Na den wapenstilstand LEIDSCH DAGBLAD - Derde Blad Vrijdag 12 Augustus 1938 Een honing-voorproefje Voldoening van verschillende kanten /CHEEP/ TJMNCINjj Uit de Omstreken Door M, E. WILKENS. De oude buggy stond vóór het lage. roodgesausde boerderijtje, dat, omgeven van bouwland en wuivend koren, in de zon lag te blakeren. Op het karretje zat. onder een groen-katoenen parasol, een oude vrouw met vriendelijk gezicht rustig te wachten op haar dochter, die voortdu rend af en aan liep, om emmers en ronde tonnetjes onder de banken van de kar weg te bergen. Eindelijk had alles een plaatsje en werd het portiertje gesloten, het meisje klom op den bok en lei de zweep over het enw werkpaard. Op een sukkel- h°bbelde het wagentje met zijn vracht voort naar de naaste stad, waar het marktdag was. Elke week trok Iniz Morse met haar moeder naar Bolton, om er de opbrengst hunner kleine boerderij te verkoopen Haar vader was drie jaar geleden ge storven; sindsdien had de dochter hoofd zakelijk de boerderij bestierd met zoo wei- 0.1 P als maar mogelijk was. Op de bezitting drukte een hypotheek van zes honderd dollar, die zij trachtte zoo spoe dig mogelijk af te lossen. Het ging lang zaam. hoewel er op eiken stuiver bezui- r.igd werd. Inez had een vast grapje over den ho- hing, dien haar bijen maakten. Zij, noch haar moeder, proefden nauwelijks iets i*™ want. alles ging naar de markt te Bolton; „Ik zal je eens wat vertellen, moeder", placht Inez te zeggen, „op den dag. dat de hypotheek is afgelost, hebben wij een war men pudding en honing bij ons avond brood Het grapje werd langzamerhand tot een huisspreuk. Hoewel de moeder de ontzeg- gln",,.yan alle eigen opbrengsten wel eens moe luk vond, legde zij zich toch bij Inez' regeling der zaken vol vertrouwen neer. Inez deed alles goed in haar oogen, zoo dat het oudje de taak der dochter niet wou verzwaren. Intusschen waren zij Boston genaderd- keurig zagen de meisjes in de straat er uit en Inez vergeleek ze even bij zichzelve, bu haar oude. afgedragen pakje. Ook be kroop haar een heilige wensch naar een kleurige lintsoort, dat enkele meisjes als een strik om den hals droegen. Maar al drong zij die begeerte terug, toch bleef deze in haar hart. Zij dacht er onwille keurig zoovéél aan, dat zij er opeens te gen haar moeder over begon te spreken. ..Denkt u niet, moeder, dat mij zoo'n rood lint als strik ook wel leuk zou staan?" Haar moeder keek in verwondering naar haar op; dat was niets voor Inez. „Zeker, kind," antwoordde zij. „Ik zou er maar eentje koopen; je bent jon» ik zou het ook doen, als ik jou was". „O. neen, moeder." wierp Inez haastig tegen, „neen, natuurlijk niet. Ik zei het maar voor de grap. Wij moeten wachter totdat de hypotheek is afbetaald, om on zen honing te kunnen eten, moeder." Des avonds, na het avondbrood werd er ?P de d«ur geklopt. Inez deed open en liet Willy Linfield binnen. De verlegen jonge man bracht alleen een „goeien avond" uit. Inez zag ernstig naar hem op en verwon derde zich over wat hij eigenlijk kwam doen Zij trachtte eenig gesprek over het weer uit te lokken: het mislukte; eindelijk vroeg zij, wanhopig: „Wil je moeder mis schien wat eieren koopen, Willy?" „Neeik geloof van niet," klonk het terug. Inez keek weer den blonden jongeman aan, die met een hoofd als