ELTAX-BUS
Roosevelt's Boodschap
aan het Congres
BUITENLAND
IEIDSCH DAGBLAD - Eerste Blad
Donderdag 5 Januari 1939
De strijd in het
Verre Oosten
Op de bres voor religie, democratie en goede trouw
A gemeene Toestand
De beste verbinding Kabinet Hiranoema in
tusschen alle stadswijken Japan gevormd
Het front der nationale
wedergeboorte
Daladier schouwt de
troepen
Tienduizend Joden moeten het
land verlaten
Roosevelt heeft gisteren in het Congres
de presidentieele boodschap voorgelezen.
Allereerst wees de president er op, hoe hij
reeds bii vorige gelegenheden het parle
ment der Vereenigde Staten gewezen had
op buiten de grenzen heerschende verwar
ring en op de noodzakelijkheid, binnen de
grenzen het eigen huis in orde te brengen,
wijl van overzee stormsignalen loeien. Het
is noodig, bij de opening van het 76ste
congres, dat ik andermaal daarop wijs.
De oorlog, die de wereld in brand
dreigde te zetten, is weliswaar voor
komen, doch het wordt steeds duide
lijker, dat de vrede niet verzekerd is.
Overal rondom ons woeden niet ver
klaarde oorlogen, militaire en econo
mische.
Overal rondom ons groeiden steeds
doodelijker bewapeningen, militaire en
economische.
Overal rondom ons dreigt nieuwe
agressie, militaire en economische.
President Roosevelt.
De stormen, die van buiten komen, be
dreigen drie Instituten, die van oudsher
voor de Amerikanen onontbeerlijk zijn
geweest. Het eerste is de godsdienst. Het is
de bron van de andere twee: democratie en
internationaal vertrouwen. In de moderne
beschaving vullen alle drie elkaar aan.
Waar de vrijheid van godsdienst werd
aangevallen, kwam de aanval van kanten,
die tegen de democratie zijn. Waai- de
democratie verdrongen is, verdween de
geest van de geloofsvrijheid en waar gods
dienst en democratie verdwenen, hebben
het vertrouwen en het recht in internatio
nale aangelegenheden plaats gemaakt voor
hebzucht en bruut geweld.
In een samenleving, die den gods
dienst, de democratie en de goede
trouw tusschen de naties op den ach
tergrond dringt, kan geen plaats zijn
voor de idealen van den Vredevorst. De
Vereenigde Staten verwerpen zulk een
orde en behouden hun oude geloof.
Er komt een tijd in het leven der men-
schen, dat zij bereid moeten zijn. niet
slechts hun haardsteden te verdedigen,
doch ook de leerstellingen van geloof en
menschelijkheid, waarop hun kerken, hun
regeeringen en zelfs hun beschaving zijn
gebaseerd. De verdediging van den gods
dienst, van de democratie en van de goede
trouw tusschen de volken, het is alles een
zelfde strijd. Willen wij het eene r'eddfen.
dan moeten wij thans bereid zijn, alles te
rédden.
Wij weten, wat ons. Amerikanen, 7.011
overkomen, indien de nieuwe leer van het
geweld de andere continenten zou mee
sleuren en h.et onze binnendringen. Even
min als andere landen kunnen wij,toe-
la ten, dat wij omringd worden door
vijanden van ons geloof en ojizè huma
niteit.
Daarom is het gelukkig, dat wij op dit
Westelijk halfrond onder het gemeen
schappelijk ideaal van den democratischen
regeeringsvorm, een rijke verscheidenheid
van hulpbronnen en volken hebben, die
samenwerken in wederzij dschen eerbied
voor den vrede. Wij zuilen medewerken aan
de bescherming van dit halfrond van dezen
vrede en dit ideaal tegen de stormen, van
welken kant die ook komen
Dit sluit niet in. dat de Amerikaan-
sche republieken zich afzonderen van
de volken in andere werslddeelen. Het
beteekent niet, dat de beide Amerika's
zich tegenover de rest van de wereld
stellen. Wij houden vast aan onze his
torische bereidwilligheid overleg te
plegen met alle andere landen, opdat
de agressie tusschen hen moge eindigen
en de bewapeningswedloop ophoude en
de handel vernieuwd worde.
