Na den wapenstilstand
LEIDSCH DAGBLAD - Derde Blad
Vrijdag 12 Augustus 1938
Een honing-voorproefje
Voldoening van verschillende kanten
/CHEEP/
TJMNCINjj
Uit de Omstreken
Door M, E. WILKENS.
De oude buggy stond vóór het lage.
roodgesausde boerderijtje, dat, omgeven
van bouwland en wuivend koren, in de
zon lag te blakeren. Op het karretje zat.
onder een groen-katoenen parasol, een
oude vrouw met vriendelijk gezicht rustig
te wachten op haar dochter, die voortdu
rend af en aan liep, om emmers en ronde
tonnetjes onder de banken van de kar weg
te bergen. Eindelijk had alles een plaatsje
en werd het portiertje gesloten, het meisje
klom op den bok en lei de zweep over het
enw werkpaard. Op een sukkel-
h°bbelde het wagentje met zijn
vracht voort naar de naaste stad, waar
het marktdag was.
Elke week trok Iniz Morse met haar
moeder naar Bolton, om er de opbrengst
hunner kleine boerderij te verkoopen
Haar vader was drie jaar geleden ge
storven; sindsdien had de dochter hoofd
zakelijk de boerderij bestierd met zoo wei-
0.1 P als maar mogelijk was. Op de
bezitting drukte een hypotheek van zes
honderd dollar, die zij trachtte zoo spoe
dig mogelijk af te lossen. Het ging lang
zaam. hoewel er op eiken stuiver bezui-
r.igd werd.
Inez had een vast grapje over den ho-
hing, dien haar bijen maakten. Zij, noch
haar moeder, proefden nauwelijks iets
i*™ want. alles ging naar de markt
te Bolton;
„Ik zal je eens wat vertellen, moeder",
placht Inez te zeggen, „op den dag. dat de
hypotheek is afgelost, hebben wij een war
men pudding en honing bij ons avond
brood
Het grapje werd langzamerhand tot een
huisspreuk. Hoewel de moeder de ontzeg-
gln",,.yan alle eigen opbrengsten wel eens
moe luk vond, legde zij zich toch bij Inez'
regeling der zaken vol vertrouwen neer.
Inez deed alles goed in haar oogen, zoo
dat het oudje de taak der dochter niet
wou verzwaren.
Intusschen waren zij Boston genaderd-
keurig zagen de meisjes in de straat er
uit en Inez vergeleek ze even bij zichzelve,
bu haar oude. afgedragen pakje. Ook be
kroop haar een heilige wensch naar een
kleurige lintsoort, dat enkele meisjes als
een strik om den hals droegen. Maar al
drong zij die begeerte terug, toch bleef
deze in haar hart. Zij dacht er onwille
keurig zoovéél aan, dat zij er opeens te
gen haar moeder over begon te spreken.
..Denkt u niet, moeder, dat mij zoo'n
rood lint als strik ook wel leuk zou staan?"
Haar moeder keek in verwondering naar
haar op; dat was niets voor Inez.
„Zeker, kind," antwoordde zij. „Ik zou
er maar eentje koopen; je bent jon» ik
zou het ook doen, als ik jou was".
„O. neen, moeder." wierp Inez haastig
tegen, „neen, natuurlijk niet. Ik zei het
maar voor de grap. Wij moeten wachter
totdat de hypotheek is afbetaald, om on
zen honing te kunnen eten, moeder."
Des avonds, na het avondbrood werd er
?P de d«ur geklopt. Inez deed open en liet
Willy Linfield binnen. De verlegen jonge
man bracht alleen een „goeien avond" uit.
Inez zag ernstig naar hem op en verwon
derde zich over wat hij eigenlijk kwam
doen Zij trachtte eenig gesprek over het
weer uit te lokken: het mislukte; eindelijk
vroeg zij, wanhopig: „Wil je moeder mis
schien wat eieren koopen, Willy?"
„Neeik geloof van niet," klonk het
terug.
Inez keek weer den blonden jongeman
aan, die met een hoofd als vuur van het
eene been op het andere wiegelde. Plot
seling keerde hij zich weer naar de deur.
