Ons Kort Verhaal
De Derde route van
onze Prijsvr
LEIDSCH DAGBLAD - Derde Blad
Zaterdag 13 Augustus 1938
Financieel-Economisch
Weekoverzicht
De dollar plotseling in het middelpunt
J
Koop eerst een andere tandpasta
Redactie 1507
Directie en
Administratie 2500
Wijziging van het monetair
Drie-Landen-accoord
En de eventueele ge
volgen van den gulden
Het oude record
LUCHTVAART
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
Onze telefoonnummers
'Van onsen financieelen- medewerker).
Het economisch en financieel - leven
gaat snel. Enkele maanden geleden nog
heerschte er alom vrees, dat Roosevelt
door de economische depressie in den
hoek gcdreven, zich genoodzaakt zou
zien den dollar verder te devalueeren
en moésten de Amerikaansche autori
teiten om dén anderen dag dementi's
de wereld insturen, waardoor slechts
met groote moeite een aanzienlijke de
preciatie van den dollar kon worden
voorkomen. En thans zijn plotseling de
rollen omgekeerd en is de dollar het
middelpunt van een hausse-belangstel
ling geworden, die gedurende eenigen
tijd grooter onrust op de' wissel- en
goudmarkten heelt teweeggebracht.
De oorzaken van dezen plotselingen om
mekeer zijn velerlei. Politieke factoren
spelen natuurlijk een groote rol: Het Su
deten-vraagstuk kan toch waarlijk nog niet
als opgelost worden- beschouwd en blijft,
haast onverminderd, een gevaar voor den
Europeeschen vrede opleveren; al hebben
Japan en- Sovjet-Rusland wel wat beters
te doen dan een nieuwen Russisch-Japari-
schen oorlog te ontketenen, de strijd om
Tsjangkoefeng kan toch een haard van
ernstige conflicten scheppen, waarin zelfs
Europeesche belangen zouden kunnen
worden gemengd; de strijd in Spanje is
nog verre van uitgestreden en de politiek
van theoretische non-interventie heeft nog
weinig of geen practische baten gescha
pen. Geen wonder dat velen, uit vrees voor
een aanwakkering van het vuur in deze
gevaarlijke Europeesche en Aziatische
haarden, hun heil in het rustiger en prac-
tisch gesproken onaantastbare Amerika
zoeken en de Europeesche valuta's trach
ten te ontvluchten. Van semi-politieken
aard Ls ook de hernieuwde vlucht van
Joodsch kapitaal, nu Duitschland meedoo-
gcnloos en onbarmhartig voortgaat op den
wee van pariahseering der Joden en nu
Italië ..geheel zelfstandig" dezelfde rich
ting uitwandelt. Daarnaast ontwikkelt zich
de economisch-financieele en politieke toe
stand in Frankrijk weer in minder gunsti
ger! zin. Er is in de industrieele productie
wei eenige vooruitgang te bespeuren, doch
het zooveel belovende Daladier-program
heeft bij lange na niet de doeleinden be
reikt. die men er van verwacht had Bo
vendien beginnen de linksche partijen
weer haar voorloopig op den zolder opge
borgen programeischen voor den dag te
halen en op te poetsen en het is te vree
zen, dat zoodra in den herfst het parle
ment weer bijeenkomt, de politieke pop
pen weer beginnen te dansen. Voor de zoo-
veelste maal is dan ook weer een kapi-
taalvlucht uit den franc gaande, die van
het Fransche Egalisatiefonds vrij groote of
fers vraagt. Het fonds kan deze offers voor
loopig zeer zeker nog wel brengen, doch
indien deze vlucht (die natuurlijk mede
verband houdt met de vrees, dat Frank
rijk in het centraal-Europeesch conflict
zou kunnen worden betrokken) aanhoudt,
is het toch te duchten, dat andere maat
regelen, met name wellicht een scherpe
wisselkoers-controle, noodzakelijk zullen
worden.
