Ons Kort Verhaal De ontvangst van Hitler's rede LEIDSCH DAGBLAD - Derde Blad Dinsdag 13 September 1938 KRUSCHEN SALTS D Schoonpapa KERK- EN SCHOOLNIEUWS YISSCHERIJ-BERICHTEN Neem de oorzaak weg. Uw rheumatische pijn verdwijnt voor goed. VRAGENRUBRIEK DAGBLADRECLAME IfÊM reinigt lolten en pannen lionder moeite! LUCHTVAART Te Praag. Naar men te Praag verklaarde, is Hitler In zijn taal verder gegaan dan in zijn ge dachten. HU geeft uitdrukkelUk toe, dat de onderhandeUngen tusschen de Sudeten- Duitschers en de regeering te Praag door de toevoegde vertegenwoordigers der partij wor. den voortgezet. HU heeft geen onherstel bare woorden gesproken, hetgeen veel ge wonnen is. Men voegt hieraan toe. dat deze rede gevaarlijker is voor den binnenland- schen toestand in Tsjecho-SlowakUe dan voor den internationalen toestand en dat zü ongetwijfeld de Sudeten-Duitschers in hun onverzoenlUke houding zal stijven. Direct na afloop van de rede ls de mi nisterraad bijeengekomen, doch tot dusver is tot geen enkelen buitengewonen maat regel besloten, daar de ministers het wen- schelijk achten, de uitwerking van de rede in het Sudeten-Duitsche gebied af te wachten. De .Lido Ve Novinye" (linksch onafhan kelijke) veroordeelt de „beleedlgingen van Hitier jegens Benesj en de regeerlng De ..Bohemia" lonafhankeluki schrijdt: men moet oenstateeren, dat Hitier alleen heeft geëiscilt, dat de regeering te Praag onverwijld een accoord met de Sudeten- Duitschers sluit. De „Narodny Noviny" schrijft: de crisis duurt voort. Hitier bedreigt Tsjecho-Slowa- kije, maar is het ermede eens, dat de on derhandelingen tusschen de Sudeten en de regeerlng worden voortgezet. Het ..Prager Tageblatt" is van meening, dat zich niets nieuws heeft voorgedaan en voegt hieraan toe: Hitier wil geen volks stemming, omdat hij de onderhandeUngen tusschen de Sudeten en de regeering heeft goedgekeurd. Tenslotte merkt de socialistische ,Pra- volidy" op: de hevigheid der rede zal een bron worden van nieuwe incidenten. Hitier heeft niets nieuws gezegd en de redevoering heeft den toestand niet doen opklaren. Uit de DuiUehe pers. De „VoelkischJer Beobachter" meldt over de geheele breedte eener pagina: .De Duit. sche eisch voor de Sudeten-Duitse hers is zelfbeschikkingsrecht". Het „Berliner Tageblatt" gebruikt als kop: .Hitier vereffent een rekening met Praag". Over het algemeen verheerlijken de bla den langdurig de „ondubbelzinnige, maar vredeUevende taal van Hitier". In enkele zinnen, aldus de „Voelkischer Beobachter", heeft de Fuehrer zün besluit kenbaar gemaakt de onderdrukking der Su deten niet langer te dulden Het is de taak van Benesj en zijn regeering met dezen eisch rekening te houden en mest de Su deten tot een regeling te komen, welke Hitler's eischen bevredigt. De leugens en kuiperijen, als van 21 Mei, zullen een tweede maal niet ongestraft blU- ven. De wereld moet ervan overtuigd zijn, dat een gewapend volk zich bezig is achter een front van staal en beton te verheffen. Onder het opschrift „een zuiverend on weer" schrijft de Lokal Anzelger dat de rede van Hitler in óprechtheid die van Bismarck overtreft in 1888, toen deze ver klaarde: „wU Duitschers vreezen God en niets anders ter wereld". Thans treedt de waarheid in Europa aan het licht. Het blad doet voorts een aanval op En geland door indirect te zinspelen od het communiqué inzake de houding van Enge land. wanneer een oorlog zou uitbreken. Deze Engelsche houding, die op het laatste oogenblik druk op den Fuehrer wilde uit oefenen. getuigt van dien geest