Ons Kort Verhaal
Kom terug!
LEIDSCH DAGBLAD - Derde Blad
Zaterdag 2 April 1938
F inancieel-Economisch
Weekoverzicht
De algemeene cultuurdaling
67
IMEZCMEV
/TUKKIN
STARK's SS
UI Hlll\ O pasta
Gevolgen en oorzaken
der instorting
DAGBLADRECLAME
nat 1 vort qetchiAikeM.
THIJS IJS M BE WOUDREUS
Roosevelt's falen op economisch
gebied.
(Van onaen financleelen medewerker).
De door nagenoeg alle economen,
Industrleelen, zakenlieden, staatslieden
nog enkele maanden geleden als „tij
delijk" gekenmerkte economische re
actie heeft de laatste twee weken een
intensiteit gekregen, die haar het ka
rakter van tijdelijkheid moet doen ver
liezen. Wat zich op het oogenbllk ln
het zakenleven, op beurzen en goede
renmarkten afspeelt, ts zeer zeker niet
meer een ondergeschikte beweging bin
nen het algemeene conjunctuurverloop
doch heeft zich ontpopt als een voor
vrijwel iedereen volkomen onverwachte
algemeene conjunctuurdaling, welke
zoo nu en dan zelfs catastrophale af
metingen schijnt aan t« nemen.
Het schijnt, dat de aanhangers der Ame
rikaansche Dow-theorie Inderdaad met
hun prognoses gelijk hebben gekregen.
Deze theorie werkt met dagelljksche, we-
kelijksche. maandelijksche, Jaarlljksche en
cyclische indices. Zij gaat hiervan uit, dat
ln de aandeelenkoersen feitelijk de geheele
conjunctuur en alle conjunctuurverwach
tingen samenkomen, dus al het bekende,
al het slechts bij Insiders bekende, alle
verwachtingen, alle hoop, alle vrees. In ze
keren zin verdlsconteeren de koersen dus
de toekomst. De ervaring heeft den Dow-
theoreticl nu geleerd, dat wanneer tijdens
een dalende conjunctuurbeweging bijv. het
Indexcijfer van Amerlkaansche industrlee
len bij zijn wekelijksche of maandelijksche
schommelingen telkens weer valt beneden
het vorige weerstandspunt, de daling zich
zal moeten voortzetten.
Welnu, het indexcijfer van indu-
strieelen heeft deze week het laagste
weerstandspunt van November j.L met
kracht doorbroken en hieruit conclu
deert men. dat een verdere daling on
vermijdelijk is.
Tot zoover de grauwe theorie. De prac-
tljk is echter niet minder grauw. „Zwarte
dagen" op de New-Yorksqjie, Londensche
en Amsterdamsche effectenbeurzen, wisse
len elkaar af. Nauwelijks wordt hier wat
weerstand getoond, of ginds vinden weer
grootc vrijwillige of gedwongen liquida
ties plaats, die de geheele markt meesleu
ren Ter verduidelijking van de heftige
reactie, welke den laatsten tijd ook de
Amsterdamsche beurs heeft aangetast, vol
gen hier de koersen van enkele leidende
londsen op Woensdag J.l. vergeleken met
de hoogste en laagste koersen van 1937
en die van den dag vóór de devaluatie van
den gulden.
30Mrt. laagste hoogste vóór
1938 1937 1937 devalutie
Koninklijke 287 1/2 314 452 1/2 294
Philips 243 3/8 255 392 168
Unilever 135 3/8 131 177 1/2 118 7/8
Adam Rubb. 166 3/4 188 349 1/2147
H. V. A. 381 1/4 379 565 284
Sch.v. Unie 99 1/8 104 3/4 161 57
Deze cijfers verelschen geen nadere toe
lichting. Men ziet eruit, hoe, ln aanmer
king genomen dat de vóór-devaluatle-
koersen feitelijk met 5/4 moeten worden
vermenigvuldigd om vergelijkbaar mate
riaal te krijgen, alle koersen die van vóór
de devaluatie bedenkelijk zijn genaderd,
sommige zelfs onder dit punt zijn ge
daald (Koninklijke, Unilever, Amsterdam
Rubber).