Wij bevinden ons bovendien in een tijd
waarin groote buitenlandsche oogstaan-
koopen in Amerika in voorbereiding zijn.
een periode, waarin uit dien hoofde steeds
een opwaartsche druk tegen den dollar aan
den dag treedt (indien deze althans niet
door andere factoren wordt gecompen
seerd). Daarnaast heeft de opleving in de
Ver Staten, gepaard aan verwachtingen
van een verder herstel in den herfst, zoo
dra de uitgavenpolitiek haar invloed eerst
recht zal doen gelden, de belangstelling
van beleggers en speculanten (voor zoover
aanwezig' op de Amerikaansche markt
geconcentreerd.
Den voornaamsten factor, welke den
koers van den dollar en het verloop
der wisselmarkt de laatste twee weken
heeft beheerscht, hebben wij tot het
laatst bewaard. Het zijn de wel zeer
hardnekkige en door geen tegenspraak
tot zwijgen te brengen geruchten, reeds
in ons vorig overzicht vermeld, dat er
binnenkort een herziening van het mo
netair Drielanden Accoord zal plaats
vinden. Omtrent den aard dier herzie
ning doen alle mogelijke versies de
ronde, waarvan de quintessens neer
komt op een algemeene verdere deva
luatie met gelijktijdige stabilisatie-de
jure en herziening van de verhouding
pond-dollar op basis van oude pariteit
van 4.86 2/3. Inderdaad lijkt een wij
ziging in laatstgenoemde verhouding
waarschijnlijk. Reeds lang schijnt het
financieelen kringen een uitgemaakte
zaak, dat het pond tegenover den
dollar overgewaardeerd is.
De buitenlandsche handel van Engeland
ontwikkelt zich in minder gunstigen zin,
Daarentegen vertoonde de Amerikaansche
handelsbalans in de twaalf maanden per
30 Juni een klein overschot tegenover een
zwaar deficit een jaar geleden. Een wijzi
ging in de verhouding tusschen de Brit-
sche en Amerikaansche ruilmiddelen ligt
dus in den aard der economische ontwik
keling en het feit, dat het Britsch Egali
satiefonds heeft toegelaten, cfat de dollar
koers de oude pariteit weer benadert, duidt
er op, dat den officieelen instanties een
diling van het pond niet onwelgevallig is.
Toch is er geen enkele reden om aan te
némen, dat Engeland plotseling bereid zou
zijn (alvorens het BritSch-Amérikaansch
handelsverdrag is afgesloten, alvorens een
régeling is getroffen ten aanzien der oor
logsschulden en alvorens de algemeene po
litieke situatie is opgehelderd)., zich de
jure op een bepaalden koers vast te leg
gen. terwijl wij niet inzien, waarom men
zich thans blind staart op den ouden koers
van 4.86 2/3 nu de onderlinge vechoudin-
gen zoo geheel gewijzigd zijn.
Evenmin kunnen wij begrijpen, waarom
de mogendheden van het Drielanden-Ac
coord tot een verdere gezamenlijke deva
luatie zouden overgaan. Zeker, de goede-
renprijzen zouden op den duur stijgen,
doch de schok, dien de internationale fi
nancieele en economische structuur door
zulk een devaluatie zou te verduren heb
ben. zou naar onze méening meer dan een
tegenwicht vormen tegen deze stijging op
dé goederenmarkten. Wij vragen: wat voor
werkelijk permanente voordeelen heeft de
devaluatie van het pond in 1931, van den
dollar in 1933 en van het goudbloc in 1936
opgeleverd?
Dit alles neemt niet weg, dat al deze
geruchten naast een sterke vraag naar
dollars, een hevigen drük pp het pond en,
daarmede in verband staand, een drin
gende vraag naar goud in het leven heb
ben geroepen. Groote omzetten in goud
hebben op de Londensche goudmarkt
plaats gevonden en de goudprijs is tot een
recordhoogte gestegen. Speciaal richt de
vraag zich ook op gouden munt, zoodat
„sovereigns" en „eagles" (de Britsche resp.
Amerikaansche munt), waarvan het aan
bod zeer schaarsch is, met een groot agio
worden verhandeld.
