SSB5SE De Fransche Kamer over de
VANGE
SALTS
AMSTERDAM'S BURGEMEESTER IN NICE
buitenlandsche politiek
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 14 Januari 1939
Derde Biad
No. 24173
Dagbladreclame
79sfe Jaargang
M BUITENL. WEEKOVERZICHT
Sombere horizon
„Is in uw staid de atmosfeer óók zoo frisch en opwekkend, monsieur le bourgmestre?"
De eerste sprekers
tegen Muenchen
KLN/T INI IITTÏMN
WAAROM EEN VIJAND ALS
RHEUMATIEK MET ÉÉN HAND
BEVECHTEN, ALS GE ER TWEE HEBT!
is niet te vervangen
Wanneer men het wereldbeeld nauwkeu
rig gadeslaat, moet men wel onder den
indruk komen, dat het er heel weinig flo
rissant uitziet. Ieder, die objectief den loop
van zaken volgt, zal tot deze conclusie
moeten komen, ook al wil men nog altijd
het beste hopen, van oordeel, dat het nuch
tere verstand toch altijd nog een rol speelt
onder de volken, zelfs daar, waar een juist
inzicht vrijwel onmogelijk wordt gemaakt
als gevolg van een zeer eenzijdige voorlich
ting. Ons eigen land ondervindt juist de
gevolgen van een dergelijke wijze van pu
blicatie
Vrede blijft het wachtwoord in elke rede,
door een verantwoordelijk staatsman uit
gesproken. maar de bewapening neemt vor
men aan, die de wereld tot een bankroet
moeten voeren. Blijkens het militaire jaar
boekje van den Volkenbond bedroegen de
miiitaire uitgaven der wereld over 1938
bijna 9.500 millioen gouddollar, tegen 4.200
millioen in 1927. En nog zijn deze cijfers
onrustbarend stijgend
Vraagt president Roosevelt in zijn jong
ste boodsohap aan het Amerikaanschc
Congres niet eventjes 525 millioen dollar
voor uitbreiding der defensie, waarvan 450
alleen voor de luchtvaart? En in Engeland
is alles wat de klok slaat: de waarschu
wing om de herbewapening te bespoedigen!
In de totalitaire landen ziet men niet an
ders: waarschuwing is daar echter over
bodig, daar wordt compleet al het beschik
bare voor bewapening besteed, al gaat het
ten koste van noodzakelijke levensbehoef
ten als vet en „genoegens" als koffie, ge
lijk bij onze Oosterburen.
Wantrouwen en nog eens wantrouwen
beheerscht de wereld in alle gelederen. Wat
is er overgebleven van de verwachtingen
van Muenchen? De totalitaire staten blij -
van eenvoudig in naam der gerechtigheid
„offers" eischen van de bezittende landen,
in dit geval de democratieën
In zulke omstandigheden heeft het be
zoek der Britsche ministers. Chamberlain
en Halifax, aan Rome plaats gehad. Spe
ciaal de Britsche premier is daar door het
volk zeer enthousiast ontvangen; zulks
zonder de georganiseerde fanfares van een
opgezweepte massa-regie, ook zonder om
vangrijke politic-maatregelen ter beveili
ging. Maar het resultaat? Wie heeft ge
hoopt, dat daar op eens een ommekeer in
de verhoudingen zou kunnen tot stand ge
bracht, moest bedrogen uitkomen en het
zelfde geldt zelfs voor hen, die minder hoog
mikten, doch verwachtten, dat directe con
crete besluiten zouden vallen. De reis heet
te van het begin af aan „informatorisch"
en dat karakter werd steeds volgehouden.
Een tweetal besprekingen hebben plaats
gevonden, de tweede zelfs zeer omvattend,
doch het resultaat is weinig belovend, mag
men gelooven, wat algemeen daaromtrent
gemeld wordt Beide partijen hebben hun
standpunt volledig gehandhaafd
Zooals bekend, gingen de Engelsche mi
nisters naar Rome onder de vaste belofte
aan Parijs, zich onder geen omstandighe
den tot bemiddelaars te laten bombardee
ren in het conflict tusschen Frankr
rijk en
log
dens het korte oponthoud te Parijs. Dat
was voor Italië al direct een niet geringe
tegenvaller, daar men er vast op gerekend
had, steun te vinden van Engelsche zijde;
zooal niet ten aanzien van tem tori ale
eischen maar dan toch ten opzichte van
economische. De Britsche ministers, al
zullen zij moeilijk hebben kunnen vermij
den, dat de Italianen de kwestie aansne
den. hebben zich trouw aan hun belofte
gehouden en den raad gegeven, zich recht-
treeks tot Frankrijk te wenden met hun
eischen en vorderingen
In dit opzicht heeft Italië dus niets kun
nen bereiken, staat de zaak er nog precies
voor als tevoren. De felle aanvallen in de
pers op Frankrijk hebben echter tengevol
ge gehad, dat daar meer dan sinds langen
tijd het geval was. een eenheid is tot stand
gekomen in de meening omtrent de bui-
te nlandsche politiek en dat ook de inwen
dige eenheid in het Fransche imperium,
term, thans graag door de Fransche pers
gebruikt tegenover Italië, krachtig is ver
sterkt.
