Ons Kort Verhaal Poolsche toestanden LEIDSCH DAGBLAD - Derde Blaü Dinsdag 25 Januari 1938 Uw Zenuwen KERK- EN SCH00LNIEUWS RECHTZAKEN Mijnhardt's Zenuw tabletten VRAGENRUBRIEK Brander's Boffertje Een overste ging, een generaal kwam... WN/T CM ICTICRCM kantongerecht te leiden. Overtreding Loterijwet. Gistermorgen moesten voor het kantongerecht alhier terecht staan C. J. P. en A. J., bestuurs leden van een middenatandsvereeniging alhier, wegens overtreding van de Loterijwet. In de week voor St. Nicolaas hadden zij een winkelweek ge organiseerd. en als attractie ontving iedere koo- per van 50 cent een bon, waardoor de houder kon meedingen naar verschillende prijzen, welke op iedere 100 nummers verloot werden. De raadsman mr. M. B. Vos erkende het ten laste gelegde, waarop het O.M. wegens overtre ding van art. 1 der Loterijwet f.5 boete of 2 dagen hechtenis eischte. Mr. Vos die hierop het woord kreeg, kon niet begrijpen, dat een strafvervolging was ingesteld. Wanneer men iemand opzettelijk lichamelijk letsel toebrengt is hij volgens het. strafwetboek schuldig, maar oen tandarts die een kies trekt of een operateur zal men toch niet vervolgen, zoo is het ook hier met de toepassing der Loterij - wet. Hier was het geen aanwakkeren der speel zucht en het was niet alleen deze midden- sta ndsverceniging, maar ook de Hanze en de Chr. Middenstandsbond hadden aan de Winkel week deelgenomen. Het was eigenlijk een 4«Vn korting, die in een aantrekkeiyken vorm werd verleend, om den kooplust te bevorderen, zoodat art. i der Loterijwet z. i. niet is overtreden. Bovendien had het bestuur eerst bij den com missaris van politie geïnformeerd en deze had geen bezwaar togen dezen vorm van loterh ge had. Ook had men zich gewend tot den Delft- schen Middenstandsbond, die al 5 Jaar zoo'n loterij aan de Winkelweek heeft verbonden en nooit last had ondervonden. Het O.M. achtte wel degelijk hier art. 1 der Loterijwet overtreden en persisteerde bh zijn eisch. Mr. Vos verzocht daarop schuldigverklaring zonder oplegging van straf of een kleine geld boete. Over 8 dagen zal de kantonrechter schrif telijk vonnis wijzen. Onwettig college-loopen. H. G. van H.. student te Heemstede, moest terecht staan omdat hij aan de Rijksuniversiteit alhier college had geloopon. hoewel hij niet als student bh de Rijksuniversiteit was ingeschreven. Verdachte erkende de overtreding maar was van meening, dat de verschuldigde f.300 reeds door zijn vader gestort was. Het O.M. eischte f.40 boete of 14 dagen hechtenis. De kantonrechter wees onmiddellijk vonnis en veroordeelde ver dachte tot f.25 boete of 10 dagen hechtenis. I G. V.. schipper te Leiden, moest terecht staan, omdat hh zonder toestemming van de bevrach- tingscommissie te Lelden met zijn schip „Wilhel- mina" goederen door Oegstgeest vervoerd had. Verdachte erkende de overtreding, maar daar j de schippers een moeilijken tijd doormaken is men blij, als men een bevrachting krijgt. Voor het vervoer had hij f. 40 ontvangen. De kanton rechter wees verdachte er op dat de bevrach tingscommissie in het leven geroepen is voor I evenredige vrachtverdecling onder werklooze I schlppors. In verband met de moeilijke finan- cieelc omstandigheden veroordeelde hij ver dachte tot f.20 boete of 8 dagen hechtenis. J. C. v. d. B.. chauffeur uit Wassenaar, moest terecht staan, omdat hij met zijn auto