Waar de Vrouw belang in stelt
De gulden middenweg
Voor weekend en vacantie
LEIDSCH DAGBLAD, Donderdag 28 April 1938
Derde Blad
No. 23953
RADOX
7?j(e Jaargang
Principes zijn goed, maar men moet er
ook van kunnen afwijken
Gemakkelijke, sportieve kleeding
een eerste vereischte
Wonderkinderen
Kleine wenken voor de
huisvrouw
Hebt u principes? Vele en vaste prin
cipes? Dan wensch ik u geluk, want dan
bent u gesneden uit het hout, waaruit de
flinke staatsburgers en de menschen-uit-
>én-stuk gemaakt worden.
Maar wijkt u ook nooit eens af van
die principes? Dan wensch ik u geen ge-
uk. dan heb ik eigenlijk een klein beetje
medelijden met u; want is een soepel
mensch niet te verkiezen boven een starre
Prinzipiën-Reiter"? Leeft bovendien de
mensch, die weet te geven en te nemen,
niet heel wat gelukkiger en dat is van
nog meer belang, in elk geval voor hem
zelf dan hij, die met op elkaar geklemde
taken, zonder rechts of links te zien. de
wegen afwandelt, die zijn principes voor
lem hebben afgebakend, overtuigd dat dit
de eenig juiste manier is om door het
even te komen?
We leven in een tijd van uitersten, van
hevig pro erf contra op allerlei gebied en
door velen wordt dat zeer toegjuicht, me
dunkt niet geheel ten onrechte. „Waarom
al die lauwheid en halfheid", zeggen ze,
beken kleur en durf uit te komen voor je
jrincipes". Nu is dat allemaal heel mooi en
;Jk verstandig mensch, die nog iets hecht
aan hel oud-Hollandsche gezegde „recht
door zee gaan", zal het hiermee eens zijn.
Maar, zelfs goede dingen kunnen in slechte
verkeeren. als we er te veel van krijgen
Want we leven niet alleen in een tijd
van uitersten, maar ook van totale en
snelle veranderingen, een periode van
dvergang misschien naar een rustiger tijd.
Wat vandaag als Iets nieuws wordt toe
gejuicht is morgen al weer ouderwetsch
en hierbij denk ik werkelijk niet ln de
eerste plaats aan de mode, die pu eenmaal
van ouds, met de ..vrouw", den naam heeft
van zeer variabel te zijn. Maar hoeveel
opvattingen en meeningen hebben de laat
ste jaren op velerlei gebied aanhangers
gevonden en weer verloren! En waar blij
ven we dan met onze vaste principes?
Zeker is het. in het algemeen gesproken,
hei wat gemakkelijker zich van een stel
vaste regels te voorzien en die door dik en
dun te volgen. Maar wordt zelfs bij het
toepassen van strenge wetsartikelen soms
niet wat. rekbaarheid betracht?
Er zijn al zooveel dingen zwaar en som
ber; laten we door een beetje souplesse in
onze opvattingen wat luchtigheid in het
leven brengen. Maar het is een heele toer
om te weten wanneer en in hoeverre we
hiUen afwijken van al te starre principes,
die voor sommige menschen het leven tot
een keurig kaartsysteem maken. Want we
willen ons ook weer niet de beschuldiging
van slapheid en onstandvastigheid op den
hals halen. Zijin zij, die wat plooibaarder
ajn, die wat luchtiger leven, daarom slech
te menschen, zonder ruggegraat? Zou
te', niet eerder een bewijs zijn van meer
persoonlijkheid, als iemand wel z'n leven
iancht volgens vaste lijnen, maar genoeg
kteixi wezen is om ook wel eens huiten
die lijnen om te gaan. zich niet als een
nummer van een verzameling beschouwt of
maar meeloopt met de groote massa als
volgeling van de, op dat moment heer
sende meeningen? Let u eens op, dat
juist de fijne geesten soepeler in hun op
vattingen zijn, elk geval afzonderlijk be
schouwen en eiken mensch een wereld op
zich zelf vinden. Het leven is toch ook geen
nvoderne autobaan, waarop de ruimte voor
ieder door rechte lijnen is afgebakend, Is
het niet veeleer te vergelijken met een
schJlderachtigen kronkelenden landweg;
he bochten doen de reis wat langzamer
voortgaan, maar leveren ook vaak onver
dachte vergezichten op; soms is de weg
jat eentonig, soms wat moeilijk te bewan
delen door de slechte bestrating, maar
toch vol afwisseling. En is niet alles beter
aan verveling? Op zoo'n weg vol variatie
als het leven is, komen we er eenvoudig
met. uitsluitend met starre principes.
