\Euwe per vliegtuig naar Rotterdam - Lord Mayor's Show te Londen
78sie Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON
De dochter van den
rentmeester
BIJ DE ROTTERDAM8CHE MOEDERS ZIT DE SCIIRIK ER IN. - Na de verdwijning der
toee Rotterdamsche kinderen is het bij de scholen drukker dan gewoonlijk. De kinderen worden
gebracht en gebaald.
TER GELEGENHEID VAN DE INSTALLATIE VAN DEN NIEUWEN BURGEMEESTER VAN LONDEN
v-OTicbcls traditioneels Lord Mayor's Show plaats. Het statierijtuig van den
burgemeester in den feeststoet.
Naar het Engelsoh.
"Hoe maakt Moeder het?Ik ben gis-
iiii h w5n ouwen vriend tegengekomen en
u nebben we samen gereisd. Je herinnert
«5 we', hé, Cora?"
itewarreneHet doet mij genoe-
m,u. zien- Komt u uit Warrendale?"
.biet onmiddellijk, Miss Beaufort. Ik heb
i-y/dagen by een vriend in Windsor ge
ding en gisteravond heb ik aan het
- i,™ broer ontmoet en toen hebben we
Tim.ii ~:en' saimen te reizen. Uw moeder
t toch goed, naar ik hoop?"
iniif ia> Mama is zooals altyd: niet
rii-v! goed en ook niet ziek. Ze voelt
zich
nu bij voorbeeld weer minder, als ze
LomI we' den 10den Augustus, nog in
in w1 en din is ze weer ineens beter,
n« vooruitzicht, dat Lisle komt.'
-v.mvbiuit, UcVU JjihiC AWUU.
niAMr. ziet er bijzonder goed uit, vindt u
lir v™**2 Heotor.
Pi'tin, niet hetzelfde zeggen van Mr.
n». arrene. Vindt. n het nipt nrettiff od
ile?"
isS?' voe' h°e ze er voortdurend
mi 1 ®a' 'b toch nooit een tweede Hugo
■i worden!"
„T in. dat is ook een vervelende ge-
B^J',ortitng. Maar is de streek nogal
„Net zooals al die streken, Miss Beau
fort! Tenminste, wat ik er van gezien heb.
Ik zal er een beter oordeel over kunnen
vellen, als ik er de eerste Jacht heb mee
gemaakt."
„O, juist. In den tijd van „neef Hugo"
hebt u daar nooit aan deelgenomen?"
„Och neen, neef Hugo hield er zoo'n
onbeperkt aantal vrienden op na, dat hij
zijn armen neef totaal over het hoofd zag.
En des te meer waardeerde die het, dat hij
altyd zoo welkom was in een zeker huis in
Park Lane!"
„De bewoners van dat huis zouden het
zeer prettig vinden, als u morgen by hen
dineeren wilde?"
„Heel vriendeiyk van u, maar zou Mrs.
Beaufort wel met zyn gezelschap ingeno
men zyn?"
„Mama zal het heel prettig vinden, als u
van de party wilt zyn. Dus om kwart vóór
zeven aantreden, als-'t-u-blleft."
„Théophile heeft de bagage al," zei Lisle,
die zich nu weer by hen voegde. „Cora,
kan je Fitzwarrene niet overreden, om een
dezer dagen by ons te dineeren?"
„Hy komt morgen; dus dat is in orde.
Goeden-dag. Mr. Fitzwarrene."
Hij nam den hoed af en broer en zuster
reden lachende weg.
„Wat is die Fitzwarrene verouderd!" zei
Lisle.
„Ja, wat is er met hem gebeurd?"
„Later zal ik je alles vertellen, want je
weet, nu is er geen tyd meer voor. Ik ben
erg benieuwd. Moeder te zien en eens te
hooren, hoe het komt, dat jullie nu nog ln
Londen bent, en hoeEnfin, tallooze
„hoe's" meer!"
„Neen, dan ben ik veel bescheidener! Al
wat ik weten wil, is samen te vatten in die
ééne vraag: hoe maakt Alice het?"
Met een kleur antwoordde Lisle:
„Heel goed en knapper dan ooit! Kijk,
hier is haar laatste foto."
„Ja, ze ziet er heel aardig uit; haast te
goed voor jou, broertje! En ze kykt zoo ge
lukkig!"
„Ik hoop en vertrouw, dat ze ook geluk
kig is," zei Lisle eenvoudig. „O. Cora, je
moest haar eens te paard zien zitten! Dat
is verrukkeiyk! Soms denk ik, dat ik niet
het recht heb. om haar te vragen, of zij
heel haar wereld concentreeren wil in
zoo'n doodgewonen man als lk."
,Dat kan ik mij begrijpen," antwoordde
Cora met langzamen nadruk.
Verder werd er geen woord meer tusschen
broer en zuster gewisseld, tot het rijtuig
stilhield en Llsle allerhartelijkst verwel
komd werd door zyn moeder, die hem ln de
hall al wachtte.
Toen de jonge man een paar uur later
beneden kwam. vond hy den salon ln half
duister gehuld: de markiezen waren nog
niet opgetrokken. Uit de verte kwam het
gegons van het verkeer.
