De verjaardag van den ex-keizer - De stadhuisbouw
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
Hef Rad der Fortuin
78ste Jaargang
FEUILLETON
gga#
PRINS LOUIS FERDINAND VAN PRUISEN
en Piinsfs Kyra van Rusland, de beide jongverloofden, die thans ook
op Huize Doorn vertoeven, bij een wandeling door Doorn.
Uit het Engelsch van
LOUIS TRACY.
Vertaald door MR. M. A. KWITSER.
46)
De eenige begaanbare weg daalde snel
af naar een onmetelijk wijde en ondiepe
laagte. Waarschijnlijk was dit bassin ge
vormd door het inzakken van het land
rondom een uitgebluschten vulkaan, welks
vroegere werking werd bewezen door een
sroep smalle heuveltjes in de verte. Oost
waarts loopend, noordelijk van den zoo
vreemd aangegeven krater, was het droge
rivierbed, dat de oase had geschapen en de
bron had doen ontstaan, waaraan de
plaats zijn naam ontleende. Ongelukkig
was de groep lavabergjes ver voorbij het
midden van de holte gelegen. Ze werden
aan drie zijden beheerscht door kleine heu
vels en ofschoon ze in sommige opzichten
goed te verdedigen waren, hadden ze het
poote nadeel in een kring te liggen. Dien
tengevolge was de eenige plek, die veilig
was voor het vuur van den vijand, aan de
westzijde, en de verdedigers schenen dit be
grepen te hebben.
Dick telde de kegels: het waren er zeven!
Ofschoon de afstand minstens anderhalve
JP'll was, kon hij mrs. Haxton zien zitten
tusschen twee groote rotsblokken. Von Ker
ber was dicht bij haar en de paar Arabie
ren, die bij hen waren, lagen verspreid
tusschen de rotsen in stellingen, vanwaar
ze het onophoudelijk schieten vanaf de
heuvels konden beantwoorden. Hun ka-
meelen lagen bijeen in een holte tusschen
de twee westelijkste hoogten en voor zoover
Royson kon beoordeelen, had het kleine
gezelschap nog niet veel verliezen geleden.
Maar de taktiek van hun aanvallers was
duidelijk. De Hadendowa's hadden sluipend
en ongemerkt, den hoogoren grond ten
noorden, oosten en zuiden bezet. Ze hadden
waarschijnlijk de niets kwaads vermoe
dende kafila uit de open oase verdreven,
want daar stonden nog een paar tenten en
wat kampgerei en het was hun bedoeling
dichterbij te kruipen en de hoorns van een
zich steeds meer sluitende halve maan
steeds westelijker voort te schuiven tot een
samenkomen van die uiteinden hun vlak
voor zonsondergang, een succesvollen
stormloop zou mogelijk maken. Alle twijfel
op dat punt werd overigens opgeheven
door de ontdekking, dat twee sterke afdee-
lingen Hadendowa's zich verzamelden op de
tegenovergelegen hellingen van de naast-
bijzijnde heuvels. Ze reden voor het mee-
rendeel op kameelen en verrieden hun
aanwezigheid niet door deel te nemen aan
het vuren. Ze schenen een signaal af te
wachten" voor ze de vlakte in reden om den
meedoogenloozen kring te sluiten, die de
ten doode gedoemde bezetting van de
Zeven Heuvels zou omsingelen.
Er was geen oogenblik te verliezen, en
Royson, die zijn plan gemaakt had, voerde
het onmiddellijk uit. Hij en de zes matro
zen zouden het eerst den neuvelkam over
schrijden, terwijl een paar Arabieren met
hen mee zouden gaan, maar zoodra ze ge
zien waren, zouden terug rennen om den
indruk te wekken, dat ze anderen waren
gaan roepen. De mannen van de Aphrodite
zouden in volle vaart doorrijden naar de
belegerden. Twee minuten later moest
Abdur Kader de helft van zijn Arabieren
over den rand leiden en op den rechter
vleugel van den vijand afgaan, terwijl na
een gelijke tusschenpoos Abdullah, aan
het hoofd van de overblijvenden eveneens
zou komen aanstuiven en zich tegen den
linkervleugel van den vijand keeren. De
tegenstanders zouden zoo drie opeenvol
gende golven van redders zien aanrollen,
elk blijkbaar sterker dan de vorige, die
kwamen uit de eenige richting waaruit
hulp mogelijk was. Alfieri en zijn mannen
kenden de sterkte van mr. Fenshawes ex
peditie. Als ze zich verbeeldden, dat deze
voltallig naderde, zouden ze misschien op
de vlucht slaan zonder nog een schot te
lossen. Als ze echter begonnen te vechten,
hadden Abdur Kader en Abdullah de
striktste bevelen om de flanken niet te ver
volgen. maar samen te komen naar de heu
veltjes, waar Royson tegen dien tijd de be
narde kleine expeditie hoop en nieuwen
moed zou hebben gegeven.
Mochten de Hadendowa's een algemee-
'nen aanval wagen, dan moest de geheele
strijdmacht, redders en geredden terug
trekken, den strijd veranderen in een ach
terhoede gevecht en de Hadendowa's dwin
gen het voordeel van hun hooger gelegen
positie prijs te geven. Wanneer ze eenmaal
in het open veld waren, rekende Royson op
het betere schieten van zijn zes zeelui
allen scherpschutters van de Marine om
de kans onmisbaar te zijnen gunste te doen
keeren, terwijl zijn Arabieren de gerust
stellende zekerheid hadden, dat iedere mijl,
die ze bij den terugtocht wonnen hen dich
ter bracht bij de machtige karavaan, die
gestadig dichterbij kwam.
