Huil tegen de isolatie
[Wat gaf den doorslag tot Hitiers
ingrijpen te Weenen?
Weenen herkrijgt zijn beeld
van allen dag
Vijfduizend personen vragen
naturalisatie
LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 18 Maar! 1938
Derde Blad No. 23920
79 ste Jaargang
Hij zou een groote legitimistische actie op het
spoor gekomen zijn
Schuschnigg voor en na
Berchtesgaden
Hoe met de Schilling?
RHEUMATIEKLIJDERS
Amerika moet zich wapenen en kan niet geheel
afzijdig blijven staan
Critiek der Eerste Kamer
Onze Berlgnschc correspondent had in de Duitsche hoofdstad
een belangrijk onderhoud met cfen Oostenrijker, die tijdens het
bewind van Dolfuss in Weenen een zeer vooraanstaande positie
heeft bekleed en die sindsdien de gebeurtenissen in Weenen op
den voet bleef volgen. Deze politicus heeft in het onderhoud
waarvan men hierbü het verslag vindt afgedrukt een belang
wekkend overzicht gegeven van de omstandigheden, welke de
Duitsche politiek inzake Weenen de laatste weken zoo aanzien
lijk hebben geactiveerd. Het interview zal opheldering ver
schaffen over veel, wat ten aanzien van den „Anschluss^ tot
nogtoe in duister bleef gehuld.
Onze Berlijnsche correspondent schrijft
ons d.d. gisteren:
Daar de diepere oorzaak van Hitler's
doortastend optreden tegenover Oostenrijk
zorgvuldig verzwegen wordt en niemand
eigenlijk precies weet. wat hienoe den stoot
heeft gegeven, hielden wij het voor juist,
od informatie uit te gaan bij Oostenrijkers,
die den gang van zaken uit persoonlijke
rvaring kunnen. WK zijn hierdoor in
staat om een alleszins getrouw beeld e
te geven van wat zich de laatste maanden
achter de coulissen heeft afgespeeld.
Verschillende feiten, welke zich kort na
elkander afspeelden en den Führer ter oore
kwamen, hebben er Hitier aanleiding toe
zegeven, dat hij den 4den Februari 1938
zijn tactiek in de bultenlandsohe politiek,
peciaal zijn optdeden tegenover Oosten
rijk, grondig Is gaan wijzigen. Als RKks-
mlnister van Buitenlandsche Zaken volgde
Von Neurath ten opzichte van Weenen een
politiek van toenadering en verzoening en
z.as hK erop uit. ten opzichte van 'Schusch
nigg zoo tegemoetkomend mogelijk te zün.
Een drietal feiten deed Hitler tenslotte
echter inzien, dat er op die manier geen
positief resultaat zooals hij dat wenschte
bereikt zou kunnen worden.
Actie van legitimisten.
Op initiatief van den Oostenrijkschen
Generalen Staf was de Duitsch-Oostenrijk-
szhe grensbewaking de laatste weken be
langrijk verscherpt en toen dit Hitier ter
oore kwam. was hK ten zeerste verbitterd.
Want dit feit bevestigde het al vroe
ger rondloopend gerucht, dat zich onder
de hooge officieren van den Generalen
Staf velen bevonden, die in hun hart
legitimisten waren en het herstel der
Habsburgschc monarchie wenschten
te ondersteunen. Van aansluiting bij
Duitscbland wilde men in deze toon
aangevende kringen niets weten en de
nagestreefde toenadering tusschen
beide landen zou hierdoor dus slechts
belemmering en tegenwerking kunnen
ondervinden.
Ongeveer terzelfder tyd kwam den
Führer ter oore. dat vooraanstaande Oos-
tenrijksche legitimisten in alle stilte con
tact hadden gezocht met Frankrijk. Men
noemde ons de namen van Oostenrijksche
officieren, die over eventueele samenwer
king tussohen Frankrijk en Oostenrijk met
Fransche politici van gedachten hebben
gewisseld Deze brieven getuigden op on
weerlegbare wijze van conspiraties met
Frankrijk tegen Duitschland en het ligt
voor de hand. dat ook dit feit ertoe heeft
bijgedragen, om Hitler's zienswijze ten op
zichte van Oostenrijk te veranderen.
Wat den doorslag gaf.
