iNieuu) schip Rotte rd. Lloyd - Joodsch vluchtelingen in Amsterdam
79sfe Jaargai"
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
De noodlottige
terugkeer
m
FEUILLETON
DE ENGEL8CHE VERKEERSMINISTER mr. Leslie
Burgin i(rechte) bezichtigde de in aanbouw zijnde tunnei
onder de Theems bij Dartford.
HET AFLOSSEN' VAN' DE WACHT gaat in Br. Indië met hetzelfde ceremonieel ge
paard als in Londen. De wacht wordt afgelost in New Delhi. Voorafgegaan door de muziek
marcheert de nieuwe wacht van het le bataljon Royal Norfolk Regiment op.
DE JONGE KONING VAN SIAM die in Zwitserland
op school is geweest, is weer in Bangkok teruggekeerd.
De 13-jarige koning Ananda, bij aanjkomst aan het paleis
te Bangkok.
Door TiKai.nr. FORD.
Vertaald door PAULINE FELLINOA.
•Wel, u bedierf bijna de heele zaak toen
«me begon te vragen naar die klok, wat
'es verraden zou hebben. Ik denk dat u
er ook juist aan wou herinneren, dat
potter immers geen ooggetuige was
Gelukkig heb ik een erg slecht
ir schok was me te veel."
1(; u, hebt me vreeselijk laten schrikken,"
.«Dat was de bedoeling. Ik had er toch
over gedacht, zooiets te ensceneeren.
had het groote nut, George zekerheid
in ■fven dat Potter zijn huis uit zou zijn
gekluisterd aan het uwe. Maar stel u
r)n schrik voor, mrs. Latham, toen u hier
J®1 opdagen. We dachten een oogen-
dat u zelf op de papleren af kwam."
Ik staarde naar het vriendelijke grijze
mannetje, dat vreedzaam een sigaar
opstak.
„O ja." zei hij, „lk zal u met genoegen
een andere vaas geven."
.Deze was van mijn overgrootmoeder!"
zei lk zwak.
„Ik zal u er een geven van mijn over-
overgrootmoeder."
Ik liet mijn auto In de achterlaan staan
en ging het huis in. Ik had een raar, leeg
gevoel van binnen en het huls leek
vreemd stil en veriaten, als een tooneel
wanneer het gordijn voor het laatst geval
len is en weer is opgegaan voor een leeg
theater. Ik raapte een stukje glas op, dat
terecht was gekomen onder den rand van
een cretonne kussen en legde het op een
aschbakje. Toen ging lk zitten en sloot
mijn oogen, ongeloofelijk moe.
Ik deed ze weer open toen ik Iemand op
de veranda hoorde. Het was Jim.
Hij viel neer op een stoel en zat daar
naar den grond te staren, zoo neerslachtig
als .ie maar denken kunt.
„Nou," zei ik, „het is een beroerde boel,"
Hij knikte.
„Wanneer ls hij teruggekomen?"
vroeg hij.
„George?"
„Neen, Dikranov."
„O. Hij ls niet weg geweest. Hij hielp
kolonel Primrose een oogje op George hou
den. Ik geloof dat mr. Dikranov Iets erg
hoogs is in zijn eigen land."
.Dank je," zei Jim,
Ik ging overeind zitten met moeite.
„Jim, wat is er?"
Hij lachte bitter. „Niets. Ik geloof dat lk
er naast sta. En dat ik een ezel ben. Ieder
een die geen verwaand varken ls, kon zien,
dat ze me ontgroeid is."
Ik voelde me nog ellendiger dan bij die
vreeselijke scène In Maggie Potter's zit
kamer.
Ik kon niets bedenken om te zeggen. Ik
zei „Wil je een borrel hebben?"
„Neen."
Hij stond op, bleef nog even staan en
ging toen rampealig weg.
Ik weet niet hoe lang ik daar gestaan
heb, kijkend naar de plek in den nachte
lijken tuin, waar ik hem het laatst gezien
had. Eén ding was goed, dacht ik. Er was
geen palals de dance in de buurt waar hij
heen kon gaan, zich dronken drinken en
met een andere Sandra trouwen. Dien
nacht niet, in ieder geval.