Indien wij ons even aan een zeer ruwe
schatting zouden mogen wagen, dan
ramen wij de daling der beurswaarde
van Nederlandsche aandeelen geduren
de Maart op een 606 millioen gulden!
Zij, die bij den ontzaglijken overvloed
aan braakliggend geld ln Nederland voort
durend gewaarschuwd hebben tegen het
zich haLs over kop begeven ln de aandee-
lenmarkt (hetgeen door vele kleine effec-
tenlieden inderdaad was „getipt"), hebben
dus wel in alle opzichten gelijk gekregen.
De gevolgen.
De consequenties van deze ineenstorting
zijn nog nauwelijks te overzien. Het kan
haast niet uitblijven, of vele kleine com-
missionnalrs, die den laatsten tijd toch al
niet wisten, hoe het hoofd boven water te
houden, zullen met groote moeilijkheden te
kampen krijgen. Hetzelfde geldt voor me-
nigen particulier, die naast een dalend
rente-inkomen en hoogere belastingen zich
thar.s ziet geplaatst voor een aanzienlijk
kapitaalverlies. Ook de Nederlandsche
schatkist zal in den vorm van lagere be
lastinginkomsten den invloed der beurs-
daling ondervinden. De koopkracht zal on
getwijfeld vei der dalen en vele onderne
mingen zullen haar omzetten en winst
marges zien afnemen, hetgeen de practisch
nog ongewijzigde werkloosheid op haar
beurt weer zal doen vermeerderen. Ook de
dividend-politiek over het afgeloopen jaar
wordt hierdoor reeds beïnvloed. Zoo zien
wij, dat de K.N.S.M. van een bedrijfswinst
van 5.49 millioen gulden niet minder dan
zés zevenden reserveert. Slechts een be
drijf als Fokker, dat thans grootendeels
op defensieopdrachten steunt, is in staat
een ietwat liberaler dividendpolitiek te
voeren, hoewel ook hier uit de groote be
drijfswinst aanzienlijk gereserveerd is. Het
is bij deze ontwikkeling van beurzen en
conjunctuur begrijpelijk, dat op de Neder
landsche kapitaalmarkt een plotselinge
omwenteling is ontstaan, waarbij aan alle
conversies (faire en unfaire) een eind is
gekomen.
De oorzaken.
Wij hebben ons tot dusverre met theorie
en practljk der jongste reactie bezig ge
houden. Thans dienen wU ons te verdiepen
in het voornaamste: de ware oorzaken de
zer instorting. ZIJ zijn te vinden in de iet
wat verlate doorwerking van het bewust
zijn. dat wij ons op het oogenblik bevin
den ln een periode van ernstige politieke
spanning, die toevallig en ongelukkigerwijs
samenvalt met de haast volslagen ineen
storting van Roosevelt's politiek van con-
junctuurbehecrschlng. Men vergete toch
niet. dat in twee deelen der wereld een
bloedige strijd wordt gevochten, dat alom
met den sabel wordt gekletterd, dat de
klove tusschen fascisme en democratie
steeds grooter wordt en dat „the man in
the street" zijn oorlogsbeduchtheid niet
onder stoelen of banken steekt. Men ver
gete niet, dat een overwinning van Franco
tallooze onvoorziene conflicten zal opwer
pen. Men vergete niet. dat de Fransche
vakvereenlgingen steeds radicaler metho
des gaan invoeren. Kan men onder deze
omstandigheden een opgewekte beurs ver
wachten?
En toch speelt naar onze meening
de internationale politiek deze week
niet de hoofdrol, getuige het feit, dat
de kapitaalvlucht naar Amerika een
plotseling einde heeft genomen en zoo
nu en dan zelfs de dollar een zeer
zwakke tendentie heeft vertoond. De
Jongste hevige liquidaties schijnen
veeleer haar oorsprong te vinden in
het Amerikaansch economisch leven
zelf en de volslagen ontmoediging van
hen, die nog op een voorjaarsopleving
hun hoopvolle verwachtingen hadden
gebouwd. Die voorjaarsopïeving Is te
eenenmale uitgebleven. De matige stij
ging van de bedrijvigheid in de staal
industrie is te onbelangrijk dan dat
men ln haar een teeken van herstel
zou kunnen zien.
