Bouw Van de nieuwe Rotterdamsche Beurs - Jean Batten's nieuwe record
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
78ste Jaargang
FEUILLETON
Kameraad Moeder
Roman van
CHRISTEL HROEHL—DELHAES.
tit V neeLaura Pasting wees
{Kr? onteteid wan de hand. Als hij
r 111 het wel- *k weet niet, hoe
Kt Beztad is. Ik zo<u zijnverachting
c nogmaals kunnen verdragen. Nee, nu
>ruek>eer" ga u Boed, mevrouw Tie-
Bm-üfïï ^üfa Pasting vertrokken was, bleef
knorf p 'n Bedachten achter. De
treerf r-700??^ de mannelijke jeugd was
•en Tn "toer zou zeker wel niet te bewe-
'eerpn a naar z^n stiefmoeder terug te
«■•li?6 vrouw! Romana zou haar zoo
Rebben geholpen.
'ekirfnt. ^^t en aarzelend aan de deur
Pt. op haar „Ja" trad Günther binnen.
•erhaVJrf1 W Romana was oprecht
Jrbaasd. Wat is er aan de hand? Ga
naar ShS stoel dicht naast den hare,
i-cbt ^inwachtig heen en weer en
Breek ivFen naar 6611 inleiding voor het
Ben' kinViïv ,kiJ het eindelijk had gevon-
pen, klonk het onhandig:
■tasuSwlT ik heb toevallig gezien
5üeftnoeder was zwven bij u.
Ja, Günther, wilde je wat van haar?
Ik? Neen! Hij scheen plotseling te
verstarren, mair dit kwasl onverschillige
uiterlijk diende slechts om zijn ware gevoe
lens te verbergen. Zijn hart bonsde on
stuimig. Heeft ze nog iets gezegdu
hebt me toch verteld, dat ze een baby ver
wachtte. toenen ik zou zoo graag..
ik zou het wel prettig vinden het eens te
zien, dat kleine broertje van me Of is
het een meisje? Het is toch tenslotte
familie van me enik dachtHij
zweeg nog verlegener dan hij begon
nen was
Romana nam de nerveus friemelende
jongensvingers in haar koele, stevige en
toegrijpende handen,
Dat kind, Günther, ik geloof, dat het
een Jongetje was, heeft je tweede moeder
weer verloren. Het heeft maar een maand
geleefd
Günther keek Romana aan, alsof hij haar
niet begreep.
Gestorven? vroeg hij op een toon of
de beteekenis van dit woord niet tot hem
doordrong.
Ja, m'n jongen en luister nu eens naar
me. Je moet niet denken, dat ik je graag
weg wil hebben, maar je moeder heeft naar
je gevraagd.
Naar mij?
Ja, Günther. Je bent nu ioch groot
genoeg om eens openhartig met je te pra
ten. Ze heeft nu zelf een kind gehad en
gevoeld wat het zeggen wil moeder te zijn.
Het kind is haar weer ontnomen, maar
haar moederljjike liefde, eenmaal gewekt,
is gebleven. En nu verlangt ze er naar een
levend wezen, dat bij haar behoort, met
haar zorgen te omringen. En dat ze daarbij
in de eerste plaats aan jou dacht, is van
zelfsprekend. Je wordt steeds ouder, Gün
ther. Het zal niet zoo heel lang meer
duren, of het leven zal je opeischen en dan
moet je je tehuis toch verlaten. Zou je voor
dien korten tijd niet bij de vrouw, die je
vader toch heeft lief gehad, willen terug-
keeren?
Het was stil in de kamer, toen Romana
aan het eind was van haar pleidooi. Gün
ther zat zwijgend, zijn lippen vast opeen
geklemd en moeizaam ademhalend op zijn
stoel. Een geweldige strijd speelde zich in
zijn binnenste af. Romana liet hem aan
zich zelf over. maar doordat ze zijn hand
bleef vasthouden, was het, of ze alles wat
hij in zijn hart uitvocht, zelf meebeleefde.
Het was, alsof er geen einde aan dezen
tweestrijd zou komen, maar tenslotte
scheen Günther Pasting het toch met zich
zelf eens te zijn geworden Hij keek haar
aan en zei op een toon. dien ze niet van
hem kende:
Ik zal u eer aandoen, mevrouw Tie-
bruck. N hebt ons zoo vaak getoond hoe
men offers brengt en zichzelf weet te over
winnen, dat ik nu ook naar.mijn moe
der terug zal gaan en probeeren zal een
beetje goed voor haar te zijn.
Misschien behoef je je daar niet eens
toe te dwingen, antwoordde Romana ver
heugd. Ik geloof, dat je moeder zoo zeer
veranderd is, dat je haar nauwelijks zult
herkennen.