Toen sloeg de keukendeur toe, ik hoorde
Iemand mijn naam roepen, de halldeur
vloog open en toen de voordeur en Rose
mary Bishop vloog naar binnen.
„Grace!" riep ze. „Waar is Jim?"
„O," zei ik. „Ik zou hem maar met rust
laten, lieve kind. Hij is al beroerd genoeg."
Al het vuur en het leven gingen opeens
uit haar. Ze ging zitten.
„Dus hield hij dan werkelijk van haar?"
Ik keek haar woedend aan.
„Iemand hier is stapelgek," zei lk „maar
lk kan het niet zijn!! Trouw je met Paul?"
„O, neen," hijgde ze. „Dat is heelemaal
uit! Ai dagen!"
„Ga dan Jim zoeken, voor hij ongelukken
maakt!"
Ik duwde haar de verandatreden af. Het
laatste wat ik van haar zag was een
blauwe flits. Alice Gould, die kwam aan-
loopen. keek haar na en glimlachte.
„Eind goed al goed," zei ze.
We stonden een oogenblik uit te kijken
in den nacht.
„Andy is weer thuis," zei Alice. „En Lucy
Lee ook. Ik voel me een beetje eenzaam op
het oogenblik. Ik geloof dat ik Rodman
eens zal opzoeken. Hij hield veel van
George."
Ik ging het huls ln naar de keuken.
Kolonel Primrose kwam juist binnen, zijn
sergeant achter hem aan Ik wou net iets
zeggen ik weet niet wat toen sergeant
Buck zijn keel schraapte.
„Kan ik u even alleen spreken, me
vrouw?" vroeg hij stijf.
„Zeker," zei ik.
Kolonel Primrose keek verbaasd, aarzel
de even en ging toen door naar de huis
kamer. Sergeant Buck's hard, hol gezicht
werd langzamerhand steenrood.
„Ik wou maar zeggen, mevrouw," begon
hij koppig, „dat de kolonel nogal veel met
u schijnt op te hebben."
Ik was niet weinig verbaasd, want daar
had ik zeker geen idee van. Sergeant Buck
humde weer.
„Ik wou zeggen dat als de kolonel u
mocht vragen, met hem te trouwen, me
vrouw, lk het als een persoonlijke gunst
zou beschouwen als u zou zeggen: het zal
niet gaan."
Ik geloof dat lk nog verbaasder keek,
want hij slikte en werd nog rooder.
,De kolonel heeft een zwaar leven gehad,
mevrouw met permissie en, ziet u,
wij zijn geen mannen voor het huwelijk."
Er klonk een harde bons op de deur en
toen duwde kolonel Primrose ze open.
„Buck." vroeg hij, „wat drommel voer jij
in je schild?"
Hij keek ons wantrouwend aan.
„Niks, meneer," zei sergeant Buck
prompt.
„Hij waarschuwt me voor rozengeur en
maneschijn," zei ik. „Wie wil er een
borrel?"
EINDE.
DE AANKOMST AAN EEN AANTAL JOODSCHE KIN.
DEREN vluchtelingen uit Duitschland, aan het
Centrazl-Station te Amsterdam.
DE OFFICIEELE SLUITING
van het A.V.R.O.-tournowi
te A'dam. Keres ontvangt een
krans van de „schaakkoningin"
MORGEN zullen de obligatiehouders over Artis' lot
beslissen. Denk je baas, zou dit mijn laatste bad zijn 1
vraagt de gorilla.
DEZER DAGEN ZAL VAN DE WERF VAN PIET SMIT TE ROTTERDAM HET 12000 TON
METENDE VRACHT- EN PASSAGIERSSCHIP „JAPARA", BESTEMD VOOR DEN ROT-
TERDAMSCHEN LLOYD, TEWATER WORDEN GELATEN. EEN FOTO VAN HET
FRAAIE SCHIP OP DE HELLING.