De automobielproductie is sinds het vorige
jaar met bijna de helft gedaald. Het ver
bruik van grondstoffen blijft sterk achter
bij dat van het vorige jaar: men dekt
slechts de noodzakelijkste behoeften.
Roosevelt.
Wat doet de „conjunctuurbeheerscher"
Roosevelt tegen dit onheil?
Hij bestudeert rapporten betreffende de
reorganisatie der spoorwegen of hij fulmi
neert tegen de „60 rijke families", het „uit
buitend kapitaal", hij elscht hoogere loo-
nen, zonder zich er om te bekommeren,
waaruit deze hoogere loonen betaald moe
ten worden; hij verhoogt het wantrouwen
en iaat zich op den koop toe door den
Senaat nog ruimere bevoegdheden verlee-
nen, teneinde zijn New-Deal-principes te
kunnen doordrijven. De historie zal eens
over Roosevelt moeten oordeelen.
Wij meenen reeds thans te kunnen
vaststellen, dat dit oordeel zal luiden,
dat Roosevelt op sociaal gebied onge
twijfeld iets heeft bereikt, doch op eco
nomisch terrein volkomen heeft ge
faald.
Toch willen wij ditmaal op Roosevelt's ba
lans ook eens een creditpost plaatsen: zijn
doortastend optreden ten aanzien van het
nabuurland Mexico, dat zich Sovjet-Rus
sische manleren aanmatigt. De vorige
week hebben wij reeds het een en ander
medegedeeld over de oorzaken, die Presi
dent Cardenas geleid hadden tot de eigen
machtige onteigening van alle buitenland-
sche petroleumbelangen. Roosevelt heeft
hierop langs twee wegen geantwoord. In
de eerste plaats heeft hij Mexico een hof
felijk doch terdege op pooten staand pro
test gestuurd, waarin met zooveel woorden
wordt geëischt, dat voor alle onteigende
belangen volledige schadeloosstelling zal
worden betaald, daarbij waarschijnlijk wel
wetende, dat Mexico die schadevergoeding
nimmer zal kunnen opbrengen. Daarnaast
heeft hij zijn toevlucht genomen tot een
tweede, zeer logisch en zeer drastisch mid
del: hij heeft per 1 April de overeenkomst
opgezegd, waarbij de Ver. Staten van
Mexico 5 millioen ounces zilver per maand
koopen. Deze overeenkomst maakt deel
uit van het Amerikaansche zilveraankoop-
program, dat feitelijk reeds sinds geruimen
tijd een fiasco was gebleken: met het doel
de Amerikaansche zilverproducenten te
steunen en in de metaaldekking een ver
houding 75 pCt. goud: 25 pCt. zilver te
scheppen, hadden de Ver. Staten een hoo-
gen zilverprijs vastgesteld en mede door
speciale verdragen met Mexico. Canada en
China de zilvermarkt kunstmatig op peil
gehouden Het bleek echter, dat men de
gewenschte verhouding nimmer zou berei
ken en dat het zilverprogram eigenlijk min
of meer een blok aan Amerika's been was.
Het conflict met Mexico Ls thans gereede
aanleiding geweest, om in het zilverpro-
gram wijziging te brengen. Amerika heeft
tegelijkertijd den aankoopprijs voor bui-
tenlandsch zilver verlaagd en daarmede op
de zilvermarkt weliswaar een desorganisa
tie teweeggebracht, maar het richt hier
mede een pistool op de borst van Mexico,
dat zijn machtige zilverbelangen thans
ernstig bedreigd ziet. Met belangstelling
mag men nu toezien, hoe Cardenas zich
uit zijn benarde positie tusschen 't pistool
op zijn borst en de dreigende arbeiders
vuist achter hem zal kunnen bevrijden.