Den doorslag gaf tenslotte het feit. dat
de overeenkomst, welke Duitschland 11
Juli 1936 met Oostenrijk had aangegaan,
niet op de voorgeschreven wijze werd uit
gevoerd. Men zal zich herinneren, dat
Von Papen 4 Februari 1.1. vrij plotseling
en. naar men ons verzekerde, op tamely k
bruuske wijze naar Berhjn geroepen werd.
Weldra hoorde men vertellen, dat hij als
bijzonder gevolmachtigde van den Führer
te Weenen zou worden vervangen door
luitenant-kolonel Von Kriebel.
Zoover is het inmiddels, niet gekomen,
want Von Papen is opnieuw naar Weenen
vertrokken, om zich met Schuschnigg en
Seyss Inquart in verbinding te stellen.
(Van onzen specialen verslaggever.)
Weenen, Donderavond,
per telefoon.
Hét beeld van Weenen zooals het van
daag baadde in de fonkelende zomerzon
en het normale zakenleven op straat, we
zen er duidelijk op. dat Weenen weer zijn
oude aanzien herkrijgt. Men is al gewend
geraakt aan de Duitschers en naar het
aflossen van de schildwachten voor de ho
tels aan den Ring blijft thans büna nie
mand meer staan kijken. Het dagelijksche
leven herneemt weer zyn loop en men
moet bewondering hebben voor de char
mante sportiviteit, waarmee de Oostenry-
ker zich aanpast aan al het nieuwe en al
het andere.
Er moet intusschen nog heel wat gere
geld worden en talrijke conferenties vin
den nog voortdurend plaats, voornameiyk
in de hotels, tusschen de Duitsche autori
teiten en de ex-Oostenryksche dito's, ten
einde ai de nieuwe maatregelen af te kon
digen en ze zoo soepel en voortreffeiyk
mogelijk te laten werken. En de Weeners
zijn er de menschen niet naar om het zich
noodeloos moeilijk te maken. Alom be
speurt men. dat zij naar beste weten
trachten mee te werken om den natuurlUk
nog zeer verwarden toestand, zooveel mo
gelijk te egaliseeren. Daarin zyn de Wee
nersWeeners gebleven! Hun lucht
hartigheid hebben zij door deze inrgij-
Pende veranderingen niet verloren en men
vacht rustig met een groote dosis opti
misme thans allerwege, welke van de vele
schoone beloften er nu in vervulling zullen
gaan.
Men kon heden voor het eerst iets van
teleurstelling bemerken by verschillende
Oostenryksche nationaal-socialisten, die
moesten ervaren en nog gereede angst
daarvoor koesteren, dat Duitschers in hun
Plaatsen worden aangesteld. Het spreekt
vanzelf, dat deze menschen hun principes
met verloochenen en de aangekondigde
volksstemming .liet ten ongunste zullen
beïnvloeden. Maar, wanneer men vertrou-
veiyk spreekt met verschillende van de
trouwe aanhangers der beweging, dan
blijkt wel. dat zy een dergeiyk ingrijpen
den vorm van annexatie toch eigenlykniet
hadden verwacht en ook niet verlangd.
Intusschen zyn kenneiyk alle thans ge
nomen maatregelen erop gericht om de
stemming van 10 April e.k. een zoo groot
mogelyk succes te doen zijn en wat dit
aangaat behoeven de nationaal-socialis-
tische bewindvoerders waariyk niet in on
gerustheid te verkeeren. Vandaag zyn de
verschillende bioscopen van de groote na-
tionaal-socialistische propagandafilms voor
zien. De groote zaken en bedryven wor
den gestimuleerd, het personeel een halve
maand salaris extra uit te betalen, en zoo
is men erop uit om het gewyzigde regime
populair te maken.
Het brengt uiteraard ook een drukkere
nering met zich mee. omdat in de stad
tailooze soldaten hun geld verteren. Wel
iswaar hebben zy van hun zakgeld van 1
Schilling per dag niet veel te missen, maar
ieder pikt er toch een graantje van mee,
terwyl de officieren uit een wat ruimere
beurs tasten en van de autoriteiten kan
men zeggen, dat zij het geld nogal laten
rollen. De taxis zyn hier zeer goedkoop en
altijd te vinden en zy hebben druk werk.
Ook in de winkels is de opleving wel de-
gelyk merkbaar. Ik sprak verschillende
winkeliers, die profiteeren van het feit.
dat de buitenlanders niet meer dan 20
Schilling over de grens mee mogen nemen,
en die gaan nu maar voor het restant van
hun financiën winkelen en inkoopen doen.