vuur van het eene been op het andere wiegelde. Plot seling keerde hij zich weer naar de deur. „Goeienacht, Inez", klonk het vaag „Goeienacht, Willy." Toen wandelde hij heen. Inez liep dadelijk naar de keuken, in groote verbazing. Haar moeder begreep dit maal vlugger dan de dochter de bedoeling van Willy's bezoek. „Hij kwam om jou te zien, natuurlijk". Weineen, moeder", weerde Inez af. „wie komt er nu om mij?" Toch bleef zijn be zoek haar bezig houden en bij een eerste ontmoeting liep zij op hem toe en maakte haar excuses, dat zij hem niet in de ka mer had gelaten. De jongeman, eerst wat stijf en beleedigd, voelde haar eerlijke be doeling en bekende, gewonnen, met vuur- roode kleur: „Ik wou je maar eens een bezoekje brengen. Inez" Haar vriendelijk gezichtje lokte hem nog meer te zeggen; hij vatte moed: „Zeg, Inez, morgenavond is er een con cert, ga je met mij mee daarheen?" „Dolgraag, Willy", klonk het blijde ant woord. Inez was niet licht uit haar evenwicht, maar nu toch kwam zij als op vleugelen gedragen thuis. Jongelui hadden tot dus ver nooit haar eenige attentie bewezen, en nu was zij zeer ingenomen met deze eer ste betuiging. Haar sluimerende meisjes instincten ontwaakten. De kleeding-kwes tie, vooral het mooie lint, schoot in haar geest naar voren. Het was een heele uit gave. Ten slotte besloot zij met zenuw achtig gezichtje tot den koop. Daarna sprak zij haar moeder er van, ook over de in vitatie. „Maar, kind," riep het oudje goedig- verblijd uit, „kind, dan heb jij een „vrijertje!" In het concert, gezeten naast het vrijertje, en om den hals den fleurigen strik, geraakte Inez, na vele jaren, onder den druk weg, dien de hypotheek en ook het koopen van het lint haar hadden op gelegd. Gedurende enkele uren genoot zij een volkomen jongemeisjes-onbezorgdheid Toen het Zaterdag werd, maakte zij voor het eerst de „mooie" kamer weer eens wat behaaglijk, die sedert haars vaders dood niet meer was gebruikt. Onwillekeurig dacht zij aan die sterfdagen terug en zag zij weer de lijkkist in het midden van het vertrek. Zij huiverde even: „menschen, die moei lijkheden hebben gehad, zien lijkkisten daarna overal, zelfs al zijn ze gelukkig, geloof ik", mompelde zij in zichzelf. Juffrouw Morse kwam aangeloopen, zag haar dochter bezig en glimlachte: „Ja, ja, jouw vader kwam toen voortaan ook geregeld bij ons, na dat eerste be zoekje op een Zondagavond." De Zondag brak aan, in de kerk zag Inez met een blik van verstandhouding naar de andere jongemeisjes, die ook „vrijertjes" bezaten evenals zij. Vanavond zou de vriend bij haar komen. Zij voelde zich opeens veel dichter bij die meisjes dan vroeger. Nadat zij de noodzakelijke rerzorging der beesten in stal en hof had volvoerd, verkleedde zij zich in den na middag, tooide zich opnieuw met hetvroo- lijke lint en wachtte met hevig-kloppend hart op Willy's komst. „Daar komt hij!" riep haar moeder luid. Trillend en onzeker liep Inez naar de voordeur en liet den jongeman binnen en in de mooie kamer. En van af dien eersten Zondag herhaalde hij zijn bezoekjes en „men" fluisterde al heel gauw, dat Inez en Willy .samen liepen". Men verwonder de zich over zijn smaak: hij was op zijn manier nogal een „heertje", terwijl Inez heel eenvoudig was en naast hem oud en vermoeid leek Op zekeren dag