„Goeienacht, Inez", klonk het vaag
„Goeienacht, Willy." Toen wandelde hij
heen.
Inez liep dadelijk naar de keuken, in
groote verbazing. Haar moeder begreep dit
maal vlugger dan de dochter de bedoeling
van Willy's bezoek.
„Hij kwam om jou te zien, natuurlijk".
Weineen, moeder", weerde Inez af. „wie
komt er nu om mij?" Toch bleef zijn be
zoek haar bezig houden en bij een eerste
ontmoeting liep zij op hem toe en maakte
haar excuses, dat zij hem niet in de ka
mer had gelaten. De jongeman, eerst wat
stijf en beleedigd, voelde haar eerlijke be
doeling en bekende, gewonnen, met vuur-
roode kleur:
„Ik wou je maar eens een bezoekje
brengen. Inez"
Haar vriendelijk gezichtje lokte hem nog
meer te zeggen; hij vatte moed:
„Zeg, Inez, morgenavond is er een con
cert, ga je met mij mee daarheen?"
„Dolgraag, Willy", klonk het blijde ant
woord.
Inez was niet licht uit haar evenwicht,
maar nu toch kwam zij als op vleugelen
gedragen thuis. Jongelui hadden tot dus
ver nooit haar eenige attentie bewezen, en
nu was zij zeer ingenomen met deze eer
ste betuiging. Haar sluimerende meisjes
instincten ontwaakten. De kleeding-kwes
tie, vooral het mooie lint, schoot in haar
geest naar voren. Het was een heele uit
gave. Ten slotte besloot zij met zenuw
achtig gezichtje tot den koop. Daarna sprak
zij haar moeder er van, ook over de in
vitatie.
„Maar, kind," riep het oudje goedig-
verblijd uit, „kind, dan heb jij een
„vrijertje!"
In het concert, gezeten naast het
vrijertje, en om den hals den fleurigen
strik, geraakte Inez, na vele jaren, onder
den druk weg, dien de hypotheek en ook
het koopen van het lint haar hadden op
gelegd. Gedurende enkele uren genoot zij
een volkomen jongemeisjes-onbezorgdheid
Toen het Zaterdag werd, maakte zij voor
het eerst de „mooie" kamer weer eens wat
behaaglijk, die sedert haars vaders dood
niet meer was gebruikt. Onwillekeurig
dacht zij aan die sterfdagen terug en zag
zij weer de lijkkist in het midden van het
vertrek.
Zij huiverde even: „menschen, die moei
lijkheden hebben gehad, zien lijkkisten
daarna overal, zelfs al zijn ze gelukkig,
geloof ik", mompelde zij in zichzelf.
Juffrouw Morse kwam aangeloopen, zag
haar dochter bezig en glimlachte:
„Ja, ja, jouw vader kwam toen voortaan
ook geregeld bij ons, na dat eerste be
zoekje op een Zondagavond."
De Zondag brak aan, in de kerk zag
Inez met een blik van verstandhouding
naar de andere jongemeisjes, die ook
„vrijertjes" bezaten evenals zij. Vanavond
zou de vriend bij haar komen. Zij voelde
zich opeens veel dichter bij die meisjes
dan vroeger. Nadat zij de noodzakelijke
rerzorging der beesten in stal en hof had
volvoerd, verkleedde zij zich in den na
middag, tooide zich opnieuw met hetvroo-
lijke lint en wachtte met hevig-kloppend
hart op Willy's komst.
„Daar komt hij!" riep haar moeder luid.
Trillend en onzeker liep Inez naar de
voordeur en liet den jongeman binnen en
in de mooie kamer. En van af dien eersten
Zondag herhaalde hij zijn bezoekjes en
„men" fluisterde al heel gauw, dat Inez
en Willy .samen liepen". Men verwonder
de zich over zijn smaak: hij was op zijn
manier nogal een „heertje", terwijl Inez
heel eenvoudig was en naast hem oud en
vermoeid leek
Op zekeren dag vertelde Inez haar moe
der. dat Willy haar ten huwelijk had ge
vraagd, doch dat zij hem verzocht had
nog drie jaren op haar te wachten ter wille
der algeheele aflossing der hypotheek.
