Greta Garbo in Marguerite Gautier" LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 28 Hei 1937 Vierde Blad No. 23671 Het Alphensche Boschpark Victor Hugos „Les Misérables" 78ste Jaargang Wordt morgen officieel opengesteld Er zal veel schoons te zien zijn Andere gctrices in dezelfde rol Sf11' a's ptAMwm F\f\ in LLC.VXW; j>Q5C H PAR K tz ALPHEft VaRrH Hierboven een overzicht van het morgen In de laatste tientallen jaren hebben de meeste plaatsen in ons land een grootc verandering ondergaan, aldus schrijft ons de ontwerper van den aanleg, de heer F. A. Hansen te Alphen, van het daar morgen te openen Boschpark. Het zijn alleen de oud ste bewoners van ons geweest, die zich Al phen. aan den Rijn nog kunnen indenken met een Hooge en een Lage Zijde als eenige wandelweg. Nu is Alphen meei landwaarts ingetrokken, en met deze trek is deze plaats ook met haar tijd meegegaan. Er zijn straten met boomen beplant, en zoo hier en daar treft men groepjes boomen, heesters, vaste planten en zomerbloemen aan. Tenslotte kwam er een formeel stra ten- of uitbreidingsplan, waarbij ook „plantsoenen" niet vergeten werd, getuige het Burgemeester Visserpark, het Hazeveld enz. Maai grootschei plannen werden be leid. Er moest een nieuw Raadhuis komen, een Huis der gemeente, een plaats als Al phen waardig. Midden tusschen de villa's zal het Raadhuis verschijnen, omgeven door boomen, planten en bloemen, en als de kroon op het werk zal in de omgeving van het Raadhuis een „Boschpark" verschijnen, en achter dit Boschpark ruime terreinen voor sport en spel. te Alphen te openen fraaie Boschpark. Alzoo besloten de vroede vaderen. Het Boschpark is de andere plannen vooruitgestreefd. Dat is maar goed ook. want het moet groeien, en daar gaan nu eenmaal jaren overheen. Aan de firma Lemkes en Zonen N.V., tf Alphen werd de vereerende opdracht ge geven een plan van aanleg in te dienen. Hoe dit plan in lijn er uit ziet toont u bovenstaande afbeelding (Dc pij] wist in Noordelijke richting. De totale oppervlakte op de foto is ongeveer 6 H.A. Daar het geheelc ter rein nog niet beschikbaar is, werd be sloten ongeveer de helft, dus ruim 3 H.A, aan te leggen en te beplanten, tc weten, dat gedeelte, dat grenst aan de reeds bestaande ijsbaan en loopende tot even voorbij de lengte-as van het Burgemeester Visserpark. In deze as komt ook het Raadhuis te staan, met een breede, eveneens beplantte laan (Parklaan) naar het Boschpark en de ruime sportterreinen. Hoewel slechts de helft is aangelegd, is, zooals de fóto aangeeft, het geheele project in teekenmg gebracht, opdat men later één geheel zal hebben. Aan het ontwerp werden de volgende eischen gesteld: Er moesten één ol meei vijvers in komen. Het terrein moest geacci denteerd zijn; er diende rekening mee ge houden dat geen grond voor ophooging aangevoerd mocht worden, in verband met dc daaraan verbonden kosten. Een herten kamp moest geprojecteerd worden. Om trent de beplanting werden geen eischen gesteld. Het geheel moest men uitvoeren in werkverschaffing onder deskundige lei ding van de Fa. Lemkes en Zonen N.V. Welke eischen moet men nu stellen aan een Boschpark? ..Wer den Dichter will verstehen. Muss Ins Land des Dichters gehen' Om goed tc begrijpen wat dc dlchtei ons wil zeggen, is hel noodif het vaderland "an den dichtei tc kennen Wie de natuur goed wil leeren kennen, moet dc natuur ingaan en daar God.i won derwerken aanschouwen en bestudeeren. En wat ervaren we dan? Dat dc natuur étn gemeenschapsleven is. Boomen. plan ten. bloemen, insecten, vlinders, vogel",Ja zelfs zwammen in éér woord al wat leeft op aarde Is een gemeenschapsleven, ls al les op elkaar ingesteld. Begreep dc mensch dal maar beten en voelde dc mensch dat maar wat meer