Ons Kort Verhaal 79 ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 20 September 1938 Vierde Blad No. 24075 De Nederlandsche Kolonie Tres- Arroyos in Argentinië Doe mee aan de Groote PALMOLIVE VOSSENJACHT Onderhoud met den heer J. Verkuyl Dekker bijt van zich af! LUCHTVAART VRAGENRUBRIEK A> 7503 2 Allichr bchoon U tot dc gelukkige winnaars van zoo'r> pracht zilvervos, één der 390 hoofdprijzen, want deze wcdstriid is heel eenvoudig. DIT IS ALLES WAT U TE DOEN HEEFT i I Maak slechts deze zin af (maximum dertig woorden) Ik geej de voorkeur aan Palmolive zeep omdat Er wordt met gelet op mooi proza. Schrijf in Uw eigen woorden. 2. Haal bij Uw winkelier vijf stukken PalmoLive zeep van 12 l/2 cent. U ontvangt van hem een inschrijf-formuher. •1. Stuur het ingevulde formulier aan Palmolive, Postbus 635, Amsterdam C., met 5 zwarte Palmolive-bandjcs. 4. Elke inzender die twee postzegels van 5 cent bijvoegt, ont vangt behalve zijn kans op de hoofdprijzen het in kleuren gedrukte Uitkmpboek van de Vijfling Dwnnc (nieuwe uitgave) waarde 25 cent. Wacht niet! Haal vandaag Uw inschrijf-formulierI WEEK PRIJZEN IEDERE 30 GROOTE ELKE DAG een prachtige zilvervos (off toe een BURGERS E. N. R. rijwiel, model S K., met origineele Torpedo- remnaaf, laibeschermer, electr. voor- en achtcrverlichung en controlelicht. Waarde f. 60 - (of f. 45 - in contan ten), vier autopeds, model 1938, met ballonbanden Voor eiken inzender het nieuwe Uitkmpboek van de Vijfling Dionne, waarde 25 cent. DE 390 SCHITTERENDE HOOFDPRIJZEN ZIJN GEMAKKELIJK TE WINNEN. tingez. Med.) Economisch bloeiende cultuurgemeenschap van Nederlanders met gunstige perspectieven. Er Is In den laatsten tijd veel gesproken en geschreven over emigratie- en koloni- ■iatlemogelljkheden, en daarbij heeft, se dert het bezoek van de handelsmissie naar Zutd-Amerika onder leiding van Jhr. mr. dr. Van Karnebeek, vooral Argentinië ln het middelpunt der belangstelling gestaan. Velen hebben pas naar aanleiding van dit bezoek voor het eerst gehoord van het bestaan van een reeds vrij oude Nederland sche nederzetting ln Argentinië, nabij Tres Arroyos, in het Zuiden der provincie Bue nos Aires. Dezer dagen hadden wij gelegen heid nauwkeurig op de hoogte te worden gesteld van het ontstaan, den groei en den regenwoordlgen toestand van de kolonie Tres Arroyos tijdens een onderhoud met oen secretaris dezer kolonie, den heer J. Verkuyl, die dezer dagen voor het voeren van eenlge zakelijke besprekingen in ons land ls aangekomen. Wij ontmoetten den heer Verkuyl ln zijn ouderlijke woning te Nleuw-vennep. ln het hartje van de Haarlemmermeer, waar hij geboren en getogen is en waar hij, na zijn schoolopleiding, de Landbouwwinterschool te Hoofddorp afliep en vervolgens prac- tlsch in den landbouw werkzaam was. In 1925 maakte hij als jongeman, in gezelschap van anderen, een excursie naar Argentinië, waar hij kennis maakte met de Nederland sche kolonie te Tres-Arroyos. en bij welke gelegenheid hij het plan opvatte, zich daar als landbouwer te vestigen. Kort na zijn terugkomst in Nederland vertrok hij, na toestemming van zijn ouders te hebben ge kregen, opnieuw naar Argentinië, waar hij zich vestigde als lid van de Nederlandsche kolonie te Tres-Arraoyos. waarvan hij thans secretaris is. De heer Verkuyl gaf ons als zijn vaststaande meening te kennen en de ontwikkeling van Tres-Arroyos voerde hij aan als bewijs dat er voor menschen, die over eenig kapitaal be schikken en anderzijds voor jonge menschen, waarvoor plaatsing als knecht in den landbouw gezocht wordt, in Argentinië nog tal van mogelijkhe den zijn om zich een zelfstandig be staan te verwerven, mits zij dan echter