VAN DER STOK
Twee menschen en een hond
Adverteert in het Leidsch Dagblad
D. Ladan
GELD
LEIDSCH DAGBLAD - Zesde Blad
Zaterdag 30 April 193
Gelegenheidskoop!
BERICHT VAN INZET
e' «empe\
1
BOELHUIS
EXTRA SIGAREN-AANBIEDING
H. WALENKAMP <5. ZONEN - PRINSESSEKADE 1
VRAAGT HET DEN DUIZENDEN
VERF 406
TE HUUR
Wat zoudt U
Baltex-Zongordijnen
GAS^aterIlectrotot"
HOUDT U VRIJ
faop. Boerenleenbank
te ZOETERWOUDE
D. N. DEN HAAN
HUIS TE HUUR
GROOT
Uit het Duitsch van H. von Beaulieu
kunnen wU alles nog wel wat uitstellen."
„Neen, Rudolf, 't liefst nu maar dade
lijk."
En zoo geschiedde het. Toen mevrouw
Bergen den volgenden morgen aan het
ontbijt kwam, waren haar man en Argos
verdwenen.
Zij bracht den morgen in groote zenuw
achtigheid door. Elk oogenblik dacht zij:
Zou het nu gebeuren, op dit oogenblik?
En zij huiverde. t
Dikwijls wenschte zij op haar besluit
terug te komen. Dan ook wilde zij trach
ten Rudolf uit te vinden; maar dan voelde
zij ook weer den moed haar wegzinken,
't was immers alles te laat. Maar des
ondanks bleef er een zwakke hoop in
haar gloren, dat het vreeselijke niet plaats
zou vinden, dat het door iets zou wor
den belet, dat Rudolf het per slot van
rekening niet had kunnen uitvoeren en
met Argos terug zou keeren.
's Middags keerde Rudolf terug, doch
zonder Argos.
„Is het gebeurd?" vroeg zij zacht en
hij knikte stom.
Men ging aan tafel, een paar maal
drong zich een vraag naar voren, maar
zij sprak haar niet uit. Zij wilde immers
niets vragen. Maar zij hoopte, dat Rudolf
uit zichzelf wat zeggen zou. Hij zei echter
niets, hield zich strikt aan de belofte.
Maar hij sprak wel over allerlei andere
zaken, die Else op dit oogenblik onbe
langrijk, frivool voorkwamen. Zij kon aan
niets anders denken als aan dien goeden
Argos en zijn gruwelijken dood. En al
zag zij best. dat Rudolfs luchtigheid ge
kunsteld was. hinderde het haar toch he
vig, dat hij zich zoo goed beheerschen
kón. Ook krenkte het haar, dat Rudolf
zijn gewonen, gezonden eetlust had be
houden. terwijl zij amper een hap naar
binnen kon krijgen.
Wat zijn de mannen toch grof! over
dacht zij bij zichzelf; allen, de besten
er bij gerekend, allen zijn slaven der ma
terie. Een man heeft een paar uur ge
leden een trouwen, langjarigen huisgenoot
doodgeschoten en eet even daarna vlot
zijn biefstukje!
Hoe krenkte het haar. dat hij na tafel
fleurig zijn sigaartje opstak! Dit was toch
anders het oogenblik, dat Argos, nadat hij
zijn kleine kunststukjes had verricht, het
begeerde suikerklontje van den baas ont
ving.
Zij barstte in snikken uit; zij snoof zoo
hevig, dat Rudolf op haar afkwam, haar
wilde troosten.
„O, laat me maar!" jammerde zij. „Je
kunt je toch niet indenken in wat er in
me omgaat!"
Door dit onvriendelijke gezegde hoopte
zij zijn kunstmatige zelfbeheersching
te fnuiken en hem tot een leed-ontboeze
ming te brengen. Maar hij bleef dood
kalm. Dus, hij gaf toe, dat hij niets be
greep van wat er in haar omging!
Hevig vertoornd werd zij, toen Rudolf
later, toen hij naar de sociëteit zou gaan,
een fleurig deuntje aan het fluiten was.
