De rondvlucht NederlandBelgië - Springconcours te Amsterdam
79iie Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
Het nichtje van
kuiten
FEUILLETON
PANGERAN SOERJODILOGO hoofd van het Pakoe
Aiamsche Huis, fieeft een officieel bezoek aan den
Landvoogd gebracht te Batavia. De aankomst van den
Pangeran met zijn moeder en zusters voor het Paleis.
GISTERMIDDAG ARRIVEERDEN OP
HET VLIEGVELD YPENBURG de
deelnemers aan de rondvlucht Neder-
land-België. Een overzicht uit de lucht
van het veld met de vele binnen- en bui-
tenlandsöhe vliegtuigen.
DE ACCIJNSTOREN TE ALK
MAAR die eenige jaren gele
den verrold werd, wordt, thans
gerestaureerd. De toren in het
sieigerwerk.
VIADUCTBOUW TE ROTTERDAM-ZUID. Het in aanbouw zijnde viaduct bij het
Feijenoord-stadion dat een belangrijke schakel zal vormen tusschen Maastunnel en Rot
terdam-Zuid, vordert snel. Men is thans begonnen met het plaatsen der bogen
op de hooge peilers.
DE MINISTER VAN ECONOMISCHE ZAKEN, Z.EKC. Mr. M. P. L. STEENBERGHE,
bracht een bezoek aan de Christelijke Landbouwschool te Hoogeveen. In één der lokalen
sprak de minister de leerlingen toe.
HET C0NC011KS-HIPPIQUE TE AMSTERDAM EEN ATTRACTIE VOOR ZANDVOORT
Een fraaie sprong vau den vermaarden capt. js het Surf-riding" (planking), dat gisteren voor het
J. J. Lerwes uit Ierland op „Gleannta Aondroma". Noorderbad aldaar gedemonstreerd werd.
IN HET CONCERTHUIS TE ASSEN werd gisteren de 58ste algemeene vergadering gehouden van de Vereem-igmg
yoor Hooger Onderwijs op Geref. grondslag, op welke vergadering van het besluit van den Senaat der Vrije Universi
teit, waarbij aam. H.M. de Koningin machtiging gevraagd is, tot het verleenen van dön graad yan doctor in de rechts
geleerdheid aam minister v. Dijik, mededeeling werd gedaan. Min. J. J. C. y. Dijk temidden van eenige bestuursleden.
door LADY TROUBRIDGE.
35)
En een beetje haperend vertelde Linet,
flat zij door die bui overvallen waren en dat
toen de benzine Op geweest was. ,,Ën toen
moesten we wachten tot die ergste bui
voorbij was en Marcus kon gaan telefonee-
ren in de herberg. Daardoor ls het zoo laat
geworden."
T(?e,n Linet haar verhaal geëindigd had,
siaairte zij een zucht van verlichting. Nie
mand zou toch kunnen zeggen, dat het
naar schuld was, ol dat Marcus de oorzaak
was van wat er gebeurd was. Zelfs tante
Beatrice niet.
Mrs. Winsley stond met opgetrokken
wenKbrauwen en een uitdrukking, die Linet
'et begreep, haar nichtje aan te staren.
..tn wat moet er nu gebeuren, Linet?"
vroeg zij.
„Gebeuren, tante Beatrice?" herhaalde
Irniet verbijsterd. „Ik begrijp u niet. Waar
om zou er iets moeten gebeuren?"
Toen lichtte mrs. Winsley haar verder in.
„Omdat je, mijn lieve, domme meisje, je
floor dit avontuur hopeloos gecompromit
teerd hebt".
„Hopeloos gecompromitteerd?"
De woorden benamen Linet den adem.
„Maar niemand weet het", zei zij, „alleen
lord Rowant". Het was de eerste de beste
verdediging, die haar te binnen schoot.
„Maar lord Rowant", hernam tante Bea
trice, „zal het zeker aan zijn moeder ver
tellen en aan dien broer van hem. Je kunt
er van op aan, dat in-een ommezien ieder
een het weet. Begrijp me goed, Linet het is
niet, dat ik jou niet vertrouw, of de bedoe
lingen van Marcus in twijfel trek, maar ik
heb het over den schijn van de dingen. De
wereld is nu eenmaal verschrikkelijk
wreedonze wereld tenminste en ik wil
toch liever niet aan Helen zeggen, dat je
in je eerste seizoen al e^n schandaal ver
wekt hebt".
Linet keek haar zwijgend aan, doodelijk
onsteld door de wreede woorden, die nu
haar onschuldig avontuur in zulk een ge
heel ander licht plaatsten. En dat was het
Licht, waarin de uitgaande wereld het zou
zieh en dat was de wijze, waarover men er
over zou spreken.
Langzaam druppelden de tranen over
haar bleeke wangen. Zij had haar handen
Ineengeklemd en haar thee stond koud te
worden. Bij het zien van deze tranen trok
tante Beatrice een stoel naar het bed en
trachtte het meisje te kalmeeren.
„Huil nu maar niet, Linet. Het is heele-
maal niet erg, als de menschen maar een
maal weten, dat je dien tocht met je aan
staanden echtgenoot maakte. En ik zal er
wel voor zorgen, dat dat gebeurt. Ik moet
eerst eens met Marcus praten", zei tante
Beatrice opgewekt, „en dan moet er on
middellijk een verlovingsadvertentie in de
kranten".
Haar stem was vriendelijk en bemoedi
gend, doch toen Linet onverwachts opkeek,
zag zij, door een waas van tranen heen,
hoe er een glimlachje om haar lippen
speelde en hoe de bleekblauwe oogen gloei
den van triomf en voldoening.