In den erker zat Cora op een laag
stoeltje. Ze droeg een toilet van Indische
zyde en was een aantrekkelyke verschy-
ning, als altyd.
Lisle schoof een stoel aan naast haar
en zei:
„jy en Alice moeten elkaar toch kennen.
Ze zyn van plan, je in Cambridge te
iogeeren te vragen, zoodra ze uit de Hoog
landen terugkeeren."
„Ik verlang er al naar, Lisle. Ik geloof
niet, dat ik ooit Jaloersch zal zyn op haar
en ik dacht nogal, dat ik je vrouw haten
zou!"
„Heel vriendelyk van je!"
„Ja, maar dit kwam, doordat ik juist zoo
véél van je hield. Ik heb nooit meer dan
drie menschen lief gehad en jy bent er
één van."
„Van menschen, die Je hebt lief gehad,
Cora: ik heb nieuws voor je!"
„En dat is?"
„Je zult 't nooit radenLord Eynesford is
in Engeland, ln Grange-le-Cross. Had jy
dat ooit gedacht?"
„Lord Eynesford In Engeland?.... In
Grange-le-Cross?" herhaalde zy. „Maar
weet je dat wel zeker, Llsle?"
Heel zeker
„Wie heeft 't je verteld?.... Of heb je
hem gezien?"
„Neen, Fitzwarrene heeft- het my ver
teld."
„Heeft Mr. Fitzwarrene hem dan gezien?"
„In Grange-le-Cross. Warrendale ligt
daar dicht by, zooals je weet."
„Hoe lang is hy al in Engeland?"
„Byna drie maanden."
.Dan moet hy over Londen zyn ge
komen."
„Ja, het verwondert mij, dat je hem niet
gezien hebt."
„Blykbaar heeft hy den weg naar Park
Lane vergeten."
„Blykbaar heeft hy de meeste dingen
vergeten, waar hy wél aan gedacht moest
hebben! Eenige meerdere consideratie voor
de vrouw, die met zyn eenigen broer ge
trouwd zou zyn, was zeker niet van onpas
geweest. Ik wil niet onrechtvaardig zyn,
maar toch kan ik niet helpen, dat ik nooit
veel met Ranulf heb opgehad!"
Cora wist, dat er nog meer volgen zou en
voelde zich ineens, als 't ware, tot steen
verhard: Dat een man, die nu al drie
maanden in Engeland was, nog geen enke
len keer was gekomen by de vrouw, die
hy lief had, kon zy niet voorstellen! Er
was een reden voor zyn terugkeer in Lon
den. Had hy niet de gelofte gedaan, dat hy
zich nooit meer onder zijnsgelyken zou
vertoonen, eer hy zyn naam had gezuiverd
van de smet, die daaraan kleefde?"
„Wat heeft hy al dien tyd uitgevoerd?"
vroeg zij op strakken toon.
„Dat weet ik niet; maar wat ik nooit van
hem gedacht had: hy schynt huweiyks-
plannen te hebben."
„En met wie dan?"
„Ja, dat is 't juist! Als hy nu nog een
vrouw van zijn stand had gevraagd, dat
zou ik niet vreemd hebben gevonden, maar
hy gaat trouwen metde dochter van
zyn rentmeester!"
„Is het óók Fitzwarrene, die je dit heeft
verteld?"
„Ja."
„Hy is in Grange-le-Cross geweest en
weet er zeker ook alles van?"
„Hij zegt, dat het nieuws daar groote
opschudding heeft verwekt. Die rentmees-
tersfamilie zyn menschen, die natuuriyk
niet in den kring opgenomen zyn. Eynes
ford schynt al dadelyk liefde voor haar te
hebben opgevat, zich toen vreemd te heb
ben gedragen op het een of ander lande-
lyk feest, waarna hy haar onmiddellyk
met zijn aanzoek te voorschyn is getreden."
„Het is niets voor hem, zou je zoo zeg
gen. Hy moet dan wel zeer veranderd zyn,
sinds ik hem gekend heb."
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
HET BEZOEK VAN DEN KONING EN DE K0-
NINGIN VAN BULGARIJE AAN LONDEN.
Koningin Joanna bij een cabaretvoorstelling in
hotel „Grosvenor House",
HET DUITSCHE STOOMSCHIP „VICTORIA" dat op den Nieuwen Waterweg in aanvaring
kwam en hierdoor water maakte. Het schip werd bij Maassluis aan den grond gezet
om te worden leeggepompt.
MEVR. THEO M AN N-B 0 C \V MEE STER - bezocht den intiemen
kunstavond van Marcel Barger in Amsterdam. Marcel Barger biedt
de bejaarde actrioe een bouquet bloemen aan.
HET BEZOEK VAN DEN DUITSCHEN MINISTER VAN ARBEID SELDTE AAN
DE WIERINGERMEER. Bij de wandeling door Middenmeer. Links minister Seldte
en in het midden de heer Smeding, directeur Wieringermeerpolder.
DE W ERELD KAMPIOEN SCHAKEN dr. Max Eu we vertrok met een
zelfbestuurd toestel de PH.-FKA. van Amsterdam naar Rotterdam, om daar
zijn 15e partij togen dr. Aljechin te spelen. Mevrouw Eu we helpt haar man
bij het vliegklaar maken.
