Onthulling Koningin Emma-monument - Concours van koetswerken Itsie Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON Het Mysterie rondom Larissa Roman van WERNER SCHEFF. Si Jk heb altijd een prettig aandenken aan •ienberg bewaard," verzekerde Streu- „Over het geval heb ik gezwegen, natuurlijk omdat ik mij schaamde. E)n Sar zat ik dan opeens in de Britannia tegenover mijn ouden kennis Hohen- en hij begroette mij zoo hartelijk, alsof gisteren pas van elkaar gegaan waren. fn vertelde hij mij, dat ze hem in ??rika gepakt hadden en dat hij drie in Sing-Sing opgeknapt had. Ook dat 3 het erg krap had en dat hij hier in i'Uchland. zooals hij het uitdrukte, van an af aan beginnen wou. Ik bood hem paar honderd Mark aan. die hij slechts ■kernen wilde, wanneer ik hem bij ge heid zou willen toestaan mij te hei- En zoo ziet u, commissaris, hoe ik het idee kwam om dezen glimlachen- schelm te benutten voor een goed I" hoeft mij niets meer te vertellen. Streubel, nu weet ik genoeg. U heeft ftnberg bij Madame Buradiewa geïn duceerd, u heeft voorgesteld een splri- pche séance te houden. Hohenberg is PJtende den tafeldans weggeslopen. T/t de kamer van Prins Peter, waarvan |*m de ligging nauwkeurig verteld had, wig doorzocht, en hij heeft waar schijnlijk daar gevonden, wat hij zoeken moest." „Ja, juist, zóó heeft alles zich toegedra gen," bekende Streubel. „vergeet u niet, dat ik Hohenberg tusschen Larissa en mij liet plaats nemen. Toen Manja in de ka mer van Hadjieff kwam was alles al weer in orde. Ten overvloede stak ik, omdat ik niet weten kon of alles ook gelukken zou, een derde briefje onder de hand van onze gastvrouw." „En daarover heb ik mij suf gepeinsd." zei Dr. Lombach. „Slechts op dit eene feit mag ik prat gaan, namelijk ik was tot op zekere hoogte ervan overtuigd, dat nie mand anders dan de verkapte baron de inbraak, als men het zoo noemen mag, ge pleegd had. Zijn gelaatskleur en zijn ruwe grove handen waren voor mij een zeker teeken, en toen ik u beiden in de Britannia Bar zag, wist ik dat u met hem onder één deken lag. Maar ik zocht tevergeefs naar een motief. Ik heb er zelfs een moment aan gedacht, dat Hadjieff zelf de inbraak gefingeerd had." „Hij zelf heeft gezorgd, dat u op die gedachte komen moest," ging Streubel voort, „want zijn verhaaltje omtrent Mi chael Ossipow was al buitengewoon door zichtig. Heeft u er zelf ooit eenig geloof aan gehecht?" „Neen, geen oogenblik." „Ik heb dit alles zoo langzamerhand bij stukjes en beetjes van madame Buradiewa en Irene gehoord. Ik wist oogenblikkelijk waarover het hier ging. Hadjieff kreeg het te benauwd. Hü bedacht zich nog dien zelfden nacht, dat by een eventueel onder zoek de kwestie van het vergif te berde gebracht zou worden. Hij heeft voor u een geweldig respect en wilde niet langer, dat u zich met dingen bezig zou houden, waar van de oplossing hem onaangenaamheden brengen moest. Daarom verzon hij het sprookje van den ontrouwen chauffeur en dicteerde aan den onbehouwen Ossipow een berouwvolle bekentenis van zonden die hij nooit begaan had. Het was voor den prins een kleinigheid om Ossipow er toe te bewegen in het holst van den nacht te verdwijnen. Ik vermoed dat hy hem naar Parijs gestuurd heeft, want deze boe renzoon heeft altüd een speciale voorliefde voor Parys gehad." „Dat komt alles met rrujn vermoeden overeen, Dr. Streubel. Ik heb my de rol van Ossipow ook zoo voorgesteld. Trou wens Kaaden heeft mu er op opmerkzaam gemaakt, dat Hadjieff iets met de inbraak had uit te staan." „Weet u dat Kaaden ook boven in het hotel is?" „Wat zegt u daar, Streubel? Dat is toch niet mogelyk! Ik dacht dat hy in Riga was." „Waar hy intusschen geweest is, weet ik niet. Maar gisteren is hy gepakt en ge zakt aangekomen. Ja, ook ik heb geke ken, net zooals u nu. Zoodra hij my her kend had. draaide hij zich snel om en vluchtte in de lift. Ik had er echter geen lust in om hem hier ter verantwoording te roepen voor dat wat hij in Berlyn tegen mij van plan was geweest." „U bent er veel te zeker van, dat hy de drijfveer geweest is van den aanslag," waarschuwde Lombach; „het feit, dat er een schoenendoos aanwezig was, is nog geen absoluut bewüs. Neen, dat kan er bü my nu nog niet in," voegde hij er aan toe. toen Streubel wilde antwoorden, „Ik mag den professor zelf niet graag, vooral niet, omdat hy Larissa niet met rust laat en