vertelde Inez haar moe der. dat Willy haar ten huwelijk had ge vraagd, doch dat zij hem verzocht had nog drie jaren op haar te wachten ter wille der algeheele aflossing der hypotheek. De moeder schudde bedenkelijk het hoofd. „Het is een heele tijd voor den jongen, Inez", merkte zij op: „ik vrees, dat Je hem er mee verliest". Dan verlies ik hem maar." klonk het terug. „Moeder, u weet. hoe die hypotheek een eerekwestie voor mij is, hoe ik vader op zijn sterbed beloofde voor de zaak te zullen zorgen. O. moeder, en hier brak zij uit in hartstochtelijk snikken, „ik weet misschien nog beter dan u, hoe vader zich door die hypotheek bezwaard heeft ge voeld. hoe hij met zijn zwakke gezondheid gezwoegd en gesjouwd heeft om geregeld de aflossingen te betalen. Ik mag Willy nu niet trouwen, Willy heeft geen kapi taal, kan juist rondkomen, ik moet toch ook voor u zorgen; trouw ik, dan kan ik de hypotheek niet aflossen en breek ik mijn belofte aan vader. Over drie jaren is alles uit de wereld: zoolang moet Willy wachten, als hij dat wil." Juffrouw Morse's antwoord klonk schreiend, toen ze zei: „Je hebt volkomen gelijk, Inez; maar ik ben zeker, dat ge je vrijertje er mee ver liest!" Intusschen scheen het of die voorspel ling onjuist bleek. Willy betoonde zich een trouwe jongen, die erg veel van Inez hield, hoewel hij haar beweegredenen omtrent de hypotheek niet goed kon begrijpen. Met alle energie, die in haar was, gaarde Inez al de centen bijeen, zichzelf alles ont zeggend, wat niet strikt noodig was, om de som bij elkaar te brengen. Wel merkte zij op. dat zij naast hem heel schunnig er uit kon zien, doch met een ernstig glimlachje kon zij zeggen: „Elke dag brengt ons nader tot den tijd, waarin wij onzen honing zullen eten". De laatste zes maanden van het derde jaar scheen Willy wat lasser van haar te worden; zelfs liet hij haar een Zondag avond tevergeefs wachten. Inez tobde er wel even over, doch weerde direct ook allen twijfel af. Hij was immers trouw ge bleven tot nu toe; het was nog maar slechts om het laatste halfjaar te doen. Toen Inderdaad de laatste afbetaling zou geschieden, liep Inez echter niet met zoo'n blij gemoed naar den notaris, als zij zich voorgesteld had. Willy had zij in geen drie weken gezien. Maar toch stapte zij daarna recht door naar zijn huis, om hem het blijde nieuws te vertellen, om hem mee te nemen naar haar eigen huis; hij moest haar helpen bij het opeten van het warme gebak en den honing! Het huisje binnentredend, vond zij Willy's moeder en zuster, die erg verrast opkeken bij haar onverwacht bezoek. „O, moeder, daar is Inez!" hoorde zij Hattie verschrikt zeggen. Inez werd koud, trachtte echter doodge woon te spreken. „Waar is Willy?" vroeg zij. „Ik heb mijn laatste betaling gedaan; ik kom het hem gauw vertellen". Moeder en dochter keken elkaar ver ward aan. „O, Inez", riep Hattie uit, „ga even met me mee naar de andere kamer." Daar sloeg Hattie haar armen om de bevende Inez. Schreiend zei ze: „Hoe zal ik het je zeggen; Willy heeft je gemeen behandeld. Ik heb het hem zóó gezegd. O, Inez, ik kan het niet zeggen bijna, maar hij is vanmiddag naar West- Dorset waar hij getrouwd wordt „Met wie?" „Met Minnie Tower. O, Inez, we vinden het zoo ellendig voor je. Hij kent haar haar nog maar sedert kort „Doet er niet toe", zei Inez heel zacht, „wind je niet zoo op, Hattie. Het is mis schien zóó het beste". „Hoe, Inez, geef je er heelemaal dan niet om?" Er gleed een zielige uitdrukking over Inez' beheerscht gezichtje: „Het geeft im mers niet om te tobben over iets, waaraan niets te veranderen valt. Willy heeft niet gemeen gehandeld; ik heb hem te lang laten wachten." „Ja, dat was het, Inez". „Ik kón niet anders, ik zou weer pre cies hetzelfde doen." Hattie liet Inez met een verlucht ge moed gaan, blij, dat de zaken zoo kalm werden opgenomen. Toen het meisje den terugtocht onder nam, voelde zij zich flauw, zij moest af en toe uitrusten aan den weg. Zij bereikte eindelijk haar huls; haar moeder was in de keuken en deze vroeg haastig: „Alles betaald?" Inez knikte. „En waar is nu je vrijertje?" „Die komt niet, moeder, die trouwt van daag in West-Dorset." Ontdaan keek het oudje haar dochter aan. toen begon zij zacht te schreien. „Het is toch niet waar, Inez?" herhaalde zij snikkend. Inez had intusschen. nadat zij zich ver kleed had. meel en eieren voor den dag gehaald. Op haar moeders vraag wat zij van plan was te doen, klonk het terug: „Ik moet nu toch voor den pudding gaan zorgen?" „En. en dat, terwijl je je vrijertje kwijt bent?" ..Ik zie niet in, waarom wij ons het sma kelijke avondeten zouden ontzeggen, waar op we ons drie jaren lang verheugd heb ben." „Ik geloof. Inez, dat je geen steek er van meent", merkte aangedaan de oude vrouw op. „Och, voor mij is het de hoofdzaak, dat we nu genoeg hebben om van te leven, moeder." „Vreemd kind!" klonk het zuchtend terug. De pudding was smakelijk, Inez' ge zichtje vriendelijk als altijd, en het moe dertje smulde van het gebak en den kos- telijken honing. Toch kon zij zich niet weerhouden te zeggen „Vreemd, kind, nu zitten we hier en Doch ook pessimistische uitingen. In een gistermiddag te 6 uur door het Japansche ministerie van oorlog uitgege ven communiqué wordt verklaard, dat het sedert gistermorgen in het gebied van Tsjangkoefeng rustig is gebleven. Wat betreft de wijze van toepassing der voorwaarden van de getroffen overeen komst is besloten dat hierover ter plaatse door de vertegenwoordigers der beide strijdkrachten zal worden onderhandeld. De eerste ontmoeting tusschen de militaire vertegenwoordigers der beide partijen voor de vaststelling der posi ties van de Sovjet-Russische en Japan sche troepen heeft, aldus wordt uit Moskou gemeld, gisteravond plaats ge vonden ten zuiden van den Tsjangkoe feng heuvel. Uit Yuki wordt gemeld, dat bij de militaire bepalingen van een wapen stilstand nog behoort een regeling tot het uitwisselen van de gesneuvelden. Wapenstilstand op boerderij geteekend- De Sovjet-Russische generaal Sutern en de Japansche kolonel Cho hebben in een boerderij met witte muren nabij den heuvel Tsjangkoefeng gistermid dag den wapenstilstand onderteekend. Na het bekend worden van het slui ten van den wapenstilstand keerden honderden Koreanen naar hun wonin gen, welke veelal door het kanonvuur en de vliegtuigbommen waren vernield, terug. Aan het front worden de militaire be- wapingsmaatregelen nog gehandhaafd. Tokio slaakt zucht van verlichting In officieele Japansche militaire kringen is men voldaan over den wapenstilstand, die gesloten is. Japan, zoo zegt