Hertog van Kent op Schiphol - Nederl. vrijwilligers terug uit Spanje 79iie JaargangLEIDMH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON Iet Blauwe Teeken LEN KUNSTZINNIGE KOK is Reg. Scrivener te N'EDERLANDSCHE VRIJ WILLI (IERS Londen, die zijn vrije oogenjrlikken aan de schilder- van de Internationale Brigade uit Spanje zijn kunst wijdt, met ëën oog in de pan, vindt hij nog ge- in ons land teruggekeerd. Aan het station te legcnheid voor de beoefening der kunst. Dordrecht moest worden overgestapt. I>E NOORDELIJKE OPltlT VAN DE NIEUWE VERKEEltSKRUG OVER DE OUDE MAAS TE DOR DRECHT welke zelf ook een lange betonnen brug is, wordt met spoed gereed gemaakt. Op den achter grond ziet men nog een boog van de spoorbrug en in het midden den ouden toren van Dordrecht. althans op eenigen afstand te houden. De zomer bracht echter ook nieuw leven in Irvington. De hoogescholen in het Oos ten en in het Westen sloten kort voor den Onafhankelijkheidsdag hun poorten en nu kwamen alle studeerende zoons en neven naar het Zuiden, om hun vacantie in den familiekring door te brengen. Over het al gemeen verliepen deze verlofdagen vrij eentonig. Voor een of andere sportbeoefe ning was het overdag te warm: des instal leerden de jongelieden zich in hun schom melstoelen in de schaduw om dit dolce farniënte bij tijd en wijle af te wisse len door een bezoek aan de ontelbare bars en door meer of minder onschuldige flirta tions, terwijl dan de avonduren gebruikt werden voor een algeheelen exodus naar de stad. waar de braspartijen en drinkgelagen gewoonlijk fen ontijdig einde vonden in een algemeene negerhetze. Want het zeld zaam ontwikkelde rassen-instinct van deze college-boys drijft hen tot een grenzen- loozen haat tegen eiken mannelijken kleur ling, die hen in den weg treedt. Maar al te graag trokken deze nauwe lijks volwassen knapen 's avonds door de straten van de kleine stad om twist te zoeken met negers, die niet spoedig genoeg voor hen uitwijken en die zij derhalve vaak ook onder het voorwendsel oneerbie dige opmerkingen uit hun mond te hebben vernomen eens flink kunnen afranselen en met een zekere voorliefde betraden zij het terrein van politie en justitie door het uitpluizen van diefstallen, waaraan negers zich schuldig hebben gemaakt om bij die gelegenheid de geliefkoosde procedure van het teeren en beveeren te kunnen toe passen. Op zekeren dag werden uit het hoender park van kolonel Whilcox een paar kippen vermist, welke als rasdieren een vrij be langrijk bedrag vertegenwoordigden. On middellijk begaf de rijpere jeugd van Irvington zich met een hond op jacht. De herder vond spoedig het goede spoor en bracht de troep, welke uit ongeveer twin tig studenten bestond, naar een negerhut, waar de geheele zwarte familie juist op het punt stond zich aan een kostelijke kippen soep te goed te doen. In allerijl werd een soort Krijgsraad gevormd, welke den neger, die het hoofd van het gezin representeerde, tot teeren en beveeren veroordeelde. De arme drommel moest zich ontkleeden, werd in een teermassa heen en weer gerold, ver volgens met kippen veeren en vlokken wol beplakt en zoo met een zweep door de straten geslagen. Prof. Zeiler was toevallig getuige van deze scène, welke in hevige mate zijn ver ontwaardiging opwekte, hoewel hij er als vreemdeling niet toe kon besluiten om in te grijpen Niet zonder verbazing constateer de hij, hoe de oude negers, zoowel als een groot aantal negerkinderen te zamen met de blanken aan de bespotting en de ach tervolging van het slachtoffer deelnamen, maar kort daarop stiet hij op een groep jonge negers en op hun, van innerlijke op winding grijsblauw geworden gelaat weer spiegelde zich slechts een machtelooze woede, welke tot uiting kwam in deze. half gefluisterde woorden van een hunner: Èr zal een dag komen, dat wij die blanke honden in hun eigen bloed zullen teeren 's Avonds was op het terras bij kolonel Whilcox een groot gezelschap verzameld. Bijna alle studenten waren als gast aan wezig en zij beroemden zich om het hardst op de heldendaad, welke den kippendief zijn verdiende loon zou hebben gegeven. Toen kon Zeiler zich echter niet langer inhouden: in scherpe bewoordingen gaf hij uiting aan zijn verontwaardiging over deze wijze van rechtspleging. De ouderen in het gezelschap zwegen verslagen maar de jon geren protesteerden, het ontbrak niet. aan krenkende, boosaardige opmerkingen en een hunner gewaagde zelfs van een onzin nige Duitsche sentimentaliteit, waarvoor hier in Georgia geen plaats was. Zeiler maakte