er slechts op uit is, om haar huwelyk met pains Peter in de war te sturen. Dat zyn geen edele motieven en trouwens voor Larissa zelf is de professor ook een ge vaar. Maar die affaire met die helsche ma chine is nog lang niet helder." „In elk geval weet u nu alles van wat er in Berlyn gebeurd Is," zei Felix Streubel. „Wanneer u my nog iets te vragen heeft, ben ik geheel te uwer beschikking. Maar mag ik u verzoeken het zoo kort mogelijk te maken, want ik zou gaarne spoedig met u naar Larissa gaan om haai' gerust te stellen. Het feit, dat u er bent, zal haar wonderbaarlyk steunen." „Is zy dan zoo opgewonden?" „Zij is niet opgewonden, zy is een ver- twüfeling naby. Denk eens na. Sinds gis teren weet zij niet alleen dat Hadjieff haar niet liefheeft, maar dat hy haar naar het leven staat!" „Ik heb u reeds eenmaal gezegd, dat u uw gevolgtrekkingen veel te vlug vormt. Wat is er tusschen Larissa en Hadjieff ge beurd. Een scène?" „Als het dat maar geweest was! Maar het is veel meer! Een vrouw, die zoo ver liefd was als Larissa, kan toch niet plotse ling en zonder reden zoover komen, dat zy een echtscheiding verlangt, en dat zy weigert haar man in haar kamer te zien. En zoover staan de zaken nu, Dr. Lom bach „Ik had nooit kunnen denken, dat het ooit zoover zou kunnen komen!" riep de commissaris hoofdschuddend „Dan zal ik u het verhaal doen van een skitochtje!" sprak Streubel, en zoo kort en zakelijk mogelyk vertelde hij zijn ouderen vriend over het noodweer der laatste da- _en en de verschrikkelijke en pynlijke ge beurtenissen, die zich als een lawine over Larissa, Hadjieff, Irene Wallon en hem zelf gestort hadden. XI. Zoo kreeg de commissaris te hooren, wat Streubel zelf van het gebeurde wist. Daarbij kon de jonge man hem indicaties geven, die het gedrag van Hadjieff in een byzonder ongunstig licht toonden. „Het is bewezen, dat de prins voor het vertrek door verschillende personen voor het dreigende weer gewaarschuwd werd," zei Streubel, „daarenboven heeft hy La rissa verteld, dat Irene en ik naar Gar- misch gegaan waren en het plan hadden om hen van Kreuzeck uit tegemoet te ko men. Van dit laatste is geen woord waar. Ook is het zeer verdacht, dat Hadjieff de zen tocht ondernomen heeft, juist toen Xaver Hochmeyer, onze beste gids en. ook degene, die madame Buradiewa in het ski- loopen les geeft, niet in Suit was, maar met een ander gezelschap ver weg als gids op een langdurigen tocht. Ik durf te beweren, dat de prins met mathematische juistheid alle componenten berekend heeft, die te zamen genomen tot een ongeluk leiden moesten." „Het ziet er werkelyk uit, alsof het een weldoordacht plan was," zei Lombach, in- nerlyk erg geschrokken. „Wat zegt La rissa zelf van het geval?" „Dat is het juist. Zy wil er geen woord over reppen. Gisteren was ik tweemaal by Larissa en beide keeren is het me niet ge lukt om haar persooniyk inzicht te hoor-®, te krijgen. Daartegenover staat dat het tusschen haar en Hadjieff tot een uit spraak gekomen is zy vertelde mij, van plan te zyn Suit te verlaten, zoodra zij eenigszins bekomen is van de gevolgen van het avontuur." „Alles wyst er op. dat zy Hadjieff door ziet." (Nadruk verboden), .(Wordt vervolgd), DE PLECHTIGE ONTHULLING VAN HET KONIN GIN" EMMA-MONUMENT —te Baarn. HM. de Konin gin (op achtergrond) en Prinses Juliana en Prins Bern- hard (voorgrond) bezichtigen het monument. CONCOURS VAN KOETSWERKEN TE SCHEVENINGEN, georganiseerd door de Kon. Nederl. Automobiel Club. De belangstelling voor dit concours was zeer groot. ZONDAG BOEKTE HET VLIEGVELD VPENBERG zijn lOO.OOOsten bezoeker., mej. M. G. Hendrikx. Zij kreeg een gratis vlucht per K.L.M. en een herinnerings- mJVjaille. De heer Reinders hangt de medaille 0111. HE VOETBALWEDSTRIJD EEIJ EN OORD—ARSE- OEFICIEELE „TEWATERLATING". Voor het eerst NAL 0—3. Moment voor het Hollandsche doel, waar in het „groote" bad, veilig aan vaders keeper van Male veel werk te verzetten kreeg. hand geleid. DE HERTOG EN DE HERTOGIN VAN WINDSOR IN VENETIE. Draadloos overgebrachte foto van liet hertogelijk paar bij een tocht per motorboot op het Canale Grande. NATIONALE ZEILWEDSTRIJDEN OP HET BUITEN IJ TE AMSTERDAM ter gelegenheid van het lZi-jarige bestaan der Watersport vereen iging „Het Nieuwe Diep". Overzicht tijdens den wedstrijd in dei2.mm. klasse.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 5