van dubbel zinnigheid. welke oorzaak is, dat het „per fide Albion" sinds lang in het politieke woordenboek staat Tenslotte richt de ..Lokal Anzeigei"' zich tegen Benesj. Het ls goed. aldus dit blad, dat de Fuehrer het kind bij zijn naam genoemd heeft en Benesj dus betiteld heeft met leugenaar. De indruk te Rome. De eerste indruk na de rede van Hitier te Rome is. dat deze geen wijzi ging heeft gebracht in de internatio nalen toestand, noch in de factoren van het Sudeten-Duitsche probleem doch dat zij de deur open heeft gelaten voor onderhandelingen. Deze constateering versterkt de overtuiging, dat het Tsje- cho-Slowaaksche probleem langs vreed- zamen weg kan worden opgelost. On- tegenzegelijk heeft men de hevigheid van toon van den Fuehrer opgemerkt, doch men is van meening, dat hier niet al te groote beteeken is aan moet wor den gehecht, gezien de omstandigheden en de omgeving, waarin de rede werd gehouden. Hitler's rede te Parijs kalm opgenomen. De rede van Hitler is te Parijs opgenomen met de kalmte die de openbare meening in Frankrijk steeds behouden heeft sedert de Tsjecho-Slowaaksche crisis in een acuut stadium is gekomen. De commentaren in diplomatieken kringen zijn bijzonder sober. De eerste indruk van de rede is, dat hoewel Hitier voor geen oogenblik de ongerustheid, die op Europa drukt, heeft weggenomen, hij daarentegen ook niets in den weg heeft gelegd aan voortzetting der onderhandelingen tus schen de Sudeten-Duitsche partij en de regeering te Praag, noch aan de voort zetting der pogingen, die door Runci- man in het werk gesteld worden om tot een vreedzame regeling van het ge schil te komen. Vastgesteld moet worden, dat de rede in diplomatiek opzicht geen enkel nieuw feit heeft opgeleverd, in dien zin, dat Hitier nog eens alle argumenten heeft aangehaald, die de regeering te Berlijn tot dusver naar voren heeft gebracht om de eischen der Duitsche minderheid te steunen. De voornaamste verklaring in de rede schijnt 'e ziin: „indien de Sudeten-Duit- schtrs niet de rechten en de hulp kunnen vinden,, waarop zit recht kunnen doen gel den, zullen zij ze van ons krijgen". De zin tdh een dergelijke verklaring, die afgelegd wordt op een oogenblik van internationale spanning, kan niet worden misverstaan. Er dient echter op gewezen te worden, dat deze verklaring het onmiddellijk gebruik van ge weld uitsluit en nog de gelegenheid laat voor de onderhandelingen, die te Praag actief worden voortgezet. „Het ergste is niet gebeurd, maar de toe komst blijft dreigend", aldus de eenstem mige reactie der Fransche bladen. „Petit Parislen": Hitier heeft de deur voor besprekingen niet gesloten. Het gaat erom. of hij de onderhandelingen normaal zal laten verloopen. en of de Gestapo ln het Sudetenland geen nieuwe ernstige in cidenten zal verwekken, waarin Duitsch- land een aanleiding vindt om zijn bedrei gingen uit te voeren. „Journal": Hitier heeft niets gezegd, dat als een bedreiging, zich te willen meester maken van het Sudetengebled, kan worden opgevat. Op één voorwaarde evenwel, dat weldra tusschen de Tsjechen en de Sude ten een regeling tot stand komt. „Epoque": De deur blijft open voor on derhandelingen, maar als Duitschland niet bevredigd wordt, blijft de weg ook vrij voor het gebruik van geweld. Er is een hechte Fransch-Engelsche solidariteit noodig. Alle Franschen moeten zich broederlijk ver eenigen, want hot land is in gevaar. Het ls onze laatste kans om den vrede te redden In de .Populaire" schrijft Leon Blum: Het Tsjechische vraagstuk schijnt thans ter