Waar de Vrouw belang in stelt Bloemen als levenssier Het geheim van de oude stoelen LEIDSCK DAGBLAD - Derde Biad Donderdag 26 Januari 1939 Dorothy, het wereldwonder! Hoe we ze zelf keurig kunnen vernieuwen Onmisbaar element door de eeuwen heen Machtigste vrouw van Amerika, misschien wel van de wereld. Dorothy Thompson is zonder eenigen twijfel de belangrijkste vrouw van het mo derne Amerika. Of., tenminste de vrouw waar altijd het meeste kabaal omheen is. Wat misschien in de nieuwe wereld wel ongeveer hetzelfde is! Wie is Dorothy? Wat voert ze uit? Drie keer in de week verschijnt een artikel van haar hand in honderdzeventig Amenkuan- sche bladen, voor te zamen S millioen le zers. Eén keer in de week spreekt ze voor de radio, voor een slordige dertig nulhoen luisteraars. Eén keer in de maand schrijft ze in het bekende „Ladies home journal" voor drie millioen vrouwen. En iedercu dag ontvangt ze gemiddeld zeven uitnoodigin- gen voor het houden van lezingen. In de achtenveertig Vereenigde Stater, zijn de meeningen over Dorothy verdeeld. Ze heeft haar getrouwe volgelingen en haar vurige bestrijders. Bijna ieder artikel wekt stormen van bijval én verontwaar diging en zelfs te Washington wordt haar enorme macht grif erkend. Sommige van haar campagnes hebben een beslissenden invloed gehad op de binnenlandsche poli tiek en heel vaak is ze hierbij tegen pre sident Roosevelt zélf opgetornd. Roosevelt en Dorothy liggen eigenlijk voortdurend met elkaar overhoop en toch mogen ze elkaar graag. Hij noemt haar „de wervelwind met de blauwe oogen" en zii critiseert iederen stap, dien hij doet. Deze twee ..grootmachten" van de V. S. stem men dan ook in veel dingen met elkaar overeen: ailebei zijn ze voortdurend gela den met een onvermoeibare energie, ge steund door een bewonderenswaardig frisch enthousiasme en een uitzonderlijken, ty pisch Amerikaanschen strijdlust. Allebei zijn ze stormachtig en impulsief van natuur, allebei maken ze soms zulke enorme ver gissingen, dat die hen in ieder ander land subiet onmogelijk zouden maken; allebei zijn ze wonderbaarlijk welsprekend en actief. En ze zijn het tenslotte roeror.d eens over één ding: de enorme rol, die Amerika in de wereld van de toekomst zal spelen Enkele jaren geleden was Dorothy nog totaal onbekend. Eigenlijk heeft Adolf Hitler, zonder het te willen, het meest tot haar populariteit bijgedragen door haar in 1934 uit Duitschland te verbannen. In 1931 had ze een interview met den Fuehrer gehad en daarin o.a. geschreven; „Ik stond tegenover een klein, onbedui dend mannetje, dat een afschuwelijk Duitsch sprak. Ik kreeg den indruk, dat ik maar heel hard „ho!" had te roepen om hem als een opgeblazen piepertje ineen te zien schrompelen. Neen, dit mannetje wordt nooit dictator". Deze ontzettende vergissing ontmoedig de Dorothy volstrekt niet. Met de volmaak te openhartigheid, die een van haar groot ste eigenschappen is. erkende ze later open lijk, dat ze de plank totaal had misge slagen. Dorothy heeft hoe kan het anders? een veelbewogen leven achter zich. Ze werd in 1894 te Lancaster in den staat New- York geboren als dochter van een En- gelsch-methodistisch predikant. Haar ouders hielden slechts tijdelijk verblijf in Amerika, zoodat hun veelbelovende doch ter eigenlijk bij toeval Amerikaansche werd. Ze ontving een uitstekende opvoe ding, waar ze echter weinig profijt var. trok. „Alles wat ik weet heb ik