De moeder schudde bedenkelijk het
hoofd.
„Het is een heele tijd voor den jongen,
Inez", merkte zij op: „ik vrees, dat Je hem
er mee verliest".
Dan verlies ik hem maar." klonk het
terug. „Moeder, u weet. hoe die hypotheek
een eerekwestie voor mij is, hoe ik vader
op zijn sterbed beloofde voor de zaak te
zullen zorgen. O. moeder, en hier brak zij
uit in hartstochtelijk snikken, „ik weet
misschien nog beter dan u, hoe vader zich
door die hypotheek bezwaard heeft ge
voeld. hoe hij met zijn zwakke gezondheid
gezwoegd en gesjouwd heeft om geregeld
de aflossingen te betalen. Ik mag Willy
nu niet trouwen, Willy heeft geen kapi
taal, kan juist rondkomen, ik moet toch
ook voor u zorgen; trouw ik, dan kan ik
de hypotheek niet aflossen en breek ik
mijn belofte aan vader. Over drie jaren is
alles uit de wereld: zoolang moet Willy
wachten, als hij dat wil."
Juffrouw Morse's antwoord klonk
schreiend, toen ze zei:
„Je hebt volkomen gelijk, Inez; maar ik
ben zeker, dat ge je vrijertje er mee ver
liest!"
Intusschen scheen het of die voorspel
ling onjuist bleek. Willy betoonde zich een
trouwe jongen, die erg veel van Inez hield,
hoewel hij haar beweegredenen omtrent
de hypotheek niet goed kon begrijpen. Met
alle energie, die in haar was, gaarde Inez
al de centen bijeen, zichzelf alles ont
zeggend, wat niet strikt noodig was, om de
som bij elkaar te brengen. Wel merkte zij
op. dat zij naast hem heel schunnig er uit
kon zien, doch met een ernstig glimlachje
kon zij zeggen:
„Elke dag brengt ons nader tot den tijd,
waarin wij onzen honing zullen eten".
De laatste zes maanden van het derde
jaar scheen Willy wat lasser van haar te
worden; zelfs liet hij haar een Zondag
avond tevergeefs wachten. Inez tobde er
wel even over, doch weerde direct ook
allen twijfel af. Hij was immers trouw ge
bleven tot nu toe; het was nog maar
slechts om het laatste halfjaar te doen.
Toen Inderdaad de laatste afbetaling
zou geschieden, liep Inez echter niet met
zoo'n blij gemoed naar den notaris, als zij
zich voorgesteld had. Willy had zij in geen
drie weken gezien. Maar toch stapte zij
daarna recht door naar zijn huis, om hem
het blijde nieuws te vertellen, om hem
mee te nemen naar haar eigen huis; hij
moest haar helpen bij het opeten van het
warme gebak en den honing!
Het huisje binnentredend, vond zij
Willy's moeder en zuster, die erg verrast
opkeken bij haar onverwacht bezoek.
„O, moeder, daar is Inez!" hoorde zij
Hattie verschrikt zeggen.
Inez werd koud, trachtte echter doodge
woon te spreken.
„Waar is Willy?" vroeg zij. „Ik heb mijn
laatste betaling gedaan; ik kom het hem
gauw vertellen".
Moeder en dochter keken elkaar ver
ward aan.
„O, Inez", riep Hattie uit, „ga even met
me mee naar de andere kamer."
Daar sloeg Hattie haar armen om de
bevende Inez. Schreiend zei ze:
„Hoe zal ik het je zeggen; Willy heeft
je gemeen behandeld. Ik heb het hem zóó
gezegd. O, Inez, ik kan het niet zeggen
bijna, maar hij is vanmiddag naar West-
Dorset waar hij getrouwd wordt
„Met wie?"
„Met Minnie Tower. O, Inez, we vinden
het zoo ellendig voor je. Hij kent haar
haar nog maar sedert kort
„Doet er niet toe", zei Inez heel zacht,
„wind je niet zoo op, Hattie. Het is mis
schien zóó het beste".
„Hoe, Inez, geef je er heelemaal dan
niet om?"
