CARILLON LEIDSCH DAGBLAD - Tweede Blad Maandag 4 October 1937 Koraalmuziek De Ronde van Leiden Haring en wittebrood We zijn nu toch vroeg op: dus naar het van der Werffpark, waar de koraal muziek weer tallooze zangers cn zan geressen verzameld heeft. Deze koraalmu ziek Is wel een van de mooiste nummers van het geheele programma. Die piecntige liederen, daar in de openlucht gezongen nan den voet van het standbeeld van van der Werff, geven wijding aan den dag. wijzen ons er als het ware ot.-. dat feest vieren niet alleen hoofdzaal: is, doch dat we in de lerote plaats dank verschuldigd zijn aan Hem, zonder wiens hulp ook bur- gemeester van der Werf Leiden niet door de donker- dagen had kunut 1 brengen Er ging dit jaar van het programma nog een bijzondere aantrekkelijkheid uit, het ver meldde de eerste opvoering van: O, Lei den, gij oude. mooie stad", een gedicht van enze oud-stadgenoote mevr. dr. Selma de Jong. getoonzet door den heer Leo Mens en opgedragen aan burgemeester v. d. Sande Bakhuyzen. Mevr. de Jong woonde deze eerste opvoering zelf bij. De woorden van haar gedicht, waarin Leiden's roem be- Foto's Van Vliet. De Burgemeester huldigt Mevr. Dr. Selma de Jóng, de dichteres van een speciaal 3 October-lied, met een bloemenruiker. zongen wordt, drukten wij eenlgen tijd ge leden reeds in ons Blad af. Voor de zan gers en zangeressen was het zeker niet het gemakkelijkste lied van het program ma. doch zij brachten het er buitengewoon goed af, vooral wanneer men in aanmer king neemt, dat de heer Mens slechts twee maal met zijn koor heeft kunnen repetee- ren. Een woord van lof aan het adres van den dirigent is hier dan ook zeker op zijn plaats en we mogen daarbij ook niet ver geten het muziekgezelschap „Orpheus", dat onder leiding van den heer Chr. W. de Vries, ouder gewoonte de koraalmuziek be geleidde. Nadat het uit acht nummers be staande programma was beëindigd, trad de heer Smit naar voren, den burgemeester, die met zijn echtgenoote en beide dochter tjes aanwezig was, verzoekende namens de zangers en zangeressen een krans aan het standbeeld van v. d. Werf te willen hech ten. Nadat de burgemeester den heer Smit De start van de deelnemers aan de Ronde van Leiden. men, in zoo verre het tenminste past in deze toch in den grond van de zaak droevige geschiedenis, te rekenen tot een deel van het feestprogramma. We weten het, het is niet altijd een uitdeeling geweest aan de armste stadgenooten, doch het is het in den loop der jaren geworden. En helaas wordt toet aantal gegadigden nog steeds grooter. Maar al kunnen we hierover moeilijk in opgewekten zin schrijven, toch hopen we dat deze historische gebeurtenis om finan- cieele redenen nooit op den 3 Octoberdag zal behoeven te ontbreken. Lange tafels hoog opgestapelde brooden en kuipen tot bersten; toe gevuld met zee banket, verdwenen in de tallooze ieiltlee, kranten of bsósloopen. die men voor het vervoer van de tradltioneele feestgave had meegebracht. Ruim 4200 porties werden uitgereikt, oudergewoonte voegde de iirma van Nelle daaraan thee en tabak toe. Haring hes(j een eigenaardige eigen schap: die reuk is even onaangenaam als de smaak aangenaam. Ook aan het Leldsch Studentencorps is dit bekend. Om nu de kwelling der reukorganen van de dames- haringhandelaren voor twee uur per jaar wat te verzachten hebben de studenten de gewoonte om elk dier dames een flacon eau de cologne aan te bieden. Met dit goede gebruik werd ook dit (aar niet gebroken. Toen we haring en wittebrood „gedaan" hadden, begonnen de Sleutelstadstraten reeds 't echte 3 Octoberbeeld te toonen. Op alle straathoeken stonden de mannen, die gekomen waren om voor ons te „werken" in bloemrijke taal te verhalen van hun on geëvenaarde prestaties, die zij reeds 'hadden vertoond voornoemt u maar op. de hoogste onder de hoogen is stellig nog niet Burgemeester v. d. Sonde Bakhuyzen reikte een deel der traditioneele feestgave uit in het