zijde gesteld. Hitier gaat thans over tot een inwendige insluiping en ontbinding. De wolk. die voorbijgedreven is. dreigt met eenzelfde hevigheid terug te keeren. ,HmanitéHet vredesfront kan en moet Duitschland dwingen af te zien van eenige onderneming in Midden-Europa^ Het vredesfront heeft zijn veto uitgespro ken, dat in den meest uitgebreider zin moet worden toegepast. Engelsche indrukken. Terwijl er ln Engeland geen formcele of offlcleele reactie is. is de eerste gedachte in verantwoordelijke Londensche kringen volgens den diplomatieken correspondent van RepWr, dat de rede niets heeft bijge dragen om den toestand ten goede te kee ren. Men is van meening, dat de rede in geen enkel opzicht als constructief l:an worden gekenmerkt. In vele opzichten kan het tegendeel gezegd worden, aangezien niets blijkt van een streven, de belde par tijen ln Tsjecho-Slowakije alleen tot el kaar te laten komen om te trachten een regeling te verkrijgen. Indien men de Tsje cho-Slowaaksche regeering en de Sudeten- Duitschers alleen de taak liet verrichten, rou er, naar men meent, een goede kans op een oplossing bestaan. In de rede zijn zeker geen erg nieuwe eischen naar voren gebracht en over het geheel komt zij min of meer overeen met wat men had ver wacht. Zoo zij dan ook ln deze taal 20 jaar geleden was gehouden, zou zij dc we reld met afgrijzen hebben vervuld, doch heden ten dage geven waarnemers met droefenis toe, dat de tegenwoordige tijd meer gewend raakt aan ruwe woorden dan de zich beter gedragende generaties van vroeger. Het feit, dat geen ontstellende nieuwe eischen zijn gesteld, beteekent niet, dat de verklaring van den Fuehrer geen vorm geeft aan den toestand, daar niet slechts ln de offlcleele redevoeringen, doch ook uit den toon van de pers en uit de voort durende mobilisatie ln Duitschland. de vaste wil tot uiting schijnt tc komen, de Sudeten-Duitschers en Tsjechen niet on gemoeid hun onderhandeUngen te laten voortzetten. De zinspelingen op zelfbeschikkings recht schijnen een wenk aan een der beide partijen in het geschil te zijn, zoo verstrekkende eischen te stellen als zij willen. In tactisch opzicht zou de bedoeling van de rede zijn, een drei gende houding te laten zien, zonder den juisten vorm van de bedreiging te tooncn, of te doen blijken van welken kant deze komt. Een punt. dat niet uit het oog wordt verloren ls. dat, terwijl Hitier Tsjecho-Slo- wijke aanvalt naar aanleiding van toespe lingen op de Duitsche mobilisatie in Mei J.I., het weinig zegt over de thans in Duitschland aan den gang zijnde manoeu vres. waarbij anderhalf millioen man on der de wapenen zijn, en welke nog enkele weken zullen voortduren. Zoolang zij niet achter* den rug zijn, en zoolang de stemming in Duitsch land blijft zooals zij nn is, kan, zoo oordeelt men, geen realist gelooven, dat; het gevaar voorbij is, of dat de be dreiging van den Europeeschen vrede niet aanhoudt. De „Times" schrijft: Hoewel niet gerust stellend, was de rede niet sterk verontrus tend. Het doel van Hitler's woorden was blijkbaar den last der regeling op de Tsje cho-Slowaaksche regeering te leggen. Hit ier zeide: „7 millioen Tsjechen kwellen 3Vt mUUoen Duitschers". Dit ls een absurde verdraaiing van de waarheid, waardoor zijn eigen toegewijde gehoor zich nauwelijks zal Rheumatische pijn, spit. Jicht. etc. worden veroorzaakt door onzuiver bloed. De zes minerale zouten in Kruschen Salts zuiveren Uw bloed door de verschillende afvoer- organen krachtig aan te sporen. Kruschen Salts zal ook U snel en afdoende