Geschenken voor het Prinselijk paar - Reddingboot omgeslagen
78sfe Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON
Het Groote Avontuur
Roman uit de Tropen door
FRANS DEMERS.
3)
J?' deze verklaring greep Riefenberg zijn
revolver en legde hem terug in de lade.
uat is het toppunt, ik heb een krankzin-
huis gehaald, dacht hij. Hij ging
naast Demet zitten, klopte hem vriend
schappelijk op den schouder en zei sus
send:
Oeh ja. mijn vriend, dat zijn zoo van
n'e abnormale toestanden. Maar hoe zit
net nu feitelijk met Loepoeta? Was het
v, r ,Y°°ral daarover, dat u mij iets wou
hertellen?
Ja. antwoordde de zonderlinge man,
aaarover wou ik u iets vertellenTe
„°®P°e'ai of beter in de streek van Loe-
ur' yerd Ejen vermoord,
bijna S z'chzelf op de borst en huilde
.Vermoord, ja vermoord. En ik alleen
sen het geheim. Ik had die misdaad kun-
daÜ verhinderen en ik heb het niet ge-
aan. ik neb ge]d gekregen en gezwegen
-.. had haar zoo lief.
'e êekkenhistorie nam aldus op het
"Vwachts een vreemde wending. Rie-
cnoerg greep den man bij de schouders
schudde hem door elkaar,
niet kerel, bulderde hij, als je nu
begmt, met wat orde in je verhaal te
brengen, smijt ik je er uit. Je praat als
iemand, die volslagen krankzinnig is en
gooit alles door elkaar. Antwoord nu eens
op mijn vragen: hoe geraakte die tooneel-
speelster in Afrika verzeild?
Zij verliet het tooneel om in het hu
welijk te treden met een rijk Amerikaan,
die zijn verlof in de hoofdstad was komen
doorbrengen en die gevestigd is in de
streek van Loepoeta.
En hoe heet die Amerikaan?
Reading.
Reading! nauwelijks een paar dagen
geleden had men Riefenberg op het minis
terie van koloniën den raad gegeven niet
na te laten, tijdens zijn reis, kennis te
maken met dezen Reading, een vooraan
staande koloniale personaliteit. Goed zoo,
dacht de journalist, nu zijn wij op bekende
wegen.
Het zat zoo, vervolgde Demet. Ik heb
nooit kans gehad bij Ada Iljen, maar mijn
eerlijke vriendschap wilde zij wel aanvaar
den. Na haar huwelijk vertrok zij met haar
echtgenoot eerst naar Amerika, daarna
naar Kongo. Gedurende eenige maanden
hoorde ik niets meer van haar tot er plot
seling een klein onbegrijpelijk briefje
kwam. dat op de post werd gedaan te Loe
poeta. Daarin zegde Ada, dat haar leven
in gevaar verkeerde, dat ze mij spoedig
meer nieuws zou doen toekomen.
Ik wachtte vruchteloos op nieuws. Toen
gebeurde op een dag het volgendein plaats
van een brief, kreeg ik bezoek van een
onbekende, die mij met den dood bedreigde
als ik het durfde wagen mij met het geval
Ada Iljen bezig te houden. Daarop ver
dween hij, na een omslag op mijn tafel te
hebben achtergelaten. Ik deed het open.
Het bevatte 50.000 frank.
Demet verboTg het gelaat in de handen.
Ik ben een lafaard en ik houd van
geld, fluisterde hij.
Vertel verder, drong Riefenberg aan,
die thans met spanning luisterde.
Ik heb gezwegen en een maand later
stond in de kranten te lezen, dat Ada Iljen
tijdens een jachtpartij in den Kongo, spoor
loos was verdwenen. Dienzelfden dag
kreeg ik weer bezoek van denzelfden
onbekende. Dezelfde bedreiging werd mij
gedaan en de kerel legde er den nadruk op,
dat ik ook elke poging om den heer Rea
ding op de hoogte te brengen, met den
dood zou bekoopen. Voor dit verraad kreeg
ik 100.000 frank.
Dat was het verhaal van Demet. Ver
volgens klampte hij zich vast aan Riefen
berg:
Het geld heb ik verbrast, hijgde hij,
en sedertdien word ik achtervolgd dag en
nacht door de schim van Ada. Als ik mij
tot de politie wend, ga ik de gevangenis in
of word vermoord. Ik heb gelezen dat U
daarheen vertrekt. Ik kende u door uw
vroegere verhalen. Ik durfde me niet tot u
wenden uit angst dat men mij overal be
spiedt. Dezen avond, den laatsten avond
voor uw vertrek, heb ik het toch gewaagd
en ben hier binnengeslopen, als een dief.
Riefenberg liep heen en weer in de
kamer. Het was hem vreemd te moede. Hij
trachtte na te denken, maar voelde zich
heelemaal uitgeput. Hij haalde zijn horloge
te voorschijn en bemerkte dat het reeds
drie uur was. Hij bleef staan bij Demet,
die met het hoofd voorover zat gebogen.
Luister Demet, zei hijik moet van mor
gen om tien uur vertrekken en heb be
hoefte aan een paar uren rust.
