De Palestina-conferentie - De uittocht van de Catalaansche troepen 79s?e Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad De Sprong in het Leven FEUILLETON BIJ LE PERTHUS, trekken duizenden Spaansche regeeringssoldaten Frankrijk binnen. Zij worden ontwapend en in gevangenen-kampen geïnterneerd. Ingeleverde wapens. NIEUW LEVEN OP NIEUWEN GROND. In den Wieringermeerpolder worden de voorbereidselen voor het komende seizoen al gemaakt. De boer trekt er op uit met zijn span paarden en de ploeg. DE PALESTINA-CONFERENTIE lE LONDEN GEOPEND. De leden van de delegatie uit Yemen, welke geleid wordt door den prins van Ye men, (midden) in hun schilderachtige kleedij bij aankomst aan het St. James Palace. WASGHDAG OP URK. DINSDAG IS OP HET EILAND URK WASCHDAG EN VOLGENS OUDE TRADITIE WORDT DE WASCH TE DROGEN GEHANGEN IN DE STRAATJES. OVERZICHT VAN EEN DER „VERSIERDE" STRAATJES. Q BIJ EEN BRAND IN EEN MAGAZIJN IN FALL RIVER MASSA- Q CHUSETTS, AMERIKA werden door de geweldige koude de blusschingswerkzaamheden ten zeerste bemoeilijkt. De brandweer auto's waren met ijs bedekt en aan het huis hingen dikke ijspegels. De schade bedroeg honderd-vijf- en twintigduizend dollar. KONING GUSTAAF VAN ZWEDEN vertoeft aan de Rivièra. De 80-jarige koning in Cannes bij een partij tennis, zijn geliefde sport. f Oorspronkelijke Nederlandsche roman door FELICIA CORDEA. 10) Juist in dien tijd, dat hij in Zuid-Afrika rondzwierf, organiseerde de regeering van jjjt land een run op een nieuw ontdekt diamantveld. De zaak droeg een sportief karakter. Ergens in het binnenland was een nieuw, rijk diamantveld ontdekt en de regeering bepaalde, dat niemand claims 'oor zichzelf mocht afsteken, of zelfs het jeiTein binnen een zekere grens, die door ■unitaire posten was afgezet, mocht nade ren vóór een bepaalden datum en een be paald uur. De geheele zaak was daardoor ■n een reusachtigen wedloop veranderd. Verschuur besloot eraan deel te nemen. Hij kwam terecht in het eerste derde gedeelte van de achthonderd deelnemers, stak zijn claim af en.verkocht hen. den volgen den dag voor vierduizend Engelsche pon den. Zijn papa krabbelde zich verbaasd ach ter de ooren, toen hij van zoonlief het vol gende telegram ontving: ..Verdere geldzendingen niet noodig. rheo." Twee dagen later was zijn verbazing nog grooter, toen er van zijn bank een bericht van overschrijving ter grootte van drie duizend pond sterling inkwam en toen hij ten slotte den brief ontving, waarin Theo- door hem alles uitlegde, barstte hij in een daverend gelach uit, waarvan het heele huis dreunde en riep hij zijn vrouw, om haar deze kostelijke grap te vertellen. „Daar zit pit in den jongen," dacht de vader met voldoening. Toen Verschuur Junior thuiskwam, begon hij met zijn kapitaal te werken. Hij kocht twee groote stukken grond in de nabijheid van den bebouwden kom van Den Haag en verkocht ze na eenigen tijd: als bouwter rein Het eene stuk bracht hem een zeer goede winst. Het ander dekte juist de kosten. Zijn kapitaal groeide bestendig en na vier jaren had hij het meer dan verdrie voudigd. Verschillende ondernemingen, waarbij hij zich door zijn vader Het raden, vermeerderden zijn vermogen. Aan enkele, die voor hem alleen te groot waren, nam zijn vader deel. Doch ten slotte liet de ouderdom zijn rechten gelden en brak het oogenblik aan. dat de oude Verschuur zijn tijd liever in zijn grooten tuin bij zijn tul pen en rozen zoekbraoht, dan met geld speculatie. Hij liet het beheer van zijn ver mogen aan zijn zoon over. De ontwikkeling van den jongen man naderde haar voltooiing. Op dezen succesvollen en vermogenden man stortte zich nu freule Irene Dumaer. Ze deed dit echter zoo, dat haar wanho pige poging, hem aan den haak te slaan, den indruk van een minzaam toegestane hofmakerij maakte. De Dumaers behoorden tot de oudste Hollandsche families. Irene's vader had in Arnhem bij de Gele Rijders gestaan en nooit geleerd zuinig met geld om te gaan. waarbij nog kwam, dat zijn vrouw deze kunst al evenmin verstond. Hun dochter Irene had zoodoende een opvoeding geno ten, die haar wel in staat stelde uitstekend met paarden, mannen en geld om te gaan doch niets anders. Ze werd zeer gefêteerd en waar de mooie Irene was, daar waren ook de jonge Gele Rijders