Waar de Vrouw belang in stelt
Kunt U goed luisteren?
78ste Jaargang
LE1DSCH D&GBiis), Donderdag 3d September 1937
Vierde Biad No. 23778
RADOX
Een werkkamp voor
dienstmeisjes
Reformhuis LIGTHART
Voor handige vingers
Voor het MENU
AARDAPPELEN direct besteld
bij VUASVEUD
DE KLEINE CAPES
DONKERSTEEG 1
Bloemen
—mamg
Eet internaat aan den Zijlweg to
Haarlem voedt op tot .vreugdevol
dienen".
Een helder en vroolijk gezang klinkt uit
een der groote huizen aan den Zijlweg te
Haarlem: het werkkamp voor meisjes, daar
gehouden van 27 Augustus tot 10 Sept.,
begint den dag met een lied
Wat dit „werkkamp" nu weer is en wil?
Laat ik even iets vertellen ter oriënteering.
Evenals de drlemaandelijksche huishoude
lijke cursussen, die op deze plaats gehou
den worden, gaat het werkkamp uit van
de Centrale voor werkloozenzorg, gesticht
op initiatief van den Raad van Nederl.
Kerken voor Practlsch Christendom: te
Utrecht. Die opleidingscursussen in huis-
houdeiijken arbeid, voor dienstmeisjes en
hulpen in de huishouding dus, kent u na
tuurlijk reeds lang, Ze waren indertijd,
toen de regeeringsmaatregelen tot „af
vloeiing" van de Duitsche arbeidskrachten
uit ons land pas afgekomen waren, een lo
gisch gevolg hiervan.
De Duitsche meisjes verdwenen. Vele
huisvrouwen betreurden dit, anderen had
den, als 't mogelijk was, liever een Hol-
landsch dienstmeisje. Maar't was niet
mogelijk, wat de goede Hollandsche meis
jes ontbraken nagenoeg, het beroep van
dienstbode was nu eenmaal hier min of
meer in discrediet. do fabrieken eiscliten
hun deel, een leeuwendeel! van de
vrouwelijke jeugd op en zoo ontstond dc
veelbejammcrde dienstbodennood. 't Gevolg
wks natuurlijk, dat er middelen beraamd
werden om hieraan tegemoet te komen en
wel in de eerste plaats om den tegenzin
van het Hollandsche meisje tegen 't werk
in de hulshouding zooveel mogelijk op to
heffen.
„Onbekend maakt onbemind" luidt een
kernachtig spreekwoord, dat speciaal op
deze tegenzinkwestie van toepassing ls. De
meisjes kennen, wanneer ze zóó van de
schoolbanken komen en de fabriek met
haar betrekkelijke vrijheid en hoogere loo-
uen begint te lokken, het werk in de huis
houding niet. Ze weten niet wat er komt
kijken, ze zien op tegen den onvermijdelij-
ken leertijd in het eerste dienstje, tegen de
standjes en strubbelingen, die daarbij wel
licht te pas komen, en vooral dit ls be
langrijk' ze weten ook niet, welk een
ontzaglijke voldoening het zoo bij uitstek
„levende" werk in een gezin, het dienen in
den besten zin des woords, kan meebrengen
Daarom was het inrichten van driemaan-
delijksche cursussen met einddiploma,
waarin den meisjes zoo 't een en ander van
de huishouding werd bijgebracht, een uit
stekende gedachte.
Er zijn externe en interne cursussen: de
laatste worden gegeven in de drie inter
naten: een neutraal te Arnhem, dat on
langs geopend werd. een katholiek te Bou-
vlgne, een Christelijk te Haarlem.