het ver keer op den Zoeterw. Singel op zeer ernstige wijze in gevaar heeft gebracht, door de bocht op de Cronesteynbrug met zoo groote snelheid door te rijden, dat de vierwielige auto op twee wielen de bocht passeerde. De heer P. J. Kamer beek. die in een auto van den heer Vlasveld als tegenligger passeerde verklaarde dat verdachte met 70 K.M. snelheid de bocht doorreed. Het f Oil. wees er op dat de maximumsnelheid 25 K M. bedraagt en het levensgevaarlijk is om met zoó'n snelheid een bocht door te rijden. Door bijzondere activiteit wist de heer Vlasveld een aanrijding te voorkomen, waarvan de gevolgen zeer ernstig geweest zouden zijn. De kanton rechter veroordeelde verdachte tot f. 20 boete of 8 dagen hechtenis. J. M. B. uit Noordwijk moest terecht staan, omdat hij met zijn auto op den Loosterweg onder Voorhout niet voldoende op het verkeer had gelet, waardoor hij met een vrachtauto, be stuurd door G. Altenaar. die van een zijweg kwam. in botsing was gekomen. Verschillende getuigen verklaarden dat Altenaar voldoende signalen had gegeven, waarop verdachte blijk baar niet gelet had. Door de groote snelheid was de botsing hoewel verdachte direct geremd had vrij hevig geweest. Eisch O.M. f. 15 boete of 10 dagen hechtenis. Uitspraak conform. De neer A. wilde nog een eisch tot schadevergoe ding indienen, maar daar het vonnis al gewezen was, kon deze niet meer in behandeling geno men worden. OVERSTEKEN BIJ TRAM- VLUCHTHEUVELS. Uitspraak van den Hoogcn Raad. De Hooge Raad heeft gisteren het cassa tieberoep verworpen, dat de ambtenaar van het O.M. bij het kantongerecht te Am sterdam had ingesteld tegen het vonnis v. d. kantonrechter aldaar, waarbij was ont slagen van rechtsvervolging een au tornooi, list. die in strijd met de Amsteirdamsche Politieverordening was doorgereden op een blijkbaar voor voetgangers bestemden over gang, toen een voetganger wilde overste ken. Het ontslag van rechtsvervolging was gegeven op grond dat de bepalingen der verordening onverbindend zouden zijn. aangezien de betreffende materie is ge regeld in het Motor- en Rijwielrczlement. De procureur-generaal had tot vernie tiging van het vonnis, zoomede tot f. 1 boete gerequireerddaar hij van oordeel was. dat de verordening niet in strijd met de wettelijke regeling zou zijn. I De Hooge Raad oordeelde, dat het be- treffende voorschrift in de Amsterdamsche verordening een punt regelt, waaromtrent v v^0 '0,1" en RÜ,wielreglement bij art. oois hd 2 is voorzien en de gemeenteraad art.. 6 der Motor- en Rijwiel/wet n.'r.t, bevoegd is dienaangaande regelen te stellen. damsche chauffeur Fr. Sp. terecht staan. Verdachte liet verstek gaan. De inspecteur werd als getuige gehoord. Hij antwoordde op een vraag van den kantonrechter of er moedwil achter zat. ontkennend. Verd. had zijn spijt betuigd. De ambtenaar eischte een geldboete van f. 15 subs. 10 dagen hechtenis. De kantonrechter veroordeelde verd. tot een geldboete van f. 10 subs. 5 dagen. Vervolgens stond terecht de 25-jarige grondwerker N. L. uit Aalsmeer, die op 14 Dec. van het vorige jaar met zijn volgela den bakfiets met grind in de Jefellalaan te Aalsmeer tegen de fiets is opgereden van den 12-jarigen scholier W. J. de Hertog, die nabij de Christelijke school stond. Van een geheele troep Jongens was alleen de H. blijven staan. De kantonrechter vond het van dezen scholier