We zullen thans moeten afwachten, of
Italië den raad der Britsche ministers zal
volgen en zich rechtstreeks tot Frankrijk
zal wenden en dan eindelijk eens met zui
ver geformuleerde eischen; totdusver heeft
officieel Rome nog altijd het stilzwijgen
bewaard over hetgeen verlangd wordt.
Doch het voornaamste onderwerp van
bespreking zal ongetwijfeld hebben uitge
maakt de Spaansche kwestie. De Britsche
ministers zullen opnieuw hebben aange
drongen om de Italianen aan de zijde van
Franco terug te trekken, doch hoe kon
Mussolini in de gegeven omstandigheden,
nu de eind-overwinning van Franco bin
nen kort tijdsbestek tot de mogelijkheden
gaat behooren, zich in dit opzicht vastleg
gen? Franco's offensief tegen Barcelona is
immers in een beslisend stadium getreden.
Wil Barcelona zich nog handhaven en
te elfder ure schijnt het dit nog te willen
probeeren, gelet op het oproepen van re
servisten en het in alle haast aanleggen
van nieuwe verdedigingslinies dan zal
het Franco halt moeten doen houden. En
wel terstond, gezien de gemaakte vorderin-
gen der rechtschen, die Tarragona reeds
direct bedreigen. Nooit scheen Francos
eind-overwinning zoo voor het gniP^n ais
op dit moment! Het linksche afleidings-
offensief in Estremadura valt geheel in
het niet in verhouding, wat in (jataionie
op het spel staat
I»i zulke omstandigheden kon de Duce
er niet aan denken om zijn troepen te
doen repatrieeren, doch juist daarom
er geen verderen vooruitgang met de En-
gelschen mogelijk, die pertinent vasthou
den aan den eisch der terugneming der
vreemde troepen. Was Chamberlain niet
vlak voor zijn vertrek er aan herin
nerd. dat de publieke opinie een wjJKen
in dit opzicht niet zou aanvaarden? En nu
bedoelen we niet de communistische actie
doch wel het tenslotte toch nog overhan
digde memorandum van lord Cecil c.s., al
wilde de Britsche premier geen delegatie
ontvangen Juist nu Franco's kansen zoo
ziendcroogen zijn gestegen, wordt men zien
in groote kringen in Egeland en ook in
Frankrijk, zelfs daar waar men sympatni-
seert met Franco bewust van de gevaren
van een nieuwen fascistischen staat ine
Europa in de Middellandsche Zee
PLANTSOEN 29 - LEIDEN - TELEF. 1754.
3022 Clngez. Mcd.)
Onnoodig te zeggen, dat zoodoende van
het toekennen van de rechten van oorlog
voerende aan Franco totaal geen sprake
zou kunnen zijn!
Bedriegen de indrukken niet, dan is de
reis van de Britsche ministers dus in we
zen negatief geweest.
Althans voor het oogenblik. Na Franco's
succes zou plotseling een andere situatie
kunnen intreden. Te meer, waar een breuk
met uiterste zorgvuldigheid is voorkomen,
zoodat wijziging mogelijk blijft.
Beide assen staan momenteel ongebro
ken en niet in kracht verminderd tegen
over elkaar. De Europeesche democratieën
hebben echter het voordeel van groeienden
steun van over den haringvijver. Het is
alsof de Vereenigde Staten steeds meer
zich voorbereiden op een overduidelijk
kleur-bekennen tegen Duitschland. Geen
gelegenheid wordt overgeslagen om Dultsch
land onaangenaam te zijn, soms zelfs op
een wijze, die bepaald krenkend moet hee-
ten in normale betrekkingen tusschen twee
landen. Maar Amerika schijnt zich van
Duitschland niets meer te willen aantrek
ken.
Men kan zich voorstellen, wat dit voor
uitwerking moet hebben in ons wereld-
doel, waar het antagonisme heusch geen
ondersteuning noodig heeft
Intusschen blijft de situatie in midden-
Europa tro-.beler dan ooit. Hongarije zal
zich aansluiten bij het anti-komlntem-
pact en dus den Volkenbond verlaten.dat
ligt er in opgesloten, maar de oppositie in
het land tegen de politiek van het kabinet
Imrcdy neemt bedenkelijke vormen aan.