men, heeft geen behoefte aan ..een tweeden oorlog", doch het moest toonen, dat het geen enkele Sovjet-Russische provocatie aan de grens van Mandsjoekwo duldt en dat de oorlog in China geenszins zijn Koreaansche en zijn Kwantoengleger verlamt. Deze demon stratie is, aldus de militaire kringen, ge leverd. Zij moet de Sovjet-Unie tot waar schuwing strekken. „Wij krijgen geen tweeden oorlog". Deze woorden hoort men overal in de straten van Tokio sedert het tot stand komen van dén wapenstilstand bekend is geworden. Hieruit blijkt wel, hoezeer de openbare meening is opgelucht. Het is niet overdre ven, wanneer men beweert, dat de span ning, die sinds het uitbreken van het Rus sisch-Japansche incident ontstaan was, voor de eerste maal in Tokio een oorlogs atmosfeer had opgewekt, waarin een jaar van vijandelijkheden in China niet was geslaagd. Ondanks de groote reserve, die door de pers in acht genomen werd, bleef men met angstige spanning de ontwikke ling van den toestand volgen, met een be langstelling, die de berichten van het Ohineesche front nooit gewekt hadden. Naar de opvatting van het Japansche publiek is het ernstigste gevaar thans voorbij. Cordel Huil voldaan. De Amerikaansche minister Huil heeft zich zeer voldaan getoond over den wapen stilstand tusschen de Japansche en Rus sische troepen. In Amerikaansche diplomatieke krin gen VTaagt men zich overigens af, of het conflict werkelijk geëindigd zal zijn, Japan wordt, zoo zegt men, ge dwongen een aanzienlijke strijdmacht aan de Mandsjoerijsche grens te hand haven, hetgeen China ten voordeel strekt. De Britsche en Fransche pers tevreden. De geheeie Britsche pers is tevreden over den wapenstilstand, en algemeen is men van oordeel, dat dit een nederlaag is van de Japansche militairen tegen de diploma tie. De „Times" is van oordeel, dat het on middellijk gevolg van een strijd tusschen Rusland en Japan niet anders kan zijn dan een nederlaag voor Japan. De „Daily Te legraph" acht het een verheugend feit, dat de Japansche militairen onmiddellijk heb ben gehoorzaamd aan de bevelen uit To kio. De „News Chronicle" voorspelt een dood- loopen van de onderhandelingen, aange zien de commissie tot vaststellen van de grens geen voorzitter heeft met beslissende stem. Toch verwacht het blad, dat op den langen duur de vraagstukken geregeld zul len worden, want Rusland wil niet vechten en Japan kin niet. De „Daily Herald" wenscht beiden par tijen geluk Het blad noemt het verdrag een les voor de wijzen en grooten van deze wereld, nooit te wanhopen aan den vrede en nooit na te laten aan te dringen op vrede. Ook de Fransche bladen zijn tevreden over den wapenstilstand tussohen Japan er, de Sovjet-Unie. Vivières schrijft ln de „Ordre", dat Dultschland te Tokio heeft aangedrongen op matiging. Dultschland wenscht alle voordeelen van een overwin ning, evenwel zonder het risico van een in ternationaal conflict. Toen bleek, dat Rusland besloten was zich te verdedigen, trok Duitschland zich terug, evenals op 21 Mei toen het plotseling stond voor een Fransch-Britsch front. Omier schrijft ln de „Figaro", dat de raad tot voorzichtigheid, welke door Rome Cn Berlijn aan Tokio is gegeven, ten doel had de actie van Japan niet te veel naar het Noorden te doen afdwalen De Japan sche strijdkrachten zouden