Nieuws uit de Filmwereld Ruiterlijke Bekentenissen 78ste Jaargcng LEiDSCH DAGBLAD, Vrijdag 7 Januari 1938 Vierde Blad No. 23860 Mariene Dietrich in „Angel" GEMENGD NIEUWS BrrrU Inktvingers Wij worden voorgesteld. ii. Voor paarden had ik nooit tevoren eeni ge bijzondere belangstelling gehad. Mij was alleen opgevallen dat er in mijn jeugd heel veel waren en later steeds minder en dat de mensch ze in vele beroepsklassen had ingedeeld, als daar zijn (of waren) het aapjes-paard, het paard van de reini ging met G. R. op de oogkleppen, de boe- renknol, het fokpaard. het dikke Brabant- sche paard voor de bierkar, het trieste paard in de mijnen, dat nimmer het zon licht meer zien zou, het dokterskoetsjès- paard, de Rijkspaarden in militairen dienst onderverdeeld in genres, de burger-rijpaar den en tenslotte harddravers en renpaar den, dewelke laatste onbetwist volbloed zijn en strekken tot verbetering van net ras. Men wedt er op en bewondert ze. Sommige hierboven-genoemde bewondert men ook. En dan zijn er nog meer beroeps klassen, die ik vergelen ben. Verder deelt men ze in naar rassen, waarvan ik tot op den huidigen dag niets weet, maar die men ln iedere encyclopaedle kan vinden en neemt het paard een belangrijke plaats in de historie der Menschheid in. Ook in de mythologie, de legende en de sage. Ze ker heeft het veel invloed op degenen die er van bestaan, die hun beroep als het ware met dat des paards verbonden heb ben, zooals jockeys, pikeurs, trainers, clowns, heerrijders, circus- en manègedi- recteuren. Die invloed is zoo groot, dat velen hunner iets paardsch in hun uiter lijk krijgen, zoowel in het gelaat als in den vorm van de beenen. Meer wist ik er werkelijk niet van. Het is treffend zooveel belangstellender als men een paard gaat beschouwen zoo dra men voor het feit wordt geplaatst, er op te moeten gaan zitten. Zoo'n dier is erg hoog. Dat valt meteen op. En onmiddellijk ontwaakt de gedachte: Als ik één voet in zoo'n stijgbeugel zet, hetgeen op zichzelf een daad van lenig heid is, zal ik mij dan inderdaad met een soepele beweging in den zadel werpen, gezien het droeve feit dat het een kwart eeuw geleden is dat ik twintig was? Floris en ik wandelden door de stallen en werden door den manege-directeur aan de paarden voorgesteld. Het omgekeerde te verwachten ware zelfoverschatting onzer zijds geweest. Dat zij ons daarbij alle den staart bleven toewenden, dat slechts twee van de twaalf genadiglijk omkeken en de rest ons kilweg negeerde, hinderde mij niet. Maar ik vond ze allemaal te hoog, ofschoon er verschillen waren. Zelfs de 'kleinste scheen nog torenhoog. „Hoe kom ik er ooit op!" dacht ik weer en zei waar- dcerend: „U hebt mooie paarden". Hij antwoordde niet, hetgeen begrijpelijk was. Mijn oordeel had inderdaad niet de geringste waarde. „Zijn er veel jonge bij?" vroeg mijn vriend en ik dacht: „Ha, hij voelt zich ook al niet zoo ondernemend meer." „Sommige", zei onze nieuwe mentor. „Maar daar komt u niet op. U begint op de kalme oudjes." „Kunnen wij het nu nog behoorlijk lee- ren?" vroeg ik. „Nou kljk'esU bent geen zestien meer. „Nee", zei Floris hoonend. „Hij is acht tien." „U bent geen zestien meer", herhaalde de manege-directeur met den ernst, die het vak meebrengt en die lichtvaardige opmerkingen eenvoudig niet hoort. „Maar als het meevalt zult u het nog een heel eind brengen. Ik heb hier den advocaat Dirksen gehaddie begon op z'n vijf tigste. Nou, hij rijdt nou heusch aardig. En dokter Van Weresteyn. Kent u hem ook? Bepaald een ruiter hoor! Enne Dit gaf ons moed. Mr. Dirksen heeft een dikken buik en die dokter is al grootvader. Bovendien zijn wij nog ver van de vijftig. Dus werden we ondernemender, betraden zelfs boxen, klopten op paardenhalzen en spraken vriendelijke woorden tot de edele dieren, hetgeen de staljongens scheen te vermaken. Pas veel later begreep ik dat onze termen niet pasten, ontleend als ze waren aan de conversatie met honden. Men zegt wel „Beste hond" maar niet „Best paard". Vandaar de verbazing van Jupi ter, bruine