[eer matige wedstrijd te Kopenhagen
Spelverloop
Denemarken—Nederland
79iie Jaargang
LEIDStH DAGBLAD. Maandag 24 Odober 1938
Derde Blad
No. 24103
[ederland mag blij zijn met een gelijk spel (2-2)
Beide elftallen waren
zwak
11
Rust kwam met 2—1
voor Oranje
HOLLAND NEEMT DE LEIDING: DE DEENSCHE KEEPER WORDT VOOR DE EERSTE MAAL GEPASSEERD (I—0).
Falende wedstrijd-leiding.
|(Van onzen specialen G.P.D.-verslaggever).
De inzet van het internationale seizoen
jan het Nederlandsche elftal is niet zoo
uevredigend geweest als de meerderheid
m onze Yoetba'lgemeenschap had gehoopt
en Terwacht. Hoewel men er algemeen van
.overtuigd was, dat onze jongens het in
Kopenhagen niet gemakkelijk zouden krij
gen tegen de Denen was de stemming te-
[voren toch optimistisch en wii rekenden er
igenlijk een beetje op. dat de Oranjeploeg
,v6n nieuwe Internationale periode, ingezet
met een succes, tegemoet zou gaan.
Arbiter floot den wedstrijd stuk.
De algemeen optimistische verwach
tten zijn echter niet vervuld. Het werd
retukkig geen nederlaag, maar verder
dan een gelijk spel brachten wij het
ook niet. En dat was een resultaat,
waarmede wij tenslotte best tevreden
mogen zijn. Want als één partij had
moeten winnen dan zouden deze win
naars de Denen moeten zijn en zouden
zij nog iets meer aansprak op deze
zege kunnen doen gelden. De 21 voor
sprong, welken de dragers van de
Oranjeshirts vóór de rust veroverden
en tot ver in de tweede helft konden
behouden, was rijkelijk geflatteerd. En
het was voor iederen, onbevoordeelden
toeschouwer een sportieve voldoening
toen de Denen een negental minuten
voor het eindsignaal hun geweldig
zwoegien beloond zagen met het gelijk
makende doelpunt, dat tevens het
mooiste doelpunt was uit den heelen
strijd. Een kamp overigens, waarover
vriend noch vijand al te zeer bevredigd
zal kunnen zijn, omdat het vertoonde
gemiddeld zeer matig was, hetgeen ech
ter niet allee« op rekening van de
spelers komt, doch vooal ook op die van
den Noorschen arbiter, die voor zijn
taak geenszins berekend was. Door zijn
onoordeelkundig optreden maakte hij
het den spelers onmogelijk hun spel
vrijelijk te ontplooien. Zijn cenige ver
dienste was, dat hij geen der beide par
tijen opzettelijk bevoordeelde, want
beide elftallen ondervonden de nadee-
len hiervan, zij het dan dat de Neder
landers er het meest door gedupeerd
werden. Zoo óóit dan heeft hier een.
scheidsrechter zijn stempel op het spel
Kedrukt. En een ieder begroette met
vreugde het oogenblik waarop hij voor
de laatste maal zijn fluitsignaal liet
weerklinken. De man, die voor de eerste
maal een internationale ontmoeting
leidde, was te streng, kon het spel niet
begreep niet, dat hier 22 stevige
knapen tegenover elkaar stonden, die
best tegen een duwtje konden. Hij
bleek
een onoverkomeniijke afkeer te
hebben van ieder gebruik van lichaams
kracht, hetgeen reglementair onjuist is.
de eerste minuut af klonk zijn
luitsignaal een eindeloos aantal malen
en dat beteekende dus dat even vele
eeren het spel onderbroken moest
borden voor het nemen van een vrijen
sc In de eerste minuten was dit nog
n,et zoo heel erg. Maa- naarmate de
wedstrijd vorderde werd deze methode
Unest' want het kwam op den duur zoo
er' spelers niets meer durfden
ondernemen, zoodat zij hun gebruike
lijke en geoorloofde spel niet meer kon
den ontwikkelen, waardoor het spel dus
in feite lam gelegd werd. Vooral voor
onzen nieuwen middenvoor, Dumortier,
was dat een zeer groote handicap, want
deze Utrechtenaar kon in de oogen
van den arbiter op het laatst heelemaal
geen goed meer doen. Daarbij komt nog
dat de scheidsrechter ook herhaaldelijk
de zoogenaamd niet-overtredende partij
uit haar humeur bracht daar hij ook
dan floot wanneer het laten doorspelen
het meest voor de hand liggend zou
zijn geweest. Aldus handelende beïn
vloedde de arbiter nagenoeg alle spelers
en meer speciaal de jongeren, die op
deze manier volkomen uit hun even
wicht werden gebracht en niet meer
konden prestoeren, waartoe zij anders
in staat geacht konden worden.
