j&m
Italië 's uittreden uit den Volkenbond - Luchtbescherming in Boedapest
Het Rad der Forfuin
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
78sie Jaargang
VI \f
FEUILLETON
I I
Uit het Engelsch van
LOUIS TRACY.
Vertaald door MR. M. A. KWITSER.
HOOFDSTUK IV.
Von Kerber'.s verklaring.
p Je hebt je stempel op dezen kerel ge-
i onderbrak Tagg hen. Hij boog over een
■jwtrekt lichaam terwijl de koetsier jam
merde over den toestand van zijn karretje,
doyson zette het rijtuig weer overeind;
j»n richtte hij den man in zittende hou-
ï®S op en luisterde naar zijn zware adem-
J|tog. De slag was aangekomen!
- Hij maakt het best, was de koele uit-
J'wk. Hij zal straks wel bijkomen en zich
«melijk misselijk gevoelen. Het resultaat
uitmuntend zijn. Hij zal in het vervolg
r-jpect hebben voor Britsche zeelieden.
I Hl legde de bijna bewustelooze gestalte
|i,'er °P den weg, stak de revolver, welke
PI dichtbij vond, in zijn zak en luisterde
Igvon Kerbers onderhandeling met den
I. De baron gat hem honderd francs, maar
l?0n8 streng, dat hij het gebeurde had te
I "Men. Toen wendde hij zich tot Royson.
- Indien u denkt, dat we dien kerel daar
op den grond gerust kunnen laten liggen,
wil ik naar het jacht teruggaan, zei hij.
Bent u gewond? vroeg Dick.
Licht. De schurken durfden me niet te
óooden. Ze wisten, dat mijn papleren hen
zouden aanwijzen.
Maar ze hebben u beroofd?
Neen, niet van iets dat waarde heeft.
Waarom vraagt u dat?
Omdat u iets riep tegen een van hen,
een Italiaan zou ik denken
O, hebt u dat gehoord? U bent inder
daad vlug in geval van nood. Kunnen we
verder gaan?
Vijf minuten later hielpen de eerste en
tweede officier van de Aphrodite hun
„werkgever" de loopplank van het jacht op.
Royson liet Tagg het gebeurde aan
Stump vertellen, bracht von Kerber naar
zijn kajuit en hielp hem zijn bovenkleeren
uittrekken. Een lichte wond in den nek een
wat diepere snee in den rechter onderarm
waren de eenige kwetsuren; de inhoud van
een verbandkist, onder van Kerbers leiding
aangewend, stelpte weldra het bloeden.
Ik wil niet, dat er over deze zaak ge
praat wordt, begon de baron, toen Royson
wilde weggaan.
Tagg zal zeker alles al aan den kapi
tein verteld hebben, zei Dick.
Maar heeft hij dien naam, Alfieri, ge
hoord?
Dat geloof ik niet.
En hij zou niets begrijpen van het
edokument?
De papyrus, veronderstelde Royson.
Ja.
Neen. Ik denk, dat hij het woord in
het Engelsch niet eens zou begrijpen, ter
wijl u bovendien Fransch sprak.
O ja, natuurlijk. Wel, dat blijft dan
tussclren ons! Wilt u kapitein Stump en
mijnheer Tagg vragen om een flesch wijn
met ons te komen drinken? Ik zou de zaak
op mijn manier willen uitleggen.
De baron deelde, na een korte aarzeling,
zijn wenschen mee. Mijnheer Fenshawe en
zijn gezelschap zouden den volgenden mor
gen met den luxe-trein in Marseille aan
komen en er moesten toebereidselen wor
den getroffen om, zoodra ze aan boord
kwamen, te vertrekken. Ze zouden noode-
loos verontrust worden. Indien ze van den
overval op de kade vernamen; daarom was
het wenschelijk, daarover te zwijgen, want
nietwaar, dames, vooral jonge, worden
gauw zenuwachtig.
Krijgen we vrouwen aan boord?
gromde Stump in diepe afkeuring,
Ja! Twee dames en een kamenier. De
beide dames, ging hij voort, zijn Miss
Fenshawe, kleindochter van den eigenaar
van dit jacht, en haar gezelschapsdame,
mevrouw Haxton. Zonder haar zou dit uit
stapje in het geheel niet ondernomen zijn
en het is beter dit feit dadelijk vast te stel
len. Maar nu, heeren, ben ik aan boord ge
komen om eens kalm met u te praten. Ka
pitein Stump kent onze bestemming, maar
geen uwer kent het doel van onze reis. Het
is mijn plan u in dat opzicht geheel in mijn
vertrouwen te nemen. U bent nu min of
meer bekend geraakt met de bemanning,
indien u denkt, dat enkelen van de mannen
ongeschikt zijn, moeten we die onmiddel
lijk zien kwijt te raken. Maar voor we ver
der gaan, mr. King, wilt u den hofmeester
misschien wel om een nieuwe flesch cham
pagne vragen, en rok wat sigaren. Dan
kunnen we de zaak op ons gemak bespre
ken. En wilt u zich ervan overtuigen, dat
we niet beluisterd worden? Wat ik te zeg
gen heb, is alleen bestemd voor de officie
ren van het schip op het oogenblik, hoe
wel, wanneer het oogenblik om te handelen
aanbreekt, we lederen man aan boord ab
soluut op onze hand moeten hebben!