Die glimlach deed Linet haar tranen
wegstrijken en maakte, dat zij het laken
krampachtig vastklemde.
,Dat is onmogelijk, tante Beatrice. Mar
cus en ik hebben er over gesproken en hij
wenscht heelemaal niet met me te trouwen,
dus het heeft geen zin, daarover te den
ken".
Mrs Winsley keek Linet aan, alsof zij de
kracht van haar tegenstandster wilde
meten. Blijkbaar overtuigd, dat zij over-
winnares zou blijven, zei ze streng:
„Wenscht niet met jou te trouwen, Li
net? Ik begrijp niet wat je bedoelt, maar
ik verzeker je, dat hij met je zal trouwen,
als ik eens met hem gesproken heb en dat
zal ik doen, zoodra ik bij jou vandaan ga.
Voor zoover ik weet, is Marcus Standish
een man van eer en hij zal een meisje niet
in den steek laten, als haar reputatie op
het spel staat."
„Maar tante Beatrice". Linet trachtte
verstandig en bedaard te spreken, hoewel
haar hart bonsde, „mijn reputatie kan door
zooiets toch niet lijden. Ik geloof, dat u
overdrijft. Echt. Lord Rowant zal er met
niemand over spreken. En al deed hij dat,
dan is er nog niets gebeurd, waarover ik
me behoef te schamen."
Voor de eerste maal keken de blauwe
oogen tante Beatrice uitdagend aan.
„Vertrouw er maar op, dat ik beter weet
wat er in de wereld te koop is, dan jij",
beet zij Linet toe en zij kreeg een kleur van
boosheid. „Er is iets heel onplezierigs ge
beurd en het is mijn plicht, dat te herstel
len. Je zult Marcus vandaag ontvangen, of
op zijn laatst morgen en de advertentie
wordt direct in de Times geplaatst, zooals
ik je daarnet al gezegd heb. Ik wensch er
geen woord meer over te hooren, Linet, of
ik zal je niet langer hier kunnen houden".
Tante Beatrice stond op en liep op de
deur toe. toen Linet uit haar bed gleed en
haar den weg versperde.
„Maar ik heb u nog iets te zeggen, tante
Beatrice," riep zij uit.
.Dan wacht je," zei tante Beatrice, „tot
je gehoord hebt, wat ik te zeggen heb!"
„Wat dat ook mag zijn, tante Beatrice",
zei Linet kalm, hoewel het hart haar in de
keel bonsde, „ik wil u zeggen, dat ik me
niet met Marcus wil verloven Over veer
tien dagen komt Mammy terug en dan
kunnen we haar vragen wat het beste is.
Tot zoolang wil ik me niet verloven, wat u
ook beweert".
Dit was een openlijke opstand en mrs
Winsley was een oogenblik volmaakt de
kluts kwijt. Linet was altijd zoo lief en
volgzaam geweest, dat zij er stellig op ge
rekend had, dit kwade avontuur tot haar
eigen voordeel uit te buiten en het meisje
haar wil op te leggen. Het paste haar in
het geheel niet op Helen's terugkeer te
wachten. Helen Seton was een idealiste, die
van wereidsche zaken geen verstand had
en waarschijnlijk zou zij de zijde van haar
dochter ldezen Nu zij zich zoo leelijk in
haar plannen gedwarsboomd zag, verloor
Beatrice Winsley het hoofd en haar eigen
lijke driftige temperament kreeg de over
hand.
„Jij ondankbaar kind", schreeuwde zij.
„Heb je dan alles vergeten, wat ik voor je
gedaan heb? De japonnen, de feesten, die
je gehad hebt? Geen moeder had meer
voor je kunnen doen en als dank voor dat
alles breng je jezelf in opspraak en dan
weiger je nog het eenige te doen wat er
overblijft. Ik wensch geen schandaal in
verband met mijn nichtje, al kan het jou
dan niet schelen".
Zij zag, dat die pijl doel getroffen had.
Een oogenblik stond Linet bevend, zonder
iets te zeggen, tegenover haar. Toen zei zij
schuchter
„Het spijt me, als u denkt, dat ik mezelf
in opspraak gebracht heb. Maar hoe het
ook zijtrouwen doe ik niet met Marcus.
nooit!"
Mrs. Winsley's woede kende geen gren
zen meer en alle voorzichtigheid uit het
oog verliezend, bracht zij haar heimelijken
wrok en angst onder woorden.
„Ik weet wel, waar jij op uit bent. Dat
weet ik al een heelen tijd", zei ze en haar
stem klonk dreigend. „Jij wilt niet met
Marcus Standish trouwen, omdat je hoopt
Torquil Rowant aan den haak te slaan,
maar laat ik je vertellen, dat je dat toch
nooit zal gelukken".
„O, tante Beatrice!"
Linet stak smeekend haar hand op, om
deze wreede woorden af te weren, hoewei
zij wist, dat dat levergeefsch zou zijn. Als
iemand, die gewend is zichzelf in bedwang
te houden, eenmaal zijn zelfbeheersching
verliest, moet die razernij ook tot het laat
ste toe uitwoeden Tante Beatrice tierde
voort en zei vreeselijke dingen over de ge-
meene wijze, waarop Linet geïntrigeerd en
gehengeld had om dezen voornamen, veel-
begeerden jongeman aan den haak te
slaan en zijn voorkeur voor Tanis te ver
nietigen door openhartigheid en eenvoud
te simuleeren.
(Nadruk verboden). .(Wordt vervolgd).