Het plan was in alle opzichten uitmun
tend. Onder gewone omstandigheden zou
het zeker succes hebben gehad, maar het
gezonde verstand kan nooit rekening hou
den met de invallen van een krankzinnige,
en Alfieri, uitgeput door ontberingen en
moreele ellende, wérd krankzinnig, toen hij
ontzet zag opdagen voor hen, die hij zeker
meende in den val te hebben gelokt.
Luid vloekend in het Italiaansch en het
Arabisch riep hij den naastbijzijnden toe
hem te volgen en verliet hij de bescher
ming van een der lage heuvels. Van pure
opwinding gehoorzaamden een paar Ha
dendowa's zijn wild bevel. Ze hadden niet
ver te gaan, maar de rotsige rivierbedding
kon alleen maar langzaam gepasseerd wor
den. Nu was het tijd voor het zwaarbe
proefde troepje onder von Kerber om pal te
staan. Ze hadden Alfieri en iederen man
van het half dozijn bandieten, dat hem
vergezelde kunnen neerschieten. Drie groe
pen schreeuwende mannen snelden al te
hulp over den betrekkelijk gladden bodem
van het bassin. In hoogstens vijf minuten
zouden de aanvallende Hadendowa's zijn
teruggeslagen naar de -heuvels en vriend en
vijand dachten niet anders dan dat mr.
Fenshawe's geheele kafila zich met on
weerstaanbare élan in het gevecht stortte.
Maar toen gebeurde het onbegrijpelijke.
Terwijl von Kerber en mrs. Haxton de
dringende noodzakelijkheid inzagen om den
wanhopigen strijd juist deze enkele minu
ten nog vol te houden, verloren hun Ara
bieren, na gedurende den heelen uitputten-
den dag koelbloedig en dapper te hebben
gestreden, volkomen hun bezinning. Doof
voor de gebeden en verwenschingen van
den Oostenrijker, zonder te luisteren naar
mrs. Haxton's schrille kreten, dat ze de
weinige aanvallers, die gevaarlijk waren,
zouden tegenhouden, gaven ze toe aan een
blinden onbegrijpelijken drang tot zelf
behoud en vluchtten in verwarring naar de
kameelen. Plotseling werden deze mannen
van een krijgshaftigen stam losgebroken
wilden, die als krankzinnigen vochten om
een rijdier te bemachtigen en er zich niet
om bekommerden of hun meesters en ka
meraden ontkwamen of het leven lieten.
Verscheidene kameelen waren gewond,
sommige waren dood en zelfs in dit sauve-
qui-peut werd kostbare tijd verspild met
w-orstelen om het bezit van die dieren, die
zich nog bewegen konden. Toen von Kerber
besefte, dat een kameel redding beteekende
voor mrs. Haxton en hemzelf, riep hij haar
toe dicht bij hem te blijven en liep hij op
een bereden Arabier toe, die uit de mêlée te
voorschijn kwam. Hij beval den man halt
te houden, en zóó dichtbij waren Royson en
zijn kleine afdeeling op dat oogenblik, dat
de kameel alle drie in veiligheid had kunn-
nen brengen. Maar de Arabier boog het
hoofd en spoorde het schommelende dier
tot sneller draf aan. Von Kerber vuurde op
hem en de ongelukkige Arabier viel als een
pop van zijn hooge zitplaats. Den teugel van
den kameel grijpend wierp de Oostenrijker
mrs. Haxton in het zadel. Door den afstand
van den grond was het onmogelijk haar
daar stevig te plaatsen, maar zij hielp hem
dapper, klauterde op de een of andere ma
nier op de lastige zitplaats en bukte om
hem op te trekken. Ze was er tenslotte in
geslaagd. Het opgewonden dier sprong
vooruit om weg te komen van het angst
aanjagend rumoer achter hem. toen een
zware slag het kolossale lichaam deed
schokken, de kameel viel in de knieën, sloeg
op zijn zijde en wierp beide berijders af.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
TER GELEGENHEID VAN DEN "listen VERJAARDAG VAN DEN
EX-KEIZER zijn vele hooge gasten op Huize Doorn aangekomen
Voor het kasteel v.l.n.r.Prins August Wilhelm, Prinses Sigusmund en
Prins Alexander, zoon van Prins August Wilhelm.
DE WERKZAAMHEDEN VAN HET NIEUWE STADHUIS 1I1ER TER
STEDE. In een atelier achter de St. Pieterskerk worden de leeuwen
Voor het bordes vervaardigd, die gelijk moeten zijn aan die van het
oude stadhuis. Rechts het nieuwe beeld en links het oude.
DE ZUIDSLA VISC'HE
BEELDHOUWER Sava Bot-
zaris met den door hem vervaar
digden kop van Haile Selassie.
DE HONDERDSTE ZITTING VAN DEN RAAD VAN DEN VOLKENBOND.
De Fransche minister van Buitenlandsche Zaken Yvon Delbos (links) tijdens een pauze in gesprek
met Grumbach.
VOOIt HEI NIEUWE STADHUIS alhier. Het plaat
sen van twee fragmenten van den middentop van het oude
stadhuis, die ook bij het nieuwe stadhuis dienst moeten doen
DE GRANATEN-ONTPLOFFING BIJ PARIJS. Een van de vracht
auto's, waarop de granaten geladen werden en welke door de ontploffing
in brand vloog. De brandweer bezig met het blusschingswerk.
