Drie ministers op de „Java'' - Huwelijk van Koning Zogoe van Albanië
LEiDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
Een goede zakenvrouw
79s/e Jaargang
FEUILLETON
BET HUWELIJK VAN KONING ZOGOE VAN ALBANIë. -
Telegrafisch overgebrachte foto van de huwelijksplechtigheid te
Tirana. Naast den Koning, graaf Ciano, de Italiaansche
minister van buitenlandsche zaken.
HET MINISTERIEEL BEZOEK AAN DE „JAVA". - Tijdens
het schieten bij de luchtatweeroefeningen. houdt minister Co-
lijn de ooren dicht. Rechts de commandant van de ,,Java" kapt.
ter zee L. F. Klaassen.
HET MINISTERIEEL BEZOEK AAN HR. MS. KRUISER „JAVA".
De ministers J. J. C. van Dijk, Ch. J. I. M. Welter en dr. H. Colijn slaan de
oefeningen met de 40 m.m. luchtdoel mitrailleurs gade.
DE FRANSCII-BRITSCIIE BE
SPREKINGEN. De Fransche
ministers Bonnet (links) en Dala-
dier (midden) bij aankomst te
Croydon. Rechts Lord Halifax
HET HUWELIJK VAN DEN KONING VAN
ALBANIë. De vier gesluierde bruidsmeisjes vaa
Koning Zogoe's bruid.
DEFORELLENKWEEKERIJ VAN DE NED. BEIDE-MAATSCHAPPIJ TE GULPEN de
grootste in Europa, heeft het druk in verband met het nadcTend vreemdelingenbezoek aan ons
land. Een kijkje op eenige der 48 kweekvijvers.
DE EX-KEIZER V AN DUITSCHLAND bezocht gister
middag de bollenvelden en verbleef eenige uren in Zand-
voort. De ex-keizer neemt afscheid van Prinses Hermine
die nog eenige dagen in Zandvoort blijft.
MINISTER DE WILDE maakte een proeftocht
met het Rijks Recherche vaartuig „Sinninghe Damsté"
op 't IJsselmeer. De min. met den ontwerper, den
^ïeei^d^Voog^^ii^e^^ouwer^V^d^^ie^^entsch.
door HERMAN ANTONSEN.
9)
...Och", antwoordde Jonathan peinzend,
..'k zou waarschijnlijk levensverzekerings
agent moeten worden of iets dergelijks en
'k geloof niet, dat me dat zou bevallen. Bo
vendien voel ik nog al wat voor die wan
kele scheepvaartlijn. Ik heb altijd gedacht.
aa''k er nog wel eens iets van zou maken"
De rechter nam hem eens op. Hij was
a!starcimeling van zeevaarders, die op
nat wijde water zaken hadden gedreven,
ne achterkleinzoon van een zeeschuimer
Abias Blair genaamd. De rechter gromde
eens.
..Wanneer had je gedacht daaraan te be
ginnen?" vroeg de rechter.
„Zoover heb ik nog niet gedacht", gaf
Corry toe. Hij sloeg achter zijn rug de
handen ineen en keek peinzend voor zich.
„u weet ook wel, toen lk dat directeur
schap voor het eerst op me nam, zat ik
v°l plannen en ideëen. En mijn mededi
recteuren, die reeds voor mijn geboorte
feeders waren en met vader jarenlang de
«aak bestuurden, glimlachten eens en ga-
'en me den raad. maar wat te gaan knik
keren. Had ik ooit voor de mast gevaren?
Wist ik iets af van kostenberekening,
an het stuwadoorsvak, van vrachtprijzen
"Passagier-vervoer? Dat was Grteksch
r Wat wist ik dan van scheepvaart
af? Niets. Ik zag in dat ze gelijk hadden
en bleef hun uit den weg. Maar lk ben
altijd trotsch op de Blair Lijn geweest, en
ze stelen me die niet af dan over mijn
lijk!
„Enfin, ik zal zien, wat ik met betrek
king tot dat buitengoed voor je doen kan",
zei de rechter. „Blijf je hier nog een paar
dagen?"
„Het is een afscheidspartijtje", antwoord
de Corry, ja knikkend. „Er komt een heele
bende uit de stad over. Komt u ook mee?"
Verscheidene wagens reden de oprijlaan
van Port o'Call in, toen Jonathan aan
kwam. Hij liep de breede gang binnen en
bukte zich om Lord Byron los te maken
van zijn ketting.
„Ga bulten maar wat ravotten, jongen",
zei hij tegen het groote dier. „Misschien
is het de laatste keer, dat je de kans krijgt"
Hij streelde den hond en deed de voor
deur voor hem open. Dan liep hij de zit
kamer binnen. Vier lui, die er al zaten te
bridgen, riepen hem een welkomstgroet toe.
Dick was bezig cocktails in te schenken
voor een gezelschap dat op den divan zat
te wachten.
„We doen maar, naar gewoonte, of we
thuis zijn", riep hij joviaal. „Waar heb Jij
gezeten?"
„Ik moest rechter Lane even spreken'
antwoordde Jonathan. „Geef mij er ook
een".
„Neem er twee. Zeg, daar zit Carol ook.
„Dag!" begroette Corry haar stralend en
overhandigde haar een glas.
„Ik ben hier in lang niet geweest", zei
Carol. „Het is een prachtig buiten".
„Juist.prachtig. Je hebt er een goe
den kijk op".
