De schaakmatch Euwe-Aljechin - Vliegtuig neergestort te Schiphol
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
78sfe Jaargang
FEUILLETON
Kameraad Moeder
Roman van
CHRISTEL BROEHL—DELHAES.
45)
Vader, dat Is waar, maar in dit ge
valnu het gaat om iemand, die er zoo
ongelukkig aan toe is, mogen we daar
eenvoudig niet meer aan denken, pleitte
Georg op hartstochtelijken toon
Gêorg heeft gelijk, mengde Romana
zich in het gesprek, er is iemand, die
onze huif) noodig heeft en in zoo'n geval
vergeet men alles wat er gebeurd is! Bo
vendien mogen we Günther Pasting zijn
houding niet a) te kwalijk nemen. Hij heeft
een stiefmoeder en tweede moeders kun
nen verschrikkelijk zijn. In ieder geval wil
ik eens met hem gaan praten en zien, of
ik wat voor hem kan doen.
Zonder verder nog een antwoord af te
wachten, verliet Romana het vertrek. Tie-
bruck keek zijn zoon aan met een blik van
nauw verholen triomf.
Nu zien jullie eens tegen wie je je
verzet hebtZou er een betere opvolg
ster van je moeder denkbaar zijn?
De tranen sprongen Georg in de oogen.
Ik weet het, zei hij zacht, ik houd
ook heel veel van haar.
Tiebruck zweeg even. Toen vroeg hij:
Jij houdt van haarr dat weet ik, ja.
MaarCamilla?
Camilla? Georg werd zichtbaar ver
legen bij deze rechtstreeksche vraag. Ein
delijk zei hij: Zou je dat niet zelf te
weten kunnen komen, vader?
Jij schijnt er liever niet over te wil
len spreken. Enfin, dat kan ik me voorstel
len. Maar ik dacht, dat ze tegenover jou,
haar broer en bondgenoot in den strijd te
gen de verandering, die hier in huis heeft
plaats gegrepen, wat openhartiger en me
dedeelzamer was. Tegenover mij is ze zoo
gesloten. Ik weet niet, wat er met 't kind
aan de hand is. Ik heb me altijd verbeeld
naar vertrouwen te bezitten.
De bezorgde en verdrietige toon, waarop
Tiebruck dit zei, ontging Georg niet, maar
desondanks voelde hij zich gelukkig, om
dat zijn vader met hem sprak als met een
vriend. Hij besloot deze vertrouwelijkheid
met dezelfde openhartigheid te beloonen.
Zoover ik weet, zei hij, is Camilla
oang, dat mama haar uit huis wil hebben.
Hoezoo? Tiebruck was oprecht ver
baasd. Heeft ze daar bepaalde redenen
voor? Plotseling herinnerde hij zich, dat
Romana ook tegenover hem eens gespro
ken had van haar plan om Camilla, als
deze de school met Paschen zou verlaten,
eenigen tijd naar het meisjeskamp te zen
den. Wilde Romana het lastige kind mis
schien uit huis hebben? Dat "was toch niet
denkbaar. Zij, die allen met haar liefde en
zorg omringde, zou toch dit kind niet voor
bij kunnen gaan
Ik weet het niet, zei Georg en hij sprak
rit waarheid, want hij wist inderdaad niets
positiefs.
Waar zit Camilla eigenlijk? wilde Tie-
truck weten.
Ze is naar Lala Esch gegaan.
Tiebruck zweeg. Daarna zei hijMama
heeft op het oogenblik toch geen tijd voor
me. Loop jij eens even naar boven, Georg
en vraag of Alk even beneden wil komen.
Georg ging, maar keerde al spoedig
terug. Dr. Alk is nergens te ontdekken.
Dan zal hij naar de kliniek zijn ge
gaan.
Edoch, dr. Heinz Alk dacht zelfs niet aan
de kliniek. Rij zat op ditzelfde tijdstip met
Camilla in een vrijwel geheel leeg, klein en
onbeduidend voorstadscafé'tje. Voor hen
op tafel dampte de koffie uit groote grove
koppen. Het was trouwens ook niet het doel
van hun bezoek om hier koffie te drinken;
het café bood een zeer gunstige gelegen
heid voor een ongestoord samenzijn tus-
schen twee menschen, die veel met elkaar
hadden te bespreken, wat voorloopig voor
de buitenwereld verborgen moest blijven.
Zij zaten in een hoekje, onbespied en vrij
wel alleen. Alk staarde somber voor zich
uit en Camilla's blik hing angstig en ver
liefd tevens aan zijn, op dit oogenblik wel
zeer onvriendelijk gezicht. Toen hij bleef
zwijgen, deed ze suiker en melk in zijn
koffie, juist, zooals hij dat graag had. Door
de beweging van haar hand werd Alk eraan
herinnerd, dat hij iets moest zeggen, maar
hij aarzelde nog zijn mond open te doen,
omdat hij wist, dat hij grover zou zijn, dan
van hem verwacht werd. Met moeite be-
heerscht klonk zijn stem, toen hij einde
lijk zei:
Wat denk je nu eigenlijk? Dat opval
lende gedrag van je bij jullie thuis moet
toch werkelijk ophouden. Op die manier
loopt het veel te veel in de gaten en dat
noet voorloopig nog beslist worden ver
meden
Camilla's mond trilde bij deze uitbar
sting. Haar keel was als dicht geknepen;
ze hoorde haar hart als razend kloppen.