vosruin, de spottende knipoog der merrie Madeleine en de blijkbare ver ontwaardiging van Sans Souci, die plot seling een schop tegen een schot gaf. waarop wij vrij haastig retireerden. „Hij is een volbloed", zei de eigenaar, bij wijze van verklaring. En dat woord is ons sinds dien immer met eerbied blijven vervullen. Als een paard schopperig van aard is, hetzij voor of achter, als het schrikachtig is en een zijsprong maakt voor een witte pa piersnipper, als het koppiglijk draaft als het galoppeeren moet, of omgekeerd en het is een volbloed, dan neem je het dat niet kwalijk. Dan is het dat als 't ware aan zijn aristocratische herkomst verplicht en dan slik je dat, als gewoon burgerman zijnde. Terwijl je beproeft er op te blijven. In de paardengezichten kon ik geen ver- Auto onder het ijs geschoten. Twee der drie inzittenden verdronken. Gisteravond om negen uur is te Nieuw- Amsterdam lDrente) een personenauto met drie inzittenden in de Hoogeveensche vaart gereden, waarbij twee hunner om het leven zijn gekomen. De verongelukte wagen is een hóurauto uit Coevorden, welke bestuurd werd door den garagehouder Broekman. Passagiers waren de heeren Wiersema uit Coevorden en Planting uit Nieuw-Amsterdam, belden schilderspatroon, die een vergadering van vakgenooten te Assen hadden bijgewoond. Even voordat het ongeluk gebeurde, had een vierde Inzittende, eveneens een schil derspatroon, bij zijn woning de auto ver laten. Op korten afstand van de brug over een zijtak van het kanaal zou de auto rechtsaf moeten slaan, doch de chauffeur, die ter plaatse niet bekend was, heeft waarschijnlijk de hem gegeven aanwijzing verkeerd opgevolgd, hetgeen zou blijken uit de omstandigheid, dat de linker rich tingwijzer was uitgestoken. De wagen kwam hierdoor ln het kanaal terecht, schoot door het ijs en verdween onge veer in het midden van het kanaal onder de oppervlakte. De heer Planting, die naast den be stuurder zat, sloeg een ruit in, wist zich uit den wagen te werken en zwom vervolgens naar den kant, waar hij door handreiking op het droge ge bracht kon worden. De chauffeur moet nog getracht heb ben zich te bevrijden, doch dit mocht hem niet gelukken. Men vond hem half uit het portier hangen met ern stige verwondingen aan een der han den. De heer Wiersema, die achterin zat, verdronk eveneens jammerlijk. Onmiddellijk na het ongeluk kwamen van alle kanten omwonenden en voorbij gangers toeloopen. 4192 schil ontdekken. Volgens mij leken ze alle maal sprekend op elkaar, net als gezich ten van negers of van Japanners. Deze vergelijking worde slechts aarzelend gebe zigd. Ik weet niet of een Paard eigenlijk wel met een neger en een Japanner op één lijn gesteld mag worden, maar hoop er het beste van. Polonlus. een hooghartig uitziende zwarte, snoof minachtend toen F7oris iets zei over zijn „kop". Caroline wendde zich van ons af en Narcissus hin nikte hoonend. „Ik geloof niet dat ze ons erg geschikte lui vinden", zei Floris bedenkelijk. „Dat komt wel, dat komt wel", troostte hun eigenaar. „Als u eerst maar rijden kunt". Het leek een ver verschiet. En hoe zou den ze ons in den leertijd bejegenen? Iet wat twijfelend gingen wij heen, met een luchtig „Tot morgen" weliswaar, maar met een zeker stram voorgevoel in vele spie ren. Het zou bewaarheid worden. R. P. Sommigen hunner begaven zich te wa ter, doch zij konden de auto, welke geheel onder de oppervlakte was verdwenen, niet bereiken. Dat was ook het geval met eeni- ge schippers, die met hun roeibootjes zich niet spoedig genoeg een weg door het dichtgevroren kanaal konden banen. Het duurde geruimen tijd, voordat men einde lijk de auto naar den wal kon sleepen. waarna de beide personen eruit gehaald werden. De dokters Uffen en Hoving heb ben nog langen tijd kunstmatige adem haling toegepast, doch deze mocht niet meer helpen, zoodat slechts de dood kon worden geconstateerd. De heer Planting, die geen letsel had, is naar zijn woning vervoerd. De heer Broekman was 54 jaar. de heer Wiersema 55. Beiden waren gehuwd. De auto is later uit het water getrpkken. KOLENDAMPVERGIFTIGING. Gistermorgen heeft men den koster van de R.