Internationale atletiekwedstrijden - Ballon-opstijging te Noordwijk
leidsch dagblad
78 ste Jaargang
Tweede Blad
BUITEN HAAR KRINGEN
FEUILLETON
DE INTERNATIONALE ATHLETIEK-WED STRIJD EN IN HET STADION TE AM
STERDAM. De finish van het 100 meter hardloopen, gewonnen door
Osendarp (Ned.).
BALLON-OPSTIJGING ter gelegenheid van de V.V.V.-week te Noordwijk. De be
manning van den ballon bestond uit den Franschman Crombez uit Lille en het be
stuurslid van de Haagsche ballonclub, den heer Boesman.
Door HERMAN ANTONSEN.
30)
„Ik onmogelijk? Een man is altijd on
mogelijk, als hij een ander aanvalt tegen
over de vrouw, die van dien ander houdt,
niet waar?"
„En jij neemt onzin voor waarheid aan!"
zei ze.
„Toch waar?" smaalde hij onverholen.
Meisjes verbreken geen verloving, als ze
niet op een ander verliefd geworden zijn.
Jij bent dolverliefd op iemand, die zelf.."
„Zoo maak je het zelfs onmogelijk voor
ons om goede vrienden te blijven, Curt",
zei Terry waarschuwend.
„Alsof jij goede vrienden zoudt blijven
met een man, die zoo laag van karakter is,
als jij van mij veronderstelt!" zei hij
schunpend. „Maar je bent bang, dat je
nieuwe afgod leemen voeten zal blijken te
hebben, is het zoo niet? Nou, ik zal het je
aan laten zien. Ik zal hem hier en nu da
delijk laten erkennen
„Curt1," hijgde ze.
Wat hij dien middag gedaan had, was
al erg genoeg. Maar als hij nu hier in het
Publiek restaurant een scène ging veroor
zaken, dan kwam dat op hetzelfde neer
als maakte hij het publiek, dat degene, over
wie hij met Redding twist had gekregen,
niemand anders was dan zijzelf. En er viel
niet te twijfelen aan zijn voornemens. Hij
was van zijn stoel opgestaan en wachtte,
leunend op den rug ervan, de komst van
Carson en zijn gasten af. Ze begreep zelf
niet meer, hoe ze zoo dwaas had kunnen
zijn. Curt over te halen hierheen te gaan,
terwijl ze toch wist, dat Jack Redding met
de Carsons mee zou komen. Al had ze dan
ook vaag de bedoeling gehad, de twee man
nen bij elkaar te brengen, waarom had ze
dat in vredesnaam in een publiek restau
rant gedaan? Te laat had ze er spijt van.
Had Curt met recht beweerd, dat ze van
Jack hield? Dat was immers belachelijk?
En vanmorgen was er immers voor goed
een breuk tusschen hen beiden gemaakt?
In elk geval, ze moest nu maatregelen ne
men. Niet alleen omdat ze bang was voor
haar eigen naam, maar het was ook erg
onbehoorlijk tegenover de Carsons, om hen
in een scène te betrekken.
Ze stond zelf ook op. En de muziek, die
een poosje gezwegen had, begon juist weer.
Ze gaf Curt een arm en deed een stap
naar den dansvloer toe. Onzeker volgde hij
haar, weifelde even en ging toch mee. En
toen ze aan het dansen waren, kwamen de
Carsons hun tafeltje voorbij.
„Waarom deed je dat" vroeg Curt fluis
terend.
„Om jou er voor te behoeden, ons belden
in opspraak te brengen", antwoordde ze.
„Is dat de reden?" vroeg hij smalend. „Of
was het om Redding te redden?"
„Toe, Curt!" fluisterde ze dringend.
..Ik zal hem toch wel krijgen", gromde
hij woest. „Die aap liep weg voor dal ik
overeind kon komen, maar nu hij hier is
„Curt!" Haar stem klonk dreigend en
beslist.
„Noulaten we dan hier vandaan
gaan", stelde hij voor.
„Ik geloof ook, dat dat beter is", gaf
ze toe. Ze keerden naar hun tafeltje terug
en Curt wenkte den kellner. Slechts twee
tafeltjes verder zaten de Carsons met Carol
en Jack. Terry vroeg zich af, hoe Gladys
er nu wel over dacht. Gladys had haar ver
teld, dat ze met Redding naar het Casino
gingen. En nu was Terry met haar ver
loofde in datzelfde restaurant. Och, wat
kwam het èrop aan, wat Gladys dacht? Op
het oogenblik was het alleen van belang,
Curt hier weg te krijgen. En tot haar ver
wondering gelukte dat zonder moeilijkhe
den. Curt betaalde en ze gingen het res
taurant uit.
„Je hoeft me niet thuis te brengen", zei
Terry, toen de portier een taxi wenkte.
„Niet?" vroeg hij schor. „Ik heb je hier
toch ook heengebracht?"
Hij stapte achter haar aan in de taxi en
gaf het adres van haar huis op het Living
stone Plein.
„Nou, dat is dan de laatste maal, dat ik
je naar huis breng", zei hij.
„Laten we daar niet over praten, Curt"
zei ze gejaagd.