helpen. STRALENDE GEZONDHEID VOOR I CENT PER DAG 7196 (Ingez. Med.) kunnen laten beetnemen. Het is werkelijk betreurenswaardig, dat het hoofd van een grooten staat als Duitschland zulken onzin spreekt. Waardeerende woorden heeft de „Times" voor Hitler's opmerking inzake het pact met Polen, het vlootverdrag met Engeland en den definitieven afstand van Elzas-Lo- tharingen. De „Daily Telegraph" zegt: Het is een onaangename gedachte, dat Europa wel licht nog maanden lang in spanning zit, wachtend op het oogenblik, dat Hitier het resultaat der onderhandelingen goed- of afkeurt. De „Daily Herald" schrijft: Hoewel de geheele wereld verheugd ls, dat geen nieu we eischen gesteld zijn, en een respijt is ingetreden, zou het verkeerd zijn blind te zijn voor de gevaren, welke aan Hitler's woorden kleven. De „News Chronicle" is van meening. dat de rede, verre van de crisis op te hei deren, de ongerustheid aanwakkert. Enge land, Frankrijk en Rusland moeten allf; voorzorgsmaatregelen treffen en ten nauw ste samenwerken, wil de vrede bewaard blijven. De „Daily Mail" zegt, dat de vrede altijd in gevaar zal verkeeren, zoolang de grieven der Duitsche minderheid niet zijn wegge nomen. De „Daily Express" verwacht een verder tijdperk van onrust en onzekerheid, een verlengd tijdperk van onderhandelingen en van nieuwe bezorgdheid voor den vrede ln Europa. Eenige opluchting in Washington Dc redevoering van Hitier heeft in of- ficieele Amerikaansche kringen betrekke lijk eenige opluchting teweeg gebracht. Pers en publiek hadden zich voorbereid op verklaringen, welke Europa terstond in een_ oorlog zouden kunnen storten. Thans is men van meening, dat de toestand over het geheel genomen geen wijziging heeft ondergaan. Men merkt te Washington op, dat in weerwil van Hitler's herhaalde ver klaring een maximum aan concessies van de Tsjechen te willen loskrijgen, hij niet heeft aangetoond met welke middelen hij zijn doel wil bereiken. Men acht dit een aanduiding, dat de deur voor onderhan delingen is opengebleven. J. v. R. te L. Haar adres luidt: Gab. Metsustraat 11. P. v. d. B. te L. U moet Stassforterzout strooien. C. v. d. L. te L. De heer De Haan. Sterre- wacht. alhier, zal U ongetwijfeld de gewenschte inlichtingen kunnen verschaffen. Abonné Raadpleeg daarover een arts. e ruggegraat van ellc goed reclame-plan door ROD! VAN DOO. Er zijn nu eenmaal onrechtvaardigheden in de wereldEigenlijk ls het leven één aaneenschakeling van onrechtvaardigheden. Althans, zoo schijnt het ons. Natuurlijk, er zyn lieden, die zeggen: „alles is goed, zooals het Ls". Dat zijn de phllosofen onder ons, die het nuttelooze voelen van foeteren tegen dingen, die niet te veranderen zijn. Misschien hebben zij we! gelijk. Er ls ech ter ook nog een andere houding mogelijk, n.l. te erkennen, dat er veel onrechtvaar digs ls. maar te trachten zoo af en toe een onjuistheid recht te zetten, tenminste, als dit in je vermogen ligt. Ik heb altijd gemeend, dat het onrecht vaardig was, de weerlooee kaste der schoon moeders er tusschen te nemen. Schoonmoe ders beschikken meestal niet over een vaar dige pen. ze kunnen zich niet verdedigen. Allerlei sohrijvers hebben zich schuldig ge maakt aan schromelijke overdrijving en aan min of meer ergerlijke fantasieën, waar het de moeder der echtgenoote betrof. In den loop der tijden zijn zij er in ge slaagd. het woord .schoonmoeder" een antipathieken klank te bezorgen. ..Schoon moeder" ia een woord geworden, dat soms op de lachspieren werkt, evenals „ver strooide professor", maar dat