Met zorg en ervaring kiezen wij Uw objec
ten voor beleggging, behandelen wij hypo
theken en verzekeringen, beheeren wij Uw
vaste goederen, voeren wij opdrachten uit
voor bouw en verbouw.
VAN DER DRIFT Co.
OUDE VEST 29 - TELEF. 513
Bijk. Oegstgeest, Emmalaan 9 - Tel. 3904
615 (Ingez. Med.)
door J P. BALJÉ.
Met een zucht legde Frans van Maren
zijn pen neer en las toen het laatste ge
deelte van zijn brief nog eens over:
en je zou ervan versteld staan,
als je zag hoe in één week tijds alles ver
waarloosd ts. Werkelijk. Annie ik begrijp
nóg niet. hoe je het hebt kunnen doen,
en mij hier voor den boel alleen hebt
laten zitten.
Toettie. de poes. waar je zoo op gesteld
bent. loopt in het huk rond als een
schim. Ze zóékt le. Het arme dier ts op
het oogenblik vel over been en eet vrij
wel niets. Als ze me aankijkt zie ik in
haar oogen maar één vraag: Waar is
Anme. mijn goeie vrouwtje gebleven?
Heusch. Annie, bedenk ie niet langer
en kom bil me terug Ik hou het zoo
niet langer uit zonder jou! Wees nu niet
hardvochtig, maar kom!"
Toen Annie dien brief las. kwam er een
fijn glimlachje om haar mond en ze knikte
tevreden Haha. meneer Frans van Maren
moest het maar eens voelen wat het was.
te leven zonder zijn Armie. Altijd maar
mopperen, steeds maar opmerkingen op dit
en op dat. „Vleesch ls weer niet gaar!" ..De
pap is aangebrand". „Had je daar nu niet
een beetje meer zout in kunnen doen?" Nu
zag htl eens. wat het was zonder haar! Al
leen bli de passage over de poes had ze
niet geglimlacht. Toen was er een floers
voor haar oogen gekomen en even had ze
met haar zakdoek haar neus moeten dop
pen Tja. dat arme. lieve beest Maar ze
moest hard blijven, het was een smerige
speculatie van hem op haar vrouwelijk
gevoel
Een week later kreeg ze een expresse,
brief. Het was een jammerkreet.
er is op het oogenblik in het
heele huis geen pan meer schoon. Ben
je heusoh zoo hardvochtig. Annie. dat je
me zoo verder laat sukkelen? Laat ik je
eerlijk bekennen, dat ik een daghitje
geprobeerd heb. maar het stomme kind
heb ik na twee dagen de deur uit moeten
werken. Ze was onbruikbaar En nu zit
ik met de handen in het haar. Kom te
rug! Als je het reisgeld niet hebt, tele
grafeer dan. dan stuur ik ie een telegra
fische postwissel.
Ik reken er op, beste meld. dat je on
middellijk komt. Toettie houdt het zeker
niet langer dan drie dagen meer uit.
Bovendien, het lijkt me toch ook on
verantwoordelijk van je. dat je je arme
moeder zoo lang tot las* bent Zeker, met
een s'liven kOD naar ie moeder terugge
gaan. da, is allemaal prachtig, maar heb
je er wel aan gedacht, hoe armoedig het
menschje het heeft, hoe ie haar tot last
bent? Kan je het met ie geweten over
eenbrengen. de laa'ste centen van het
oude mensch oo *e maken?
Kom ,e;uz! Vergeet de booze woorden,
vergeet, wat ik wellicht misdeed, maar
laat me nier langer alleen!"
Peinzend zat ze wel een half uur lang
met den brief in haar handen. Er was een
Daling overal.
Niet alleen de zilverprijs heeft deze week
een zware daling vertoond, ook vrijwel alle
andere goederenmarkten hebben zich in
sterk dalende richting bewogen. Vooral de
hevige val vah den rubberprljs heeft de
aandacht getrokken. Zij werd veroorzaakt
door de negatieve beslissing van het Int.