En dit laatste internaat nu. dat 't vorig
Jaar half September zijn werk begon en
reeds 120 meisjes heeft opgeleid, waarna
ze dan na minstens drie maanden in een
betrekking te hebben gewerkt, het diploma
kunnen ontvangen, kwam op de gedachte,
een deel van den vacantietijd te benutten
door de instelling van een veertiendaagse!!
werkkamp. Een nieuw middel dus om den
tegenzin te overwinnen en geoordeeld
naar den indruk, die dit „kanro" op ons
maakte een probaat middel. Hier komen
vogels van diverse pluimage, zoo vertelt mij
de directrice, mei. E. Boeke. die me be
reidwillig het gebouw rondleidt. Meisjes,
die er wel eens over gedacht hebben dienst
bode te worden, maar nog niet recht weten
of ze zich in een betrekking zullen tlvuls-
voelen en die nu hier zooeens komen om
de kat uit den boom te kijken. Meisjes, die
thuis een zwaar en zorgelijk leven hebben
en 't nu heerlijk vinden om er eens veertien
dagen heelemaal uit te zijn en tevens iets
nuttigs te leeren. Een fröbelschoolonder -
wijzeresje, dat buiten betrekking is en haar
huishoudelijke bekwaamheden eens.wil op-
frisschen: een jonge vrouw, die hulp in de
huishouding wil worden.
En hier in het „kamp" leeren ze zich
oriënteeren op 't gebied van het huishoude
lijk werk. leeren ook het mooie ervan zien.
Ze maken dan haar keus ende direc
trice kijkt ook eens goed uit, welke meisjes
ln aanmerking komen voor den drlemaan-
delijkschen cursus die half September weer
is begonnen. En zoo ls het kamp een pret
tige voorbereiding.
Wat ze er doen zoo'n heelen dag? Een
uitgebreid programma ligt voor me. maar
ik geef er de voorkeur aan, zelf een paar
lessen bij te wonen. En zoo schaar lk me
eerst bij de zangeressen, die vol enthou
siasme en toewijding de eenvoudige wijs
jes van „Blijde stemmen" instudeeren Het
Ontbijt en 't bedden opmaken zijn nu
't is negen uur reeds achter den rug. Na
de zangles worden we dan door een leerares
ingewijd in de geheimen van allerlei vloe
ren en vloerbedekkingen, van parket, tot
gewoon geverfd", van tegels, graniet en
leeren hoe de bodem onder onze voeten
moet worden behandeld om steeds een lust
voor het oog te zijn. En daarna dit is
een gewichtig tijdstip van den dag!
wordt de corvee verdeeld: een groepje
meisjes gaat slaapkamers doen, een andere
groep trappen schoonmaken, een paar gaan
den „buitenboel" verzorgen, weer anderen
vloeren wrijven. En met al die vlijtige
handen spreekt het vanzelf dat het in- en
exterieur van hot internaat steeds blinkt
als een spiegel en geurt naar allerlei soor
ten zeen en boenwas.
En ai dit werk gaat met lustig gezang
gepaard, zoociat de bezoeker hier althans
van der, veelbesproken tegenzin niet veel
te zien krijgt. Weer een andere groep heeft
intusschen kookles in de huishoudschool,
waar we vervolgens een kijkje nemen. Een
groot lokaal is bespikkeld met kleine pan
netjes. waarin vleeseh en andijvie staan te
pruttelen. Ook hier groote belangstelling
en leergierigheid. Er. bij de andere lessen
is dit volgens mei. Boeke precies 't zelfde.
