Njordvier naar Portugal Rondom den Vierdaagsche LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 28 Juli 1937 Derde Blad No. 23723 78ste Jaargang Tocht door een prachtige natuur Zestien uitvallers op den eersten dag Uitnoodiging van de Club Naval de Lisboa (Van een bijzonderen medewerker). Ziezoo, de eerste marschdag zit er op en is goed verloopen. Evenwel ben ik u nog enkele bijzonderheden over den vorigen avond schuldig. Zooals gebruikelijk was er muziek in de sociëteit „de Vereenlging" al waar verscheidene deelnemers aan den Vierdaagsche onder het genot van een kop thee den avond doorbrengen. Na een bezoek te hebben gebracht ten huize van een mijner te Nijmegen wonende kennissen, trok ik tegen half elf naar mijn kamer. Ik ben zoo gelukkig in de kazerne onder dak te zijn gebracht al is het maar in de droogkamer. Veel gerief is er wel niet. acht kribben, waarop een behoorlijk ge stopte stroozak, een deken en een laken als een plank. Voor wat de dekens betreft: op dikhuiden is niet gerekend, zoodat de alge- meene klacht is dat ze te smal zijn. In de breedte gebruikt zullen de tijdelijke logees er wel geen last van hebben, maar de onvermijdelijke koude teenen doen een normaal gebruik waarborgen. Vanwege het weinige gerief hadden mijn Haagsche vrienden van links naar rechts drooglijnen gespannen, waaraan al wat uniform was, alsmede het noodige lijfgoed, was opgehangen. Toen ik thuiskwam waren de Hagenaars reeds te bed en deden moeite te slapen. Het ongeluk wilde, dat ik joer ongeluk tegen een der kleedingstukken aanliep waardoor een spijker uit het kozijn schoot waaraan de Hjn was vastgemaakt met het gevolg, dat bin nen den kortst mogelijken tijd drie van de zeven Hagenaars met verstoorde gezichten onder een berg van neergevallen uniformen te voorschijn kwamen. Een beetje foeteren en wat timmeren bij het schijnsel van een mager lampje en de zaak was weer klaar! Moge het waar zijn dat ik de eerste was die ohrust veroorzaakte, de laatste was ik niet. want 's nachts om drie uur duikelde een mijner kameraden van zijn bed naar den steenen vloer, aangezien hij zijn even wicht op een halfronden stroozak was kwijt geraakt. Zoo iets overkomt je natuurlijk thuis niet maar hier zijn al die grappen mogelijk. Tegen vier uur verkondigde het geram- I mei met waschbakken, in het tegenover ons verblijf gelegen waschlokaal, dat de tijd van spstaan was aangebroken. fegen vijf uur was het startkaarten halen. Het was al heel vroeg zoo druk dat velen minstens een kwartier hebben moeten wachten voor ze aan de beurt kwamen. Met het gevolg dus dat slechts enkelen het voor elkaar konden krijgen, gezamenlijk te ver trekken. De Leidsche politiemannen ver trokken met weinig vertraging gezamenlijk waarna de anderen successievelijk volgden Tijdens het wachten werd door middel van luidsprekers bekend gemaakt dat het prachtig wandelweer zou worden, maar veel geloof werd daar ook al niet aan gehecht, want 'n dik pak wolken bedekte den hemel. Het kon gaan vriezen en gaan dooien en afwachten was maar de boodschap. Nu, slecht is het niet geweest, hoewel de zon ook alweer niet veel van zich liet zien. Het begin was eerder iets triest, wat evenwel de Nijmeegsche bevolking niet had weer houden vroeg uit de veeren te komen. Het Is altijd een alleraardigste attentie welke men ons brengt. Van heinde en ver zijn ze leeds gekomen en hebben zich langs den weg geschaard. Zij, die het geluk hebben langs den weg te wonen, hebben het voor deel het voorbijtrekken der deelnemers van achter de vensters gade te slaan. Niet alleen dat de