Rubber Comité, voorloopig geen wijziging
in de uitvoerquota aan te brengen. Hoewel
een verlaging der quota voor het tweede
kwartaal ongetwijfeld ernstige technische
moeilijkheden zou hebben meegebracht,
hadoen velen niettemin verwacht, dat het
Comité "niet zou schromen, drastische
maatregelen te nemen om in de treurige
statistische positie van het product en in
den prijs verbetering te brengen Het Co
mité heeft het niet aangedurfd en heeft
nogmaals bewezen, dat het feitelijk volko
men machteloos is, zijn voornaamste oog
merk, het handhaven van een redelijk
prijspeil, te verwezenlijken. Een dergelijke
houding moet het vertrouwen in het rub-
berrestrlctleplan wel terdege schokken. D
rubberprijs is thans aangeland, op een peil
dat c.a. 60 pCt. lager ligt dan dat van een
jaar geleden. Op het huidig prijspeil is er
geen enkele onderneming meer in Ned.-
Indië. die haar afschrijvingen kan verdie
nen, laat staan een bedrijfswinst behalen.
Wel zijn de juichtonen, die aanvang vorig
jaar hebben weerklonken, zwaar gestraft!
Frankrijk.
Terwijl wij dit schrijven, bereidt Blum,
temidden van politiek gekuip en stakings-
gewroet. zijn geheimzinnig financieel pro
gram voor, dat dit week-end aan de Ka
mer zal worden voorgelegd. Men spreekt
reeds van het in het leven roepen van
twee broeder-francs, een binnen- en een
buitenlandschen. Men spreekt over aller
hande lapmiddelen Maar niemand ver
wacht van hem een krachtige permanente
oplossing, die het land eindelijk uit het
moeras zal redden Moet het water het
land tot de lippen reiken, alvorens Frank
rijk zich zelf zal kunnen Zijn?
(Nadruk verboden).
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie).
Copie van de al of niet geplaatste stukken
wordt niet teruggegeven.
DE ELECTRICITEITSTARIEVEN EN DE
LEIDSCHE MIDDENSTANDSCENTRALE.
oncentreer op het krachtigste
reclame-middel
neiging in haar om toe te geven Die arme
Toettie! En wat hij van haar moeder
schreef was ook waar. O. hij wist wel de
zwakke punten te belichten! Maar tenslotte
zou het voor haar op deze manier maar een
halve overwinning zijn. Als ze terugging,
gedreven door haar genegenheid voor die
lieve Toettie. of gedrongen door de armoe
de van haar moeder, dan zou ze het altijd
blijven voelen als een gedeeltelijke neder,
laag Nee. nee. meneertje, Annie bleef
standvastig
Den volgenden dag kwam er een tele
gram:
.Kom tenug! Hoettde sitervendToe
stand wanhopig!"
Maar nog vond Annie den tijd niet ge
komen O. ze kon koppig zijn. Te lang im
mers had ze alles opgekropt, te -lang Frans'
standjes verdragen, stil. zonder al te veel
te morren. In de eenzaamheid had ze vaak
stille tranen gehuild, met Toettie op haar
schoot, zijr. vachtje aaiend. Tot het haar
te veel werd. ze Frans van Maren's onre
delijke verwijten niet langer verdragen
wilde en ze halls over kop naar haar moeder
ging. Nee. smeeken moest hij haar om
terug te komen, niet dat gebiedende; „Kom
terug".
's Avonds was er een dringende telefo
nische oproep uit Ambsterdam. Annie
glunderde. Nu zou 'het komen. Nu zou ze
hem aan de telefoon laten smeeken! Met
energieke stappen liep ze naar het post
kantoor. zch verheugend op haar defini
tieve overwinning. Eindelijk zou ze Frans
van Maren dan geheel en al klein krijgen.