Waaggebouw. Om half negen bsgon op het Leven daal de „Ronde van Leiden": een wielerwedstrijd over 47'/s K.M., waar voor 64 leden van Leidsche clubs i Swift en Nieuw-Swift) hadden ingeschreven. Een geheel nieuw nummer van het 3- Octaber-festijn kwam hiermede tot uit voering en als experiment werd het een succes! Zij, die de idee van een dergelij- ken wielerkamp hebben geponeerd, heb ben verderstrekkende plannen gehad. Zij dachten aan een natlonalen wedstrijd met veie renners van faam en zij zuilen zich daarbij wellicht het criterium van Schevmingen cn dat van Feyenoord voor oc-gen hebben gesteld, waarbij het aantal toeschouwers de honderd-duizend bena derde. De kerkelijke herdenking van Lei den's Ontzet op den Zaterdagvoormiddag deed het plan evenwel niet voor verwe zenlijking vatbaar zijn en men heeft zich mceten bepalen tot een race voor uitslui tend leden van Leidsche wielerclubs over eon zeer verkort traject (1900 M.) langs Levendaal. Gesregracht, Zoeterwoudsche Singel en Plantage, dat 25 maal moest worden gereden en dat tegen tien uur in den voormiddag den aanvang der kerkdiensten beëindigd moest zijn. Maar ook over deze race niets dan lof! Zij was misschien voor den Insider niet steeds even enerveorend omdat Van Am sterdam in dit miiieu de ongekroonde koning was. maar zij bleek toch goed ge- organlsoerd, trok zeer groote belangstel ling (bij duizenden stond men langs den weg), boeide door de verwoede pogingen van renners als Ladewijks, de Groot, R. Riethoven, Schüller, Verburg e.a. om den favoriet te bedreigen en had zonder ongevallen een vlot en sportief verloop, waaraan door een dramatische startscène gelukkig geen afbreuk kon worden ge daan Nadat radio-muziek de toeschouwers langs het parcours gedurende eenigen tijd bezig gehouden had en politie en padvinders voor een voortreffelijke afzet ting hadden zorg gedragen, arriveerden tegen halfnegen, verwelkomd met het Wil helmus, de burgemeester en het bestuur der 3-October-verseniglng bij de fabriek der N V. Gebr. van Wijk en Co.. waar 52 van de ingeschreven renners gereed ston den om op het startschot van den burge meester het spel der flitsende wielen aan te vangen! De ooggetuige van het gemeentelijk radio-distributie-bedrijf vroeg even stilte, gespannen wachtten deelnemers en pu bliek „Klaar"vroeg de stem aan de radio. „Ping" had toen de revolver in de hand van den burgervader moeten doen! En dusgingen de renners van start, niet tegenstaande er géén schot had weerklon ken! Een moment liep bij den start alles te hoop: sommige renners aarzelden, start ten, stapten weer af, anderen gingen door Er moest opnieuw worden gestart en na één ronde stoof het aanstormende peleton in de armen der molenwiekende jury-leden, die de renners netjes weer in him nummer vakjes opstelde! De revolver was inmiddels geprobeerd en „in orde bevonden". Dat. hij direct er na op het beslissende oogenblik wier weigerde mag een eigenschap van „welwillend in bruikleen afgestane revolvers" zijn, voor de jury was het geen grapje en evenmin voor de deelnemers, die lichtelijk mopperend nog juist in toom waren gehouden. Opnieuw stonden ze opgesteld, terwijl leekenhanden prutsten om een weerspan nige revolver tot rede te brengen. En plotseling klonk er toen een schot. Géén juichende knal ter inleiding van een spannenden wedstrijd, géén schot dat op luchting bracht voor de nerveuze renners, die trappelden van ongeduld (en van de kou), doch een ondefinieerbaar kort kef fend geluld als van een valsche terrier, die plotseling uitschiet naar de broekspijpen van een onschuldigen bezoeker Een versmade en veelvuldig uitgeschol den revolver had haar bruikbaarheid op 'n onverwacht en ongelegen moment willen bewijzen! En daarmede was de „Ronde van Leiden" begonnen! Want geen „step" en geen „ho" was meer krachtig genoeg om dezen renners- troep, die andermaal meende dat het start schot gelost was, nog verder in bedwang te