eenlgszins braniemakerij. De ambtenaar kon dan ook geen termen vinden, om tegen verdachte een geldboete te elschen. Spr. vroeg vrijspraak. De kan tonrechter kon zich hiermede volkomen vereenigen. De vader van den scholier die een eisch tot schadeloosstelling had inge diend, kon onverrichter zake terug keeren naar Aalsmeer. MEISJE GEDOOD MET EEN PISTOOL. Het ongeluk ln dc kazerne te Naarden. Voor den krijgsraad te 's Hertogenbosch werd gisteren behandeld de zaak tegen den 21-Jarigen J. L. van O., sergeant-titulair bil de eerste sohoolbatteril van het regiment motorartilüerie te Naarden. Van O. heeft op 23 September van het vorig Jaar. in het wachtlokaal van de Promers-kazerne te Naarden het meisje H. ten E. met «en pistool dood geschoten. Aan van O. was primair doodslag ten laste gelegd en suosidalr. dat het aan zijn schuld te wijten is. dat het meisie werd gedood. Hij beweerde, dat hij, op verzoek van bet meisje, dat hem in het wachtlokaal was komen opzoeken, het wapen gedemonstreerd heeft. HU dacht dat het pistool ongeladen was en dat de veiligheidspal ,.goed" zat. Toen het meisje zeide: „Je durft toch niet te schieten", heeft hij het wapen afgetrok ken. De serceant ontkende de bedoeling tot dooden te hebben gehad Als getuigen werden gehoord de soldaten Ch. Nomes en P. Coolen. die in de kamer kwamen toen het meisje was gedood. De sergeant was toen zeer opgewonden en zei tegen hen: „Wat doet het meisje ook aan de revolver". De a/uditeur-milifcair. mr. J Aghina. re quisitoir nemend, vroeg zich af, of de be klaagde niet de bedoeling heeft gehad, het meisje opzettelijk dood te schieten. Het leven van den beklaagde wijst daarop en ik kan. zoo zeide de auditeur-militair, mij niet vrij maken van de gedachte, dat de be klaagde zich van het meisje heeft willen on.doen. Ik kan hem dat eoher niet be wijzen en zal mij dus houden aan de kwa lificatie van dood door schuld. Spr. eischte de maximumstraf, negen maanden gevangenisstraf, miet ontslag uit den dienst. De verdediging werd gevoerd door mr. L. Baudoln. uit 'sHertogenbosch, die naar voren bracht, dat voor doodslag geen plau sibele reden bestond en die bil den krijgs raad aandrong, den sergeant van doodslag vrij te spreken Wat den dood door schuld betreft vroeg de verdediger den krijgsraad den beklaagde tot een zeer clemente straf te veroordeelen. waarbij ds vier maanden preventieve hechtenis in mindering kun nen worden gebracht. De krijgsraad, uitspraak doende heeft van O. veroordeeld wogons het veroorzaken van docd door schuld, 'qt. negen maanden gevangenisstraf, met. aftrek van vier maan den preventief en ontslag uit den dienst. werden gekalmeerd en gesterkt en Uw slaap wordt weer rustig door 't gebruik van Glazen Buisje 75 ct. Bij Ajpoth. en Drog. 5039 Gngez. Med.) H. L. te L. Het secretariaat der Mond- accordeonver. „V.O.G." is gevestigd 3. Houps. Mecklenburgerstr. 