Het Nederlandsche paviljoen op de wereldtentoonstelling te New York
79s(e Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
De Sprong in het
Leven
FEUILLETON
HUIDVERZORGING VAN EEN 180-JARIGE
James, de bijna twee eeuwen oude schildpad
in den Londenschen Zoo krijgt zijn groote
schoonmaakbeurt.
HET MOTORSCHIP „STRAAT MALAKKA" in aanbouw voor de
Koninklijke Paketvaart Maatschappij is van de helling van de N.V. C. v. d.
Giessen en Zoonen Scheepswerven te Krimpen a. d. LJsel te water gelaten.
Het schip meet 9000 ton.
REMBRANDT'S „JONGE MAN MET BARET"
ONDER DEN HAMER. Bij de firma van Marle
en Bignell in de residentie werd dit schilderstuk
stuk gisteren voor 2000 verkocht
Kijkje tijdens den verkoop.
L)E OUDE UURFSKERK IE WASSENAAR MOEST DRINGEND NOODIG
GERESTAUREERD WORDEN. DAT MEN DIT GRONDIG
DOET LAAT DEZE FOTO DUIDELIJK ZIEN.
■q DE BOUW VAN HET NEDERLANDSCHE PAVILJOEN OP DE
WERELDTENTOONSTELLING TE NEW YORK. EEN OVER
ZICHT VAN DEN STAND VAN ZAKEN OP 9 JANUARI J.L.
DUIDELIJK TEEKENEN ZICH REEDS DE OMVANG EN
FRAAIE VORM VAN HET BOUWWERK AF.
EEN REUSACHTIG EEUWENOUD ANKER dal
afkomstig is van een schip der Vereenigde O. I.
Compagnie van de Kamer Hoorn, is nabij IJmuiden
opgevischt. Het anker, dat in een der parken te
Hoorn geplaatst zal worden, passeert het stadhuis
aldaar.
UE NEDERLANlmCHh IJSHOCKEYPLOEG IS NAAK DE
WERELDKAMPIOENSCHAPPEN TE ZURICH EN BAZEL
VERTROKKEN. De spelers en leiders even vóór het ver
trek op hei -tation te Amsterdam
Oorspronkelijke Nederlandsche roman
door
FELICIA CORDEA.
5)
m.
w£!)gela remde met een ruk en Risotta
ml»,.verontwaardigd staan. Risotta werd
bijzonder goed door Angela behandeld.
™pias gevoelens jegens het kleine kar-
var waren het best te vergelijken met die
een moeder, die zich een zoon ge-
raV» had en die met twee dochters ver-
hot» En ofschoon Risotta altijd haar
on h had AnSela toch voortdurend iets
aan te merken Dan eens was de
een rood' terwijl ze toch uitdrukkelijk
fooden wagen verlangd had, dan weer
oihij ,motor te luid, ofschoon Risotta zich
vrwïS hevig inspande om zich geluidloos
M Bewegen.
mee«ar de Sfsuannen verhouding tusschen
An» res en wa®en was niet alleen aan
s- h Cf' wtiten Was het soms Angela's
i-1' zc den turen snaak van haar
Seërfd har {ijk nu een. naai die
le'no.0. waar Paps zeli in reed Die
dien Dle ii'euri Die geluidioosfteidAan
en wagen was alles zooals het wezen
moest en niets was er te, zooals bij dit
kleine misbakseltje, dat er één van een
duizendllng was
Angela was nu eenmaal een wezen, dat
in ruime afmetingen dacht en voelde. En
daar zat ze nu met dit kleine karretje op
gescheept
En Angela weigerde beslist toe te geven,
dat haar vader volkomen gelijk had. Goed,
men gaf zijn dochter een wagen, als ze er
zoo erg naar verlangde. Maar men gooide
In dezen crisistijd geen geld over de boeg,
door een onnoodig duren wagen te koopen.
Angela daarentegen vond, dat, indien men
een eenige dochter had en gesitueerd was,
zooals het met Mr. Furné het geval was,
men deze dochter diende te verwennen,
vooral wanneer men wist, hoe degelijk deze
dochter in werkelijkheid was.
Maar het eind van het liedje was, dat
Risotta sleoht behandeld werd. Nu bijvoor
beeld! Angela kwakte eenvoudig het por
tier dicht. Risotta trilde ervan. Ze werd zoo
ging haar door merg en been. Ze werd zoo
mogelijk van kwaadheid nog een beetje
rooder.
„Als ze niet oppast, die hardhandige, die
hartelooze Angela, zou ik haar op een een
zamen weg. ver van huis. wel eens een
poets kunnen bakken," bromde het ding.
„Risotta! Wel ja! Waarom maar niet direct
n-.acaroni? Die Angela denkt zeker ook „als
het ding maar een naam heeft". Een Ame-
rikaanseh onderdaan een Itallaansch étiket
om den hals te hangen! Het lijkt wel. of ze
raa- geworden is"
Flvi wachtte in naai .tamer Angela's
'•nmst af. Ze was gekleed In een allerdod-
igst knalblauw badpak, dat onverantwoor
delijk duur geweest was Verder was ze ge
tooid ln een hevig gebloemden badmantel;
ze zag er uit om op te eten. Ze zwaaide
Angela met haar badmuts een welkomst
groet toe.