grooteren van hun belangstelling doen blijken, ook het kleine grut staat of aangekleed of in hansop zich te verdringen om het voor hen interessante gebeuren te zien. Wij trokken allereerst naar Berg en Dal waar alle langs den weg liggende café-ter- tassen door kijkers in beslag waren geno men. Het vroege morgenuur laat zaken doen dan nog niet toe maar ieder kiest zich een plaats om de voorbijtrekkers te kunnen gadeslaan. Langs de Heilige Landstichting vervolg den wij den weg over het Groeske naar Groesbeek. In Groesbeek een arme bevol king en slechte wegen. Daar huizen de smokkelaars en bezemmakers en het laat zich aanzien dat het ras voorloopig nog niet is uitgestorven. De omgeving is prachtig. Zeldzaam schoon is de natuur. Zwaar boschterrein afgewisseld door prachtige vergezichten. Vaak ligt de weg zoo hoog dat men bijna over de toppen van de boomen heen kan zien om dan verderop weer in een hollen weg, met links en rechts bergen, waarop opgaand hout, over te gaan. Schilderachtig doen het ook de huisjes die hier en daar als tegen den berg op gesteld als groote speelgoedgebouwtjes zeer vroolijk uitkomen. De gehcelc streek is golvend. Er is veel bouw van haver, rogge, bieten, aardappelen tn steenklaver voor het vee. Het graan is bjp, de korenschoven staan op het land en "achten om te worden binnengehaald. Bij Groesbeek moeten wij de lus maken, bat is het gedeelte dat wij meer moeten ioopen dan andere groepen. Op dit gedeelte komen alleen de heeren dar schepping, omdat de dames per dag |?an grooteren afstand mogen loopen dan ™,K.m. ongeveer zoover telkens als van Lmden naar Rotterdam, terwijl wij beneden de 50 jaar zoo ongeveer per dag een afstand moeten afleggen als tusschen Leiden tot dwars door de stad aan de andere zijde van de stad Utrecht. »an Groesbeek dan gingen wij via de hotst weer door Groesbeek, alwaar wij op den weg kwamen waarover ook de militaire detachementen zich bewogen in de rich ting van den Piasmolen. Een schitferend gedeelte: deels bouw op onvruchtbare stug- gen zandgrond, waarop zeer zeker hard zal moeten worden gewerkt om een karig stuk brood te verdienen. Het vee is er vrij schaarsch. Het is roodbont doch niet zoo glanzend en veelvuldig als bij ons in de prachtige weiden tusschen Leiden en Utrecht b.v. aan. Hier werden zij begroet door het N.B.L.O.-bestuur, dat als hooge gasten In zijn midden had generaal Sillevls, comman dant van de elfde divisie, kolonel J. von Selm, inspecteur der Kon. Marechaussee, en generaal Jhr. Alting von Geusau. Van den Molenhoek ging het in vlot tempo over Overasselt en St. Anna naar Nijmegen, Men mag over den eersten dag tevreden zijn. De buitenlanders hebben zich goed aangepast, vooral de Denen, Oostenrijkers en Zwitsers, die meer individueel Ingesteld waren, wijl hun groepje zoo klein was, heb ben een uitstekenden indruk gemaakt. De Franschen toonden meer stijl dan vorig Jaar en de Engelschen marcheerden correct als altijd. Naar wij vernamen heeft de eerste dag ook weinig uitvallers geëischt. Volgens de officieelc opgave bedroeg het aantal uit vallers in totaal zestien, waaronder zes dames. 