Waar de Vrouw belang in stelt ]en vrouw uit één stuk Een eenvoudig avondtoilet IEIDSCH DAGBLAD, Donderdag 26 Augustus 1937 Derde Blad No. 23748 él 41 De sage van de Sleutelbloem 8ste Jaargang Autobiografische schets van Sylvia E. Pankhurst geeft een prachtige basis voor verschillende creaties. Origineele halsketting GZ Voor het MENU AARDAPPELEN direct besteld bij VLASVELD fle aoede siiampoon Wanneer we de woorden feminisme, jouwenbeweging, emancipatie uitspreken, ju is er slechts één naam, die 't eerst voor t andere namen op onze lippen komt: naam Pankhurst. Drie vrouwen uit de Engelsche familie ankliurst, een moeder en twee dochters, rtjben, in een tijd toen de vrouwenbewe- ng nog niet anders dan spot en hoon imoette, deze beweging, die de vrljma- en ontwikkeling der vrouw ten doel op haar eigen wijze en met inzet van haar krachten, gediend. Zij werden de listers van den strijd der z.g. „militante Ifragettes", die haar kracht zochten in iden van verzet-en het moge dan waar in, dat zij in sommige opzichten te ver ingen, haar waardigheid te grabbel gooi- >n, zichzelf en de beweging belachtelijk sakten, zoodat bij het uitbreken van den ireldoorlog een andere groep feministen ritrad, die van deze strljdmethoden niets ter wilde weten, een feit is het intus- hen, dat haar strijd, haar offers en die haar honderden volgelingen er meer iets anders toe hebben bijgedragen om publieke opinie voor de vrouwen-eman- patie wakker te schudden, niet alleen in r.seland, doch in geheel Europa. Het is algemeen bekend, dat die suffra- vooral in Engeland, relletjes ver- lle lag sd| ikten, zich herhaaldelijk door agenten arresteeren, wekenlang vrijwillig ir.ger en dorst leden om haar doel te be iken, maar misschien is omtrent de be rgredenen. den ondergrond van dit :?7en nog te weinig tot ons doorgedron- n. Het leek mij om deze reden niet alleen teressant, maar bovenal een daad van ihtvaardigheid u Iets te vertellen uit een irte autobiografie van een dezer drie mi- lante suffragettes, van Sylvia E. Pank- 5t, die zooeven in het jaarboek van het V.A. te Amsterdam verschenen. Deze autobiografische schets werd door Ma Pankhurst geschreven op verzoek een uitgever, doch zij is, voor zoover ■lend, nooit gepubliceerd, In een inleiding van dr. Jane de Iongh, aan het stuk voorafgaat, wordt Sylvia jongste der belde zusters Pankhurst, hetst als geheel verschillend van haar oeder, mrs. Emmeline Pankhurst en haar idere zuster Christabel, die tezamen de ak der suffragettes hebben geleid. Ter deze twee geheel opgingen in de vreug- van den strijd, die volkomen volgens inzichten werd gevoerd, en zich steeds irlngd zagen door de vereering en vol- :ekte toewijding van haar volgelingen, stond Sylvia's aandeel hoofdzakelijk in rd werk en de ellende van de honger- dorststakingen in de gevangenis, zonder innerlijke zekerheid van haar moeder zuster, dat de politiek van de Unie de ii»e juiste was. Zij was het zelfs niet met het uiteindelijke doel van de be ng. En hierdoor wordt het leven van ia Pankhurst gekenmerkt door een jische steer, die in dat van haar moeder uister. althans gedurende de „militante" en, geheel ontbreekt. 