Toch is het met die Oosteryksche Schil
ling nog een raar geval! Wanneer men
hier f. 10 wisselt, of via de posterijen uit
het buitenland geld ontvangt, wordt de
Schilling tegen een koers van 36 centen
omgerekend. Maar de Hollanders, die hier
na de annexatie zyn aangekomen en
Schillingen hebben meegebracht, betaal
den daarvoor niet meer dan 20 cent en
soms nog minder. Voor die laatsten is
het hier een luilekkerland! maar voor de
anderen is alles peperduur. Hoe nu pre
cies het monetaire vraagstuk zal worden
opgelost, weet nog niemand. Men schynt
zich nog steeds te beraden. Vanavond
sprak ik hier een der hoogste K.L.M.-
cfficials, die speciaal naar Weenen toe
gekomen was om uit te vinden bij de Oos
tenryksche My„ op welke wijze men be
dragen zou kunnen verrekenen, hetgeen
verband houdt met het thans zeer om
vangrijke passagiersvervoer van hieruit
naar ons land. Alle machines, op dezen
dienst, zijn al ongeveer tot half April vol
geboekt. Wie hier vlug weg wil, behoeft het
per vliegtuig niet te probeeren! Dageiyks
worden reeds twee a drie extra toestellen
naar ons land ingelegd, hetgeen nog on
voldoende blijkt voor het groote aantal
passagiers.
Er zyn veie buitenlanders, waaronder
naai- ik verneem ook heel wat Hollanders,
naar hier gekomen om vaste goederen te
koopen. In de kringen der autoriteiten
lacht men om deze speculatiezucht en men
laat duidelyk blyken, dat men niet van
plan is, om voor weinig geld het oude
Oostenryk te laten opkoopen. Ongetwy-
feld zuilen daartegen maatregelen worden
genomen.
Opmerkeiyk is. dat vele groote hotels,
ook die waarin de Führer. de Generale
Staf en de officieren hun intrek hadden
genomen, thans voorzien zyn van borden,
Hij schynt op het juiste oogenbiik
gekomen te zijn, want beide Oosten
rijksche staatslieden lagen met eikaar
overhoop, doordat hun meening ten
opzichte van de toenadering tot
Duitschland al sterker en sterker uit
eenliep. Dit verschil van mcening liep
zoo hoog, dat Seyss Inquart zijn ont
slag indiende en met verlof op reis
ging.
Von Papen deed wat binnen zyn ver
mogen lag om Schuschnigg tot een per
soonlijk onderhoud met den Führer over
te halen en het gevolg hiervan was. de
ontmoeting op den Obersalzberg van 13
Februari 1938
Uit dit feit. dat de eerste besprekingen
op dien historischen Zondag ongeveer vier
uur geduurd hadden, kon reeds worden
afgeleid, dat het heel wat inspanning heeft
gekost, om den Bondskanselier tot een
radicale wijziging van zijn totdusver ge
volgde politiek over te halen.
Dc overeenkomst van Berchtes
gaden.
Men zal zich herinneren, dat na den
middagmoaltyd hooge officieren der Duit
sche Weermacht aan het gesprek deelna
men en tenslotte kwam men tot een over
eenkomst welke schrifteiy.k moes. worden
vastgelegd Staatssecretaris Schmidt en
Von Neurath's opvolger. Ryksminister Von
Ribbentrop hebben hieraan meegewerkt
en tenslot-e kwam men tot een overeen
komst, welke door Schuschnigg niet
slechts geaccepteerd, maar tevens onder
teekend is.
Schuschnigg zoo verzekerde men ons
heeft toen gecapituleerd en had hy
niet willen toegeven dan had hii kunnen
afdanken als Bondskanselier.
Weldra bleek uit de berichten uit
Weenen, dat hij zich niet hield aan
de afspraak. Hij saboteerde de eenmaal
onderteekende afspraak en toen HiÜer
door een speciaal hiertoe gevolmach
tigde ervoer, wat er in Weenen gaande
was, nam hy het besluit, dat tenslotte
den doorslag gegeven heeft. Want
onder geen omstandigheden zou hij
het door Schuschnigg voorgeschreven
plebisciet hebben geduld.
De door den Bondskanselier voorges.elde
„Volksbefragung" was volgens Hitier een
verraad van wat men te Berchtesgaden
met eikaar was overeengekomen.
De meerderheid van het volk.