4277 wandelaars zullen dus met goeden moed aan den tweeden dag be ginnen. TENNIS. Amerika wint den Daviscup. De eindstand is 41. Overwinningen van Parker en Budge De Leidsche Politie onderweg onder leiding van insjjecteur Wijk (in 'tmidden). Door een onvergetelijk mooien hollen weg, doorgroefd van breede wagensporen, van waaruit het gezicht op het land ejj een schitterend bosch in den vroegen morgen overweldigend is en op welken weg menige verzuchting is geslaakt en heel wat is getranspireerd, bereikten wij een boschpad, dat ons voerde naar den grooten weg aan den Piasmolen, De vegetatie is onverge lijkelijk en als men oogen heeft voor het schoone der natuur dan moet men wel onder een zekere bekoring komen. Links tegen den berg op verheffen zich machtige dennen, waartusschen varens met haar sierlijke bladen weelderig groeien rechts heit het woud naar beneden en verliezen de hellingen zich in de diepten. Van boven af kijkt men in de verte op de boomtoppen, welke met haar eeuwig groen in den zonneschijn een onvergete- lijken aanblik moeten opleveren. Ook hieraan komt een eind. Het klateren van een helder en vlietend bergstroompje geeft een heerlijk geluid. Men zegt, dat de vijver aan den Pias- molen, een zeer bekende uitspanning, hieraan haar water ontleent. Bij den Plasmolen komt de controle met een vervaarlijken tang en wee degene, die een knip in zijn contróle-kaart mankeert. Dat geeft maar niets dan last en narig heid. Vanaf den Piasmolen ging het op Cuyk aan en zoo stapten wij door het polderland in de richting van de rivier de Maas. Op den weg tusschen Plasmolen en Cuyk staat aan den openbaren weg, voor een ieder toegankelijk, een bidkajoel, waar de geloovigen van tijd tot tijd neerknielen. Het Cuyksche Veer gingen wij bij deze gelegenheid niet over. Cuyk Is een heel aardig plaatsje met een zeer oude, prach tige kerk. welker twee torens van ver in den omtrek zichtbaar zijn. Dit keer lieten wij Cuyk dus liggen tot een volgende gelegenheid, want wij komen er den 4den dag zeker door. Langs de rivier de Maas gingen wij over een weg, welke op de kruin van den dijk Is aangelegd, door het dorpje Molenhoek, waar de appels voor het grijpen langs den weg groeien, naar Mook, waar wij in het ons bekende caféetje intrek namen. Ruim 30 K.M aan een stuk hadden wij er ge lukkig opzitten en ons kwam dus een ruim half uurtje rust eerlijk toe. De Leidenaars zoeken elkaar altijd op en even daarna kwam de opperkok van „En degeest" met z'n broer binnen, omdat ze wel dachten, dat wij daar zouden zitten. Nu wij zaten er, maar waren niet zoo beleefd om hun onze moeilijk veroverde stoelen aan te bieden. Kort daarop verscheen ook de heer Van den Berg. die ook al moe in de beenen was en een stoel verlangde. Bij gebrek aan een dergelijk nuttig exemplaar Hebben wij hem een plaats op het penantkastje aangeboden te midden van de porceleinen beeldjes, maar hij voelde er niet voor en verdween met een snelheid als een briefje van tien in het begin van de maand. Enfin: Jan Baan. Griffioen en de heer 7,ondervan stevenden ons eveneens voorbij. Tante Pos mag laatstgenoemde wel in eere houden, want deze jongeman loopt als een kievit. Gezamenlijk zijn wij vanuit Mook op stap gegaan, zoodat van de Leidsche politie 5 man, 2 Van der Linden's, Woes- tenburg Jr. uit Oegstgeest en G. v. Tol ook uit Oegstgeest in de richting van Nijmegen trokken. Onder Heumen kregen de loopers een bui regen, waarop de heer Dijkstra zich in een langen mantel hulde en een alpino op zijn kruin plantte, terwijl de in specteur Wijk een korten mantel omdeed en eveneens 'n alpino'tje tot hoofdbeschut ting droeg. Het was net of Don Q. met den Negus uit wandelen was gegaan. In Overasselt hebben wij niet vergeten een monstertje Vasenol in de wacht te sleepen en aan den Teersdijk lieten wij ons den beker thee. aangeboden door een aller liefste jongedame, heerlijk smaken. Tegen 3 uur waren wij thuis zonder narigheid en pijn. Over een paar blaren werd hier niet gerept, die namen wij op den koop toe. Omtrent