Wordt het u ook zoo benauwd om het
hart, als u hoort beweren: „O nee, dat doe
uit principe nooit" of ,.Ik wil niets van
aie richting hoorendit is mijn mee
ring en daar houd ik me bij". Principieele
inenschen, natuurlijk niet alle. wor
den zoo gauw bekrompen menschen. Zij
teven in een afgesloten gebied en zien zelfs
i riet, dat er in de wereld nog iets anders
js dan hun kringetje, laat staan dat ze
|n andere meeningen nog iets goeds zou
den zien En zou het niet de bedoeling zijn,
dav we van de aarde een oord maken, waar
de menschen elkaar waardeeren?
Nu behoeven we het heusch niet alleen
jvcr gewichtige levensproblemen te héb-
ten om te ontdekken, hoe moeilijk het is
den gulden middenweg te vinden.
Wat kunnen vele menschen m het
•Pjlt me het te moeten zeggen speciaal
J ,y.rouwen, ook in de dingen van het
dagelijksch leven vaak moeilijk geven en
nemen: het is Dinsdag, dus de serre moet
ccn goede beurt hebben (nietwaar, in een
geordend huishouden behoort alles op tijd
neen beurt" te hebben!); maar het is na
eie regendagen voor het eerst prachtig i
zich" zoo<lat• de Pas herstelde huisgenoot
cn nu eens heerlijk zou kunnen zonnen.
t*11zou niet graag het aantal huisvrouwen
wie het werkelijk moeite kost in
£*>n geval af te wijken van de dierbare
reSris van het huis.
j er afgesproken, dat de kinderen
Baan* geval na 10 uur na*:' m°5en
®.-an wat op zichzelf een heel verstan-
^r.riaatregel is. Maar nu is er een
zifh Je o{ °P een andere manier doet
dunw6en uitz°nderingsgeval voor. Wat
dppri u' zullen ze later met meer waar-
hmni* aan U denken, als u voet bij stuk
en en aldus blijk geeft van flinkheid
cn. stand vastigheid
vaak overdreven? Wat te denken van oen
schooljongen, die in een speeltuin z'n limo
nade niet wou uitdrinken, omdat het glas
misschien niet goed gewasschen was. Hij
wts opgevoed in de vrees voor bacteriën
en ze stonden thuis op en gingen naar
bed met het woord „hygiënisch". En hoe
veel veranderingen- we in den laatsten tijd
niet hebben meegemaakt inzake voeding
en voedselbereiding ze zijn niet meer te
tellen! Tomaten uitstekend voor de ge
zondheid, vooral rauw! Na een poosje.
rauwe tomaten zijin heelemaal niet zoo
goed als wel beweerd wordt. Ik geloof, dat
ze op het oogenblik weer een „hausse"
beleven.
„Bruinbrood. uitsluitend bruim brood",
was het parool een aantal Jaren geleden.
Na eenlgen tijd: „bruin brood alleen is te
zwaar; afwisselen met wit". Daartusschen
door en er na hebben we bevliegingen ge
had voor Knaekebrot, Sanovit en hoe het
verder mag heeten voor volkorenbrood,
maar dan zonder zout enz. enz. Zou ook
op dit terrein de waarheid niet in het mid
den liggen? Iedere huisvrouw, die zich van
deze kwesties wat op de hoogte houdt, weet
nu wel, dat we ons gekookte voedsel eens
moeten afwisselen met vruchten en andere
rauwkost, dat we de spijzen niet te lang
moeten koken en vooral onze groenten
niet moeten „afkoken", omdat we dan een
aantal belangrijke bestanddeelen door de
gootsteen laten verdwijnen, dat veel spc-
ceiijen verkeerd zijn, enz Maar zou ook
hier weer niet de gulden middenweg beter
zijn dan het al te eenzijdige rauwe en zout-
looze voedsel ziektegevallen natuurlijk
daargelaten?
