Nederland slaat België met 1 0
Het verloop van.den wedstrijd
Maandag 3 Mei 1937
No. 18
HET VOORNAAMSTE NIEUWS
VAN HEDEN
78ste Jaargang
Vente scoorde het eenige doelpunt
Een resultaatdat niet geheel bevredigt
De 10 stand in de 25ste
minuut verkregen.
(Van onzen redacteur).
In Hel machtige Feyenoord-Stadion te Rotterdam, dat met z'n
enorme tribunes een majestueuzen aanblik bood, heeft het
Nederlandsch elftal gistermiddag met 10 van België gewon
nen en daarmede voldaan aan den wensch der tallooze land-
genooten, die na het teleurstellende resultaat van Antwerpen
zoo vurig op een zege der onzen gehoopt hebben.
Het „wij moeten winnen" onzen spelers na de Antwerpsche
nederlaag dagelijks als een slogan ingegeven heeft succes
gehad en met een bevredigende balans kan Oranje daardoor
dit seizoen nog besluiten! Dat wij ongeacht dit alles met slechts
gemengde gevoelens aan onze indrukken uiting geven, vindt
z'n oorzaak in het spelbeeld van dezen wedstrijd, dat o.i. in den
uitslag geen zuivere weerspiegeling gekregen heeft.
Doelpunten maken is de voornaamste
taak. welke een elftal zich in iedere
ontmoeting te stellen heeft, en waar de
Nederlandsche ploeg in dit opzicht suc
cesvoller was dan de Belgen, zou men
concludeeren mogen dat deze 10 over
winning verdiend is geweest. Maar is
daarmede aan ons sportief gevoel vol
daan? Kunnen wij er vrede mee hebben
een elftal het beste en het sterkste te
noemen (omdat het overwinnaar is!),
terwijl we weten dat de tegenpartij het
de loef heeft afgestoken: zoowel in po
sitiespel als in technische vaardig
heidEn aan dat laatste valt per
saldo toch niet te twijfelen!
Een feit staat vast:
Holland's superioriteit over de Belgen
is verdwenen. Met een krampachtige
verbetenheid heeft Oranje zich kunnen
handhaven (niet zonder geluk boven
dien), maar er zijn perspectieven in het
Belgische spel, welke doen verwachten
dat het dat onzer landgenooten binnen
afzienbaren tijd evenaren, ja waar
schijnlijk overtreffen zal
Niet als vanouds.
Op dezen zonnigen voorjaarsdag heb
ben de elftallen van Nederland en Bel
gië een wedstrijd gespeeld, die wel rijk
was aan een zekere spanning, maar die
tastend in onze memorie toch niet
met de „ouderwetsche" ontmoetingen
tegen onze Zuiderburen op één lijn kon
worden gesteld. Vente's doelpunt, in de
25ste minuut met een kopbal gescoord
na aangeven door Bakhuys, was de ver
diende bekroning van een zeer fraaien
en verrassenden aanval, maar emotio-
neele momenten, als deze, waren er te
weinig, vooral aan Hollandsche kant,
om de sfeer tot het uiterste te laden en
het publiek door een laaiend enthou
siasme te bezielen.
Natuurlijk: men óntstak in geestdrift
over het doelpunt der onzen, men moedigde
Oranje aan zooveel men kon. men was ner
veus tot de laatste seconde, omdat de ge
lijkmaker elk oogenblik kon worden ver
wacht, maar men voelde tevens dat er iets
ontbrak, dat men door het spel niet zooda
nig „gegrepen" werd als dat wel het geval
is geweest in den tijd toen vrijwel ditzelfde
elftal (doch met Mijnders en Weber) haar
grootste en werkelijk weergalooze triomfen
vierde.
Aan de strijdlust der beide ploegen heeft
dat niet gelegen, want tot het eindsignaal is
er van weerszijden gestreden met groote
vinnigheid en een wilskracht, die bewonde
ring afdwong. Onstuimig waren vooral te
gen het laatst de Roode Duivels in den aan
val. Flitsend ataqueerde hun voorhoede keer
op keer, bezield door den wensch gelijk te
maken en de mogelijkheden uit te buiten,
welke geschapen waren door het gebles
seerd raken van Bakhuys! Tegen de Bel
gische defensie had onze aanval toen geen
kans meer en de halflinle der Roode Dui
vels (van de dreiging van onzen roemruch-
ten midvoor bevrijd) kon zich geheel wijden
aan haar offensieve taak. Holland raakte
meer en meer in het gedrang, hardnekkig
en volhardend tot het uiterste liep de te
genpartij telkens opnieuw storm, maar onze
prachtige verdediging met Caldenhoven
Toch: als geheel waren er teleurstel
lende factoren in het spel van Van
Heel en Anderiessen (die vermoedelijk
-o-
Om kwart voor drie stellen de elftallen
»ch in de Zaterdag vermelde opstel
ling op.