8, alhier. W. K. te L. Een prijsvraag moet U zelf oplossen. G. v. E. te L. Wendt U tot den agent van de Rotterdamsche Lloyd. den heer J. Win- sémiUB, Rijn6burgerweg 125 die U gaarne een lijstje zal geven van de postverzending naar de mailbooten. KANTONGERECHT TE HAARLEM. Terecht stond de 40-jarige koopman C. w. uit Haarlemmermeer, die op 25 Nov. van vor}6® jaar ln den Haarlemmermeer met zyn auto op den Venneperweg niet voldoen- „Ü.i? ui'seweken waardoor een aanrijding 1. j met; een aldaar langs den weg maanden kraanwagen. In deze zaak wer- a^htVcrsc^hlllende getuigen gehoord. De eiS.ufna.ar van het O. M. mr. Broersen f in v Ben verdachte een geldboete van tv, Sv- ?lair 6 dasen hechtenis. intJLan'Onrechter veroordeelde den ver dachte overeenkomstig den eisch. dn FntL ?cember va" hot vorige jaar reed fipti 5R Pr van pohtie te Hillegom per 1 uiterst r kom her gemeente. Hij reed hii oo re ,s yan den weg. Opeens werd csUraa"gereden door een auto, aan welker i lanWla een stuk «zer uitstak hetwelk 1 het hH-, van hen inspecteur ging. met kwnm ?r er in he jas een winkelhaak Verdacht hiervan moest de Rotter- doar J. P. BALJÉ. Toen Brander van zijn mlddagwandelln- getje terugkwam en hij zijn aildeeling weer binnenstapte, ging er dadelijk een gejuich op: ..Ha. daar Is de botter!" „Zeg Biander, je tracteert..hoor!" „Zoo'n geluksvogel" ..Brander, wel gefeliciteerd, kerel!" Verrast keek Brander het kringetje lachende gezichten rond. Breeduit aan zljin lezenaar zat Hempels. HU had een stu'k papier ln zijn hand, waar hit zenuwachtig op tuurde. Toen keek hij Brander ernstig aan, en bijna plechtig zei hij: „Nummer 14910, da's toch Jouw nummer, hè. Brander?" Nummer 1491C, dat was z'n loterijnurn- mer. Een opgewonden gevoel kwam over hem Hij slikte even voor hii kon antwoor den: „Veertiendulzendnegerahondertien, Ja, dat nummer heb tk". Hempels knikte. „Zie Je nou wel, door gefourneerde pessimist, dat je weer eens ongelijk had. Het was geen goed nummer, tie. daar kon nóóit wat op vallen, je had liever een staartnummerenfin, honderd vijven en zessen had Je. Brander stond te trippelen van ongeduld. „Is er dan wat op gevallen?" vroeg hij gretig. ..Vertel dan toch op. kerels, zie je niet, dat ik verga ran nieuwsgierigheid Opnieuw ging er een gelach op. „Of er wat op gevallen is, vraagt-ie?" grijnsde Hempels. En dan. na nog een paar secon den Brander stilzwijgend te hebben aange zien. zei hij plechtig: ..De honderdduizend!" Even keek Brander ongeloovig „Laat zien", zei hii schor, „Laat zien". Hij veegde zenuwachtig zijn beslagen brilleglazen af. greep het papier, zag niet zoo gauw het nummer, zoodat ze het met den vinger aan moesten wijzen. Het duizelde hem, het werd wazag voor z'n ocgen en hii moest even steun zoeken. Warempel, daar stond het: 14910. HU had de honderdduizend En nog wel op een half lot. Vorige keer had hii met een twintigje geboft en een dui zendje gewonnen. Het was tweeenveertig- vUftig geweest en toen had hij., overmoedig meteen een half lot gekocht. En nou had-le de honderdduizend. Hii stiet een soort Indianenkreet uit en maakte een luchtsprong, ,,"k Ga direct, taartjes halen", zei hij. „bestel maar thee in de keuken voor mijn rekening, 'k Ben zóó terug". En met fladderende jaspanden vloog hij de deur uit. Een minuut of twintig later was hu te rug. Hii zag de verwachtende gezichten en planLe triomfantelijk de taartjesdoos op tafel. ..Alsjeblieft, de taartjes". Toen keek hij weer het kringetje rond. Er was een eigenaardige trek om zUn mond en in zT. oogen blank een vreemd licht „En nou heb ik nog een verrassing", zei hij met Mem, „eenitje voor m'n eigen pleizier". HU keek geheimzinnig. „Wat ga je doen?" vroeg er één, toen hij od de deur van directiekamer toeliep. Hij keek even om en wuifde, beteekenisvol knipoogend. „Afwachten!" beval hij, .afwachten