tenslotte een eind aan het pijnlijke gesprek. Wie haat zaait, zoo besloot hij zal haat oogsten en gij allen aaait in ruime mate haat. Geloof me, zoo komt men met rassen en volkeren niet klaar! Verdrijven en uitroeien kunt u de negers niet: er zal dus een modus vivendi moeten worden gevonden. En teer en vee- ren zou ik als straf slechts dan kunnen bil lijken. wanneer zij in het wetboek was op genomen en ook op blanke kippendieven zou worden toegepast. De stemming was bedorven, het gesprek wilde niet meer vlotten en Zeiler voelde zich dezen avond bepaald overbodig Niet tegenstaande de lieftallige miss Whilcox schier om zijn attentie bedelde en telkens weer een gesprek met hem trachtte aan te knoopen. trok Zeiler zich vroegtijdig terug om zijn kamer op te zoeken. Daar heersch- te evenwel een ondragelijke atmosfeer, zoo dat hij er niet toe kon besluiten zich ter ruste te begeven en wijl buiten een frh-~he, van de zee komende oostenwind eenige koelte bracht, nam hij zijn panama en verliet, om niet gezien te worden, door de kleine tuinpoort het huis. tNadruk verboden). (Wordt vervolg bedienende neger wederom verscheen en door eenige gedempte slagen op de gong aankondigde, dat de gasten aan het souper werden verwacht. De lichte ontstemming, welke den goeden toon in het gesprek een oogenblik bedreigd had, maakte aan tafel spoedig plaats voor een luidruchtige opge wektheid, waarin allen deelden. Professor Zeiler was de tafelheer van de kn&ppe dochter des huizes, die een allercharmant- ste gastvrouw bleek te zijn en de attenties van den Europeaan naar waarde wist te schatten. Doch deze laatste hield zich des ondanks verre van die poging tot meerdere toenadering, welke miss Whilcox wellicht aanleiding zou hebben gegeven tot een conclusie, de in dit stadium van de ken nismaking ongetwijfeld voorbarig ware geweest. Want professor Zeiler wist met de kennis van den man van de wereld vrou welijk schoon te waardeeren. maar die zelfde ervaring was het, welke hem in cri- tieke oogenblikken als dit waarschuwde voor de verborgen eigenschappen van den mensch, die eerst na langeren tijd aan het licht plegen te treden. Juli kwam met verzengende hittegolven en dragelijk warme nachten, te ondrage lijker nog door de zwermen muskieten, die bij zonsondergang opdoken en een ver blijf in de open lucht, vrijwel onmogelijk maakten Het geheele terras en alle ramen van het groote huis waren van muggengaas voorzien en als tweede afweermiddel sleepte de zwarte bediende, waar men in schommelstoelen en bij ijsgekoelde dran ken op het terras eenige verkoeling tracht te te vinden, onophoudelijk sigaren en tabak aan om de bloeddorstige indringers DE „KERSTMISMARKT" IN EAST END TE LONDEN HEEFT HET NU REEDS DRUK VOOR DE KOMENDE FEESTDAGEN. DE MENIGTE IN PETTICOAT LANE. ROMA" DE OLIFANT VAN HAGENBECK'S DIE- ENTUIN TE HAM BURG werd te hulp geroo- :n, toen oen legerauto in de Alster in de modder bleef steken. DE STRIJD IN HET VERRE OOSTEN. ZWARE MACHINEGEWEREN, WELKE UIT ELKAAR GENOMEN ZIJN, WORDEN DOOR JAPANSCHE INFANTE RIE NAAR DE VOORSTE STELLINGEN GEBRACHT. fet is helaas niet te loochenen, waarde •eller, dat één enkele druppel zwart bloed een neger maakt! Wij hier in het aiiden weten dat alles te goed om daar- 'tor van meening te kunnen verschillen. iet kind van een mulattin, wier vader en «htgenoot een blanke was, is een terceron, llet donkerder dan een door de zon ge minde Europeaan. Is het een meisje en touwt zij wederom met een blanke, dan "°rdt het uit dit huwelijk spruitende kind Eeen kwateron, bij wien slechts de blauw- tohtige kleur van de vingernagels aan het Üe§erbloed herinnert en treedt ook dit toid als meisje w«er in het huwelijk met ean Europeaan, dan zullen hun kinderen plotseling weer leelijke, grijszwarte negers torden! Eén druppel negerbloed en de ge- neele generatie is vernegerd! Daar is niets te doen, daar staat men machteloos Jgenover het bloed van Cham is sterker 5an dat der anderen en breekt zich steeds Jtor baan. Gemengde huwelijken, dat be rekent een vernietiging van het blanke Ias en het voortbrengen van een gevloekt Wacht! Het begon reeds te schemeren, toen de J)E HAARLEMMERHOUT bij Haarlem werd de laat ste dagen onveilig gemaakt door een vos, die een achttal kalkoenen doodbeet. Het dier is neergeschoten. De roman van een uitgestootene door HUGO BETTAUER. DE HERTOG VAN KENT OP SCHIPHOL op doorreis naar Noorwegen, ter bijwoning van de begrafenis v. Koningin Maud

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1938 | | pagina 5