Minister de Wilde hersteld - Nederlandsch zwemmer verbetert record LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad De Sprong in het Leven 80ste Jaargang FEUILLETON OVER DE NOORD TE ALBLASSERDAM is een groote verkeers- brug gebouwd, die de verbinding vormt tusschen Rotterdam en Gorin- chem. De opritten naar de brug worden aangelegd. MINISTER DE WILDE die de vorige week bij een auto-ongeluk te Mont foort licht werd gewond, en in het ziekenhuis Bronovo in de residentie werd opgenomen, heeft gistermiddag het ziekenhuis weer verlaten De minister neemt afscheid van de verpleegsters. Links mevrouw de Wilde. DE GROOTE VIADUCT BIJ HET FEIJENOORD-STADION IN KOTTERDAM-ZUID begint haar vol tooiing te naderen. Ze zal een belangrijke schakel vormen in den toegangsweg tot de Maastunnel. De lengte der viaduct is 700 m. en de breedte 27 m. Bij 't stadion is ze echter 42 m. breed, omdat daar het station Zuid zal komen. JAN TER HAM, te Montfoort, de oudste smid in ons land, wordt 24 dezer 100 jaar. 85 jaar heeft hij zijn vak beoefend. SMITSHUIJZEN NA ZIJN FR AAIE VERBETERING VAN HET EÜROPEESCHE RECORD 500 M. SCHOOLSLAG TOEGEJUICHT Deze fraaie prestatie verrichtte hij gisteren in het A,M.V.J.-bad te Am sterdam in den tijd van 7 minuten 21.4 seconden. ZOO LEIDT MEN VOETBALSCHEIDSRECHTERS IN ENGE LAND OP. Op een miniatuur speelveld, worden de diverse problemen op het voetbalveld aan de orde gesteld en door den leeraar behandeld. Oorspronkelijke Nederlandsche roman door FELICIA CORDEA. 27) Precies op tijd stond zijn wagen voor de deur van haar pension. De Princesse-schouwburg was vol en de eperette, die er vertoond werd, zooals altijd '«verzorgd en buitengewoon aardig. in de pauze sprak Totulescu over alles en nes wat, behalve over het doel, waarvoor hij naar genaderd was. ..Heel handig van hem, om niet nu reeds le beginnen", dacht Elvi. ..Hij wil mij zeker eerst in de goede stem ming brengen". Na afloop van de voorstelling reden ze samen naar The House of Lords, waar Totu- «scu een tafel besproken had. Hij bestelde «sters en champagne en hield het gesprek wande, maar weer zonder met een woord J5' onderwerp aan te roeren, dat hem toch "P de lippen moest branden. Elvi vroeg zich of hij er in het geheel niet over begin- ?"«m. Totdat zijn houding haar duidelijk hn, maakte haar voorloopig slechts het "ol en wel op een zeer verfijnde wijze. Elvi was het spel echter reeds een weinig moe. Zij vond, dat het nu tijd werd, dat er voor uitgang in de aangelegenheid kwam. Ze be gon daarom haar eigen plan voorzichtig in werkelijkheid om te zetten. Het gedeelte van de House of Lords, waar gesoupeerd wordt, was nu reeds goed bezet met die leden van uitgaand den Haag, die zich deze luxe veroorloven konden. Onderzoekend zochten Elvi's oogen de aanwezigen af. Nu had zij gevonden, wat zij noodig had. Iets verderop zat een dame, die buitengewoon veel sieraden aan had. Elvi boog zich naar haar begeleider over en fluis terde „Wat een prachtige oorknoppen heeft die dame, daar tegenover u, aan. Juist, die, met den hermelijnen kraag aan haar avond mantel! Zoo iets ziet men niet iederen dag". Totulescu keek in de richting die Elvi had aangeduid en vestigde toen zijn blik op haar zelf. Maar op haar gezicht stond niets an ders te lezen, dan bewondering over de twee werkelijke prachtige paarlen. „Deze oorknoppen moeten een fortuin ge kost hebben", ging ze voort. „En dus niet in het bereik van de anders heel goed betaalde privé-secretaresse van den beroemden Mr. Furné. Bedoelt u dat, Fraulein Elvira?" Elvi keek hem even aan met een bewon dering, die ditmaal niet geveinsd was. De man was werkelijk scherpzinnig! Ja, dat had ze bedoeld. Ofschoon natuurlijk niet in dien zin. dien hh weer aan haar woorden toe schreef. „Ik houd heel veel van mooie dingen. Mooie sieraden, mooie kleeren, mooie auto's, maar dat zijn natuurlijk droomen, die toch nooit in vervulling kunnen gaan". „Waarom niet, Fraulein Elvira?" „Het antwoord op deze vraag, heeft u daarstraks toch zelf reeds gegeven". „En toch lijkt het mij. dat zulke dingen volstrekt niet buiten Uw bereik behoeven te liggen, juffrouw ElviraIndien U Uw eigen voordeel In het oog wilde hou den". „Wat