uit mezelf en door het leven geleerd", vertelt ze graag. Nadat ze, volwassen geworden, zich een tijdlang met maatschappelijk werk en met de vrouwenbeweging had bezig gehouden, besloot ze journaliste te worden. En dan in de eerste plaats de wereld te zier! In 1920 verliet ze Amerika, gewapend met drie nuttige dingen: naïveteit, gezond ver stand en een waar genie om zich vrienden te maken. Bovendien bezat ze 150 dollar. Toen ze te Londen was aangekomen volg de een harde strijd om het bestaan. Geen enkele krant wilde haar de „vaste baan" geven, waar ze naar snakte. Maar Dorothy gaf het zoo gauw niet op. Ze kreeg opeens het idee, naar Ierland te gaan en kwam hier juist bijtijds aan om den bekenden Mc Sweeney te interviewen, teen hij op het punt was zijn hongersta king te beginnen. Ze had geluk: toen ze haar artikel aanbood bij een Amerikaansch persagentschap te Londen, hadden ze daar juist niets over Mc Sweeney. Het werd haar eerste succes. Maar het leek nog niet op een „vaste baan". Ze ging naar Parijs en meldde zich bij het agentschap van een krant uit Phiiadelfia. „Hebt u een correspondent te Weenc-n?" „Neen" werd haar koeltjes geantwoord. „Nu, dan ga ik er voor u heen Het kost u niets, u kunt me per regel betalen". Op deze conditie vertrok Dorothy en ze had weer geluk: ze kwam juist te Weenen aan op den dag, dat keizer Karei een po ging deed den troon der Habsburgers weer te beklimmen. De putsch mislukte en keizer Karei werd in het kasteel van graaf Ester- hazy opgesloten. Dorothy besloot hem te gaan intervie wen. Ze verkleedde zich als Roode Kruis- I zuster en glipte met een afdeeling van het Roode Kruis het kasteel binnen. Het. zus- terinterview kwam werkelijk tot stand en Phiiadelfia begreep toen met één slag, wat Dorothy waard was. Ze kreeg haar „vaste baan" en bereisde drie jaar lang geheel centraal Europa, dat ze door en door kent. Ze boekte o.a. een sensationeel succes, toen ze te Warschau arriveerde juist op den dag van Pilsoedski's staatsgreep. Daar alle mid delen van vervoer waren uitgeschakeld en O, die vervelende oude stoelen! Hoe vaak Want het zou toch erg jammer zijn, als u zijn ze nu al opgelapt en nu zijn ze ai weer die stoelen nu alleen maar weg deed, om niet om aan te zien! Weg ermee dan maar, dat ze ouderwetsch zijn en omdat de kus- want ze vallen nog uit den toon bovendien! i sens loslaten. Want al die narigheid kunt Mogen wij eens tusschenbeide komen? I u zich besparen, niet door ze inderdaad zoo maar met den vuilnisman mee te ge ven, maar door ze eenvoudig zelf eens onderhanden te nemen. Natuurlijk kijkt u erg ongeloovig, maar dat kan heusch! Niet dat wij zelf dat moeizame werkje van op spannen van vecren en bijtrekken en lap pen van de kussens gaan doen. neen, wij halen eenvoudig al dat nare goedje er af en er uit. Is ons dat te lastig, dan laten we het even den timmerman doen, maar verder knappen we dit werkje nu eens zelf op Het geraamte zonder meer houden wc dus over Beviel het hout u niet. omdat het zoo prachtig en dik gepolitoerd was? Geen nood, met speciaal schuurpapier, dat ook de meubelmaker gebruikt, schuren we dat nare laagje eraf en het mooie hout komt te voorschijn, geheel onbedorven, want het glim-laagje heeft het goed ge conserveerd In de witte was zetten we nu onze meubels en is dit er goed ingetrokken, dan gaan wij de „stoffeering" ervan eens onderhanden nemen. We kiezen ons echter geen