Het programma is uitgebreid en natuur-
Goed luisteren is 'n kunst, die maar wei
nigen verstaan. Zou ze wel ooit aangeboren
zijn? Aangeleerd kan ze zeker worden; zij,
die op 't standpunt staan, dat we op de
wereld zijn om elkaar te helpen, zullen het
gemakkelijker leeren dan de pur-sang egoïs
ten. Want ls niet 'n eerste voorwaarde voor
goed luisteren het zich verplaatsen in de
gedachtengang van den ander en is dit Weer
niet 'n klein deel van de „liefde tot de men-
schen"? Al ln onze prille Jeugd wordt ons
geleerd, dat we niet alle chocolaadjes zelf
mogen opeten, maar ook wat voor 'n ander
moeten overhebben, en later wordt ons op
velerlei manleren voorgehouden, dat altruïs
me een van de schoonste deugden is en dat
daarbij behoort: jezelf weg te cijferen. Dit
laatste schijnt niet door iedereen beschouwd
te worden als onmisbaar voor de juiste
naastenliefde, zoodat: „Jezelf niet ln 'n
hoekje laten duwen" en „niet over je laten
loopen" raadgevingen zijn, die graag als
paedagoglsch tegenwicht worden toege
diend voor 'n teveel aan altruïsme. Waar
zou het heen moeten, nietwaar, als ieder
een zichzelf wegcijferde? Er zou niets van
't gewichtige menschdom overblijven! Daar
is evenwel niet veel kans op, want in den
grond van z'n hart vindt ieder zichzelf toch
eigenlijk het belangrijkst op de wereld en
we kunnen nóg zooveel voor 'n ander over
hebben. hem de gemakkelijkste stoel toe
schuiven, hem laten deelen in het beste van
ons materieel bezit: dat blijven tastbare
dingen. Tegelijkertijd kunnen we, wat ons
gedachtenleven betreft, ons zoo volop met
onszelf bezig houden, zoo op en top egoïst
zijn, dat we ervan zouden schrikken, als we
die gedachten concreet voor ons zouden
zien staan. Maar ja, op dat abstracte gebied
zien „de menschen" ons niet zoo en kunnen
we gemakkelijker zelfzuchtig zijn. Aange
boren „gezond egoïsme"? zooals wel eens
beweerd wordt. Toch zal niemand ont
kennen, dat we als mensch 'n trapje hooger
staan, wanneer we, met uitschakeling van
onszelf, goed kunnen luisteren, niet maar
zoo met halve belangstelling en met 'n half
oor, zelfs niet alleen met beide ooren, maar
met ons heele wezen naar wat 'n mede-
mensch ons wil toevertrouwen. Maar hoe-
velen, of liever hoe weinigen, bezitten deze
schoone eigenschap? Trouwens, we behoe
ven het nog niet eens over deze verheven
vorm van luisteren te hebbenhoe weinigen
verstaan zelfs maar de kunst van 't een
voudige technische luisteren naar 'n op
dracht, 'n verzoek. Het simpelweg in wer
king stellen van het gehoororgaan, het ln
zich opnemen van wat door anderen gezegd
wordt, schijnt voor velen al 'n moeilijke op
gave te zijn, getuige de zeer verbreide ge
woonte om. soms nog vóór de zin goed en
wel geëindigd is, te vragen: „Wat zegt u?"
Ik las onlangs de niet onaardige bewering,
dat iemands geestelijke standing o.a. geken
schetst wordt door het meerdere of mindere
gebruik van dit „wat zegt u?"
Dat kinderen vaak onvoldoende luisteren
en dan naar den bekenden weg vragen, is in
aanmerking genomen de geweldige hoeveel
heid nieuwe indrukken, die tegelijkertijd op
hen aanstormen, nog te begrijpen, hoewel
niet goed te praten. Ze te gewennen zich
met één ding tegelijk bezig te houden is dan
ook niet minder dan 'n weldaad voor hun
heele leven. Overigens schijnt het 'n klacht
te zijn van velen, die met leiding, in welken
vorm ook, belast zijn, dat ook vele volwas
senen nog niet de eerste beginselen van het
„Technische" luisteren onder de knie heb
ben. Ze hooren wel, maar „hooren" Is nog
niet luisteren".
Raakt het menschdom op dit punt afge
stompt door 't geroezemoes van onze ge
jaagde maatschappij? 't Zou niet te ver
wonderen zijn, dat onze gehoorzenuwen in
kwaliteit achteruit gingen, nu ze 't zoo
zwaar te verantwoorden hebben door de
overbelasting met radio-, claxon- en motor-
gebrul: of liever: ons gehoorapparaat zou
't misschien nog wel aan kunnen, maar onze
arme hersenen moeten voor de verwerking
zorgen, wil de geluldslndruk resultaat heb
ben. Wie geeft ze ongelijk, als ze het teveel
aan geraas aan zich voorbij laten gaan? En
allicht zijn daarbij ook wel eens dingen, die
Ize eingenlijk wél moesten opnemen. Is 't
daarom voor onze gepijnigde gehoorzenu
wen en hersenen niet 'n weldaad, zelfs 'n
medicijn, als we nog de kunst verstaan te
luisteren naar de geluiden van de natuur,
't gesuis van den wind door de boomen, het
kalmeerer.de doffe aanrollen .van de golven
maar dan zonder badplaats-gekwetter
om ons heen zelfs te luisteren naar de
stilte? Hoevelen van onze generatie zouden
die rustgevende sensatie nog kennen?