en opletten". Meteen had hu zUn hand op de deurkruk. „Hé, Brander" riep Hem/pels. „hé, wacht es even Maar Brander liet zich niet weerhouden. Hij had de deur al open en stapte rustig binnen. Meneer van der Wad de directeur, keek verstoord op. ..Wat moet dat. Brander, zoo zonder te kloppen. „Mond houden!" beet Brander hem toe Er was een verbeten trek om zUn mond. toen hij op het bureau afstapte. „Mond houden. Nou wil ik wel eens spreken". Verwonderd keek meneer van der Wal hem aan. in zijn oogen koude afwering Werktuigelijk ging zün hand naar het schellek nopje Brander kwam wat vlugger naderbij en zun hand schoot uit zijn jas zak. „Stop", zei hij. .iaat dat". In zijn hand liet hij een revolver op en neer wippen, zocals hU dat in de cinema vaak zag. Hij had de grootste bewondering voor Wild West-helden. De hand van den directeur vlei aarzelend terug. Was de man voor hem misschien gek geworden? Brander trok oen stoel bij. waarop hij schrijlings ging zitten, de re volver steeds in de hand. ,.Ik wou je eens even do waarheid zeg gen". gine hu verder en er was bitterheid in z4Jn stem. „ik wou eens even vertellen, hoe Ik en onderen over je denken. Veel goeds is dat niet. Je bent een tiran voor je personeel. Je betaalt hongerloonen en als het maar eenlgszins Kan ontsla je menschen cn laat je de andere nog harder sappelen. Hart heb je niet. Toen m'n vrouiw geopereerd was en ik een middag Ie vrij vroeg, zei je, dat je met de particuliere omstandigheden van jo personeel geen rekening kon houden. Dat m'n vrouw op sterven lag gelukkig is ze er nog bovenop gekomen, maai' dat zal je wel niet fcunen schelen interes seerde je niet. Dat ik moest werken met de wanhoop in het hart, wat gaf je er cm? Ais JU Ie zoete winstjes maar op kon strij ken. Na de devaluatie heb je ons allemaal maadenlang tot elf. twaalf uur laten over werken. Hebben we er Iets voor gezien? Nog geen bedankje!" Hij Meld even op ©n keek van der Wal scherp aan. De directeur bewoog zich on rustig op z'n stoel. „Kalm zitten blijven", beval WJ r.og eens. „En nou", zei Brander. ..nou is het uc.t! Ik ga een eind maken aan dit ellendige Toestaan. Begrijp je?" Er glinsterde iets moordlustigs in zijn oogen en hij zag met kennelijk plezier de fijne zweetpareltjes op het voorhoofd van zijn directeur. „Nou knüp je hem. niet? Nou knijp je hem?" Brander grijnsde. ..Natuurlijk, laf ben je ook. Dat zijn alle uitzuigers. Maar maak je niet ongerust. AI is je leven dan ook geen cent waard, ik zal het 1e niet ontnemen, "k Zal wel wijzer zijn. Ik neem m'n ontslag Geef dat hondenbaantje maar aan een ander, ik bedank er voor!" Brander's lach werd hoorbaar. Hü scha terde. ..Wat een gezidht zet je kerel dat alleen is al geld waard! En nu Brander's arm schoot vooruit, de revol ver recht, op den directeur gericht, zijn vin ger aan den trekker. Met een ruk schoof van der Wal zijn stoel achteruit, toen Brander's vinger zich kromde. Maar er gebeurde niets. De revolver sprong alleen open en Brander nam er een sigaret uit. „Haha! Onschuldig sigarettenkokertje. Brander is te leep. meneertje, hem vang je niet. Je zou anders een aankiacht kunnen indienen wegens bedreiging tegen het leven. Heb i k niet gedaan. Kan immers niet met een sigarettenkoker, haha!" Hij stond op en wuifde tein afscheid. „Saluut!" Hoogopgericht stapte hij de directeurs kamer uit. een lach op z'n