Gouden huwelijksfeest echtpaar d. Be rgh- Willing - Heidefeest te Ede LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad 78sfe Jaargang FEUILLETON Kameraad Moeder TIJDENS HUN YACANTIE IN ZUID-SLA VIE bezochten de hertog en de hertogin van Kent de beken de badplaats Budva aan de kust van Zuid- Dalmatië. De hertog en de hert^trin in hun auto. EEN NIEUWE AfllEHI iv AAN SCHE WATER- SPORT. Zeilen op waterski's te Long Beach in Califoraiè. DE TEWATERLATING van het 35.000 ton groote nieuwe Italiaansche oorlogsschip ,,Littorio" te Genua. De Koning en de Duce woonden de plechtigheid bij. 270 MEISJES van de Girl Guides Association brengen haar vacantie door aan boord van de „Implacable" en van het trai ningsschip „Foudro yant" in Portsmouth. Het loopen over den mast en het afdalen in de booten. TE WOLVERHAMPTON wordt in opdracht van den coureur George EJysion een race-auto geconstrueerd, waarmee., hij een snelheid van (iaO k.ra. hoppt te bereiken. De wagen is 12 meter lang en krijgt twee motoren, die elk 3000 P.K. kunnen ontwikkelen. TER GELEGENHEID VAN HET GOUDEN HUWELIJKSFEEST VAN DEN HEER EN MEVROUW D. BERGU—WILLING, "werd op het landgoed ,,Wiltzanck" te Wassenaar een groot tuinfeest gegeven voor ouden van dagen, aangeboden door het gouden echtpaar. De heer en mevrouw v. d. Bergh bedienen persoonlijk hun gasten. VAN 2531 AUGUSTUS W ORDT TE EDE EEN „HEIDEWEEK'' GEHOUDEN. Bij aankomst van de heide-koningin worden haar bloemen aangeboden door den voorzitter der V.V.V. Roman van CHRISTEL BROEHLDELHAES. 12) Hier installeerden zich Romana en Tie bruck, want het was hun er slechts om te <ioen de benauwde stad te ontvluchten en Tat rust te vinden na een vermoeienden arbeidsdag. Hier boven heerschte rust. Hier boven zwegen de ondoorgrondelijke bosschen, welke zich steeds verder in het ffiooie bergland verloren. Wat kwam het er ?P aan, of de regen in stroomen op het huge, frisch gewelfde groen der hoornen Jserplenstehet klonk zoo hoopvol en Islmeerend, zoo vol van een guile gave, onder het milde bad versterkte alles, vat levend was. Romana en Tiebruck waren niet de bezoekers. In de groote ridderzaal een paar menschen. De ramen ston- Qen wijd open en de regen viel ruischend JP het bladerwerk van den wilden win- KM. Een kellner bracht een flesch van J® edelsten, goudkleurigen wijn, waarom Karstenburg beroemd was. Romana Kmlachte, toen Tiebruck zijn glas naar Jaar ophief, maar zijn gelaat behield een van plechtigen ernst. Romana, tot voor kort geloofde ik SpB, dat er voor een groot geluk in ~Ji leven geen plaats meer zou zijn en ik het nog slechts in dienst der -'tsehheid zou mogen stellen. Plotseling "Ww is alles anders geworden. Hij onderbrak zichzelf. Zijn hoog voor hoofd kleurde zich donkerrood en in zijn oogen, de koele, maar van begrip en innig medeleven getuigende oogen van den be roemden medicus, kwam een warme glans, die Romana even deed sidderen. Haar zou het voldoende zijn geweest Tiebruck's ach ting en oprechte vriendschap te genieten; nu zag zij, dat hij haar ook zijn liefde kon schenken, een lang bedwongen, groote, dringende liefde. Zij sloot haar oogen en in een korte spanne tijds, waarin zij alles om zich heen vergat, voelde ze zijn han den, die zich op de hare legden. Romana, je schenkt me uitermate veel: je jeugd, je vertrouwen, je toekomst. En ik? Ik ben een man van middelbaren leeftijd, die vijftien jaar ouder is dan jij en die je direct drie kinderen mee ten huwelijk brengt. Nu sloeg ze haar oogen op en het daarin smeulende vuur bracht Tiebruck in ver rukking. Gerold Tiebruck, zei ze, niets dan: Gerold Tiebruck. En plotseling welden er tranen in haar oogen. Romanazijn handen omklemden de hare nog vaster, ik heb je lief, Ro mana. Ik heb je vroeger nooit gekend, nooit acht op je geslagen en toch was je steeds om me heen. En ik, bekende ze met eerlijke open hartigheid, ik heb den grooten medicus aanvankelijk bewonderd, daarna.... be klaagd en ten slottebemind. Beklaagd, Romana? Ja, ik zag met eigen oogen den zwoe genden man en den strijd van een ster vende vrouw tegen den dood. Romana?! Dus zooveel wist je destijds al van mij? Ja. Zij zwegen geruimen tijd. Eindelijk zei