Proefvaart motortankschip Cymbula- Défilé voor Prinses Juliana 79s(e Jaargang LEIDSCH DAGBI.ADTweede Bled Het nichtje van buiten v FEUILLETON TE TJANDJOER werden onlangs tenniswedstrijden om den G.G.-beker gehouden. De G.G. en zijn echtg. op de eere-tribune tijdens de wedstrijden DE OUDEN VAN DAGEN UIT HUIZEN defileerden te Soestdijk voor H. K. H. Prinses Juliana. Vol bewondering voor Prinses Beatrix. MET VOLLE BEPAKKING - werkt een matroos van H.M.S. „Pembroke" zich over een hindernis in den prestatie-wedstrijd om den Hamilton Leigh Cup. INTERN. TENNISWED STH1J DEN te Noordwijk om 't 'kampioenschap yan Nederland. Miss Wynne (Austr.) in actie tegen miss Craze (Z.-Afrika). EEN VAN DE POPULAIRSTE MEDEWER KERS - aan de nieuwe film ,,If you had a mil lion" is 'n ijsbeer uit den Londenschen ,,Zoo". Het acteeren is voor hem een peulesohilletje. TWEE EN TWINTIG DOODEN BIJ SPOORWEGRAMP IN JAPAN. Nabij Kyoto, waar door overstrooming een gedeelte van een spoorbaan weggeslagen was, ontspoorde een sneltrein in volle vaart. 22 personen verloren het leven, 100 reizigers werden gewond. door LADY TROUBRIDGE. 29) „Zij beklaagde me en Ik wil niet beklaagd worden „Beklaagde je, omdat je je zelfbeheer- JrwiJ' raakte", was het antwoord. „wil je dan, dat zij je veracht, Nick?" Er viel een kleine stilte, die slechts werd onderoroken door het snikken van den jon- gen en toen klonk Torquils bedaarde stem ..Natuurlijk wil je dat niet. Dit was alleen een instorting, omdat je te veel van jezelf gevergd hebt". Wat klonk die stem vrien- jW delijk en bemoedigend. f Torquil vervolgde: „Je bent eigenlijk een reuze-kerel Nick en dat zal Miss Seton ook vinden, als je haar jezelf toont, zooals je werkelijk bent". Toen volgde er nog wat gemompel, dat zij met verstond en toen hoorde zij Nick weer op zijn gewonen toon zeggen: „Geef me een sigaret Tor. De mijne zijn op", en zij be- greep, dat deze pijnlijke scène voorbij was. „Je rookt te veel, mijn jongen. Dat maakt je zenuwen kapot", waarschuwde de oudere broer, maar hij hield de lucifer bij Nicks sigaret en glimlachte vroolijk. Doch toen hij zich tot Linet wendde, was de glimlach weer verdwenen en stond zijn gezicht ernstig en bezorgd. „Ik zal u naar beneden brengen, naar mijn moeder. Het is beter, dat Nick nu even alleen blijft". En zijn oogen waarschuwden haar het afscheid kort te maken. „Het spijt me, dat ik zoo geweest ben, terwijl jij hier was, Linet", zei Nick en hield haar hand even vast, „Ik weet niet, wat me bezielde. Ik beloof je, dat het niet weer zal gebeuren". „In orde Nick," antwoordde Linet op za- kelijken toon, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. „Ik kom gauw weer eens bij je kijken". „Echt?" Hij hield nog steeds haar hand vast. „Echt", beloofde Linet en haar lieve glim lach wekte een glimlach op het gelaat van den jongen in den stoel. Lady Rowant zat beneden in de kleine bibliotheek en haar gezicht stond bezorgd. Torquil legde met korte woorden uit, wat er gebeurd was en nam toen afscheid van Linet. „Ik moet terug naar den jongen. Het is nu weer goed, moeder, maar ik denk. dat Miss Seton haar handen wel vol heeft ge had met onzen temperamentvollen jong- sten zoon". Toen hij de kamer uit was. legde Lady Rowant een fijn, beringd handje op Linets arm. „Vergeef het ons, mijn beste", zei zij zacht. „Als je Nick gekend had vóór zijn ongeluk, dan zou je alles begrijjsen. Hij leefde grootendeels voor sport en nu kan hij niets meer". Linet bleef tien minuten in de bibliotheek en kreeg in dien korten tijd een tamelijk duidelijk beeld van Torquil Rowant en zijn tehuis. Hoorde, welk een eindeloos geduld hij had. maar dat hij ook wel streng tegen den jongen kon optreden. Lady Rowant vertelde haar hoe Terquil een groot ge deelte van zijn weinigen tijd voor Nick reserveerde, den jongen bezig hield en tel kens weer naar afleiding en verandering voor hem zocht. „Ik weet niet, wat ik zon der Torquil zou beginnen", zei Lady Ro want tegen het slanke meisje dat zoo rus tig naast haar zat. „Hij is een ideaal zoon en broer". Toen liet zij haar eigen problemen rus ten en stelde belang in Linet, terwijl zij met haar lage. muzikale stem allerlei vra gen stelde en de hoop uitsprak, dat zij