Ook Nederland heeft zich hierbij niet on
betuigd gelaten: gedurende de vier weken,
geëindigd 8 Augustus, heeft de Nederland-
sche Bank gouden tientjes ter waarde van
f. 4.550.000 (gerekend tegen de oude goud-
pariteit) verkocht. De vraag naar deze gou
den munt komt echter niet zoozeer voor
binnenlandsche, dan wel voor buitenland
sche rekening. Het grootste deel van deze
munt zal dan ook zijn weg vinden, naar
buitenlandsche kluizen. Het is waarschijn
lijk deze toenemende goudexport in kleine
posten geweest, die de Hederlandsche Bank
er toe heeft geleid, bij de regeering aan te
dringen tot opheffing van het formeel nog
bestaande goudembargo, een verzoek, dat de
regeering (hetgeen wij de vorige week nog
juist hebben kunnen aankondigen) ter
stond heeft ingewilligd. Het embargo, dat
26 September 1936 was ingesteld, doch sinds
Juni 1937 (toen de gulden ruimschoots blijk
had gegeven van een vaste tendentie, toen
Hét goud bleef toestfoomen en de geld- en
kapitaalmarkt in overvloed zwommen)
practisch was opgeheven, bleek immers
sindsdien slechts een noodelooze bemoeilij
king van goudhandel en gouduitvoer op te
leveren. Waar immers alle verzoeken om
uitvoerlicenties werden toegestaan, kon men
toch evengoed de tijdroovende formalitei
ten, aan de aanvraag der licenties verbon
den, door middel van opheffing van het
embargo te eenenmale afschaffen. Aldus
is dan ook geschied: het embargo is opge
heven en tegelijkertijd zal de regeering be
voegdheid worden verleend, het, zonder
voorafgaande raadpleging van het parle
ment, weer in te stellen, zoodra dit noodig
mocht blijken. Wij mogen derhalve uit het
simpele feit van de opheffing van het em
bargo geen enkele vérstrekkende conse
quentie trekken. Zij is nauwelijks meer dan
een, formaliteit en is zeer zeker niet een
eerste stap tot het herstel van den gouden
standaard. Wellicht zal het eenige practi
sche gevolg zijn. dat de goudhandel te Am
sterdam een grootere beteekenis zal kunnen
krijgen dan tot dusver het geval is geweest.
Tenslotte rijst in verband met het boven
staande de vraag, wat de positie van den
gulden is, indien werkelijk de geruchten van
een algemeenq verdere devaluatie en van
herziening der verhouding pond-dollar
waarheid mochten bevatten.
Wij gelooven, dat het antwoord zal
zijn, dat de gulden zoo dicht mogelijk
in de buurt van het pond zal worden
gehouden, hetgeen dus met zich zou
meebrengen, dat de min of meer kunst
matige depreciatie van den gulden nog
verder zou worden geaccentueerd.
Gedurende de laatste twee weken heeft
de gulden het pond bijna op den voet ge
volgd; het Egalisatiefonds heeft slechts een
geringe daling van het pond toegestaan,
waartegenover de dollar niet onbelangrijk
is gestegen. Naar onze meening zal dit ook
in de toekomst de eenig juiste politiek zijn.
Nu we eenmaal in het ranke vaartuig van
een zwevende valuta zitten, is het ook ge-
wenscht, zoo groot mogelijke voordeelen uit
deze situatie te trekken. Onze aanzienlijke
belangen in de. Ver. Staten impliceeren, dat
wij, zoo eenigszins mogelijk, niet mogen
toelaten, dat hun waarde door een daling
van den dollar tegenover den gulden ^al
dalen. Tegelijkertijd stellen de groote pro-
ductenbelangen van Ned.-Indië in verband
met het feit, dat de productenmarkten
grootendeels door het pond worden be
heerscht, den eisch>. dat de gulden zooveel
mogelijk de huidige pariteit met het pond
handhaaft. Vergissen wij ons niet. dan zal
ten aanzien der toekomstige monetaire po
litiek door onze autoriteiten deze richtlijn
worden gevolgd.
De effectenbeurzen hebben deze week zulk
een zomersche stilte en lusteloosheid aan
den dag gelégd, dat wij er ons ditmaal toe
zullen beperken deZé te constateeren.