Verloop wedstrijd.
De Belgische aanvoerder Stijnen heeft
den toss gewonnen en Bakhuys trapt dus
ju. De eerste aanval is echter gericht op
"et Hollandsche doel. Caldenhove, zich
natuurlijk herinnerend de eerste minuut
van den wedstrijd in Antwerpen, die Belgic
leeds direct een doelpunt opleverde, is een
gewaarschuwd man en zonder veel moeite
klaagt hij er dan ook in dezen eersten
stormloop te onderbreken. Ook onze voor
hoede zit er reeds direct in de eerste mi-
JjNéh vinnig op. doch evenals de ener
gieke pogingen der Belgen, loopen ook de
nederlandsche aanvallen aanvankelijk op
mets uit. De Belgische vleugelspelers, van
wie vooral Buyle zich in het begin van den
wedstrijd onderscheidt, evenals Van Nel-
jen en Wels aan den anderen kant., zetten
herhaalde malen goed en scherp voor de
uoelmonden, doch in den regel zijn hun
voorzetten te scherp en te hard en zijn ze
reeds naast en achter het doel geschoten.
Joordat een der binnenspelers gelegenheid
neeft. gekregen den bal te bemachtigen,
herhaalde malen combineert, onze rechter
vleugel Vente-Wels door de achterhoede
Sfr. Belgen heen, de voorzetten van den
kiemen Gorkumer worden door ons bin-
"entrio ook wel goed opgevangen, doch
worloopig worden Bakhuys en Smit nog
leen vrije schietkansen gegeven.
in de volgende minuten ontwikkelt zich
Mn snel en afwisselend veldspel, waarbij
de beide doelen slechts bij uitzondering in
gevaar komen, zoodat Halle en Badjou
voorloopig rustig kunnen toekijken zonder
ook maar een keer handelend te moeten
optreden.
Tien minuten zijn er gespeeld, wanneer
het Belgische doel voor de eerste maal in
groot gevaar komt. Anderiesen heeft met
een keurige lange pass Wels aan het werk
gezet, een prachtige voorzet volgt, Van
Nellen, die is toegeloopen, kopt, doch ra
kelings over de lat verdwijnt de bal achter
het Belgische doel. De Belgische aanval
len, hoewel zeker niet minder talrijk, leve
ren weinig gevaar op, omdat de Belgische
voorhoede veel te lang combineert en dus
veel te lang wacht met schieten, waardoor
Wilders en Caldenhove steeds weer de ge
legenheid krijgen tijdig in te grijpen en
weg te werken, of fouten te herstellen.
Veel gevaarlijker zijn en blijven daarente
gen de aanvallen der Oranjehemden, die
met goed opengehouden aanvalsspel de
verdediging der Belgen trachten te pas-
seeren.
Tegen de lat geschoten.
Een aanval over rechts, gevolgd door een
prachtigen voorzet van Van Nellen, wordt
besloten met een keihard schot van Vente.
Via de lat verdwijnt de bal hoog over het
doel in het publiek. Dat was pech. Dat
had een doelpunt kunnen zijn. Van Nel
len probeert het eens op z'n eentje. Na
een keurige solo-ren gaat zijn schot rake
lings naast. Ook aan den anderen kant
noteeren we enkele goede en gevaarlijke
aanvallen. Voorhoof schiet op een gegeven
moment tegen een been van Caldenhove,
waarna de terugspringende bal door Braille
wordt naast gescheten. Langzamerhand
wordt de strijd enthousiaster en vinniger.
aan het hoofd, gaf geen krimp, liet zich
door niets en door niemand mtlmideeren,
en het was in het bijzonder haar schitte
rend werk, dat Holland's overwinning on
aangetast liet.
Zwakke plekken in de Hollandsche
ploeg.
Zien wij het goed dan was de zwakke stee
in ons elftal gisteren in hoofdzaak te zoe
ken bij de half linie, waarvan feitelijk alleen
Pauwe aan de verwachtingen voldaan heeft.