„Je ziet de dingen nieb-graag onder de
oogen, wel?" spotte hij.
„Curt, laten we niet nog meer kibbelen.
We hebben allebei een fout begaan. Dat is
alles, wat er van te zeggen valt".
„Ik heb geen fout begaanzeker niet,
door van jou te houden", zei hij. „Maar 't
lijkt me toe. dat jij erg veel van een weer
haan weg hett. Je slaat om bij het minste
zuchtje. Je waait met alle winden mee".
.Kan ik het helpen, als dat waar is?"
vroeg ze.
„Ik veronderstel van niet, maar het is
voor mij vrij ellendig. Als zoo"n vervloekte
buitenstaander zoo maar zijn neus er in
kan steken en
De taxi hield voor haar huis stil. Curt
stapte mee uit.
„Ik kom even mee", zei hij.
Ze schudde het hoofd.
„Nergens goed voor, Curt. Het is nu een
maal uit".
„En je hebt Redding nog niet eens ge
vraagd naar de waarheid en naar wat hij
gezegd heeft!"
Ze staarde hem strak aan.
„Curt, waarom houd je dat vol? Je weet,
dat het niet waar is".
„Zoo, weetik dat? Nou, als jij het dan
voor den drommel denkt, dat ik mijn ge
luk zoo maar in elkaar laat trappen,
door
„Niet door hem; door je zelf", zei ze. „Ik
ik kan niet meer van je houden, Curt."
Een oogenblik voelde ze echt angst voor
hem. Zijn oogen stonden zoo woest. Hij
streek langs zijn wang.
„Jouw vriendje heeft me vandaag een
klap gegeven",, zei hij. „Hij was weg. voor
dat ik kon terugslaan en ik wist niet, waar
ik hem vinden kon. Maar nu weet ik het".
Met die woorden stapte hij in de taxi en
ze hoorde hem tegen den chauffeur zeg
gen dat hij naar het Casino terug moest
rijden. Een oogenblik voelde ze neiging, de
taxi na te loopen, maar haar gezond ver
stand zei spoedig, wat haar te doen stond.
Ze stak haar sleutel met bevende vingers
in het slot. Ze nam den hoorn van 't toe
stel in de hal op en zonder zich er over 'e
bekommeren, of Carey of zijn vrouw het
soms zouden hooren, belde ze het Casino
op en vroeg mijnheer of mevrouw Carson
aan de telefoon. Even later hoorde ze de
stem van Parker.
„Je spreekt met Terry", zei ze bulten
adem. „Zeg, Parker, ik heb een stommiteit
uitgehaald. Ik heb Curt meegenomen naar
het Casino en ik geloof, dat hij er nu weer
naai' toe is. Ik kan alles niet zoo gauw uit
leggenmaar zie mijnheer Redding de
zaal uit te krijgen, wil je?"
Parker Carson had tenminste één goede
hoedanigheid. Hij was geen hoogvlieger,
maar hij verstond de kunst van snel han
delend op te treden, zonder veel te vragen
naar het waarom.
„In orde, Terry", antwoordde hij en ze
hoorde hem den hoorn ophangen.
Loom klom ze de trap op naar haar eigen
kamer. Ze had tegen Mrs. Carey gezegd,
dat ze niet voor haar behoefde op te blij
ven en ze was blij, alleen te zijn. Dat kwam
er dus van. als iemand ook maar even van
het conventioneele pad afweek! Maar even
buiten de eigen kringen zich waagde! En
toch, ze was er blij om! Als ze eens niet die
bus naar Coney genomen en Jack Redding
ontmoet had. Dan had ze misschien niet,
of pas toen het te laat was, ontdekt, wat
voor een man Curt Suthers eigenlijk was.
Dan was ze met hem getrouwd en ongeluk
kig geworden, omdat ze hem haatte!
De telefoon rinkelde en ze nam den
hoorn op.
„Terry?Met Gladys! We zijn thuis.
Parker nam ons het restaurant mee uit,
alsof de politie ons op de hielen zat. Terry,
vert el in 's hemelsnaam eens, wat moet dat
allemaal beteekenen? Heb je het uitge
maakt met Curt?"
Terry haalde haar schouders op. Och, ze
kon het eigenlijk nu even goed vertellen
als later.
(Jladiuk verboden). .(Wordt vervolg<U.
DE BOUW VAN HET NIEUWE
VLAGGESCHIP van de Holland-
Amerikalijn Nieuw Amsterdam" vor
dert goed. Hoe de rooksalon zal
worden.
DE ZONDAGSDRUKTE OP DE WERELD-JAMBOREE TE VOGELENZANG. -
Op onze fotoheft druk bezochte
Amerikaansche kamp.
DE LAATSTE WISSEL in de 4 x
100 meter estafette te Amsterdam,
waarin Nederland 2de werd. Holmes
(Eng.) links en Osendarp (rechts).
DEMONSTRATIES DOOR ZEE-VERKENNERS OP DE KAGEltPLASSEN TE WARMOND. De demonstraties weiden bijge
woond door den Chief Scout, lord Baden Powell. Aan boord van het opleidingsschip „Prinses Juliana" volgen de overige zee
verkenners de verridhföngen van hun collega's