Zoo bij allerlei problemen ln het leven
de goede houding te vinden, den juisten
weg te kiezen, zonder ln de eene of in de
andere richting te overdrijven, vereischt
wel degelijk overleg en karaktervastheid.
„Den gulden middenweg bewandelen" is
heusch niet zoo eenvoudig als sommigen,
die den mond vol hebben over „halfheid"
en „lauwheid", wel denken.
CRITICA.
ZONDAG: Vleeschcroquetten. Kalfs
oesters. Bloemkool. Aardaopelen. Citroenvla.
MAANDAG: Runderlappen. Prei. Aard
appelen. Karnemelkpudding. Vanillesaus.
DINSDAG: Gestoofde sla in vuurvasten
schotel. Aardappelen, Runderrollade. Ra-
barbervla.
WOENSDAG: Kerryschotel ivan rest
rollade I, Kropsla. Griesmeelpudding met
gestoofde pruimen.
DONDERDAG: Groentesoep Ivan blok
jes!. Biefstuk. Spinazie. Aardappelen,
Vruchten.
VRIJDAG: Spinaziesoep, Gebakken
Schelvischfilets. Gekookte aardappelen.
Botersaus. Bietensla. Rijstebrij
ZATERDAG: Macaroni met ham en kaas.
Flensjes met abrikozen (koudi.
VEGETARISCHE MENU'S.
1. Kaascroquetten. Stoofsla, Aardappelen.
Bruine boter. Gort met rozijnen
2. Gebakken eieren. Veldsla of kropsla.
Aardappelpuree. Gesmolten boter. Rijste
taart.
3 Boonensoep. Stamppot van rauwe an
dijvie. Beschuit met kaas.
4. Aardappelsoep met kaas. Bietensla.
Aardappelen, Botersaus. Vanillevla met
rabarber.
RECEPTEN.
Het maken van croquetjes.
Croquetjes kunnen van verschillende be
standdeelen gemaakt worden. Men heelt
vleesch-, visch-, garnalen-, eier_ en kaas-
croquetjes. die eigenlijk wat de hoofdbe-
reidine betreft, allemaal op hetzelfde neer
komen.
Men begint met een dikke saus te maken
en neemt per d.L. vloeistof 2 gladafgestre-
ken eetlepels bloem en 1 afgestreken lepel
boter. Wil men nu croquetjes hebben, die
na het bakken van binnen wat vloeibaar
zijn, niet zoo melig, dan lost men hierin
1 blaadje geweekte gelatine oo. Bij kaas-
en eiercroquetjes wordt dit echter nage
laten. Door de saus roert men nu het fijn
gesneden vleesch. de garnalen of de visch
maakt men op smaak af met peper zout,
citroensap en fijngehakte peterselie. Op een
schotel uitgespreid, laat men de massa
koud worden. Het best kan men dit meng
sel 'smoigens maken en dan tegen het
eten de croquetten vormen. Is de massa
goed stijf, dan verdeelt men deze in zooveel
deelen als men croquetten maken wil
Voor het paneeren neemt men eenige
eiwitten en roert die uit. iniet schuimig i
met een paar druppels slaolie, om het
korstje na het bakken bros te hebben. Met
2 lepels vormt men nu de croquetten.
door telkens met den eenen lepel de massa
van de andere af te scheppen. Op een suik
artis papier doet men fijn paneermeel, rolt
hier het croquetje door en vormt het met
de hand bU. Daarna bedruipt men het aan
alle kanten met het eiwit, rolt het nogeens
door het paneermeel en bakt het vlug in
heet frituurvet (slaoliei bruin en knap
pend.
