Prins Bemhard te Amersfoort - Averij door den storm - De R.A.I.
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
Het Rad der Fortuin
78sfe Jaargang
FEUILLETON
DE ITALIA AN SCHE KROONPRINS nam deel aan een wilde
zwijnen jacht in de buurt van Napels. Het jachtgezelschap, met in
het midden kroonprins Umberto, bij den buit.
HET ENGELSCHE MARINE TANKSCHIP „War Bahadur",
heeft het bij den laatsten storm op den Atlantischen Oceaan zwaar
te verduren gehad. De torpedojager „Wolverine" heeft het schip ge-
escorteerdi naar Plymouth. Een vernielde reddingboot van het schip.
DE OPENING VAN DE 26e INTERNATIONALE AUTOMOBIEL
TENTOONSTELLING in het R.A.I.-gebouw te Amsterdam. Een
glazen auto, welke den bezoekers op duidelijke wijze
het interieur laat zien.
Uit het Engelsch van
LOUIS TRACY.
Vertaald door MR. M. A. KWITSER.
40)
Ze zagen over een smalle vallei In een
breede en diepe laagte, waar een boschje
van palmboomen en dichte plekken sayall-
■struiken onmiddellijk de aanwezigheid van
een oase verrieden. Ze konden duidelijk de
sporen zien van pas overhoop gehaald
puin en zand, waarin de onderzoekers
blijkbaar hadden gegraven. Maar de plaats
was verlaten. Man noch paard, kameel
noch tent stond op de plaats, waar de
luchtspiegeling er zes-en-twintlg uur gele
den talrijken had verraden.
Royson was zoo verbluft over de ontdek
king, dat hij geen blik afwendde van het
verlaten kamp. Abdur Kader, die vlugger
was dan hij in het lezen der teekens van de
woestijn, wees op een stofwolk, die ln de
stille lucht hing, ver in het Noorden.
!?e Italianen zijn vertrokken, Effendi,
sei hy. Misschien zochten ook zij naar een
oase met vijf heuvels. Zie, ze hebben er een
v»Mncien met stom geluk, want dit is de
rtl'de heuvel op ongeveer twee kilo-
an v5. a'stand van de Bron van Suleiman.
we«en z«d onnaspeurlijk. Kan het
)n, dat zij ontdekt hebben, wat gij zoekt?
"oyson voelde een scherpen steek van te
leurstelling. Hij stond op het punt Abdur
Kader te zeggen, dat ze nu hun kameelen
weer moesten opzoeken en naar de oase
gaan, nu er nog voldoende licht was om de
uitgravingen te onderzoeken, toen de
sheik hem plotseling neertrok, want Dick
had rechtop op een rotsblok gestaan om
onbelemmerd te kunnen uitzien.
Kijk, gromde hij. Er zijn er vier. En,
bij de Heilige Kaaba, ze hebben kwaad in
den zin!
Royson's oogen waren goed, beter waar
schijnlijk dan die van den Arabier, maar ze
waren niet geoefend om met zoo nauwkeu
rige juistheid bewegende voorwerpen te
ontdekken. Toch bespeurde hij binnen en
kele seconden de kappen van vier man
nen. die over den kam loerden die het
smalle dal van het breedere scheidde. Zij
verdwenen, en terwijl Royson en Abdur
Kader zich verdiepten in gissingen over de
reden van deze spionnage, werden de kap
pen weer zichtbaar, maar ditmaal hadden
ze de regelmatige beweging, die kemeel-
rijders kenmerkt. De vier hielden op den
heuvelkam stil en wisselden teekens met
anderen, die achter hen waren. Toen zet
ten ze hun nadering voort. Ze waren vol
ledig gewapend, ze droegen hun geweren
over den zadelknop; en Dick zag dat hun
mantels heel anders waren dan die, welke
hij tot dusver had gezien.
Hadendowas! mompelde Abdur Kader.
Het zijn goede strijders, Effendi, maar ge
boren dieven. En hoevelen rijden er ach
ter? In geen twintig jaar heb ik Haden
dowas ontmoet op dezen weg.
De scherpe oogen van den Arabier waren
onafgewend op den heuvelkam gericht.
Weldra fluisterde hij weer:
Misschien hebben ze ons niet gezien,
Effendi. maar we moeten op hen voorbe
reid zijn. Ga gij, en leid onze kameelen in
die laagte daar. en hij duidde met zijn kin
naar den voet van den heuvel aan de zee
zijde. Ik zal er spoedig achter zijn, of wij
het wild zijn, dat zij zoeken. Onze kamee
len zijn van Bisharisch ras, terwijl de
hunne Perzische zijn. dus kunnen we het
altijd van ze winnen, als het tot een wed
loop komt. Gij begrijpt, Effendi, zij komen
van de Bron van Suleiman. Misschien is
Hussein onheil wedervaren.
Abdur Kader's raad was zoo ontegenzeg
gelijk verstandig, dat Dick, hoewel met
tegenzin, gehoorzaamde. Hij bracht de ka
meelen naai- de door zijn metgezel aange
wezen plaats, en vond zonder moeite een
kloof, waarin ze verborgen waren voor de
oogen van ieder, die den hoofdweg volgde.
Weldra hoorde hij, dat de sheik hem snel
achterna kwam.