dan te ver komen van de Fransche cn Britsche be langen te Kanton. Hongkong. Indo-Ohina, Burma en Malakka. Deze mogendheden zouden dan minder waakzaam kunnen wor den. In de „République" schrijft Donnadieu, dat men zich te Berlijn en Moskou heeft herinnerd, dat bijna steeds «en verloren oorlog het bewind heeft doen vallen. De „Gazeta Polska" pessimistisch. De „Gazeta Polska" schrijft: De dreiging van een Russisch-Japan- schen oorlog is voor het oogenblik bezwo ren door de capitulatie van de Sovjet Unie, die het conflict heeft uitgelokt en die tij dens de onderhandelingen met Japan een agressieve en onverzoenlijke houding heeft getoond. Omtrent de redenen, die tot het toegeven van de Sovjet Unie hebben geleid, tast men in het duister, doch eenig licht wordt op dit geheim geworpen door het moreel van de Sovjettroepen in het Verre Oosten, dat niet bijster goed is, en door de desertie der soldaten. Van de zijde van Ja pan werd het spel met meesterschap ge speeld. Japan, dat nog over vijf miilioen geoefende reservemanschappen beschikt „vreest den oorlog op twee fronten niet. hoewel het deze niet wenscht." Men make zich geen illussies, dat de Sovjets de ver nedering, die zij hebben moeten ondergaan, zullen vergeten. De gedachte aan wraak zal voortaan alle ondernemingen van Moskou beheerschen. Wij zijn dan ook van mee ning, dat de ontwikkeling slechts wordt uit gesteld. De „Express Piranny" betoogt, dat Mos kou, dat getracht heeft, zijn geschokte prestige in Europa te herstellen, een neder laag heeft geleden, en dat de afleidings manoeuvre met betrekking tot China niet is gelukt. Officieele verliescijfers. Officeel wordt uit Tokio medegedeeld, dat de Japansche verliezen bij Tsjangkoefeng tot 9 Augustus bedroegen 300 dooden en 600 gewonden. De Russische verliezen worden geraamd op 300 dooden en gewonden. NAGEKOMEN. Java—New-York Lyn KOTA INTEN, 11 Aug. van Java te New-York. JavaNew-York lyn BRASTAGI, Java naar New-York, 10 Aug. te Singapore SING- KEP. 11 Aug. van Singapore n. Batavia. Kon. Ned. Stoomb. Mij. MARS. Mldd. Zee naar Amst., pass. 11 Aug.nam. 7 uur Ouessant SATURNUS, 11 Aug. van Catania naar Palermo RHEA, 12 Aug. van Amst. te R'dam TIBERIUS, 12 Aug. van Amst. te Rott. VAN RENSSELAER. 12 Aug. van Amst. naar W. Indië PYGMALION, 12 Aug. van Hamburg te Amsterdam. Rott. Lloyd KERTOSONO. 11 Aug. van Hamburg te Bremen KOTA NOPAN. uit reis. pass. 11 Aug. Suez KOTA RADJA, thuisr., pass. 11 Aug. Gibraltar TAPA- NOELI, 11 Aug. van R'dam naar Liverpool KOTA AGOENG. thuisr., 11 Aug. van Bela- wan SIBAJAK, thuisr., 12 Aug. van Sin gapore. eten smakelijk, hoewel jij je jongen kwijt bent; mij dunkt alle zoetheid moet er voor jou van den honing af zijn." De uitdrukking van goedmoedig geduld op Inez' gezichtje was aandoenlijker dan tranen. „Och, ik veronderstel, dat er een hoop menschen op dezelfde wijze hun honing in de wereld eten", zei ze. Toen volgde daarop: „Morgen, moeder, morgen rijden we naar Bolton en koopen voor u een mooie, nieu we japon". (Nadruk verboden). (Auteursrechten voorbehouden). HollandAmerika LUn BILDERDIJK. 13 Aug. voorm. 6 uur van Philadelphia voor- gaats van den N. Waterweg verwacht VEENDAM, toerlstenreis, 11 Aug. te N.-York. HollandOost A*ië Lün SEROOSKERK thuisr.. 