Montessori nam in haar opvoedingssy
steem zoo nu en dan terugkeerende momen
ten van voorgeschreven stilzwijgen op, voor
geschreven door 't zeggen of opschrijven
van 't woord „silentia", waarna als spei
de kinderen zoo stil mogelijk moeten
zijn. Ze wilde daarmee den grondslag leggen
voor de weldadige gewoonte om ons zoo nu
en dan eens geheel los te maken van de om
geving en in onszelf te schouwen, te luiste
ren naar ons eigen innerlijk. Wat ook al
weer voor veel menschen 'n moeilijke op
gave is.
En niet alleen ons eigen binnenste dat
is niet altijd zoo belangrijk maar alles
om ons heen spreekt z'n eigen taal, als maar
„de ziele luistert", zooals Gezelle dichtte.
Hebt u nooit ondervonden, dat de sfeer in
een huis tot u spreekt, of 'n voorwerp waar
u zeer aan gehecht ls?
Wie dit innerlijk luisteren kent. zal ook
gemakkelijker naar z'n medemensch luiste
ren, als die behoefte heeft zich eens uit te
spreken; en dat heeft ieder op z'n beurt wel
eens noodig. Maar tegenover hoeveel men
schen kunnen we ons uitspreken? Niet leder
die ons sympathiek is, kan luisteren naar
wat we te zeggen hebben en wat meer zegt,
kan luisteren naar wat we niet uitspre
ken. Wie aan 'n half woord genoeg heeft en
aanvoelt waar 't om gaat, heeft het wel ver
gebracht in de kunst van goed te luisteren
en van op dat moment zichzelf weg te
cijferen.
Kinderen realiseeren zich zoo Iets waar
schijnlijk nog niet, hoewel soms 'n verwon
derlijke opmerkingsgave blijkt uit hun ge
zegden; maar wel voelen ze heel sterk aan
of „'n groot mensch" maar 'n beetje opper
vlakkig luistert en belangstelling veinst door
'n quasi-geïnteresseerd stemgeluid, of dal
hij werkelijk belangstelt in de kinderlijke
problemen en er zich even ernstig in ver
diept als in de gewichtige affaires van de,
groote-menschenwereld. Z ij n die werkelijk
altijd zooveel gewichtiger?
Nog moeilijker is 't luisteren naar de
grootere kinderen, omdat die èn door de
natuur èn door wat de maatschappij vol
conventies al aan hen geschaafd heeft, in
een toestand verkeeren, dat ze zich, psy
chisch gesproken, willen verschuilen; zich
anders voordoen dan. ze zijn, brani-achtig
onverschillig doen en misschien in hun
diepste binnenste dolgraag zich eens willen
uiten. Als er maar geluisterd wordt, zóó dat
ze de belangstelling voelen; al mag die dan
ook niet worden getoond o, dat vooral
niet! Dan sluiten ze zich onmiddellijk weer
en de ouders voelen zich verongelijkt: ,,'t Is
toch zoo'n raar kind! Je komt er niet ach
ter, al doe je nog zoo je best".
Maar zou dat „je best doen" niet juist
uit den booze zijn? Niet alleen in zoo'n ge
val, maar bij alle luisteren? Alleen wie ge
duldig wachten kan, heeft kans dat hij 'n
goed luisteraar, of wilt u liever „toehoorder"
wordt
Overigens kunnen we onzen medemen-
schen vaak 'n dienst bewijzen door niet
alleen met geduld en medeleven naar hen
te luisteren, maar soms ook door daarna
het vertelde weer te vergeten. Is 't u nooit
eens overkomen, dat u, dankbaar 'n goed
toehoorder gevonden te hebben, uw hart
uitstortte en er later spijt van had? En
wat was 't een weldaad, toen met geen
woord meer herinnerd werd aan de ver
trouwelijke confidentie's!