Vanzelfsprekend maakt een en ander een
juiste ibeoordeeling der spelers onmogelijk.
De geest, de animo en de vaart werden door
den scheidsrechter vermoord. Zoodra men
dit weet, is het meteen duidelijk, dat het
spelpeil in dezen kamp bijna geen oogen
blik boven het middelmatige is uitgekomen
en dat er dus maar ook heel weinig te ge
nieten is geweest. Het was een rammelend
geval dat noch geestdrift kon verwekken
bij de enkele tientallen Nederlanders, noch
bij de meer dan dertigduizend Deensche
toeschouwers.
De Koning zat langs de lijn.
Er waren ruim 30 000 toeschouwers getuige
van den voetbalwedstrijd DenemarkenNeder
land. die werd bijgewoond door den Deenschen
Koning. Vlak voor den aanvang arriveerde Zijne
Majesteit voor de tribune en vergezeld van de
voorzitters der Deensche en Nederlandsche bon
den wandelde hij daarmee gemoedelijk over het
terrein, dat uitstekend bespeelbaar was. Voor
den Koning was een plaatsje gereserveerd vlak
bij de lijn en niet op de hooge eeretribune, waar
men iets minder last had van den sterken, kou
den wind.
Beide ploegen werden hartelijk ontvangen.
Het Oranjeteam met het „Wien Neerlands
Bloed", de Denen met hun zangerig volkslied.
Joergensen won den toss en koos den wind mee.
Het begin was veelbelovend voor Holland. Een
vrije trap werd door Pauwe voor doel geplaatst.
Joergensen kopte het leder weg. Anderlessen
zorgde er echter voor, dat de bal weer voor het
Deensche doel terugkwam. Even een misver
stand in de Deensche verdediging, enkele De
nen en Hollanders stonden vlak voor elkaar,
maar van dit moment van aarzelen profiteerde
van Leur, die heelemaal naar binnen gekomen
was en hij trapte den bal keurig in het net
(0—1).
Ondanks het feit, dat onze tegenstanders den
wind mee hadden, kwamen zfj er eerst lang
zaam in. In dat eerste kwartier domineerde het
Oranjeteam sterk waarbij men niet dient te
vergeten, dat de spelers het consigne hadden
meegekregen, in die eerste vijftien minuten vol
ledig op den aanval te spelen. Goede kansen
om den stand te verhoogen deden zich voorloo-
pig echter niet meer voor. De Deensche voor
hoede trachtte met kort spel, waarin alle spe
lers betrokken werden, de Nederlandsche ach
terhoede voorbij te komen, doch gemakkelijk
ging dit niet.
Het wordt 11.
Na 30 minuten zette Caldenhove den rechts
buiten Soebirk stevig, doch flair opzij. Niette
min floot de heer Nordboe. De vrije trap. hal
verwege de cornervlag genomen, werd keurig
voor doel geplaatst.
Van Male vergat uit te loopen, Uldahler werk
te den bal keurig in het Nederlandsche doel.
(.1—1).
Dit doelpunt prikkelde het Nederlandsche elf
tal dermate, dat enkele snelle aanvallen werden
opgezet.
Spoedig 12.
Uit een daarvan belandde de bal bij Dumor
tier. Zwaar gehinderd door Joergensen, die hem
volkomen schaduwde, zag de D.O.S.-er nog kans
den bal met een tikje naar den vrijstaanden
van der Veen te geven, die van wel 20 M. af
stand onmiddellijk inschoot. Het goed gerichte
schot trof doel. (12).
Holland bleef in den aanval en Van Leur
mocht de eerste hoekschop nemen, welke door
hem echter werd geplaatst. De laatste 20 minu
ten voor de rust waren geheel voor de Denen.