(Nadruk verboden)
,.fc eenmaal onze Argos zoo oud. dat hij
test van zijn kwalen ondervindt, dan zul
len wij op een zachte manier een eind
aan zijn lijden maken," verklaarde dokter
Bergen aan zijn vrouw. „Men is. wat dat
betreft, vrij wat humaner voor dieren dan
voor menschen. En ik zal zelf het barm
hartige schot doen, want aan vreemden
vertrouw ik onzen trouwen vriend niet in
het laatste moment zijns levens toe
„Neen, ik ga met hem naar de Veeart
senijschool en laat hem daar door een
flinke dosis chloroform vergiftigen," wierp
mevrouw tegen. „Argos is mijn hond, daar
om is het mijn plicht, dat ik hem in zijn
laatste oogenblikken bijsta, dat ik zijn
hand houd ik bedoel zijn kop streel.
Chloroformeeren is trouwens ook nog
pijnloozer dan de kogel. Jij zoudt dat
trouwens opk niet kunnen, Rudolf."
..Als het moest, zou het wel gaan."
antwoordde Rudolf, een tikje beleedigd
over den twijfel aan zijn mannenmoed
„Ik ben voor chloroformeeren, en ik ge
loof Argus met mij!"
Argos kwispelde met zijn staart, wat
zeker wilde zeggen, dat hij het eene even
prettig als het andere vond. Voorloopig
genoot hij nog de vreugden van 't tegen
woordige leven, van de wandelingetjes met
de vriendschappelijke ontmoetingen van
goede bekenden, van de overvloedige
maaltijden en bijzonder van den inhoud
van een bepaald trommeltje op de thee-
taiel. Toch was er geen ontkomen aan
r naderenden ouderdom. Goede vrien-
van den dokter lieten niet na hem
overreden dien ouden, aftandschen
hond weg te doen en er een elegant, jong
Beestje voor in de plaats te nemen.
Op zekeren dag zei mevrouw Bergen
zachtjes aan haar man: „Rudolf, ik gé-
loof. dat het zoo ver is."
Hij knikte stilzwijgend en triest. „Dus
JU wilt met hem naar den veearts?"
„Ja, dat wil zeggen, ik wil jou niet in
den weg komen, jU bent de baas
„Zoo, zoo? Opeens? Neen, hoor eens,
hij is Jouw hond en ik wil jou het pri
vilege niet ontnemen hem in die laatste
nren bij te staan."
„O wat dat aangaat, al is hij mijn
hond, JU was ook dol op hem, wij hebben
dus dezelfde rechten."
„Die wil 11 liever niet nu laten gelden."
„Zeg toch maar eenvoudig-weg. dat je
er geen lust in hebt, dat je het niet kunt."
Zei mevrouw met een vage minachting in
haar stem.
Maar Rudolf had die opgevangen.
„Goed," sprak hij kort, „dan zal ik Argos
ihorgen, meenemen."
„Maar, Rudolf, doe me één pleizier, ver
tel mij niets er van. Ik wil niet weten,
hoe en wanneer het plaats heeft gevon
den: ik kan er niets over hooren. Hij
zal vandaag nog één keer zijn lekkerste
kostje hebben, voordat hij en zij
barstte in snikken uit.
„Als het jou zoo vreeselijk aanpakt.
Hoe ontactvol, om in een huis, waar rouw
heerschte, te fluiten! Wat een gebrek aan
gevoel! Hij had ter wille van haar alléén
al zUn mond moeten houden!
Toen Rudolf haar op gewone wijze met
een kus goeien dag zei. bleef zij onver
schillig. Om haar was een ijskoude atmos-
sfeer, die, ondanks alle natuurwetten, een
onweer uitbroeide.
Toen Rudolf vertrokken was, bleef zU in
den schemer achter en schreide hevig.
