Brug ingestort - Televisie op de Jaarbeurs - De D. O. 24
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
79sfe Jaargang
FEUILLETON
iet Groote Avontuur
Roman uit de Tropen door
FRANS DEMERS.
37)
Hij was opnieuw tot bij den rand van den
raoom geloopen.
- Als Lebon of een van zijn trawanten
den omtrek verkeert, ben ik verloren,
Jacht hij. Maar daar gaf hij nu niet om.
Hij vloekte en vuurde nogmaals naar een
Tage gedaante, die hijmeende te zien
'luchten onder de wateroppervlakte. Dan
öcep hij steenen en graszoden en slinger-
k ze willekeurig voor zich uit. Hij sprong
"frvolgens ln het doorzichtige water, bleef
dicht mogelijk bij den oever en na
derde de rotsvlakte. Hij had zijn geweer
"Puieuw geladen en telkens na een paar
taters te hebben afgelegd, schoot hij. Toen
11 nog een tiental meters van het rotsblok
Ms verwijderd, kwam het water tot onder
"in armen. De reservekogels had hij reeds
"P het droge geslingerd. Een laatste maal
dioot hij om zijn gevaarlijke vijanden op
afstand te houden en toen hield hij
Ein wapen met één hand boven water en
"om met de kracht der wanhoop. Het was.
•m alsof hij een menster zag naderen.
*3 duizelde hem voor de oogen en hij vor-
•srde roer langzaam. Wat een vreeselijk
Jtenblik zou het zijn, als hij de ontzetten-
tanden van een krokodil rond zijn been
voelde klemmen.Hij zwom, hij zwom op
leven en dood. De oever naderdenog
twee meter.... nog één meter.... Daar
lag zijn geweer al op het droge. Een laatste
inspanning, en daar stond hij zelf veilig op
de rotsvlakte, hijgend van inspanning, maar
gelukkig om deze overwonnen moeilijkheid.
Hij liet zich op de prauw vallen, kroop er
omheen en keurde haar. Zij was onge
schonden. Ook de levensmiddelen en zijn
kogels waren veilig beneden geraakt. Zijn
broek en zijn hemd waren gescheurd en zijn
schoenen stonden vol water. Ook zijn zon-
nehelm was gedeeltelijk onder water ge
weest, maar om dat alles gaf hij nu niet.
Hij voelde niet, dat hij vermoeid was. Ver
der moest hij, nu dadelijk weg van deze
plaats. Zoo spoedig de watervallen uit het
gezicht waren, zou er wel gelegenheid zijn
op dreef te komen.
Riefenberg liep rond. Hij vond enkele
half rotte boomstammen en sleepte ze tot
bij de prauw. Hij zwoegde dat het zweet op
den grond druppelde, maar een half uur
later lag zijn kleine vaartuig bij de rots-
vlakte op het water, precies daar waar hij
er in doodsangst was uit geklauterd
Toen dat gedaan was, klom hij langs
vooruitspringende rotspunten een stuk te
gen den wand van den afgrond op. De
eerste grootste moeilijkheden waren achter
den rug, maar wat stond hem enkele me
ters verder te wachten? Zou deze kalme
kreek verder niet in een nieuwen water
val eindigen? Wie zou het zeggen. Van
waar Riefenberg stond, was dit niet te
zien.
Er op of er onder, overwoog hij, liet
zich weer naar beneden glijden en sprong
ln zijn boot. Een laatste maal keek hij
naar boven, naar den rand van den hoog-
sten afgrond. Daar viel geen spoor van
menschen te ontdekken. Hij keek dan nog
even om zich heen of niets zijn doortocht
hier kon verraden. Toen stiet hij zijn
prauw van wal en voorzichtig begon hij te
roeien. Spoedig ontdekte hij opnieuw spo
ren van krokodillen, maar dat hinderde
hem niet meer. Aanvankelijk was er geen
beweging in het water, maar na een tijdje
kwam hij voorbij een opening, waarlangs
de hooger staande hoofdstroom zijn over
tollig water binnenstuwde. Riefenberg had
veiligheidshalve den tegenovergestelden
oever gehouden en zoolang hij daar struik
gewas vond, liet hij zich met een gerust hart
meedrijven. In tijd van nood zou hij im
mers nog de gelegehheld hebben ergens te
blijven liggen. Maar opeens, zonder over
gang bijna, veranderde de toestand: hij
zat gevangen tusschen twee rotswanden
schier zonder houvast. Er kwam bewe
ging in de wateroppervlakte; hier en daar
verhief zich een rotsblok.