den eersten dag meldt het A.NP. nog: In totaal bleken er voor de marschen 4511 burgers en militairen ingeschreven te zijn. Door verschillende omstandigheden waren er 210 verhinderd deel te nemen, zoodat er Dinsdagochtend 4301 deelnemers aan den start zouden kunnen verschijnen. Acht bleven er nog thuis, zoodat er 4293 den eersten wandeldag ingingen. Allen kwamen in den besten welstand aan den z.g. Molenhoek tusschen galden en Mook Door een 62, 64, 62 overwinning van Parker op Hare en een 86, 36, S4, 63 zege van Budge op Austin zijn de Amerikanen er in geslaagd, den Davisbeker te heroveren. In 1927 nam Frankrijk door een 32 overwinning te Philadelphia den beker mee naar Europa, tien jaar later, in 1937, wisten de Vereenigde Staten door een 41 overwinning op Engeland den beroem den beker weer naar de andere zijde van den Atlantischen Oceaan te brengen. De partij tusschen Hare en Parker bracht een zekere teleurstelling teweeg od de uit verkochte tribunes van het centrecourt van Wimbledon. Immers, het schitterende spel, dat Hare Zaterdag j.l. tegen Budge liet zien. wettigde de hoop, dat lui tegen den kiemen Amerikaan Parker, die door Austin gemakkelijk was verslagen, op zijn minst gezegd niet kansloos was. Dat was hij echter wel. Parker scheen zich van zün inzinking hersteld te hebben, terwijl Hare daarentegen nog niet van zijn partij tegen Budge scheen te zijn bekomen. In de tweede set speelde Parker iets min der. terwijl juist nu Hare een kleine op leving vertoonde. Doch Parker liet zich de set niet ontgaan. In de laatste set wist Hare een 20 voorsprong te nemen, maar daarmede was het ook uit. Zes games ach tereen won de Amerikaan, die hierdoor de derde set. de partij en den Davisbeker voor zijn land won: de stand was thans 31 voor de Vereenigde Staten. De beslissing was gevallen. Budge en Austin, de beide kampioenen, behoefden thans in de laatste partij van het Davis- bekertournooi 1937 niet te vechten om de uiteindelijke overwinning. Deze factor drukte al dadelijk zijn stem pel op het spel van Budge. Het ontbrak den Wimbledon-kampioen aan de noodzakelijk heid om te winnen, terwijl Austin daaren tegen zich dadelijk ten volle gaf. begrij pende. dat zijn kans lag in deze zeer ver klaarbare omstandigheden. Austin speelde voor wat hij waard was. hij nam met 41 de leiding, dan met 52, maar toen ont waakte Budge uit ziin ..gevoelloosheid". Hij kwam plotseling geducht uit den hoek. hij won de eene game na de andere en hij gaf eens te meer blijk van zijn bijzonde klasse, door een achterstand van 52 tegen den kampioen van Engeland om te zetten in een 86 overwinning. Austin gaf het evenwel niet op. Integen deel. nog verwoeder viel hij aan en door zijn constant goed spel slaagde de Engelschman er inderdaad in. de tweede set met 63 te winnen. Budge ging de partij nu met meer ernst beschouwen en het gevolg was twee gewon nen. volgende sets De Wimbledonkampioen deed niet langer flegmatiek, hij speelde thans met groote concentratie en zijn spel won daardoor aan zekerheid en sterkte. De 41 overwinning van de Vereenigde Staten was hiermede een feit geworden. De winnaar van de Europeesche zóne zal nu het volgend jaar naar Forest Hills moe. ten reizen, om daar in de gloeiende hitte van de maand Augustus op de harde banen in de interzóne-fina'.e uit te komen, terwijl de winnaar hiervan dan weer op dezelfde banen in de challengeround tegen de Ame. rikanen mag probeeren hun den beker te ontfutselen. Met een Budge in de Ameri- kaansche gelederen zal dat wel niet erg vlot gaan. HOLLANDSCHE SPEELSTERS NAAR