Er gleed een zielige uitdrukking over
Inez' beheerscht gezichtje: „Het geeft im
mers niet om te tobben over iets, waaraan
niets te veranderen valt. Willy heeft niet
gemeen gehandeld; ik heb hem te lang
laten wachten."
„Ja, dat was het, Inez".
„Ik kón niet anders, ik zou weer pre
cies hetzelfde doen."
Hattie liet Inez met een verlucht ge
moed gaan, blij, dat de zaken zoo kalm
werden opgenomen.
Toen het meisje den terugtocht onder
nam, voelde zij zich flauw, zij moest af
en toe uitrusten aan den weg. Zij bereikte
eindelijk haar huls; haar moeder was in
de keuken en deze vroeg haastig:
„Alles betaald?"
Inez knikte.
„En waar is nu je vrijertje?"
„Die komt niet, moeder, die trouwt van
daag in West-Dorset."
Ontdaan keek het oudje haar dochter
aan. toen begon zij zacht te schreien.
„Het is toch niet waar, Inez?" herhaalde
zij snikkend.
Inez had intusschen. nadat zij zich ver
kleed had. meel en eieren voor den dag
gehaald. Op haar moeders vraag wat zij
van plan was te doen, klonk het terug:
„Ik moet nu toch voor den pudding gaan
zorgen?"
„En. en dat, terwijl je je vrijertje
kwijt bent?"
..Ik zie niet in, waarom wij ons het sma
kelijke avondeten zouden ontzeggen, waar
op we ons drie jaren lang verheugd heb
ben."
„Ik geloof. Inez, dat je geen steek er
van meent", merkte aangedaan de oude
vrouw op.
„Och, voor mij is het de hoofdzaak, dat
we nu genoeg hebben om van te leven,
moeder."
„Vreemd kind!" klonk het zuchtend
terug.
De pudding was smakelijk, Inez' ge
zichtje vriendelijk als altijd, en het moe
dertje smulde van het gebak en den kos-
telijken honing. Toch kon zij zich niet
weerhouden te zeggen
„Vreemd, kind, nu zitten we hier en
Doch ook pessimistische
uitingen.
In een gistermiddag te 6 uur door het
Japansche ministerie van oorlog uitgege
ven communiqué wordt verklaard, dat het
sedert gistermorgen in het gebied van
Tsjangkoefeng rustig is gebleven.
Wat betreft de wijze van toepassing der
voorwaarden van de getroffen overeen
komst is besloten dat hierover ter plaatse
door de vertegenwoordigers der beide
strijdkrachten zal worden onderhandeld.
De eerste ontmoeting tusschen de
militaire vertegenwoordigers der beide
partijen voor de vaststelling der posi
ties van de Sovjet-Russische en Japan
sche troepen heeft, aldus wordt uit
Moskou gemeld, gisteravond plaats ge
vonden ten zuiden van den Tsjangkoe
feng heuvel.
Uit Yuki wordt gemeld, dat bij de
militaire bepalingen van een wapen
stilstand nog behoort een regeling tot
het uitwisselen van de gesneuvelden.
Wapenstilstand op boerderij geteekend-
De Sovjet-Russische generaal Sutern
en de Japansche kolonel Cho hebben
in een boerderij met witte muren nabij
den heuvel Tsjangkoefeng gistermid
dag den wapenstilstand onderteekend.
Na het bekend worden van het slui
ten van den wapenstilstand keerden
honderden Koreanen naar hun wonin
gen, welke veelal door het kanonvuur
en de vliegtuigbommen waren vernield,
terug.
Aan het front worden de militaire be-
wapingsmaatregelen nog gehandhaafd.
Tokio slaakt zucht van verlichting
In officieele Japansche militaire kringen
is men voldaan over den wapenstilstand,
die gesloten is. Japan, zoo zegt men, heeft
geen behoefte aan ..een tweeden oorlog",
doch het moest toonen, dat het geen enkele
Sovjet-Russische provocatie aan de grens
van Mandsjoekwo duldt en dat de oorlog
in China geenszins zijn Koreaansche en
zijn Kwantoengleger verlamt. Deze demon
stratie is, aldus de militaire kringen, ge
leverd. Zij moet de Sovjet-Unie tot waar
schuwing strekken.