Het wachten is op dq^ontwikkeling in de
Ver. Staten. Waarschijnlijk zullen te dien
aanzien de eersle weken van September pas
definitieve aanwijzingen geven. Wij blijven
gelooven, dat -die aanwijzingen gunstig zul
len zijiv
(Nadruk verboden
(LENGTE 25 KJWi)
Ditmaal starten wij bij een gebouw, waar de juiste oplossing van deze derde
en laatste prijsvraag bekend was. voordat de opgave in de courant gepubliceerd
werd. Ons devies luidt: „Naar Buiten" en dus doen wij dat zoo spoedig mogelijk.
Wij gaan daartoe langs „Rijnoever" rechtuit en slaan pas rechtsaf bij een
reclame van een Koninklijke onderneming met drie verschillende zetels. BIJ
telefoon-nummer 4700 gaan wij links. Een verouderd verkeersbord wijst ons later
den verderen weg en daarna kiezen wij een wilgenlaantjc, aan het einde waarvan
wij eenige centen moeten offeren, tot ons pad.
En nu? Een thermometer gaan wij voorbij en als wij dan - rechtdoor rijdende -
een klok zien houden wij deze voortdurend links van ons. totdat wij een
geheelen boog beschreven hebben. Bij ons uitgangspunt teruggekeerd, gaan wij
verder met den thermometer in den rug, terwijl A.N.W.B.-paal 3209 beteekent:
„Naar links".
Aan een verzoek der V.V.V. geven wij gevolg, zoodat de route duidelijk
aangegeven als zij overal ls voorloopig geen moeilijkheden oplevert. „Fran-
cientje" stuurt ons echter uit den koers! Even daarna gaan wij in Westelijke
richting. Een klok op een fraai gebouw laten wij rechts, en kort daarop een
voetbalveld links liggen. Wanneer wij een blauw bord met witte letters en het
cijfer 1106 aantreffen, veranderen wij weer van richting en aangezien het reeds
in den middag ls (4 uur) krijgen wij nu de zon precies in den rug. Dit ls echter
maar voor kort, want dra gaan wij verder met de afbeelding van een rijwiel
achter ons. Tot telefoonnummer 240 is vrij ver. Hier gaan wij naar links, totdat
een prachtig vergezicht ons treft, om vervolgens af te slaan in de richting van
hulsnummer 58. Tenslotte moeten wij noodgedwongen omlaag. Zoodra zich
daartoe de gelegenheid voordoet gaan wij stroomopwaarts tot een rood kruis,
dat ons, eenige tientallen meters verder, voorbij een schoorsteen brengt. Den pijl
volgen wij niet. De riohting, welke dit blauwwitte bord ons wijst, gaan wij pas
na oftgeveer 800 meter langs een verhard pad te hebben afgelegd. Om een bordje
„Eigen weg" draaien wij hierna heen.
Bij handwijzer 3764 manoeuvreeren wij zoodanig, dat de ingang
van het tramhuisje recht achter ons komt te liggen en bij het vol
gende kruispunt gaan wij rechts. Pas op, een onbewaakte overweg
volgtEen roode hand wijst ons den verderen weg. terwijl hand
wijzer 2244 ons een brug doet passeeren. Hoeveel kilo's zij dragen kan,
noteere men even. Een winkelier, die zich noch aan De Vries en Te Winkel,
noch aan Marchant of aan welken taalregelaar ook, stoort, stuurt ons naar links.'
Zoodra wij een bruggetje passeeren. dat iets sterker is dan dat van daareven,
gaan wij langs het water. Dan roepen wij Persll te hulp. Zij zendt ons eerst links
en dan rechts en op een driesprong bepalen wij onze richting met medewerking
van een groote P. Tevergeefs poogt een pijl ons, wielrijders, later een weg met
vijf bij elkaar staande boomen in te sturen en de weg naar rechts is ons
te stoffig.
Den grooten verkeersweg steken wij aanvankelijk niet over. De eerstvolgende
handwijzer brengt ons echter op een zijweg, waar wij W. 1.00 S. rechts laten
liggen. Dan nemen wij een weg, genoemd naar een dichter-staatsman. Toen
hij vier jaar oud was vond bij Nieuwpoort een veldslag plaats! Als wij weer
afslaan krijgen wij fraaie bloemperken te bewonderen: eerst links van ons, dan
rechts en tenslotte links en rechts.