Doch de wereld is zóó klein geworden
en de aanvalswapens zóó snel dat geen
land in zijn vredeswil veilig kan zijn,
zoolang er maar één machtige natie is,
die weigert haar grieven aan de raads
tafel te regelen. Want als een regeoring
die over een groote hoeveelheid oorlogs
tuig beschikt, beslist een politiek van
geweld wil. geven de verdedigings
wapens de eenige veiligheid.
In onze buitenlandsche betrekkingen
hebben wij uit het verleden geleerd wat wij
niet moeten doer. Uit de nieuwe oorlogen
hebben wij geleerd, wat wij wèl moeten
doen.
Wij hebben geleerd, dat de godvruchtige
1 democratieën der wereld, die zich houden
aan de heiligheid der verdragen en op
rechtheid in liaar onderhandelingen met
andere naties niet zonder gevaar onver
schillig kunnen blijven voor internationale
wetteloosheid, waar dan ook.
Zij kunnen niet steeds zonder doeltref
fend protest voorbijgaan aan daden van
agressie tegen 'zustervolken, daden, welke
automatisch ons allen ondermijnen.
Het is natuurlijk duidelijk, dat zij vol
gens practische en vreedzame lijnen te
werk moeten gaan. Woorden mogen var-
geefsch zijn doch oorlog is niet net eenige
middel om passenden eeroied voor de mee
ningen van het menschdo.n af te dw'ngen
Op zijn allerminst echter kunnen en
moeten wij ieder optreden of gebrek
aan optreden vermijden, dat een aan
valler zal aanmoedigen, helpen en
sterken. Dit leeren wij, wanneer wij be
dachtzaam trachten de neutraliteit
wettelijk te regelen. Onze neutraliteits-
wétten kunnen ongelijk en onbillijk
werken en met name steun vcrleenen
aan den aanvaller en dezen onthouden
aan het slachtoffer. De zucht tot zelf
behoud moet ons er voor waarschuwen
dat wij dit in de toekomst niet meer
laten gebeuren.
Wij hebban nog lete ce'eeid de aloude
les dat de kans op een ai mal ontzaglijk
verkleind wordt door den veiligheidsmaat
regel. die een altijd gereed zi nd» defen
sie is.
Roosevelt voegde hicaan toe dat binnen
enkele dagen een speciale odschap tot
het congres zou worden pericht, waarin
maatregelen worden aan bevelenvoor net
op peil brengen van ne landsverdediging.
Voortgaande zeide d- president dat een
sterke eensgezinde nane vernietigd kan
worden als zij niet voo beieid is op een
plotselingen aanval, doc .1 zelfs een natie,
die van zuiver militair standpunt bezien
goed bewapend en goed georganiseerd is.
kan een nederlaag lijden, als zit verzwakt
wordt door onderling gem:s aan vertrouwen
en bedreigd wordt door kiarse-vooroordee-
len en oneenigheid tusschen het kapitaal
en de ar'oe'ders.
Tegenover de moelij kheden in de wereld
moet nationale eenheid -.volden gesteld. ALs
een andere regeeringsvorm bil ziin aanval
od de democratie een eenheidsfront <an
bieden moet tegenover de*en aanval ook
een eensgezinde democratie worden gesteld.
Zulk een democratie kan en moet in de
Vereaiigde Staten bestaan.
Na verklaard te hebben, dat het natio
nale programma van sociale en economi
sche hervorming een onderdeel van de
landsverdediging vormde, dat even funda
menteel is als de bewapening, herinnerde
Roosevelt aan hetgeen in de afgeloopen zes
jaren tot stand gebracht is op het gebied
van de handhaving en de ontwikkeling der
nationale hulpbronnen, het ontwikkelen
van den landbouw, het uit den weg ruimen
van arbeidsgeschillen en het scheppen van
werkgelegenheid voor de jeugd.
