De sprintkampioenschappen
voor profs.
LUGDUNUM 1-L.D.W.S. I
Wereldkampioenschap
geen privé-kwestie meer
Het bieden bij Contract Bridge
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 28 Augustus 1937
Vierde Blad
No. 23750
78ste Jaarqang
Van Vliet bij de
laatste acht
Onbelangrijke races
v. Amsterdam feestelijk
ingehaald.
De Etafette Dwars door
Leiden.
Capablanca ontwierp het protocol van Londen
door
L.F.C. I-A.S.C. I
Van Vliet heeft zich gisteravond te
Kopenhagen voor de kwartfinales voor
den strijd om 't wereldkampioenschap
professional sprinters geplaats. Dit is
wel het belangrijkste feit van een
boogst onbelangrijken avond van wie
lersport.
Voor deze ^rwarteindstrijden, welke
morgen zullen worden verreden, heb
ben zich, behalve onze landgenoot, ge
klasseerd: Scherens (België), Merkens
(Duitschland), Richter (Duitschland),
Gerardin, Michard en Chaillot (allen
Frankrijk), en Faick Hansen (Dene
marken).
Het zijn de sprinters, die reeds jarenlang
m de spits staan en slechts enkele jon-
.ren.
Er werden zes series a trois verreden. De
linnaars kwamen direct in de kwartfina-
De zes winnaars waren Scherens, Falck
jinsen, Gerardin. Merkens, Van Vliet en
ichter, terwijl Michard en Chaillot uit de
ipechages voor de kwarteindstrijden over-
ingen.
Goed rijden van Van Vliet.
Van Vliet reed in zijn serie tegen Mar-
lettl en Cozens. Laatstgenoemde lag aan
n kop, Van Vliet in tweede positie. Bij
„if ingaan van de laatste bocht schoot
an Vliet razend snel langs den Engelsch-
lan Het ging in zulk een hoog tempo, dat
lartinetti het wiel van onzen landgenoot
iet kon pakken en met meer dan een
ngte geslagen werd. Tijd over de laatste
0 meter 114/5 sec., welke tijd dezen
tond niet meer verbeterd zou worden.
Scherens won zooals hij wilde van den
leen Bissing, terwijl de derde man uit deze
de Duitscher Engel, niet was opge-
men.
Falck Hansen voerde een verbitterden
:ijd tegen Chaillot, terwijl ook Van den
euvel in deze serie lag.
Onze landgenoot nam den kop voor den
en en Chaillot. Op 250 meter schoot
laillot weg, buitenom, sloot den Deen.
tusschen Van den Heuvel en Chaillot
op. doch Falck Hansen liet eerst den
■jnschman passeeren en kwam toen zoo
tweede positie naast Chaillot te liggen.
oud-wereldkampioen won met gering
.■schil. Van den Heuvel werd derde.
De derde serie toonde duidelijk aan, dat
Egmond wel hard fietsen, maar daar-
nog niet sprinten kan. Tegen Gerardin
Waegelin nam hij den kop, zooals ge-
mlijk, zouden wij kunnen schrijven. Bij
0
het ingaan van de tweede ronde ging hij
hoog door de voorlaatste bocht en liet Ge
rardin binnendoor komen. Op dat moment
was onze landgenoot reeds royaal geslagen.
De Australiër Buckley zorgde in de vier
de serie bijna voor een verrassing.
Na het startschot ging hij er onmiddel
lijk tussohen uit, terwijl Merkens en Mi
chard geen van beiden zin hadden er ach
ter aan te gaan. Hij nam 20 meter voor
sprong, doch was in de laatste bocht ge
heel uitgereden. Zoo werd het ten slotte
nog een duel tusschen Merkens en Mi
chard, door den Duitscher met miniem
verschil géwonnen.
De repechages.
Vijf repechages werden er verreden. De
winnaars reden in één rit om twee plaat
sen voor de kwarteindstrijden. Van Eg-
mond won zijn herkansingsrace tegen Din-
kelkamp door in een langen sprint van den
kop af te winnen.
Van den Heuvel verloor van Martinetti
met een halve lengte, zoodat de Hagenaar
uitgeschakeld was.