Ons eindpunt nadert. Eenmaal gaan wij nog links en dan zijn wij spoedig
bij de finish: het gebouw van een bekende Leidsche sportvereeniging, welke een
zwaan in haar wapen voert.
en liefst de duurste die er is en probeer daarna ïvorol
neemt U waar hoe Ivorol ln reinigend, witriiakend
5696 andere verre overtreft.
(volgens Nieuw recept). Dan
en schuimend vermogen alle
(Ingez Med.)
door J. B. BALJÉ.
„Het is onbegrijpelijk", zei Bram de Haas.
toen we over sport in het algemeen en over
records in het bijzonder spraken, „dat het
record van dien bekenden Franschen weg
wedstrijd maar nooit verbeterd wordt. De
oude Pierre Fossé heeft dat vijf en dertig
jaar geleden gevestigd. lederen dag sneuve
len er massa's records in alle takken van
sport, of het zwemmen, wielrennen, athle-
tiek of wat anders is, maar het oude record
van Pierre Fossé blijft maar onaangetast,
welke pogingen er ook gedaan worden En
wat het gekste is. het wordt zelfs niet be
naderd. De beste tijd na dien van Pierre
Possé is altijd nog 20 minuten hooger! Het
is een fabelachtige, maar onbegrijpelijke
prestatie geweest
Ik dacht aan die woorden, toen ik in een
gezellig, klein Fransch badplaatsje van mijn
vacantie genoot en mij te binnen schoot, dat
Pierre Fossé hier in dé buurt moest-wonen.
Ik had het in een of andere sportblad ge
lezen. dat men hem kortgeleden bij zijn
vijf-en-zestigsten verjaardag gehuldigd had
en toen gezien, dat hij in een visschers-
dorpje in de buurt verblijf hield. Het was
een mooie dag. en ik besloot de flinke wan
deling naar dat visschersdorpje te maken
en tegelijk Pierre Fossé eens op te zoeken.
Ik wou hem eens over dat record spreken.
Het kostte mij heel weinig moeite, het
huisje van den ouden Pierre te vinden.
Iedereen in het dorp kende hem. en een
echt Fransch straatjochie bracht me bij
dien vroegeren reus van den weg.
Hii rookte een pijpje, maar toen ik hem
een Hollandsche sigaar aanbood, klopte hij
het met een breeden glimlach uit en bij
de eerste haaltjes snoof hij goedkeurend de
geur op.
„Nog altijd even goed, die Hollandsche
sigaren" zei hij. „ik ben één keer in Hol
land geweest. Wegwedstrijden heb ie daar
niet. maar ik heb eens in Amsterdam ge
reden Dat is al weer een kleine 35 iaar
geleden, want het was vlak na mi1n weg-
ecord
„Daar wou ik je nu juist eens over spre
ken, Pierre viel ik hem in de rede. ..dat
record bestaat nu al viif-en-dertig iaar.
terwijl alle andere records al lang ver
beterd zijn. Er moet wat bijzonders mee
wezen. Dat praat niemand me uit mijn
hoofd. Was ie dien dag zoo geweldig ln
vorm. of hoe zit dat? Vertel me eens.
Pierre Fossé!"
..Nooit'heb ik'er over gesproken, meneer",
zei Pierre, .jen ik weet niet. of ik eigenlijk
wel
„Is er iets geheimzinnigs mee?"
Weer dié züdélingsche blik.
„Ik ben bang. dat dé menschen me voor
een ideoot of voor een ongeloovigen dwaas
zullen aanzien En tóch geef ik u de heilige
verzekering dat ik me niet vergist heb.
Wat ik gezien heb. heb jk gezien.,v"
„Ik twijlel er niet aan. Pierre, dat je
wat gezien hebt, maar je zou me beter
eens kunnen vertellen, wat dat dan wel
geweest is. Dat het iets heel bijzonders was.
geloof ik zeker, want je record wiist daar
wel op".