„Wij krijgen geen tweeden oorlog". Deze
woorden hoort men overal in de straten
van Tokio sedert het tot stand komen van
dén wapenstilstand bekend is geworden.
Hieruit blijkt wel, hoezeer de openbare
meening is opgelucht. Het is niet overdre
ven, wanneer men beweert, dat de span
ning, die sinds het uitbreken van het Rus
sisch-Japansche incident ontstaan was,
voor de eerste maal in Tokio een oorlogs
atmosfeer had opgewekt, waarin een jaar
van vijandelijkheden in China niet was
geslaagd. Ondanks de groote reserve, die
door de pers in acht genomen werd, bleef
men met angstige spanning de ontwikke
ling van den toestand volgen, met een be
langstelling, die de berichten van het
Ohineesche front nooit gewekt hadden.
Naar de opvatting van het Japansche
publiek is het ernstigste gevaar thans
voorbij.
Cordel Huil voldaan.
De Amerikaansche minister Huil heeft
zich zeer voldaan getoond over den wapen
stilstand tusschen de Japansche en Rus
sische troepen.
In Amerikaansche diplomatieke krin
gen VTaagt men zich overigens af, of
het conflict werkelijk geëindigd zal
zijn, Japan wordt, zoo zegt men, ge
dwongen een aanzienlijke strijdmacht
aan de Mandsjoerijsche grens te hand
haven, hetgeen China ten voordeel
strekt.
De Britsche en Fransche pers
tevreden.
De geheeie Britsche pers is tevreden over
den wapenstilstand, en algemeen is men
van oordeel, dat dit een nederlaag is van
de Japansche militairen tegen de diploma
tie.
De „Times" is van oordeel, dat het on
middellijk gevolg van een strijd tusschen
Rusland en Japan niet anders kan zijn dan
een nederlaag voor Japan. De „Daily Te
legraph" acht het een verheugend feit, dat
de Japansche militairen onmiddellijk heb
ben gehoorzaamd aan de bevelen uit To
kio.
De „News Chronicle" voorspelt een dood-
loopen van de onderhandelingen, aange
zien de commissie tot vaststellen van de
grens geen voorzitter heeft met beslissende
stem. Toch verwacht het blad, dat op den
langen duur de vraagstukken geregeld zul
len worden, want Rusland wil niet vechten
en Japan kin niet.
De „Daily Herald" wenscht beiden par
tijen geluk Het blad noemt het verdrag een
les voor de wijzen en grooten van deze
wereld, nooit te wanhopen aan den vrede
en nooit na te laten aan te dringen op
vrede.
Ook de Fransche bladen zijn tevreden
over den wapenstilstand tussohen Japan
er, de Sovjet-Unie. Vivières schrijft ln de
„Ordre", dat Dultschland te Tokio heeft
aangedrongen op matiging. Dultschland
wenscht alle voordeelen van een overwin
ning, evenwel zonder het risico van een in
ternationaal conflict. Toen bleek, dat
Rusland besloten was zich te verdedigen,
trok Duitschland zich terug, evenals op 21
Mei toen het plotseling stond voor een
Fransch-Britsch front.
Omier schrijft ln de „Figaro", dat de
raad tot voorzichtigheid, welke door Rome
Cn Berlijn aan Tokio is gegeven, ten doel
had de actie van Japan niet te veel naar
het Noorden te doen afdwalen De Japan
sche strijdkrachten zouden dan te ver
komen van de Fransche cn Britsche be
langen te Kanton. Hongkong. Indo-Ohina,
Burma en Malakka. Deze mogendheden
zouden dan minder waakzaam kunnen wor
den.
In de „République" schrijft Donnadieu,
dat men zich te Berlijn en Moskou heeft
herinnerd, dat bijna steeds «en verloren
oorlog het bewind heeft doen vallen.
De „Gazeta Polska" pessimistisch.