De president verklaarde, dat zijn doel
was, voldoende kapitaal en arbeiders aan
het werk te krijgen, om te komen tot een
totaal nationaal inkomen van minstens 80
milliard dollar per jaar, bij het bereiken
van welk bedrag een aanzienlijke vermin
dering van de werkloosheid verkregen zal
zijn, terwijl de fede^te inkomsten voldoen
de zullen zijn, om op te wegen tegen
gangbare peil van de contante uitgaven op
den grondslag van het bestaande belasting
stelsel.
Roosevelt richtte zich tenslotte tegen
hen, die van de dictatuur heil verwachten.
De dictatuur, zeide hij. brengt kosten mede.
die het Amerikaansche volk nooit zal be
talen. De dictatuur zou ons kosten onze
geestelijke waarden, het gezegende recht
te kunnen zeggen wat wij willen, de vrij
heid. Zij zou ons brengen confiscatie van
ons kapitaal, de concentratiekampen, de
vrees om op straat^ te loopen met de ver
keerde buren, den dwang om kinderen
groot te brengen, niet als vrije menschen,
doch als machines.
Indien het vermijden van deze kosten
belasting op mijn eigen inkomen of mijn
eigen bezittingen beteekent, wil ik deze be
lastingen gaarne dragen opdat ik en mijn
kinderen kunnen ademen in de vrije lucht,
in een vrij land. in een levende en niet in
een doode wereld (langdurig applaus).
Roosevelt eindigde met de verklaring, dat
de gebeurtenissen in de overzeesche lan
den het den Amerifcaanschen volken hoe
langer hoe duidelijker maakten, dat de ge
varen, die in het land zelf dreigen, minder
te vreezen zijn dan de gevaren van bui
tenaf.
Roosevelt heeft het Huis van Afgevaar
digden aanbevolen credieten goed te keu
ren tot een bedrag van 50.340.998 dollar.
Hiervan zijn 36'/i millioen dollar bestemd
voor vlootdoeleinden.
De ontvangst van Roosevelt's boodschap.
Rocsevelt heeft zijn boodschap aan het
Cong; es voorgelezen. Het wai een pleidooi
voor behoud van: religie, democratie en
goede trouw! Op voor zijn positie bijzonder
felle wijze heeft hij zich gekeerd tegen de
totalitaire staten. Maar de gevolgen? Och.
daarvan zal men vermoedelijk vooreerst
nog weinig bemerken, want al liet Roose
velt doorschemeren, dat de neutraliteftswet
anders geïnterpreteerd zal worden, d.w.z.
nooit ten voordeel zal strekken voor lan
den, die agressief optreden, stelling geno
men in Europa heeft de leider der Ameri
kaansche politiek niet. Toch zal zijn bood
schap niet zonder invloed blijven, want zij
beteekent steun voor de democratiën in ons
werelddeel, terwijl in Duitschland. Italië en
Ja' an maar al te zeer zal worden gevoeld
waar Amerika's sympathieën zijn gelegen.
In overeenstemming daarmede is de hou
ding der pers
Senator Pittman heeft verklaard, dat hij
het absoluut eens is met de door Roosevelt
uiteengezette buitenlandsche politiek, ter
wijl de afgevaardigde Hamilton Fish be
weert. dat Roosevelt oorlogshysterie ver
spreidt, om gebreken in het binnenland te
bedekken, aangezien de Vereenigde Staten
gem enkel gevaar loopen aangevallen te
werden
Senator Pittmann verklaart te gelooven.
dat de regecring der Vereenigde Staten tot
de conclusie is gekomen, dat het noodzake
lijk is ..moreele financieele en commer-
cieele sancties toe te passen tegen de schen
den' van verdragen".
A'gevaa-d'vde S'rovich, een geestdriftig
a' "lT!?r van de New Deal verklaarde,
da' d? t van Roosevelt de Bergrede op
zii streeft.
Anderen, onder wie senator Wheeler, zijn
van meening. dat de rede zal behooren tot
de groote staatspapieren der natie
Zelfs tegenstanders van Roosevelt prijzen
den moed. waarmede de president het con
flict tusschen de totalitaire en liberale
systemen in het licht heeft gesteld, daarbij
openlijk erkennend, dat de totalitaire lan
den practisch betere resultaten verkrijgen
dan de democratiën. althans tijdelijk.