„Een dezer dagen, Corry". zei ze glim
lachend. „zul je iets heel leuks tegen de
lui hier vertellen. Dusneem het een
beetje bedaard op. Ik ben geen meisje dat
gekheid met zich laat maken".
Plummer, de hulsknecht, kwam zeggen,
dat er voor hem opgebeld werd. Uit New-
Tork.
„Ik ben zóó terug", riep Corry en Carol
zei: „Ja, doe dat. Ik zal zoolang je plaats
bewaren." En met een zuchtje voegde ze
eraan toe: „Zooals ik al zoolang gedaan
heb!"
Meggs was aan de telefoon.
„De Nationale Bank heeft uw aandeeien
verkocht, mijnheer", zei hij schor.
Er volgde een stilte.
„Wacht eens even!" beval Corry. „Ik
snap dat maar half. Wat heeft die bank
gedaan? Zeg het wat langzamer."
„Uw aandeeien verkocht, mijnheer. Ze
hebben u uitgekocht."
„Niet waar!" riep Corry heftig.
„Tja.toch is het zoo. mijnheer", hield
Meggs vol. „U hebt niet op tijd bijgepast".
„Maarmaar niemand wil die aan
deeien immers koopen?"
Hij hield op. Niemand wilde die aandee
ien hebben, dat was zoo, maar blijkbaar
was er toch een kooper komen opdagen.
„Weet je het heel zeker, Meggs?" vroeg
hij verbluft.
Meggs wist het zeker.' Heel zeker.
„Verdraaid!" bromde Jonathan Blair.
„De Nationale Bank heeft mijn aandeeien
verkocht Wie.... ik bedoel. aan wie
verkocht?"
„Aan een zekeren Valentine Ransome.
mijnheer."
„Ransome? Nooit van gehoord".
„Mijnheer Blair". zei Meggs bescheiden.
„Waarschijnlijk zult u liefst wel een stel
andere aandeeien in handen krijgen in de
plaats van die u verloren hebt. Enzoo
gauw mogelijk, mijnheerals ik een
raad mag geven".
Dat beteekende in de taal van Abias
Blair: „Ga op je hemd staan, als je niet
wilt, dat het wegwaait!"
„Juist", zei Jonathan. „Geef me het num
mer van Dresser eens even, Meggs...."
Hij belde Dresser op, een der directeu
ren. die eens gezegd had, dat hij zijn aan
deeien graag kwijt wilde, als er kans toe
was. „Hallo, mijnheer Dresser? Met Jona
than Blair. Ik bel u even op, om u te zeg
gen. dat ik graag uw aandeeien zou over
nemen, nu we het toch niet eens kunnen
worden overWat? Wat zegt u daar
mijnheer Dresser?"
Er volgde een pauze, waarin er een uit
drukking op zijn gezicht kwam van iemand
die net op een schorpioen was gaan zitten.
„Hé?" vroeg hij suffig. „Hebt u ze ver
kocht? Zoudt u me willen vertellen, wie
de kooper is?W a t?"
Hij hing den hoorn op en liet zich op
een stoel vallen.
„Ik zou wel eens willen weten, wat dat
te beteekenen heeft!" mompelde hij in
uiterste verbazing.
Hij belde Meggs weer op en drentelde
ongedurig rond. toen de verbinding wat
lang uitbleef.
.Meggs! Dresser heeft zijn aandeeien
verkocht aan Valentine Ransome door be
middeling van de Seabord Trust Company.
Wie is voor den drommel die Ransome?"
Meggs had er geen flauw benul van.
Verbluffend! Werkelijk verbluffendl
„Ik heb een gevoel, alsof ik geblinddoekt
met iemand aan het boksen ben", mom
pelde Jonathan. „Lmister eens. Koop jij de
andere aandeelhouders op. We moeten
zorgen, dat we dien Ransome de baas blij
ven. Zie optie be krijgen op zooveel aan
deeien. dat we in staat zijn
Hij keerde naar de zitkamer terug in een
toestand van onrust. Een half uur later
belde Meggs hem nogmaals op en zijn stem
klonk gedrukt en angstig.
„Ik ben bang, mijnheer, datvoor
zoover ik te weten kan komenop het
oogenblik ziet het er naar uit. of Hij
kuchtte een paar maal. „Mijnheer Ran
some heeft zich het grootste aantal stem
men weten te verwerven
„Het grootste aantal stemmen in de Biair
Lijn! Meerderheid in de directievergade
ring! Maar dat bestond niet! Het klonk
zelfs onrechtmatig! Nog nooit, sedert de
grondvesting der maatschappij, had iemand
anders dan een Blair het commando ge
voerd. Misschien zou de naam zelfs '.vor
den veranderd! Zou het de Ransome Lijn
worden! Wat een strop!
„Ongetwijfeld zult u wel graag zoo gauw
mogelijk hierheen komen, mijnheer", hoor
de hij Meggs zeggen. „Ik weet werkelijk
niet. wat ik moet beginnen".
„Ik kom dadelijk!" riep Corry. „Probeer
ondertusschen alle aandeeien machtig te
worden, die Ransome nog niet in handen
heeft!"
Grommend en vloekend ging hij zijn jas
halen. Hij liep even de zitkamer ln. om
zijn gasten te vertellen, dat hij onmiddel
lijk naar New-York moest.
(Nadruk verboden) (Wordt vervolgd)
