Bouw nieuwe stadhuis - Voor de a.s. intochtsfeesten te Amsterdam LEIBSCH DAGBUD Tweede Blad 78sfe Jaargang FEUILLETON Het Mysterie rondom Larissa Roman van WERNER SCHEFF. 24) Tot deze reizigers behoorde ook dr. Lom- bach. Hij maakte zich gereed uit te stap pen en haalde zijn valies uit het bagage net, waarna hij zijn bontjas aantrok. Hij ontdekte in de zak van zijn jas het tele- Sram, 'dat hem gistermiddag laat bereikt had. en dat de reden inhield van deze plotselinge reis. Hij ontvouwde het nog eens en herlas de noodkreet van Larissa. die hem verzocht, zoo snel als maar moge lijk was. naar Suit te komen. Zij sprak van «n dreigend gevaar, waarin zij zich zou bevinden. Het was Lombach niet geheel duidelijk, vat dit telegram te beteekenen had. Hij '•as bang, dat een opwinding van voorbij - taanden aard zijn vriendin er toe aanlei ding gegeven had. Maar na een goeden aacht in den slaapwagen te hebben door- Sebracht. was zijn stemming door het Mooie winterweer daar buiten merkbaar verbeterd; op het oogenblik vond hij de reus naar Suit een aangename verpoozing en hij zou het Larissa gaarne vergeven nebben, indien zij hem slechts voor een tril geroepen had. Nauwelijks was de trein voor het station Suit tot stilstand gekomen en was dr. Lom bach uitgestapt, of hij vernam aan wien hij deze overhaaste reis te danken had. Want plotseling stond voor hem een heer in een blauw ski-pak, die zijn muts afnam en hem een weinig verlegen begroette. „Goeden morgen, dr. Streubel!" ant woordde de commissaris en reikte den jongen man zijn hand. „Dat is een prach tig toeval! Op wien wacht u hier?" „Op u, dr. Lombach!" Lombach schudde verwonderd zijn hoofd. „Heeft madame Buradiewa u dan gevraagd mij af te halen?" „Neen, zij weet niet eens, dat u komt. Zij was er tegen. Het telegram komt van mij." „Nu, dr. Streubel". stoof de commissaris op. „dat is een beetje kras. Mag ik u vra gen, hoe u er toe gekomen bent om over mijn tijd te beschikken? U heeft mij dus een telegram gestuurd onderteekend door madame Larissa?" „Ik ben bang, commissaris, dat het hier nu juist niet de geschiktste plaats is om verklaringen te geven", antwoordde Streu bel kalm. „Ik was er op voorbereid, dat u mij zoo iets zou zeggen. Daarmede moest ik rekening houden, maar de drang om die verantwoordelijkheid op mij te nemen, was grooter". Iets in den toon en in het gelaat van dr. Streubel maakte dat dr. Lombach niet wist. hoe hij het had, en deed hem zijn eerste teleurstelling spoedig overwinnen. De man zag er niet naar uit. alsof hij een ongepaste grap uitgehaald had. Was het doordat de winterzon zijn huid zoo ge bruind had, dat hij er mager uitzag? Of waren het geheime zorgen, die Streubel's uiterlijk zoo veranderd hadden? Hij was niet meer dezelfde, dien de commissaris in Berlijn ontmoet had. „Zal ik uw valies dragen?" vroeg de jonge man. „Neen, dank u wel, het ding is zoo licht, dat gaat best. Daar zijn sleden en we kun nen ons gezellig naar het hotel laten rijden". „Ik wilde u vragen om eerst met mij hier in de stations-restauratie iets te gebruiken. Wij zullen daar praktisch alleen zijn en kunnen ongehinderd spreken. Voordat u naar het Post Hotel gaat, moet u eerst hooren, wat ik u te vertellen heb!" „Nu, vooruit dan maar!" zei dr. Lom bach. die zich er opeens weer op betrapte, dat dit jongmensch hem sympathiek was. Zij gingen naar het r.iet al te groote vertrek, dat in het stationnetje van Suit ais wachtkamer tweede klas was ingericht. Daar namen zij aan een tafeltje plaats. Lombach bestelde twee glaasjes cognac en Streubel wachtte nauwelijks totdat het meisje zich verwijderd had, voor hij begon te spreken: „Heeft u het recht, Dr. Lombach, om hier in Suit een arrestatie te doen?" „Nu, u heeft wel haast, dr. Streubel, u valt meteen met de deur in huis. Om u gerust te stellen: het zou voor mij een kleinigheid zijn om in samenwerking met de lokale politie iemand te doen arrestee ren, die op nawijsbare manier de een of andere wet geschonden heeft". „Het gaat hier om een poging tot moord". „Wat zegt u! En wie heeft zich aan die misdaad schuldig gemaakt?" „Prins Peter Hadjieif!" Deze vragen cn antwoorden hadden zich snel ontwikkeld. Thans zweeg dr. Lombach voor een poosje, terwijl hij het gelaat van zijn vis a vis bestudeerde. „Weet u ook wat zulk een. aanklacht be> teekent?" vroeg hij voorzichtig. „U werpt op den prins de verdenking van de groot ste