11 Aug. van Hongkong GAASTER- KERK, 11 Aug. van Hamb. te Schiedam. Holland—Afrika LUn RANDFONTEIN, uit reis, 11 Aug. nam. te Belra. HollandAustralië LUn ENGGANO, thuter., pass. 10 Aug. Thursday Island. Kon. Pakclv. Mfj. BOISSEVAIN. 11 Aug. van Lorenzo Marquez naar Durban LEMA- TANG, 10 Aug. van Beira naar Lorenzo Marques TEGELBERG. 10 Aug. van Ma nilla naar Saigon NIEUW-HOLLAND, 11 Aug. van Singapore te Adelaide TASMAN, 11 Aug. van Saigon te Auckland. Silver-Java-Pacific LUn MODJOKERTO. 11 Aug. van Pacific Kust te Calcutta. Java-China-Japan LUn TJINEGARA. 9 Aug. van Manilla te Hongkong TJIBADAK, 11 Aug. van Sh&nghae naar Amoy. Halcyon LUn ROZENBURG, Bilbao naar Rotterdam/Vlaardingen, pass. 11 Aug. Oues sant. Diverse Stoomvaartberichten PARKHAVEN. 11 Aug. van B Aires n. Montevideo IJSEL- HAVEN. 11 Aug. van Paragua n. Santos AMELAND. W.-Afrika n. R'dam. pass. 11 Aug. Las Palmas FARMSUM, 11 Aug. van St. Vincent n. Bremen TROMPENBERG. 11 Aug. van Dakar n. Havre BATAVIER V. 12 Aug. van R'dam te Gravesend ME GARA. 10 Aug. van Aruba te Hamburg REGINA, 11 Aug. van Calais n. Antwerpen PHOBOS, 8 Aug. van Piraeus n. Thes saloniki NEDERLAND. 11 Aug. van Syd ney naar Bahrein LOOSDRECHT, 10 Aug. van Hamburg te Cristobal KATWIJK 10 Aug. van R'dam te Bilbao OOSTPLEIN, R'dam naar Melilla, 11 Aug. v. Gibraltar ARUNDO, 10 Aug. van New Orleans te Hamburg EEM. R'da mn Stocka. pass. 11 Aug. Brunsbuttel PERN A, 10 Aug. van Curacao te Harburg. AALSMEER, Reddingsdemonstratie. De Aalsmeersche Redingsbrlgade zal morgenavond in samenwerking met de E.H.B.O. een propaganda-demons tralie houden ln den Westpias en op den steiger aan den Stommeerweg. Bouw Tuinbouwbank. De bouw van de nieuwe Coöp. Tuin. bouwbank, op een terrein aan den Sta tionsweg alhier, waarvoor een dezer dagen de aanbesteding heeft plaats ghad, is op gedragen aan de volgende inschrijvers: A. v. d. Heuvel, Aalsmeerderdijk, hei- en grondwerk; Th. S. Albers, Abcoude, met sel- en timmerwerk; Gebrs. J. en H. Prins, Aalsmeer, lood- en zinkwerk; fa. Uijter- wijk en Meijer, idem, schilder- en glas werk, In totaal werd door deze aannemers voor een bedrag van f. 43.542 ingeschreven. Zilveren jubileum. Gisteren was het 25 Jaar geleden, dat de heer C. van Leeuwen, wonende in de Marktstraat alhier, als magazijnmeester bij de Coop. Tuinbouw Aankoopvereeniging in dienst trad. De jubilaris mocht op dezen voor hem zoo heuglijken dag vele en hartelijke blij ken van belangstelling ontvangen. Door de voorzitter der vereeniging, den heer Jb. Alderden Dz„ werd de jubilaris ten kantore op hartelijke en waardeerende wijze toegesproken en hem als blijvend aandenken een gouden horloge met inscriptie geschonken. KATWIJK AAN DEN RIJN. Tuinbouwoverzicht. Waar al zoovele dagen verlangend naar werd uitgezien, is dan toch gekomen, de regen, De producten hebben weer, wit men noemt „kleur" gekregen, de groei zit er weer in en de hoop is weer gewettigd dit het nog terecht kan komen. Met de aard appelen is het een volslagen tegenvaller. Een prijs van f. 0.50 tot f. 0.80 per kist ls geen prijs, zoo redeneert men en ziet het voorloopig nog wat aan. En met Eigenhei mers is het het zelfde liedje. Het gaat steeds slechts. Wat prima, prima is, gaat voor een prijs van f. 0.80 tot f.0.90 per kist van 25 K.G., doch een bepaald kwantum, wat niet extra is kan