Pierre knikte. De goede sigaar had hem
blijkbaar in zijn hjumeur gebracht. iOch ja'
mompelde hij. „waarom ook niet. het is nu
al zoo heel lang geleden
HU staarde naar de overzijde van de
straat, waar eenvrouw bU» de pomp een
emmer, water tapte. Een paar kleine kin
deren speelden op de stoep, verderop hin
gen netten te droger en 1n de lucht hing
een geur van teer. Alles ademde rust en
vrede ln dit kleine vlsschersdorp en niets
wees er op, dat Pierre Fossé met een gru
welverhaal voor den dag zou komen. En
toch was het verhaal heel ongewoon, dat
de oude Pierre mij deed
.Het was mijn oude rivaal Omer Trévaux,
die me de overwinning en het record be
zorgde". begon Pierre, „ik reed tegen Omer
Tkévaux in dien wedstrijd, hoewel hii toen
al twee jaar dood was!"
Ik was een beetje teleurgesteld Ik had
gedacht een interessant verhaal te hooren
en de oude Pierre bégon met me dergelijken
onzin wijs te maken Blijkbaar zag hij aan
mijn gezicht, dat ik hem niet au serieux
nam. want hij schudde zijn hoofd, en zei:
Zie ie wel. u gelooft me niet. En toch
is het zoo. ik verzeker het u. Laat u me
nou eens vertellen.
Het was hondenweer, dien dag. het re
gende herhaaldeluk en dat maakt het nog
onverklaarbaarder, dat ik zooïi geweldig
record maakte In het begin had ik het
dan ook heelemaal niet gedacht. Het hcele
peleton bleef lang bijeen, maar toen we
een paar uur gereden hadden, gingen we
er met vUf man vandoor en we liepen een
minuut of drie uit. Er was misschien nog
een honderd kilometer te rijden, toen ik
met Féllcien Gardou ontsnapte en we een
paar honderd meter op de drie anderen
voor kwamen. Ik zag. dat Gardou niet al
te fit meer was en ik waagde mijn kans.
Ook hem schudde ik van mijn wieltje en
- Pe.nzend keek Pierre naar de blauwe alleen ging ik verder. Ik dacht al gewon-
d.w.z. het deficit op de handelsbalans rookwolkjes, die van zijn sigaar opstegen, nen te hebben toen ik plotseling nog
neemt een steeds grooter omvang aan. het- jan wjerD hii een zlidelingschen blik op iemand voor me zag. Dat verwonderde me,
geen noodzakelijkerwijs de betalingsbalans my en m zyn pientere oogjes glinsterde want ik meende zeker aan den kop te
én dus indirect den wisselkoers beïnvloedt. wa{ liggen. Ik trapte wat ik kon, maar het
lukte me niet, mijn tegenstander in te
halen. Die gele trui daar voor me hinderde
me vreeselijk Ik was eerzuchtig, ik had
nog nooit een grooten wegwedstrijd ge
wonnen en daarom zette ik er alles op.
Ik trapte als en duivel, maar de gele
scheen het altijd nog een beetje harder te
kunnen. Nog twintig kilometer. Ik waagde
een laatste poging. Als een wilde stond Ik
od de pedalen, ik naderde de gele tot op
vijf meter, toen zette die knaap weer aan
en hii bleef dat stukje voor In een ra
zend tempo vlogen we op het einddoel af.
Ik had een stille hoop, dat ik hem mis
schien op het laatste stukje zou kunnen
kloppen. Ik had altijd een goede eind
spurt gehad, dus was het te probeeren De
finish kwam in het gezicht. Ik klemde de
tanden op elkaar. Duizenden menschen
stonden in het schemerdonker aan het
eindpunt Nog altijd motregende het. Ik
klemde mijn tanden op elkaar en ik begon
op driehonderd meter mijn eindspurt. Het
was of de gele het voelde, wan' ook hij
zette aaii. Ik trapte, trapte, tot ik biina
niet meer kon, maar het lukte niet Hii
was me te sterk. Twee meter voor me vloog
hij als eerste over de streep en toen
toen keek hij om
De oude Pierre zoog aan zijn sigaar en
keek me weer schuins aan
„Ik moet een gil gegeven hebben, me
neer. want de man vóór me was.Omer
Trévoux, mijn oude vijand, die twee laar
tevoren aan een schedelbreuk gestorven
was! Omer Trévoux. die altijd een hekel
aan me had gehad en die er altijd een eer
in stelde mij te verslaan, ook al ging het
maar om de twintigste en één-en-twin-
tigste plaats.