aan. dan zouden heel wat minder verwikkelingen op aarde bestaan. In dit verband spreekt men op het ge bied van planten over „plantengemeen schappen", d. w. z. planten, die in de na tuur bij elkaar aangetroffen worden, om dat ze nu eenmaal bij elkaar behooren, of omdat ze elkaar noodig hebben om be hoorlijk in hun levensonderhoud te voor zien In onze eigen omgeving kunt gc der gelijke planten-gemeenschappen of plan- ten-genootschappen aantreffen. Ga naar dc Nieuwkoopsche plassen Op de kraggen, drijftillen of rietzoden of hoe in zc noemen wilt. treft ge een rijke planten groei aan. En wat zien we dan? Als gc daar Peaicularis palustris of kartelblad ziet staan, dan kunt ge er van opaan. dat ge daar ook aantreft EufSharsia of Oogcir roost en Gentiaan Pneumonanthe, de Klokjes- Gentiaan 't zijn hall-epiphyten Planten die zuignapjes aan de wortels hebben, waarmede zij zich aan dc wortel' van de voedsterplanten hechten Het zijn geen echte woekerplanten want ze leven niet ten koste van andere planten maar ze leven er mee samen Een gemeenschaps leven dus. Op een van dis plassen groeit Urticularia of het blaasjeskruid, een z.g. vleescheter.de plant Elders ziet men deze weer niet Daar moet toch een reden voor zijn. Hier zien we een groepje orchideeën elders weer Zonnedauw. Waai in de na tuur de grond er voor geschikt is. daar staan ooi' de planten die daar groeien kunnen. Zoo zou ik u veel meer voorbeelden aan kunnen halen hoe op een zekere grond soort bepaalde plantensoorten worden aangetroffen. Soms in de heide opeens een oppervlakte met varens, of met Lycopodium j 'Wolfsklauw), of met Arnica. En zoo het met dergelijke planten is. zoo is het ook met boomen en heesters over de geheelc wereld. In bepaalde streken treft met be paalde plantengemeenschappen aan. Deze zijn dus op elkaar aangewezen en hebben elkaar noodig, om welke reden dan ook, b.V. voor omzetting van hun voedsel, enz., tc veel om op te noemen. Bij het samenstellen van het be plantingsplan is met deze plantenge meenschappen rekening gehouden, en zoo ziet men de lage gedeelten beplant met boomen of heesters of bloemplan ten die 'n moerassigen bodem verkie zen, zooals wilg, els, esch, enz., welke planten, vooral aan de Westzijde, als windkeering bedoeld zijn en den eer sten tijd als hakhout behandeld dienen te worden. Verder Gagel, Zwanebloem, Llsch, Lischdodden, Dotterbloem, enz. Dicht bij de ijsbaan op het Zuidelijke ge deelte van het terrein is het hertenkamp Ten westen is dit terrein begroeid door een groeD Fijnsparren, afgewisseld met Berk en Lijsterbes, en onderbeplanting van va rens. Salomonszegel. Teunisbloem e. d Ten Oosten van het hoofdDad een beolanting van res. Eschdoorn enkele sierheesters en Esschenboomen. In het HertenkamD zelf is een groot grasveld met enkel" sierboc- mer., zooals: kastanje, beuk, enz De woning van de gezellige beestjes is ten deele geflankeerd met aardige coni- feeren-groepen Op het Oostelijke gedeelte van 't terrein vervolgen wc met een beplanting van Po pulieren. Iepen. Vogelkers, enz. om in de iagc gedeelten tegen den vijveroevc" weer oeverplanten aan tc treffen, b.v Valeriaan Pijlkruid, enz. Tevens zien we in dc tegen overliggende groep variëteiten van Wilg, EK met Primula veris. Daglelies, enz. Steeds hooger klimt het terrein. We zien Eschdoorn in tal van soorten en variëtei- teiten, Acacia M-idoorn, rood en wit, Lijs terbes en Berk. Weer verder zien we Beuken en Amerikaansche Eik met een onderbe planting van Haagbeuk en Hazelaar. Rond den vijver staan groepen Rhodo- dendrum en Azalea in tal van variëteiten, met een achtergrond van hulst, groenbiij- vende ligustrum. enz. En als we dan op 't hoo"-tr nunt zijn dan vieren Pijn en Spar hoogtij dan z'en