tevens, som bere perspectieven opent. Dat alles is niet rechtvaardig. Ik voel mij geroepen deze verdrukten en bespotten te verdedigen. Trouwens, laat ik vaststellen. dat schoonvadersneen, fk zal niet generaliseeren. Ik ben getrouwd met een Italiaanse he. Een lieve brunette met voldoende tempera ment, om mij blijvend te boeien en tevens met genoeg gezond verstand en huiselijk heid, om me de vreugden van een gelukkig gezin te doen smaken. Van een studiereis in Italië bracht ik haar mee en ik instal leerde haar met liefde en toewijding in een comfortabel. Hollandseh flatje. Soms had ik het gevoel, dat ik op mijn omzwervingen een precieus kleinood had veroverd en dik wijls toonde ik haar vol trots mijn vrien den, zooals een kunstkenner zijn pas ver worven Joost de Momper, een kweeker een nieuwe exotische variëteit. Gina is in ieder opzicht een volgzame en ervaren hulsvrouw. Bovendien, haar familie woont ver weg ln het land van Dante en d'Annune». Schonmoeders inmenging is voor ons een ledige klank. Wél correspondeert zij regel matig met haar ouders, doch deze brief wisseling loopt over koetjes en kalfjes en raakt niet het wezen van onze verhouding. Op zekeren dag komt er bericht, dat mijn schoonvader voor zaken naar Engeland zal gaan en van plan is op zijn terugreis eenige weken bij ons te logeeren. Zelfs hek volmaakte wordt eeutouig. Is het te verwonderen, dat we ons op zijn be zoek verheugen. Bovendien, ik ken den va der van mijn vrouw nauwelijks. In Italië had ik indertijd alleen aandacht voor zijn dochter. Gina en ik halen hem van de boot. In den trein naar huls zit hij druk gesticulee- rend tusschen ons in. Hij vertelt alle nieuw tjes van het leventje thuis, die natuurlijk meer waarde voor Gina hebben dan voor mij. Af en toe richt hij zich meer in het bij zonder tot mij. Bekijkt zijn schoonzoon met welgevallen en slaat hem energiek en jo viaal op den schouder. Aardige baas! Kunnen gezellige dagen worden! 's Avonds drinken wij te zijner eere wijn „Hij is dat zoo gewend", zegt Gina, Het spreekt vanzelf; het mag hem bij ons aan niets ontbreken. 's Morgens loopt hij reeds om halfzes luid zingend en fluitend door het huis. Hij steekt zelfs zijn nog ongekamd hoofd om den hoek van de slaapkamerdeur om ons goeden morgen te wenschen. Hij gaat naar de badkamer en proest en plast, dat ik half slaipend nog meen. dat het stort regent. Hij gorgelt z"n keel met het geluid van een getergden olifant. Gina fluistert verontschuldigend, dat hjj thuis ook altijd bijtijds opstaat. Wij moeten ons die paar weken daarin schikken, niet waar? Zuchtend besluit ik ook maar op te staan. Schoonpapa galmt een aria uit „La Traviata". Zoo komt er toch niets meer van slapen. Gina's vader verschijnt aan het ontbij t in zijn overhemd zonder boordje. Zijn bretels bungelen als een kwispelend staartje achter hem aan en zfjn nog steeds ongekamde, grijzende lokken geven hem een verwilderd voorkomen. „Papa kleedt zich nooit vóór het ont bijt'' sust Gina. die de kritiek in mijn oogen leest. Schoonpapa drinkt koffie by het ontbijt (wij vergenoegen ons met thee). Hij drinkt zijn koffie zwart en vraagt om een scheut cognac erin. „Dat is uitstekend voor de maag", zegt hij opgewekt en knab belt een beschuitje. „U bent het zeker zoo gewend?" infor meer lk een tikje ironisch. Er is iets van argwaan ln zijn oogen, ais htj toestemmend knikt. Dien avond kom ik na een vermoeienden werkdag thuis en tref mijn schoonvader aan ln mijn werkkamer. In zijn gezelschap bevinden zich drie heeren, eveneens Italia