Alle kringen kennen groote beteekenis
toe aan het feit. dat Roosevelt een beroep
heeft gedaan op de religieuze krachten de
verdediging der vrijheidsbeginselen te steu
nen.
De Fransche pers is zeer tevreden.
Cartier schrijft in J'Epoque": de Ver
eenigde Staten ontwaken bij het hen be
dreigend gevaar. Zij zijn in openlijke oppo
sitie tegen Berlijn, Rome en Tokio.
Washington heeft gesproken over een
mogelijke economische boycott, in het kort
gezegd: de toestand is zeer gespannen".
Mevrouw Tabouis schrijft in „l'Oeuvre":
de boodschap van Roosevelt komt op een
voor de dictatoren bijzonder critiek oogen-
blik, zij kan dus beslissenden invloed heb
ben op de orienteering hunner politiek. Te
Londen is men van meening, dat de bood
schap van Roosevelt den aard der persoon-
j lijke gesprekken, welke Chamberlain met
den Duce zal houden aanzienlijk zal kun
nen wijzigen.
Vivieres schrijft in .,1'Ordre": In ieder
geval is de dag van gisteren voor al dege
nen. die meenen. dat de vrijheid kan en
moet worden verdedigd, waard als een witte
steen te worden aangegeven. En als een
zwarte kei voor de anderen.
Dezelfde klanken verneemt men uit de
Engelsche bladen
De .Daily Telegraph" schrijft: de bood
schap van den president is van beteekenis
wegens den bijzonderen nadruk op de bui
tenlandsche politiek, en het gevaar voor
oorlog en agressie. Wel heeft Roosevelt bij
vorige gelegenheden ook in dezen geest
[gesproken, maar nooit tevoren heeft hij
zijn woorden met zulk een ernst en overtui
ging gekozen. .Uit. zijn boodschap spreekt
een positievere houding ten aanzien van de
internationale kwesties dan sedert jaren
door de Amerikaansche regeering aan den
dag is gelegd. De boiodschap is een vrijmoe
dige erkenmnjt-v'gn de mislukking der neu-
traliteitswetten. v»n 1936 en 1937. Terwijl
Amerika drie idgr geleden meende de aan
vallers te kunnen negeeren, verzoekt Roo
sevelt thans te willen inzien, dat dit niet
goed meer mogelijk is. Door ervaring ge
rijpt, verbiedt het gevoel van zelfbehoud
om thans zoo optimistisch over zijn veilig
heid te denken. Men moet afwachten, in
hoeverre de Amerikaansche openbare mee
ning rijp is voor zulk een zwenking, maar
het feit alleen reeds, dat Roosevelt dit ver
meldt kan nauwelijks onopgemerkt voorbij
gaan aan sommige landen, waarbij het
spreekwoord geldt: „wien de schoen past,
trekke hem aan".
De ..Times" schrijft: Roosevelt was de
werkelijke stem van het Amerikaansche
volk en hij zal aangehoord zijn met volle
dige sympathie en begrip in alle kringen,
welke de politieke overtuiging der Ver
eenigde Staten deelen en deze willen hand
haven. Geleid door deze Idealen, kan de
kracht der republiek, welke niemand be
dreigt, een beslissende bijdrage vormen tot
het behoud van de internationale orde en
de nationale vrijheid.
De .Daily Herald" schrijft: er zijn tijden
in dc geschiedenis, en dit ls er één, waarop
de afkondiging van een beginsel de men
schen reeds kan inspireeren en Invloed kan
uitoefenen op de gebeurtenissen Roose
velt heeft meer gedaan dan afkondigen:
Roosevelt handelt. De woorden en hande
lingen van den president zullen de geschie
denis beïnvloeden. Zij zullen elk land aan
moedigen, dat aanmoediging en elk land
waarschuwen, dat waarschuwing noodig
heeft.