De journalist had zijn roeispaan neer
gesmeten en naar den haak gegrepen. Al
zijn zenuwen waren gespannen. Hij had
geen tijd meer om te bedenken, waar die
strooming hem heen zou brengen. Al zijn
aandacht werd opgevorderd door de ge
vaarlijke glijpartij die was begonnen Het
kwam er immers op aan niet vast te loo-
pen op een rots. De haak schuurde over den
bodem om de vaart te remmen. Gelukkig
had Riefenberg a' zijn aandacht besteed
aan het evenwichtig laden van de boot,
zoodat zij gemakkelijk was te sturen. Hij
bereikte een gedeelte, waar de oppervlakte
inet wit schuim was bedekt en richtte zon
der aarzelen den voorsteven naar den
smallen, schuimloozen geul. Daar had hij
de grootste kans om niet op de rotsen te
recht te komen. In deze stroomversnelling
werd hij een oogenblik in duizelingwek
kende vaart meegesleurd. Toen zag hij een
nieuwe opening ln den bergwand. Hij durf
de het niet aan de prauw die richting uit
te sturen, en even later schuurde de bodem
van de boot over keien en liep vast. Over
al was het water ondiep en verderop be
merkte Riefenberg, dat de bedding droog
iag. Zonder te aarzelen stapte hij uit en
duwde de prauw terug naar het diepere ge
deelte. Hij werkte zich opnieuw tegen den
stroom op, tot hij werd meegetrokken door
de opening in den wand. Eenmaal door
dien smallen waterweg, bereikte hij den
breeden hoofdader van de Itoeri. Ver ach
ter zich ontwaarde hij het prachtige
schouwspel van de geweldige watervallen.
Vóór hem werd de stroom ingedijkt door
twee woudwanden. Het was Riefenbèrg of
meteen alle gevaar was geweken. De zon
begon naar het Westen te dalen, maar
nog was het op het water buitengewoon
warm. Nu kon hij eindelijk denken aan
rust. Hij dreef de prauw langs den oever
en zocht naar een geschikte landingsplaats
Hij vond eindelijk een kleinen rustigen
inham en besloot daar den nacht door te
brengen
EEN BEKLEMMENDE NACHT.
De kleine inham was overschaduwd door
reusachtige kruinen van eeuwenoude hoo
rnen. Het water was er rimpeloos en Rie
fenberg had zijn prauw tot bij den oever
gedreven. Er heerschte een broeikastem-
peratuur en de journalist voelde zich, na
de geweldige geestelijke en lichamelijke in
spanning van de laatste uren zóó uitge
put, zóó heelemaal op, dat hij zich naar
den bodem van zijn prauw liet glijden en
daar een poos roerloos bleef liggen. Hij
hoefde maar de oogen te sluiten om In te
slapen. Jammer genoeg mocht dat niet.
De avond immers kon niet lang meer uit
blijven en hét zou ad te gevaarlijk kunnen
worden, als de nacht hem slapend in zijn
broze vaartuig kwam overvallen. De nacht,
ja, wat zou die komende nacht hem bren
gen? Toen Riefenberg daar aan dacht,
ging hij overeind zitten en keek onderzoe
kend om zich heen. Bij den woudrand la
gen dikke boomwortels en een stuk van den
zanderigen oever bloot. Hij sprong aan
wal en sleepte voor alle zekerheid het voor
ste gedeelte van de prauw op het droge.
Dadelijk werd zijn aandacht getrokken door
een ongewoon verschijnsel: in den groenen
wand van het woud was een weg gebaand,
niet door menschen, maar door dieren.
Dit bleek niet alleen uit het feit, dat strui
ken en takken waren vertrapt, maar te
vens door de sporen van groote hoef-af-
drukken in de vochtige aarde. Hij bevond
zich hier vermoedelijk op een plaats waar
de dieren kwamen drinken en het vooruit
zicht in vollen nacht door die heeren van
de wildernis te worden gestoord, vond Rie
fenberg weinig verlokkend. Hij kon nog
weggaan, naar een gunstiger slaapgelegen-
neid zoeken, maar had er den moed niet
toe.
Hier of ergens anders, mopperde hij,
een hotel zal ik toch nergens vinden.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
DE GOb'VERNEUR-GÈNERAAL VAN NED.-1NDIE vertrok op Zaterdag 5 dezer met
zijn familie op het gouvernementsvaartuig ,,Rigel" van Tandjong Priok naar Sumatra. Het
afscheid van de autoriteiten op de kade te Tandjong Priok.
DÉ JAARBEURS TE UTRECHT. De Philips-fabrieken demonstreeren met televisie. In
do opname-studio. V.l.n.r. aan het opname-apparaat de camera-man E. K. de Vries, verder
de pianist Han Beuker, Corrie Vonk en Wim Kan.
VOORJAAR in
het Park Groenen-
daal te Heem
stede.
OP DE OUDE MAAS bij Papendrecht daalde gistermiddag een van
de voor Ned.-Indië bestemde vliegbooten van het type D. O. 24. De
vliegboot kwam van de Dornier-fabrieken te Friedrichshafen. Het ver-
sleepen naar de Aviolanda-fabrieken.
DE DUITSCHE TROEPEN IN OOSTENRIJK.
De Oostenrijksche generaal Kienbauer (links) b'egroet in Linz
Duitsche officieren.
DE NIEUWSTE AANWINST IN DE K.L.M.-VOLIëRE, hert Lockheed Super Electra-toestel, de Ekster", be
stemd voor de Europeesche lijnen, wordt op Waalhaven gemonteerd. Het toestel, dat uiterlijk veel gelijkt op de
Douglas, is sneller dan deze en heeft een anders geconstrueerden staart.
GISTERMORGEN IS DE STALEN VERKEERSBRÜG OVER HET ALBERTKANAAL BIJ
HASSELT, even na het passeeren van de electrische tram, ingestort. Persoonlijke onge
lukken hadden niet plaats. Een foto van de vernielde brug.
