Feest op Marken - Hoover in Berlijn - Nieuwe Douglas-machine
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
J NP-
79sfe Jaargang
FEUILLETON
Het Groote Avontuur
- -V 'x:" -»
-*■ "Fx f
--"i.. -
•v' - Sfe» v J
■- Z& V
»S"*.
BETER LAAT DAN NOOIT. In verband met de mazelen-epidemie, wel'ke bij de geboorte van
Prinses Beatrix op Marken h'eerscbte, werd eerst gisteren op het eiland feest gevierd. Inwoonsters
van Marken begeven zioh in optocht naar het feest.
VERBREEDING provincialen
weg bij Heilo. De plm. 50 jaar
oude boomen worden 4 meter ach
teruitgezet. Het verplanten.
HET DOUGLAS DC-4 VERKEERSVLIEGTUIG in aanbouw in de
Douglas-fabrieken te Santa Monica Het is een 4-motorige machine, die
plaats biedt aan 42 passagiers en die een actie-radius zal hebben van
3500 k.m. en een kruissnelheid van 350 k.m. Het toestel is speciaal
gebouwd voor vluchten op groote hoogte.
Roman uit de Tropen door
FRANS DEMERS.
34)
Wees gerust, die bezorgdheid is niet
«langloos. Gij moet, kost wat kost, de
handen uit de mouwen steken. Het zou
natuurlijk niet strooken met uw bekrom
pen begrippen over eerlijkheid en fatsoen,
mee te helpen aan het verpakken van
het schoone, edele goud van de Loepoeta-
ntijnen, maar misschien zoudt gij er wel
voor te vinden zijn mij te ontlasten van de
algemeene boekhouding. De groote baas is
tamelijk een beetje maniak op dit punt en
staat er op, dat in- en uitgaven zorgvuldig
*orden aangeteekend. Levensmiddelen en
andere nuttige zaken worden ons geleverd
'oor Avakoebi. Het maken van lnventans-
son en aanvragen zou ik gaarne aan u wil-
«n overlaten. Wat denkt gij daarvan?
Is de bezetting hier dan zoo uitge
weid?
Dat gaat nogal, glimlachte Lebon.
Welnu, besloot Riefenberg, ik ga op
IJ* voorstel in.
Hij vergezelde den planter naar het ma-
|®#in, waar op houten rekken ontelbare
hiikjes met. ingelegde levensmiddelen ston
den en verder nog allerlei andere veedings-
Uren, benevens rook voorraad en drank.
Men heeft hier waarlijk aan alles ge
dacht, zei de iouiT.o.Ivt, terwijl hij naar
hn kist met jachtpatronen wees.
Onze grootste ontspanning is de jacht,
verklaarde Lebon.
Toen Riefenberg dien avond alleen was,
gezeten in den gezelligen salon van Ada
Hjen. voelde hij zich veel rustiger en min
der somber gestemd. Hij had het besluit
genomen zich naar de omstandigheden te
schikken en te beginnen met het vertrou
wen te winnen van Lebon. Ondertusschen
zou hij de gelegenheid hebben zijn toestand
ernstig te bestudeeren, want het stond bij
hem vast, dat hij de rest van zijn leven
niet zou doorbrengen in dit tropenwoud.
Maar hoe er uit te raken? Ada Iljen ach
terna? Hij keek naar de groote foto aan
den wand.
Arm kind, zuchtte hij. Boven de kap
van de petroleumlamp was het licht wa
zig, en de trekken van Ada Hjen leken
hem, van waar hij was gezeten, onduidelijk.
Hij naderde den wand. Het was hem, alsof
hij voor de eerste maal dit beeld aan
schouwde. Hij greep zijn portefeuille en
haalde de foto, welke hem in de hoofdstad
werd overhandigd, te voorschijn. Vreemd,
dat hij 'naar nu anders zag, anders ook
tlan te Wahenia, in de villa van den Ame
rikaan. Maar ja, toen immers ging het niet
om de vrouw, maar om het tragische geval,
waarin zij was betrokken. Toen bevond hij
zich in een toestand van geweldige opge
wondenheid, Nu was alle spanning verdwe
nen. Nu lag een toekomst, voor hem. die
leeg was er. troosteloos als de woestijn.
7n /tda Iljen Had den dood gevonden, hier
in deze wildernis, ergens bij een waterval.
En nu werd hij ontroerd bij het aan
schouwen van deze foto. De tooneelspeel-
°ter stond er op afgebeeld in een strak
sluitende zwarte japon met witte garneering
aan den hals. Zij droeg een eenvoudig,
zwart vilten hoedje, waarvan het sluiertje
als een waas over haar gelaat stond. Het
donkere haar liet twee kleine, welgevormd-
de ooren zien. Het regelmatige gezicht was
op kunstige wijze geschminkt. Hem trof
vooral de uitdrukking van de groote oogen
en een trek rond den ietwat te grooten
mond. Rond de lippen viel het begin van
een glimlach te ontwaren, maar in de
oogen lag een afwezige, pijnlijke blik. Deze
tegenstelling wekte een vreemde bekoring.
Voor de eerste maal voelde hij zich ge
boeid door de figuur van deze tooneel-
speelster.
Hij bekeek aandachtig de foto's op het
boekenkastje. Het waren momentopnamen
uit tooneelstukken. Overal vond hij Ada
Hjen terug met diezelfde weemoedige uit
drukking in de oogen. Hij greep een boek.
Het was een tooneelstuk met een geest
driftige opdracht: van den schrijver aan
Ada Hjen, die de vrouwelijke hoofdrol had
gecreëerd. Riefenberg las tot diep in den
nacht de geschiedenis van een gemartelde
liefde, die het onderwerp van het stuk uit
maakte. Het was hem daarna, of hij iets
meer afwist van Ada Iljen.... omdat hij
haar in zijn verbeelding haar rol had zien
spelen.