we Douglas-dennen met bi.ibehoor,>ode ondsrbenlanting van Juni- nerus en Brem. varens enz. Tenslotte wil ik nog opmerken dat het wel de bedoeling is den geheelen aanplant als bosch te zien opgroeien, zoodat het dus als het ware één aaneengeschakeld gehetl wordt. Zoo is er toch met de beplanting rekening mee gehouden dat, om een grootscti idee van het geheel te verkrij gen. zoo hier en daar lage gedeelten zijn. waar men over heen kan zier. zoodat men zoogenaamde „doorzichten" krijgt Hier zien we tusschen het geboomte door over den vijverarm heen den geheelen vij ver over: daar zien we weer over een brug ver den vijver over elders zijn weer andere doorzichten langs kleurrijke boomen en bloeiende heesters en planten, of zien w» ver den polder in, en zoo biedt het ter rein ons gedurende een wandeling steeds weer nieuwe aspecten. En zoo zouden we door kunnen gaan, maar morgen wordt 't Boschpark voor het publiek geopend en hopen wij dat u zelf alles eens gaat zien. De vreugde begint al vroeg. In het voor jaar prijken duizenden crocussen en an dere bolgewassen met hun kleurrijke bloe men. Dra volgen de sierheesters, zooals Forsythia met d.e gele klokjes die het voor jaar inluiden. Ribes met roode trossen, en. wat niet al. En zoo volgt het een het ander Mooi zal het er zijn als in het voorjaar al les zich jubelend ontplooit, de katjes stui ven en dc eerste bloemen zich vertoonen, mooi zal het er zijn als in der loop van den zomer heesters en vaste planten bloeien en de gekleurde heesters hun bla dertooi vertoonen, mooi zal het er zijn als de herfst daar is met schittering van kleu ren, van rood en geel en mosgroen. Merkwaardig zal het er zijn als de een den kwekken in den vijver en de zwanen er pronken, als vink en mees er hun nestje bouwen, het waterhoentje tusschen 't riet scharrelt, de karekiet er zijn kunstig nestje bouwt en de leeuwerik er zijn lof lied doet weergalmen! En wat zal de mensch dan doen? Stil genieten? Ik hoop het. Ik reken er op en, met mij. degenen die het initiatief namen om Alpher zooveel schoons te geven. Ik wil in dit verband niet herhalen wat eens op Alphen noodig was, maar ik stel er prijs op en reken er vast op, dat allen die het Boschpark bezoeken dankbaar zullen zijn, en eerbied zullen hebben voor de na tuur. Ge moogt alles zien, wat er leeft en groeit en bloeit, ge moogt overal van ge nieten, als ge alles maar rustig bekijkt, op de paden blijft en handen thuis houdt. Vindt ge me al te poëtisch als ik in dit verband denk aan een gedicht van den gi-ooten Guido Gezelle. den natuurbeschrij- vel bij uitnemendheid? Schildersschoon zoo zijn de verven van de blaaren. die aan 't sterven 's najaars op de boomen staan schouwt de lieve zon ze aan! Groen, wat moet ge heldrc vlagen lichts in uwe lend'nen dragen; Air gij. tonende ende ontaard zulke schoone verven baart Voorjaars zingt het al te prachtig al te menig, al tc machtig groen, te oneindig luide een lied, Maar, het groen dat weggaat niet. E: hoe orgelt dan en kwedelt harpt, en zingezangt en vedelt mij dat henenstervendneen, hcnenlcventl loofgeween. Zie, als ge met zulke gedachten be zield door 't Boschpark wandelt, stil genietend van al 't schoone dat ons in dc natuur geboden wordt, dan hebben de initiatief-nemers eer van hun werk, en gij hebt een goeden middag! II ,1a Dame aux Cathélias" wordt ditmaal 'frpersoonlijkt door Greta Garbo, een der S,°?tste figuren van het witte doek. Talloozen hebben deze figuur uitgebeeld men zal nieuwsgierig zijn, om Garbo's creatie daarvan te aanschouwen. Men ziet «aar hierboven in deze film. die men vóór «es om het als steeds domlneerende spel an deze groote actrice moet aanschouwen. Het i3 eigenlijk op den kop af negentig J~f Beleden, dat de