gezicht. Een gToepje collegab stond dicht bii de dieur. „Zeg. Brander, je hebt toch niets onher- roepel ks gediaan?" vroeg Hempels beliepen, „ie was zoo gauw binnen, je wilde niet luisteren. Klik eens, kerel, liet was een grap. Het nummer was 1491, we hadden er een nulletje achter geteekend. Maarre. die taartjes zullen we je wel vergoeden...." Lijkbleek keek Brander hen aan Even stond hij zoo. dan zakte Mi zonder geluid te geven in elkaar. Nadruk verboden. Auteursrecht voorbehouden. (Van een bijzonderen correspondent). Paderewski, zegt men, moet ln een van zijn objectieve oogenblikken, toen hij nog pianist was en geen Staatspresident, het volgende verhaal-van-den-olifant bedacht hebben, dat wel heel typeerend ls voor het brandende nationalisme, dat de gemiddel de Pool bezit en te pas en te onpas uit draagt. Vijf onderdanen van vijf verschillende staten schrUven elk een boek over den oli fant. De Engelschman reist naar Britsch- Indlë, organiseert een jacht ln het oerwoud er. schrijft, als hU terugkomt, een rijke lijk geïllustreerd Jachtverhaal „Hoe Ik mijn eersten olifant schoot". De Fransch- man drentelt eens door den dierentuin en nent een luchtig werkje „De Olifant en zijn Liefdes". De Dultscher duikt enkele jaren in bibliotheken weg en stelt daarna een vijfdeellg werk samen „Inleiding tot een Monografie met betrekking tot de studie van den Olifant". De Rus plengt eerst de r.oodige glazen wodka, trekt zich in zijn zolderkamertje terug en schrijft een iet wat filosofische verhandeling „De Olifant Bestaat hij?" De Pool daarentegen gaat In de Nationale Bibliotheek zitten en komt al spoedig voor den dag met een vurig pamflet: „De Olifant en het Poolsche vraagstuk" Hij had echter evengoed kunnen schrij ven „De Olifant en het Poolsche Leger", want niet alleen, dat de nationale richtlij nen door het leger ln de Weichselrepubllek worden bepaaldzelfs bij de keuze van een olifanten-epos zouden de Poolsche le gioenen moeten beslissen! Sinds Pllsoedskl als de eerste Maarschalk zijn visioenen van een „Polonia restituta" verwerkelUkt zag, heeft het leger ln Polen een almach tige rol gespeeld. En sedert 1925 ls het Poolsche volk eraan gewend geraakt, dat hooggeplaatste militairen leidende posities ir. het politieke leven gingen Innemen, Het zijn historische motieven, die daartnj een gewichtige rol spelen. Men vergete niet, dat de kern van het tegenwoordige Pool sche leger reeds bestond vóór er neg van een zelfstandig Polen sprake kon zijn. En dat deze kern zich ook thans over vrijwel do geheele linie heeft kunnen handhaven met of zonder de gewapende vuist. Koc's aftreden: een tactische factor. Dat overste Koe (spreek uit Kots) zijn functie als leider van het Kamp van de Nationale Eenheid het re- gecringskamp heeft moeten over dragen aan een jeugdige figuur als Skwarczynski. den jongstcn generaal in Fclcn, moge uiterlijk misschien den schijn wekken van een persoonlijke mutatie zonder achtergrond, in War schau zelf wordt deze plotselinge ver andering in de leiding van het regee- ringsblok even belangrijk beschouwd als een kabinetswisseling. Koc's taak ls een ondankbare geweest. De opdracht, die hij van Maarschalk Smlg- ly-Rydz ontving om binnen het kader van het Kamp van de Nationale Eenheid een hechte nationale concentratie als regee- ringsbasis te vormen, heeft hij al wordt dit niet openlijk