In de finale der repechages reed Van
Egmond zeer onverstandig, omdat hij bij
het ingaan van de laatste ronde op de vijf
de plaats lag, terwijl hij, met zijn langen
sprint, zeker eerste of tweede had moeten
liggen. Hij had dan ook totaal geen kans
tegen Michard en Chaillot, voor wie 114/5
sec. werd genoteerd.
Van Egmond won in den loop van den
avond nog een 3 K M. wedstrijd in het bij
programma dezer wereldkampioenschap
pen, voor Van Vliet en een tiental andere
professionals.
De uitslagen voor de wereldkampioen
schappen waren:
Series: Eerste rit: 1. Scherens (België).
2. Bissing (Denemarken), tijd laatste 200
meter 12 3/5 sec.
Tweede rit: 1. Falck Hansen (Denemar
ken); 2. Chaillot (Frankrijk); 3. Van den
Heuvel (Nederland) 121/10 sec.
Derde rit: 1. Gerardin (Frankrijk); 2.
Van Egmond (Nederland); 3. Waegelin
(Zwitserland) 12 1/5 sec.
Vierde serie: 1. Merkens (Duitschland);
2. Michard (Frankr.i; 3. Buckley (Austra
lië) 13 1/5 sec.
Vijfde serie: 1. Van Vliet (Nederland); 2.
Martinetti (Italië); 3. Cozens (Engeland)
114/5 sec.
Zesde serie: 1. Richter (Duitschland); 2.
Dinkelkamp (Zwitserland); 3. Knudsen
(Denemarken) 12 3/5 sec.
Repechages: Eerste rit: 1. Chaillot; 2.
Buckel 12 1/5 sec.
Tweede rit: 1. Michard; 2. Bissing 13 1/5
seconden.
Derde rit: 1. Waegelin; 2. Cozens 13 2/5
seconden.
Vierde rit: 1. Martinetti; 2, Van den
Heuvel; 3. Knudsen 12 1/5 sec.
Vijfde rit: 1. Van Egmond; 2. Dinkel
kamp 12 sec.
Finale der repechages: 1. Michard; 2.
Chaillbt; 3. Martinetti; 4. Van Egmond; 5.
Waegelin 11 4/5 sec.
WIELRENNEN.
Een spontane huldiging.
Oisteravond keerde de wielrenner A. van
oiiterdam die voor ons land te Kopen
den uitkwam voor het wereldkampioen-
Sip op den weg, in Leiderdorp terug,
m de grens van de gemeente bij de
Bnjaardsbrug werd hij door muziek op-
nacht. Het ging vervolgens in optocht
den v. d. Valk Boumanweg tot aan
fooidorp", waar hem door zijn vrienden
„Nieuw-Swift" een krans om de schou-
werd gehangen,
tsngs den geheel en weg was veel publiek
vooral in de omgeving van het gemeente
huis. Ook bij zijn ouderlijk huis had zich
een groote menigte verzameld. Overal werd
van Amsterdam hartelijk toegejuicht en
bij zijn woonhuis hieven de aanwezigen
met de muziek het „Lang zal hij leven"
aan waarop een hoera volgde.
De voorzitter van „Nieuw-Swift" de heer
Otten, feliciteerde van Amsterdam nog met
het te Kopenhagen bereikte resultaat en
sprak de hoop uit, dat een volgende maal
het succes volledig zou zijn.
Hiermee was deze spontane huldiging
afgeloopen.
SWIFT.
Door „Swift" wordt morgen een peletons-
wedstrijd over 80 K.M. gehouden. Om 8
uur 45 wordt van het clubhuis vertrokken.
Een record aantal deelnemers
verwacht.
Daar vorig jaar enkele loopers van deel
nemende ploegen van meening waren, dat
sommige afstanden van het parcours voor
de estafette Dwars door Leiden langer wa
ren dan de gestelde 400 meter heeft het
Holland-bestuur een dezer dagen alle af
standen nauwkeurig na laten meten. Hier
bij bleek, dat de verschillende afstanden
jui$t waren uitgezet en dat de totale af
stand van 10 x 400, dus 4000 M., op enkele
meters na, juist was. De deelnemende ploe
gen kunnen er dus rekening mee houden,
dat alle afstanden inderdaad 400 meter
zijn en dat dus de eene looper niet meer
behoeft te loopen dan de andere.