Minder nog om Argos dan om de vree
selijke ondervinding, dat haar man, dien
zij anders nog niet zoo kwaad vond, nu
blijk had gegeven van een totaal gemis
aan hart, met wlen zij innerlUk dus
eigenUjk niets gemeen had Dat zij tot nu
toe in een Illusie had geleefd over zijn
karakter, vond zijn oorzaak in het feit,
dat In hun lief, prettig leventje nog geen
gebeurtenis was voorgekomen, waarin een
mensch zUn eigenlijke fond of 't tegen
deel openbaren kon.
Maar als zij nu alles wél overdacht, was
I het haar toch alsof zij eigenlijk altUd iets
in Rudolf had gemist; goedmoedig was hij
wel, maar hem ontbrak het verfijnde, de
lnnerlUke verdieping. EigenlUk was zij ln
haar huwelijk steeds eenzaam geweest en
degeen, die haar in haar alléén zijn ge
troost had, was Argos geweest, de goeie,
trouwe vriend, dien Rudolf gedood had, ;n
kalmen gemoede; ln kalmen gemoede
natuurlijk, want anders had hij onmoge
lijk zoo smakelijk zijn biefstukje kunnen
eten en zijn lustig deuntje fluiten.
Zij huilde hard en lang. Toen kwam er
plotseling een gedachte in haar op, waar
over zij zich verbaasde haar niet nog
vroeger gehad te hebben: waar was Argos'
lijk gebleven? Dit ten minste was iets, dat
haar nog overbleef te doen voor haar
trouwen vriend: hem een eigen graf in
den tuin te geven.
Toen Rudolf terugkwam (hij rook naar
bier en sigaren), liep zij hem direct te ge-
moet en vroeg haastig: „Waar is het lijk
van Argos?"
Rudolf keek even overrompeld en zei, na
eenlge aarzeling, verlegen:
„Dat weet ik niet."
„Dat weet je niet?" riep zU verontwaar
digd. „Heb je je daar dus heelemaal niet
over bekommerd?"
„Ja, ja, toch wel. Ik heb het lijk aan een
man gegeven, die het begraven zou. Wat
had ik anders moeten doen?"
„Ja, als je dat niet voelt! Maar, enfin,
laten we er geen woord meer over vuil
maken; wij begrijpen elkaar immers toch
nietl"
Haar goeden-nacht-kus was opnieuw
ijskoud en in de lange uren van den
nacht, waarin zü geen slaap kon vatten,
was zU aan de ergste kwellingen der ziel
overgegeven. Ten slotte vond zij rust in
het genomen besluit «enigen tUd naar
haar ouders te gaan en. wie weet! mis
schien kwam zij wel heelemaal niet meer
terug. Het samenleven met Rudolf was
haar een marteling geworden; Argos' bloe
dige schaduw stond tusschen hen en
daar kon zij niet zoo gemakkelijk over
heen komen.
Heel ernstig en stil zat zij den volgenden
morgen met Rudolf aan het ontbijt, die
heelemaal geen vermoeden had, dat het
de laatste keer was, dat zU bU hem zat.
Zij voelde zich niet sterk genoeg om tekst
en uitleg van haar plannen te geven en
zou daarom dienzelfden middag heengaan,
om van uit het huls harer ouders hem
uitvoerig alles uit te leggen.
Toen hij haar vluchtig goedendag had
gekust, pakte zij met koortsachtige haast
haar koffer. Daarna zette zU zich voor
haar schrijftafeltje, om no geen paar re
geltjes voor Rudolf achter te laten Hemel!
wat vielen die haar moeilijk! Het was
toch maar geen kleinigheid een streep
te halen door drie huwelijksjaren, die
ondanks alles toch wel gelukkig waren
geweest en een man te verlaten, dien
zij toch lief had gehad. Dikke tranen
biggelden haar over de wangen, toen zij
haastig den brief naar Rudolfs kamer
bracht. Wat stonden er toch veel portret
ten van haar op zijn schrijftafel. Wat had
zij hem daar vaak mee geplaagd!
Maar.wat was dat?.
Dat geluld! Dat klagende janken, dat
klonk als van.