Hadden we nog een half langer op
Hussein gewacht, dan zouden we nu reeds
dood of gevangen zijn. Effendi, luidde zijn
verrassend nieuws. Een blanke en bijna
zeventig Hadendowas, geheel gewapend en
met bagage kameelen aan den teugel, vol
gen vlak achter de verspieders. Hussein en
een ander, zijn bij hen, maar hun armen
zijn geboeid, en ze zijn vastgebonden aan
hun dieren. De giaour moge hij ver
schrompelen berijdt mijn Bisharisch
kameel.
Toen begreep Royson bij intuïtie, wat er
gebeurd was. Alfieri's onderzoek had niets
opgeleverd. De Italiaansche commandant
van het escorte, had geweigerd nog langer
bij nutteloozen arbeid te helpen en was
met zijn mannen Noordwaarts vertrokken.
Alfieri, die zich nog steeds wanhopig aan
een hersenschim vastklampte, had besloten
te blijven en de wostijn af te zoeken tot
zijn voorraden uitgeput raakten. En, op het
keerpunt ln zijn onderneming, kwam Hus
sein, de onbewuste bode van zijn mededin
gers. Het feit, dat de Arabier gevangen
was, sprak boekdeelen. Hij had gepoogd
zich met Abdullah in verbinding te stellen,
en de waakzame Italiaan had het doel van
zijn komst gegist. De man was misschien
gemarteld tot hij de verblijfplaats had be
kend, niet alleen van Royson en Abdur
Kader, maar van de heele expeditie. Er
bleef slechts een ding over om te doen, en
dat moest snel gebeuren.
Op, schreeuwde hij, de kameelen
voortsleurend naar een open ruimte. Rijd
jij voorop en geef den pas aan.
Wat wilt gij doen, Effendi? riep de
sheik ontsteld. Ze zullen ons zien voor we
vijfhonderd meter hebben afgelegd. Laten
we den nacht afwachten!
Op, zeg ik je, brulde Royson, den
schouder van den Arabier grijpend met een
stalen greep. Over tien minuten zullen ze
merken, dat we ontvlucht zijn en zoo snel
ze kunnen naar het zuiden gaan. Wat voor
kans hebben wij om ze in deze streek, bij
nacht voorbij te rijden? Onze eenige hoop
is hen vóór te zijn.
De Arabier begreep, dat hij zijn meester
gevonden had. Hij klom in den zadel,
sprak woorden, die niet in den Koran
stonden, en zette zijn kameel tot een wil
den galop aan. Royson, die zijn eigen lang-
beenig rijdier nooit tot zulk een vaart zou
hebben kunnen brengen kon het dier er
gemakkeliijk toe brengen zijn makker te
volgen.
Zoo, rijdend als bezetenen, staken ze de
hoogvlakte over, en hadde^i bijna de helling
naar de wadi, waar zij den dag hadden
doorgebracht, bereikt, toen een verre kreet
tot hen doordrong. Het was onnoodig om
te kijken, zelfs als dat bij hun dolle vaart
mogelijk was geweest! Zij waren ontdekt,
maar ze waren vóór! Zij vlogen den heu
vel af, strompelden door de uitgedroogde
bedding van eer. lang verdwenen rivier, en
joegen de helling aan de andere zijde op.
Toen ze den top naderden klonken vier ge
weerschoten, en Dick zag drie kleine
wolkjes stof en steenen opvliegen rechts
voor hen, terwijl een witte spat plotseling
zichtbaar werd op een donkere rots links.
Vlugger, brulde hij tegen Abdur Ka
der. Ze kunnen niet tegelijk rijden en
schieten. In de volgende wadi zullen we
veilig zijn. Span je in, vriend. Je belooning
zal groot zijn!
HOOFDSTUK XV.
Een vlucht en een gevecht.
Mrs. Haxton was den dag na Royson's
vertrek uit het kamp voor dag en dauw
op, maar ook Irene was geheel gekleed,
toen de oudere dame naar haar tent kwam
om te vragen, of ze haar even mocht spre
ken. Irene had zich den vorigen avond
heelemaal niet uitgekleed. Toen ze zich
uit Dick's armen had losgemaakt was ze
weliswaar terstond naar de oase terugge
keerd, maar. ze had een stoel buiten gezet
en zoete en angstige droomen gedroomd
onder de sterren.
Mrs. Haxton ging recht op haar doel af.
Na eenige minuten wist Irene dat haar be
zoekster geheel en al op de hoogte was van
haar liefde voor Royson.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
DE PLECHTIGE INSTALLATIE VAN DEN NIEUWBENOEMDEN
BURGEMEESTER VAN 's-GRAVENZANDE - mr. F. N. A. Schok
king, zoon van Staatsraad Schokking. Do loco-burgemeester, de heer
L. Schellevis, hangt den burgemeester den ambtsketen om
Z.K.U. PRINS BERNn.VRD heeft gisteren een
onverwacht bezoek gebracht aan de Rijschool te
Amersfoort. Bij zijn vertrek neemt de Prins afscheid
van de militaire autoriteiten..
ALLGRWEGE BLOEIT TE BATAVIA DE VLAGGENHANDEL.
Een Inlandsche koopman vervoert zijn kleurige waar op de fiets, welk voor
beeld aldra door tientallen anderen werd nagevolgd.
ÓE EX-KONINGIN VAN SPANJE en haar dochter, de Infanta
Christina, bij het vertrok uit Londen naar Rome,- waar zij de doop
plechtigheid van den zoon van den Hertog en de Hertogin van
Asturië zullen bijwonen.