De „Gazeta Polska" schrijft:
De dreiging van een Russisch-Japan-
schen oorlog is voor het oogenblik bezwo
ren door de capitulatie van de Sovjet Unie,
die het conflict heeft uitgelokt en die tij
dens de onderhandelingen met Japan een
agressieve en onverzoenlijke houding heeft
getoond. Omtrent de redenen, die tot het
toegeven van de Sovjet Unie hebben geleid,
tast men in het duister, doch eenig licht
wordt op dit geheim geworpen door het
moreel van de Sovjettroepen in het Verre
Oosten, dat niet bijster goed is, en door de
desertie der soldaten. Van de zijde van Ja
pan werd het spel met meesterschap ge
speeld. Japan, dat nog over vijf miilioen
geoefende reservemanschappen beschikt
„vreest den oorlog op twee fronten niet.
hoewel het deze niet wenscht." Men make
zich geen illussies, dat de Sovjets de ver
nedering, die zij hebben moeten ondergaan,
zullen vergeten. De gedachte aan wraak zal
voortaan alle ondernemingen van Moskou
beheerschen. Wij zijn dan ook van mee
ning, dat de ontwikkeling slechts wordt uit
gesteld.
De „Express Piranny" betoogt, dat Mos
kou, dat getracht heeft, zijn geschokte
prestige in Europa te herstellen, een neder
laag heeft geleden, en dat de afleidings
manoeuvre met betrekking tot China niet
is gelukt.
Officieele verliescijfers.
Officeel wordt uit Tokio medegedeeld, dat
de Japansche verliezen bij Tsjangkoefeng
tot 9 Augustus bedroegen 300 dooden en 600
gewonden. De Russische verliezen worden
geraamd op 300 dooden en gewonden.
NAGEKOMEN.
Java—New-York Lyn KOTA INTEN, 11
Aug. van Java te New-York.
JavaNew-York lyn BRASTAGI, Java naar
New-York, 10 Aug. te Singapore SING-
KEP. 11 Aug. van Singapore n. Batavia.
Kon. Ned. Stoomb. Mij. MARS. Mldd. Zee
naar Amst., pass. 11 Aug.nam. 7 uur Ouessant
SATURNUS, 11 Aug. van Catania naar
Palermo RHEA, 12 Aug. van Amst. te
R'dam TIBERIUS, 12 Aug. van Amst. te
Rott. VAN RENSSELAER. 12 Aug. van
Amst. naar W. Indië PYGMALION, 12
Aug. van Hamburg te Amsterdam.
Rott. Lloyd KERTOSONO. 11 Aug. van
Hamburg te Bremen KOTA NOPAN. uit
reis. pass. 11 Aug. Suez KOTA RADJA,
thuisr., pass. 11 Aug. Gibraltar TAPA-
NOELI, 11 Aug. van R'dam naar Liverpool
KOTA AGOENG. thuisr., 11 Aug. van Bela-
wan SIBAJAK, thuisr., 12 Aug. van Sin
gapore.
eten smakelijk, hoewel jij je jongen kwijt
bent; mij dunkt alle zoetheid moet er voor
jou van den honing af zijn."
De uitdrukking van goedmoedig geduld
op Inez' gezichtje was aandoenlijker dan
tranen.
„Och, ik veronderstel, dat er een hoop
menschen op dezelfde wijze hun honing
in de wereld eten", zei ze. Toen volgde
daarop:
„Morgen, moeder, morgen rijden we naar
Bolton en koopen voor u een mooie, nieu
we japon".
(Nadruk verboden).
(Auteursrechten voorbehouden).
HollandAmerika LUn BILDERDIJK. 13
Aug. voorm. 6 uur van Philadelphia voor-
gaats van den N. Waterweg verwacht
VEENDAM, toerlstenreis, 11 Aug. te N.-York.
HollandOost A*ië Lün SEROOSKERK
thuisr.. 11 Aug. van Hongkong GAASTER-
KERK, 11 Aug. van Hamb. te Schiedam.
Holland—Afrika LUn RANDFONTEIN, uit
reis, 11 Aug. nam. te Belra.
HollandAustralië LUn ENGGANO, thuter.,
pass. 10 Aug. Thursday Island.
Kon. Pakclv. Mfj. BOISSEVAIN. 11 Aug. van
Lorenzo Marquez naar Durban LEMA-
TANG, 10 Aug. van Beira naar Lorenzo
Marques TEGELBERG. 10 Aug. van Ma
nilla naar Saigon NIEUW-HOLLAND, 11
Aug. van Singapore te Adelaide TASMAN,
11 Aug. van Saigon te Auckland.
Silver-Java-Pacific LUn MODJOKERTO. 11
Aug. van Pacific Kust te Calcutta.