Dick riep den hofmeester en overtuigde
zich, dat de wacht rustig praatte en rookte
op het voorschip; de staatsie kajuit van
den baron lag in het achterschip. De
onderbreking stelde von Kerber in staat
zijn gedachten te verzamelen.
Het is waarschijnlijk, hervatte hij zijn
mededeelingen, dat u, heeren, niet bekend
bent met de geschiedenis van Egypte, maar
u kunt van mij aannemen, dat de feiten,
die ik u noem, juist zijn. Op een tijdstip,
omstreeks in het begin van het Christelijk
tijdperk, waren de Romeinen oppermachtig
in de Nyldelta. Ze drongen ver naar het
Zuiden door, bijna tot aan de grens van
Abessynië, maar het is van belang in het
oog te houden, dat ze de rivier volgden,
niet de zee. In het jaar vier en twintig vóór
Christus hoorde de Romeinsche gouverneur
van den grooten rijkdom van een volk. ge
naamd de Sabaeërs, wier woonplaats in
Arabië lag in het achterland van Mekka
en Aden, en zond daar een expeditie heen,
onder het bevel van Aelius Gallus. Het is
een geschiedkundig feit, dat dit legioen
tegenslag ondervond. De galeiën werden op
de terugreis overvallen door een verschrik-
kelijken storm. Ofschoon de Roode Zee ge
woonlijk effen als een meer is, kun je er
bij tijden toch wel een hevigen wind heb
ben, geloof ik. kapitein Stump?
Lk heb wel beleefd, dat het er woei als
de l^el, zei hij. Nietwaar, Tagg?
Erger dan de hel, kapitein, gewone
orkaan is d'r niks bij, as je een noord-,
ooster storm hebt op een donkeren nacht
bij die eilanden ten noorden van Perim.
Juist, stemde de baron met vuur toe.
Daar werden de Romeinsche triremen door
den storm overvallen. Ze werden aan land
gedreven in een kleine baai, die nu Ita-
liaansch grondgebied is. Hun schepen ver
gingen, maar ze redden den buit, dien zij
den Sabaeërs hadden afgenomen. De aard
en waarde van dien buit is in onzen tijd
haast niet te schatten, maar gij kunt uw
eigen gevolgtrekkingen maken, als gij
weet, dat de stad Saba ons beter bekend is
onder haar bijbelschen naam: Sheba. Daar
vandaan kwam de beroemde Koningin, die
Salomo bezocht. Bijna duizend jaar later,
toen het Romeinsche legioen het te vuur
en te zwaard verwoestte, stond het op het
toppunt van zijn roem.
Von Kerber pauzeerde even om de uit
werking te zien. die zijn verhaal op de twee
weinig-ontwikkelde leden van zijn audito
rium had. Maar deze pauze was fataal.
Tagg nam de sigaar, die hij half kauwde,
half rookte, uit den mond en zei op een
orakeltoon
De Koningin van Sheba. Ik heb vroe
ger een schip gekend, dat zoo heette. Her
inner je het je, kap-tein?
Zal ik 't ooit vergeten? gromde Stump.
Ik wou, dat de Romeinen dat geplunderd
hadden. Toen ik de Hooghly afvoer, werd
ze er tegen opgesleept. Haar touw knapte
op het verkeerde oogenblik en ze liep boven
de James en Mary bank. Ik herinner me
haar, als den dag van gisteren!
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
NOG EEN FOTO VAN DE SPOORRAMP IN SCHOTLAND,
welke toont hoe groot de verwoesting was.
HET ENGELSCHE KAMPIOENSCHAP KUNST-
SCHAATSENRIJDEN. Drie deelneemsters v.l.n.r.
Pam Stephany, Cecilia Colledge en Brenda Stroud.
BOEDAPEST'S EERSTE LUCHTBESCHERMINGS
OEFENING.
Een „neergestort vliegtuig" op een plein in Boedapest.
DE COMMANDANT DER JAPANSCHE tUOEPEN IN SJANGHAI, - generaal Matsui
aan boord van het vlaggeschip van den Engeischen opperbevelhebber
in Sjanghai, sir Charles Little.
HET UITTREDEN VAN ITALIË UIT DEN VOLKENBOND.
De reusachtige menigte op de Piazza Venezia, luisterend
naar de rede van Mussolini.
EEN VORSTELIJK GESCHENK. De heer W. Koo-
man te Purmerl&nd, die door mond- en klauwzeer twee
koeien verloor, ontving van de Prinses een gift om eer
kalf te koopen. De gelukkige eigenaar met het geschenk
OE NADERING VAN LETARAN, het inlandsche Nieuwjaar. Groote toeloop voor de
gou v e rn e men ts,pandhui zen, om de kostbaarheden in te lossen, teneinde mooi uitgedost
in de beste plunje en met allerlei sieraden opgetooid, op Nieuwjaarsbezoek te gaan.