landbouwkundig onderlegd zijn of reeds eerder in den landbouw werk zaam waren. Want de geschiedenis van Tres-Arroyos leert eveneens, dat men schen zonder leiding en zonder prac- tische of theoretische kennis van het werk, dat zij willen aanpakken, tot mislukking zijn gedoemd en dat kolo nisatie van dergelijke menschen op niets uitloopt. Tres-Arroyos Tres-Arroyos Is een zeer moderne stad met 40.000 inwoners, bruischend van leven en vitaliteit. Er zijn een Nederlandsche Ge- leformeerde Kerk, een Nederlandsche school. Nederlandsche jongelledenvereeni- glngen en studieclubs, een opgewekt ca techisatieleven en een Oranjevereeniglng. die alle Nederlandsche nationale feestda gen en ook op een der beide Argentijnsche nationale feestdagen, nJ. op 25 Mei, ter herdenking van den dag, waarop San Mar tin in 1810 Argentinië van de Spaansche heerschappij bevrijdde of op 9 Juli, den dag, waarop de onafhankelijkheid werd uitgesproken, een feest organiseert. Want Argentinië ls een land, dat de liefde en trouw opeischt van allen, die er een bestaan vinden. Volgens de Ne derlandsche wet zijn kinderen gesproten uit een huwelijk van twee Nederlanders, van Nederlandsche nationaliteit, doch vol gens de Argentijnsche wet Is iedereen, die op Argentijnsch grondgebied is geboren, Argentijn. Dientengevolge zijn dus alle in Argentinië geboren leden der Nederland sche kolonie van Argentijnsche nationali teit, doch allen, die als Nederlander ln Argentinië zijn gekomen zijn tot den dag van heden Nederlander gebleven. De tegenwoordige positie der Ne derlandsche kolonie. Op het oogenbllk bestaat de Nederland sche kolonie van Tres-Arroyos uit een veer tigtal gezinnen. Hiervan zijn 25 ln den landbouw werkzaam en zijn groote graan- verbouwers, terwijl de tien anderen zich met tuinbouw en veeteelt bezig houden en dt vijf niet-agrarische gezinnen beoefe nen in de stad verschillende beroepen. In totaal telt de kolonie 287 zielen. Zij is economisch en geestelijk door en door gezond en opgebouwd onder de ongunstigste omstandigheden. Het feit, dat men ondanks de ongunstige jaren van landbouwcrisis kon doorwerken, bewijst, hoe gezond de landbouw in Argentinië is en hoe groote perspec tieven hij voor de toekomst opent. De totale oppervlakte van den door de Nederlandsche kolonie gepachten bodem bedraagt ruim 7000 H A, verdeeld ln be drijven van 200 tot 500 H A. voor zoover het den graanverbouw betreft. In het alge meen is het sterk humusrijke, zwarte zwa velachtige alluviale grond, welke vrij ge makkelijk te bewerken is Aan granen ver bouwt men hoofdzakelijk tarwe, haver, lijnzaad en gerst. Men gebruikt voor de bewerking van dergelijke oppervlakten bij na zonder uitzondering, landbouwmachi nes en de kleinere bedrijven bezitten veel al een twaalf voets maai-dorschmachine, de grootere een zelfde combine van 16 voet. Voorts zijn er gemengde bedrijven, waar naast den graanbouw veeteelt wordt be oefend en wel ln de voornaamste plaats de schapenfokkerij, voor de wol en de lam meren, en de vetweiderij. De tuinbouwers zijn geringer in aantal en verbouwen voor namelijk zonnepitten, uien en groenten. Het gebied der kolonie ligt in een uiterst gunstige, gematigde luchtstreek, die des zomers warmer en des winters zachter is dan het Nederlandsche klimaat, terwijl de gemiddelde neerslag ongeveer gelijk is aan die van Nederland, n.l. 720 m.M wat bij de grootere warmte dus minder vochtig heid beteekent. Bij den oogst hoeft het graan dan ook nooit gedroogd te worden, doch kan terstond uit de dorschmachine ill de zakken. Toch is het klimaat niet sub tropische en ligt Tres-Arroyos reeds te zuidelijk voor maiscultuur. De grootere saamhoorigheid der