te vinden. Zuinigheid was een eigenschap, die ook bij haar door een totale afwezigheid schit terde en toen Papa Dumaer stierf, bleef er voor zijn vrouw en dochter niets anders over, dan een goed klinkende naam. een reeks schulden en een volkomen ontoerei kend pensioen. Een paar jaar gelukte het den beiden vrou wen, niet tegenstaande deze handicaps den schijn op te houden, doch spoedig werd dit een hopelooze taak. De familie vertrok naar Den Haag en Irene werd er op uitge zonden een rijken man in haar netten te verstrikken. Dit was echter gemakkelijker gezegd, dan gedaan, want de jeunesse dorée van Den Haag ging wel heel graag met haar uit, maar aangezien de financieele omstandig heden van de Dumaers geen geheim waren, evenmin als de reputatie, die Irene genoot, bleven huwelijksaanzoeken uit. Bij een tennispartij op de Metzbanen te Scheveningen werd de jonge Verschuur aan haar voorgesteld. Met een echt vrou welijk Instinct vermoedde Irene terstond een prooi in hem. En Verschuur werd werkelijk haar prooi. Tijdens de huwelijksreis bleven ze eerst een poosje in Parijs om de groote hard draverijen te Auteuil te bezoeken. Daar vernamen ze toevallig, dat een van de klei nere renstal bezitters in geldnood verkeer de en zijn stal te koop aanbood. Op aan dringen van Irene kocht Verschuur deze renstal. Ze brachten toen een jaar door in die plaatsen in Europa en Engeland waar harddraverijen gehouden werden. Tot Irene's groote vreugde won een van Ver- schuuris paarden zelfs hier en daar een race. Na een jaar besloot Verschuur echter naar huis terug te keeren en Irene deed haar intocht in de weliswaar niet bijzonder groote, maar toch uiterst aantrekkelijke villa van haar man, die niet ver van die van zijn vader gelegen was. Een poosje ging alles tamelijk goed. Ver schuur verheugde er zich over, weer in eigen land en huis teruggekeerd te zijn. Irene daarentegen begon spoedig het leven tusschen vooraanstaande paarden- eigenaars, aristocratie en geld, in dure hotels en mondaine badplaatsen doorge bracht te missen. Er kwam bovendien nog iets anders bij. Haar man hield ervan waarschijnlijk was het een erfdeel van zijn oerdegelijke afkomst een paar avon den in de week rustig met zijn vrouw thuis te blijven. Irene had hier echter een andere meening over. Ze had er niets tegen, dat haar man net zoolang en zooveel thuisbleef, als hij zelf verkoos en ze zou hem daartoe ook niets in den weg leggen, als zij zich in den tusschentijd maar amu seeren kon. Toen hadden de eerste ernstige botsingen tusschen hen plaats. Ze bracht het tot stand haar leven ge heel volgens haar eigen inzichten in te deelen, zonder zich aan haar man te sto ren. Ze had een uitgebreiden vrienden kring, gaf veel geld uit en deed met alles mee. En het_ duurde niet lang, of het oogen blik brak aan, dat ze opnieuw speciale vrienden koos. De eerste was een jeugd vriend, een officier van de Gele Rijders, die zijn vacantie in Den Haag doorbracht. Anderen volgden. Spoedig werd haar gedrag een publiek geheim, dat zooals gewoonlijk slechts door den echtgenoot niet gedeeld werd. Voor- ioopig wist Verschuur alleen, dat hij een groote niet in de huwelijks-loterij getrok ken had. En hij wijdde zich meer en meer aan zijn groote speculaties en onder nemingen. Zoo hadden zij jaren naast elkaar voort kunnen leven, indien Irene niet, behalve voor paarden ook een zwak voor Angora katten had gehad. Men zou misschien ook kunnen zeggen, indien niet een van Ver- schuurs studievrienden een zwak voor Skye-terriers had gehad. Deze studievriend nu, moest op reis en aangezien Verschuur een van de weinige personen was, waar zijn zeer eenkennige hond van hield, wilde hij zijn hond bij niemand anders achterlaten dan bij Verschuur, die den hond mee naar huls nam. Nauwelijks was het dier echter de deur binnen gekomen, of hij zag een van Irene's prachtige katten. In het vol gende oogenblik ontstond er een wilde jacht. Een hevig verschrikte, bekroonde Angorakat vluchtte voor een luidkeels blaf- fenden. niet minder bekroonden, grijshari- gen Skye-terrier, die zichzelf blijkbaar ge zworen had het dier in den kortst moge lijken tijd, zoo mogelijk levend te vieren- deelen. (Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1939 | | pagina 5