„Kunnen vergeten" ls wel 'n belangrijk
onderdeel van „kunnen luisteren".
1 CRITICA.
ZONDAG: Dunne vermicellisoep, Kaas
soufflé, Gebraden eend. Appelmoes, Aard
appelen, Warme tapiocapuading met warme
vanillesaus.
MAANDAG: Hambroodjes, Kalfsrollade,
Postelein, Aaardappelen, Ghocoladevla.
DINSDAG: Gebakken aubergines. Koude
kalfsrollade, Andijvie, Aardappelen, Ci
troenpudding.
WOENSDAG: Irish stew, Griesmeelpud
ding, Gestoofde kwetsen.
DONDERDAGGroentesoep, Rolpens. Ap
pelmoes, Aardappelen, Koude vanillerijst.
VRIJDAG: Magere tomatensoep, Gebak
ken bot. Aardappelen. Botersaus, Kropsla,
Beschuit met bessensap.
ZATERDAG: Schotel van tomaten, rijst
en gebakken uien, Flensjes met appelmoes.
TER WEE WEG 84, OEGSTGEEST, TEL. 1610
levert alles voor de Vegetarische en
Moderne Keuken. 8429
(Ingez. Med.)
EEN VETTE,ONZUIVERE HUID
kunt U gemakkelijk verbeteren door het gebruik
van Radox. telkens wanneer ge Uw gezicht wascht
Bij apothekers en erkende drogisten a F0.90
per pak en f0.15 per klein pakje.
Zwart met wit is dit jaar weer
bijzonder en vogue.
8438
(Ingez Mcd.)
lijk kan uit de groote hoeveelheid leerstof
slechts hier en daar een greep worden ge
daan. Toch zijn er interessante uurtjes:
twee inleidingen over hygiëne, twee lezin
gen van mevr. Waardenburg over bij uit
stek belangrijke onderwerpen. De titels
luiden „Hoe de plaats van de jonge vrouw
in de maatschappij sinds 1900 verander
de" en „Hoe kan de jonge vrouw tot haar
plaats in de maatschappij worden opge
voerd?"
Naailessen, lessen in handenarbeid, een
bijbelkring, praatavonden over diverse
onderwerpen o.a. arbeidsvreugde!
ontbreken niet, terwijl ook het onderricht
ln omgangsvormen een integreerend en
succesvol deel van het programma vormt,
't Doet goed. ook in dezën kring te bemer
ken. hoe de slapheid en het over-indivl-
dualisme, die een vorig tijdperk van jcugd-
vorming kenmerkten, langzamerhand
plaats maken voor sterker plichtsgevoel cn
gemeenschapszin,
„Het dienen een vreugde", dat schijnt mij
het ongeschreven devies van dit werkkamp
te zijn. Wanneer de meisjes ook tijdens den
hierop volgenden cursus ln dezen gees?
worden geleid en wéér een voornaam
punt! wanneer vooral ook de mevrou
wen meehelpen, de meisjes „opvangen",
voorthelpen, haar een prettig tehuis ge
ven. dan kan het niet anders of een der
gelijke liefdevolle opleiding moet goede
vruchten voortbrengen. Voor de meisjes èn
voor onze gezinnen!
R. DE RUYTER—v. d. FEER
Het satijnen vestje hierbij afgebeeld,
wordt opgevroolijkt door een witte ruche,
die in de opening aan de voorzijde wordt
aangebracht. Wanneer u zéér handige vin
gers hebt, kunt u bovendien de ruche af
werken met een randje ajour. Het geheel
maakt dan een bijzonder fijn effectl
VEGETARISCHE MENU'S.
1. Gevulde aubergines, Snij'boonen,
Aardappelen, Botersaus, Ananas met va-
nillevla.
2. Tomatensoep, Bleekselderij met bruine
saus. Aardappelen, Gevulde beschultbollen.
3. Gepocheerde eieren, Spinazie, Pom-
mes frites, Griesmeelschotel, Vruchten.
4. Grape fruit, Gebakken brood met
roereieren, Aardappelkoekjes, Andijvie, To-
matensla, Warme Weenerpudding met
warme vanillesaus.