kunnen houden. En in de arren moede legde de jury t hoofd in den schoot en berustte. Veel deed het er overigens ook niet toe. Men mocht dan niet precies tegelijk zijn vertrokken, na de eerste ronde lag vrijwel de gansche groep bij elkaar en van eenige handicap was daarbij geen sprake. Zoomin als van verdere incidenten In dezen wed strijd. waarbij in iedere oneven ronde een premie werd verreden. J. J. de Groot open de de rij door het veroveren van een premie van vijf gulden en telkens is er daarna weer vinnig gekampt om de extra-prijzen, welke mecrendeels door stadgenooten wa ren beschikbaar gesteld. Spoedig leefde het publiek dan ook volop mee met dezen eersten Leldschen wegwedstrijd, welke langs het geheele parcours behoorlijk te volgen was. dank zij de uitzending van het "J «Y Sb De voorzitter der Commissie voor de Ronde van Leiden, de heer J. W. Cahen, huldigt den win naar A. van Amsterdam met een lauwerkrans. Links de heer P. T. de Jong. radio-distributie-bedrijf en dank zij een viertal door de veld-artillerle aangelegde telefoonposten, welke het mogelijk maak ten den oog-getuige (en daarmede de toe schouwers) voortdurend op de hoogte te houden van het verloop en' van bijzondere gebeurtenissen. Wist men overigens (en dit terloops) dat een dergelijke radio-uitzending een zaak Is van groot gewicht dat de Radio-raad het noodig oordeelde toestem/ning er voor te weigeren en dat tenslotte op den Vrijdag namiddag een telegram aan den minister pas uitkomst brengen konEen ge woon mensch zou zich onder normale om» omstandigheden waarschijnlijk geërgerd hebben aan zooveel „zakelijkheid". De feestvierende Leidênaar heeft er op den dag van Leiden's Ontzet slechts smakelijk om gelachen en er stof voor nieuwe vroo- lijkheid in gevonden Ter zake echter. De race dan was al spoedig interessant, terwijl telkens weer andere renners het hoofdpeleton aanvoerden. Achtereenvol gens zagen we De Groot, Lodewijks en Verburg aan den kop, waarna opnieuw De Groot naai' voren kwam om weldra tijde lijk weer plaats te maken voor Schüller. Vijf ronden O'/j K.M.) werden afgelegd in 14 min. 9 sec. met een snelheid, welke dik wijls bij de veertig K.M, lag. De favoriet Van Amsterdam, die 's middags te half- drie te Dussen in Noord-Brabant ander maal starten moest, lag Inmiddels steeds m de kopgroep zonder een leidende functie te vervullen. Totdat hij na de zevende ronde zijn eerste premie veroverde en met Schüller en R. Riethoven eenige meters voor de hoofdgroep door de finish ging. Van Amsterdam zoo meende men marcheerde thans naar de overwinning, ook al was de totaal-afstand van dezen wedstrijd wat kort voor hem, en wellicht bestond er een kans dat hij beslag zou leg gen op de extra-premie van tien gulden voor den renner, die er in slaagde het geheele veld te „dubbelen". Terwijl meerdere renners den strijd al opgaven suisde Van Amsterdam langs het parcours met De Groot aan z'n wiel en het peleton op eenige tientallen meters. En in de negende ronde moest ook De Groot het hoofd buigen. Na 19 K.M. had hij een achterstand van 20 a 30 meters op den lei der, terwijl hij op eenigen afstand weer ge volgd werd door J. van der Leest en J. Riethoven Azn, De uitlooplng was in vol len gang, het tempo versneldeHevig geïnteresseerd volgden de duizenden het verloop. Welk een deceptie was het toen even voor het einde der tiende ronde de mededee- Ung kwam dat Van Amsterdam terugge vallen was en dat het geheele veld weer vrijwel bijeen lag! Wat was er gebeurd? Van Amsterdam had pech gekregen: had toen hij op volle snelheid lag en steeds verder uitliep den linker trapas gebroken en zich daardoor ineens alle winst ont nomen gezien. Van voorsprong tot achterstand! Maar reeds stond z'n clubgenoot H. Noest klaar met 'n andere fiets, zich zelf daardoor buiten den strijd stellende, en met enkele geweldige pedaaltrappen was Van Amster dam weer bij het peleton, dat tevergeefs gepoogd had z'n „kans" te benutten. Vijf ronden later nam de favoriet zijn leidende plaats weer in en met Lodewijks aan het wiel had hij spoedig een voor sprong verkregen, welke in de 16e ronde al meer dan 50 M. bedroeg, In de 18e ronde werd Lodewijks eveneens afgeschut en vanaf dat moment was de strijd beslist! Langzaam maar zeker vergrootte Van Amsterdam zijn voorsprong zonder nog een ernstige poging te doen om een ronde uit te loopen en onder oorverdoovend gejubel werd hij winnaar van de eerste „Ronde van Leiden", op ongev-eer anderhalve minuut gevolgd door R. Riethoven en De Groot. Toen de winnaar met een enorme krans om den hals reeds zajn eere-rondje reed kwam een groote groep binnen, waarbij zich ook bevonden Lodewijks, Verburg, Schüller e.a.. die herhaaldelijk in zo® mooie positie galegen hadden, doch tegen het slot het vrij hooge tempo niet geheel hadden kunnen volgen. De officieele einduitslag is: l.A. van Amsterdam. Nw. Swift; 2. R. Riethoven, Nw. Swift; 3. J. de Groot, Nw. Swift; 4. C. Verburg, Swift; 5. W, van Rooyen, Nw. Swift; 6. M. C. Segaar. Nw. Swift; 7. Alb. Lodewijks, Nw. Swlft; 8. Jan Schüller, Nw. Swift; 9. J. v. d. Leest, Nw. Swlft; 10. Wim Rljsbergen, Nw. Swlft; 11. J. Laven, Nw. Swift; 12. J. Riethoven Jr., Nw. Swift. De premies zijn gewonnen door J. de Groot, C, Verburg, J. Schüller (driemaal), J. Rintöbergen, R. Riethoven, Th. Beere- poot, A. van Amsterdam (driemaal) en W. van Rooyen. Bijzondere vermelding verdient het rij den van W. Rijsbergen die zich ln de kop groep heeft weten te handhaven cn zich tder.de plaatste. Dit rennertje ls pas 15 jaar en rijdt ln de C-klasse van Nieuw Swift. De toren voor ons nieuwe Stadhuis is in aanbouw. - In dezen toren zal het moeten komen. Hebt Gij Uwe bijdrage al op de post rekening No. 302400 van den Penning meester van het „Carillon-Comité Stadhuis Leiden" overgeschreven bedankt had voor diens vriendelijke woor- dei" richtte hij zich tot mevr. Selma de Jont,. Het is voor mij, zoo zelde mr. v. d. Sand Bakhuyzen, eigenlijk overbodig tot u waardeerence woorden te spreken, want de grootste waarrleering van Uw werk is toch wel gelegen in het feit, dat de heer Mens, onze knappe Leidsche toonkunste naar, direct bereid was Uw gedicht te toonzetten. Als persoonlijke dank voor haar werk, bcod de burgemeester mevr. de Jong een bouguet anjers in de Leidsche kleuren aan, waarvoor zij hartelijk dankte. Nadat de burgemeester den krans van de zangers en zangeressen aan het standbeeld van zijn roemruchten voorganger had ge hecht, werd door allen het Wilhelmus ge zongen en behoorde ook dit plechtige half uur weer tot het verleden. WE hebben zoojuist de koraalmuziek het plechtlgste orogramma-onderdeel van het 3 Octoberfeest genoemd, het uit- deelen van haring cn wittebrood zouden we het mooiste, het waardevolste kunnen noe. toooz genoeg! Oo de beide Beestenmarkten was een hoeveelheid voedsel en dranken samengebracht, die elke beschrijving tartte en overal hing de echte 3 Ootcberlucht. de mengeling van zuur, zout,, gerookt en zoet. De aapjeskoetsiers, die we een; per jaar te zien krijgen waar ze gedurende de andere 384 dagen Mijven weten waarschijn lijk zii alleen hotsten reeds met hun "i-rste vrachtjes over de stesd; voller wor. dende Leidsch? boulevards: Stationsweg, S een-. Haarlemmer- en Breestraat. Bijna zouden we een programmanummer vergeten en toch staat het met even groote letters als bv. het avondfeest op het Schuttersland of het vuurwerk aangekon digd: He' springen van de fontein on de Vischmarkt De eerlijkheid dwingt ons te zeggen dat we ons Zaterdagmorgen niet zijn wezen overtuigen of de waterleiding werkelijk van tien uur tot halftwaalf heeft opengestaan, doch het s*aat in het pro gramma en du; zullen we maar schrijven; I De fontein heeft anderhalf uur gesprongen. Een boeien-koningin had over gebrek aan belangstelling niet te klagen. 2—2

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 6