Het begon met een schitterend schot van Kaj
Hansen, prachtig door van Male gestopt. De
snelle linksbuiten Thielsen trachtte na een van
zijn rennen zelf te scoren doch zijn schot ging
over. Ook Denemarken kreeg den eersten hoek
schop te nemen, maar zonder resultaat. In deze
periode viel het op. hoe zwak het wegwerken
van de Nederlandsche achterhoede en midden
linie was, waardoor de Denen telkenmale op
gemakkelijke wijze aan den bal kwamen. De
heer Nordboe floot inmiddels voor de onmoge
lijkste wissewasjes, waardoor het spel veel te
veel onderbroken werd. Een tweede hoekschop
voor Denemarken volgde, zelfs een derde, waar
uit Uldahler fraai inkopte. Maar nu had van
Male het gevaar gezien en met zijn lange ar
men greep hij het. leder uit den hoek.
Zoowel van rechts als van links dreigde nu
gevaar en uit een gemeenschappelijken aanval
wist de Deensche debutant, de midvoor Chris-
tensen. keurig in den hoek te koppen. Op zeer
gelukkige wijze sloeg van Male den bal uit zijn
doel tot hoekschop. De vierde al. Ook deze le
verder geen resultaat op, een vijfde volgde, zelfs
en zesde, maar tot de rust kon Nederland den
21 voorsprong behouden.
Na de pauze.
Vlak voor de hervatting liet de Deensche
koning alle spelers aan zich voorstellen.
In het eerste kwartier van de tweede helft
speelde Denemarken uitstekend. Deze ploeg had
nog nimmer samengeoefend. Men kent de ge
zamenlijke training niet, zooals wij dat in den
Haag doen. Geen wonder, dat, toen in de twee
de helft de spelers meer aan elkaar gewend
waren, het in de ploeg onzer tegenstanders meer
en meer ging vlotten. Bij het snelle aanvallen,
over beide vleugels en ook over het midden ge
leid, werd de Nederlandsche verdediging zwaar
op de proef gesteld. Enkele schoten werden ge
lost. eenmaal trad Weber als redder op. een
tweeden keer stompte van Male een schot van
Hansen tot hoekschop. Deze hoekschop was
reeds de negende, want. direct na de hervatting
had Denemarken reeds twee corners aan zijn
totaal van dertien gevoegd. Na een kwartier,
een „Deensch" kwartiertje en geen Hollandsch,
week de druk op ons doel. Wat er nu volgde,
was zeer matig, aan beide zijden.
Dumortier kwam in aanraking met Poul Han
sen en beiden moesten even bijgewerkt worden,
zoo hard waren de hoofden tegen elkaar geko
men. De Utrechtenaar zag vlak na dit ongeval
letje kans om een zuiver schot op doel te los
sen. doch doelman Nielsen toonde zich een be
trouwbaar verdediger. De kansen, die Denemar
ken kreeg, waren van beter gehalte.
Na een half uur Denemarken had inmid
dels den tienden hoekschop genomen kwam
Christensen onverwacht alleen voor van Male
te staan. In zijn verbouwereerdheid schoot de
midvoornaast.
De gelijkmaker.
Ook Nederland kreeg een hoekschop te ne
men door de Harder. Thielsen wist echter al
spoedig een elfde corner voor zfjn land er aan
toe te voegen. Vijf minuten voor tijd kwam de
gelijkmaker. Weber onderbrak een snellen aan
val van den linkervleugel, hij zag evenwel geen
kans om den bal behoorlijk weg te werken, Cal
denhove trachtte in te grijpen, doch ook hij
wist den bal niet op te ruimen. Daar kreeg de
Deensche midvoor plotseling zijn kans. Van vrij
verren afstand loste hij een kogel, mooi in den
rechterbovenhoek, buiten het bereik van de
lange armen van Van Male (22). Een schitte
rend doelpunt.
Even reageerde Nederland fel. doch aan den
anderen kant zat men ook niet stil. Een twaalf
de en dertiende hoekschop werden nog geno
men op het Hollandsche doel, doch zonder re
sultaat.. zoodat het einde kwam met een pun-
tenverdeeling.
Otto de Vries zegt
Een vreeselijke wedstrijd
om naar te kijken
Otto de Vries, de voorzitter van de
technische commissie van den K. N. V.
B., drukte het, toen wij hem na afloop
in de Hollandsche kleedkamer te Ko
penhagen naar zijn indrukken over den
wedstrijd Denemarken-Nederland vroe
gen. zoo kernachtig uit: „Ik geloof, dat
het voor de toeschouwers een vreese
lijke wr dstrijd om naar te kijken is ge
weest. Het was alles zeer matig, tot en
met den scheidsrechter toe. Er zal heel
wat werk moeten worden gedaan om
op 11 Dec. met een elftal, dat een kans
op winnen beeft, tegen Duitschland in
het veld te komen.