Bij het paneeren kan men niet „zuinig"
I zijn met het eiwit. Raakt het niet overal,
dan plakt het paneermeel niet goed vast
en vormt geen korstje. De croquetten ko
ken uit. wat men merkt door het sissen
van de olie. Gebeurt dit bij het bakken der
eerste croquetten. dan mag men ze nog
wel eens goed nakijken. Ook moet men
niet te veel croquetjes tegelijk in het vet
doen. dit koelt dan te veel af en de cro
quetten moeten te lang bakken. Ze moeten
er voorzichtig ingelegd worden invet een
schuimspaan en als ze uit het vet komen,
uitlekken op grijs papier. Op een schotel,
bedekt met een vingerdoekje, worden ze
opgestapeld en de schotel wordt gegar
neerd met versche of gebakken peterselie.
De dooiers kunnen gebruikt worden voor
een toespijs, b.v. caramelvla, vanillesaus,
en dergelijke.
Als men peterselie gaat bakken neemt
men een paar mooie takjes, spoelt ze af
onder de kraan en droogt ze heel goed
tusschen een doekje af. Als het frituurvet
wat bekoeld is. doet men de peterselie er
voorzichtig ln. cn heeft de deksel bij de
hand, om spatten te voorkomen.
Als de peterselie nog groen, maar heele
maal bros is. er uitscheppen, uit laten lek
ken en om de croquetjes leggen.
Benoodigdheden voor de verschillende
soorten volgen hieronder. Uit deze hoe
veelheden maakt men 8 a 10 croquetjes.
Vleeschcroquetten.
Benoodigdheden: 200 gr. gaar rund. of
kalfsvleesch. 2 dL bouillon of bruin van
lus met wat water verdund. 4 lepels bloem.
2 lepels boter. 2 blaadjes gelatine, peper,
noot. citroensap. 2 eiwitten, paneermeel.
Eiercroquetten.
Benoodigdheden 2 d.L. melk. 4 eieren. 4
lepels bloem. 2 lepels boter, peper. zout. pa
neermeel. 2 eiwitten, fijngehakte peterselie.
De hardgekookte eieren in stukjes ge
sneden door de saus roeren.
Vischcroquetten.
Benoodigdheden: 200 gr. resten gekookte
visch zonder graat. 2 d.L. melk 4 lepels
bloem. 2 lepels bo'er, 2 blaadjes gelatine,
peper citroensap. 2 eiwitten, paneermeel,
fijngehakte peterselie.
De in. kleine stukjes verdeelde visch door
de saus roeren, als de gelatine opgelost is.
Garnalencroquetten.
Benoodigdheden: 200 gr. garnalen. 2 d.L.
slappe visch- of vleeschbouillon. 1 d.L
loom of melk. 2' blad geladne. 4' lepels
'oloem. 2 lepels boter, peper, citroensap.
2 eiwitten, paneermeel, fijngehakte peter
selie.
De goed uitgelekte garnalen door de
saus roeren.
Kaascroquetten.
Benoodigdheden: 2' i d.L melk. 4' lepels
bloem. 2 lepels boter. 2 ons jonge kaas,
peper. zout. paneermeel. 2 eiwitten.
De in blokjes gesneden kaas door de
dikke saus roeren. Verdere bereiding als
vleeschcroquetten.
De violist Yehudi Menuhin en
lijn zusjes
schlen
of zullen ze mis-
an„_.uw nament van zwakheid meer
^Palingen?' U "U ee"S a*w'^l!t van
meiKcha1 scbled van de hygiëne is het
Vonrmt1 in den loop der eeuwen zeker
wruitgegaan, maar wordt ook hier niet
Heerlijk, dat de tijd nu spoedig weer
aankomt, dat we er met de fiets voor een
middag of een paar dagen op uit trekken!
Misschien wacht ons straks een blijde
Pinkstervacantie, misschien zijn het en-
kei een paar week-ends, die we ln volle
vrijheid bulten kunnen doorbrengen.
In ieder geval mag onze kleeding ons
niet hinderen: Zc moet integendeel in
harmonie zijn met het gestelde doel en
ons nog helpen, onze stemming van vrij
en blij menschenkind-met-vacantie te ver
sterken!