Java-China-Japan LUn TJINEGARA. 9 Aug.
van Manilla te Hongkong TJIBADAK, 11
Aug. van Sh&nghae naar Amoy.
Halcyon LUn ROZENBURG, Bilbao naar
Rotterdam/Vlaardingen, pass. 11 Aug. Oues
sant.
Diverse Stoomvaartberichten PARKHAVEN.
11 Aug. van B Aires n. Montevideo IJSEL-
HAVEN. 11 Aug. van Paragua n. Santos
AMELAND. W.-Afrika n. R'dam. pass. 11
Aug. Las Palmas FARMSUM, 11 Aug. van
St. Vincent n. Bremen TROMPENBERG.
11 Aug. van Dakar n. Havre BATAVIER
V. 12 Aug. van R'dam te Gravesend ME
GARA. 10 Aug. van Aruba te Hamburg
REGINA, 11 Aug. van Calais n. Antwerpen
PHOBOS, 8 Aug. van Piraeus n. Thes
saloniki NEDERLAND. 11 Aug. van Syd
ney naar Bahrein LOOSDRECHT, 10
Aug. van Hamburg te Cristobal KATWIJK
10 Aug. van R'dam te Bilbao OOSTPLEIN,
R'dam naar Melilla, 11 Aug. v. Gibraltar
ARUNDO, 10 Aug. van New Orleans te
Hamburg EEM. R'da mn Stocka. pass. 11
Aug. Brunsbuttel PERN A, 10 Aug. van
Curacao te Harburg.
AALSMEER,
Reddingsdemonstratie.
De Aalsmeersche Redingsbrlgade zal
morgenavond in samenwerking met de
E.H.B.O. een propaganda-demons tralie
houden ln den Westpias en op den steiger
aan den Stommeerweg.
Bouw Tuinbouwbank.
De bouw van de nieuwe Coöp. Tuin.
bouwbank, op een terrein aan den Sta
tionsweg alhier, waarvoor een dezer dagen
de aanbesteding heeft plaats ghad, is op
gedragen aan de volgende inschrijvers: A.
v. d. Heuvel, Aalsmeerderdijk, hei- en
grondwerk; Th. S. Albers, Abcoude, met
sel- en timmerwerk; Gebrs. J. en H. Prins,
Aalsmeer, lood- en zinkwerk; fa. Uijter-
wijk en Meijer, idem, schilder- en glas
werk,
In totaal werd door deze aannemers voor
een bedrag van f. 43.542 ingeschreven.
Zilveren jubileum.
Gisteren was het 25 Jaar geleden, dat de
heer C. van Leeuwen, wonende in de
Marktstraat alhier, als magazijnmeester
bij de Coop. Tuinbouw Aankoopvereeniging
in dienst trad.
De jubilaris mocht op dezen voor hem
zoo heuglijken dag vele en hartelijke blij
ken van belangstelling ontvangen.
Door de voorzitter der vereeniging, den
heer Jb. Alderden Dz„ werd de jubilaris
ten kantore op hartelijke en waardeerende
wijze toegesproken en hem als blijvend
aandenken een gouden horloge met
inscriptie geschonken.
KATWIJK AAN DEN RIJN.
Tuinbouwoverzicht.
Waar al zoovele dagen verlangend naar
werd uitgezien, is dan toch gekomen, de
regen, De producten hebben weer, wit
men noemt „kleur" gekregen, de groei zit er
weer in en de hoop is weer gewettigd dit
het nog terecht kan komen. Met de aard
appelen is het een volslagen tegenvaller.