elkander nog dikwijls zouden zien. Toen stond zij op en belde. „Mijn -wagen zal u thuis brengen, mijn beste". Toen de auto voorgereden was, drukte zij Linet met warmte de hand. „Kom ons gauw weer eens opzoeken", zei zij en het viel Linet op, dat tante Beatrice en Tanis niet geïnviteerd werden. Gedurende den rit naar huis. werd Linet zich bewust, dat zij op Rowant House in een geheel andere wereld verkeerd had, dan die van Ladogan Terrace. De sfeer op Rowant House was heel anders en Linet had er zich volkomen thuis gevoeld. „Maai- ik kan daar natuurlijk niet dik wijls heen", besloot zij spijtig. „Dat zal tante Beatrice nooit goed vinden." Eindelijk stopte de wagen voor Ladogan Terrace en heimelijk een beetje angstig ging Linet naar binnen. Tante Beatrice ontving Linet zeer koel en stak het niet onder stoelen of banken, dat zij vond, dat haar nichtje zich op schandelijke wijze bij de Rowants had in gedrongen. Linet's gemompelde verklaring had al leen een ongeloovig hoofdschudden van het welgekapte hoofd tengevolge. „Als die jonge Rowant gezelschap noodig had, waarom heb je dan niet voorgesteld, dat Tanis mee zou gaan? Die is haar ge zelschap altijd dubbel en dwars waard." Toen zij zag, hoe verlegen Linet werd. veranderde zij plotseling van onderwerp en van stemming. „Trek dat japonnetje uit, kindje", zei zij vriendelijk, „en berg het zorgvuldig op tot morgen en dan moet je er even mee naar Carrie om den hals wat te laten verande ren, dan kun je het als avondjurkje dra gen. We kunnen die japon niet voor één enkele gelegenheid koopen. En nu hebben we verder een rustigen avond en gaan we vroeg naar bed. want Tanis en ik hebben morgen een liefdadigheidsmiddag en zij moet werkelijk bijtijds naar bed. Jij gaat niet mee", voegde zij er overbodig aan toe. „De kaarten waren te duur." ,Dat begrijp ik. tante Beatrice. Dat heb ik ook geen oogenblik verwacht." Linet kon er niets aan doen maar zij droeg haar hoofdje iets meer opgericht en haar gekwetste trots klonk in haar stem door. Maar zulke demonstraties waren te eenenmale aan mrs. Winsley verspild. Mrs. Winsley hoorde of zag nooit iets, dat zij niet wenschte te zien. Den volgenden dag dronk Linet alleen thee in den grooten salon. Het was nu een geheel andere Linet dan het linksche, slecht-gekleede meisje, dat daar eenige we ken geleden, ook alleen, had theegedron ken. Zij dacht aan dien dag. terwijl zij den grooten zilveren theepot hanteerde en han dig thee zette, zooals zij dat tante Beatrice zoo dikwijls had zien doen. Linet dacht aan het oogenblik, dat de deur open ging en Lord Rowant binnen gekomen was. Wat had zij hem toen slecht gekend en hoe weinig had zij gegist, wat er onder die zwijgende, bedaarde houding verborgen lag, die haar toen zoo boos maakte. Van hem dwaalden haar gedachten naar alles wat daarop gevolgd was in deze heer lijke weken. Het was werkelijk ontzettend aardig van tante Beatrice, dat zij haar al deze pretjes bezorgd had. En de Ascot-races moesten nog gehouden worden. En tochHaar nieuwe verwanten stonden haar heden nog geen stap nader dan op den dag, dat zij hier gekomen was en zij had niet den indruk, dat zij iets meer van haar waren gaan houden. Vagelijk was zij zich de reden bewust, waarom tante Beatrice den laatsten tijd dikwijls zoo ha telijk tegen haar was en waarom Tanis haar ternauwernood een woord waardig keurde. „Ik ben in. den weg", dacht Linet zielig. Hoe weinig Lord Rowant ook met haar gesproken had. zij waren jaloersch op elk woord en op eiken blik, dien hij haar schonk. „Ik heb mijn best gedaan", dacht zij, alsof zij in haar binnenste hem smeekte, niet zoo onredelijk te zijn. .Ik ben nooit, nooit aardig tegen hem geweest, behalve den laatsten keer." (Nadruk verboden).. .(Wordt vervolgd). OM HET KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND. - Mrs. Hopman en miss Stevenson (beiden Australië) in actie tegen mevr. van Haagen en mej. Sluis (voorgrond) tijdens de intern, tenniswedstrijden te Noordwijk. HET MOTORTANKSCHIP „CYMBULA", - voor rekening van.de Kon. Shell gebouwd, maakte een-proeftocht op de- Noordzee. Het schip passeert een Noorschen walvischvaarder 1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1938 | | pagina 5