78 ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede DM
FEUILLETON
Kameraad Moeder
DE 108-JARIGB OTJDE OLIFANT JENNY" van het circus Sarassani is op het station te
Scheveningon wegens ouderdomszwakte ineengezakt. Het dier werd op een platten wagen naar
den. Haagschen Dierentuin vervoerd en is daar hort na aankomst gestorven. Onder geweldige
belangstelling trekt het transport naar den Dierentuin.
SIR MALCOLM CAMPBELL DICHT BIJ HET RECORD. De wereldrecordpogingen op het
Lago Maggiore. De „Bluebird" bereikte naar schattingen bij de proeven een snelheid van 140
Engelsche mijlen, hetgeen boven het record van Gar Wood zou zijn.
DE ITAL1AANSCHE MANOEUVRES IN SICILIë.
Nieuwe tanks, zooals die sedert kort in het Ituliaansche leger gebruikt worden, bij een
aanval.
Roman van
CHRISTEL BROEHL—DELHAES.
lil)
Günther trok een gezicht, dat Georg zijn
'even lang niet meer vergat. 'Hij had vol-
-assenen met datzelfde onverschillige en
I royale gebaar in den zak zien tasten om,
I ronder een spier van hun gelaat te ver-
kekken, een of andere bagatel te betalen
Günther deed in geen enkel opzicht
'°°r hen onder. Daarna reed de wagen
y» en de beide voormalige passagiers
ramden in den regen en trachtten het
zoo gemakkelijk mogelijk te maken.
U de nabijheid was een klein dennen-
™s<di en Günther stelde voor daar zoo-
te gaan schuilen. Het bleek, dat de
8Wid hier nog vrijwel droog was en in de
Jahternls zochten zij een plaats op een
I J™ van dennennaalden, vanwaar zij
[joohtans den straatweg in het oog konden
Jouden. Georg voelde een hevig verlangen
huis in zich opkomen, doch Günther
Jjzrentegen scheen in het avontuur hoe
a°Ser hoe meer behagen te gaan schep-
i*D.
Vroeger, begon hij het gesprek, was
iet zoo groen ais jij en daarom weet ik
E?1 al te goed hoe prettig het is, als
je een beetje helpt. Want eerlijk
jyogd. Org, ik wensch zelfs mijn ergsten
bh"? niel' toe' tiat het hem vergaat als
I ÏJvft beschouw jou als mijn vriend en je
I 'Ij1 dus op mij rekenen.
y*orB kleurde tot onder zijn haarwor-
toen hij Günther zoo hporde spreken.
Het vleide hem in niet geringe mate zich
door dezen jongen, die hem verre de baas
was, zijn vriend te hooren noemen.
Dat vind ik heel aardig van je.
zei hij, stamelend van verlegenheid, je
gedraagt je ook werkelijk ais een vriend
tegenover me. Dank je wel.
Günther nam de harde jongenshand, die
hem werd toegestoken en omsloot haar
met zijn gespierde, dunne vingers.
Op onze eeuwige vriendschap dan,
van nu af aan! Ik geloof anders, dat Je
me vroeger niet bijster mocht.
Je was nu eenmaal altijd een beetje
eigenaardigverontschuldigde Georg
zich voorzichtig.
Nee, dat was het nietIk heb al
leen wat meer meegemaakt dan jullie, die
het thuis zoo goed hadden en geen zorgen
kenden.
Nou, geen zorgenGeorg staarde
peinzend voor zich uit en het was, of zijn
onrustige blik de diepe duisternis trachtte
te doorboren. Mijn moeder was altijd
ziek.
Ach, wat, viel Günther hem bijna ge-
ergerd in de rede. wat beteekent dat
nou? Zoo iets mag de stemming in huis
wat drukken, het blijft in ieder geval aan
den buitenkant. Maar overigens was bij
lullie alles goed, want andersanders
had jij zoo niet kunnen worden.
Hoe dan? vorschte Georg, want Gün-
ther's woorden, die van een zeker psycho
logisch inzicht getuigden, imponeerden
hem in hooge mate.
Wel, zoo fatsoenlijk en zoo eerlijk,
zoo zonder eenige achterbaksheid
Trouwens, dat had jij ook niet noodig. By
iullie was nu eenmaal alles koek en ei.
't Is wel beroerd, als je bedenkt, dat nu
alles anders kan wordenVaders mogen
hun gezin toch maar niet alles aandoen,
wat zij willen!
Nu voelde Georg toch weer een brok in
zijn keel. Zijn vader. Zou hij zich dan wer
kelijk zoo in hem vergissen? Zijn goeie,
fijne vader! Die zou zijn kinderen niet
verwaarioozen voorvoor een vreemde
vrouw. Plotseling ging hem echter iets door
het hoofd, wat vroeger geen bijzonderen
indruk op hem had gemaakt. Vader had
eens tegen Camilla gezegd, toen deze er
over jammerde, dat hij uitging: „Je kunt
het gerust aan mij over laten te beoordee-
len wat past en wat niet past!" Dat had
vader woordelijk gezegd en Georg had
toen over Milla, dat domme wicht, getriom
feerd. Maar nu dacht hij er anders over
en van eenigen triomf was in ieder geval
geen sprake meer.
De taxi bleef lang weg. Günther toonde
zich echter niet in het minst ongeduldig;
zijn conclusie stond reeds vast: de wagen
had het vrachtje natuurlijk overgenomen.