De ..Manchester Guardian" schrijft: de
boodschap geeft volledig de ontgoocheling
weer sedert Muenchen, maar hoewel Roo
sevelt felel woorden heeft gesproken, duldt
niets erop dat de Amerikaansche politiek,
wat betreft de samenwerking met Europa,
een ernstige wijziging heeft ondergaan.
De Duitsche pers is natuurlijk zeer ver
ontwaardigd. De Joden zijn uit den aard
der zaak de zondebokken!
Dc ..Berliner Boersenzeitung" schrijft:
Klaarblijkelijk zijn het drie factoren, die
Roosevelt tot zijn uitval verleid hebben,
t.w.:
3155
(Ingez. Med.)
1 De slaafsche afhankelijkheid in Wash
ington van de Joodsche financiers In Wall-
street en van de doeleinden van het we
reld-Jodendom, dat honderden en duizen
den van zijn vertegenwoordigers ln alle
hooge functies der Vereenigde Staten heeft
zitten.
2. De toenemende oppositie, waartegen
Roosevelt zich zelfs in zijn eigen kamp ge
plaatst ziet.
3. Het feit. dat Roosevelt een derde
ambtsperiode wenscht, waartoe hem alle
middelen geschikt lijken
De „Voelkischer Beobachter" schrijft; Roo
sevelt mag zijn landgenooten nog zooveel
sprookjes vertellen over het gemis aan vrij
heid in de centraal-Europeesche landen,
een feit ls en blijft het. dat deze volkeren
in rust. vrede en arbeidzaamheid leven en
een snellen groei beleven, terwijl Roosevelt
het in de zes jaren van zijn bewind niet
heeft klaar gespeeld zijn land te bevrijden
van den geesel der werkloosheid en van de
klauwen van een corrupt en verjoodscht
kapitalisme. De geschiedenis meet dc men
schen af naar hun daden, niet naar hun
phrasen
De „National Zeltung" uit Essen schrijft:
Over het algemeen zou men van een
staatshoofd staatkundige verklaringen mo
gen verwachten, welke den politleken toe
stand ontspannen. De veranwoordelljke po
litici der West-Europeesche democratieën
hebben de laatste weken Inderdaad ge
tracht zulk een gedragslijn te volgen.
Noord-Amerika evenwel kenmerkt zich
sinds gerulmen tijd door een bijzonder
kwaadaardige, toegespitste en oorlogsop-
hitsende propaganda Duitschland heeft
met de Vereenigde Staten geen wrijvingen
en zoekt ze ook niet. Het bewijs daarvoor
is de Dultsch-Amerikaansclie handelsba
lans, welke met een aanzienlijk saldo ten
gunste van Amerika sluit. Roosevelts rede
is het bewijs, dat de Vereenigde Staten en
hun verantwoordelijke leiders, in tegenstel
ling tot de Duitsche houding, geen belang
stelling toonen voor een bevredigende sa
menwerking tusschen belde volkeren.
Chamberlain en lord Hallfax zullen op
hun reis naar Rome vergezeld worden door
Osmond Cleverley (den eersten particulie
ren secretaris van Chamberlain ilord
Dunglass 'den parlementairen particulie
ren secretaris van Chamberlain), Oadogan
en Maurice Ingram (den chef van de „zui
delijke afdeeling" van het Foreign Office),
alsmede Oliver Harvey (den eersten parti
culieren secretaris van Halifax).
Chamberlain en lord Halifax hebben ge
weigerd de gedelegeerden te ontvangen uit
250 kieskringen, die op 7 Januari in Dow-
ningstreet een motie zouden afgeven, waar
in de regeering gevraagd wordt bij de be
sprekingen met Mussolini goed te doen uit-
komen, dat vriendschappelijke bétrekkin
gen met het Britsche volk niet. kunnen
worden hersteld, zoolang de Italiaansche
inmenging in Spanje voortduurt, de toe
kenning van oorlogsrechten te weigeren en
alle Britsche schepen, welke wettigen han
del op Spanje drijven, te beschermen.
De delegatie zou geleid worden door lord
Cecil.