'erwljl mrs. Pankhurst en Christabel eden voor de politieke rechten der ra», stelde Sylvia haar doel veel ruimer. Ij had niet uitsluitend de bevrijding van uouwen op het oog, maar de politieke, ciale en economische vrijheid van de w.e massa, welker leed en ontberingen »an zeer nabij kende. Haar streven liep parallel met dat der socialistische lei- In ïooverre geleek zij het meest op vader, dr. Richard Pankhurst, die «is iedere gelegenheid aangreep om de idrukte, lijdende menschheid te helpen. Zoo diep voelde zij zich een met de de- Watlsche idealen van haar vader, wiens floed zij steeds bleef beschouwen als het it vormende element in haar leven, dat haar niet mogelijk was, het despoti- 't van haar moeder en zuster, die blinde ftoorzaamheid eischten, door dik en dun aanvaarden. Dit maakte haar leven jals we in haar biografie zullen zien buitengewoon moeilijk. Zrven belangrijke besluiten aldus Syl- ?ankhurstzijn van grooten invloed :eest op mijn levensloop. Reeds als kind nam ik het besluit, mij als kunstenares in' dienst van «bewegingen te stellen door het deco- ren van zalen, het ontwerpen van ba ten, affiches, enz., kortom om alles te h, wat In mijn vermogen was, om die hsa-bewegingen een glans van schoon- bij te zetten; de grauwe leelijkheid hn, die mijn ziel met medelijden ver- we, te verbannen. Toen mijn vader in mijn vijftiende stierf, bleef ons gezin onverzorgd ach- llk kreeg een beurs van de kunstschool Manchester, waar wij woonden, en later ik een prijs, die mij in staat stelde Italië te gaan. Hier kreeg ik het aan- bm er mijn studiën voort te zetten als aangenomen dochter van een lieve «Min. die ik daar had leeren kennen, vrouw van vijftig jaar, flnanieej on- "JbkeHjk. Om twee redenen sloeg lk dit, ™°d atten eerste voelde ik het als mijn ™t. naar huls terug te keeren om mijn in haar zaak te helpen, en ten geloofde lk, dat het mijn roeping tn bleef, door mijn kunst de strljden- ™ksbeweglngen te dienen. Niet onder lieflijke koestering van den Italiaan- bib hemel, maar onder de grauwe wol- "«uchten van mijn geboorteland, midden "vn strijd, zou mijn arbeidsveld liggen, nam dit besluit om naar Manchester 'JB te keeren zonder eenige aarzeling. ,'J# ik echter pas thuis was, bemerkte ,.oat mijn aanwezigheid in mijn moe- - "aak niet noodzakelijk was. Ik dong baar een beurs voor de Koninklijke •^.academie in Londen en kreeg die. ..fb kwam mjjn tweede belangrijke be- - De militante vrouwenbeweging was <n t? famlliekrlng te Manchester begon- »k besloot deze beweging in Londen 3** te zetten en het hiervoor verelsch- üjï ',ro deo te verrichten, tegelijk met studie. Ik begreep volkomen, dat dit ie. *c dubbele werk mij zeer zou benadeelen in mijn worsteling om mijn kunst te ontwik kelen, doch ik voelde het als mijn plicht en daarom deed ik het zonder iemand te raadplegen. 3o. Toen mijn studiën voltooid waren, bezat ik geen cent en had geen tijd gehad, eenige voorzieningen voor mijn eigen toe komst te treffen. De vrouwenbeweging was nu tot bloei gekomen en bezat de fondsen om haar krachten te betalen. Men bood mij een betaalde positie in de beweging aan, die ik echter afwees. Ten eerste, om dat ik nog niet kon besluiten, mijn kunst vaarwel te zeggen, en ten tweede, omdat ik het niet geheel eens was met de strijd- methoden van mijn zuster en de andere leidsters. Daarom wilde ik mijn onafhan kelijkheid bewaren en onbezoldigd voor de beweging blijven werken. Mijn werk bestond in hoofdzaak in mijn hulp aan vrouwen, die in de gevangenis of in armoede gekomen waren door haar strijd in de vrouwenbeweging. 4o. Het vierde besluit was het belang rijkste van mijn leven. Het hield in, dat ik mijn kunstenaarsloopbaan vaarwel zei. in het Londensche East End ging wonen en daar onder de arme vrouwen een bewe ging begon, niet alleen ter verkrijging van het kiesrecht, maar voor betere sociale toe standen. Ik wilde die vrouwen op dezelfde hoogte brengen als de meest vooruitstre vende groepen van het ontwaakte prole tariaat, Hierdoor ontstond een kloof tus- schen mijn familie en mijZij oriënteerden zich naar rechts, mijn beweging en ik naar links. Ik betreurde dit. maar begreep, dat geen van beide partijen haar standpunt kon opgeven. 