De overgroote meerderheid van het Oos
tenryksche volk stond trouwens allang
niet meer achter Schuschnigg en het ver
langen naar Hitier als Führer van een
..Groot-Duitschland" nam met den dag
toe. Plotseling begonnen de demonstraties
der Oostenryksche nationaal-socialisten en
deze namen niet slechts te Graz zulk
een omvang aan, dat Schuschnigg zyn
dwaling begon in te zien. Na overleg met
bondspresident Miklas wilde hü het ple
bisciet voorloopig uits'eilen. maar ook dit
hielp niet meer en inmiddels had Sey.;s
Inquart reeds de hulp van Duitschland
ingeroepen.
DOE UW KUUR
Met Urodonal heeft U
nimmer een overproductie
van URINEZUUR.
7879
BESTE
RHEUMATIEKMIDDEL
Bij ëpothekers en drogu'cn.
(Ingez. Med.)
waarop te lezen staat, dat de bedryven
gereorganiseerd zyn en onder arische lei
ding zyn komen te staan. Wonderlyk ge
noeg is dat ook het geval met Hotel Im
perial. dat, zooals men weet. het tydelyk
verblyf van Hitier geweest is. De betref
fende borden zyn vandaag pas aange
bracht, uit welke omstandigheid men ge
neigd zou zijn af te leiden, dat de hoog
ste Duitsche autoriteiten in een nlet-
arisch hotel hebben gelogeerd!!
De buitenlanders hier beyveren zich,
zoo spoedig mogelyk zichzelf te voorzien
van strikjes, lintjes en vlaggen in de na
tionale kleuren van hun land, hetgeen
overigens zeer begrypelyk is, omdat ieder,
die hier zonder hakenkruis rondloopt, al
heel gek wordt aangekeken.
De Wiener Messe vertoonde vandaag een
zeer lusteloos beeld. Zakenlui waren nage
noeg niet aanwezig, zaken werden vrywel
niet gedaan. Men zat en praatte maar
wat. In de kranten staan intusschen steeds
meer advertenties van zaken, hotels, thea
ters. die te koop worden aangeboden. De
reisbureaux hebben het drukker dan ooit,
maar het betreft hier voor een groot deel
ook lieden, die van alles willen weten,
waarop geen mensch antwoord kan geven.
Alleen de Engelschen behouden hun
spreekwoordelyk flegma. Zy ryden rustig
door naar de Wintersport en kyken alleen
wat bevreemd naar de stramme parade
passen, naar ne hakenkruisen, naar de
schildwachten en naar de veelvuldig voor
den Hitlergroet opgeheven armen. Overi
gens doen ze alsof er niets gebeurt of ge
beurd is. En alleen de Engelschen kun
nen zich blyven permitteeren, geen vlag
getje te dragen, want zij verstaan eenvou
dig niet, wat men hen eventueel mocht
zeggen.
(Nadruk verboden.)
De Amerikaansche Staatssecretaris Cor-
dell Huil heeft gisteren te Washington het
woord gevoerd voor de leden der „National
Pressclub", waarbij hij over de buitenland
sche politiek der Vereenigde Staten zeide:
Cordell Huil.
.Door instinct en traditie is ons land
tydens zyn geheele geschiedenis oprecht
toegedaan geweest aan de zaak van den
vrede. Binnen de grenzen, opgelegd door
den tijd en de omstandigheden, hebben wij
er ernstig naar gestreefd ons te kwijten
van de verantwoordelykheden als lid der
familie van naties, door den vrede te be
vorderen. Wij hebben vast geloofd aan de
heiligheid van verdragsverplichtingen en
hebben getracht dit geloof in toepassing
te brengen by onze buitenlandsche 'betrek
kingen.
In samenwerking met alle andere
naties hebben wij plechtig de verplich
ting aangegaan niet onze toevlucht te
zullen zoeken tot geweld als instrument
voor onze nationale politiek. Dit alles
geeft ons het moreele recht onze diepe
bezorgdheid uit te spreken over de toe
neming der wetteloosheid, de groeien
de veronachtzaming van verdragen, het
vaker voorkomen van geweldpleging en
tal van andere onheilspellende ten
denties, die opkomen in de sfeer der
internationale betrekkingen.
Na gerefereerd te hebben aan de reeds
zoo vaak herhaalde verzekering, dat het
niet de bedoeling is de Amerikaansche bur
gers en belangen in China in den steek te
laten, hield Huil staande, dat het afstand
doen van rechten en te dulden, dat belan
gen verloopen met het oog op de feitelijke
of dreigende schending in eenig belangrijk
gebied der wereld, slechts een veronachtza
ming van de wet en de grondbeginselen
der mternationale orde kan aanmoedigen
en aldus bydragen tot de onvermydelyke
verbreiding der anarchie over de geheele
wereld.