In een brief aan Cecil verklaarde Cham
berlain. dat hij het nut van een dergelijk
onderhoud niet inziet na zijn verklaringen
in het Lagerhuis, waar hij de politiek der
regëering heeft uitgestippeld.
Zooals verwacht werd, ls baron Hira
noema aangewezen als opvolger van Ko-
noje. Na een bespreking te hebben gevoerd
met den afgetreden premier, waarin ook
ls geconfereerd over de vraag, of Konoje
zitting zou nemen in het nieuwe kabinet,
ls een nieuw ministerie gevormd. Konoje
blijft minister zonder portefeuille.
Sotaro Isjawatarl, de onderminister van
financiën, heeft de portefeuille van finan
ciën aanvaard.
Zeven van de dertien ministers van het
kabinet van Konoje blijven in het kabinet
van Hiranoema, het zijn Arita, Itagakl,
Tonaa, Sjiono, Arakahatta en Kido.
Baron Hiranoema behoort tot een oude
Samoerai-familie Hij ls ln September 1867
te Tsoejama in Okajama geboren. Hij stu
deerde rechten aan de keizerlijke univer-
siteite te Toiklo en haalde ln 1888 zijn
graad. Onmiddellijk daarna werd hij aan
gesteld bij het ministerie van justitie, waar
hij gedurende 35 jaar werkzaam ls ge
weest. HIJ maakte liter snel promotie. In
1923 werd hij ln het kabinet Jamamoto op
genomen als minister van Justitie. In 1924
kwam hij ln den geheimen raad en toen
hij twee jaar later benoemd werd tot vice-
president van dezen raad, ontving hij
tevens den titel van baron
Hiranoama is een vrijgezel Hij is de na
tionalistische richting toegedaan en begon
in 1926 met het organiseeren van de Kokoe-
honsja-beweging, welke zich ten doel stelde
een geest van krachtig nationalisme langs
constitutloneele wegen over geheel Japan
te verspreiden In 1930. toen hij tot pre
sident van den geheimen raad werd be
noemd, heeft Hiranoema zijn vereenlglng
ontbonden. Hoewel Hiranoema doorgaat
voor een verbeten reactionair, heeft hij
immer verklaard een voorstander te zijn
van het parlementarisme.
Men verwacht van deze nieuwe Japansche
regeering een krachtig optreden, zoowel
tegen China als Sovjet-Rusland!
In China verzekert men tegenstand tot
het uiterste te zullen blijven bieden.
Maar ook in Amerika blijkt de stemming
grimmiger te Worden. De berichten over
de mogelijkheid van economische sancties
blijven aanhouden.
ROEMENIË.
Bij koninklijk decreet zijn de statuten
van het „front der nationale wederge
boorte" vastgelegd.
De leiding van de nieuwe eenheidspartij
zal berusten bij een directoraat van 24 leden,
die door den koning voor twee jaar be
noemd worden.
Telkens acht leden van dit directoraat ver
tegenwoordigen de door de grondwet er
kende beroepsstanden: landbouw en arbeid,
handel en industrie en de intellectueele be
roepen.
Bovendien bestaat een hooge nationale
raad, die 50 benoemde leden zal tellen.
Den leden der partij is op straffe van
uitsluiting het lidmaatschap van geheime
organisaties, ook Internationale, verboden.
Hulpformatie der partij ls de „nationale
garde", omtrent welker oprichting nog be
palingen uitgevaardigd zullen worden
De leden der minderheden kunnen bij het
front werkzaam zijn, in eigen mlnderheden-
afdeellngen. Ook voor vrouwen zullen eigen
afdeelingen worden, opgericht.
Alle leden moeten een eed van trouw aan
den koning afleggen. Het devies van het
front luidt: „koning en natie, arbeid en
trouw".
De leden moeten elkander groeten met
opgeheven rechterarm en het woord „heil".
In welingelichte kringen verluidt, dat da
minister van binnenlandsche zaken. Call-
nescu en de minister van justitie. Jamandi.
secretarissen-generaal zullen zijn. Er wordt
nog onderhandeld over de benoeming van
een derden secretaris-generaal.
FRANKRIJK.