kussens, want daar hebben we nu al genoeg narigheid mee beleefd. Neen, het wordt heel anders, al zal het minstens zoo prettig zitten. Er bestaat van dat prach tige nuttige band, waarmede we matten en kleeden plegen te boren, dat zal onze stcf- fecring worden. Het kost slechts enkele luttele centen per meter en veel hebben wij er niet van noodig. Uit velerlei kleuren kunnen wij nu onze keus maken en het zal van ons overig meubilair afhangen in wel ken toon wij onze bekleeding zullen hou den. Ook het verwerken van meer kleuren zal erg aardig staan. Wat we ons nog meer aanschaffen is een pakje kopspijkeitjes en dan maar aan den slag. Eerst de bandjes afgemeten en geknipt. Zij moeten aan de achter- en on derzijde vastgetimmerd worden: niet te strak, maar ook niet te los, want het band zal nog wel een ietsje rekken bij het ge bruik. Al naar gelang de breedte en het model der stoelen, worden de gaten grooter of kleiner genomen. Dat zien wij zelf maar het beste. Zijn de stoeltjes klaar, dan is het wel zeker, dat U dan pas goed zult beseffen, hoe verschrikkelijk jammer het geweest zou zijn, wanneer u inderdaad die vervelende oude spullen had opgeruimd. En het is ook zeker, dat er heel wat ja- loersche blikken op dat moderne meubi lair geworpen zullen worden. Maar weest u dan vriendelijk en verklap uw geheim. NORA HANA. „Wat een beeldige bloementafel heb jij toch! O. hoe gezellig: al die platte schalen in groen, geel en blauw, afgewisseld door het donkerterra van de echte ouderwet- sche bloempotten. Heerlijk, al die tinten groen van je kamerplanten, het smetteloos wit van een enkele cyclaam, die je hebt we ten te beschermen tegen den funesten in vloed van de sterke temperatuurswisseling der laatste weken! Mooi en grillig doen ook die bloeiende cactusjes het tussc'nen al dat groen". Welk een lof wordt hier aan een toegewijde huisvrouw toegezwaaid! En hoe groeit iedere vrouw er tegenwoordig in, als een vriendin haar bloemenhoekje, haar ge zellige potjes" mooi en smaakvol vindt! Ja, bloemen en planten zijn ons een on ontbeerlijk iets geworden, een brokje na- haar taxi door de revolutionnairen in be slag was genomen, legde ze verscheidene kilometers te voet af door een dikke sneeuwlaag en gekleed in een avondjapon. Dorothy was de eerste Amerikaansche vrouw, die een belangrijke corresponden- tenpost bezette, n.l. die van Berlijn. Ze werd al spoedig bekend door haar uitste kende informaties. En nu Dorothy's liefdesgeschiedenis, want die had ze natuurlijk ook. Te Berlijn maakte ze kennis met den beroemden Amc- rikaansohen schrijver Sinclair Lewis, in de wandeling Red genaamd. Het was aan een diner en na tafel stelde hij zich voor en vroeg haar meteen ten huwelijk, „We kunnen morgen trouwen" vond Red. „Onmogelijk", zei Dorothy, Maar Lewis was minstens net zoo vasthoudend als zij. Hij reisde haar na tot Moskou, vroeg haar daar nogmaals en trad tenslotte te Londen met haar in het huwelijk. Het eigenaardige echtpaar schijnt zeer gelukkig met elkaar te zijn. Ze wonen nu met hun zoontje Michael, dat zeven jaar is, in een oude boerderij in Vermout, een vreedzaam bergland, ver van de Ameri kaansche klatergoud-beschaving. Een groote studeerkamer vol boeken, een blok- kenvuur, veel bloemen om zich heen. Dat is nu haar wereld. Ze tikt hier in razende vaart haar artikelen en Sinclair Lewis schrijft in dezelfde kamer zijn boeken of lost voor de afwisseling