Ik ben letterlijk op. Ik kan u niet langer
bij mij houden. Ik beloof u dat uw naam
nergens zal genoemd worden en dat ik me
ginder met deze geheimzinnige zaak zal
bezighouden. Ik veronderstel dat ge op dit
uur liever niet meer langs de straat loopt?
Welnu, gij kunt naar de zolderverdieping
gaan om te overnachten in het kleine be
diendenkamertje, dat ik er heb, nummer
acht. De deur is open. Morgen vroeg kunt
gij met mij ontbijten en dan praten we nog
over een en ander. Goeien nacht.
Riefenberg lieit zijn vreemden bezoeker
uit. Even later scheen eindelijk alles tot
rust te zijn gekomen in het groote flat
gebouw.
een geheimzinnige misdaad.
Toen den volgenden morgen de wekker
schel rinkelde was Riefenberg dadelijk
klaar wakker maar hij voelde zich gerad
braakt, alsof hij den ganschen nacht had
geboemeld, Automatisch sloeg hij de dekens
terug en kwam overeind. Hij bleef even op
den rand van het bed zitten, wreef met de
hand over het voorhoofd en verzamelde
zijn gedachten. Vandaag immers was het
de groote dag van zijn vertrek en het zon
derlinge verhaal van Demet plaatste voor
hem alles in een nieuw daglicht.
Het was reeds zeven uur. De regen sloeg
tegen de vensters en het was alsof de nacht
in de boomen bleef talmen. Riefenberg be
gon den dag met een koud stortbad, zoodat,
hij zijn bloed vlugger voelde stroomen.
Terwijl hij zich schoor dacht hij er aan
hoe hij op het oogenblik dat hij ging insla
pen, had besloten vóór het vertrek nog
even de redactie van zijn blad op te bellen
om te informeeren naar het geval van Ada
Iljen en zoo mogelijk een foto van de
tooneelspeelster te bemachtigen. Zich aan-
kleedend liep de journalist langs het ven
ster en keek naar buiten. Vóór het flat
gebouw bemerkte hij verscheidene perso
nen. maar hij wijdde aan dit feit geen
verdere aandacht.
Toen hij gekleed was, sloot hij zijn toilet-
benoodigdheden in een valiesje. Daarmede
was alles voor de reis in orde en behoefde
hij aan zijn uitrusting niet meer te denken.
Ondertusschen liet Demet niet van zich
hooren. Nu zijn geweten ontlast was, lag
die vermoedelijk nog genoeglijk te slapen
op het bediendenkamertje. Aldus overwoog
Riefenberg en maakte aanstalten om even
te gaan kijken. Het was acht uur en de
vrouw van den portier kon zoo dadelijk
het ontbijt bovenbrengen.
In de hall van zijn appartementen was
het nog donker. Riefenberg maakte licht
en daar hij vlak bij het telefoontoestel
stond besloot hij eerst maar even de redac
tie op te bellen. Daar werd hem geant
woord. dat men zich vaag het geval van
Ada Iljen herinnerde, naar een foto zou
kijken en deze dan dadelijk door een loop
jongen zou laten afgeven.
Terwijl Riefenberg telefoneerde werd
zijn aandacht getrokken door een wit om
slag, dat op den vloer lag en blijkbaar
onder de deur was geschoven tijdens den
nacht. Gekscherend vroeg men aan de
andere zijde van den draad, wat de jour
nalist met de foto van Ada Iljen van plan
was. Riefenberg zocht een uitvlucht en
vertelde iets van een vriend, die er naar
had gevraagd. Met strakke oogen keek hij
ondertusschen naar het omslag. Het kon
van niemand anders dan van Demet ko
men. Die laffe kerel had natuurlijk bij het
eerste morgenkrieken de beenen genomen.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
aanbieding van geschenken ten
luit-kol. J. J. van Diepenbrugge en een deputatie van officieren begeeft zich naar het Paleis voor de aanbieding van een zilveren
baby-beker en een bloemstuk. Rechts: het Oranje-comité te Borne biedt ten Paleize een z.g. ,.Krenten-wegge'' aan. Dit is een
krentenbrood van 2 meter lang en een gewicht van 75 pend.
de totaal vernielde reddingboot van st. ives liggend op de rotsen bij Porthmeor, Cornwall. De reddingboot
wist de 23 leden van de bemanning van het gestrande Italiaansche stoomschip ,,Alba" van boord te halen. Een geweldige golf deed
de boot echter omslaan. Drie van de 23 schipbreukelingen verdronken.
MODERNE ARCHITECTUUR IN
AMERIKA. Een brug in den aller-
modernsten stijl op het terrein der
wereldtentoonstelling '39 in New York
NAMENS HET GEMEENTEBESTUUR GEDENKPENNING bij
TAN barneveld werd ten Paleizo de blijde gebeurtenis op een
Soestdijk een mand met Barneveldsche aantal Rotterdamsche
eieren aangeboden. scholen uitgereikt.
een holen te alblassek-
DAM heeft, den strijd tegen 't
water opgegeven en wordt lang
zaam maar zeker gesloopt.