-K. kerk der St. Theresiaparochie te Borne bewusteloos ln de stookplaats van de centrale verwarming gevonden. HIJ bleek door kolendampvergiftiging om het leven te zijn gekomen. Het slachtoffer laat een vrouw en zeven kinderen achter. AANNEMER VERONGELUKT. Nadat de heer A. L v. d. Kwast, aan nemer te De Meern, bij den bouw van een hofstede in Reierscooo de gebinten voor den stal had gesteld geraakte, naar het „U. D". meldt, door een rukwind één hiervan van zijn juiste standplaats en streek neer. De heer van der Kwast kreeg een slag tegen het achterhoofd en viel met verpletteren den schedel neer. Zijn knecht, op het laatste moment het ongehrk ziende wist zich door opzijspringen te redden. Dr Lambers van De Meern verleende de eerste hulp, waarna de zwaargewonde per zie kenauto naar Utrecht werd vervoerd, al waar hij kort na aankomst Is overleden. Hij laat een vrouw met 3 kinderen na IN HET ZIEKENHUIS OVERLEDEN. De 67-jarige J. P. S„ wonende in Haar lem Noord, is gisteravond door onbekende oorzaak ln de Nieuwe Gracht gevallen. Voorbijgangers haalden hem eruit en droe gen hem binnen in het bisschoppelijk pa leis, waar hij door leden van den ongeval- lendienst werd behandeld. Per ziekenauto is de drenkeling vervolgens naar het St. Elisabethgasthuis vervoerd, waar hij eenige uren later ts overleden. BUITENLANDSCH GEMENGD. HET OVERLIJDEN VAN JULIUS BARMAT. Omtrent de laatste oogenblikken van Julius Barmat is het volgende bekend ge worden Barmat was vorige week Donderdag des middags om vier uur ingesloten. Den vol genden dag, Vrijdag, werd hij onderzocht door den gevangenisdokter, die het noodig oordeelde hem te doen opnemen in de ziekenafdeeling. Dit geschiedde. Hij werd gebracht naar cel no. 405 van de zieken afdeeling. Op dat oogenblik echter werd zijn toestand niet verontrustend geacht. Woensdag jJ. kwam mevr. Barmat haar echtgenoot in de. gevangenis bezoeken. Teneinde mevr. Barmat een gang door de geheele gevangenis heen de ziekenafdee ling bevindt zich n.l. in het middengedeelte der strafinrichting te besparen, besloot men Julius Barmat op een draagbaar naar een spreekkamer te brengen. Zijn toestand was erger geworden en zijn echtgenoote was zich daar wel van bewust. Gistermorgen werd het hart van den patiënt zwakker. Mevr. Barmat werd drin gend ontboden. Spoedig daarna overleed Barmat in haar armen, in tegenwoordig heid van een rabbijn en van de beide ge vangenisdokters. M*ar waarom gebruikt U dan niet die nieuwe, schitterend-verbeterde Taiens-flesch met het hand.ge halsrcservoittje? De „Elite"-flacon Dan rust de houder op den glazen rand. Geen natte houder, geen natte vingers! En het stootcn van de gouden penpunten op het glas is nu ook meteen afgeloopen. Laat U dus gauw zoo'n flesch balen voor 60 cent. Alom in den boekhandel. Schóón in dubbelen zin: ontwerp Copier, Leerdam 4200 (Ingez. Med.) DE MOORDZAAK WEIDMANN. Medeplichtigheid van Million meer en meer bevestigd. Gisteren is Colette Tricot, de dienstbode van den Duitscher Weidmann, wederom aan een verhoor onderwerpen. Zij ver klaarde, dat zij inderdaad aan een van haar vrienden reeds had verteld, wat zij wist van den moord op de Amerikaansche danseuse Jean de Koven. Ook deelde zij mede, dat op 4 October J.l. Million met een koffer, welke aan mevrouw Keiler toebehoorde, in het hotel, waar hij logeerde, was teruggekeerd. Zijn schoenen waren bemodderd Hij kwam toen zonder twijfel terug van den moord in het bosch van Fontalnebieau. waarvan mevrouw Kei ler het slachtoffer was. Zooals men zich zal herinneren heeft Weidmann, toen hij dezen moord bekende, verklaard, dat Roger Million zijn mede plichtige is geweest bij dezen moord. SNEEUW VEROORZAAKT AUTOBUS ONGELUK. Te Pontarlier (Frankrijki is een autobus waarin zich dertig personen bevonden, op den met sneeuw bedekten straatweg geslipt en tegen een boom gereden. Er zijn twaalf gewonden. De toestand van acht personen is ernstig. BRAND IN HET HUIS VAN DRAKE. In