Gisteren heeft minister-president Dala
dier zich geheel aan militaire zaken gewijd.
Tunis ls van groot strategische beteekenis
voor dc bescherming van de Noord-
Afrikaansche kust en Zuld-Tunis, dat een
operatiebasis zou kunnen vormen voor een
aanval in den rug. is thans beschermd
door een" ..Maginot-lfnie" in de woestijn,
waarvan Mareth ten Zuiden van Gabes
ten belangrijk steunpunt is. De troepen bij
Tunis hebben alle hulpbronnen van Noord-
Afrika achter zich.
In vredestijd beschikken Algerië en Tunis
over 68 bataljons Infanterie, acht regimen
ten spahi's en 20.000 manscliappen van
andere wapens. Marokko beschikt over 29
bataljons infanterie, vier regimenten spahi's
en 7500 man van andere wapens
In geval van oorlog zouden de Franschen
in deze gebieden het kader vormen voor de
vijftien millioen Inboorlingen, die ln vele
gevallen een groot militaire waarde hebben
getoond.
Mlnlster-preisdent Daladier heeft giste-
nen een bezoek gebracht aan de garnizoe
nen in de woestijn aan de uiterste grenzen
i van Frankrijk, n.l. BordJ le Boeuf, Ben
Oardanne, Medenine en Mareth. Te Aln
Toulne hebben de troepen tot een aantal
van 20.000 man voor den minister-president
gedefileerd. Na de Afrikaansche troepen
volgden gemotoriseerde afdeelingen artille
rie em vechtwagens.
Na de troepenschouw heeft Daladier den
Franschen en buitenlandschen journalis
ten dank gezegd. HIJ zeide tot hen: „Ik
vraag u slechts waarheidsgetrouw te zijn
om het Fransche moederland en het over
zeesche Frankrijk te doen kennen zooals zij
zijn. Gij hebt kunnen zien hoe aanhanke
lijk alle bevolkingen zijn Jegens Frankrijk.
Dat ls een troostrijke Indruk. Ik rekende
er wel op, maar verwachtte niet zooveel
geestdrift".
Toegejuicht door de bevolking keerde
Daladier om kwart over acht ln het ge
ïllumineerde Gabes terug.
Het leger maakte een Indruk van kracht
en energie, die naar Daladler's meening
door geen enkel leger ter wereld wordt
overtroffen.
De Parijsehe bioscopen gesloten.
De directies der Parijsehe bioscoop
theaters hebben besloten hun zaken te slui
ten uit protest tegen een belastingverhoo-
ging, welke de gemeenteraad heeft goed
gekeurd.
PALESTINA.
De ronde-tafel-conferentie.
Er gaan geruchten, dat op 18 Jan. as. de
ronde-tafel-conferentle te Londen zal bij
eenkomen, doch offlcleele bevestiging ont
breekt.
Koning Ibn Saoed van Saoedia-Arabië
heeft Roosevelt een brief gezonden over het
Palestiinsche vraagstuk. Hij betoogt in de
zen brief, dat de kwestie ln Amerika, in
verband met den Joodschen 'nvloed. ven
één kant bekeken wordt en dat geen aan
dacht wordt geschonken aan het Arabische
standpunt, doch hij spreekt zijn vertrou
wen uit ln het rechtvaardigheidsgevoel der
Vereenigde Staten.
TS JECHO-SLO W AKI JE.
Dc Tsjecho-Slowaaksche bladen melden,
dat tienduizend Joden, emigranten en an
deren, Tsjecho-'SlowakiJe zullen moeten
verlaten krachtens een beslissing der re
geering. die heeft onderhandeld over vrijen
toegang voor de Joden tot Zuid-Amerika.
De bladen voegen hieraan toe. dat deze
maatregel slechts de eerste etappe ls op
den weg naar het elimineeren van vreem
de elementen in Tsjecho-Slowakije. De
autoriteiten hebben doen weten, dat zii se
dert het begin van het jaar 50.000 o" -ir-
ten hebben afgegeven aan menschen. die
het land wenschten te verlaten. Dat aan
tal is veel hooger dan dat van andere
Jaren.
3—1