Wat betreft de deelneming vernemen
wij, dat voor deze estafette, welke, zoo
als bekend, op Zaterdagmiddag 11 Sep
tember wordt gehouden, in training
zijn: Rouwkoop, Voorschoten; Quick
Boys, Katwijk, en de Leidsche vereeni-
gingen A.S.C., R.K.S.V. Docos, Lugdu-
num, L.O.V., U.V.S., Sportman, C.G.W.,
Donar en Holland.
Van buiten de stad wordt voorts nog
deelname verwacht van ploegen uit
Alphen (Alphia en A.A.V. '36), Den
Haag (V. en L., De Trekvogels, Zwa
luwen) en Rotterdam (Pro Patria).
ZONDAG 29 AUGUSTUS
TERREIN POMONA
ATHLETIEK.
NEDERLANDSCHE ATHLETEN
TE PARIJS.
Bij een van de belangrijkste onderdeelen
van de academische athletiek-wereldkam-
pioenschappen, te Parijs, hebben de Neder-
landsche deelnemers het niet verder dan
hun series kunnen brengen. Zoo werd op
de 400 M. de Delftenaar Geuvels uitgescha
keld, hij eindigde als vierde in zijn serie.
De 800 M. man ten Cate uit Leiden, bezette
in zijn serie de zesde plaats en viel hier
door uit, terwijl de V. en L. athleet Jansz
in zijn serie op de 110 M. horden, de derde
plaats innam met een tijd van 15.9 sec.
Uit de drie series gingen de eerste twee
naar den eindstrijd over, zoodat hij daar
voor niet in aanmerking kwam.
Aanvang 5 uur namidd. Alle rangen 10 cent.
6484
(Ingez. Med.)
SCHERMEN.
DE ACAD. KAMPIOENSCHAPPEN TE
PARIJS.
Gisteren werd te Parijs een aanvang ge
maakt met het personeel degenschermen.
Onze larodgenooten d'Arnaud Gerkens en
van Dam werden uitgeschakeld terwijl
Sasse van IJsselt zich in de finale-poule
wist te plaatsen.
VOETBAL.
LUGDUNUM—L.D.W.S.
L. D. W. S. zal morgen tegen Lugdunum
met het volgende elftal verschijnen:
Doel: De Rooij; achter: Distelveld en v.
Houten; midden: Logeman, Onderwater,
K. v. d. Steen; voor: v. Egmond, De Lange,
G. Starre, v. d. Voort en Brouwer.
L.O.V.-COMB—DE LANDBOUW 4—4.
Gisteravond speelde op het L.O.V.-ter
rein een L.O.V.-comb. tegen een elftal van
de melkinrichting de Landbouw. Rust ging
in met 11. Eindstand 44. Deze uitslag
geeft de krachtsverhouding van beide elf
tallen juist weer.
Vroeger was het wereldkampioen
schap in zooverre een privé-kwestie van
den wereldkampioen, dat deze de voor
waarden kon stellen, waarop hij om
den eeretitel zou willen spelen. Dit had
tengevolge, dat de wereldkampioenen
grooten invloed op de keuze van hun
tegenstanders konden uitoefenen, o.m.
door aan verschillende uitdagers ver
schillende voorwaarden op te leggen.
Aldus kwamen lang niet altijd de
meestgerechtigden aan het woord en
vooval onder de „regeering" van Lasker
(18941921) werd wel eens critiek ge
oefend op de wijze van candidaat9be-
paling. Men heeft Lasker meer dan
eens verweten, dat verschillende zeer
sterke spelers (o.a. Pillsbury, Maroczy
en Rubinstein), die zich in toumooien
op bijzondere wijze onderscheidden,
nimmer in de gelegenheid kwamen hun
capaciteiten in een wedstrijd om het
wereldkampioenschap te toonen.