Tiebruck eenvoudig, maar met de krach tige stem van den man: Ik ben geluk kigzeer gelukkig. Daarop kwam Romana met een vraag, welke haar onmiddellijk na Tiebruck's ver klaring had bezig gehouden: Hoe zullen de kinderen het opnemen? De kinderen? Hij had er werkelijk nog niet over nagedacht. Wel, hoe zouden ze het opnemen? Ik denk, dat ze ons geen moeilijkheden in den weg zullen leggen. Tegen een moeder als jij, zullen ze wel niets in te brengen hebben Ik weet het nietIn ieder geval zou ik je één ding willen vragen. Gerold! Laat mij ze ongedwongen leeren kennen, geef hun gelegenheid mij onbevooroordeeld te zien, zoodat ze mij niet bij voorbaat kunnen afwijzen. Tiebruck fronste zijn wenkbrauwen, een gewoonte, die Georg van hem had over genomen. Van een afwijzing zal natuurlijk geen sprake zijn. Dat zou ik eenvoudig niet dulden! Nee. nee Gerold, protesteerde zij tegen zijn onverbiddelijkheid, dat zullen we toch anders moeten aanpakken. Depk je de positie van de kinderen eens goed in: Plotseling komt er een vreemde vrouw, die voortaan de plaats zal innemen van hun moeder, aan wie ze met heel hun hart hebben'gehangen. Het ligt voor de hand, dat ze die vrouw afwijzen, wanneer Romana, dat zijn spookbeelden, die ik met den besten wil niet kan zien. Die je niet wilt zien, verbeterde ze met zachten drang. Laat mij eens even uitspreken. Ik bedoel, wanneerzij die andere vrouw niet hebben leeren achten en waardeeren. In dat geval zou het een moeilijke taak zijn, die je bereid bent op je te nemenconcludeerde Tiebruck. Zijn onbuigzame, mannelijke wil brak zich weer baan. Maar ik zal nooit toestaan, dat ze het jou lastig maken, Romana. Jij brengt met het laatste groote geluk in mijn leven. Dat mogen de kinderen mij niet ont houden. Met een hartelijk, welgemeend gebaar legde Romana haar rechterhand op de zijne. O, jullie vaders! Hoe gemakkelijk zijn jullie toch geneigd datgene op te geven, wat je tot dusver het liefst was. Op te geven? Ja, Gerold, want daar komt het toch in werkelijkheid op neer, ook al zou je het hun, naar je beste weten, uiterlijk aan niets laten ontbreken. Mijn kinderen hebben te gehoorzamen en zich zonder protest te onderwerpen aan hetgeen hun vader, ook in htm belang, bepaalt. Natuurlijk, gaf Romana toe, maar dat mag niet ten koste van hun ziel gaan. En overtuigender vervolgde ze: Zoo iets mag men niet met geweld willen afdwin gen. Met liefde gaat alles zooveel eenvou diger. Je zou tenslotte slechts mij bena- deelen, als je anders zou handelen. Ik heb een goed idee. Je inviteert mij als je col lega, wat mij betreft, kan je zeggen „een zeer gewaardeerde collega" of iets derge lijks, zoodat ze het inderdaad als een on schuldige visite üea&ouwea, ga laat me dan eens leeren kennen je kinderen! Ik verheug me daar werkelijk op. Tiebruck keek haar vol bewondering aan. Jullie vrouwen pakken toch alles heel anders aan; mannen hebben direct het zwaard bij de hand en willen buigen of barsten. Ik geloof, zei ze zacht, dat je vrouw niet anders zou hebben gehandeld dan ik. MagdaleneJaHij keek haar plotseling begrijpend aan. Je hebt ge lijk, Romana. Ik mag niet zoo met Magda lene's kinderen omgaan. Zie je, fluisterde Giinther Pasting, die onschuldige collega! Kijk eens, hoe ze je vader tracht te beïnvloeden. Tjonge, tjonge. Jammer, dat we haar niet in haar gezicht kunnen zien. Kijk eens, je vader schijnt heelemaal niet te willen. Ach, ach, wat geeft ze zich een moeite. Daar, nu legt ze waarachtig ook nog haar hand op de zijne, een laatste middel om hem te over tuigen. Zie je die oogen van je vader? Ze speelt het waarachtig klaar, ja hoor, ze heeft haar doel bereikt! Hij leunde wat achterover. Och, ze spelen het allemaal klaar. Mannen zijn nu eenmaal de grootste ossen, die in onzen aardsehen dierentuin rondloopen! Hou op, zei Georg, ik kan het niet meer aanhooren. Ik ga naar hen toe en dan vraag ik meteen opheldering. Idioot! Dat zal je toch zeker wel uit 1 hoofd laten. De hoofdzaak is, dat je nu van een en ander op de hoogte bent. Je kunt dan met je zuster overleggen, wat jullie verder te doen staat. (Nadruk verboden). .(Wondt vervolgd)..

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 5