Zuid-Holland in 't duister - Biljart-kampioenschappen te Amsterdam LEiDSCH DAGBLAD Tweede Blad 79sie Jaargang FEUILLETON Het Blauwe Teeken DE VERDUISTERINGSPROEF IN ZUID-HOLLAND. In de omgeving van Hillegom aan de grens der provincie worden de lichten der auto's, alvorens ze in het verduisterde gebied worden toegelaten, geïnspecteerd. DE divisie van de marechaussee in west-ja va heeft schitterend werk verricht tijdens de jongste rampok-terreur in de omgeving van de hoofdstad. Aan twee officieren en 6 mindert 'en werden decoraties uitgereikt. Officieren en de divisie-commandant generaal- majoor Bakker feliciteeren de gedecoreerden. de verduisteringsoefening. Als de vrouw des huizes het avondblad voor het afschermen der vensters gebruikt heeft, moet men wel op een onge wone wijze de courant lezen. het eiland urk is uit zijn isole ment verlost. De kortegolfzender, die van den vuurtoren uit het contact met de buitenwereld onderhield, toen de tele foonverbinding verbroken was, wordt weer naar het vasteland vervoerd. het tournooi om het nederlandsch kampioenschap groot biljart cadre 45/2 is gisteren in café Dubois te Amsterdam begonnen. Links Jacobs in zijn partij tegen van Vliet en rechts de Leeuw in zijn partij tegen van Loon aan stoot. ELISABETH BERGNER woonde te Londen de première bij van haar nieuwe film „Stolen Life". de toren van de groote kerk te hoorn krijgt een nieuwe spits. De oude spits werd eenige jaren geleden afge broken. Tevens wordt er nu een ruimte gemaakt voor een carillon, dat door de burgerij geschonken zal worden. De roman van een ultgestootene door HUGO BETTAUER. 44) Op den vooruit bestemden tijd, midden Maart was het oerwoud aan de Coosa River veranderd in een onafzienbare vlakte. Carlo nam hartelijk afscheid van zijn zwarte en bruine collega's, die ware vrien den voor hem waren geworden en begaf zich, zijn bundeltje kleeren op den rug ge- benden, maar met bijna vijfhonderd vlijtig gespaarde dollars in zijn zak welgemoed op weg naar de vijftig kilometer verder gele gen stad Birmingham in Alabama, waar hi] zich weer in een Europeaan hoopte te veranderen. Daar wilde hij nieuwe kleeren. ondergoed en een koffer koopen, vervol gens met den trein naar de kust reizen om tenslotte zoo spoedig en zoo goedkoop mo gelijk naar Europa te stoomen. Drie, vier, hoogstens vijf weken, dan zou hij weer in Weenen terug zijn en het afgeloopen drie kwart jaar als een verwarden, aanvankelijk haren, daarna verzoenlijken, maar als ge heel zeer leerrijken droom gedenken. Met zijn zelfgesneden stok in de hand schreed Carlo rustig voort. Overdag, als de hitte het ondragelijkst was, sliep hij in een of ander schaduwrijk kreupelbosch, 's avonds tot middernacht toe en des mor gens tusschen drie en acht uur was het een genoegen te loopen; hij bevond er zich al thans uitstekend hij en voelde zich opge wekter dan ooit. Op den vroegen ochtend van den derden dag arriveerde hij in Birmingham met haar honderdduizend inwoners, duizend kerken, een erbarmelijk leelijken schouw burg en een vingerhoed vol geleerde be schaving. Een kleurling onder tienduizend anderen was hij vuil, stoffig en met geha vende kleeren en kapotte laarzen. Edoch, ook Birmingham telde een groot warenhuis en binnen een uur had Carlo zich daar alles aangeschaft, wat noodig was om een nieuw, of beter gezegd: den ouden mensch van hem te maken. De gekochte kleedingstukken werden in een bruin lede ren koffer gepakt en daarmee wandelde Carlo nu door de gelijkvormige en onbe langwekkende straten van Birmingham lot hij een kapperszaak ontdekte, welke, blijkens een aan de pui bevestigd reclame bord, tevens een badgelegenheid bood en daar voor de deur een neger stond kon hij het er gerust op wagen hier binnen te gaan. Toen hij den wensch te kennen gaf een bad te willen nemen, trok de neger weliswaar een bedenkelijk gezicht, maar tenslotte zei hij: Ik heb uitsluitend blanke clientèle, zoodat ik u eigenlijk niet kan toelaten, maar het is nog zoo vroeg op den ochtend, dat er voorloopig wel niemand zal komen. Kort daarop zat Carlo in een met warm water gevulde kuip, de wer'de van een bad na vele maanden naar haitelust genietend Hij liet zich scheren en zijn haar knip pen, snoof met welbehagen den geur van de Bay Run op, die hem over gelaat en hoofd werd gegoten, stak zich van top tot teen in zijn nieuwe kleeren, liet zijn oude vodden achter en lachte voldaan tegen het spiegelbeeld van den, nog meer