5o. Toen de oorlog uitbrak, was ik een overtuigd pacifiste. Ik maakte een diep gaande studie van de politieke en econo mische invloeden, die tot den oorlog leid den en ging er daarna toe over. de oor logspolitiek van de regeering in mijn week blad te critiseeren. Het viel mij zeer moei lijk hiertoe te komen, maar mijn plicht in dezen stond mij zoo helder voor den geest, dat ik niet kon weigeren. Vele oude vrien den en aanhangers van de beweging lieten mij in den steek. Doch ik kon mij hier door niet laten terughouden. 6o. Mijn zesde besluit kwam, toen de Russische revolutie uitbrak. Ik voelde, dat wat in Rusland gebeurde, in leder geval vooruitgang was en lk moest hieraan mijn steun geven. Bovendien stond één ding mij steeds duidelijk voor den geest: ieder van ons zou er de voorkeur aan geven, com fort en welstand te bezitten als een recht, inplaats van een zeker deel hiervan te ontvangen in den vorm van liefdadigheid, hoe kiesch dan ook gegeven. Ik wenschte gelijkheid voor allen in ma- terieelen welstand en gelijke kansen van geestelijke ontwikkeling. De strijd in Rus land scheen in die richting te gaan. Ik moest hieraan dus mijn steun geven, het kostte wat het wilde. Ik verloor vrienden en medewerkers. Dit deed mij verdriet, maar het kon mij er niet van weerhouden, de waarheid uit te spreken, zooals ik die zag. 7o. Later bemerkte ik, dat ik het niet geheel eens kon zijn met de Communisti sche partij, zooals deze*hier (in Engeland) was opgericht onder den invloed van de Russische Sovjetregeering en de Derde In ternationale. Ik wist, dat ik meer dan iemand anders gedaan had om deze bewe ging hier mogelijk te maken. Een aanslui ten bij de Communistische partij zou mij eindelijk iets hebben doen maaien van wat ik met zooveel inspanning gezaaid had. Ik deed dit echter niet, en dit beteekende eenzaamheid en unfaire aanvallen op mijn persoon door menschen, die mijn po sitie niet konden begrijpen. Ik gehoorzaamde echter slechts mijn eigen rechtsgevoel, zonder anderen te raadplegen. Tot zoover de autobiografie van Sylvia Pankhurst. Een stuk,' dat in zijn eenvoud en eerlijkheid stellig iedere vrouw fe ministe of niet eerbied zal afdwingen. Al mogen wij haar groote sympathieën: een eenzijdig pacifisme, het communisme, ten eenenmale niet kunnen deelen, toch is hier een vrouw uit één stuk aan het woord. Wij mogen het I.V.A. dankbaar zijn, dat het deze belangwekkende figuur opnieuw voor ons deed leven. R. DE RUITERV. d. FEER. Onder het motto: „Wie niet rijk is, moet slim zijn", geven we hier nu eens een wenk. hoe U met een eenvoudig avondtoilet van zwart satijn tal van verschillende effecten kunt bereiken, zoodat het voor den opper- vlakklgen toeschouwer werkelijk net lijkt, of U vijf verschillende japonnen bezit. Uw beste vriendin weet natuurlijk wel be ter, maar dat hindert niet! De japon wordt gemaakt van soepel satijn met moderne rok strak over de heupen en van onderen wijd uitspringend. Een eenvou dige clip versiert het puntig décolleté, wan neer de jurk zonder accessoires wordt ge dragen. Dit is dan creatie no. 1'. Als tweede mogelijkheid (zeer gekleed) kan men op deze Japon een boléro met korte mouwtjes dragen van witte kant, afgebiesd met kersroode zijde en eventueel een rood ceintuur, Een tweede boléro van citroengele kantstof, iets minder gekleed dan de witte, ls uitstekend geschikt voor theaterbezoek. Voor gala-avonden zal een cape van zwar te tulle, aan den hals versierd met een col lier van kunstbloemen in zachte kleuren, uitstekend voldoen en het laatste boléro'tje is van zwart satijn, afgezet met bloem-guir- landes en voorzien van zeer wijde mouwen van mousseline de soie. Een idee, dat U stellig voor het a.s. winter seizoen goed van pas zal koment Tevens een prettig