Neder landsche kolonie en de noodzakelijkheid van economische samenwerking leidde tot oprichting van een coöperatieve organisa tie, de Nederlandsche landbouworganisatie Cooperativa Rural „Excelsior". Gunstige perspectieven der Neder landsche kolonie. Toen Argentinië nog een overvloed aan ruimte had, was ook het landbouwbedrijf eigenlijk een nomalenbedrijf. Daarna is ech- ler de nodzakelijkheid ontstaan tot con serveering en stabillseering van den bo dem. wat het best verwezenlijkt kan wor den door het gemengd bedrijf. Dit alles, en de gunstige economische ontwikkeling van de Nederlandsche kolonie heeft steeds ster ker gemaakt het streven naar het bezit van eigen grond. Omdat de regeering hierin een economisch belang voor het land ziet, heeft het bestuur der provincie Buenos Aires bij een in 1937 tot stand gekomen wet besloten tot instelling van een koloni satie instituut, dat de beschikking krijgt over een bedrag van twintig millioen pe sos, welk bedrag kan worden verhoogd tot vijftig millioen pesos. Hiermede wil de re geering der provincie Buenos Aires land bouwers in staat stellen gedeelten van het uitgestrekte vruchtbare gebied, waarover zij beschikt, in huurkoop te nemen tegen drie procent rente en drie procent aflos sing. Zij stelt daarvoor aan den adspirant Kooper den eisch, dat hij landbouwer is ln den waren zin des woords. dat hij tien procent van den kostprijs van den grond ais inleggeld kan storten, dat hij tenminste vijf jaar in Argentinië is gevestigd en in Argentinië geboren kinderen heeft. Van deze uiterst gunstige mogelijkheid om eigen grond te verwerven heeft de Ne derlandsche kolonie als geheel getracht gebruik te maken, waarbij men echter op de moeilijkheid stuitte, dat niet alle leden der kolonie aan alle gestelde voorwaarden voldeden. Toch heeft men getracht het kolonisatie-instituut voor de wenschen der Nederlanders te interesseeren en de wijze, waarop men van Argentijnsche zijde op deze pogingen heeft gereageerd bewijst duidelijker dan wat ook, hoe hoog de Ne- oerlandsche landbouwers door overheid en bevolking van Argentinië worden aange slagen en hoezeer men het op prijs stelt, hun in de gelegenheid te stellen hun ko lonie op de stevigst mogelijke basis te ves tigen. Het instituut heeft zich n.l. bereid verklaard, borg te staan voor een leening, welke de Nederlandsche kolonie eventueel zal aangaan om het benoodigde bedrag voor den aankoop van den grond te kun- eii verkrijgen. Niet alleen zullen de Neder landsche kolonisten dan alle voordeelen ge nieten van degenen, die rechtstreeks vla het Instituut grond in huurkoop nemen, maar zullen ook de leiding van het insti tuut ontvangen om den best mogelijken giond te verkrijgen. De situatie is dus op het oogenblik wel zéér gunstig voor de landgenootcn te Tres Arroyos om eindelijk bezitter van den door hen bewerkten grond te worden. Thans is alle hoop gericht op de mo gelijkheid, in het vaderland hulp te vinden voor het bijeenbrengen van het benoodigde kapitaal. Teneinde hier een leening te sluiten heeft de heer Ver kuyl reeds verleden jaar, toen het Ar gentijnsche aanbod werd gedaan, een bezoek aan ons land gebracht, en om deze besprekingen tot een einde te voe ren vertoeft hij thans wederom in Ne derland. door VEENSTRA. Met zware stappen liep Tinus Dekker op zijn kamer heen en weer hij smeet allerlei voorwerpen met harde ploffen op den grond, knalde nu en dan een deur dicht, kortom, hy maakte zooveel mogelijk leven. En intusschen liep hij vergenoegd in zich zelf te grinniken. Want het mooiste van de grap was. dat hli héélemaal niet kwaad was. Hij deed alleen maar zoo. Kwestie van prestige. Waarachtig, zijn vrienden