Aan Capablanca (19211927) komt
de verdienste toe, dat hij aan dezen
minder gewenschten toestand tegemoet
trachtte te komen, door een reeks van
bepalingen te ontwerpen, die een uni
forme regeling van 't wereldkampioen
schap beoogden. Deze bepalingen wer
den tijdens het meestertournooi te
Londen (1922) door verschillende voor
aanstaande meesters onderteekend en
staan in de schaakgeschiedenis bekend
onder den naam van „het protocol van
Londen". Met uitzondering van den
financieelen inhoud, is dit protocol ook
thans nog in hoofdtrekken van kracht.
D.e financieele voorwaarden, welke Capa
blanca zijn a.s. tegenstanders oplegde,
waren zeer zwaar en dit is dan ook de
hoofdreden, waarom tijdens een periode
van grooten opbloei van het schaakspel
(de jaren van na den oorlog) de schaak
wereld geen getuige was van een tweekamp
om het wereldkampioenschap. Pas begin
1527 gelukte het Aljechin de geweldige som
van 25.000 gouden dollars in Buenos Aires
bijeen te brengen en toen volgde einde '27
het prachtige duel CapablancaAljechin
met het bekende gevolg, dat Aljechin den
titel veroverde.
Nu echter wreekte zich het protocol van
Londen op zijn samensteller doordat
Aljechin voor een eventueele revanche
match tegen Capablanca bleef vasthouden
aan de financieele bepalingen van dit pro
tocol, hetgeen na het uitbreken van de
economische wereldcrisis practisch gelijk
stond met een weigering aan het adres van
Capablanca. Hoewel Aljechin's standpunt
formeel juist was, had men van den
wereldkampioen wel een meer soepele hou
ding mogen verwachten, vooral als men
bedenkt, dat Aljechin in zijn andere
matches (tweemaal tegen Bogoljubow en
daarna tegen mij) heel wat gemakkelijker
condities stelde.
Bij de totstandkoming van mijn twee
kamp tegen Aljechin werd o.m. als bepa
ling opgenomen, dat bij een eventueele
overwinning van mij (of eigenlijk pas na
twee overwinningen) de regeling van de
wedstrijden om het wereldkampioenschap
aan den wereldschaakbond opgedragen zou
worden. In 1936 ontwierp het bestuur van
den wereldschaakbond een reglement voor
toekomstige wedstrijden om den wereldtitel
en wijdde daarbij speciaal de aandacht aan
de bepaling van den candidaat. In hoofd-
trekken kwam dit hierop neer: er wordt
eens in de vier jaar gespeeld (voor het eerst,
in 1940) en de candidaat wordt bepaald
door de algemeene vergadering der aan
gesloten landen.
Ik wil hier niet ingaan op welke wijze
deze en andere bepalingen geldigheid ver
kregen hebben op deze procedure wordt
van Nederlandsche zijde critiek uitgeoefend
maar volstaan met de opmerking, dat de
formule „meeste stemmen gelden" feite
lijk een ieder had moeten bevredigen. Toch
heeft het verloop van het congTes te Stock
holm geleerd, dat deze 100 °/o-democratische
regeling ernstige schaduwzijden heeft, zelfs
zoo, dat na afloop der vergaderingen bijna
niemand tevreden bleek te zijn.
Er waren twee strijdpunten:
a. Bepaling van den candidaat door keuze-
of door een tournooi.
Nadat dit laatste het voorstel van den
K.N.S.B. verworpen was, kwam aan de
orde:
b. Keuze van den candidaat, wat prac
tisch neerkwam op een keuze tusschen
Flohr en Capablanca.
Zooals bekend verkreeg Flohr de meeste
stemmen, en nu was het merkwaardige, dat
diegenen, die tégen het tournooi waren, in
het algemeen aan Capablanca de voorkeur
gaven, zoodat haast alle vertegenwoordi
gers, hetzij door de beslissing inzake a,
hetzij inzake b, teleurgesteld waren.
Daar kwam nog iets bij: hoezeer de ge
delegeerden misschien naar een objectieve
beslissing streefden, in feite kwam de
stemming neer op een subjectief oordeel.