Heinzje kunt toch niet willen
al die geheimzinnigheidik kan toch
niet bHjven zwijgen, ik moet hun zeggen,
dat'ik jou toebehoor ik ben toch niet
de eerste de beste, ik ben, en nu brak de
Tiebrucksche trots zich bij haar baan. ik
ben de dochter van Gerold Tiebruck, jouw
chef en leermeester, aan wien jij, als het
er op aankomt, alles te danken hebt.
Bijzonder aardig van je om me dat
even onder den neus te wrijven, zei hij sar
castisch, maar op hetzelfde oogenblik lag
haar hand reeds op zijn arm.
Nee, Heinz, het was niet m'n bedoe
ling je te krenken. Maar je mag toch niet
vergeten, wie ik ben en dat al die geheim
zinnigheden meonteeten, ja, haar
stem trilde, dat is 't eenig juiste woord:
ze onteeren me!
Zoo? zei Alk en zijn mond vertrok tot
een spottend lachje. Voel je je onteerd
door mijn liefde?
Niet door je liefde, Heinz, verbeterde
ze, gemarteld. begrijp me toch: waarom
praten we er niet eens met vader over;
hij is toch zoo goed?!
Alk wendde zijn blik af; hij kon haar
oogen nu niet verdragen. Waarom hij niet
openhartig wilde praten? Omdat hij zich
in geen geval wilde binden zoolang hij niet
de zekerheid had, dat Tiebruck's beroemde
kiiniek de springplank voor zijn medische
uitvinding zou worden. Hij dacht eenvou
dig niet aan een verloving met het meisje,
dat hem totaal onverschillig was, zoolang
de mogelijkheid bestond, dat hij in zijn
verwachtingen zou worden teleurgesteld.
Hij wachtte er zioh wel voor Camilla de
veile waarheid te zeggen, maar hij loog
desondanks niet, toen hij antwoordde:
De reden, waarom ik op dit oogen
blik nog niet met je vader kan praten, is
ucze. dat ik eerst wat wil zijn, alvorens of
ficieel naar de hand van een meisje te
dingen. Zoolang ik de bovenste sport van
den ladder niet bereikt heb, ben ik niet
'uldaan en in dien toestand van innerlij-
ken strijd verdraag ik geen uiterlijk zicht
bare gebondenheid.
Camilla ging er tegen in: Je kunt
toch niet meer worden dan je nu al bent:
de eenige gegadigde voor de voortzetting
van de kliniek? Ik weet zeker, dat vader
buitengewoon met je ingenomen is, dat hij
je capaciteiten zeer hoog aanslaat en
slechts in jou zijn opvolger ziet.
Nee! zei Alk op een toon, alsof hij zich
in het nauw gedreven voelde en zich met
alle geweld wilde bevrijden. Nee en nog
eens nee! Ik wil niet! Dat is me niet vol
doende. Een kliniek leiden, ook voortref
felijk leiden zelfs, dat kunnen duizenden
Ik wil meer! Veel meer. Het tegenwoordige
en het komende geslacht zullen mijn naam
noemen, den naam van den uitvinder van
het serum tegen kinderverlamming.
Camilla staarde overweldigd naar zijn
fascineerend en van innerlijke overtuiging
sprekend gezicht. Haar gevouwen handen
trilden.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
OP HBT VLIEGVELD SCHIPHOL
is een militair vliegtuig tijdens de landing afgegleden en neergestort. De propeller en de
linker vleugel werden vernield.
EEN' ZEVEN MIJLS-LAARS voor hen
die op grooten voet leven, getoond op de
schoepententoonstelling in Agricultural
Hall te Londen.
1IET BEZOEK VAN AM EKIk A A NSCHE OUD-STRIJDERS AAN
PARIJS. De leider Doherty bij het graf van den Onbekenden
Soldaat. Achter hem generaal Gonrand.
DE OPENING VAN HET SCHAAKTOERNOOI om het wereldkampioen
schap tusschen Euwe en Aljechin, in Hotel Wittebrugin den Haag. De mi
nister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen, prof. Slotemaker de
Bruine opent het tournooi.
DE OFFICIEELE OPENING VAN DEN GROOTEN SCHAAKWED
STRIJD. De ontmoeting tusschen de beide schaakmeesters in d«
hall van Hotel Witte Brug. Op den rug gezien minister
Slotemaker de Bruine.
VOOR DE RESTAURATIEWERKZAAMHEDEN DE WERKZAAMHEDEN AAN DEN WEG
aan den Martini-teren te Groningen moeten het DEN HAAG—UTRECHT. De viaductbouw
gebouw van den burgerlijken stand (links) en het te Voorburg, waar men de Vliet nog
gebouwtje v. d. verkeersinspectie afgebroken worden moet overbruggen.