In de wereld, waar het regiem van
geweld nog niet definitief door het
regiem van de wet is verdrongen, is
het de plicht van een groote natie
gewapende strijdkrachten te handha
ven. welke berekend zyn voor de taak
der landsverdediging.
Geen politiek zou rampspoediger zijn
dan wanneer een belangrijke natie er
in zou tekort schieten op de juiste ma
nier te wapenen, wanneer de interna
tionale wetteloosheid hoogtij viert.
Wat vandaag over de geheele wereld het
meest op het spel staat, is de toekomst van
fundamenteele beginselen, die den grond
slag moeten vormen voor de internationale
orde tegenover de internationale anarchie.
De wereldschokkende ontwikkeling in de
laatste jaren en de plotselinge gebeurte
nissen in de afgeloopen weken geven een
tragische demonstratie hoe snel de besmet
telijke bron van verdragsschending en ge
wapend geweld zich van het eene gebied
naar het andere verbreidt". Huil zeide, dat
een afzijdig blyven staan, onontkoombaar
de geheele wereld terug zou brengen tot
den toestand van middeleeuwschen chaos
en toestanden, werwaarts eenige deelen
van Oost en West zich reeds bewegen.
Dat is het lot. waarin de verblinde iso-
lationnisten tot het uiterste de Vereenigde
Staten en de wereld zouden willen storten.
De vraag is voor het oogenbiik of de leer
van het geweld opnieuw zal worden ont
troond of dat deze en andere vredelievende
naties ononderbroken hetzij aiieen of in
samenwerking, zullen werken aan de be
vordering van den vrede en het behoud
van wet, orde, moraliteit en rechtvaardig
heid als onschokbare bases der geciviliseer
de internationale betrekkingen.
Wy zouden, indien ons dat mogelyk ware.
ons met een dergelyke houding kunnen
verzoenen, het geheele vraagstuk onzen
vug kunnen toekeeren en de verantwoorde
lijkheid. by te dragen tot zyn oplossing,
van de hand kunnen wKzen. maar laat ons
geen illusies hebben over hetgeen een der
gelijk optreden voor ons als natie zou
medebrengen.
Wij kunnen ons onttrekken aan de
deelneming aan de wereldaangelegen-
heden, maar wij kunnen ons niet aan
de wereld zelf onttrekken. Isolatie is
geen middel tot veiligheid, doch een
vruchtbrengende bron van onveilig
heid.
Wy willen op de wereld in vrede leven,
waarbij de krachten van het militarisme,
territoriale agressie en internationale
anarchie in een woord afschuwelyk. weer
zinwekkend en onduldbaar zijn jegens het
geweten der menschen, waar de leer van
orde onder de wet krachtig is gevestigd,
waar niet langer een code van moraliteit,
eer. rechtvaardigheid en fairplay bestaat
voor het individu en een geheel andere
code voor de regeeringen en volken.
Wy wenschen te leven in een wereld,
waarin vruchtdragende constructieve inter
nationale betrekkingen kunmen dienen ais
middel om over de geheele wereld de voor-
cieelen te zaaien van stoffelijken, geeste-
iyken en zedeliiken vooruitgang van den
mensch en te dien einde zullen wy voort
gaan volledigen en oprechten steun te ver-
leenen aan dé fundamenteele princioes, dio
den grondslag vormen der internationale
orde en voortgaan waar ook noodig, en op
iedere uitvoerbare en vreedzame wyze,
samen te werken met andere naties, die
worden gedreven door dezelfde wenschen en
dezelfde doelen beoogen.
Slechts door onze redelyke bijdrage te
leveren aan de stevige vestiging van een
wereldorde, gebaseerd op de wet. kunnen
wij. aldus besloot Huil zyn verklaring, het
probleem van onze eigen veiligheid in het
juiste perspectief houden en ons aldus
van onze verantwoordelykheid jegens ons
zelf kwyten.
Vergrooting der werkloosheid
gevreesd.
Blijkens het voorloopig: verslag: der
Eerste Kamer over een aanbal ontwer
pen van wet. houdende naturalisaties,
vestigden eenige leden er de aandacht
op. dat daarbij in behandeling: werden
genomen tien voordrachten, strekkende
tot naturalisatie van tweehonderd per
sonen, met hun gezinnen, dus in feite
ongeveer duizend personen te zamen.