vacantiewerkje. Als U goedkoope byoux wilt dragen, dan kunt U die tegenwoordig te kust en te keur koopen. De kunst is echter, iets goedkoops te dra gen. dat er tóch niet al te afgezaagd uitziet. Wilt U dat, dan moet U 't eens probeeren met deze eigengemaakte halsketting van zeeschelpjes. Heel voorzichtig wordt in ieder schelpje, dat de kinderen aan 't strand hebben ge zocht, een klein gaatje geboord, ze worden netjes aangeregen enmoeder of tante is er 's avonds mooi mee ZONDAG: Koude zalm in schelpen, To matensoep met room, Zwezsrik a la jardi- nière, Abrikozenbavarols, Meloenmandje met vruchtensla. MAANDAG: Duitsche biefstuk, Spercie- boonen, Aardappelen, Citroenpudding. DINSDAG: Groot varkensvleesch, Andij vie, Aardappelen, Vanillevla met pruimen compóte. WOENSDAG: Kippesoep, Koud varkens vleesch, Snljboonen, Aardappelen, Brood- pannekoeken. DONDERDAG: Ragout van kip met saus, Gekookte rijst, Kropsla, Warme gemberpud- dlng, Vanillesaus. VRIJDAG: Macaronioep, Gekoopte tar bot, Peterseliesaus, Aardappelen, Worteltjes Vruchten. ZATERDAG: Gehakt, Postelein, Aardap pelen, Beschuit met bessensap. VEGETARISCHE MENU'S. 1. Bloemkoolsoep, Aardappelen, Boter, Chineesche kool, Griesmeelschoteltje met bitterkoekjes. 2. Gevulde komkommers. Aardappelen, Botersaus, Andijvie, Stoofperen. 3. Rauwe groenteschotel van tomaten, worteltjes en bloemkool, Aardappelkoekjes, Postelein, Maizenapudding met bessen- sapsaus. 4. Eieren met tomatensaus, Spinale, Aardappelen, Gemberflensjes. 8769 ajo£ /iftGarca nt: 7X) I OOEZD/TBQQT 22 TÏUMZ3 tLBOEM (Ingez. Med.) RECEPTEN. Meloenmandje met vruchtcnsla - Be- noodigd: 1. Meloen, druiven, perziken, prul- men, suiker. Uit een mooie, rijpe meloen 2 hoeken snijden, tot even boven de helft, en in het midden ten reep laten van plm. 2 c.M. breedte, die het hengsel worden moet. Het zaad en het vocht verwijderen. De goede stukjes van de twee uitgesneden hoeken nemen en deze in nette stukjes snijden. De druiven pellen, de perziken halveeren, van de pit draaien, schillen en in stukjes snijden, evenzoo de pruimen. Deze vruchten met elkaar 1 uur met suiker bestrooid weg zetten, dan in de meloen scheppen, deze eenige uren op ijs zetten, dan opdienen op wingerdbladeren. Abrikozenbavarols - Benoodlgd: 1/4 L. slagroom, 2 eiwitten, 80 gr. suiker, Abriko zen purée van plm. 1'/» ons abrikozen, d.L. marasquin, 15 gr. gelatine. Gedurende den nacht waren de gele bloemensterretjes in puur, blinkend goud veranderd. In de sagen- en legendenschat van bijna alle cultuurvolken komt de sleutelbloem steeds weer terug. Zij ontsluit den men- schenkinderen niet slechts den hemel, zij opent ook geheimzinnige poorten van oude burchten, kasteelen voor de ontdekking van schatten uit lang vervlogen eeuwen.... Laten we eens luisteren naar wat een dier oude sprookjes vertelt: Aan de Zuide lijke helling van de „Groote laars", een bergtop bij St. Ingbert in het Saargebied, in de nabijheid van een oude kasteelruïne, groeit de woudsleutelbloem bizonder rijk. Veel vroeger dan op andere plaatsen ope nen zich hier haar gele bloemen. Lange, lange jaren geleden, op een dag in het vroege voorjaar, toen de sneeuw nog in de kloven en spleten van het gebergte lag, wandelde hier een jong meLsje. Zorg en leed drukken haar ziel terneder, want haar geliefde, een knappe, lichtzinnige ja gersman, had haar verlaten, omdat zij geen aardsche goederen bezat en zich verloofd met een rijke boerendochter. Het arme meisje had geen vader of moeder, geen broers of zusters meer om haar nood te klagen en die haar zouden kunnen troos ten. In de eenzaamheid van het woud liet zij haar tranen den vrijen loopDaar viel haar blik op de gele sleutelbloemen. Zij plukte een bloempje af