HET BUITENLAND. Mej. Rollin Couquerque is bij de intern. Duitsche kampioenschappen „geplaatst" met mevr. Sp>erling (Den.), mevr. de la Valdene (Fr.) en mej. Hom (Duitschland Mej. Terwindt gaat naar Huil, waar zij verleden jaar het tournooi won. Q Foto Jonker, DE NJORD-VIER MET HAAR COACH, WELKE ZAL DEELNEMEN AAN DE WEDSTRIJDEN IN PORTUGAL. Vandaag zal een ploeg van de Studen ten -Roe iv.ereenigln g „Njord" zich te Rot terdam inschepen op het motorschip „Dempo" met het doel in Portugal een aantal wedstrijden te roeien. Hiermede worden dus de inschrijvingen voor de Nationale Kampioenschappen automatisch teruggetrokken. Door de Club Naval de Lisboa is n.l. aan „Njord" een officieele uitnoodi ging verzonden om te starten op de groote internationale regatta's te Es- toril en te Figueira da Foz. Deze twee mondaine badplaatsen, die gelegen zijn aan de tooverachtige Portu- geesche riviera, zullen getuige zijn van enorme waterfeesten, die ieder een week duren en waarvoor in het programma o.m. roeiwedstrijden zijn opgenomen. Deze zullen nu opgeluisterd worden door de aanwezigheid van sterke buitenla-ndsche ploegen. Volgens berichten zijn ook de London Rowing Club en een Fransche vier geengageerd. De Leidenaren, wien het voorrecht te beurt is gevallen aldus het race-seizoen te besluiten, hebben daartoe op serieuze wijze voorbereidselen getroffen en deze maand intensief getraind onder leiding van den heer H. J. dn Pon, die zijn sporen als slagroeier en coach reeds vroeg heeft verdiend. De heer Broekema kan wegens zijn al te drukke doktersprakty-k ditmaal niet van de partij zijn. Regelmatig worden thans door de Njord- ploeg tijdbanen getrokken op de Rijn en Schie. welke weer bereikbaar is door het openstellen van den onderbouw der Haag- mer in deze samenstelling bijeengezeten, doch het vlot reeds aardig en nog steeds wint de vier aan vorm en snelheid. Ho pelijk zullen de Hollanders spoedig ge wend zijn aan het subtropische klimaat en aan het roeien in vreemd water. Estcril, dat gelegen is aan de Costa do Sol (Zonnekust) in de baai van Cascals, houdt haar wedstrijden op genoemde baai, welke gevormd wordt door de uitmonding der Taag. Men roeit hier dus feitelijk op zee! Bij Figueira da Foz, 150 K.M. Noor delijker, is de roeibaan gelegen in de uit mondingsplaats der Mondogo, temidden van oLijfboomgaarden en aan d'en voet van oude Moorsche kasteelruïnes. Een eigen giek met bijbehoorende rie men worden natuurlijk medegenomen. Van den Nederlandschen Roeibond is be reids een speciale startvergunning ver kregen. Na afloop der wedstrijden zal de beman ning met de „Slamat" door de Straat van Gibraltar via Tanger naar Marseille reizen, vanwaar de-tocht naar Parijs wordt voort gezet. Hier zullen de Internationale Stu denten-kampioenschappen ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling bijgewoond worden, waarna de Leidenaren eind Augus tus binnen de grenzen terug te verwachten zijn. De ploeg heeft de volgende samenstel ling: G. A. Cataloni (boeg), 77 Kg.; W. Tj. Hepkema, 77 Kg.; W. K. Gunst, 83 Kg.: D. J. Koeleman (slag), 84 Kg. en J. J. van Hille (stuurman), 56 Kg. Als trainer en official maakt de heer H. J. du Pon deze trip mede. Het hoeft wel geen betoog dat de roeiers vol goeden moed zijn om te trachten de blauwwitte kleuren in het bui- brug. De vier roeiers hebben nog nim-1 tenland met succes te verdedigen. De heer Waringa 25 jaar bestuurslid van den L.V.B. VOETBAL. OM DEN Z.H.B.-BEKER. Hedenavond speelt op het L.O.V.