De figuurtjes op onze teekening van
deze week laten even zoovele „vondsten"
zien. die u misschien op een lumineus
idee brengen voor u zelf.
Geheel links ziet u een echt sportief
mantelpakje. De rok ls een z.g. portefeuille-
model van effen wollen stof. Het jasje
kan naar verkiezing van het zelfde of van
stof ln een afstekende kleur worden geko
zen. Heel aardig en vroolijk is b.v, een
combinatie van bruinen rok met blauw
jasje en gele bluose. De revers loopen
door tot op den schouder.
Daarnaast een echt gezellig .stelletje",
bestaande uit een rok van grijs tweed
desgewenscht kan ook de wijde fietspan-
talon worden gekozen met een vest van
grijs met rood geruite wollen stof. Het
boordje is van rood breiwerk, de ceintuur
van rood leer. Het vest sluit van voren
met een treksluiting.
Vervolgens: De zeer moderne plooirok
in combinatie met een gezellig vest van
waterdichte stof, dat zelfs nog een ca
puchon rijk is voor een heel erge bui.
Een geheel rechts een iets meer gekleed
costuumpje. Het bestaat uit een rok van
marineblauwe wollen jersey en een vest
van gebloemde cretonne, gevoerd met roode
jersey. Er wordt een witte gebreide trui
onder gedragen.
Heel aardig is hier de combinatie van
rood, blauw en wit.
EEN VETTE,ONZUIVERE HUID
kunt U gemakkelijk verbeteren door het gebruik
van Radox. telkens wanneer ge Uw gericht wascht.
Bij apothekers en erkende drogisten a f0.90
per pak cn 10.15 per klein pakje.
266
(Ingez. Med.)
Geschramde stoelleuningen.
Met den schoonmaak, als we alles nauw
keuriger dan gewoonlijk bekijken, blijkt
soms, dat de houten armleuningen van de
fauteuils vol schrammetjes zitten. Als de
schrammen niet te diep zUn kunnen we
het hcut weer mooi krijgen door een kurk
in lijnolie te dcopen en hiermee over de
leuningen te wrijven ln de richting van
het hcut.
Een stopje van hoofdhaar!
Het kan gebeuren, dat een pak van uw
echtvriend op een zeer in het oog vallende
plaats een klein scheurtje vertoont en dat
U er geen lapje van hebt om met de rafel
te kunnen stoppen.
Trekt U dan eenvoudig een paar haren
uit dit hebt U toch graag voor hem over!
en stop het scheurtje hiermee. Als U
het zorgvuldig doet, is het zeer sterk en
vnjwel onzichtbaar.
De beroemde violist Yehudi Menuhin met
zijn moeder en zijn twee zusters, linke
Hephzibah en rechts Yalta.
Bijna waren we geneigd te gelooven, dat
onze tijd geen ..wonderkinderen" meer op
levert. dat de tijd van de musicale families
de Mozarts, de Bachs. de Chopins be
hoorden daartoe vporgoed voorbij was?
Maar nu verschijnt daar een paar jaar ge
leden opeens in ons midden een schooljon
gen Yehudi Menuhin, die een waar muzi
kaal genie is. Hij speelt en de wereld staat
verbluft en nauwelijks is zij van haar ver
bazing bekomen of een andere Menuhin.
zijn zusje Hephzibah evenaart als pianiste
haar genialen broer. En nu is er nog een
derde zusje. Yalta: phenomenaal pianiste
en als de beloften vervuld worden
even geniaal componiste.
Het schijnt dat ln dit kleintje, dat nog
niet in het openbaar optreedt, zeer onge
wone talenten schuilen. En wie zegt n»
nog, dat onze tijd zoo „gewoon" is?
Yehudi werd in Amerika geboren als
zoon van een Joodschen Russischen vader
en een Georgische moeder. Een gloeiend
enthousiasme voor muziek leefde in deze
beide jonge menschen. Waarschijnlijk was
dit wel de groote kracht, die hen samen
bracht: tenminste ze gingen er zoozeer
ia op. dat ze heel vaak ten middagmaal
oversloegen om een concert te gaan hoo
ren. Muziek was hun voedsel, hun levens
element. dat ze meer dan al het andere
op de wereld noodig hadden.