De Latijnsche landen bleken voor Capa
blanca, de andere voor Flohr en daar de
eerstgenoemde landen in de schaakwereld
verre in de minderheid zijn, kon Capa
blanca er op deze manier onmogelijk
komen.
Ik persoonlijk heb de overtuiging, dat
Capablanca ook tegen een anderen Euro-
peeschen candidaat, b.v. Keres, afgestemd
zou zijn. Dit nu is een groot bezwaar van
de nieuwe regeling: men moet niet alleen
sterk kunnen schaken, maar ook door
afstamming of misschien op andere
wijze een meerderheid in de vergadering
weten te verkrijgen.
Daar de genomen beslissing voor Capa
blanca al bijzonder nadeelig was op zijn
gunstigst kon hij in 1944 aan de beurt
komen! heb ik een poging gedaan aan
dit onrecht tegemoet te komen door aan
den wereldschaakbond mede te deelen, dat
ik van plan was, in 1939 een tweekamp met
Capablanca te spelen. Deze tweekamp zou
weliswaar formeel niet om het wereldkam
pioenschap gaan, maar practisch toch wel,
omdat Capablanca in geval van winst het
recht zou verkrijgen in 1940 tegen Flohr
uit te komen.
Ik hoop, dat deze mededeeling, op den
duur tot een regeling zal lelden, welke den
wereldkampioen gedurende vier jaren ge
heel vrij laat ten aanzien van de bepaling
van de keuze van zijn tegenstander, echter
zoodanig, dat eens in de vier jaren de
officieele wedstrijd om het wereldkam
pioenschap zal plaats vinden. Aldus zou de
toestand precies zoo zijn als vroeger, alleen
met deze verandering, dat misbruik wordt
tegengegaan door de regelmatige vierj aar
lij ksche controle van den wereldschaak
bond.
OM DEN LUXOR-WISSELBEKER.
Voor den Luxor-wisselbeker heeft Maan
dagavond te half zeven op het terrein
aan den Zoeterwoudsche Singel onder
leiding van den heer Honsbeek de eind
strijd plaats tusschen M.D.S. en de Leid
sche Bakkersgezellen.
1907 JUBILEUM-WEDSTRIJD 1937 - Terr. ZOET. SINGEL - ZONDAG A.S. - Aanv. 4 uur
Entree: Zittribune 25 et. - Staanplaatsen 15 et. - Jongens en werkloozen 10 ct.
(Ingez. Med.) Rijwielstalling verplicht a 5 cent. 9777a
XXIV.
Als eveneens forcing geldt het bod van
SA. na een „preemptive" opening van
tegenpartij van bijv. 4 Schoppen. Deze
cing is niet zoozeer bedoeld om het
iinchebod te doen, immers een bod van
8A. ls reeds een manchebod, doch uit
etend een verzoek aan den partner om
te bieden in zijn sterkste kleur.
openingsbieder heeft door zijn 4
:hoppen-bod te kennen gegeven dat hij
'ange doch zeer eenzijdige schoppen-
"t heeft met vermoedelijk geen of na-
'Mg geen kracht in de bijkleuren en
rat door een zoo hoog mogelijk ope-
'gsbod, zij het wellicht met een onbe-
'grljk verlies, zijn tegenstanders te ver
eren het eindbod te doen.
teer vele gevallen zal een dusdanig
eemptief bod succes hebben omdat de
Wistanders geen bod zullen kunnen of
fben doen, uit vrees in het verkeerde
™dbod te geraken.
"eelt men echter als tweede hand een
"'onderlijk sterk spel in de andere drie
«uren, dan kan men dit door een bod
1 S.A. te kennen geven. Dit bod duidt
s °P Schoppen-dekking en heeft niet de
loeling om S.A. te spelen doch is alleen
'teld om den partner te dwingen 5 te
'oen ln die kleur waarin hij de sterkste
'•aait of langer heeft (anders dan
aappen).
l?" spreekt vanzelf, dat voor een der-
J°d, waarbij men niet alleen een
r^abe forcing-bod geeft doch zelfs aan-
aan een 5 of 6 contract te voldoen.
j?W noodig heeft dat de sterkte heeft
•aen 2 Klaveren-opening.