Dagen en weken gingen voorbij. Van een
langdurige ziekte genezen, verliet Camilla
Tiebruck, totaal veranderd het ouderlijk
huis. Ze had een lang gesprek met haar
vader gehad, waarbij ze hem schreiend om
vergiffenis had gevraagd en innerlijk wa
ren zij daarbij dichter tot elkaar gekomen
dan ooit tevoren. Want als een goede ster
stond Romana Tiebruck boven hen en zij
hield de banden, die de familie Tiebruck
bijeen hielden, in haar sterke, hulpvaardige
handen. Camilla was vrijwillig naar het
meisjeskamp teruggekeerd, waar zij zich
innig tot Else Wiedner, die destijds zoo veel
tot haar redding had bijgedragen, voelde
aangetrokken en daarop hadden zij beiden
een betrekking als leidster in een kinder-
vacantiekolonie aanvaard.
Dat heb je nu van je kinderen, zei
Tiebruck wel eens berustend tot Romana,
je ziet ze groot worden en tracht ze zoo
goed mogelijk te leiden, je ziet al je wen-
schen en verlangens in hen belichaamd en
dan gaan ze tenslotte hun eigen weg en
laten hun vader op zijn ouden dag alleen.
Camilla werkt in een vacantiekolonie in
plaats van een flinken, gezienen medicus
te trouwen. Georg vliegt ergens in de lucht
rond en breekt vandaag of morgen zijn
botten. Alleen Alf is nog te jong om van
hem al een of andere teleurstelling te kun
nen verwachten.
De kinderen zijn er niet alleen voor
ons, Gerold, meende Romana hem in zoo'n
geval te moeten tegenspreken. WijltNadink verboden)
gttHMB hu» wgg, zoo goed je dat kunnen,
wij leiden hun schreden en kunnen hen
slechts op het een of ander wijzen. Maar
kiezen en iets worden moeten zij dan ge
heel alleen. Daar mag je hun geen verwijt
van maken. En ik ben er van overtuigd,
dat ook Camilla als haar tijd gekomen is,
een of anderen behoorlijken man thuis
brengt, waar ze mee wenseht te trouwen.
Maar je zult je er bij moeten neerleggen,
dat ze dien niet door jou laat uitzoeken.
Hij glimlachte. Een wat pijnlijke glim
lach. die uit herinneringen voortsproot,
Mijn goeden smaak heb ik bereids be
wezen!
Je moet jezelf niet martelen, wees Ro
mana hem terecht. Het leven heeft voor
ons nog zooveel in zijn hoorn des over-
vloeds. We weten het alleen maar niet.
Er heerschte weer vrede in den huize
Tiebruck. Alf werd grooter en ontwikkelde
zich tot een fermen knaap.
- Misschien wordt hij nog eens een
flinke heelmeester, zei Tiebruck wel eens
schertsend.
Romana antwoordde echter niet, want
zij meende te weten, dat de aspiraties van
den jongen een geheel andere richting uit
gingen. Ze kende den innigsten wensch van
haar man en achtte het niet raadzaam hem
de hoop te ontnemen een loot van zijn
vleesch en bloed ook nog eens als een
spruit van zijn geest te zullen zien.
fWoidt vervolgd).
I GOED 1 OORBEELD. De eob-tgeuoote van den G.G.
I toonde, dat na de vliegongevallen der laatste weken haar
1 Vertrouwen in de luchtvaart niet geschokt is. Zij vloog van
I Bataria naar Soerabaja met een Douglas der K.N.I.L.M.
JONGENS VAN EEN OPLEIDINGSSCHOOL LANGS DEN DRUK BEREDEN A SP IIA LI WEG VAN MEPPEL NAAR GRONINGEN
op WQg naar den dienst in St. Clement Danes' Ghuroh Keeft-in de gemeente Ruinen de, gemeenteveldwachter Wieringa een sohuilplaats ge
in Londen. maakt voor aanvallen uit de lucht.
JEAN BATTEN VERBETERT HET AUSTRALIË
ENGELAND RECORD. Op de schouders rondge
dragen bij aankomst te Lympine.
RELIEF-PORTRET VAN WIJLEN PROFESSOR LORENIZ door den
beeldhouwer C. ASmout in. opdracht van dergeme'ëhte Amsterdam ver
vaardigd. Het zal in. de Lorentzschool aldaar,worden geplaatst.
DE LAATSTE RIT VAN HET STOOMTRAMMETJE VAN DE STAD
WAALWIJK.
onder groote belangstelling trekt de stoomtram voor het laatst door de straten.
DE BOUW VAN DE NIEUWE ROTTERDAMSCHE BEURS AAN
DEN COOLSINGEL. De evenwijdige lijnen van de lange beton-
vlakken der etages.