bedoelt U hiermee? Ik zou werke lijk dolgraag willen weten, hoe ik ooit in staat zou zijn. mij deze mooie en begeer lijke dingen te verschaffen". ..Heel eenvoudig! Door menschen een dienst te bewijzen die In staat zijn. U daarvoor met tastbare bewijzen van hun dankbaarheid te beloonen". „Dat moet U me toch eens wat nader uitleggen", fluisterde Elvi. Nu zij op den drempel van het veTtrek stond, waarin de heer Totulescu-Avarides zijn tot nu toe geheime bedoelingen verborgen gehouden had, voelde ze zulk een opwinding, dat het haar moeite kostte, die niet in haar stem te verraden. De man aan haar zijde schreef haar fluistertoon echter slechts aanhaar onderdrukte begeerte toe. „Een toevallige samenloop van omstan digheden heeft het met zich gebracht.dat Uw naam in een gesprek genoemd werd dat ik kort geleden met een mijner ken nissen voerde. Dat wil zeggen, ik heb zelf Uw naam genoemd". Elvi keek hem. zonder een woord te zeg gen, aan „Maar voordat ik U verder iets vertel, zou ik U toch iets willen vragen, Fraulein Elv'ra. Zoudt U een andere vrouw, die zich in een benarde positie bevindt, willen helpen indien deze vrouw genegen is, zich voor den dienst dien U haar bewijst, naar verhouding te revancheeren?" „Dat hangt natuurlijk van de omstan digheden af". De omstandigheden zijn buitengewoon. Maarook de revanche zou buiten gewoon zijn". „Ik zou U willen verzoeken met Uw voorstel ronduit voor den dag te komen, mijnheer Avarides. Waaruit zou mijn hulp moeten bestaan?" „Om te beginnen, Fraulein Elvira, is de kennis, waarover ik het zoo juist had. me vrouw Verschuur". Het scheelde niet veel of Elvi had uitge roepen: Hat dacht ik wel". .Mevrouw Verschuur gaat, zooals U zult weten, van haar man. die door Mr. Furné vertegenwoordigd wordt, scheiden Toen ik haar kort geleden toevallig ontmoette en bij deze gelegenheid opmerkte, dat ik het genoegen heb U te kennen heeft zij mU verzocht U te polsen en U te vragen of U niet genegen zoudt zijn haar te hel pen. Het spreekt vanzelf, dat een vrouw, die in een echtscheidingsproces verwik keld is. niet in een aangename positie verkeert, en mevrouw Verschuur hoopte, dat U als vrouw voor haar een soort soli dariteit zult voelen. Zooals U weet, was haar huwelijk met den heer Verschuur niet bijzonder gelukkig. Ik veronderstel, dat hij haar niet op de luiste manier heeft be handeld". Elvi bekeek ondertusschen aandachtig haar nagels. Avarides behoefde niet te zien wat er op dat oogenblik in haar oogen te lezen stond. ,He bedoeling van mevrouw Verschuur is de volgende. Een zeer belangrijke rol in dit proces speelt een pakje brieven dat zich, zooals U weet in de handen van Mr. Furné bevindt". Zoodat was het dus? Mevrouw Irene wilde de brieven terug hebben die voor haar zoo gevaarlijk waren. En zij hoopte, dat Elvi uit „solidariteit" deze brieven voor zou bemachtigen. En de heer Tolulescu hoopte het ook. Misschien hoopte hij het zelfs nog vuriger, om er zeker van te zijn. niet nog dieper in deze voor hem zoo on aangename zaak te worden betrokken. Totulescu-Avarides ging voort: „Mevrouw Verschuur heeft redenen om aan te nemen, dat een groot gedeelte van deze brieven vervalscht zijn". Hoe dat?" „Er waren werkelijk een paar echte brie ven. maar die waren van een volkomen onschuldig karakter. Als er nu dus ook enkele bestaan, waarvan het karakter niet onschuldig is is aan te nemen, dat nu weldat deze brieven niet echt zijn. U zult toch kunnen begrijpen, dat dit mevrouw Irene ve?l zorg baart. Daarom roept zii Uw hulp in'. .Maar hoe zou ik haar kunnen helpen?" „Door haar de brieven te bezorgen „Dus moet ik deze brieven „aan die persoon overhandigen, die door hun bestaan het meest bedreigd wordt, die bovendien van Uw eigen s'exe is en die U gaarne haar dankbaarheid op een manier wil bewijzen, die U in staat zal stellen eenige van Uw droomen in vervulling te doen gaan." „Maar hoe zou ik zooiets kunnen doen? Dat is toch „Niets anders dan een daad van men- schelijkheid. U moet zich eens in de positie van een vrouw denken, die onrechtvaardig van dingen wordt beschuldigd, die zij welniet gedaan heeft." (Nadruk verboden). .(Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1939 | | pagina 5