Narcissen-tentoonstelling te Sassenheim - De Russische ijsbreker Taimyr LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad 78sie Jaargang FEUILLETON Het Groote Avontuur Roman uit de Tropen door FRANS DEMERS. Nee maar, luister eens, Reading, er h er eens een gekomen om de mijnen te bezoeken. Die bleef hier gedurende vijf da ten, vervette geen voet en vroeg alvorens e vertrekken, een nota, die hij wel zou be verken voor zijn krant. Dat noemen die 'jeeren dan op reportage gaan. Wij zijn doorgaans veel te beleefd, met dat ge spuis, besloot Benoit. Maar wat er ook van gezegd werd, de auolddirectie had gesproken en dus moest in dien zin worden gehandeld. Benoit P'eegde overleg met zijn secretaris en be sloot in geen geval van zijn reisje naar de noofdstad af te zien. Bovendien, aldus mengde Reading in het gesprek, waar die mijnheer zich wahenia bevindt, kunt gij hem er ont lieten. Morgen bij voorbeeld. Denkt ge dan, dat ik hem achterna zal "Npen? meesmuilde de directeur-generaal. Dat hoeft niét; als die Journalist weet, je in de stad bent, zal hij je wei da- atMjk komen opzoeken. Benoit liep even heen en weer. Neem een stuk papier, wendde hij zich '«volgens tot den secretaris; wij zullen npstellen en dat heerschap moet er aen maar in schikken. Wij hebben van daag 22 October. Ik zal hem uit Wahenia per auto laten afhalen om den 24sten naar Nizi te komenOp Maandag 25 en Dins dag 26 kunt gij hem hier rondleiden. Stel hem voor aan den hoofdgeneesheer, om de hospitalen te bezoeken en de arbeiders kampen; breng hem naar den hoofdinge nieur van de vermorzelfabriek. Laat hem de fabrieken en de electrische centrale zien en tenslotte de goudkranen op de rivier. In twee dagen kunt ge daarmee klaarkomen. Daarna zou hij kennis kunnen maken met den sector van Mongbwaloe. Vraag even den directeur van Mongbwaloe aan de telefoon. De sector van Mongbwaloe was op vijf tig kilometer afstand van het Nizi-gebied gelegen. Het was de rijkste afdeeling van het goudland, waar het kostbare metaal in schier zuiveren toestand werd gevonden in de rivierbeddingen. Dat is tenminste een verstandige schikking, merkte Reading op. Met het be zoek aan deze twee posten zal die journa list een duidelijk beeld hebben van het mijnbedrijf. Dat denk ik ook. antwoordde Benoit. Zoo zal alles kort en goed geregeld zijn. Wil die Riefenberg daarna nog in het goudland rondzwerven en de overige sectoren bezoe ken, dat is zijn zaak. Even later rinkelde de telefoon. De direc teur-generaal nam den hoorn en hoorde de slem van den heer Berteau. leider van den Mongbwaloe-sector Spoedig waren de schikkingen getroffen. Op Woensdag, 27 October, zou een auto met een Inlandsoh chauffeur den journalist van Nizi naar Mongbwaloe voeren. De heer Berteau zou zich op 27 en 28 October vrij maken om den bezoeker rond te lelden. Benoit wreef zich in de handen en dronk zijn whisky leeg. Nu aan tafel, en over een uurtje zijn we weg. Een oogenblik, antwoordde Reading, die weer verdiept scheen te zijn in zijn aanteiekenlngen. Op een blanke bladzijde in zijn klein no taboekje schreef hij vlug: „Riefenberg: 25-25, Nizi; Nlzl-Mongbwaloe per auto: 27 Oct.". Onder het getal 27 en het woordje auto trok hij drie streepjes. EEN GEHEIMZINNIGE AUTO. Driemaal gilde de stoomfluit van rader boot „Duc de Brabant". Op deze wijze be groette de boot Wahenia, de hoofdstad van de Oostelijke provincie, die bij een bocht van den stroom in het zicht kwam. Riefenberg stond op de voorplecht, bij de reeling, en tuurde over het water. Eindelijk, zuchtte hij, eindelijk komt de verlossing Het was hem niet meegevallen sedert zijn aankomst in Kongo. De vliegtocht verliep schitterend voor wat het laatste gedeelte BangoeïEvenaarsstad betrof, en eenmaal ter bestemming, lagen er meer dan duizend kilometers tusschen hem en Lebon, zoodat hij zonder meer den gevaarlijken planter kon uitschakelen. De kennismaking met Kongo's eerste tro- penstad, aan den oever van den majestueu- zen stroom, vlak op den Evenaar, was hem evenwel een ontgoocheling geweest. Op het vliegveld had hij afscheid genomen van de ciloten en even later bevond hij zich in een hotel bij den stroom. De nacht was ingetreden. In de