Carnavalsoptochten - Het lichten van de „Fluviale" bij Nijmegen
De Sprong in het
Leven
79sie laargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON
DEN BOSCH VIERT VROOLIJK CARNAVAL.
EEN AMUSANTE GROEP UIT DEN GROOTEN CARNAVALS
OPTOCHT, WELKE DOOR DE BOSSCHE'
STRATEN TROK.
BIJ DEN LANDBOUWER A. LONT TE VEENHUIZEN - (gem. Heer Hugo-
waard) heeft een z.g. eerstkalfsvaars (een jonge koe die voor het eerst ge
kalfd heeft), een drieling ter wereld gebracht.
DE „FLUVIALE" WELK SCHIP OP 2 FEBRUARI J.L.
OP DE WAAL BIJ NIJMEGEN WERD AANGEVAREN
EN ZONK wordt gelicht. Nadat het schip, van zijn la
ding, welke uit pyriet bestond, was ontdaan, werd het
leeggepompt. Op onze foto het voorschip boven water.
CARNAVAL HET FEEST DER ZOTHEID I DE VROOLIJKE
STOET IN DE STRATEN VAN HET
OUDE VENLO.
Oorspronkelijke Nederlandsche roman
door
FELICIA CORDEA
21)
Jo de hal bleef Angela even staan, nam
~r kaartje uit haar tasch, schreef er
ti„ paal' woorden op en gaf het den por-
J,. met het verzoek het aan Mr. Lloyd te
bezorgen,
zat in zijn kleedkamertje en
zich crème op het gezicht om de
•wjttutlk er van te verwijderen, toen de
■"nier aanklopte.
■Binnen!"
Be portier legde het kaartje voor hem
en ging weg.
bre klik vloog over de woorden, die
eed en krachtig op het kleine stukje
Mkament stonden.
j.'ffln oprechten dank voor Uw vrien-
™Jkneid, mij niets te vertellen...."
JjM was dus het einde!
nffdknisch zette hij de reiniging van
Jn gezicht voort, wreef met vloeipapier
hln?eme "'a* en nam de poederdons ter
Dat was dus het einde van hun kort
stondige idylle!
„Ze moet thuis gekomen zijn, zonder
dat ik het wist. Maar wat kan een man
doen! Ik wilde het haar vertellen! Ze
mocht het in geen geval zoo te weten
komen. Geen twijfel omtrent den aard
van haar gevoelens. Eerst mijn moeder.
Nu Angela!"
Op een stoel in de kleedkamer leunde
Mrs. Beadle en grijnsde hem aan. Star en
gevoelloos.
Een hevigen afkeer tegen het levenlooze
ding, tegen heel zijn beroep steeg in hem
op. Het liefst had hij de pop gegrepen in
een hoek gekwakt. Maar Lloyd beheersch-
te zich.
„Nonsens! Het lijkt wel, of ik gek ge
worden ben! Dit is pijnlijk. En toch moet
zij reeds van mij gehouden hebben. Anders
was de terugslag nooit zoo sterk geweest."
Later zat hij peinzend in zijn hotel
kamer. Hij vroeg zich af. of 'hij haar nog
eens schrijven zou?
„Neen! Ik schrijf haar niet. Het is veel
beter zoo. Wat hebben wij zwervers zulk
een meisje aan te bieden? Als wij trou
wen, dan trouwen wij met iemand van ons
eigen soort, een luchtacrobaat, of een
slangenbezweerster of een buikdanseres."
Hij werd er sarcastisch bij. Alright! Hij
had 32 jaren zonder haar geleefd. Hij zou
het verder ook wel zonder haar stellen.
Was het noodig, dat ze dadelijk deze hou
ding aannam, en hem zonder eenige voor
bereiding zulk een boodschap zond!?
Carringtons trots stak het hoofd op.
..Alright, Angela. Over een week ben ik
weg en dan zul je van den buikspreker
geen last meer hebben. Hoe weet je, dat
Ik het je niet had willen vertellen? Al
right! Ik ben een buikspreker! Maar een
Carrington ben ik ook. En wij Carring
tons nemen zulke boodschappen niet
goedschiks aan."
XI.
Het vliegtuig van de K.L.M., dat den
dienst op Parijs verricht, kreeg dit keer
twee brieven naar Holland mee, die niet
slechts van dezelfde hand afkomstig
waren, maar die in Den Haag in hetzelfde
huis bezorgd moesten worden.
De afzender was Theodoor H. Ver
schuur en de eene brief voor Elvl bestemd.
Hooggewaardeerde, kleine Plaaggeest.
Je zult wel kunnen begrijpen, hoe het
me speet, juist nu voor dringende za
ken naar Parijs te moeten. Ik had mij
zeer verheugd op de chauffeerlessen
en nu zal ik genoodzaakt zijn een
week of langer misschien, weg te blij
ven. Ik reken er vast op, dat je me
niet teleurstelt en het in den tus-
schentijd van je vriendin Angela gaat
leeren.