jonge Dumas het on gelijk geworden verhaal van de ..Dame 5*' de Camelia's" uit zijn eigen herinne- opschreefeen thema, dat voorbestemd ken "P generatie na generatie te verruk- ils- drama, als melodrama, als roman, °P«a i Verdi's „La Traviata") en ten- "e aLs film. Het is oorspronkelijk het waarachtige verhaal van Alphonsine Duplessis, Parijsche courtisane, een vrouw, die door Dumas werd beschreven als een frêle verschijning, gees tig en gevat. In haar leven speelde Alexan dre Dumas de rol van Armand Duval: hij was arm en kon haar niet aanbieden wat zij noodig had. Zijn afscheidsbrief aan Mile Duplessis is bewaard gebleven: deze bevat bijna woordelijk dezelfde motieven als de latere geromantiseerde Armand Duval in het stuk en ook in de film naar voren brengt. Alleen was de Père Duval in de be roemde scène, die steeds door groote acteurs van den ouden stempel gespeeld pleegt te werden, niet te vergelijken met den levens- lustigen en uitbundigen Père Dumas. Maar men leefde in 'n romantischen tijd en aan den intens tragischen afloop van de „Dame met de Camelia's dankt 't stuk zelfs voor 'n groot deel zijn onvergankelijken roem. De beide Dumassen kenden het „méthir du tihéatre en het was dan ook geen wonder, dat vrijwel terstond de grootste Fransche actrices letterlijk vochten om deze rol, die haar zooveel virtuoze spel- kansen bccd. Een der beroemdste Inter pretaties gaf Rachel, gevolgd door die van Sarah Bernirdt, diie deze rol zelfs tot op hoogen leeftijd speelde, ja zelfs na de am putatie van haar been, waardoor zij zich op het tooneel niet kon bewegen. Gravin Helen Modjeska, een Pcolsche, maakte de rol beroemd door het uitzonderlijke tem perament en de groote verve, waarmee zij haar speelde. Eleonore Duse, wier naam eveneens aan de „Dame met de Camelia's" verbonden is, speelde haar in alle landen van de wereld, inclusief Amerika, en met partners, die de' osroemde zinnen soms in hun eigen landstaal spraken, terwijl La Duse haar rol in het Italiaansch speelde. Beroemde Marguerite Gautiers van onze dagen zijn b.v. Ethel Barrymore, de zuster van Lionel en John. en Eva ie Gallienne, de leidster van het Amerikaansche Theatre Guild. Verschillende actrices, die ten onzent op de film bekend geworden zijn, speelden de rol in Amerika op het gewone tooneel: Lillian Gish, Tallulah Bankhead en Nazimova. Nazimova speelde haar ook in de eerste filmversie der Metro, toen Rudolph Valen tino haar partner was als Armand Duval. Deze laatste rol heeft trouwens een be roemden voorganger aan 't Amerikaansche tooneel in de figuur van Marcel Barrymore, den stamvader van het thans zoo bekende geslacht der Barrymore's. In het geheel werden er in den tijd van de zwijgende film vier interpretaties van Marguerite Gautier op het witte doek gegeven, n.l, van de destijds beruchte éerste „vamp" Theda Bara, van Clara Kimball Young, die vooral ook naam gemaakt hééft als partner van Charley Chaplin, van Nazimova en van Norma Thalmadge. Het is thans Greta Garbo, die deze rol nog eenmaal in de volle glorie van Dumas' schepping zal spelen. Als partner stelde de Metro haar de jongste ster ter zijde, Ro bert Taylor, die zich op meesterlijke wijze kweet van zijn moeilijke rol, den jongen, onervaren, gevoeligen en toch oprecht man- nelijken minnaar Armand Duval. Lionel Barrymore speelt in de rol van den père Duval in de fameuze scène tusschen vader en geliefde. In het bijzonder uitgebreid is de rol van den rijken mededinger, baron de Varville, waarin men de nieuwe, strakke en kervende figuur van den „coming man" Hertry Danlell zal kunnen bewor- 'r"~v FILMSTER DANKT HAAR NAAM AAN DE VINDINGRIJKHEID VAN SPEELMAKKERS Bijnamen uit iemands jeugd blijven meestal niet voortbestaan, wanneer