conclusie komen, dat men met groote
waaghalzerij te werk is gegaan, en wie na
der van de omstandigheden op de hoogte
is, weet dat zulks ook inderdaad het geval
is geweest. Zoo is de scène, waarin de
hooi; persoon uit het drama door een slang
wordt aangevalion, geen fantasie of over
drijving, doch pure werkleijkheid, welke
bijna een menschenleven heeft gekost. Veel
meer schuilt de overdrijving in een scène
als die, waarin twee mannen in een wan
kel bootje dwars door een veld van duizen
den groote en kleine krokodillen probeeren
te varen en zioh met geweer- en revolver
schoten. daarna met behulp van een roei
spaan, de woedende monsters van het lijf
weten te houden!
Het verhaal zelf behandelt het plan van
een onversaagden Engelschman om Brazi
lië binnen te dringen tot in de diejpste oer
wouden en daar, hoewel wetende dat de
doodstraf staat op overtreding, rubberzaden
te verzamelen, teneinde deze naar zijn
vaderland te brengen en Engeland op die
wijze onafhankelijk te maken van Brazilië's
rubbermonopolle Deze jeugdige avonturier
wordt, kort voordat hij de gevaren tege
moet treedt, verliefd op de dochter van den
Engelschen consul te Para en dat haalt
hem tegelijkertijd de haat op den hals van
den machtigen Don Alonzo, die zich van
den mededinger wenscht te ontdoen en
'als hij de plannen van den Engelschman
doorziet) tevens zijn land van dienst meent
te zijn door den indringer uit den weg te
ruimen. De Braziliaan slaagt in zooverre in
zijn opzet dat de Engelschman ter dood
wordt veroordeeld, doch de rubberzaden
zijn dan reeds op weg naar Engeland, en
tenslotte leidt Ingrijpen van het meisje er
toe dat ook de hoofdpersoon uit dit roman
tische verhaal, dat zich afspeelt ln 1876, op
vrije voeten komt.
Regisseur Van Borsody moet bij het tot
stand brengen van deze film op tallooze
moeilijkheden zijn gestuit. Noohtans schiep
hij een goed en dikwijls spannend geheel
dat echter aan beteekenis zou hebben ge
wonnen indien men de reeds genoemde
krokodillen-schène achterwege had gela
ten. De hoofdrollen zijn bij René Deltgen,
Gustav Diessl, Herbert Hübner, Vera von
Langen e.a. in uitstekende handen.
Luxor geeft voor de pauze een Duitsche
klucht „Ruzie drie hoog achter", waarin
men o.m. Henny Porten nog eens in volle
actie kan zien en om welke dwaze geschie
denis men zioh verder ruimschoots kan
amuseeren, terwijl het voorprogramma op
namen brengt van het eeuwfeest van het
Leidsch Studentencorps en den voetbal
wedstrijd HóllandHongarije te Rotter
dam,
Rex-Theater. In de schaduw van de
guillotine" ls het prachtige filmwerk, dat
gebaseerd is op Dicken's, ,,A tale of two
cities". Dit werk behandelt de gebeurte
nissen, welke zich afspelen in het leven
van een kleine groep mannen en vrouwen,
cie in Londen en Parijs in de jaren 1785
1789 woonden In deze periode viel de
Fransche revolutie voor, werd de Bastille
ten val gebracht, ontstond de Fransche
republiek, gebeurtenissen, die het aanzien
van Europa vervormden. En op dit thema
is „In de schaduw van de guillotine" op
gebouwd. een bewogen verhaal met een
aannemelijke intrige. Er zijn verschillende
hoogtepunten ln deze „revolutiefilm"; we
denken allereerst aan de grandioze bestor
ming van de Bastille, een specimen van
massa-regie van Jack Conway, den kunste
naar, die dit gansche verhaal in elkaar
gezet heeft De centrale figuur in de film
is Sidney Carter, de geniale advocaat, die
door Ronald Coiman meesterlijk gety
peerd wordt. In Dover bevindt zich voorts
de lieftallige Lucie Manette. wier vader ge
storven is. Doch, hij is niet gestorven;
achttien jaar zuchtte hij ln de Bastille,
waar hij door een „lettre de cachet" heen-
gestuurd werd, door toedoen van den slech
ten markies St. Evremonde, uit vrees, dat
Manette hem en zijn misdaden zou verra
den. Nog altijd is de verbinding met Frank
rijk open en door vriendelijke hulp gera
ken de eindelijk bevrijde Manette en zijn
dochter in Engelands veilige haven. Doch
gelijk met hen, arriveert een jonge. Fran
sche edelman, Charles Darnay, die een
neef is van den Inmiddels vermoorden
markies St. Evremonde, En temidden van
deze lotgevallen beweegt zioh de prachtige,
melancholieke gestalte van Ronald Col
man, de door alcohol half-benevelde ad
vocaat, die een monumentale oreatle uit-
beelt. Elisabeth Allan, Reginald Owen en
Basil Rathbone, om ons tot de voornaam-
sten te beperken, staan hem voortreffelijk
ter zijde.
De tweede film is „Amor ln négligé", een
genoeglijke rolprent met Gene Raymond in
de hoofdrol.