ruime gelagkamer was hij alleen en een boy vroeg in geradbraakt Fransch wat hij wenschte te gebruiken. Riefenberg bestelde een glas bier en was blij eindelijk den waard te zien opdagen. Hij had lust te vragen of hier geen vergissing in het spel was en of hij zich wel in de hoofdstad van de Evenaarsprovincie bevond. Hij was toch gewoon geweest den naam van dit tropen- centrum te hooren vermelden als dien van een zeer belangrijken post. De auto. die hem naar het hotel bracht, had hem niets laten zien dan sombere, onverlichte lanen, doodsch en verlaten, met hier en daar een woning in het groen verborgen. Het leek hem alles zoo troosteloos en daarenboven heerschte er een vochtige, adembeklem mende hitte, terwijl honderden muggen rond zijn hoofd zoemden. Hij deelde zijn indrukken mede aan den waard. Deze glimlachte. „Ja, mijnheer, dat is de schuld van het vliegtuig, dat u van de moderne wereld te vlug naar het hart van het primitieve Afrika heeft overgebracht. Voor kolonialen, die hier aanlanden, komend uit de moeras sen en wouden, is Evenaarsstad een hemel. Zoo. mompelde de journalist, en sloeg naar zijn been, waaraan een mug zat vast gezogen. Hi] trok zijn hand terug en stelde vast, dat er bloed aan kleefde. Malaria-muskieten? VToeg Riefenberg. Misschien wel, klonk het antwoord en men gaf hem den welgemeenden raad zijn muskietenlaarzen aan te trekken. Dat deed hij dan ook dadelijk in het muffe slaap kamertje, waarheen een kwalijk-riekencie neger hem met een stallantaarn had geleid. Terwijl hij op een stoel zat. zag hij een reusachtige spin over den gebarsten aarden vloer kruipen en langs de wit-gekalkte mu ren renden vlugge hagedisjes. Met schuwe blikken keek hij naar het smalle ijzeren bed, waarover een vuilbruin muskietennet was gespannen. Hij stak even zijn hoofd in het net en rilde bij de gedachte, dat hij onder dien viezen boel den nacht moest doorbrengen. Hij greep den stallantaarn en wilde terug naar de gelagzaal vluchten. Hij botste bij het verlaten van de kamer op den neger, die bij de deur met gekruiste armen was blijven staan, strak voor zich uit keek en de lantaarn zonder een woord te zeggen overnam. Is hier geen andere kamer? fluisterde de journalist. Hij herhaalde zijn vraag in alle talen die hij kende, maar de inlander keek met een onverstoorbare gelaatsuit drukking een anderen kant uit en mom pelde iets onverstaanbaars. Zij stonden in de galerij, die rond het ge bouw liep. Langs de zoldering klapwiekten groote vleermuizen. Riefenberg keek naar buiten in den pikdonkeren nacht. Tegen de pijlers van de barza ritselden door den wind aan flarden gescheurde bana nenbladeren. maar dat zag hij niet. Het was hem of geheimzinnige gedaanten naderden, of in het bibberlicht van de lan taarn slangen op hem af kropen of wilde dieren op hem aanstormden, of een neger met een vergiftigden pijl op zijn hart mik te. Gansch het woeste, gevaarlijke Afrika, waarvan hij in zijn kinderjaren had hoo ren vertellen en waarover hij fantastische verhalen gelezen had. bedreigde hem in dezen donkeren nacht. Hij keerde zich om en liep naar de gelagzaal, waar het heldere licht van een benzinelamp hem zijn even wicht terugbezorgde. Nadruk verboden). (Wordt vervolgd). GHOOTE OVERSTROOMIN GEN AAN DE ENGEL8CHE OOSTKUST. In het graafschap Norfolk zijn groote stukken land overstroomd. Een molen geheel door water omringd DE JAARLIJKSCBE GROOTE NARCISSEN-TENTOONSTELLING IN HET GEBOUW BLOEMLUST TE SASSENHEIM, is gistermiddag geopend. Overzicht van een mooie inzending narcissen. HET NIEUWE IN AANBOUW ZIJNDE GEBOUW VAN DE RIJKSVER ZEKERINGSBANK TE AMSTERDAM - vordert gestadig. De metalen kolos overheerscht de geheele omgeving. IIET EERSTE PIJPEN- EN AARDEWERKMUSEUM - in ons land wordt Zaterdag a s. geopend in het uit de 17e eeuw dateerende huis „De Moriaan" te Gouda. De conservator met een ivoren pijpen-étui. Links een pot voor damessnuif, rechts een pop, die op marktdagen voor de deur wordt gezet DE RUSSISCHE IJSBREKER TAIMl'R", - welke zich op weg bevindt naar de 4 Russische Noordpoolonderzoekers die op een ijsschots bij Groenland in gevaar verkceren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1938 | | pagina 5