Bij de eerste klanken van zijn stem
hoorde ze al, hoe opgewonden hij was en
welk een moeite hii had zijn ongeduld te
bedwingen
„Ben je daar. Annie? Heb je mijn brie
ven. mijn telegram niet ontvangen? Ja?,
Maar waarom kom je dan niet terug? Wat
moet ik dan nog méér doen? Moet ik jé
smeeken om terug te komen? Goed dan'
smeek ik het je Ik kan niet langer zoo!
Van alles heb ik gedaan. Maar op mijn
leeftijd is het een kwelling. Ik wén immers,
niet aan een daghitje, of aan een andere
huishoudster. Het eten is het ergste. Ik
heb het zelf klaargemaakt, het was af
schuwelijk. ik heb liet laten komen uit een
hotel, dat kostte kapitalen en was nog
ellendig. Het daghitje heeft me 'bijna ver
giftigd en de boei verslonsde in tusschen
maar Annie. kom alsjeblieft terug. Zoo'n
meid-huishoudster als iii is er geen tweede.
Ik zal nooit meer mopperen, nooit meer
klagen. En ik geef ie een rijksdaalder op
slag! Kom je vanavond nog? De laatste
trein naar Amsterdam gaat om 9 53. Kom
je?"
Even was er een pijnlijke, spannende
stilte. Annie moest er eerst zeker van zün,
dat ze haar stem goed in bedwang had,
dat hii nieïs zou merken van de vreugde,
die haar doortrilde. Dan zei ze:
„Goed meneer, als u er dan zoo op s'aat.
dan zal ik maar terugkomen. Maar meneer
vindt het dan zeker ook wel goed. dat ik
éénmaal in de veertien dagen een vrijen
Zondag he: inplaats van éénmaal in de
drie weken? Best. dan kom ik! Dag me.
neer!"
Nadruk verboden.
Auteursrecht voorbehouden.-
Dooti 12'/,
•n 22'/, cf,
Groofe
tube: 30 cf.
8828
(Ing"©z. Med.)
In het gisteren in uw blad gepubliceerde adres
van de L.M.C., welks inhoud een alleszins prij
zenswaardig streven bevat om tot lagere tarieven
voor den middenstand te komen, komt onder
staande alinea voor betreffende het aan het
adres toegevoegde staatje met verbruikscijfers
en gemiddelde KWU-prijzennu is het
teekenend voor den toestand, dat de KWU-prijs
niet, zooals verwacht zou mogen worden regel-
matig daalt, naarmate het verbruik toeneemt,
I doch dat deze aan buitensporige en ongemoti-
I veerde schommeling onderhevig is."
Eenige motiveering meen ik toch aanwezig te
achten en de hieronder volgende beschouwing
onder vermelding dat zij er niet een is van een
deskundige, doch van een verbruiker, die reeds
vroeger een enkele maal zijn gedachten over de
tarievenregeling heeft laten gaan en meende
voor zich zelf een bevredigende zienswijze ver-
kregen te hebben. Hierbij ben ik mij volkomen
bewust, dat de directie der Lichtfabrieken evt.
zal reageeren met een wellicht juistere uiteen
zetting. Dat kan voor mij niet anders dan een
reden tot voldoening zijn omdat alsdan door
de meest deskundige instantie een voorlichting
wordt gegeven, die n. m. m. alleszins ge-
wenscht is.
Ik veronderstel dat in een eventueele moti
veering der Lichtfabrieken de term „kostprijs
berekening" nog al eens zou voorkomen. Wat is
n.l. het geval. Inderdaad maakt het overzichtje
op het eerste gezicht een vreemden indruk,
doch dit komt, doordat er niet bij is vermeld op
welke gedeelten van het etmaal het verbruik
heeft plaats gehad. Dit is n.l. voor de capaci
teit van de electriciteitscentrale van zeer groot
belang. Die capaciteit komt ongeveer overeen
met het maximale vermogen, dat de gezamen
lijke verbruikers kunnen bereiken. Omgekeerd
zal het getaxeerde te verbruiken vermogen van
invloed zijn op dat der vast te stellen capaci
teit. Het is het streven van de centrale om die
capaciteit geregeld bezet te houden. Dit is nu
zeer moeilijk en wordt zooveel mogelijk bereikt
door differentieele tarieven. De capaciteit zal
moeten voldoen aan eischen, die aan haar ge
steld worden in het maximale spitsuur. Dit zal
ongeveer vallen op de werkdagen in den winter,
wanneer dus de fabrieken met kracht-installa
ties, de winkels met etalagelichten en de parti
culieren voor woningverlichting omstreeks 4 uur
te zamen hun eischen aan de centrale stellen.