kruiswoordpuzzles op..Dorothy en haar man staan nu allebei op het toppunt van hun roem. Het geheim van Dorothy's succes? Een vlotte krachtige, licht aansprekende, iicht ontroerende pen. Een groote glasheldere eerlijkheid, een ongebroken enthousiasme voor alles wat ze goed en belangrijk acht. Dorothy is een echt levend mensch. Een mensch, die nog lachen en huilen kan en bovendien nog echt verontwaardigd kan zijn! „Gebrek aan echte verontwaardiging, daaraan gaat de wereld te gronde", roept Dorothy haar drie millioen luisteraars toe. Heeft ze gelijk? tuur in ons huis, een onmisbare levenssier. Zóó is het geweest door de eeuwen heen, alleen was de bloemencultus steeds weer een klein beetje anders getint. Het waren hoe had men het ook an ders kunnen denken? bloemen, die de menschheid inspireerden tot de allereerste versiering van haar kleeding en woning, tot het allereerste ornament. Reeds in de vroe ge middeleeuwen treffen we ranken en ge beeldhouwde guirlandes aan langs zolde ring en raamlijsten en als versiering van vaatwerk. In de grafkamers der Egypte- naren vinden we het beeld van de heilige Lotos en wancifriezen, die daar worden ge vonden, laten ons zien, hoe men in die oeroude tijden bloemkelken ten groet op hief, als men aan een gastmaal bijeen was net als wij thans ons wijnglas heffen. Een feestmaal in het oude Egypte, Grie kenland, Rome, was zonder bloemen on denkbaar. Als de Pharao een rondreis maakte had in ieder gewest de bestuur der de zorg voor de bloemen, die in over vloed aanwezig moesten zijn om den» vorst te omringen. De Grieksche dichters bezongen de bloe men in alle toonaarden; zielen- en doo- denfeesten waren tegelijkertijd bloemen- feesten. Bij de Romeinen steeg de bloe- menvereering tot waanzinnigen overdaad, zoodat het herhaaldelijk gebeurde, dat gasten die natuurlijk niet geheel frisch meer waren onder den stadig neerda lenden rozenblaaerenregen stikten. Vrucht bare velden werden in rozentuinen her schapen, vermogens aan kweek en aan koop van schoone bloemen verkwist. Ook in de middeleuwen kende men de heerlijke bloemenvreugde. Doch niet in be dwelmenden overdaad, doch in vrome en innige vereering. van een enkele plant of i bloem kwam die liefde tot uiting. In den haag der rozen zit Maria de rozenkoningin en het Christuskindje wordt geprezen als roos des Hemels. Met de lelie wordt de onschuld fier heilige maagd vergeleken en de oude meesters spreiden voor de voeten der madonna lelie en iris. keizerskroon en akelei, rozenranken en meiklokjes. Op de geschilderde portretten van ernstige patri ciërs bloeien zachte bloemstengels in sier lijk zevormde glazen. Niet alleen schoonheid, doch ook genees kracht ontdekt de Middeleeuwsche mensch in plant en bloem. Minnezangers doen hun welderige beeldspraak ter verheerlijking van de liefelijkheden hunner dame, over vloeien van bloemennamen, en eeuwenlang is de tuin het zinnebeeld van de poëzie uit den tijd der burchten en kasteelen. De renaissance doet weer een overdadige bloemenweelde uitbreken. Buiten- en bin nenarchitectuur vertoonen guirlandes van prachtigen vorm en kleur. Tijdens het barok ontwikkelt zich het bloemenslilleven tot een speciaal onderdeel der schilder kunst, waarbij ons land de cereplaats in neemt. Het vluggere verkeer tusschen de werelddeelen brengt nieuwe planten, on gehoorde wonderen in de oogen der Euro- peesche bourgeoisie. Bloemkweekers wed ijveren met, elkaar: een tijdlang staat de tulp in het middelpunt van een gespan nen belangstelling, die zelfs de nuchterste hersens bedwelmt. Zij beheerscht de beurs, veroorzaakt financieele rampente recht. noemt een later geslacht het woord „tulpomanie". Dan begint de wetenschap er zich mee te bemoeien, zij trekt de bloe men in haar heiligdom: Linnaeus geeft zijn klassieke indeeling. en men begint kunstige botanische tuinen aan te leggen. Een zich snel ontwikkelende porcelemin- öustrie schept zich een nieuw terrein: de vaas in haar weelderigsten vorm moet waardig zijn. de bloemenweelde te dragen. In de 18e eeuw staat de bloem op het toppunt van aanzien en vereeringen dan komt er een neergang: men wenscht ruikers, die een symbool zijn van eeuwige jeugd en schept de afgrijselijk-leelijke ma- cartboeketten, een stijf samenstel van grashalmen, palmbladeren, kunstbloemen, pauwenveeren. De bloemeniiefde was over geslagen in onverstand en een tijdlang zaten onze overgrootmoeders met die stof fige, onnatuurlijke dingen, die haar ka mers eigenlijk ontsierden, opgescheept. Eerst de 20ste eeuw bracht in dit op zicht natuur en waarheid weer. Het ver langen naar echte bloemen als levenssier ontwaakte weer en gretig werden voorbeel den uit het verre Oosten nagevolgd. Daar lag al sinds eeuwen geen onbekende meer! het stijlvolle Japan met zijn oer ouden bloemencultus: een groote geestelijke waarde in het volksleven. Ike-bana" zoo noemt men in Japan de kunst van den omgang met bloemen, die ontspringt uit de diepste wortels der Japansche bescha ving. Wijsheid en philosofie vlechten haar grootste geheimenissen in de regels der bloemenkunst. Ike-bana is de bekoorlijke bezigheid, waarmee koningen, veldheeren en kunstenaars hun vrijen tijd vullen. En hiermep gaat de vereering voor de plant in de vrije natuur hand in hand. Het ker- senbloesemfeest en het feest der bloeiende pruimenboomtn zijn hoogtepunten in het Japansche leven, de mikado geeft kersen bloesemmaaltijden en het volk maakt pel grimsreizen naar het land der druiven- bloesems of vaart in schilderachtige booten naar Horikiri als de tijd van den irisbloei gekomen is. In stille aandacht staan ze te kijken naar de schitterend roode bladeren der ahornboomen op de heuvels van Oji. en op het wapenschild van den keizer prijkt al sinds eeuwen de chrysant. En wij? Laten we dankbaar zijn voor den overvloed van Flora's kinderen, die ons bloemenlandje zelfs in den winter biedt en ons verlustigen in geur en kleur van dc eerste tulpen, sneeuwklokjes en mimosa! FELICITAS. Zondag: Groentesoep Varkensbiefstuk Spruitjes Aardappelen Omelet Maandag Stamppot van zuurkool Spek of worst Grlesmeelschotel Dinsdag: Runderlappen Bieten Aardappelen Chocoladevla Woensdag. Witte boonen Botersaus Gekookte ham Aardappelen Broodschoteltje met gember Donderdag: Kerrysoep met wite boonen Kalfslappen Zoete appelen Aardappelen Vrijdag: Gebakken bokking Roode kool Botersaus Aardappelen Appelmoes met vanillevla. Zaterdag: Gestoofde capu- ciiners Veldsla Aardappelpuree Sinaasappel VEGETARISCHE MENU'S. 1. Eiersla met may onnaise en geroos terd brood Schijngehakt van bruine boonen Aardappelen Brusselsch lof Stoofperen 2. Vegetarische jachtschotel Griesmeelpuddin g met gestoofde abrikozen 3. Macaroni met kaas Veldsla Spruitjes Aardappelen Gesmolten boter Gebraden appelen 4. Rijstrand met harde eieren en tomatensaus Sla van Brusselsch lof Flensjes „Zeg tegen die lui, dat ze ophouden moe ten met de voeten te kraken I" RECEPTEN. Gestoofde capucijners. Benoodigdheden1 pond capucijners. 