Een prijs van f. 0.50 tot f. 0.80 per kist ls
geen prijs, zoo redeneert men en ziet het
voorloopig nog wat aan. En met Eigenhei
mers is het het zelfde liedje. Het gaat
steeds slechts. Wat prima, prima is, gaat
voor een prijs van f. 0.80 tot f.0.90 per kist
van 25 K.G., doch een bepaald kwantum,
wat niet extra is kan niet meer halen dan
f. 0.45 tot f. 0.55 per kist En drielingen bren.
gen van f. 0.30 tot f. 0.60 op. Er ls daarom
niemand die zich haast met den afzet. Des
noods gaan ze op den kuil om het najaar,
den winter en desnoods het voorjaar af te
wachten. Bospeen ging deze week met
eenige schommeling. De prijs is niet slecht,
vooral niet voor de goede kwaliteit. De no
teering ging de geheeie week van f. 5.4U
tot f. 7 80 per 100 bos. Kisten waspeen gin
gen Iets trager. Er was onvoldoende vraag
voor. De noteeringen konden niet hooger
komen dan f. 0.60 tot f. 1.20 per kist vjn 10
K.G. Sla was het artikel deze week Vorige
week Vrijdag was de prijs wel bijzonder
hoog. Dit zal wel mede als gevolg van het
warme weer geweest zijn. De tuinders kon
den als zeldzaamheid ln Augustus vu
f. 4.20 tot f. 6.20 per 100 stuks noteerer.
Later is het weer wat afgeloopen. maar eu
prijs zooals begin dezer week gold van f.1*
tot f. 4.50 per 100 is nog om van te walm
tanden. De vorige week eindigde voor*
bloemkool met een iets beteren prijs, tl
tot f. 7.80 per 100 voor eerste soort, ma'
de eerste dagen dezer week brachten nft
eenige verbetering en de prijs liep in de lsle
soort zelfs tot f. 13 per 100. Tweede soort,
aanvankelijk van f. 1.80 tot f.3.70 ging ooi
weer wat de hoogte in en haalde weer tot
f. 2 tot f. 5.60 per 100. De kwaliteit, die door
de droogte en het daardoor komende onge-
dlerde dreigde slechter te worden, zal bet
nu na de regenbuiën wel weer ophalen «i
weer prima zijn. Ook het nagewas, dat er Ir
het algemeen niet best voor stond, kan weer
de bekendste kwaliteit worden. Kroten staan
niet hoog genoteerd, van f,0.80 tot f.W
per 100 bos. Maar veelal blijft het f.0 SS
tot hoogstens f. 1 per 100 bos. Dat is te
weinig om van loonend te kunnen spreken.
Rabarber komt in kleine kwantums en
staat niet hoog in prijs, n.l. van f. 2.60 ra
f. 3 per 100 bos. En de laatste doperwten,
die als regel in Augustus ook niet meer zoo
extra best zijn, brachten niettemin nof
van f. 9 tot f. 11 per 100 K.G. op. Boonen
die aanvankelijke een redelijken prijs of
brachten zijn ook aan den dalenden kant
Er is in andere streken schijnbaar thari
zoo'n ruime aanvoer dat men daar ge
makkelijk voor een zacht prijsje zijn be
hoefte kan dekken. En nu na den regen, w
dit spoedig, zooals verwacht wordt, in nog
erger mate het geval zijn.
LISSE.
Voor beroep bedankt.
Ds. H. Llgtenberg, predikant bij de Oetef.
Gemeente alhier, heeft voor het beroep naai
Middelharnis-Herklngen-Ouddorp bedankt
WASSENAAR.
TWEE DUITSCHE DIENSTBODEN
STELEN f.285.—.
Alles opgemaakt.
Gistermiddag zijn door de politie alM'
aangehouden de 17-j. Duitsche dienstwo
E. G. en de 20-j. Duitsche dienstbode B. st
hebben zich schuldig gemaakt aan dien-*
van geld ten nadeele van hun w-erkge»
De 17-j. G. had in 14 dagen tijd X.«*
ontvreemd, terwijl B. met een sleutel wei
haar door een vriendin was gegeven t
uit een kassa had weggenomen. ™et
Iweetal vrienden hebben de belde men
eenige dagen geducht de bloemetjes nu
gezet; per taxi werd een groote tocni
ons land gemaakt De meisjes, die
betaalden, gaven zich tegenover hun i
den uit als dochters van ingenieurs, zv
naar het Huls van Bewaring te den n
overgebracht. Van het geld is niets
2—3