en wilde naar huis gaan. Maar de bloemenschat liet haar niet los, ze plukte ai meer en meer en onge merkt begon ze haar leed te vergeten. Het was reeds avond, toen zij met een heerlij ken ruiker thuis kwam. Uitgeput begaf zij zich ter ruste. Den volgenden morgen was haar eerste gedachte aan de bloemen. Doch wat zag ze? Al de gele bloemen sterretjes waren 's nachts in goud veranderd, 't Wonder werd spoedig in den omtrek bekend, hoe zeer ze ook trachtte het geheim voor zich te houden, doch een leder gunde haar haar voorspoed gaarne. Later verhuisde zij naar een groote stad, waar ze de vrouw werd van een rijken koopman en met haar goud veel goed deed. De ontrouwe Jager echter had ai spoedig het vermogen van zijn vrouw verkwist en hij vond een wreeden dood in het woud. En nu plukken ieder voorjaar jonge meis jes de mooie sleutelbloemen van de „Groote laars", ln de hoopHet wonder heeft zich echter nog nimmer herhaald. O wol ae 6366 (Iflgez. Med.) De abrikozen weeken, opzetten met wei nig van het weeikwater en voorzichtig gaar koken. Door een horen zeef wrijven en naar smaak vermengen met suiker. De room met de eiwitten stijfkloppen. De ge weekte gelatine in een klein beetje water oplossen, bij de vruohtenpurée schenken, en deze massa voorzichtig met de room ver mengen. Marasquin toevoegen en als de pudding stijf begint te worden overdoen ln een vorm, die met ongeklopt eiwit is om gespoeld. Griesmeelschotel met bitterkoekjes - Be noodlgd: 1 L. melk, 70 gr. griesmeel, 1 el, zout, 1/4 stokje vanille, 50 gr. suiker, 1 ons bitterkoekjes, 1 lepel boter. De melk met de vanille laten trekken, griesmeel met suiker en zout vermengd, erin strooien en alles laten koken tot de griesmeel gaar is (5 a 10 minuten). De boter en het eidooier er doorroeren, dan luchtig het stljfgeslagen eiwit. De helft overdoen in een vuurvast scho teltje, de bitterkoekjes hierop leggen, dan de rest van de pap er bijdoen. Het schotel tje bedekken met wat fijn paneermeel, waardoor een paar gestampte bitterkoekjes geroerd zijn, wat gesmolten boter er op schenken en plm. 15 minuten in den oven zetten. Komkommer in azijn - Benoodigd: 6 a 8 komkommers, 2 f. inmaakazijn, 50 gr. mosterdzaad, mierikswortel, 20 peperkor rels, dragon. De komkommers schillen, in de lengte doorsnijden en het zaad er uit nemen. De helften ln nette stukjes snijden en plm. 12 uur met zout bestrooid laten staan. Daarna afdrogen en met de kruiden ln de potten doen. Zooveel inmaakazijn (gesteriliseerde) er op schenken dat de komkommers 2 c.M. onder staan. De potten sluiten met perka ment papier. Sambal van komkommers - Benoodlgd: 8 komkommers, 2 fl. inmaakazijn, 2 spaan- sche pepers, 50 gr. mosterdzaad, dragon. De komkommers schillen en met de sam bal trekken tot op het zaad afraspen. Ze met zout gemengd plm. 1 uur laten staan. Op een zeef heel goed laten uitlekken, dan vermengen met de azijn, en met de krui den in de potten doen. Zorgen dat de azijn 2 c.M. boven de komkommer staat. Het mosterdzaad in een neteldoefcsch lapje doen en dit met een draad dichtbinden. Groente in mosterdzuur (Piccalilly) Benoodigd: 1 L. gemengde groente b.v. boontjes, wortel, bloemkool, uitjes in kleine stukjes gesneden, een flesch azijn, twee lepels slaolie, een blikje mosterdpoeder pl.m. 50 gr., 30 gr. suiker, 10 gr. zout. De schoongemaakte groente een minuut koken in water met veel zout (30 gr. p. L.) afgieten en uit laten lekken. De mosterdpoeder aanmengen met een deel van de azijn, de rest azijn, suiker, olie en zout toevoegen en de saus op het vuur laten binden. De groente er door roeren en alles overdoen in schoone potten. Deze sluiten met perkamentpapier.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 9