ZIJ vloog de trappen af. Achl het was
maar verbeelding geweest. Maar toch
moest zU even kijken. Er was iets daar
buiten aan het tuinhek, dat krabbelde. En
nu werd het klagende gejank vreugdege-
krijsch.
„Argos!" Haar stem sloeg om van emotie.
Daar kwam hij stijfjes aangehuppeld,
stoffig en buiten adem. ZU nam het zware,
oude dier op haar arm en kuste zUn trou
wen ouden kop, en droeg hem trlomfante-
lUk naar boven. De dienstmeisjes kwamen
ook aangerend en er kwam geen einde aan
de uitroepen van verbazing en vreugde.
„Niets voor onzen meneer om Argos om
zeep te brengen! Veel te goedhartig! HU
heeft hem stellig ergens ln den kost willen
doen. HU had wel anders gekeken, hoor,
als Argos werkelUk gedood was; .nee, 'k
heb het dadelUk gedacht, meneer was veel
te fleurig!"
Elsa zag onthutst en een gloeiend-rood
steeg haar ln de wangen Alles, wat zU
de laatste vler-en-twlntlg uren gedacht en
gevoeld had, paste nu niet meer goed.
Maar het was toch niet mooi van Rudolf
haar 7,00 om den tuin te leiden; maar de
vreugde over den terugkeer van den dood
gewaande verdreef alle verwijt.
Toen Rudolf vroeger dan gewoonlUk te
rug kwam, verstgrde hU tot een zoutpilaar,
toen hij het tableau plotseling voor zich
zag: Else knielend bij Argos op den grond,
bezig hem worst te voeren
Else sprong overeind en viel hem om
den hals: „O JIJ, stoute manwat heb
je aangehaald, wat heb je mU onnoodig
gefolterd!"
„Ik deed slechts als die goede, oude die
naar, die het kleine koningskind moest
ombrengen en die ln plaats daarvan het in
het bosch achterliet. Hart en long terug te
brengen hadt Je mU gelukkig niet opge-
dijkgen! Dat wil zeggen, dat ik Argos niet
ln het bosch achterliet, doch hem naar
de oude Frieda bracht. Dat hij een af
stand van twee uren zou terugvinden, had
ik niet kunnen vermoeden."
„Maar waarom? Waarom heb je hem
maar niet dadehjk zelf mee teruggenomen
en mU dien vreeselijken dag van gisteren
gespaard?"
„Lief kind, ik vreesde een beetje, dat je
mij „onmanlijk" zou vinden."
„O"zei Else en werd vuurrood.
„Ook had het kunnen zUn, dat het be
sluit je berouwd had," ging hij verder met
een fUn lachje, „en voor dat geval wou
ik de mogelijkheid openhouden Argos te
doen verschijnen; dat hU zoo vóór zijn
tUd verschenen is, kon ik ook niet voor
zien."
„Neen, Rudolf," zei Else heftig, „dat is
alles bedenksel van je Je hebt het alleen
gelaten, omdat Je een te goed hart bezit
en omdat het tegen je eigen gevoel ln
was, Argos weg te doen, En omdat je
juist zóó bent, heb ik je zoo lief! Ik ver
moedde wel even, dat er iets achter moest
steken, want Je hadt onmogelUk zoo vroo-
lUk kunnen zUn, nadat je Argos gedood
had."
„Heusch?" vroeg hU verbaasd, „heb
dat vermoed?"
„Ja zeker, maar ik behoefde je dit niet
te toonen."
„Nu maar, je hebt Je prachtig be-
heerscht! Maar wat heeft die koffer daar
te beduiden?" vroeg hU opeens.
„O, die moest even naar den zadelma
ker," zei Else verlegen.
„Zoo, zoo, en dat taschje daar?"
„Ja, dat moet ook wat opgefrischt; bin
nenkort zouden we immers toch eens naar
mUn ouders gaan?"
„Ja. dat zullen we. Maar wat heb Ja.
Else?"