De conflicten met de Tsjechen en Slowa-
ken werden bijgelegd. Berlijn en Rome zul
len daarvoor wei zorgen, maar in werke
lijkheid?
Maar langzamerhand mag men Zich wel
afvragen, wat werkelijkheid is....
Gisteren zijn in de Fransche Kamer de
debatten begonnen over de buitenlandsche
politiek.
De eerste spreker, de onafhankelijke
radicaal Montigny, gaf uitdrukking aan
den wil der Franschen, om niet aan
hun rijk te laten raken. Wanneer het
weer rustig geworden zal zijn, zeide hü.
zal men echter met koelbloedigheid het
probleem van de Fransch-Italiaanschc
betrekkingen moeten bestudeeren.
Met betrekking tot Spanje wees Montigny
op de noodzakelijkheid, alle buitenlandsche
inmenging te weren. Spr. zou evenwel w.l-
len, dat Frankrijk een ambassadeur te
Burgos had.
Hierna overgaande tot de Franseh-Duit-
sche betrekkingen, verklaarde Mont'gny,
dat de Muenchenaren" nooit een hegemo
nie van Duitschland zullen accepteeren,
welke een vazal-worden van Frankrijk zou
beteekenen.
Spr. zou een onderzoek willen doen in
stellen naar de verdichtingen van Frank
rijk levens zekere staten. Alle verplichtin
gen werden aanvaard in het kader van den
Volkenbond en krachtens artikel 16 op de
collectieve vcil'ghe'd. maar de onderbouw
van deze veiligheid is incengesiort. waar
door d- hechtheid van de vërdragsn ver
minderd is. Tenslotte wees scr op de nood
zaak van een nationaal herstel.
De volgende spreker De Kerillis, onaf-'
MANNENZANGVER. „KUNST NA ARBEID**.
Ter gelegenheid van het 47-jarig bestaan
geeft bovengenoemd koor met medewerking
van ..Cantabile uit Delft. a.s. Donderdag een
concert in de Stadsgehoorzaal
Uitgevoerd worden werken van Pagelll. put-
celli. O. di Lasso en B. Zweers. terwijl Brahms
Altrhapsodie" en Mozart's ..Laudate Domi-
num" met symphonie-orkest worden uitgevoerd
met als soliste mevr. Julie de Steurs.
In de pauze zal er gelegenheid zijn het be
stuur te complimenteeren.
Waarom een eenzijdig middel tegen rheu-
matiek probeeren als ge Vange Salts, het
nieuwe, krachtige middel met dubbele wer
king ter beschikking hebt? Rheumatische
pijnen vinden bijna steeds haar oorzaak in
111 een overzuring van het organisme en
(2) een ophooping van schadelijke stoffen
als urinezuur. Thans hebt ge echter een
middel tot Uw beschikking, dat de beide
oorzaken tegelijk bestrijdt, nl. Vange Salts.
De alkalische werking van Vange Salts is
zoo sterk, dat het zelfs in staat is drie en
een half maal zijn eigen gewicht aan zuivere
azijn te neutraliseeren. En bovendien spoort
Vange Salts lever, nieren en ingewanden
aan tot krachtige werking, waardoor scha
delijke stoffen snel en radicaal uit heb
lichaam worden verwijderd. Zoo verdrijft
Vange Salts beide oorzaken en zoo zullen
ook bij regelmatig gebruik van dit probate
middel de pijnen spoedig afnemen om ten
slotte geheel te verdwijnen. Wacht er niet
mee. de gevolgen van rheumatische pijnen
zijn lang niet onschuldig. Pak 't kwaad met
beide handen aan en begin nog heden Uw
kuur met het middel met dubbele werking,
Vange Salts. Prijs 85 cents, voldoende voor
een lange kuur. Vange Salts is uitsluitend
verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten
6825
(Ingez. Med.)
hankelijk republikein, herinnerde eraan,
dat München nog pas van 29 September
dateert en dat Italië reeds nieuwe eischen
heeft doen hooien. Waar zullen wij met
deze snelheid der gebeurtennissen over en
kele maanden zijn. riep spr. uit. Het Fran
sche rijk tot de laatste grenzen van de
krachten des lands te verdedigen, is de ge
vaarlijkste. de meest hersenschimmige op
lossing. Hce zou Indo-China verdedigd
moeten worden? Frankrijk *ou op tweo,
misschien op drie fronten moeten strijden.
Spr. uitte de vrees, dat Engeland m nder
bereid is. een geïsoleerd en belegerd Frank
rijk te hulp te snellen, dan een Frankrijk,
dat een krachtige groepeering van mogend
heden bezielt zooals in 1914 Terwijl Von
Ribbentrop als een vredesgezant te Parijs
ontvangen werd, wiero de Du-tsche propa
ganda zich ten aanval op het Fransche rijk.