nen. Ze hebben het zich gemakkelijk ge maakt. Ze hebben mijn boeken en pape rassen opzij geschoven, ze spelen „scopa" of een ander Italiaansch spel. Intusschen rooken ze mijn sigaren en drinken mijn vermouth. Een zware, blauwe walm hangt in dc kamer. Ik word met veel overdreven woorden aan de vrienden voorgesteld. Of ik een glaasje mee wil drinken. Neen, ik be dank In de keuken vind ik Gina, die met een opgewonden en vermoeide uitdrukking op haar lief gezichtje bezig is met het diner. „Wat krijgen we?" informeer ik. „Salami met meloen, pasta ln brodo, risotto alia Milanese, maar ga nu uit de keuken, ik heb het druk". „Goed, ik ga al". „Zeg jongen", aarzelt Gina, „je bent toch niet boos? Papa houdt zoo van gezelligheid en met één van de gasten heeft hij in het zelfde regiment gediend". „Het is goed", zeg ik een weinig mat en berustend neem ik het avondblad op Ik berust drie weken lang. Drie weken, waarin wij meer uitgeven, dan anders in drie maanden. Ons spaarpotje slinkt on rustbarend. Schoonpapa bezit een tong, die gaarne gestreeld wordt. Gina weet dit. De veranda staat vol leege flesschen. De ge heele Italiaansche kolonie is bij ons op be zoek geweest. Tot laat in den nacht hebben wij gasten en lederen morgen om half zes worden wij gewekt met operafragmenten. Mijn schoonvader beschikt over een onuit puttelijke energie. Eindelijk Ls het oogenblik van afscheid- nemen aangebroken. Met innige vreugde) heb ik voor het spoor-kaartje gezorgd, üc heb de treinen nagekeken. Even voordat Gina's vader ons huis gaat verlaten, neemt hij me bij den arm en troont me mee naar mijn werkkamer. „Beste schoonzoon", zegt hij, „ik dank je duizendmaal voor de gezellige dagen. Als je met Gina in Italië komt. zal ik je alles ver gelden". Z'n gelaat één charmante lach. Maar ineens werd hij ernstig. „Ik heb. ge loof ik, nog een paar kleine schulden te voldoen, nietwaar? Mijn spoorkaartje en zoo". Ik knik. „Jaehdeze vacantie heeft erg veel gekostehbegrijp. Je?" Inderdaad, het is ontzettend duur ge weest. „Ik zit nogal krap.eh.begrijp je?' vervolgt hij aarzelend. Ik begrijp wel iswaar niet met overtuiging maar ik be grijp. „En nu wilde ik je vragen.... eh voor de terugreis en zoo.... eh.... zou je me honderd gulden willen leenen?" „Nu, hoe vind je papa?" vraagt Gina een paar dagen later, als ons huis weer be woonbaar Ls geworden. „Een joviale baas!" doe ik enthousiast, „maarhm „Ja, hè?" komt Gdna geestdriftig, „en zoo echt jong en vroolijk nog. Niets g<ten oude man!" „Ik ben toch bhj. dat we weer met ons tweetjes zijnhmhet heeft een. macht geld gëkost en ik heb beslist slaap noodig". „Geld gekost?" doet Gina verontwaar digd. „Papa heeft toch alles betaald, hij is toch vóór zijn vertrek met je gaan afreke nen in je werkkamer? Er ligt een verwijt in haar oogen en ze lijkt me heel hulpeloos. Ik lach en neem haar in mijn armen. •Ja hoor", omzeil ik de klip, „en het was verbazend gezellig". De huiselijke vrede is mij alles waard. Maar ik kan nog steeds niet inzien, waarom speciaal de schoonmoeders het hebben gedaan. (Nadruk verboden). (Auteursrecht voorbehouden). 