niet meer halen dan f. 0.45 tot f. 0.55 per kist En drielingen bren. gen van f. 0.30 tot f. 0.60 op. Er ls daarom niemand die zich haast met den afzet. Des noods gaan ze op den kuil om het najaar, den winter en desnoods het voorjaar af te wachten. Bospeen ging deze week met eenige schommeling. De prijs is niet slecht, vooral niet voor de goede kwaliteit. De no teering ging de geheeie week van f. 5.4U tot f. 7 80 per 100 bos. Kisten waspeen gin gen Iets trager. Er was onvoldoende vraag voor. De noteeringen konden niet hooger komen dan f. 0.60 tot f. 1.20 per kist vjn 10 K.G. Sla was het artikel deze week Vorige week Vrijdag was de prijs wel bijzonder hoog. Dit zal wel mede als gevolg van het warme weer geweest zijn. De tuinders kon den als zeldzaamheid ln Augustus vu f. 4.20 tot f. 6.20 per 100 stuks noteerer. Later is het weer wat afgeloopen. maar eu prijs zooals begin dezer week gold van f.1* tot f. 4.50 per 100 is nog om van te walm tanden. De vorige week eindigde voor* bloemkool met een iets beteren prijs, tl tot f. 7.80 per 100 voor eerste soort, ma' de eerste dagen dezer week brachten nft eenige verbetering en de prijs liep in de lsle soort zelfs tot f. 13 per 100. Tweede soort, aanvankelijk van f. 1.80 tot f.3.70 ging ooi weer wat de hoogte in en haalde weer tot f. 2 tot f. 5.60 per 100. De kwaliteit, die door de droogte en het daardoor komende onge- dlerde dreigde slechter te worden, zal bet nu na de regenbuiën wel weer ophalen «i weer prima zijn. Ook het nagewas, dat er Ir het algemeen niet best voor stond, kan weer de bekendste kwaliteit worden. Kroten staan niet hoog genoteerd, van f,0.80 tot f.W per 100 bos. Maar veelal blijft het f.0 SS tot hoogstens f. 1 per 100 bos. Dat is te weinig om van loonend te kunnen spreken. Rabarber komt in kleine kwantums en staat niet hoog in prijs, n.l. van f. 2.60 ra f. 3 per 100 bos. En de laatste doperwten, die als regel in Augustus ook niet meer zoo extra best zijn, brachten niettemin nof van f. 9 tot f. 11 per 100 K.G. op. Boonen die aanvankelijke een redelijken prijs of brachten zijn ook aan den dalenden kant Er is in andere streken schijnbaar thari zoo'n ruime aanvoer dat men daar ge makkelijk voor een zacht prijsje zijn be hoefte kan dekken. En nu na den regen, w dit spoedig, zooals verwacht wordt, in nog erger mate het geval zijn. LISSE. Voor beroep bedankt. Ds. H. Llgtenberg, predikant bij de Oetef. Gemeente alhier, heeft voor het beroep naai Middelharnis-Herklngen-Ouddorp bedankt WASSENAAR. TWEE DUITSCHE DIENSTBODEN STELEN f.285.—. Alles opgemaakt. Gistermiddag zijn door de politie alM' aangehouden de 17-j. Duitsche dienstwo E. G. en de 20-j. Duitsche dienstbode B. st hebben zich schuldig gemaakt aan dien-* van geld ten nadeele van hun w-erkge» De 17-j. G. had in 14 dagen tijd X.«* ontvreemd, terwijl B. met een sleutel wei haar door een vriendin was gegeven t uit een kassa had weggenomen. ™et Iweetal vrienden hebben de belde men eenige dagen geducht de bloemetjes nu gezet; per taxi werd een groote tocni ons land gemaakt De meisjes, die betaalden, gaven zich tegenover hun i den uit als dochters van ingenieurs, zv naar het Huls van Bewaring te den n overgebracht. Van het geld is niets 2—3

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1938 | | pagina 10