toegegeven slechts ge deeltelijk kunnen uitvoeren. Bekend ls. dat hij door de vorming van een parlementairs groep in de Sejm erin geslaagd was de meerderheid te verkrijgen en dat hU die eerlang ook in den Senaat hoopte te ver werven. Koe, het middelpunt van vele in triges in en buiten zijn beweging, kon er echter, niet ln slagen in breede kringen der bevolking, noch rechts noch links, den zoo zeer verbelden aanhang en versterking te vinden Niet de positieve inhoud van het in begin 1937 bekend gemaakte program van het Kamp van de Nationale Eenheid was daaraan schuld. Koe struikelde over moeilijkheden van tactlschen aard. die hij niet vermocht op te lossen, Tactische moei lijkheden, om de groote massa (of die nu voortkwam uit nationalistisch denkende burgerlijke kringen dan wel uit de klassen der arbeiders en kleine boeren) voor een bijna twaalf jaren bestaand regime te win nen. Pogingen om het Kamp van Koe los te maken van de regeeringspolitiek moes ten mislukken, omdat beide zich beriepen en steunden op de hoogste autoriteit in den staat, in het bijzonder op den leider van het leger, Maarschalk Smlgly-Rydz. Een uitweg in de moeilijkheden zag men in een wijziging in het tot dusver gevoer de binnenlandsche beleid. Deze wijziging kreeg haar beslag door het aftreden van Koe (z.g.n. om gezondheidsredenen) en de benoeming van generaal Skwarczynski als zijn opvolger In tegenstelling met overste Koe kan men den generaal als een beroepsmilitair beschouwen. Een tijdlang fungeerde hü als stafchef vari den tegenwoordlgen Maar schalk. als militairen opvolger van Pil- socdskl. Deze omstandigheid en Met zijn politieke werkzaamheid, die van voor den wereldoorlog dateert. was_ tenslotte van besllssenden invloed op zijn benoeming. Een overste ging. een generaal kwam Verhouding staat en leger. Zooals reeds gezegd, ls het Poolsche volk in den loop der jaren eraan gewend ge raakt, dat de generaals en kolonels lei dende posities bekleeden. In het geval-Koc volgde een oude vertrouwde Pllsoedski- legionnalr een anderen op. Maar ook Inde oppositie-kringen traden dragers van be kende militaire namen op den voorgrond. Zoo werd generaal Haller voorzitter van de nieuwe gematigde arbeiderspartij in Po len. Generaal Roja, een der voormalige legerleiders, schraagt de democratische boerenbeweglng en generaal Slkorski, de vroegere minister-president, wordt als de Poolsche vertrouwensman van den Fran- schen gcneralen staf beschouwd. In de verhouding tusschen staat en leger tusschen de leiding van het regeerings- kamp en de leiding van het leger, is de laatste jaren een merkbare verandering gekomen. Toen Pllsoedski in 1926 met zijn getrou wen Warschau veroverde, stond slechts een deel van het leger aan zijn zUde. Na zijn overwinning lag het voor de hand, dat alle belangrijke posten door zijn toenmalige medestrijders werden bezet. Een groot aan tal vroegere onafhankelijkheidsstrijders bekleedde in den loop der jaren weer bur gerlijke beroepen of werd in het amb tenarencorps van den staat ingelijfd. Wie echter dicht bij het vuur wilde blijven en zich niet van het machtscentrum verwij deren, moest de militaire loopbaan niet vaarwel zeggen PiLsoedskl zelf, het leger als den pijler van het gezag erkennend, behield zich de leiding van alle militaire aangelegenheden voor. Het gevolg was, dat degenen, die tot zijn vertrouwdste