2'/» ons doorregen rookspek, 1 groote ui. 2 thee lepels kerry, 2 theelepels maggi-aroma. Bereiding: De capucijners uitzoeken en wasschen. Ze 24 uur in ruim water weeken, met het weekwater en het zout opzetten en ze gaar koken, plm. l'/i uur. Het spek af schrappen, in dobbelsteentjes snijden en in de koekepan lichtgeel bakken. De kerry en de gesnipperde ui toevoegen en samen bruin bakken. De capucijners uit laten lekken en vermengen met het gefruite mengsel. Samen goed warm laten worden en voor het opdoen met maggi-aroma en misschien nog wat zout op smaak afmaken. Kerrysoep met witte boonen. Benoodigdheden: l'/> L boonennat met overgebleven boonen plm. 30 gr. bloem plm. 40 gr. boter, 1 ui, l1/: theelepel kerry, stukje foelie, 2 laurierbladen, wat peterselie. Bereiding: In het boonennat de overge bleven boonen met foeile. laurierbladen en een takje peterselie fijn laten koken. Alles door een zeef wrijven, zoodat men alleen de schillen van de boonen over heeft. De boter met de bloem, de gesnipperde ui en de kerry opzetten en aan de kook brengen, langzaam het vocht er bij gieten en de soep door laten koken tot ze gebonden is (plm. 10 minuten). Naar verkiezing ui door zeven verwijderen. Dobbelsteentjes in boter gebakken brood er bij geven. Gebakken bokking. Benoodigdheden (4 personen): 12 bokkin gen peper en zout, slaolie of boterolie. Bereiding: De kop van de bokkingen af snijden aan den rugkant, bij de graat opensnijden, de visschen open splijten en de graat, ingewanden en zwemblaas verwijde ren. De hom of kuit er echter in laten. De bokking even afspoelen, af drogen met een ouden doek en met wat peper en zout te- strooien vooral niet te veel, daar de visch maar dun is. Ze plm. uur laten staan, dan door bloem halen en in het vet, waar blauwe damp af moet komen, bruin en gaar bakken. De opengesneden kant het eerst bakken, daarna den velkant. Ze op grauw papier uit laten lekken en dakpans gewijze op een schotel leggen. Roode kool of veldsla met biet en aard appelen met botersaus er bij geven. De hom en kuit kan ook afzonderlijk ge bakken worden. Men strooit er wat bloem, gemengd met wat zout overheen, doet alles in de koekepan als de bokking gebakken is, maar heeft een deksel bij de hand om op de pan te leggen, om het spatten te voorkomen. Bokking is te koop van November tot April. Bokking is fijner en kleiner dan pan haring. de kop van de bokking is kleiner, de schubben zijn zilverachtig en glanzend. Rijstrand met harde eieren en tomatensaus, Benoodigdheden (4 personen): 400 gr. rijst, 8 eieren, 8 d.L. tomatensaus, 1 L. water, zout. Bereiding: De rijst op een zeef wasschen. opzetten met kokend water en zout en gaar laten koken uur). Een blikje tomatenpuree verdunnen met 7 d.L. water, 2 bouillonblokjes toevoegen en binden met wat aangemengde maizena of bloem. Peper en zout naar smaak toevoe gen. De eieren 10 minuten koken afspoelen pellen en halveeren. De rijst overdoen in een natgemaakte schaal of pudd ngvovm en op een grooten schotel keeren Zooveel saus er overheen schenken dat de rijst en de bodem bedekt zijn. De rest in de saus kom doen. De halve eieren om en op de rijst schikken. Garneeren met een takje frissche peterselie. 4—3

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1939 | | pagina 12