„Ben je zoo door het pension geloopen?"
vroeg ze aan Angela, die al even fraai uit
gedost was.
„Natuurlijk! Geen sterveling tegen geko
men. Vooruit, schiet op!"
Elvi greep haar tasch en holde Angelina
achterna.
„Vooruit marsch!" zei Angela en gaf Ri
sotta onbarmhartig gas.
„Wat heb je tegen het karretje?" vroeg
Elvi lachend, Angela's kwaadaardigheid
opmerkend.
,.Ik heb er het land aan. Het is een mis
punt!"
Elvi schaterde. „Je bent niet goed. Ik
vind het een dot!"
„Ik heb nu eenmaal een hekel aan alles
wat klein ls. Aan kleine huizen, kleine ste
den, kleine auto's, klein geld, kleine men-
schen. Ik ben nu eenmaal zoo. Ik heb
ruimte noodig."
Elvi wilde het graag gelooven. Er groeide
iets warms in haar voor dit gave wezen, dat
alle kleine dingen haatte en dat ruimte
noodig had.
„Zou niets voor jou wezen, wel, zoo'n
heelen dag in een kantoor te zitten en brie
ven te schrijven?" vroeg ze.
„Kind! Ik brak de boel af. Zeg, ik heb
een verrassing voor Paps. Ik ga leeren
vliegen."
„O, Angela, toch niet zelf vliegen?"
„Jawel dame. En eerst als ik mijn brevet
heb, mag Paps het weten."
„O, maar waarschuw me dan even als Je
zoover bent, wil je. Ik blijf in dat geval lie
ver een beetje uit de buurt van Mr. Furné
en zend Tiller zoolang naar boven."
Angela lachte.
..Zie je. Paps en ik zijn dol op elkaar.
Maar we moeten ons altijd met eikaar
meten om te zien wie het van den ander
wint. In alle vriendschap natuurlijk. Soms
wint Paps het. Soms win ik het. Met Ri
sotta, dit kleine canaille heeft hij het ge
wonnen. Hij wist, dat ik een grooten wagen
wilde hebben. Ik zal nooit zijn gezicht ver
geten, toen hij mij mijn teleurstelling zag
inslikken en mij tegelijkertijd mijn be
dankjes zag prevelen.
Maar Elvi. liefje, dit keer win ik het,
zijn lieve, kleine Angela. En reken erop,
dat ik heel scherp zal toekijken wanneer
Paps mijn brevet voor het eerst onder zijn
oogjes krijgt".
„Nou. jij doet maar! Wanneer je maar
zoo vriendelijk wilt zijn erop te letten, dat
je vader zijn eventueel daarop volgend
slecht humeur op de rest van het personeel
koelt en niet op mij".
Op het strand was het reeds vol. Het was
een heerlijke morgen. Er woel een stoere
bries, die de zee deed bruisen en schuim
koppen.
„Ken jij op dit wereldrond een plaats
waar je liever zou willen wonen, dan in dit
onvolprezen Haagje!" vroeg Elvi. „Denk
eens aan, seaside, luxestad, duinen, kunst,
muziek, alles in de holte van je hand. Me
dunkt, ons historisch Haagje is een unicum
op de landkaart van het heelal".
„Vind je niet, dat Je lichtelijk overdrijft,
juffrouw Elvi? Ik zou je een andere lezing
over je unicum kunnen geven Natte win
ters, koude zomers, babbelzieke men-
schen".
„Kom Ans, ga mee het water in! Je
daast een beetje. Den Haag ls eenig in zijn
soort".
„Mogelijk! Maar mij te eng. Als ik mijn
brevet heb, word ik Oceaanvliegster'".
Angela keek omhoog. Ongetwijfeld zag ze
zichzelf reeds, ginds, ln de verre, wijde
luchten. Alleen! In een pijlsnel vliegtuig!
De wereld, de enge. babbelzieke wereld, ver
onder haar. En om haar heen de ruimte,
die ze noodig had. Haar oogen weerspiegel
den haar verlangen.
„Kom!" zei Elvi, die geen lust had ln sen-
timentaliteiten. „Wij gaan het water in!"
Het water was frisch en de branding
hevig. Met moeite werkten ze zich er door
heen tot de boot, waarachter het water
rustiger was.
Angela zwom prachtig. Haar sterk, even
redig gebouwd lichaam was in het water
volkomen in zijn element. Ze vormde een
sterk contrast met Elvi, die uiterst rank en
slank was. Aan Elvi's gestalte waren alle
lijnen teer. Ze was als de schets van de
hand van een groot kunstenaar. Weinig
lijnen, maar volmaakt. Ze klauterde op den
rand van de boot en riep Angela toe, die
met een voornamen Spaanschen slag weg
zwom.
„Angela, kom hier terug! Laten we dui
ken!"
Angela zwom terug, heesch zich op en
balanceerde zich naast Elvi op het uiterste
puntje van de schommelende boot.
„Gelijk erin," riep ze en de beide meisjes
doken. Angela bleef natuurlijk het langst
onder. Elvi draaide zich om en liet zich
drijven Onder haar het deinende water Op
haar lichaam de warme zon. Ze zou zoo
uren lang kunnen liggen. Een gevoel van
tevredenheid met zichzelf en de rest van de
schepping maakte zich van haar meester.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