De voorzitter van de keuze-commissie, de
heer H. W. H. Herberts, vertelde ons nog,
dat hij het zeker geen 'goeden wedstrijd
heeft gevonden. Hij was het heeicmaa^ niet
met de beslissingen van den scheidsrech
ter eens „Mijn opv/ivting was", aldus de
heei 1-Ieroeits, „om den strijd in her. eerste
kwartier te forceeren. Toen zijn ook onze
beide doelpunten gemaakt, hetgeen den
debutanten het noodige vertrouwen heeft
gegeven. De achterhoede heeft het o. i. iets
te licht opgevat. Wat Dumort'er betreft,
een van de debutanten, hij bevestigde mijn
indruk, dat hij er nog lang niet is. De Vroet
en van der Veen hebben zeer hard gewerkt,
en zij waren dan ook volkomen uitgespeeld,
toen zij in de kleedkamer kwamen".
Wat de Deensche pers schrijft.
Over het algemeen is. volgens „De Maan
dagmorgen" de Deensche pers uitstellend
te spreken over den wedstrijd en het re
sultaat daarvan, hoewel men niet tracht
te verhelen, dat Denemarken eigenlijk de
overwinning verdiend had.
Zoo schrijft „Politiken":
„Denemarken heeft een uitstekenden
wedstrijd gespeeld. Vooral Jörgensen, Kai
Hansen en Söbirk speelden uitmuntend. Het
resultaat een gelijk spel 22 is een
resultaat, dat Denemarken ongetwijfeld in
aanzien bij de overige Europeesche lande*
zal doen stijgen, vooral daar deze overwin
ning behaald is op een land als Nederland
en dit land met het behaalde resultaat wel
unerst tevreden mag zijn. Nederland neeft
ten groote fout .gemaakt: het heeft Lotsy
thuis gelaten! Onder aanvoering van een
Lotsy, gelooven wij niet, dat Denemarken
een gelijk spel had kunnen bevechten." Na
zijn ontstemming erover uitgesproken te
nebben, dat geen enkele Deensche speler
in aanmerking gekomen was voor het Con
tinentale elftal, hoewel enkelen wel dege
lijk recht hadden op een plaatsje, gaat het
blad verder: „De wedstrijd, de schoonste,
uie vrij sinds jaren gezien heben, was zóó
spannend dat na afloop de toeschouwers
biina even vermoeid waren als de spelers!"
De „Berlinske Tidende" Is eveneens zeer
tevreden. „Een kleine overwinning hadden
wij zeker verdiend, doch aan den anderen
kant, zou dat een weinig onrechtvaardig
jegens Nederland geweest zijn Het groote
verschil tusschen de beide ploegen was,
dat Denemarken zwakjes begon en zeer
s! erk eindigde, terwijl Nederland zeer sterk
begon, doch uitermate zwak eindigde. Ne
derland heeft aan onze verwachtingen be
antwoord, ofschoon we toch zeker een
overwinning der Oranje-hemden verwacht
hadden".
De „Social-Democraten" heeft nog nooit
.zóó'n schoonen wedstrijd gezien". In de
eerste helft speelde Nederland buitenge
woon goed, maar in de tweede helft, toen
zijn peil begon te zakken en de Nederlan
ders overdreven hard begonnen te spelen,
faalden de spelers van de voorhoede vol
komen. „De scheidsrechter had groot ge
lijk dat hij streng tegen de trucjes van Du
mortier optrad. De Nederlanders moeten
niet vergeten, dat wij zooiets niet gewoon
zijn en het zou voor ons jammer zijn, in
dien de Nederlanders ons dat zouden ko
men leeren. De scheidsrechter Itidde uit
muntend. De beste Denen waren Jörgen
sen Kai Hansen en Söbirk; de beste Ne-
derianders Anderiessen, Paauwe en Calden-
hoven."
National Tidende" is het geheel met
„Poiitiken" eens en de verklaringen van
beide bladen luiden bijna gelijk. De beste
Nederlander vindt dit blad Weber en in de
tweede plaats Caldenhove. Dumortier zou
een uitstekend speler zijn, indien hij met
zoo hard speelde. De Denen hadden vol
gens den verslaggever de overwinning ver
diend.