ïen openingsbod van 4 Schoppen van
de tegenpartij zou voor een bod van 4 S.A.
een spel in aanmerking komen als:
Ha. A.-H.-Vr.-3-2-
Kl. A.-Vr.-B.-8-
of
Ha. A.-H.-Vr.-3-
Kl. A.-H.-Vr.-8-
Sch
Ru. A.-H.-B.-10-
Sch. 2-
Ru. A.-H.-10-9-
Het bod van 4 S.A. onder deze omstan
digheden spaart niet alleen een biedronde
uit omdat de partner reeds verplicht wordt
zijn sterkste kleur te noemen, doch heeft
bovendien het voordeel dat men de zeker
heid heeft dat men in een eindbod terecht
komt hetwelk voor beide handen conve
nieert.
Ten slotte komt nog een type van forcing
bod voor, n.l. het door Culbertson genoem
de „inferential" forcing-bod, n.l. het bod
waaruit men af moet leiden dat de partner
het als manche forcing bedoeld heeft, zon
der dat hij dit door een van de bekende
signalen uitdrukkelijk heeft te kennen ge
geven en wel vermoedelijk omdat hij dit
niet kon doen, zonder het bied-niveau on-
nood.ig te verhoogen. Men moet zich dus in
deze gevallen goed rekenschap geven van
het verloop van de biedingen en als het
ware door logisch redeneeren tot de con
clusie komen dat de partner het laatste
bod niet anders dan als forcing bedoeld
kan hebben. Stel het bieden verloopt:
Noord Zuid
1 Ha. 1 Sch
2 Ru. 2 S.A. (niet forcing)
dan zal, indien Noord nu nog 3 Harten, 3
Ruiten of 3 Schoppen biedt, dit als een
verplichting moeten worden opgevat het
bieden open te houden. Zou Noord het
manchebod niet hebben willen bereiken
dan zou hij wel gepast hebben. Hij kan
echter onder deze omstandigheden niet
door een jump-bod een forcing geven aan
gezien hij het biedniveau dan op 4 zou
moeten brengen en het eindbod van 3 S.A.
onmogelijk zou maken.
Op dezelfde wijze zou
1 Sch.
3 Ha.
2 Sch.
als forcing zijn te beschouwen.
Men verwarre deze situaties echter niet
met die gevallen waarin de partner juist
kracht blijft ontkennen en tracht mede te
deelen dat hij het manchebod niet wil, bijv.
indien het bieden verloopt:
1 S.A, 2 Ru.
2 Ha. 3 Ru.
of
1 Sch. 2 Ru.
2 S.A. 3 Ru.
doch men ga goed na of het logisch te
verwachten is dat de partner het manche
bod wil bereiken.
Als laatste type van forcing-bod zou ik
nog willen vermelden de „ïorcing-pas". Het
klinkt vreemd dat een „pas", hetwelk wij
onder alle omstandigheden als zwakste
antwoord kennen, toch forcing kan zijn,
den partner kan verplichten een ander bod
te doen dan passen. Dit kan zich toch bijv.
voordoen bij de volgende biedsituatie:
Zuid West Noord Oost
1 S.A. double redouble 2 Ru.
Door het bieden van Zuid en Noord is met
absolute zekerheid vast komen te staan
■lid n Noord samen over een sterk
spel beschikken met minstens 5 H.T.'s en
>c vrijwel waardeloos moet zijn. (Ik
kom hierop uitvoeriger terug bij de behan
deling van de informatie double). Zuid
zou gemakkelijk een hooger bod kunnen
doen want door de redouble van Noord
aveet hij dat deze over sterkte beschikt.
Zuid geeft nu door zijn passen te kennen
dat hij dit niet wil doen doch aan Noord
de gelegenheid wil geven een flinke straf-
double te geven Indien hij hiertoe in staat
is. omdat hij bijv. over 2 slagen in Ruiten
beschikt. Aan het passen is echter even
eens de voorwaarde verbonden dat indien
Noord niet wil doubleeren, hij in elk geval
een ander bod moet doen. Passen mag hij
niet. Het is logisch te beredeneeren dat
deze pas van Zuid niet anders kan betee-
i .1ar Uil Ja JaaIpIo wro+ f b HgpD
begint met een forcing 2 Klaveren-opening
en Noord geeft een antwoord van 2 Har
ten, dus l'/t H.T. aangevende.