mede- strUders behoorden, in actieven militairen dienst bleven Voor hen werden later, ook na den dood van den eersten Maarschalk, de belangrijkste politieke functies gereser veerd, Overste Koe nu, voortkomende uit de oude Pilsoedski-garde, is ondanks zijn mi litaire loopbaan en scholing feitelijk een „beroepspoliticus" gebleven, die den staat later op ander terrein diende, dat niets te maken had met legerzaken. Zoo goed als welbeschouwd óók Pilsoedski tenslotte pu blicist. partijleider en diplomaat werd. Daarentegen is de tegenwoordige Maar schalk Smigly-Rydz. veel meer militair uit-één-stuk gebleven. HU bezit onder de Poolsche soldaten een groote populariteit; hu is van eenvoudige afkomst, maar bleef ondanks zyn machtige positie de eenvoud en gemoedelükheid zelve. Nu hU een be roepsofficier van de leiding van het regee- ringskamp ontheft, blUkt weer eens te meer de almachtige rol van het leger als de beslissende instantie ln den Poolschen staat. Meer dan ooit doet zich thans, waar buzondere autoriteit geboden is, de Invloed der generaals gelden! Men vindt hen aan het hoofd van het kabinet en het ministe rie van binnenlandsche zaken, aan den spits van patriottische organisaties en in de leiding van staatsinstellingen en regee- ringspartyen. Met hun macht is ook hun verantwoordelUkheid grooter geworden. Dat deze tot een last kan uitgroeien, zal de toe komst wellicht spoedig duidelUk maken. (Nadruk verboden). PREDIKBEURTEN. VOOR WOENSDAG 26 JANUARI. Aalsmeer: Chr. Geref. Kerk: Nam. 71/4 uur, afscheid ds. W. Heerma. Hillegom: Chr. Geref/kerk: Nam. half acht, ds. Jansen, leger- en vlootpredikant. Katwijk-aan-Zee: Zaal Chr. Prot. Bel.: Nam. 7 uur, ds. Broeyer. Rynsburg: Ned. Herv. Kerk: Nam. 8 uur. ds. D. van Heyst. Waddinxveen: Oud-Geref. Gem.: Nam. 7 uur, ds. v. d. Kraats- NED. HERV. KERK. Drietal te Amsterdam; ds. J. C. Salverda te Hoofddorp; ds. J. v. d. Wiel te Rijswijk en ds. P. J. van Veen te Hoogkerk. Aangenomen: Naar Hoogebeintum, J. Kalma, voorg. afd. Ned. Prot. Bond te Zandvoort. Beroepen: Te Dronrijp, K. Wijbenga te Win- sum (Pr.). Bedankt: Voor Wijk bij Heusden. J. J. Poot te Bunschoten. GEREF. KERKEN. Beroepen: Te 's-Gravenzande, W. C. v. d. Brink te Lunteren. Aangenomen: Naar Stad aan 't Haringvliet, A. A. v. d. Hoorn. cand. en hulppred. te Mid delburg. CHR. GEREF. KERK. Tweetal te Groningen: M. W. Nieuwenhuijze te Franeker en .J. Tamminga te Harderwijk. Beroepen: Te Dokkum. P. W. Dam te Onst- wedde. Bedankt: Voor Doesburg. H. Velema te 's-Gravenzande: voor Klundert, P. Zwier te Schiedam. VRIJE GEREF. GEMEENTEN. Bedankt: Voor Puttershoek, M. Overduin te Dordrecht. Als u mU die van het Falacehotel in Rome geeft, krUgt u er twee uit Holland. nieuwe uitgaven. In de reeks brochures, die wordt uitgegeven door hel Comité van waakzaamheid van anti- nationaal-socialistische intellectueelen, ver scheen als tiende nummer: „Onderwijs en Na- tionaal-Socialisme" door dra. A. W. Kersber gen. De uitgave werd verzorgd door de N.V. Van Gorcum en Comp. te Assen. Door den Raad van Bestuur der Academie van Beeldende Kunst te 's-Gravenhage is een fraai gedenkboek samengesteld ter gelegenheid van de voltooiing van het nieuwe Academie gebouw. - De uitgave werd verzorgd door de fa, Mouton en Co. te 's-Gravenhage. 33

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1938 | | pagina 11