-terrein L.S.V. IIL.O.V B en Donderdagavond E.L.K.R.G.L.O.V. a. Beide wedstrijden be ginnen te 715 uur. RIJNSB. BOYS—AALSMEER. Morgen om half acht speelt Rijnsb. Boys I thuis tegen Aalsmeer I. NEDERLAAGWEDSTRIJDEN A.Z.L. Gisteravond speelde A.Z.L. tegen de Tram, boys, dat met 10 man uitkwam. Tramboys wist een 41 achterstand op te halen tot wcordig, waar zijn komst gewenscht 4—3, waarna A.Z.L. zich van dc overwin- Zoowel des Zaterdags als des Zondags, bij ning verzekerde door een listig schot van KNVB- en L.V.B.-wedstrijden, zien we S N. Waringa. De Leidsche Voetbalbond staat aan den vooravond van de herdenking van een zeer bijzonder jubileum. De heer S. N. Waringa, de nestor van den L.V.B., viert zijn zilveren feest als bestuurslid van den bond. Als leider van de vereeniging D.L.V., de voetbalvereeniging van het thans reeds jaren opgeheven Rijksopvoedingsgesticht, in den L.V.B. bekend geworden, werd de heer Waringa door de algemeene vergade ring van 3 Augustus 1912 als bestuurslid gekozen. En zelden zal een betere keus gedaan zijn! De heer Waringa heeft zich doen kennen als een man van groote werkkracht en een zieer ruimen kijk op de zaken, de voetbal sport betreffende. Op zijn stuk staande, wanneer dat noodig was, doch ook soepel genoeg om toe te geven, wainneer dit in het belang van den L.V.B. wenschelijk was, heeft hij zich de hoogachting en sympathie verworven van allen, die hem kennen. En dat zijn er zeer velen. Want de heer Wa ringa vervult zijn taak als bestuurslid niet vanuit zijn woning, doch is overal tegen- haar linksbuiten. Rust ging in met 31. Donderdag 5 Aug. volgt de wedstrijd tegen Leidsche Bakkersgezellen. hem verschijnen om zijn belangstelling voor de vereenigingen te toonen. Niet alleen in den L.V.B. is de heer Waringa bekend. Gedurende vele jaren was hij lid van de Vier-Bonden-Commis- sie, zoodat ook de besturen van de Am- sterdamsche, Haarlemsche en Noord-Hol- landsche Voetbalbonden van nabij met 't werken van den jubilaris in kennis zijn gekomen. Gedurende de laatste jaren heeft de heer Waringa een belangrijk stuk werk verricht. Als lid van de ontspannings commissie. een onderdeel van het crisis comité. heeft hij zich zeer verdienstelijk gemaakt voor de organisatie van het werkloozenvoetbal. Ook na de opheffing van het crisis-comité bleef hij zich hier mede bezig houden, zoodat hij op het oogenblik nog de vraagbaak is voor allen, die bij dit onderdeel der werkloozen-ont- spanning betrokken zijn. Als lid van verschillende commissies in den L.V.B., wij noemen in het bijzonder ide elftal- en protestcommissie, heeft de lieer Waringa zich verdienstelijk gemaakt. Van September tot Mei of Juni is hij ver der steeds op het Bondsbureau aanwezig, daar hij zich met den heer Metsch belast heeft met de controle der formulieren, 'n veelomvattend werk. In 1932 toonde de algemeene vergade ring zijn waardeering voor het werk van den heer Waringa, door hem te benoemen tot eerelid van den L.V.B. De heer Waringa heeft in de laatste jaren wel eens beweerd, dat hij de 25 jaar vol wilde maken en dan bedanken. Ge lukkig heeft hij hierover verder niet meer gesproken. De algemeene vergadering van morgen avond zal hem wel duidelijk maken, dat de L.V.B. hem nog niet kan en wil missen! OM DEN LUXOK-WISSELBEKER. Het Leidsch Dagblad-ciltal verloor van N.R.M. met 0—10. Beide vereenigingen waren onvolledig, terwijl ieder met 9 man ging spelen. Voor de rust wist N.R.M 4-maal te doelpunten en na de rust 6-maal. De leiding was goed. UIT VEUR-LEIDSCHENDAM. In den gisteren gespeelden wedstrijd won A.V.V. I met 40 van Aeolus 1.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 9