Kaassoufflé.
Benoodigd: l'/i d.L. melk, 20 gr. bloem, 25
gr. boter, 75 gr. Gruyère kaas, 4 eiwitten,
zout, peper.
De helft van de kaas raspen, de rest in
dobbelsteentjes snijden. Van boter, bloem
en melk een dikke saus maken, deze goed
door laten koken, dan de geraspte kaas en
de dobbelsteentjes kaas er doorroeren. Een
gedeelte van het stijfgeslagen eiwit er mee
vermengen, dan de rest er zoo luchtig
mogelijk doorroeren.
De massa dadelijk overdoen in een met
boter lngesmeerden hoogen vuurvasten
schotel (voor de helft vulleni en deze in
een matig warmen oven zetten tot de
bovenkant licht bruin is. Deze schotel da
delijk opdienen.
Warme tapiocapudding.
Benoodigd: 'k L. melk, 75 gr. tapioca, 50
gr. suiker, vanille of citroenschil, zout, pa
neermeel boter.
De tapioca afspoelen en in de melk laten
weeken pl.m. 1 uur. Dan roerende met de
vanille of citroenschil aan de kook brengen
en op een zacht vuur gaar laten koken
pl.m. 1 uur. De vanille verwijderen, suiker.
2 eidooiers en 1 ei er doorroeren, de 2
eiwitten stijfgeklopt er luchtig mee ver
mengen. De massa overdoen in een bebo
terden, en met licht paneermeel bestrooi
den, waarmen puddingvorm, en deze 2 uur
au bain Marie laten koken. Voor het keeren
voorzichtig losmaken en even uit laten
dampen. 3 d.L. warme vanillesaus er bij
geven.
8769
OUDE JIMGEl 120
Ttu 7W
DOEZOrTBCÖT 22
rsi
LEIDEN
(laccz. Med.)
Irish stew (5 a 6 personen)
Benoodigd: 1 K.G. lamsvleesch, 1 K.G.
aardappelen, 3 uien, peterselie, laurierblad,
pl.m. 1 L. water, zout, peper.
Het vleeseh in dobbelsteentjes snijden,
de aardappelen schillen en in plakjes
snijden, de uien snipperen. Onder in de
pan of in een vuurvasten schotel een laag
vleeseh leggen. Dit bestrooien met wat
peper en zout. Hierop aardappelen, dan
uien en zoo doorgaan tot alles verwerkt is.
Dc bovenste laag moet uit aardappelen be
staan. Zooveel kokend water er op schen
ken, dat de massa even onderstaat. Het
gerecht op een klein vuur of ln den oven
met een deksel erop gaar laten worden
(pl.m. 2 uur).
Peterselie en laurierblad worden tusschen
de lagen gelegd.
Gebakken aubergines.
Benoodigd: 2 a 3 aubergines, peper, zout,
paneermeel, frituurvet, eiwit.
De aubergines wasschen, het steeltje ver
wijderen en in plakken snijden van pl.m.
1 c.M. dikte. Deze met peper en zout be
strooien, door eiwit en paneermeel halen
cn in heet frituurvet vlug bruin bakken.
Dadelijk opdienen nadat ze op grijs paoier
uitgelekt zijn, op een vingerdoekje en met
peterselie garneeren.
Gevulde aubergines.
Benoodigd: 3 i i aubergines, 1 uitje,
peper zout, 3 i 4 gekookte aardappelen,
naar Fransch model vervaardigd van lichte,
soepele bontsoorten, ccmpleteeren elke cor
recte Japon. - Zij zijn uiterst practisch als
bescherming tegen te snelle afkoeling en
hoewel bij DE GROOT, DONKERSTEEG 1,
volstrekt niet hoog in prijs, een zeer gra
cieuze voltooiing van een verzorgd toilet.
DE GROOT's sorteering in garneerbont en
bontkragen is zeer uitgebreid. - De prijzen
zijn ongewoon laag. 8428
Kleermakers, en Naaistersfourniturenhande!
(Ingez. Med.)