Als een pUl schoot mevrouw Bergen da
deur uit en de dokterskamer in en gTeep
iets van het bureau weg, dat zU tot een
prop verfrommelde en in haar zak weg
stopte. Argos rende zoo goed en kwaad
als het ging achter haar aan, terwijl ook
Rudolf langzaam vorderde.
„Wat is er, wat is er?" vroeg hij ver
wonderd.
„O, ik had iets op Je schrUftafel laten
liggen, wat er niet hoort," antwoordde
Else blozend en lachend .En opeens, kniel
de zU bU Argos neer, sloeg haar arm om
zUn kop en snikte: „Vergeef de vrouw
maar, hondje
Hoofdschuddend en glimlachend keek
haar man toe, en streek haar over hair
kroeskopje. Wat een klein, opgewonden
standje was toch zUn vrouwke!"
„Maar jU, JU begrijpt er natuurlijk niets
van!" pruilde zU half lachend, half snik
kend tot hem opziende.
Het eenige antwoord was de uitwisse
ling van een heel lnnlgen kus.
Vrij worstelen: „Ach geeft u dien heef
s. v. p. wat mosterd bU het vleesch."
Nu naar het bekende adres voor een goede sigaar tegen populalren prijs. Geweldige keuze in alle prijs
klassen van de goedkoope HERCULES van 2'/i ct. af tot aan de dure IMPORT SIGAREN, zUn in alle
soorten en verpakkingen voorhanden. Alles op te noemen is ondoenlUk, komt en ziet onze 3 geweldig
gesorteerde etalages, voor iedere beurs, voor iederen smaak een sigaar, sigaret of pijp. Vraagt deze week
onze OUDE PENALEN voor 4 ct. en P.T.T. 10 stuks voor 25 ct. - Onbreekbare BRUYÈRE PIJPEN voor
35 ct. met garantie. Telephoon 1126.
die onze rijwieln berijden, hoe de kwaliteit is. Van de goedkoopste tot de duurste, ze zUn alle in een woord
AF. Doet Uw keus uit onze sorteering van meer dan 300 stuks. Raleigh rijwielen nog steeds f. 62.—, een
prijs, die door niemland kan worden benaderd. Arm strong het Engelsche klasse-rijwiel in alle modellen
voorradig, waaronder de gewilde krulsframe met tr ommelremmen en 3 versnellingen. BerUdt ons Hol'
landsch reclame-rijwiel tot in de puntjes verzorgd, met origineele Torpedo-remnaaf voor ongelooflijk
lagen prUs. Ziet de etalages. Banden alleen de betere soorten. Dunlop, Englebert, Michelin. Hevea enz. van
af 36 ct. Jasbeschermers, kettingkastcn, zadels, lampen enz. een sorteering als nergens. Nog eenige tweed»
handsch dames- en heerenrijwielen, zeer goedkoop. Geen filialen. Teleph. 1126. (31
De Goedkoope Rijwielhandel, H. WALENKAMP Zn., Haarl.str. hoek Prinsessekad*
PERL-SINAS-FRAMBOZEN-CASSIS-GRAPE FRUIT
2—6
Is een zaak van vertrouwen
Wij leveren U het beste en
geven gratis advies.
Grondverf 40 ct. p. K.G.
Glansverf 50 ct. p. K.G. 1. k.
Japanlak 70 ct. p. K.G. 1. k.
DROGISTERIJ DE JONGH
Nieuwe Rijn 53 - Telef. 2596.
Te koop CHEVROLET, 4 deurs
Sedan de Luxe, slechts 40,000
K M. geloopen, nog als nieuw.
Prijs f. 375.—. Brieven Bur. v.
d. Blad onder No. 466.
GROOTE WONING f. 4.- p. w„
ook met pakhuis. 4841a
Rouwkooplaan 3, Voorschoten.
Vf*U« 6 Ma 1906, 7 uur n.m.
m het Notarishuis te Leiden,
AFSLAG van de n.v. perceelen,
in Ibod gesteld a. v.