Het publiek juichte als waanzinnig En
pas toen men mij een krans op den hals
hing en men zei, dat ik een fabelachtig
record had gemaakt, besefte ik. dat ik het
was, die gewonnen had. Maar Omer Tré
voux had me toch weer eens geklopt, zoo
als hii al zoo vaak had gedaan!
Kük. meneer, ik heb er niets van verteld,
want de menschen zouden het niet ge
loofd hebben. Maar ik heb later nooit meer
een dergelijke prestatie kunnen verrichten
en dat ik toen zoo hard gereden heb komt
alleen, omdat ik tegen een geest reed. u
kunt het gelooven of niet. maar het ls
waarachtig waar
Met een mistroostig gebaar wierp Pierre
Fossé het peukje sigaar weg en zijn gezicht
klaarde op, toen ik hem een nieuwe of
freerde.
..Dank je wel voor ie verhaal. Pierre", zei
ik. „tia er moest wel iets heel eigenaardigs
mee ziln. want dat record stond zóó scherp.
Kom. laten wit er nog ééntje nemen op
dat oude record, kerel"
En door het zonnige, stoffige, oude
kronkelstraatje van het stille visschers
dorpje liepen we naar een heel klein, ge
zellig Fransch kroegje, waar ze goeden
wijn schonken en waar de geesten geen
toegang hadden
Nadruk verboden.
Auteursrecht voorbehouden.
HET CONDOR-VLIEGTUIG MORGEN
TERUGVERWACHT.
Het ..Condor"-vliegtuig wordt morgen uifr
New York te Berlin terugverwacht.
DE POSTVLUCHTEN.
De ..Ibis" ls vanmorgen van het vliegveld
Tjililitan naar Nederland vertrokken. Het
toestel vervoert 235 K G. post. 15 K.G. pakket-
post en 45 K.Cf. vracht. Voor tusschentraiecten
werden 16 passagiers geboekt, terwijl 1 passa
gier wegens plaatsgebrek moest worden ge
weigerd.
Hedenmorgen om 6 uur vertrok van Schiphol
de ..Torenvalk" met gezagvoerder Steinbeck,
naar Indlë. 7 passagiers maken de reis mede: 2
voor Budapest. 4 voor Karachi en 1 passagier
voor Batavia. Voor de tusschentrajecten heb
ben nog 5 passagiers geboekt. Aan boord van,
dit vliegtuig bevindt zich 411 K.G. vracht. 405
K.G. briefpost en 17 K.G. pakketpost.
GEBOREN:
Petrus z. van P. Westerhoven en M. Hols-
wilder Meta d. van H. D. F. Meijer en H. M.
Blom Margaretha Janny Corry d. van J. A.
Kok en G. J. Dorgeloos Theo z. van D. Car-
i ree en L. G. v. Poelgeest Jan z. van A. F.
Waasdorp en M. Bergman Marcus Johannes
z. van M. du Prie en E. Kapaan Anna Maria
d. van H. v. d. Veen en J. Burgersdifk
Willy Frits z. van W. G. Weenlnk en G. M.
Neumann Johannes Bastiaan z. van B. Soet
en Ph. H. v. d. Kwaak Maggertje d. van A.
P. Hage en D. Vink.
ONDERTROUWD:
J. G. de Lang jm 22 jaar en S. C. v. Bran
denburg jd. 25 jaar B. C. Ie Nobel Jm. 24
Jaar en J. v. Zeijl jd. 27 jaar H C Vogelaar
jm. 26 jaar en M. J. S. Paats jd. 25 jaar.
OVERLEDEN:
G. Engelen wed. van W. Draaier 86 jaar
S. v. d. Hoonaard z. 37 jaar A. D. de Ruiter
wedn. 81 jaar P. Slagter vr. 71 jaar.
2—3
(op 2 lijnen)