het huis van Francis Drake te Buck- land Abbey, dat talrijke berinneringen aan den beroemden Engelsche zeevaarder be vat. heeft brand gewoed. Kostbare oude schilderijen en Chineesch porcelem van on schatbare waarde gingen in de vlammen op. De zilveren beker, waaruit koningm Elisabeth dronk, toen zij den maaltijd op het schip van Drake gebruikte, de bijbel, die den zeevaarder op zijn reizen ver gezelde en andere souvenirs konden gered worden. De aantrekkingskracht van Mariene Dietrich is groot en het „waarom" hiervan is in deze rubriek vroeger wel eens uit eengezet. Hierboven beelden wij haar af in een z.g. „werkfoto" tijdens de verfilming van „An gel". waarin zij optreedt cruder regie van den grooten Ernst Lubitsch. den man met de onafscheidelijke geweldige sigaar. .Haar partners zijn Herbert Marshall en Melvyn Dcuglas. namen die geliefd en be kend zijn. Men zal. gelijk ln vroegere Die_ fcriohfllms. ook in deze véél kunnen bewon deren. CHARLES BOYER TUSSCTUEN TWEE VROUWEN. Zijn nieuwe tegenspeelster: Michèle Morgan We zouden ook kunnen schrijven: „Char les Boyer. tiussohen twee continenten!" Immers, deze „ambassadeur" der Fransche filmkunst in Hollywood, blijft Europa trouw en komt ieder jaar minstens één keer naar ons werelddeel terug om ln een film te spelen. Deze week ziet men hem met Jean Arthur in „De geschiedenis begon des nachts". Zijn aanwezigheid in een Parijsche studio is voldoende om journalisten uit alle lan den naar JoinviMe te lokken, maar jammer genoeg is de controle zeer streng. „Mon sieur Boyer" wenscht geen toeschouwers ln de studio! En tochhet lukte ons, den Cerberus voohbil te komen en tot de studio door te dringen, waar juist eenige scènes met Charles Boyer en Michèle Morgon ge draaid werden. Deze Tobis-film. oorspron kelijk gedoopt met „Le venin". doch nader hand herdoopt in „Orage". is een film bewerking van „Le venin". een novelle van Henry Bernstein. Het tekstboek werd ge schreven door den buitengewoon knappen Franschen scenarioschrijver Marcel Achard, ln samenwerking met Jean Lustig. De ge schiedenis komt in het kort op het volgende neer: Charles Boyer is in deze film een scheepsbouwer, die vredig naast z'n jonge vrouw (Lisette Lanvin) voortleeft, tot hij, door een reeks toevallige gebeurtenissen een jong» studente (Michèle Morgan) leert kennen en liefhebben, Hij komt nu voor de moeilijke keus: Wie van de twee? Belde vrouwen, meenen aanspraak te mogen maken op dezelfde rechten. Belden zijn even jong, even knap en waard om be mind te worden. Een tragedie, lost dit conflict op. Charles Boyer werd op 28 Augustus 1901 te Fige-ac geboren. Zijn vader was ambte naar bij de Posterijen. Tijdens den oorlog zijn studies voort te zetten en hier ont moette h een kennis uit zijn streek, die moette hij een kermis uit zijn streek, die tooneelspeler geworden was en reeds succes Charles Boyer en Jean Arthur in „De geschiedenis begon des nachts". als zoodanig had mogen boeken Boyer werd door hem bij de tooneelmenschen geïntroduceerd en kreeg al zeer spoedig eenige rollen te scelen. zonder evenwel bij. zonder op te vallen. Zijn philosophie- studies zette hij voort tot hij in 1919 be sloot de tooneedschocl te bezoeken, daar zijn Zuid-Fransch dialect een werkelijke handicap bleek te zijn bti zijn streven naar tooneelroem. Zijn eerste groote rollen kreeg hij te spelen door toedoen van den direc- i teur van het Théatare Antoine Flrmln Gemier en van dien tüd af wordt, hij ge- I lekend onder de beste tooneelspe'.ers van Parijs. Interessant is, dat hij „gesjeesd" is i voor het eindexamen der tooneelschool, een pech. die hij overigens deelt met een ander j scholier, die nu een niet minder beroemd i filmacteur is. n 1 Pierre Blanehar Zün weg tot de film ging niet crescendo. Hij kwam ln de filmstudio's als Invaller voor een plotseling ziek geworden film acteur. speelde daarna eenige kleine rollen. 