Zoodra Yehudi groot genoeg was om uit
te gaan. besloot zijn moeder liever dan
van haar concerten af te zien hem mee
te nemen.
..Andere moeders sleepen haar haibies
mee in de groote warenhuizen" zei ze. En
Yehudi was een bijzonder zoet kind.
Zoo kwam het dat het. kereltje inplaats
van met wiegeliedjes met Bach. Beetho
ven en Brahms in orkestuitvoering werd
ontvangen, zoodra zijn oogjes voor deze
wereld opengingen. Hij dronk de muziek
letterlijk met de moedermelk -in.
Yehudi was twee jaar en een schat van
een jongen met een blank gezichtje en
zonnige oogen, de trots van de buurt.
Vriendelijke buurvrouwen en tantes brach
ten hem speelgoed maar hij bekeek het
even en gooide het dan weg en zette een
keel op.
„Hij wil een viool", zei zijn vader en
hoewel iedereen er hem om uitlachte,
rustte hij niet voor het kleintje zijn viool,
een échte, bezat.
Toen was Yehudi gelukkig. Hij liet zijn
schat niet meer los.
Korten tijd daarna kreeg het jongetje
een leermeester, die spoedig ontdekte, wat
een rijkdommen aan genie en bijna bo-
venmenschelijk kunnen hier verborgen la
gen. Hij liet het kind studeeren als een
man. Vijf jaar later werd de kleine Menuhin
solist bij het philharmonisch orkest te San
Francisco.
Na Yehudi zijn in dit gezin nog twee
meisjes geboren: Hephzibah en Yalta. Ze
lijken op hun broer met zijn fijn, zonnig
gezicht en in het hart van de ouders leeft
de stille hoop. dat ze ook haar deeltje
zullen hebben van zijn genie. Hephzibah
is een lachebekje, maar als haar broer
speelt, wordt haar gezichtje doodernstig.
Hoort ze bekende klanken?
Eens op een dag zet ze een paar onhan
dige babyhandjes op de piano en ze wil
het instrument niet meer verlaten. Als ze
zes jaar oud is speelt ze beter dan de
meeste volwassenen.
En terwijl de naam van Yehudi over de
heele wereld weerklinkt, vergeet de vader
de rest van zijn gezinnetje niet. Hij stapt
met zijn beide meisjes naar een groot pia
nist. maar die trekt de schouders op ..Ik
geef geen les aan kinderen". De vader
dringt aan en intusschen stapelt Hephzi
bah een paar kussens op elkaar en gaat
voor de piano zitten. Ze speelt Mozart
uit instinct of uit geestverwantschap met
dat andere wonderkind?
De groote man kan zijn ooren niet ge
looven. Als het uit is, wil Yalta ook spelen:
ze klimt eveneens bij de piano en speelt
met. ongeioofelijke virtuositeit. De leeraar is
gewonnen: hij heeft voorgoed zijn lot aan
dat van de twee kleine meisjes verbonden.
En nu speelt Hephzibah al drie jaar
lang in gezelschap van haar broer, al
heeft ze hem. volgens de meening der des
kundigen. tot dusver niet in grootheid ge
ëvenaard.
Weldra zal ook het nestkuikentje aan
de beurt komen. Haar talent schijnt meer
scheppend te zijn. Misschien wordt zij
componiste of schrijfster. Wie zal het zeg
gen?
Het geniale drietal heeft een prettig le
ven, zonder haast of overspanning. Het
vorige jaar hebben de concerten van
Yehudi anderhalf miilioen opgebracht.
Hierdoor konden ae ouders de engagemen
ten beperken en hun kinderen de vrijheid
geven, echte kinderen te blijven.
Het vermoeiende en zielige gejaag van
het. eene concert naar het andere, de el
lende van zoo menig „wonderkind", is hun
gelukkig bespaard gebleven!