hadden toch ge lijk gehad. Als hij dat nou eens naging.... vierentwintig jaar had hij zich toch feitelijk door zijn vrouw de wet laten voorschrijven. En heelemaal onnoodig, dat was nu ge bleken. Het was steeds maar geweest: „Ti nus diten „Tinus daten hij zei altijd maar gedwee: .,Ja. vrouwtje" of „zeker, vrouwtje Zoo'n enkele keer was üet wel eens ln hem op gekomen om het nu eens be vertikken en eens lekker om half één van zijn biljartavondje thuis te komen, inplaats van om elf uur zooals zijn vrouw had toegestaan, „want anders lag ze in dat kouwe bed maar op hem te wach ten en hli wist wel, dat ze dan geen warme voeten kon krijgen", maar hij zag op tegen de herrie en vijf minuten voor elven stond hli altyd op het vloermatje en veegde hij od de voorgeschreven wijze ztin voeten Werkelijk. Nelia had vierentwintig jaar de teugels in handen gehad en hli had het zich maar laten aanleunen. Totdat zijn vrienden hem vertelden dat hij stapel mesjogge was, om zich door zün vrouw zoo op zijn kop te laten zitten. Of hij dan geen man. geen kérel was? Of hij dan geen vuist had, om eens flink mee op de tafel te slaan, je zou eens zien. hoe stil zijn vrouw dan zou worden en hoe ze zou zitten ril len. Hij moest maar eens dreigen, het huis uit e gaan, weg. de wijde wereld inAls hij zyn vrouw nooit had zien huilen, dan zou hij het in dat geval zien! Geen sprake van dat ze hem de wetten noe zou voor schrijven, in één klap zou hy zich het prestige weer heroverd hebben dat hii vier entwintig iaar was kwijt geweest. Tinus Dekker had het zich in de ooren geknoopt en he* binnenbrandje dat bli de woorden van zijn vrienden ontstoken was, had steeds meer voedsel gekregen en hevi ger om zich heen gegrepen. Hli was nou wel niet van de grootsten en stevigs ten maar hy mocht er toch gerust zyn en goed beschouwd was Nelia reen nietig, mager vrouwtje en het was gek, dat hij zich door haar liet ringelooren. Gelijk hadden ze. de vrienden Na het vierde cognacje nam hij zich stellig voor, dienzelfden dag nog de baas ln zijn eigen huls te worden. Hii was begonnen, de voordeur met een knal dicht te smijten, zoodat het heele huis er van dreunde. Nonchalant floot hy een liedje en toen hy de huiskamer binnen stapte. plofte hij meiteen bii de kachel neer. Even was er een aarzeling, toen hy naar het scherpe vogelkopje van Nelia keek en haar oogjes hem een tikje venijnig sche nen aan te kijken Maar hy onderdrukte het opwellend gevoel van onderdanigheid er, blafte: ..Tafel nog niet gedekt? Wat is dat hier voor een huishouden? Kom je thuis, heele dag gezwoegd en geen beetje eten klaar!" Klap op de tafel. .JDet moet uit zyn! Vier entwintig jaar lang verslons je je huishou den. Vierentwintig jaar lang heb lk het door de .vingers gezien, maar nou vertik ik het langer Tweede klap op de tafel. Schoteltje rinkelt! Nelia keek hem met starre oogen aan. Evnn beschouwde hij het effect van zijn woorden. Ze scheen beslist onder den in druk te zyn. ze zei niets, staarde alleen maar en haar schouders waren een beetje gebogen, als voelde ze de slagen, die op tafel waren neergekomen, lichamelyk. .Haal mijn eten!" kefte hij verder, „of nee, laat maar. Hét zal toch wel weer koud of aangebrand of niet gaar zyn. 'k Ga in de stad eten. En dét zee lk je, een volgende keer néém lk het niet meer. Dan maar van elkaar af. 