7194 E Mtt K* t "JW VOO» G£SCKEXK1M V.TA-0J1IA. J (Ingez. Med.) PREDIKBEURTEN. VOOR WOENSDAG 14 SEPTEMBER. Leiden Geref. Gemeente 'Nieuwe Rijn). Woensdag nam. 8 uur. ds. R. Kok van Veenen- daal. Vrye Kat. Kerk (Vreewijkstr.)Nam. 81/4 uur, dienst. Alphen a/d. Rijn Lokaal van Mandersloo- straat: Nam. 7 uur de heer Vijverberg van Rhenen. Noordwyk-aan-Zee Ger. Bond (Juliana- weg 27)Nam. 8 uur, ds. Poot van Bunschoten. NED. HERV. KERK. Aangenomen: Naar Oosterlittens, W. F. ten Bruggenkate te Geertruidenberg. Bedankt: Voor Kooten (toez.), G. W. B. A. Thoden v. Velzen te Rauwerd c.a. CHR. GEREF. KERK. Tweetal te Dokkum: D. Biesma te Drogeham en W. Ramaker te Kampen. Beroepen: Te Groningen, K. G. v. Smeden te Enschedé. GEREF. KERKEN. Beroepen: Te Sleeuwjjk, J. F. W. Eerdmann te Haastrecht. GEREF. GEMEENTEN. Bedankt: Voor Hilversum. M. Hofman te Moercapelle. DOOPSGEZ. BROEDERSCHAP. Aangenomen: Naar Gorredijk-Lippenhuizen, mej. da. W. C. Jolles te Pieterzijl. VRIJE CHR. EVANG. GEMEENTEN. Aangenomen: Naar Veendam, G. v. Bruggen, cand. te Elburg. Ds. K. JANZEN. Donderdag 15 Sept. a-s. herdenkt ds. K. Janzen, em. predikant te Ermelo. den dag waarop hij voor 60 jaar het predikambt in de Ned. Herv. Kerk aanvaardde. De jubilaris werd 14 April 1852 te Ooster- bierum (Fr.) geboren. Hij bezocht het gym nasium te Zetten en studeerde aan de R. U. te Utrecht theologie om in 1878 candidaat te worden in Zeeland. 15 Sept. 1878 deed hij zijn intrede in zijn eerste en eenige gemeente te Veessen, na tevoren te zijn bevestigd door zijn broer, wijlen ds. E. Janzen van Heemse. Bijna 54 jaar heeft de jubilaris de gemeente van Veessen ge diend, toen hem 1 Aug. 1932 eervol emeri taat verleend werd en hij zich metterwoon vestigde te Ermelo. Ds. Janzen die meer dan 20 jaar voorzitter was van het classi caal bestuur van Harderwijk is ridder in de orde van Oranje-Nassau. DE VLIEGER ADAM VERONGELUKT. De bekende Engelsch militaire vlieger-offi cier, Adam, die onlangs het wereldhoogterecord op zijn naam bracht, is verongelukt, toen het bombardementsvliegtuig, waarin hij had plaats genomen, bij Farnborough neerstortte en in brand geraakte. Een tweede inzittende kwam eveneens om het leven, terwijl een derde ernstige brand wonden opliep. Adam stierf, terwijl hij naar een ziekenhuis vervoerd werd. DE POSTVLUCHTEN. Hedenmorgen om 6 uur vertrok de „Valk" van 'Schiphol naar Indtè met den heer Both als ge zagvoerder. Aan boord bevonden zich tien passagiers. Voor de tusschentrajecten hadden geen pas sagiers geboekt. Aan boord van het vliegtuig bevond zich 167 kg. vracht, 357 kg. briefpost en 16 kg. pakket- post. VISCHPRIJZEN. IJMUIDEN, 13 September 1938. Tarbot f.0.80—0.70; Tong f. 1.60—1.02; Heilbot f.0.70 per kg.; Griet, f.3417; Zetschol f. 22.50 —15: Kleinschol f.18—6.10; Bot f.14; Schar f.4 2.70; Tongschar f.3616; Groote schelvisch f.26; Middel schelvisch f.20; Kleinmiddel schel visch f.1814; Kleine schelvisch f. 12.509; Groote gul f.1312; Kleine gul f.94; Wijting f4.302.30; Makreel f.73.80; Versche haring f. 3.151.90 per 50 kg.; Groote hake f.59; Mid del hake f4946 per 125 kg.Kleinmiddel hake f.17—15.50; Kleine hake f.129 per 50 kg.; Kabeljauw f.60—35.50 per 125 kg Vleet f. 1.50; Leng f.1—0.48; Koolvisch f. 0.70—0.16 per stuk; Rog f. 15 per koop. Logger KW. 51 had een besomming van f. 620. PRAAIRAPPORT H. Ms. „NAUTILUS". Praairapport van H.Ms. ..Nautilus" tusschen 54 gr. 23 m. en 54 gr. 19 m. NB. en 0 gr. 16 m. en 0 gr. 38 m. Wi.: Sch. 161 met 240 kantjes. 64 met 100, 236 met 12. 107 met 34. 37 met 403. 101 met 60. 160 met 400, 130 met 28, 261 met 200. 223 met 275 201 met 230, 342 met 150. 180 met 24. 260 met 221. 141 met 105, 19 met 80. 35 met 150; KW. 16 met 200. 47 met 470. 102 met 80, 79 met 106, 4S met 110. 151 met 3. 123 niets; GDY. 189 met 30 379 met 478. 113 met 60; VL. 162 met 2. 50 met 400' IJM. 268 met 4. 283 met 200 kantjes. 3—3

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1938 | | pagina 11