Georg voelde zich minder op zijn gemak
en hij bewees dat door de vraag te oppe
ren, wat ze beginnen moesten, als de
chauffeur in het geheel niet meer terug
kwam; ze hadden dan minstens anderhalf
uur te loopen.
Maak je maar niet ongerust, die komt
wel. Of dacht je soms, dat hij niet door
heeft, dat hü een dubbele fooi kan verdie
nen als hij zich behoorlijk van zijn taak
kwijt?
Zij wachtten opnieuw. Vanavond zou het
wel niet meer droog worden. Günther stond
op, stak een hand buiten het bosch en liet
het water over zijn vingers gutsen.
Psst, Org, daar zie ik twee sohijnwer-
pers aankomen. We moeten zorgen, dat we
op den weg komen, anders rijdt hij ons
voorbij.
Georg aarzelde. Het kan toch ook best
ziin, datmijn vader er in zit. Of mis
schien is het de leege taxi, die panne
had!
Je hebt gelijk, gaf Günther toe.
't Is niet onmogelijk, dat je vader er in zit.
Laat ik dan eerst maar eens alleen gaan
zien.
En als mijn vader er nu werkelijk
in zit?
Die kent mij toch zeker niet. Dan zeg
ik eenvoudig, dat ik op een anderen wagen
wacht. En dan moeten we in 's hemels
naam maar terug tippelen; daar zal dan
wel niet veel anders opzitten. Atjuus
Wacht hier maar op me!
Günther was met een paar sprongen bij
den rand van den weg en het volgende
oogenblik stond hij in den lichtbundel,
welke de beide koplampen voor zich uit
wierpen. De auto vertraagde haar vaart;
het was inderdaad de door hen gehuurde
taxi. Günther floot in de richting van het
bosch.
Ik heb die heer en dame naar „Kar
stenburg" gebracht: met dien ouwen karos
was niks meer te beginnen, die zal mis
schien nog net den berg kunnen afsukke-
len om dan voor de stad op sleeptouw te
worden genomen. Dat is tegenwoordig wat
met die gammele dingen. Een goeie chauf
feur wordt er een stumperd in. Nee, daar is
geen aardigheid meer aan. Vroeger was ik
motorrijder en later heb ik op de kermis met
m'n motor in een groote ton rondgereden.
Daar zat meer avontuur in, maar zoo iets
doe je ten slotte niet je leven lang. En wat
is het eind van het liedje
Günther onderbrak voor Georg's be
grippen wel wat heel bot het weinig be
langwekkende relaas van den chauffeur:
De rest hooren we straks wel. Breng
ons nu maar zco gauw mogelijk naar Kar-
stenburg. Het komt er nu op geen kilo
meter aan!
Hoog op den berg, maax diep in de bos-
sfiben las d£ .JSarstaibuxg". 1b vroeger
eeuwen een ridderslot met tournoolveid en
wapenzaal stond het thans als interessant
amusementspaleis ten dienste van een
verwend en veeleischend publiek.
Het plan was ontsproten aan het brein
van een handigen exploitant en het ge
meentebestuur. dat reeds lang tevergeefs
naar een attractie voor de Zondagsche
uitstapjes van zijn burgers had uitgezien,
verleende de noodige medewerking. Zoo
werd het min of meer vervallen slot ge
restaureerd en de ridderzaal met antieke
meubelen gestoffeerd. Het museum stond
eenige waardevolle schilderijen in breeda
gouden lijsten in bruikleen af. 's Zondags
werd in de groote zaal een houten plankier
gelegd en waar eens adellijke heeren den
degen kruisten, leidden nu de jongelieden
uit de stad op de tonen van een of andere
band, welks leden zich met hun neger
instrumenten ook in dit milieu onmiddel
lijk thuis voelden, de hloem der stedelijke
jongedochteren ten dans. In den loop van
den tijd kreeg de burcht zelfs lichtslingers
voor een electrische illuminatie. Studenten
ontdekten de bijzondere bekoring van deze
plek voor hun festiviteiten. „Verlichting op
den Karstenburg" lokte telkens weer
eenige duizenden stedelingen naar dit ont
spanningsoord. Maar door de week was
het stil op den Karstenburg. De vele groote
vensters van de opgebouwde ridderzaal
met hun gothische bogen waren dan zel
den verlicht. Op werkdagen zaten de be
zoekers in de „Altdeutsche Weinstube"
of boven op de hoogste étage van den
„Bergfried", waarin zich een café bevond
en die als een vuurtoren neerkeek op de
dien beneden hem zwoegende, ademende
en eeuwig bruisende stad.
(Nadruk verboden flVoryt vervajgtü.
TElt GELEGENHEID VAN DE UI LDIG1XG VAN DEN BEKENDEN MEN SC'HEXREDOER JAAP KHAAYEN-
OORD werden gisteravond te Zandvoort reddingdemonstraties op het strand gehouden. Eesn drenkeling wordt, na
uit zee te zijn gehaald, behandeld.
EEN 26 METER UOOGE TE- OP ilET VOORPLEIN VAN HET GEMEENTEHUIS van Abcoude-Proostdij
LEFOON'MAST werd te werd een brandweerconcours gehouden, waaraan door verschillende corpsen uit de
Utrecht naar beneden gehaald. de omliggende gemeenten werd deelgenomen. Tijdens de demonstraties-
DE PAPAVER!'ILTUIR IN WEST-FRIESLAND. Het snijden van het
hooge papavergewas te Benningbroek. Het zaad wordt geperst voor de phar-
maceutische fabrieken, die er de olie uit gebruiken.
3 nam
TUT.