Het meest elementaire gezonde verstard
aldus de Kerillis, raadt aan een ccalvie tot
stand te brengen van alle staten, d:e be- I
dre'gd worden door de Duitsche hegemonie.
Zij zouden anders veroordeeld zijn afzon
derlijk te sterven. Reeds is Oostenrijk ge- j
absorbeerd en Tsjecho-Slowakije verminkt.
Spreker zeide voorstander fe zijn van
een Fransche politiek, die streeft naar
een aaneensluiting van alle Europee
sche krachten van weerstand tegen da
Duitsche overheersching. De vader
landsliefde beval hem te erkennen, dat
da medewerking van Rusland onmis
baar is.
De Kerellis wekte protest in de Kamer,
toen hij beweerde, dat koning Carol en de
Zuid-Slavische regent, die naar Parijs ge
komen aren. ontmoedigd vertrokken zijn
Ook Bonnet protesteerde en verklaarde:
Koning Carol en de Zuid-Slavische regent
zijn, integendeel, be-aen in volledige over
eenstemming met de Fransche regeering
vertrokken.
Voortgaande verklaarde De Kerillis ervan
overtuigd te zijn dat Hitier aan een optre
den tegen Frankrijk denkt, in de eerste
plaats in verband met de Italiaansche hou
ding en vervolgens omdat hij vreest, dat
Fiankrij-k, Engeland en Rusland tegen hem
zullen opstaan, wanneer hü zijn actie in de
Oekraine begint. Frankrijk zou toenader.ng
met Polen moeten zoeken en met zün oos-
telijke bondgenoocen. want Duitschland zou
niet het gevaar willen loopen, te stuiten op
een wereldcoalitie.
Be Kerillis vroeg Bonnet, zich ondubbel
zinnig uit te spreken over de buitenland
sche hulp, die Frankrijk kan en moet ver
wachten. Alles kan neg gered worden, maai
er is geen minuut te verliezen. De dingen
moeten onmiddellijk veranderen.
Na een onderbreking van de vergadering
voerde Félix Grat. van de Republikeinsche
Federate, het woord. Hij verwonderde z.ch
niet over de Italiaansche eischen. die na
den Anschluss moesten komen. Spr vestigde
de aandacht van de regeering op de ves.i-
ging van kleine Italiaansche posten op de
Fransche kust van Somaliland. Er moei een
einde komen aan de politiek van overgave,
zeide hij, land wordt niet gegeven, doch
verdedigd.
De communist Péri beschouwde München
als het begin van een gevaarlek tijdperk
voor het land. Door Tsjecho-Slowakys
krr"t Duitschland nu grondstoffen, die het
niet krijgen kon. zoolang de Tsjecho-Slo-
waaksche slagboom bestond. Terwijl
Duitschland zün droom verwerkelükt. aldus
Péri, eischt de andere deelgenoot dien gij.
belast hebt met de convocaties voor Mün
chen op 2S September, zyn fooi op. Op dit
oogenblik waarborgt niets ons. voor een
tweede München.
De buitenlandsche politiek van den Quay
d'Orsay. zoo ging de communist voort. ;s er
niet in geslaagd, de Italiaansch—Duitsche
solidariteit te verzwakken. De Italiaansche
eischen hebben alleen hen verrast, die niet
begrepen, dat het Italiaansche imperialisme
in de eerste plaats de Middellandsche Zee
tot doel had.
De eerste fout was toe te staan, dat
Italië Abessynië veroverde en dat men
daarna de Italiaansche actie door n.et-
inmenging van één kant vergemakkelijkte.
Péri wilde aannemen dat de redevoerin
gen van Daladier op Corsica en in Tunis
door daden gevolgd zouden worden. D e
verklaringen zouden niets beteekenen. wan
neer men hen, d;e het land bedreigen, toe
stond zich op de Balearen te nestelen. In
de loopgraven van Catalon'ë, zoo g ng de
communist voort wordt de stryd om het
evenwicht in de liddelïand che Z:e -
streden. Pér; vroeg Sran;e te fcevr'. den
.van de DuitschItaliaansche hypotheek,
want Sranje moet aan de Spanjaarden zün.
opdat Frankrijk vrede hebbe".
Péri besloot met te zeggen, dat vcor een
hergroepeering der vrienden van Frankryk
een totale breuk noodzakelijk 's met de r^-
litiek. d-'e seds"t enigen tijd 's gevoerd. Fe
regeering meet vin roüi'efc ve~anderen of
veiliger nor. wii rroeten van regeering ver
anderen. zeide s~:\
De vergadering werd h'eroo tot vanmor
gen verdaagd.