'k Snap toch al niet hoe ik het vierentwintig jaar bii je heb uitgehouden". Met veel misbaar stond Tinus Dekker op, schopte een stoel opzy, gooide de kolen emmer bijna om, mepte nydig naar Nella's lievelingspoes en dreunde toen de kamer deur achter zich dicht. Nu liep hy op zijn kamer heen en weer en hy liet Nelia lekker in angst, zitten, wat hy zou doen Als ze hem zoo hoorde gooien en smijten kon ze niet anders den ken. dan dat hij zyn koffer aan het Dak ken wa, en nu al wegging! Ha. straks zou ze met hangende pootjes naar boven ko men en met tranen ln de oogen vragen, of hii bleef. Dan was het weer in orde en dan had hii zyn Dres'ige herwonnen. Tenslotte dach' hij er natuurlijk niet aan. van Nelia weg te gaan Het was een beste huisvrouw en ze zorRde uitstekend voor ziin spulletjes en dat ze een beetje bazig was was wel on aangenaam maar dat had hii er nu met een uitgekregen HU zou haar geruststel lend od de chouders k'oonen haar snik kend hoofd tegen zich aandrukken en dan mocht ze even uithuilen tegen zyn borst. Wie weet hoe orettig ze het nog zou vinden, als ze merkte, dat hij, en hii alleen, ten slotte toch de baas was. Een vrouw liet zich graag leiden, zag graag tegen een man od. dat zei Meerman vanmiddag ook nog, en die had een goeden kyk oo vrouwen, want die was bii de Zevenbergsche krant „Tante Anna", die in het Zondagsnummer honderden vrouwenvragen beantwoordde. Voorloopig scheen Nelia toch nog niet naar boven te durven komen. Tinus Dek ker dacht even na. Al te lang kon hij hier niet bhjven rommelen Dan zou ze kunnen denken, dat hy op haar wachtte en dat mocht ze niet. Nee. dan maar de deur uit. Het lokte hem wel niet erg aan, want hy had heelemaal geen zin om in een restau rant te gaan eten. vooral niet. omdat het in de gang zoo lekker naar gebraden uitjes geroken had, maar dezen avond moest het dan maar. Zwaarstappend ging hy de trappen af. Nelia moest hooren. dat hy verdween. Hol passeerde hij de huiskamerdeur, waasachter hy Nelia wist. Vermoedelyk zat ze nu in eengedoken in een hoekje haar leed uit te huilen. Elgeniyk gemeen van hem. haar zoo af te snauwen, tenslotte was het een weer- looze vrouw en hy, kerel, kon gemakkelyk od zoo'n zwak wezentje schelden. Maar ja. hy moest nu doorzetten Bijna was hy by de voordeur, toen hy uit de kamer hoorde roepen: „Tinus!" Ha. daar kwam liet! Een breede glimlach plooide zich om zyn mond. nu zou ze hem vragen, thuis te blijver-, nu zou ze hem snikkend smeeken. haag toch vooral niet te verlaten. Met vaste hand draaide hij de deurkruk om en stapte daarna binnen Nelia zat rustig in haar stoel en ze breide. Ze scheen al gegeten te hebben want een paar borden s.onden in elkaar geschoven op het dientafeltje om weggebracht te worden. Verwonderd keek Dekker zyn vrouw aan. „Tinus", zei Nelia. en haar stem was precies als anders. ..als je straks van het restaurant terugkomt, haal dan nog een knotje gele wol voor me. Denk er om. dat je voor achten terug bent, anders zijn de winkels dicht. En hier heb ie een staaltje, laat je nu niets anders in je vingers stop- Den zooals de vorige keer! En als je langs Pronk kom', breng dan voor morgenochtend een onsje mager spek mee!" Dekker stond daar als aan den grond genageld Een gevoel van machteloosheid kwam over hem Ongeduld'g keek Nelia op. „Wat sta ie daar nu nog, Tinus, maak i maar wat voor', want anders ben ie vast te laa' in de .Wolbaai". Je treuzelt weer geweldig". Er kwam beweging in Tinus. „Zeker, vrouwtje, zeker", zei hy. .ik ea al". Nadruk verboden. Auteursrecht voorbehouden. Verleden jaar zijn dertien Holland- sche boerenzoons met hem mee terug gegaan om bij de Nederlandsche boe rengezinnen te Tres Arroyos te werk te worden gesteld, en ook ditmaal zullen enkelen hem vergezellen naar Argen tinië. In hoeverre de Ned. Kolonie me- werking zal kunnen verleenen voor het probleem der kolonisatie, zal afhangen van de wijze, waarop de samenwerking met de „Stichting Landverhuizing" tot stand komt De Nederlandsche kolonisatie-mo