Trianon-Theater. Als een kaleidoscoop
trekken de vele gebeurtenissen voorbij in
de prachtig gekleurde film „Sixty Glorious
Years" (Zestig glorierijke jaren), waarin
het leven van Engeland's beroemdste ko
ningin „Victoria" aan de vergetelheid wordt
ontrukt. Haar regeerlngsperiode was inder
daad een glorierijke en ln menig opzicht
een van grooten vooruitgang, ondanks de
vele moeilijkheden en problemen, die zich
voor deden
Ook toen dook telkens weer de benauwende
vraag „oorlog of vrede" op en het was
vooral Victoria's echtgenoot prins Albert,
wiens vurig streven uitging naar een goede
verstandhouding tusschen de volkeren. Mis
kend en niet begrepen had hij een moeilij
ken strijd te voeren. Breedvoerig wordt hét
idealistisch streven van prins Albert weer
gegeven, doch ook het gevaar, dat aan de
inmenging in staatszaken door een „vreem
deling" is verbonden.
Na zijn heengaan is Victoria jarenlang
een gebroken vrouw en eerst veel later
weet zij zioh van den zwaren slag te her
stellen en breekt een grootsche tijd aan.
Haar aangeboren plichtsgevoel roept haar
weer tot de werkelijkheid terug. Was het
eerst Lord Palmerton met wien zij de moei
lijke staatszaken had te behartigen en met
wien zij en prins Albert verschil van in-
zich hadden ten tijde vóór het uitbreken
van den Krlm-oorlog, later zijn het de
minister-presidenten Disraeli en Gladstone,
die wij in verschillende besprekingen op het
witte doek zien verschijnen: kwesties als
die van het 9uezkanaal en de verdediging
van Khartoum houden de aandacht ge
spannen.
Op grootsche wijze is ook weergegeven
het feest van het Diamanten regeerings-
gUbileum dezer Koningin, die van "hoog tot
laag door de Engelschen als op de handen
gedragen werd. Naast Anna Neagle als
Koningin Victoria is het Adolph Wohlbrück
als de Duitsche prins Albert, die in deze
film sterk op den voorgrond staat en voor
wien de totstandkoming van het Kristallen
Palels, de tentoonstelling die de volkeren
zou vereenigen tot beter onderling begrij
pen, de grootste triomf van zijn leven
wordt. Tallooze historische figuren, w.o. de
Hertog van Wellington en tenslotte Jos.
Chamberlain, Balfour en Asquith, trekken
aan het oog voorbij en men krijgt stellig
een diepen indruk van Engeland's macht
ten tijde van Koningin Victoria's regeering,
die op haar sterfbed de verantwoordelijk
heid overdraagt aan den prins van Wales.,
De merkwaardige juist geïmiteerde en
tourage uit de 19e eeuw laat niet na de
waarde van deze film, die Engeland's roem
en grooten vooruitgang wil aantoonen en
waaraan een uitstekende muzikale illu
stratie is toegevoegd, te verhoogen.
Voor de pauze ziet men de Marx Bro
thers in de film „Gesjochten is troef", die
wel zeer sterk contrasteert en zeker niet
in gunstlgen zin, met de voorname uitbeel
ding van Engeland's roemrijk verleden.
Casino-Theater. „Onder het asphalt
van een wereldstad" is de vertaling van
de Duitsche titel „Gleisdreleck" en dit
woord zal alleen hen, die in Berlijn bekend
zijn, vertrouwd in de ooren klinken. Het
is namelijk het stations-complex van de
ondergrondsche in Berlijn. Hier speelt zich
de film voor een groot deel af. Een jonge
vrouw wil zich in het station Glelsdreieck
voor één der binnenrijdende treinen wer
pen, doch wordt op het laatste oogenblik
gered door den perronchef. Na deze redding
komt de Jongeman nader in kennis met de
Jongedame en daarmee introduceert hij de
misdaad in zijn bestaan. Want de Jonge-
vrouw, die mannequin ls, heeft een broer,
die op het slechte pad verkeert. Er wor
den plannen gesmeed voor een grooten slag
waarbij een luohtschacht der U-baan den
misdadigers goede diensten moet bewijzen.
De luchtschacht ressorteert onder het sta
tion Gleis-dreieck en de sleutel van de toe
gangsdeur hangt in het hokje van den jon
gen perronchef. De broer heeft hem van
vereenigingsgelden beroofd en dat brengt
onrust teweeg. De chef kan het geld terug
krijgen, wanneer hij de sleutel der bewuste
schacht eenige uren in bruikleen geelt. HU
zwicht en dien nacht, bewegen zich drie
schimmen door de schacht. Maar nu be
gint het geweten van den chef te knagen
en hij waarschuwt de politie. Dan begint
de klopjacht onder het asphalt van de we
reldstad. In het onderaardsche labyrinth
wordt de boevenjacht ln steeds stijgende
spanning in beeld gebracht. Het heele
traject wordt afgezocht; maar één der boe
ven neemt tenslotte de vlucht Er vallen
schoten en de perronchef wordt met een
bebloed hoofd gevonden. Dan gaat ook de
mannequin de schacht binnen, om den
chef het leven to redden. Het komt ietwat
anders uit, want het is de perronohef, die
een leven redt, het hare en voor de tweede
maal. Gustav Fröhlich en Heil Finkenzeller
zijn de domineerende figuren in deze ener-
veerende film.
De tweede film ls ,De Zwarte Kamer
een spannende film met Boris Karloff m
een dubbelrol,
2—1