Voorhoede zonder routine.
Het Hollandsche optimisme was gebaseerd
op de proefneming van de nieuwe voor
hoede, welke in vergelijking met het vorige
seizoen geheel was gereorganiseerd en een
zeer belangrijke verjonging had ondergaan.
Niet minder dan 3 debutanten in onze
aanvalslinie cn de andere twee hadden ook
niet zooveel internatioale routine. Het
was dus wel een belangrijk experiment, dat
hier door de Keuze-Commissie werd geno
men. Over de vraag of de proefneming aan
onze verwachtingen heeft beantwoord, zul
len de meentngen vermoedelijk wel uiteen-
loopen. Wij voor ons meenen te kunnen
zeggen, dat er nog diverse tekortkomingen
zijn gebleken, maar dan men ovei' het al
gemeen toch niet ontevreden mag zijn.
speciaal omdat men zeer veel rekening
moet houden met de omstandigheden,
waaronder werd gespeeld. De jongens toch
ondervonden in hevige mate den invloed
van het optreden van den scheidsrechter.
Het gebrek aan ervaring had tot gevolg dat
onze voorhoede niet het juiste antwoord
kon geven op het stopperspilsysteem. dat
door den Deen Joergensen zeer goed werd
toegepast. Wij gelooven dan ook dat er alle
aanleiding is om od den ingeslagen weg
voort te gaan. waarbij het echter noodzake.
lijk zal blijken de jongens nog eenige goede
oefenwedstrijden te doen spelen. Men moet
niet vergeten, dat de meeste spelers niet
voldoende konden trainen Is dit wel het
geval, dan zouden zij stellig nog een stuk
vooruit kunnen gaan.
Dumortier voldeed we].
Het is wonderbaarlijk wat in korten
tijd met enkelen hunner is bereikt. Dit
geldt vooral voor Dumortier, den nieu
wen middenvoor, die na enkele maan
den training zeer sterk vooruitgegaan is
en stellig nog meer talenten heeft dan
hij tot dusver heeft laten zien. Zij moe
ten er echter nog uitgehaald worden.
Gisteren is de Utrechtenaar niet die
groote figuur geweest, waarop men al
gemeen gerekend had, maar wii zeiden
het reeds, hij kon op het laatst in het
geheel geen goed meer doen in de oogen
van den arbiter, die hem tevoren eenige
keeren had gestraft voor het gebruiken
van de handen bij het afhouden van
een tegenstander.
Dan genoot bovendien deze de
butant een zeer strenge bewaking van
een der beste spelers van de Deensche
ploeg, den spil Oscar Joergensen. die
volgens velen een plaats in het Conti
nentale elftal zou hebben verdiend. Dit
laatste is misschien overdreven, maar
het bewijst toch wel dat de Utrechte
naar toch werkelijk niet de eerste de
beste tegenover zich had. En indien
men dan nog wil bedenken, dat ook on
ze fenomeen Bakhuys destijds tegen
een stopperspil niet was opgewassen, nu
dan mag Dumortier, die voor de eerste
maal in de nationale ploeg uitkwam
niet ontevreden zijn. En met hem even
min de Nederlandsche voelballeiders.
Ei- moet nog geschaafd worden. Hij kopte
te veel waar een andere oplossing beter zou
zijn geweest. Maar de aanleg is er. Over het
debuut van den anderen Utrechtschen spe.
Ier behoeft men ook niet ontevreden te zijn.
Een groote figuur was Van Leur geenszins,
maar hij heeft zich toch op vele momen
ten wel nuttig getoond. Speciaal in de
periode dat Holland in de meerderheid was,
n.l. in het eerste kwartier. Hij buitte een
mooie gelegenheid verdienstelijk uit door
meteen een doelpunt voor zijn rekening te
nemen. Technisch staat hij nog wel ten
achter bij Drager, maar zijn grootere ste
vigheid maakt het misschien toch wel goed
den Utrechtenaar de voorkeur te geven
boven Drager, die evenwel alle aandacht
blijft verdienen en zeker niet op zii gescho
ven mag worden. Opvallend is dat van onze
voorhoedespelers de be de 'oinnenspelers het
meeste en beste werk hebben verzet. Moge
lijk vindt dit zijn oorzaak in het feit. dat
zii minder hadden te lijden van het drie-
back-systeem. Zij immers werden als terug
getrokken binnenspelers lang niet zoo in
hun vrijheid van bewegen belemmerd als de
middenvoor en de beide vleugelspelers, die
een zeer solide bewaking genoten van het
Deensche achtertrio. Zoowel Van der Veen
als De Vroet hebben zich kranig geweerd en
zich hun verkiezing waardig getoond. Voor
den Rotterdammer is het daarom wel spij
tig. dat hii min of meer met de zekerheid
moet rondloopen, dat hij zal worden ver
vangen door Kick Smit, wanneer deze weer
geheel hersteld zal zijn van ziin knie
operatie. Aan Van der Veen viel de eer te
beurt het tweede Nederlandsche doelpunt
te mogen maken, met een schot, dat den
Deenschen doelman zoowaar verraste
De Harder faalde.