1 maar werd tenslotte niet meer geëngageerd omdat hijgeen „mooie" jongen was. De filmregisseurs uit die dagen noemden hem .niet photogenlek!" Met de sprekende film kwam er voor Boyer een nieuwe kans. Hot „mooie»" gezicht alléén, moest grootendeels plaats maken voor een klankvolle stem en een goede dictie. Charles werd weer ge ëngageerd doch al zeer spoedig haalde de Metro-Goldwyn-Mayer hem naar Holly wood, waar hij de Fransche versie's der Amerikaansche films moest spelen Tus- schen al zijn werk in Amerika bleef hij Europa trouw en speelde in Berlijn de Fransche versie's van verschillende groote films. Nauwelijks ingeburgerd werd hem een nieuw Damocles-zwaard boven het hoofd gehangen: De buitenlandsche versie's werden vervangen door na-synchronisatie. Doch de Amerikaansche producers hebben het ware „flair" voor sterke, uiterst per soonlijke filmspelers. Zij wilden speciale Boyer-films gaan draaien Een groote moei lijkheid deed zich hierbij voor: Boyer sprak geen woord EngelschWederom volgden maanden-lange intensieve studie. Einde lijk kon zijn uitspraak de toets doorstaan. Hij speelde hierna oa met Mariene Die trich in „De tuin van Allah" en met Greta Garbo in de nog niet in ons land ver schonen film. „Maria Walewska". 4 Heeft Charles Boyer zijn succes bij de film pas na vele jaren intensieve arbeid kunnen bereiken, zijn partner in de nieuwe Tobis-film „Orage" de 17-jarige Michèle Morgan, vond haar weg veel sneller. Het lijkt een sprookje, een echt filmsprookje, geschikt voor een filmscenario, dat dan niet geloofd zou worden! Deze slanke blondine hoewel pas enkele maanden bij de film. heeft reeds een zeer groot succes achter den rug en een groote Hollywood-carrière voor den boeg. Zij werd in Parijs geboren, uit zeer een voudige ouders. Zeer spoedig verlaten vader en moeder Morgan met de kleine Michèle, Parijs, om zich in Dieppe te vestigen. Als Michèle drie jaar cud is. leest een amateur- waarzegger uit de lijnen van haar hand, dat zij een groote ster aan den filmhemel zal worden Moeder Morgan, die deze voor spelling erg grappig vor.d, vertelde dit op zekeren dag de 12-jarige Michèle, die nu nog maar één verlangen kende: filmroem! Toen zij 15 jaar oud was liep zij van huis weg naar haar grootouders in Parijs en noch smeekbeden, noch dreigementen kon. den haar bewegen weer naar huis te ko men. Ze moest en zou in Parijs bij de filmstudio's blijven. Een ware ren van studio tot studio volgt Ze smeekt, huilt valt van emotie dikwijls flauw en wordt eindelük als figurante aangenomen in een film. waarvoor vele jonge meisjes noodig zijn. Haar tweede „rol" is een schoolmeisje in .Le mioche" (Het jochie). Eén van de velen! Doch deze keer valt zij op en wordt uitgezocht voor een proefopname voor de Tobis-film „Gribouille" (Parijsche zeden'. De opnamen gelukken schitterend en op een goeden morgen wordt ze uit haar bed gebeld: Zij zal de vrouwelijke hoofdrol in deze film spelen! Hoar blijdschap kent geen grenzen. Als een droom gaan de weken in de studio voorbij en na de openbare voorstellingen is het een vaststaand feit: Michèle Morgan is een filmspeelster van formaat! Een contract voor ..Orage". waarin zij de l>artner is van Charles Boyer. den acteur, dien zij van allen het meest vereert, is het gevolg en nog meerdere successen staan haar te wachten, want ooi Hollywood wist reeds beslag te leggen op deze nieuwe film, ontdekking. Zij gaat deze maand op de „Normamdië" naar Hollywood haar droom. De voorspelling, welke haar op driejarigen leeftijd gedaan werd. zal dus in vervulling gaan! EEN NIEUWE TARZAN-FILM. De Tarzan-films blijven voor velen hun 'bekoring uitoefenen: Johnny Weismuüler, eertijids beroemd zwemfcampioen beleeft nog steeds zijn jungle-avonturen, ditmaal in de film ..Tarzan's vlucht", te zamen met Maureen O'Sullwan en men komt weer sterk onder den indruk van de zoo goed ge troffen sfeer van het oerwoud Wie aan een vorige serie van deze films pleizier teleefcl heeft, zal stellig ook genieten van deze nieuwe reeks van merkwaardige beleve nissen! Hierboven Johnny Weismuller en Mau reen O'Suilivan in een der scènes.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1938 | | pagina 13