Deze leden nu achten het onmogelijk,
in den korten tijd, die daartoe ter be
schikking stond, zich voldoende om-
vrent de voor naturalisatie voorgedra
gen personen op de hoogte te stellen.
Voorts maakten zij er op opmerk
zaam, dat ongeveer vijf en veertig
ontwerpen van soortgelijke strekking
op afdoening wachten, hetgeen betee-
kent dat eerlang bijna tegelijkertijd
meer dan vijfduizend personen in het
Nederlandsche volksverband zullen wor
den opgenomen.
Van een voorgezette opneming van zoo
groote massa's vreemdelingen duchtten de
hier aan het woord zijnde leden hei ge
vaar. dat zulks belangrijke veranderingen
zal teweegbrengen in de ethnologische sa
menstelling van het Nederlandsche volk.
Zii achtten dit ook in strijd met het Ko
ninklijk woord: ,,Wij willen ons zelf zijn
en blijven".
Bovendien zal. naar de meening van
deze leden, de werkloosheid van de oud-
Nederlandsche bevolking er door worden
vermeerderd en dientengevolge een deel
dier bevolking cot emigratie zijn genoopt.
Een en ander leidt, dus betoogden zij,
tot de slotsom, dat in het vervolg slechts
voor naturalisatie in aanmerking mogen
worden gebracht gewezen Nederlanders en
voorts zoodanige vreemdelingen, met de
toelating van dewelke tot het Nederlander
schap het belang van volk en staat wordt
gediend.
Andere leden verklaarden, met dit betoog
in menig opzicht niet te kunnen instem
men. Zü maakten de opmerking, dat reeds
op 14 December II. de Tweede Kamer de
ontwerpen had aanvaard en dat derhalve
aan de Eerste Kamer tijd te over is gelaten
om zich te vergewissen van den inhoud
ervan.
Wat aangaat de reden, waarom zoovele
naturalisatieontwerpen tegelijk aan de
Staten Generaal zijn voorgelegd, daarop
heeft, dus betoogden de hier aan het woord
zijnde leden, de minister op alleszins be
vredigende wijze bescheid gegeven. Die
reden toch is gelegen in de omstandigheid,
dat ten depaxtemente op het stuk der
naturalisaties een groote achterstand was
ontstaan, welke door versterking van per
soneel is ingehaald. Het thans aanhangige
aanzienlijk aantal naturalisatie-voorstellen,
is dan ook als exceptioneel te beschouwen.
Onjuist achtten zii ook. in dezen te ge
wagen van ..zoo groote massa vreemdelin
gen". die in het Nederlandsche volksver,
band zouden worden opgenomen, omdat
velen, zoo niet de meesten. der voorgedra
genen reeds geruimen tijd ten onzent zijn
gevestigd en ingeburgerd en zich inderdaad
Nederlander gevoelen en zich als zoodanig
beschouwen.
Mocht het wijders den leden, het eerst
aan het woord, zijn te doen om. door natu
ralisatie te weigeren, belangrijke verande
ringen in de ethnologische samenstelling
van het Nederlandsche volk te ontgaan en
derwijze te waken voor de zuiverheid van
ras. bloed en stam. dan zouden de hier aan
het woord zijnde leden daartegen willen
inbrengen, dat dergelijk streven, nog daar.
gelaten de waarde ervan, door zoodanige
weigering toch niet zal zijn te verwezen
lijken Men maakt zich daaromtrent illu
sies. die op teleurstelling moeien uitloopen.
vergetende de zeer gemengde samenstel-
ling van ons volk. Ook het daarbij aange-
j baalde Koninklijke woord achtte men hier
weinig op zijne plaats.
De sVIing, dat de toeneming van het
aantal na uraüsaties de werkloosheid onder
de oud-Nederlandsche bevolking zou ver
meerderen. achtte men in strijd met de
feiten, vermits voorwaarde voor naturali
satie is. dat de aanvrager in zijn onder
houd kan voorzien derhalve vermogend is.
dan wel een beroep uitoefent, dat hem een
bestaan verschaft. r>e naturalisatie zelve
heeft derhalve geenerlei werkverelaatsing
tot gevolg.
Wat beti^efi de onderscheidene voor
drachten in het bijzonder, zoo werden
daartegen nagenoeg geen bezwaren inge
bracht.