Een der zwakste figuren uit de Neder
landsche voorhoede was dezen middag
Bertus de Harder, die niet zeker van zich
zelf was, nog al eens miste en zich onmoge
lijk aan de strenge bewaking van zijn
tegenstander kon onttrekken. De Hagenaar
heeft enkele malen goed werk geleverd,
maar het bleef beneden de verwachtingen
en ontegenzeggelijk bleef hij beneden zijn
vorm van het vorige seizoen. Dat hij daar
om vervangen moet worden gelooven wij
niet.
Halflinie op haar best.
Het gebrek aan routine is in een inter
nationalen kamp een groot gemis en erva
ring spreekt vooral een woordje mede wan.
neer het niet heelemaal loopt, zooals men
had gehoopt. Dat zag men gisteren weer,
want terwijl de jeugdige voerhoede. waar
van men heel veel vechtlust en productivi
teit had mogen verwachten, door allerlei
omstandigheden niet geheel voldeed, was de
middenlinie met de oude garde op haar
best En de verrassing is eigenlijk wel ge
weest, dat Anderiessen zulk een perfecte
partij heeft gespeeld gedurende een belang
rijk deel van den wedstrijd, speciaal toen
de Denen het sterkst waren en voor ons
doel de meest hachelijke momenten dreig
den te ontstaan. Maar ae Ajaxied heeft zich
er keurig doorheen geslagen. Met hem ver
dienen zijn beide nevenspelers Van Heel en
-Paauwe alle hulde. Vooral de laatste heeft
bergen werk verzet en speciaal in de ver
dediging heeft hij den Denen den voet
danig dwars gezet. Van Heel was als van
ouds de rustige technicus en tacticus, die
immer wat goeds met den bal doet. Slechts
in de laatste minuten kreeg men den in
druk dat hii vermoeid begon te raken.
Onze backs niet in vorm.
Onze verdediging is gedurende de laatste
jaren zeker wel het sterkste deel van het
elftal geweest. Een achtertrio met Halle of
Van Male. met Caldenhove en Wilders of
Weber. was voor iedere tegenpartij een zeer
moeilijk te passeeren blok. Nu is dit dezen
middag in Kopenhagen tegengevallen, het.
welk gelukkig geen ernstige gevolgen gehad
heeft. Wij hebben de overtuiging gekregen,
dat de beide backs de tegenpartij wat heb
ben onderschat voor den aanvang van den
wedstrijd en dat zij in hun gevoelens zijn
versterkt toen Nederland al zoo spoedig de
leiding nam en deze later weer verwierf.
Caldenhove en Weber deden hun plicht
maar het was schijnbaar toch niet met
volle overtuiging en zeker niet met die
zekerheid, welke wij van hen gewend zijn.
In de tweede helft ging het gelukkig veel
beter. Toen was het ook hard noodig.
Doelman Van Male heeft zijn werk alles
zins naar behooren gedaan en hem treft
geen enkel verwijt, dat hij tweemaal is ge
passeerd Be de doelpunten waren voor hem
onhoudbaar. Overigens heeft hii het niet
Zpo heel moeilijk gehad, want slechts drie-
of viermaal heeft hij een moeilijk schot te
verwerken gehad. Daarmede zijn wij dan
tevens gekomen tot het argument dat
eigenlijk ook de Denen een overwinning
niet verdienden Zij megru dan gedurende
een belangrijke oer ode een veldmeerderheid
hebben gehad zii moren ~clfs dertien teren
twee corners te nemen hebben gehad, het
feit dat hun doelman veel meer lastig werk
od te knappen had dan Van Male wijst ill
de richting, dat het toch ook in hun voor
hoede niet naar wensch is gegaan.