Oost doet hierop een bod van 3 Ruiten.
Zuid ziet zelf nog geen heil in doubleeren
doch de mogelijkheid bestaat dat dit wel
het geval is bij Noord. Hij past dus om de
decisie aan Noord over te laten. Doubleert
Noord niet, dan zal hij in elk geval een
ander bod moeten doen. Bij dit laatste
voorbeeld ls de situatie iets anders aange
zien nu reeds bij het openingsbod de ver
plichting aan Noord was opgelegd door de
kenen dan dat hij de decisie wat te doen, 2 Klaveren opening, om het bieden tot
manchehoogte open te houdne.
Ik vertrouw dat ik hiermede voldoende
het belang van het forcing-principe en de
forcing-biedingen heb aangetoond.
Kan een der partners in den loop van
het bieden dus een totaal van ongeveer 6
H.T.'s constateeren. dan geeft hij hiervan
door een forcing-bod kennis. Hierna kun
nen beide partners het bieden rustig ver
volgen en meerdere informaties omtrent
hun spellen uitwisselen ter bepaling van
het meest kansrijke eindbod, onafhankelijk
en vooral onafgeschrikt door eventueele in
timidatie-pogingen en bluf-biedingen van
de tegenpartij.
Door het forcing-bod is een garantie van
manchesterkte aan H.T.'s gegeven en deze
garantie maakt dat de partners desge-
wenscht 't bieden tot manchehoogte kun-
nen opvoeren, waarbij de normale ver-
maar kan dit op mijn spel niet doen aan- wachting bestaat dat aan dat bod voldaan
gezien ik i slag in Ruiten te verliezen heb. zal kunnen worden, dan wel, indien hen
De mogelijkheid bestaat echter dat jij Rui- dit verkieselijker lijkt, de tegenpartij door
ten Aas of renonce hebt, en het 7 bod wel een double eer. flink aantal strafpunten
aandurft. Kan jij het ook niet doen, dou- kunnen opleggen, waarbij zij uit kunnen
bleer aan maar". Passen van Noord is dus gaan van de veilige, defensieve, waarde
uitgesloten. van hun H.T.'s.
Omgekeerd zou een doubleeren van Zuid De inlichtingen omtrent de distributie
beteekenen dat hij geen forcing-pas aan- van hun spellen die zij elkaar gedurende
durft en zijn partner juist van een 7-boc! het bieden hebben kunnen geven, zullen
aan Noord wil overlaten.
Hetzelfde geval zou zich kunnen voor
doen indien Zuid en Noord, kwetsbaar zijn
de tot een zeer gemotiveerd eindbod van 6
Schoppen kwamen. Oost, overtuigd, dat dit
bod gemaakt zal worden, biedt op een zeer
lange eenzijdige Ruitenkaart 7 Ruiten,
hierbij zijn verlies, zelfs gedoubleerd, klei
ner taxeerende dan dat hetwelk hij lijdt
indien de tegenpartij met een Klein Slam-
bod de robber behaalt. Het spreekt vanzelf
dat zoowel Zuid als Noord, in het besef
van hun sterkte, dit bod kunnen doublee
ren. Past Zuid echter dan zal dit als een
„forcing" pas beschouwd moeten worden
en zal beteekenen: „Partner, het spreekt
vanzelf, dat zoowel ik als jij dit 7 Ruiten
bod kan doubleeren. Ik doe dit echter niet
omdat de tegenpartij niet-kwetsbaar is en
wij wellicht niet zooveel strafpunten bin
nenhalen. Ik zou liever 7 Schoppen bieden
wil afhouden.
Ook bij het volgende biedverloop zou
deze situatie zich kunnen voordoen. Zuid
de beslissing moeten geven of de eerste dan
wel de tweede mogelijkheid, gewenscht is.
A. J. VERSTEEG.