Dubbel Woonhuis m. garage,
werkplaats en grooten tuin.
Rijn- en Schiekade 101, groot
474 ca. op i. 6 400.
Winkelhuis met ateonderlijke
bovenwoning en tuin Oude
Heerengracht 15/lSe, groot
266 ca., op f. 3.150.
Muis en erf Weetha venstraat
no. 10 op f560.idem nd. 12
cp f. 510.idem 14 op f. 530.-;
Werk- en bergplaatsen met
aJzónderl. bovenwoning Oude
Rijn 76, groot 282 c.a. op
f. 2.900.—; 448
Woonhuis m. tuin en schuur
Timorstraat groot 76 c.a.,
op f. 3200.
Huis en erf Oranjegracht 24,
groot 67 c.a., op f. 1.560.
Mr. H. M. A. COEBERGH.
Notaris, Rapenburg 31, Leiden.
De naam Hero is de beste garantie
voor zuiverheid. Hero's beroemde
vruchtendranken zijn stuk voor stuk
bereid uit heerlijk volrijp fruit... frisch
van smaak, zuiver van kleur, vrij van
alle chemische toevoegingen.
Elke Hero vruchtendrank geeft U door
zijn natuurlijke kwaliteiten nieuwe
kracht en heerlijke verkwikking.
Let dus op het Hero etiket.
Breestraat no. 152
huishoud - af deeling
heeft die gezellige Koffiemachines
rm ln voorraad tegen populaire
prijzen
Br zién 3 maten in de prijzen
4.75 5.75 en 7.40
Met geen enkel ander appa
raat zet U heerlijker koffie
ZIET DE ETALAGE. 390
daar van de zomer 'n plezier van hebben I
Denk U eens inheerlijk koel overal
in huis, zelis bij de grootste hitte. - Geen
broeierige slaapkamers, geen loenauwde
huiskamer of keuken. 464
En dat alles voor hèèl weinig geld, wemt
zijn afdoende en goedkoop I
Molensteeg 27
Tel. 1375
Na 6 uur 3247
LEIDSCHE MARKIEZEN- EN
ROLLUIKENFABRIEK van 1873
door EEM
r- Ia I r^c+vJI/vfeur
voor het MARANATHA-WEEK-END op 14 en 15 Mei aa. ln
zalen van „De Burcht" onder leiding van JOHANNES DE
HEER. Redacteur van „Het Zoeklicht". Onderwerp; De weder
komst des Heeren voor de Gemeente, voor Israël en voor de
V&lken. Nadere aankondiging volgt. 465
De voor de Leden Verplichte
Algemeene Jaarvergadering,
wordt gehouden op Vrijdag
avond 6 Mei 1938 om halfacht,
in het Patronaatsgebouw aan
den Schenkelweg. 404
iZoeterwoude, April 1906.
DE RAAD VAN TOEZICHT.
HET BESTUUR.
voor Hypotheek beschikbaar.
Lage rente - Inl. kosteloos.
Beëedigd Makelaar,
HOFSTRAAT 13 A - TEL, 81.
RIJNSBURG. 6588
met voor en achtertuin, gete-
Dwar»weteringkade 4, b.d.
atenbrug aan de Zijl.
s f.3.—.
5078a
ALGEMEENE VERGADERING
op 9 Mei 1938, der N.V. I. van
de Velde Co.'s Aannemers
lilaatschappij, ten kantore van
den Llquidateur, Emm al aan
no. 77, Oegotgeest. 466
Oegstgeeet. 30 April 1008.
I. ViAIN D(E VELDE P.Aan.
liquidateur.
Veiling van alle mogelijke
Tuinbouw-gereedschappen en
materialen, verder auto's, enz.
in de gebouwen van N.V. Hol
land's Bloembollenhuis, Lisse,
op Vrijdag 6 Mei a.s., des njn
2 uur. 452
Voor hen, die 'bij deze veiling
nog wenschen aan te sluiten
staat de gelegenheid open tot
Donderdagavond 5 Mei.