Ik ben volstrekt niet van plan dit
voorrecht aan iemand ter wereld af te
staan. Ik haast me, zoo spoedig moge
lijk terug te zijn.
Met vele hartelijke groeten
THEODOOR H. VERSCHUUR.
De andere luidde:
Waarde Furné.
Ik ben wel niet heelemaal van ge
dachten veranderd, toch wel eenigs-
zins. Heb ik ook tot nu toe geen toe
stemming willen geven tot het ge
bruik maken van bepaalde brieven,
zoo heb ik mijn inzichten toch in
zooverre gewijzigd, dat ik je verzoek
aan de tegenpartij een brief te schrij
ven en haar mede te deelen, dat zij er
niet meer mee moet rekenen, dat dit
besluit onveranderlijk is, omdat ik de
zaak wensch te bespoedigen.
Met beste groeten
THEODOOR H. VERSCHUUR.
Beide ontvangers waren over deze brie
ven zeer verheugd. Wat Elvi betrof, de
reden hiervoor lag tamelijk voor de hand.
Maar ook Furné glunderde, toen hij zijn
brief las. Diens meening was: „De man
schijnt eindelijk zijn verstand terug te
krijgen."
Hij was in zijn nopjes, want hij voelde
niet veel voor de roode mevrouw Ver
schuur en den brief, dien hij nu aan haar
advocaat schreef, liet aan duidelijkheid
niets te wenschen over. En om ook van
zijn kant alles gedaan te hebben om de
zaak te bespoedigen, liet hij den brief door
Appie terstond naar zijn collega brengen.
Zoo kwam het, dat nog dienzelfden
middag mevrouw Irene door haar advo
caat werd opgebeld en, na van hem ver
nomen te hebben hoe de zaken nu ston
den, twee uren later een bespreking met
den heer Totulescu had.
Dit onderhoud had een eenigszins opge
wonden verloop, waarbij de een beurte
lings den ander verweet de oorzaak van
deze geheele. hoogst onaangename zaak
geweest te zijn. Ze zagen echter spoedig
in, dat ze met booze woorden en weder-
zijdsche verwijten niet verder kwamen en
dat ze er beter aan deden, na te gaan
wat hun nu te doen stond. Het was een
langdurige en moeilijke bespreking, die
ten slotte opgelost werd door Totulescu
met een voorstel, dat slechts door een man
met een dergelijke mentaliteit uitgevon
den zou kunnen worden.
Aangezien Mevrouw Irene echter niet
in staat was een beter voorstel op het ta
pijt te brengen, bleef haar niets andera
over, dan dat van Totulescu goed te
keuren.
De volgende dagen brachten voor Elvl
meerdere problemen.
Het eerste was het feit, dat ze bijna
niets meer van Angela zag of hoorde.
Angela liep den laatsten tijd niet meer
zooals ze vroeger deed even het kantoor
binnen om met Elvi een paar woorden te
wisselen of om haar te verzoeken na af
loop van het werk bij haar op haar zit
kamer te komen. Angela had voor Elvl
net zoo goed niet in den Haag kunnen
zijn. Het speet haar vreeselijk en ze
vroeg zich af, of ze Iets gezegd of gedaan
zou kunnen hebben, waardoor ze Angela
gegriefd had. Maar voor zoover ze het na
kon gaan, was er niets van dien aard ge
beurd. Het was feitelijk na Angela's terug
komst van haar uitstapje in Gelderland,
of liever, na den avond, dat ze samen in
het Citytheater waren geweest, dat Ans
zich niet meer vertoonde. Ze was toen
eerder naar huis gegaan. Zou het mogelijk
zijn, dat ze ziek was? Elvi besloot er met
Mr. Furné over te spreken. Was Angela
niet ziek, dan zou ze op deze manier toch
te weten kunnen komen, wat er aan
haperde.
„Zou ik U iets mogen vragen, Mr.
Furné", vroeg Elvi haar chef nog dien
zelfden middag.
(Nadruk verboden), .(Wordt vervolgd).
OOK DEN BOSCH VIERT MET OPGEWEKTHEID CARNAVAL. Als hoofd- HOLLAND WAAKT VOOR ZIJN KUST. De
schotel werd gisteren een groote carnavalsoptocht- gehouden. Wachten op het ver- koppen van de golfbrekers bij Petten worden, in
trek verwekt dorst. Sneeuwwitje en haar zeven dwergen hebben dit ook onder- dien het weer het even toelaat, versterkt. Het in-
vonden.en gelukkig dat er nog rietj es bestaan. heien van nieuwe eiken palen.
DE FOKKER G. I „Mercury" van welk type
over eenige weken de eerste toestellen aan de Ned.
Regeering worden afgeleverd, is door kap. B. Bjüg-
gren van de Zweedsche luchtmacht beproefd.