dan vroe ger door de zon gebruinden Carletto Zeiler uit Weenen. Het donkerblauwe colbert, zijn keurige schoenen, het fijne soepele overhemd, zijn parelgrijze zijden das en daarbij zijn slappe, lichtgrijze vilthoed en de nieuwe koffer zóó kon hij gerust in een taxi bij hotel Bristol of Imperia] ln Weenen voor rijden! Toen hij echter zoover was, bespeurde hij echter een hevigen honger. Daar hij wist. dat hier in het Zuiden een kleurling slechts dan een gewoon restaurant mocht betreden, wanneer hij daar als kellner werkzaam was, besloot hij, zij het dan niet zonder een licht gevoel van onbehagen een voor negers bestemde gelegenheid op te zoeken. Hij vond er een in Lincoln Square, dat er vrij fatsoenlijk uitzag en ais opschrift vermeldde: „Eldorado voor kleur lingen". Inderdaad at hij daar heel goed, onge loof elijk goedkoop en boyendien was het er niet onzindelijker dan in elk ander tweede rangs restaurant. Den volgenden dag begaf hij zich naar een reisbureau, waar hij zich op de hoogte wilde stellen van de reismogelijkheden naar Europa. Hij werd verwezen naar een zwarten employé die hem allerbereidwil ligst de noodige inlichtingen verstrekte 's Middags om een uur. dus over een uur ongeveer, ging er een personentrein naar Atlanta, de grootste stad van Georgia. De bediende sloeg, terwijl hij dit zei, zijn oogen hemelwaarts, zoodat nog slechts het wit te zien was. Atlanta is een prachtige, groote stad, sir! Er komen daar heel veel kleurlingen, onder wie keurige, ontwikkelde gentle men! Er is een schouwburg voor ons, ver schillende middelbare scholen en een uni versiteit, die niet voor die in Yale of Co lumbia behoeft onder te doen. U zult u daar geheel onder uw gelijken voelen. De trein komt tegen zes uur in Atlanta aan en u kunt daar het beste uw intrek nemen in het Montgomery Hotel, eigenaar mr. Mo ses Broocker, dat voor ons, kleurlingen bestemd is. U kunt u dan morgen telefo nisch in verbinding stellen met het kantoor van de Reederij Lafèvre Brothers in Char leston aan de kust. Overmorgen vertrekt n.l. van Charleston een vrachtboot van deze firma naar Havre, welke ik u kan recommandeeren. Een groot, mooi Fransch schip, dat slechts een paar passagiershut ten zonder kiasse-indeeiing telt. Hoewel de reis met de „La Gloire" ongeveer zestien dagen duurt, biedt zij u toch dit voordeel, dat er slechts zelden Yankees aan boord zijn. De passagiers bestaan bijna uitslui tend uit Fransehen en kleurlingen, zoodat u van niemand last en over het. algemeen zelfs prettig reisgezelschap zult hebben. Bovendien is de passageprijs de helft min der dan van de groote passagiersschepen, die van New Orleans vertrekken. Carlo, die met gemengde gevoelens, eenerzijds geamuseerd, maar toch ook eenigszins gekrenkt, naar de uitvoerige mededeelincen van den negerbediende had geluisterd, bedankte den man voor zijn informaties, kocht een kaartje naar At lanta en liet zich den weg naar het station wijzen. In de deur van het reisbureau botste hij bijna tegen een jonge negerin aan en hij hoorde nog, hoe deze. evenals hij een kaartje naar Atlanta vroeg Geïnteresseerd, bijna gefascineerd zelfs, bleef Carlo buiten wachten, tot het meisje weer naar bulten kwam en vóór hem den weg naar het station insloeg. Onder negers vindt men evenzoo mooie en leelijke menschen als onder de Ariërs en dit meisje verpersoonlijkte inderdaad het pracht exemplaar van een zv/arte schoonheid: middelmatig van lengte, slank, het jonge lichaam buigzaam en lenig, de voeten klein en smal. het dikke, blauw-zwarte haar met zorg gekapt, de neus niet, zooals zoo vaak bij Ethiopiërs het geval is, breed en stomp, maar smal en fijn, de lippen kersrood en niet te dik en de groote, donkere oogen verstandig, vrien delijk en ietwat schelmsch, zooals Carlo bemerkte, toen het meisje hem bij een straatkruising een vluchtigen blik toewierp. Zools kinderen van nature het bonte, schitterende en flonkerende begeeren, zoo hebben negers en vooral negerinnen een bijzondere voorkeur voor schelle, schreeu wende kleuren en het is vaak vermakelijk te zien, hoe zij zich bij hun streven om de heerschende mode te volgen, toetakelen. Het jonge meisje, dat Carlo volgde, maakte hierop zeer beslist een uitzonde ring. Zij droeg een donkerblauwe rok. een eenvoudige witte blouse een koket hoedle en lage lakschoentjes in alle opzichten een lady. ook in haar kleeding. (Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1939 | | pagina 5