In de dagen, die volgden, begon voor den
journalist een vreemd avontuur. Hij deed
het werk, dat hem door Lebon werd ge
vraagd, en al zijn avonden bracht hij door
in het gezellige huisje. Daar was hij op
zoek gegaan naar de ziel van de verdwenen
tooneelspeelster. Was het een spel om zijn
eenzaamheid te verbreken? Was het een
dieper gevoelen, dat hem zoo deed hande
len? Op die vraag kon Riefenberg zelf geen
antwoord vinden. De geest van Ada Hjen
leefde in deze kamers. Alles immers was er
gebleven, zooals het was toen zij nog leef
de. en Lebon had zelfs gevraagd daaraan
niets te wijzigen, omdat zulks het uitdruk
kelijk verlangen was van Reading. Het was
Riefenberg, alsof Ada Hjen tot hem sprak,
als hij daar uren en uren zat te lezen in de
boeken, die zij had verzameld. Uit de tal
rijke rollen, die zij had gespeeld, poogde hij
haar karakter op te bouwen. Uit aanteeke-
ningen bij bepaalde gedeelten van boeken,
die zij had gelezen, kwam zij hem voor als
een rustelooze. onvoldane vrouw, die, via
talrijke sentimenteele avonturen, naar het
geluk had gezocht zonder het te vinden
Het kon niet anders, of weelde en roem
hadden haar een bitteren nasmaak gela
ten. Dat verklaarde misschien ook het zon
derlinge huwelijk, dat zij had aangegaan
met den veel ouderen Amerikaan. Hierdoor
immers brak zij met het verleden, om een
nieuw leven te beginnen in een vreemd
werelddeel.
Weken, maanden gingen voorbij in het
hart van de wildernis. Een tiental keeren
had Riefenberg de groote boot zien komen
en gaan. Telkens werd een lading goud
meegebracht, telkens werd een lading eb
benhouten olifanten ingescheept. De jour
nalist was geleidelijk achter al de gehei
men geraakt van Reading's bende. Aan de
afgezonderde ligging van het kamp had hij
aanvankelijk getwijfeld, maar tochten in
allerlei richtingen en het dagenlang be
spieden van den stroom hadden hem ten
slotte de overtuiging gegeven, dat geen
andere blanken dan Readings trawanten
in dit gebied heerschten. 's Nachts was hij
in de hoogste boomen geklauterd, maar
nooit had hij het minste spoor van hout
vuren ontdekt, dat de aanwezigheid van
inlandsohe stammen zou hebben onthuld.
Hij wist nu. dat het goud in de mijnen van
Loepoeta door arbeiders werd gestolen -en
opgekocht door inlandsche factorijen, toe-
behoorend aan Reading of kleine hande
laars. Van daaruit geraakte het, via allerlei
tusschenpersonen, op de groote Reading-
hoeven; vervolgens werd het te Avakoebi
gecentraliseerd, om terecht te komen in het
geheime kamp.
Het leven was hem vreeselijk zwaar ge
worden. Het werk, dat Lebon hem eerst had
gevraagd, deed hij; maar toen het plan-
tertje aandrong, dat hij zich ook met
andere bezigheden zou belasten, had hij
hardnekkig geweigerd.
We zullen geduld hebben, waren de
laatste woorden van het plantertje, vroeg
of laat zult gij een van de onzen worden.
Reken daar nooit op, had de journa
list met beslistheid geantwoord.
Sedertdien was er een breuk tusschen de
twee mannen ontstaan en leefde de journa
list hl de volstrekte eenzaamheid. Het was
klaarblijkelijk de bedoeling van Lebon hem
aldus te dwingen zelf toenadering te
zoeken.
Maar daaraan dacht Riefenberg voorals
nog niet. Zijn vrije uren bracht hij door op
den stroom. Hij had zich een lichte prauw
uitgekozen en, na lang aandringen, de be
schikking gekregen over een jachtgeweer.
Zoo ging hij dan op jacht naar waterwild.
Het was zijn eenige ontspanning. Bij deze
tochten was het hem ook duidelijk gewor
den, hoe onzinnig het zou zijn een ont
vluchtingspoging te wagen in de richting
van de Avakoebi-hoeve. Na verscheidene
uren te hebben gezwoegd, was hij er met
zijn prauw slechts in geslaagd enkele kilo
meters af te leggen.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
DE ENGELSCnE KRUISER „DORSETSHIRE", -
bracht van 4 tot 7" dezer een bezoek aan Batavia. De
kruiser in de haven van Tandjong Priok.
GISTERMIDDAG HEEFT Z.E. MINISTER ROMME voor de ontginningswerken in de Peel bij
Severum de eerste spade in den grond gestoken. Geheel rechts de commissaris van de Koningin in
Limburg, mr. dr. W. G. A. van Sons beek.
HET VIERDE LUSTRUM der Landbouw Hoogeschool te Wagenin-
gen. Aan minister Weiter werd gisteren een lunch aangeboden. V.bn.r.
ir. C. Broekema (reetor magnificus), minister Welter en J. B. Ritzema
van Ikema (praeses Wageningsche Studenten Corps).
TIJDENS ZIJN BEZOEK AAN' BERLIJN werd oud
president Hoover in de Carl Schurz-vereeniging ont
vangen. President Hoover (rechts) in gesprek met dr.
Schacht (links) en staatsraad dr. von Stauss.
MARLENE DIETRICH (links) met Barbara
Stanwyck bij do Santa Anita-rennen in Arcadia
bij Hollywood.
