Iet van Feggelen's wereldrecord-verbetering - De ontploffing te Haarlem Ills Jaffgsog LtiDSCH DAGBLAD Tweede Blad noodlottige terugkeer FEUILLETON BORSTBEELD van den toonkunstenaar A. B. H. Verhey, onthuld in de Doelenzaal te R'dam. DE NIEUWE TUNNEL, welke den Boniweg met den Polderweg te Amsterdam verbindt, is Zaterdag door wethouder S. R. de Miranda geopend. dat ze dood was en samen, half sleepend, half dragend, kregen ze haar ln de garage en in de auto en zetten den motor aan. Dat verklaart een heeleboel De krabbels od haar beenen. Het feit, dat de schroef- sleutel was weggenomen van de veranda, de voortdurende onjuiste mededeelingen van de Goulds. Ten slotte is hun motief het eenige zeer sterke, van mr. Parran's standpunt bezien". „Maar u gelooft dat niet, hè?" HU schudde zijn hoofd. .Meen. Daarom zei ik ..van Parran's standpunt bezien". Neen, ik geloof, dat Lucy Lee's verhaal volkomen waar is. Ik geloof dat ze haar ln de auto gevonden hebben. Of ten minste Lucy Lee. En Ik zou zeggen dat, als mrs. Gould geweten had, dat Sandra een slag met den schroefsleutel had gehad, ze koelbloedig genoeg geweest zou zijn, om zoowel het deel waarmee ge slagen was. als het handvat af te vegen. En ze zou hem netjes ergens weg gelegd hebben. Neen, ik geloof dat die schroef sleutel wijst op een beschuldiging, mTS. Latham. Iemand heeft het opzettelijk zoo gedaan om een aanwijzing te forceeren tegen iemand anders. Ik heb niet den min. sten twijfel, dat de vingerafdrukken er af geveegd waren vóór Lucy Lee en haar moe der kwamen". We stonden stil voor de garage. Ik her innerde me zoo vreeselilk duidelijk, dat ik Zaterdagnacht aan die deuren trok om ze open te krijgen zoodat Alice Gould en ik den loopenden motor af konden zetten. En Alce, bedacht Ik nu. wist aldoor wat voor vreeselüks ons wachtte ln Andy's auto! En opeens flitste er iets door mlin geest, waar ik nooit aan gedacht had, sinds dien nacht. „Ik weet waarom er iemand op me ge schoten heeft", zei ik. Hij zag me snel aan. „Hebt u iets be dacht?" „Ja. Terwijl ik hier stond, toen Alice Jim was gaan halen, hoorde ik iets. buiten. Ik kon niets zien maar kan dat niet „Waarschijnlijk". Kolonel Primrose knikte. „HU kon dui- delUk zien, omdat u net onder het licht stond". .Met was nog veel lichter. Ik had het licht in de garage aan gedaan". .Dat is zoo. En hij was niet zeker of u hem gezien had, of zU was niet zeker dat u haar gezien had. Zoo moet het zijn". ZwUgend gingen we naar mijn veranda. „Er is nog iets, dat ik u zeggen kan", zei hij koel. „Mrs. Carter zag mr. Bishop een grasperk oversteken om elf uur". „Dat bedoelde ze zeker, toen ze zei dat het een publiek schandaal is, zooals hU bU me rond hangt", zei ik. Hij grinnikte even .Dat weet ik niet, mrs. Latham tenzij ze hem er meer dan eens gezien heeft. Maar het zou te qualifi- ceeren ziin als een particulier schandaal onder ons dat het uur. waarop ze hem vanmorgen zag, dezelfde tijd is. waarop hij verklaarde, zijn zwarten bessenwUn te heb. ben gebotteld in den kelder". •Mijn beste kolonel", zei ik. „Elsie Carter zou hem in Noord-China gezien kunnen hebben, terwül hü zalm vischte in Noor wegen. U weet dat ze ,Ik weet het", zei hij. „Maar het is nogal vreemd, dat de zwarte tussenwijn in den winterkeuken gebotteld is, niet?" Ik zweeg even. De dingen volgden elkaar sneller op dan ik bij kon houden. „Zeker weer sergeant Buck?" „Juist. De wün werd vlak voor de lunch naar den kelder gebracht". Het leek me zoo ongeloofelijk dat iemand in ernst mr. Bishop er van kon verdenken, Maggie Potter vermoord te hebben. Ik zei het. ,Jk weet het", zei hij. „Het klinkt be- lachelük. Maar stille wateren hebben diepe gronden. We oeUen ver naar beneden". .En brengt u den moord op haar niet meer met dien op Sandra in verband?" Hii keek een beetje verbaasd. „O. zeer zeker ZU zUn ongetwijfeld door dezelfde hand gedood". „Maar mr. Bishop kon er niets bij win nen Sandra te dooden en zou zelfs Elsie Carter een reden kunnen bedenken, waar om hU Maggie Potter zou vermoorden?" Hij schudde zun hoofd. „Neen. zeer tot haar spijt, geloof ik. Toch onderschat u mrs. Carter". „Klets", zei ik lomp. ,,'t Is toch zoo. Ik vrees zeer. dat als zij er niet geweest was, ik niet tot de kern van de zaak was gekomen". „En bent u er nu?" vroeg ik sarcastisch om hem te hooren toegeven, dat het niet zoo was. „Ja. ik geloof van wel. „mrs. Latham". Ik stond opeens stil, totaal verbijsterd. .Bedoelt u dat u weet wie Hii knikte. ..Wat afschuwelijk!" Hii knikte weer en lachte grimmig. „Afschuwelijker dan u denkt. mrs. Lat ham!" HOOFDSTUK XXII. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit ln mijn leven iets heb doorgemaakt, zóó vree- selijk als de volgende paar uur. Als hij het me maar verteld had! Maar ik ben niet zeker of het geholpen zou hebben. HU ver telde het, zooals ik later hoorde, aan ser geant Buck en mr. Parran slechts stap voor stap. En als hU het me verteld had, zou ik het waarschijnlijk ieder oogenblik ver raden hebben. Het was negen uur. toen kolonel Prim rose sergeant Buck naar het huisje zond om Lucy Lee te halen. Buck vond haar, zei hü later, met kleinen Andy in haar armen, vast in slaap op het bed waar we haar ge laten hadden en met de deur wijd open. Kolonel Primrose's lippen verstrakten een beetje. Ik begreep dat hU niet overtuigd was geweest, dat ze zelfs toen veilig was, en dat hU' daarom Buck gestuurd had, in- plaats van haar op te bellen. Waarom hij wachtte om nader van den sergeant te hooren weet ik niet. maar hij bleef zitten tot de telefoon belde uit het huisje. Ik hoorde niet wat hij zei, maar even later hoorde ik hem mijn telefoonzwengel draaien en vragen om het huis van de Goulds. Toen kwam hij terug op de veran da en wachtte tot hij een licht zag door de boomen bij de garage en Jim tegen Hawkins hoorde roepen, dat hij beneden moest komen. De telefoon ging weer en kolonel Prim rose ging er heen alsof hij iets verwaohtte. Even later hoorde ik hem den zwengel draaien en het huis van de Bishops vra gen. Ik hoorde hem zeggen: „Probeer het nog eens, juffrouw: er moet iemand zUn." En ik wist toen, dat hij de klok contro leerde. HU kwam terug op de veranda. (Nadruk verboden). (Wordt vervolgd). IET VAN FEGGELEN verbeterde tijdens den zwemwedstrijd Holland—In- <hë in de residentie het wereldrecord 100 meter rugslag. Pangeran Hangabehi, de oudste zoon van den Soesoehoenan van Soerakarta, die de wedstrijden bijwoonde, wenscht haar geluk. DE NIEUWE FRAN- SCHE GEZANT Cou- londre (rechts) bij aan komst te Berlijn begroet door Freiherr v. Dörnberg EEN LEGERVLIEGTUIG STORTTE IN WASHINGTON in een straat neer. De beide piloten werden gedood. Wonder boven wonder werd geen der voorbijgangers gewond. DE HEVIGE WATERSTOFGAS-EXPLOSIE in het schoenen magazijn van de firma Paanakker te Haarlem, ontstaan bij het vullen van ballonnetjes. Alle ramen werden vernield. CAPABLANCA 50 JAAR. De heei de Glcrcq, voorzitter van de A.V.R.O. feliciteert Capablanca (rechts) tijdens de match te Arnhem. 01* DE^ IIAARLE3IMERSTRAATWEG ter hoogte van Haarlemmer- liede reed in den nacht van Zaterdag op Zondag een Chrevolet tegen een betonnen paal. Een der inzittenden werd gedood, de drie overige inzittenden werden gewond. Door LESLIE FORD. Vertaald door PAULINE FELLINGA. keek naar den witten hoek van de J6e. Het licht boven de deur was aan, wel de Goulds geen wagen buiten had ji' Hawkins, wist ik, sliep er nog boven, 'reemd was, omdat het heelemaal niets hem was, te willen slapen boven de ee waar een moord was gebeurd. ■r" Pist beter ln Parran's theorie dan Je mijne." ■Parran's theorie!" Officier van Justitie. Wist u het I- staarde hem verbaasd aan. „Maar ik Nt dat u schudde zijn hoofd. rran's theorie is heel eenvoudig. Jim kwam uit uw huis, ging tot de ach- hoorde een geluid, nam den schroef- waarvan hii zelf zegt dat die daar veranda lag. ging naar het hek, e rijn vrouw weg uit een handgemeen Rt> emarv Bishop zooals de blauwe "en bewijzen en sloeg haar op haar Hii goo de den schroefsleutel weg en Rosemary gingen heen. haar achter- v Mrs. Gould en Lucy Lee vonden iaar, toen ze bulten waxen, dachten

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1938 | | pagina 5