misdaad, die het wetboek van straf recht kent. En u valt met de deur in huis, overrompelt mij bij wijze van spreken hier aan het station en u denkt er niet eens aan, dat u zelf mij verschillende verklarin gen schuldig bent!" „Volkomen juist, commissaris. Maar in al deze wonderlijke verwikkelingen kan slechts een vlug ingrijpen een oplossing brengen. Er is geen andere manier, ik heb er rijpelijk over nagedacht. Als u Hadjieff niet terstond arresteert, dan wordt hij nog in den loop van heden voor u en waar schijnlijk ook voor de Duitsche autoriteiten onbereikbaar. Ik weet, wat ik zeg". „Het orakel van Delphi heeft nooit on duidelijker gesproken. U moet mij straks alles vertellen wat u weet, want u kunt zich wel indenken, dat ik nieuwsgierig ben, en bezorgd. Alles wat zich tien dagen ge leden in Berlijn afgespeeld heeft, duidt er op, dat iemand onze vriendin Larissa naar het leven staat. Niet waar? u bent madame Buradiewa toch ook zeer genegen, en even loyaal als ik?" „Ja, dr. Lombach en juist in deze laatste dagen heb ik weer ondervonden, wélk een goede vrouw zij is. Zij behandelt mij als een moeder, of als een oudere zuster. En a! haar zinnen zijn er op gevestigd om mij iets te geven, waarvan zij denkt dat het mij gelukkig zal maken". „Irene Wallon", gooide de commissaris er uit De jongeman bloosde. „Dat was niet moeilijk te raden. Madame Buradiewa is er steeds op uit geweest om het tusschen mij en Irene in orde te maken maar „Nu waarom gaat u niet verder?" „Ik wilde ons gesprek niet al te persoon lijk maken." „Dat zal wel moeilijk gaan, Dr. Streubel. U heeft in het begin van dit onderhoud iets van mij gevergd, dat echter van uw kant u verplicht tot absolute openhartig heid. En indien u daartoe niet besloten bent, dan moet u mij dat zeggen. Dan zal ik opstaan en naar het hotel gaan. Ik ver beeld mij, dat ik voldoende opmerkings gave bezit om binnen het uur op de hoogte te zijn." De kellnerin kwam met de bestelling en verhinderde Streubel om direct te ant woorden. Hij nam zijn glaasje op en ledig de het in één teug. Zoodra het meisje weg was hernam hij het woord. „Goed, ik verbind mij om volkomen openhartig te zijn. Maar u, Dr. Lombach moet mij gelooven, dat ik niet vervolgd zal worden en ook dat de persoon, wier naam u daarnet noemde, vrij uit gaat." „Ik heb geen recht u zoo iets te beloven. Maar wees er van overtuigd, dokter, men eet de soep niet zoo heet als ze gekookt wordt. Ik geloof, dat u uw aandeel veel te zwaar opneemt en wat betreft Irene Wal lon, kunt u er van verzekerd zijn, dat ik alles zal doen om haar te behoeden voor de mogelijke gevolgen van een onbezon nen handelwijze." „U bent een prachtmensch!" riep Felix Streubel uit, terwijl hij moeite deed zijn ontroering te verbergen. „Nu, nu, niet zulke groote woorden. Laat ms bij de nuchtere feiten blijven. Dus u leeft meegedaan aan het komedie-spelletje :n madame Buradiewa's huis?" (Nadruk verboden). (Wordt vervolgd). HET NIEUWE MONUMENTALE RAADHUIS VAN VUGHT, dat Dinsdag a.s. in gebruik zal worden genomen. Het raadhuis in de schitterende omgeving. HOE DE BOUW VAN HET STADHUIS TE LEIDEN VORDERT. - Meer en meer begint er teekening in het werk te komen. Een indruk van den stand der werkzaamheden krijgt men uit bovenstaande foto, welke van de Botermarkt af werd genomen. AMSTERDAM TREFT VOORBEREIDINGEN VOOR HET VORSTELIJKE BEZOEK. Straten, pleinen, en grachten in de hoofdstad zullen een feestelijk aanzieu krijgen. Men is druk bezig aan de versieringen de laatste hand te leg gen. Het feestelijk versierde Leidsscheplein, met links, den Stadsschouwburg. TRAINING VAN HOLLANDSERE ATHLETEN, die afgevaardigd zul len worden naar Boedapest en Zweden en deelnemen aan den Olympischen dag. Tijdens de training in het stadion. V.l.n.r. W. Kaan, A. Kaan, Ie Wunderink, 7e. Buhrman, en 2e van rechts van Beveren. WAAR EEN HUURGESUHIL TOE KAN LEIDEN. -Nauwelijks hadden de nieuwe bewoners het perceel Gouverneurlaan 421 in de residentie betrokken, of er ontstond een geschil met den eigenaar van het pand. Om de bewoners weer uit ihet huis te krijgen, liet hij deuren en vensters uit de woning weghalen. TSJKCILOSLOWAAKSCU GESCHENK VOOR KROONPRINS MICH IEL VAN ROEMENIE. De kroonprins in', de hém door den minister president Hodza geschonken motorboot. NIEUWE MODE bij de Derby in Epsom. Hoed en mantel met breede strepen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 5