men kind-af is. Maar Ginger Rogers' bijnaam past zoowel nü bij haar, als toen hij haar voor de eerste maal werd gegeven door schoolmakkers in Fort Worth, Texas. Haar werkelijke naam is Virginia, maar zij ls dien naam al lang vergeten, want sinds haai' prille jeugd noemt niemand haar meer zoo. Wegens haar rustelooze energie werd ze „Ginger" genoemd, en ze bleef „Les Misérables" is al vele malen ver- filmd, doch deze nieuwste Amerikaansche verste van Victor Hugo's beroemdste boek overtreft in menig opzicht de vorige, om dat zij kort en gecomprimeerd is en toch het heele verhaal geeft. Dank zij de tech niek der Amerikanen kon een dergelijke veelomvattende stof vastgelegd worden in een moderne geluidsfilm vol actie en tempo. Fredric March en Charles Laughton spelen de hoofdrollen en hun creaties zijn beklemmend van geladenheid. Victor Hgo's beroemdste meesterwerk, Victor Hugo's beroemdste meesterwerk, fouten, vergeefsche hoop, wanhoop, liefde en triomf wordt door hen opnieuw tot leven gebracht. Ginger, niet allee/i voor haar vrienden uit Texas, maar voor millioenen bioscoop-be zoekers over de geheele wereld. „Ginger" dankt haai' opkomst tot een der eerste persoonlijkheden van het witte doek voor een groot gedeelte aan het pikante in haar make-up. Het gaf haar een zekere persoonlijkheid en legde oor spronkelijkheid en frischheid ln haar dans- prestaties, reeds op 15-jarigen leeftijd kwam het Charleston-kampioenschap van Texas op haar naam. Kort daarop maakte zij een kleine vaudeville-tournee met dans en zangnummers in Memphis, St. Louis en Chicago, totdat zij ten slotte in New-York belandde, waar zij haar groote kans kreeg. Zij kreeg een engagement om samen met Paul Ash op te treden, een hoofdrol in de Broadway operette „Top Speed" en haar eerste filmrol in „Young Man of Manhat tan" alles zóó snel achter elkaar, dat het haar haast te veel werd. In zes jaar tijds klom zij op tot de hoogste sport van de film-ladder. Onlangs maakte zij haar dertiende film. „Swing Time" die man hier reeds heeft kunnen zien en welke tevens haar zesae was met Fred Astaire samen. Wek nlang repeteerde zij de ingewikkelde passen voor dat de opnamen begonnen: daarna weer weken van opnamen en dansen onder de gloeiende studio-lampen, bij het zacht gon zen der camera's, alles in een onafgebro ken tempo, dat zelfs een stevigen grond-1 werker zou hebben uitgeput. En toen ze hierna ten slotte haar eersten vrijen dag kreeg, speelde ze 's morgens een zware partij tennis en des middags bijna drie uur badminton. Dezelfde vitaliteit legt zij in haar privé- leven aan den dag. dat voor den oninge wijde lijkt te bestaan uit een aaneen schakeling van louter plezierige dingen. Als jong meisje wilde zij concert-pianiste worden. Ze kwelde zichzelf en haar huis- genooten gedurende eenige maanden hoofdzakelijk met het spelen van toonlad ders en andere vingeroefeningen en gaf een voordrachtsavond, waarin ze acht vrij moeilijke nummers ten beste gaf sindsdien raakt ze nimmer meer een piano aan. Zoo om beurten had zij verschillende „hobbies", doch in de meeste verloor ze haar interesse weer even snel als die was opgekomen. Slechts een paar .schilderen, tennis, badminton en golf heeft ze be houden. Bewegingssport in het bijzonder blijft voor haar favoriet, niet alleen omdat ze deze prettig vindt, maar ook omdat die haar lenig houdt om te dansen, als een soort voortdurende training. En ook lichaamssport vereischt veel pit. die de roodharige filmster in zulk een groote mate bezit. De dictionnaire geeft als definitie van ..ginger" als werkwoord: „opkikkeren, de fut- er in brengen". Dit blijkt dus wel de juiste naam voor Ginger Rogers te zijn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 13