gelijkheden in de Parana-delta. Het zou echter jammer zijn. wanneer van de gunstige kolonisatie-mogelijkheden, welke Argentinië biedt, niet meer jonge Nederlandsche landbouwers, die in het va derland nauwelijks den noodigen grond kunnen krijgen, gebruik zouden kunnen maken. Het waren de Nederlanders te Tres Arroyos, die het eerst de mogelijkheden, welke de vruchtbare, maar nog oningedijk- te Parana-delta bood. ontdekten, cn daar over besprekingen voerden met de regee ring der provincie Buenos Aires, welke, maar al te blij zou zijn, wanneer Neder landsche ingenieurs en Nederlandsche landbouwers dit braakliggende land pro ductief zouden helpen maken. Tijdens het bezoek van de Nederlandsche handelsmis sie is de aandacht op deze mogelijkheid gevestigd en ook de Nederlandsche regee ring is ervan op de hoogte gebracht. Ten slotte is op particulier initiatief van Ne derlandsche zijde besloten, een onderzoek te laten instellen door een waterbouwkun dig en een landbouwkundig ingenieur, van welk onderzoek de regeering der provin- sie Buenos Aires samenwerkt met het par ticulier initiatief Dezer dagen ls een der 'oeide ingenieurs, jhr. ir. Kretschmar van Veen, voor dit doel naar Argentinië ver trokken. Naar de meening van den heer Ver kuyl leent het Parana-gebied zich uit muntend voor het beoogde doel en kan de delta in prachtig vruchtbaar land worden herschapen, waar de Neder landsche landbouwer een bloeiend be staan kan vinden, mits het thans be gonnen technische onderzoek uitwijst, dat de indijking niet met zoo groote kosten gepaard gaat, dat daardoor de grondprijs te hoog zou worden. Resumeerend concludeerde de heer Ver kuyl. dat kolonisatie ln Argentinië mogelijk is en perspectieven biedt voor hen. voor wie de landbouw niet vreemd is. die ten minste over eenige middelen beschikken en bereid zyn. hard aan het werk te gaan. Daarbij zullen de kolonisten een zekere geestelijke homogeniteit moeten toonen en onderling moeten samenwerken, terwijl het gewenscht en noodzakelyk is. dat zij door deskundige leiding worden voorgelicht en gesteund, waarbij steun en leiding uit het vaderland, by voorbeeld door de Neder landsche regeering, er toe zal bijdragen dat zij. zelfs na eenige generaties, een Neder landsche cultuurgemeenschap zullen blij ven vormen, zooalc dat ook het geval is met de Nederlandsche kolonie te Tres Ar royos. DE POSTVLUCHTEN. Hedenmorgen om 6.01 uur vertrok het K.L.M- vliegtuig PB—ARE. de ..Emoe" met gezagvoer der Brinkhuis, naar Indlë. Aan boord van dit vliegtuig bevond zich 218,114 KG. vracht, 353.315 KG. briefpost en 8.800 KG. pakketpost. Negen passagiers maken de reis mede. t.w. 1 voor Lydda, 2 voor Karachi. 1 voor Jodhpur, 1 voor Allahabad, 1 voor Calcutta, 2 voor Sydney, en 1 voor Batavia. P. H. te O. Deze platen zijn ons niet be kend. C. v. B. te L. - De rijksinkomsten- en ge meentefondsbelasting bedraagt in totaal f. 112,28. F. K. te K. - U moet onder overlegging van uw pas en drie foto's persoonlek of schriftelijk een Duitsche reispas aanvragen bij het Dui:- sche consulaat-generaal te Amsterdam. Mu seumplein 19. Een verzoek om naturalisatie kan worden Ingediend bij het departement van Justitie. Voor elke naturalisatie is aan 's lands kas ver schuldigd een bedrag van ten minste tweehon derd en ten hoogste duizend gulden. V. S. de R. - Het ziekengeld bedraagt 80 pCt. van het dagloon van d°n verzekerde. Het wordt uitgekeerd gedurende ten honr^to w»* twintig weken. Indien er voldoende nremiën zijn ge: ort ?ou bij blijvende invaliditeit aanspraak gemaakt kunnen worden op uitkeering krachtons de in validiteitswet.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1938 | | pagina 13