In den winter vóór 4 uur en in den zomer
ook na dien tijd beschikt de centrale dus over
een overcapaciteit. Nu stelt het electriciteits-
bedrijf voor de daggedeelten, waarin de volle
capaciteit niet gebruikt wordt, kracht- en licht
stroom ter beschikking tegen lager tarief. Tege
lijkertijd wordt er naar gestreefd in de periode,
waarin vermoedelijk het maximale spitsuur zal
vallen, het verbruik zoodanig te beïnvloeden, dat
de capaciteit voldoende blijft.
Stel een bedrijf, dat voor zijn bewerkingen zes
krachtinstallaties aanwendt; elke installatie ver
bruikt per uur 2 KW. en is 3 uur per dag in
gebruik. Het bedrijf verbruikt dus 6 X3 x 2
36 KW per dag. Dit kan b.v. door telkens ge
durende 3 uur 2 installaties in gebruik te stel
len of door b.v.: van 3 tot 6 uur alle installaties
in te schakelen. In het eerste geval wordt er
36 36
per uur 4 KWIJ gebruikt, in het tweede
9 3
12 KWU. In het laatste geval is het ver
bruikte vermogen 3 X zoo groot als in het eer
ste geval. Wanneer er nu een groot aantal van
dergelijke bedrijven is. is het duidelijk, dat
het vermogen, dat tusschen 3 en 6 uur wordt
verbruikt enorm kan verschillen al naar ge
lang de bedrijven hun installaties over den dag
verdeeld gebruiken of in een meer beperkt dag
gedeelte.
De Lichtfabrieken berekenen nu aan het ver
onderstelde bedrijf, indien dit zijn installaties
zoodanig gebruikt, dat het verbruikte vermogen
niet boven 4 stijgt, een lager tarief dan aali het
bedrijf, waarin het verbruikte vermogen 12 be
reikt. Het lage tarief geldt dan ook alle«n. in
dien het vastgestelde vermogen niet worat over
schreden. Heeft dit wel plaats, dan wordt het
tarief hooger. De motiveering van de schomme
ling in de tarieven komt dus hierop neer. dat
er bedrijven zijn. waarbij het organisatorisch on
mogelijk is het stroomverbruik buiten de spits
uren te doen vallen en die waarbij het met veel
of weinig moeite wel mogelijk is.
Daarnaast zijn er de bedrijven, waarbij het
mogelijk is, doch wegens onvoldoende belang
stelling niet wordt bereikt. Deze regelen hun
stroomverbruik dan oneconomisch.
B.
9. Het groote huis, waar Dickie en Okkie heen waren gegaan,
leek somber en kil, en nadat zij hadden geklapt bleef het er nog
heel lang stil
Okkie zed. dat hij dacht dat er wel niemand thuis zou wezen, en
Dickie sprak: „Ja, daar begin ik óók voor te vreezen.... Maar er
brandt binnen licht, en dat brandt daar toch niet voor niets!"
En juist toen hij dat zei, hoorden zij iets; zij hoorden, dat er
binnen iemand, die in zichzelf aan het mompelen was, naar de deur
toe liep met langzamen pas. Toen ging de deur open en nu schrokken
Dickie en Okkie erg. want daar op den drempel stond een leelijke,
oude dwerg!
„Wie was het. die mij wakker maakte?" vroeg de dwerg zijn
stem was schor en kraakte: „Wat komen jullie doen? En ben je
geschrokken nu je me ziet? Dat hoeft anders heelemaal niet."
3—3