Nog vlammen en stralen ze in den tuin:
de goudsbloemen, de veelkleurige dahlia's,
de paarse herfstastertjes. Maar hun gloed
wordt rijper, en stiller en brozer en straks
komt weer het afscheid
Dan verdwijnt voor eenige maanden een
apart brokje leven uit ons leven: het in
nige wezen der bloemen, dat natuurlijk en
volmaakt nutteloos in bosch en wei, langs
wegen en ln tuinen te bloeien stond. En
dan blijven ons alleen de bloemen in de
winkels, gekristalliseerde. voornaam-
schoone bloeisels waarmee we onze vazen
vullen, 't heele jaar door. Maar die niet
zoó innig als de natuurkinderen het warme
leven van moeder aarde tot ons brengen
als een volmaakte gave!
Bloemenwat zijn het? Er zijn
mannen die er de schouders over ophalen,
die de liefde voor bloemen bij andere kln-
derachtigheidjes tot „vrouwen- en kinder
werk" hebben verklaard. Wat doet het er
toe? Er zijn immers ook wel menschen, die
bij het aanschouwen van een heerlijken
zonsondergang, als hoogste lof uitroepen:
,.'t Lijkt wel geschilderd!" of „Precies een
decor!"
Menschen in wie de „beschaving" met
al zijn beelden en associaties zoo sterk is
vastgeroest, dat het simpele schoonheid
beleven heel, heel moeilijk geworden is.
En toch.... de bloemen in haar weelde
en overvloed, in haar zomersclie uitbun
digheid, kunnen ons ieder jaar weer die
schoonheid doen proeven. Ze dragen ln
zich het geheim van haar symbool; het
lichtende, bonte gewemel, het sierlijke
gladde of behaarde strenge of soepele be
weeg van stengels aan boschranden. In
weiden en wegen. Geen kweeker peinsde
over haar vormen en kleuren, geen mensch
tobde over haar geldswaarde. Ze bloeien
maar: ze spreken in duizend talen, die één
eenige en innige taal toch zijn, van ons
aller moeder aarde.
Die zich verbergt in duizend namen en
toch altijd dezelfde is. Die opbloeit in dui
zend vormen, die zingt in duizend wijzen
en toch één stem heeft. In haar leven wij
allen. Ons allen lacht zij vriendelijk toe,
maar de meesten van ons kennen haar niet
Slechts wie haar als een kind liefheeft die
troost haar geurige koelte, die omvat haar
sterkende adem. die drukt zij als een kind
aan heur hart.
Als wij alleen zijn temidden van de na
tuur en blikken in het hart van een bloem,
die daar vergeten en verlaten bloeit, zijn
wij haar zeer nabij. Dan kunnen wij op
eens gelukkig worden, omdat we mét die
bloem en mét de aarde één leven in ons
voelen. Dan luistert de ziel en houdt voor
een oogenblik het streven op. Dan voelen
we, misschien zonder het onder woorden te
kunnen brengen, maar toch zoo sterk als
het leven zelf:
Hier is het Leven. Hier is God. R.
gehakte peterselie, 2 tomaten, boter of
slaolie.
De aubergines wasschen, in de lengte
doorsnijden en in boter of slaolie in de
koekepan zachtjes laten bakken, tot ze
zucht zijn.
Ze voorzichtig uithollen door met een
mes een gedeelte van het vruchtvleesch er
uit te snijden, zoodat men een schuitje
over heeft.
Het uitje snipperen en licht bruin bak
ken in wat boter, de fijngemaakte aard
appelen en het. binnenste deel der vruch
ten, dat ook fijn gehakt is er bij doen en
op smaak afmaken met peper en zout. Met
dit mengsel de bakjes hoog vullen, ze in
een vuurvasten schotel zetten, waarin wat
boter gesmolten is. de in plakjes gesneden
tomaat er tusschen schikken, en den scho
tel pl.m. 15 minuten in een warmen oven
zetten. Voor het opdoen fijngehakte peter
selie er overheen strooien.
N. B. - Inplaats van aardappelen kan
me n pl.m. 100 gr. koud rundvleesch ot
kalfsvleesch nemen.