De oppositie van velerlei kant, welke gedu
rende het thans afgeloopen seizoen, tegen
het weer opstellen van Anderiessen en Van
Heel gevoerd is, scheen ditmaal toch wer
kelijk in meerdere feiten haar bevestiging
te vinden. Misschien dat de rheumatische
aandoening, waaraan hij geleden heeft, nog
niet zoodanig hersteld is om hem gelegen
heid te geven reeds nu weer in topvorm te
zijn, maar het was toch duidelijk dat er
aan het spel van Van Heel zoowel trou
wens als aan dat van Anderiessen iets
haperde. Beide spelers dreven op hun on
getwijfeld zeer groote routine, maar zij
stonden bij de athletische Belgische voor
hoede belangrijk ten achter in soepelheid
en tempo, waardoor er van onze halflinie
minder uitging dan wij gewend zijn ge
weest, de Belgen bovendien meer bewe
gingsvrijheid kregen," de taak onzer verde
diging verzwaard en de steun van onze
voorhoede verzwakt werd! Pas na de pauze,
toen de druk der Belgen voortdurend bleek
toe te nemen, zag men af en toe onze aan
voerder, die gisteren, het trotsche record
van Hary Denis (56 internationale wedstrij
den) gebroken heeft, weer in z'n oude glo
rie. Hoe prachtig stopte hij toen telkens den
vijandelijken aanval, hoe handig gleed hij
langs meerdere tegenstanders en hoe listig
kon hij in die periode den bal naar een
zijner medespelers dirigeeren! Wij denken
daarbij o.m. aan het moment, waarop hij
langs twee Belgen dribbelde om vervolgens
over tal van Hollanders en Belgen heen het
leder met een boog van uiterst links naar
den rechtervleugel te plaatsen, waar de
kleine Wels fraai positie gekozen had en
keurig inschoot. Die kans van Wels, hem
zoo magnifiek geserveerd, was niet gemak
kelijk omdat de bal ineens genomen moest
worden, maar als tpen heel even Fortuna
aan zijn zijde gestaan had zou het leder in
den uitersten benedenhoek (in plaats van
enkele centimeters aan den buitenkant van
den staander i terecht zijn gekomen en dan
zou Holland het vergrooten van haar voor
sprong in de allereerste plaats aan de tac
tiek en de vaardigheid van Van Heel te dan
ken hebben gehad!
Holland neemt de leiding.
Vijf en twintig minuten zijn er gespeeld,
wanneer Vente zijn groote kans krijgt, die
■hij dan ook dankbaar benut,
Smit, die als steeds ver naar achteren
gekomen is, heeft den bal keurig doorge
geven naar Bakhuys. Zwaar gehinderd
door een tweetal Belgen kan onze midvoor
die een beetje met z'n been trekt
zelf onmogelijk uit de voeten komen, maar
niettemin ziet hij toch nog kans om den
bal door te geven naar den vrijstaanden
Vente, die met een keurigen kopbal via
den paal doelpunt (10).
Na 25 minuten heeft Nederland dus de
leiding genomen.
Daverend toegejuicht door de geestdrif
tige toeschouwers op de hooge tribunes,
die hun wensch in vervulling zien, gaan
de Oranjehemden in de volgende minuten
overwegend in den aanval. De Belgische
achterhoede weet evenwel door haar uit
stekende opstelling gevaarlijke situaties te
voorkomen.
In het laatste kwartier voor de rust ko
men de Belgen weer iets meer in den aan
val, doch zoolang de spelers hun overigens
fraai uitgevoerd korte spel handhaven en
als het ware door de Nederlandsche ach
terhoede probeeren te wandelen, zoolang
is er voor hen heel geringe kans op succes.
Vooral Caldenhove valt op door zijn uit
muntend wegwerken en ook Wilders
brengt in talloos vele moeilijke situaties
redding.
De paar helpt Holland.
Vermelding verdient een vliegend schot
van Braine, van waaruit de bal van den
paal in het veld terugspringt en dat voor
Halle ontegenzeggelijk absoluut onhoud
baar geweest zou zijn wanneer het iets
minder scherp gericht geweest zou zijn.
We zien verder een keurigen kopbal van
Voorhoof, door Halle met moeite uit het
doel gestompt en door Caldenhove weg
gewerkt.
Het Belgische overwicht eindigt kort
voor de rust, wanneer onze middenlinie er
eindelijk in slaagt het spel te verplaatsen.
evenals Van Nellen zijn
nationalen kamp heeft gespeeld) en
dat heeft op de totaal-prestatie z'n
stempel gedrukt. Waarbij kwam dat
ook Bakhuys allerminst in vorm is
geweest! Terwijl Smit naast hem her
haaldelijk in de verdediging bijspringen
moest kon onze midvoor zich niet vrij
maken van de bewaking, welke hij van
Stijnen zoowel als van de beide Belgi
sche backs ondervond, terwijl hij al van
den aanvang af den indruk wekte hin
der te hebben van een verleden week
in een wedstrijd voor V.V.V. opgeloopen
enkelblessure.
Juist omdat het in den aanvang van het
seizoen toen hij tegen D.W.S. gewond
raakte zoo meegevallen was. heeft het
publiek aan de hernieuwde blessure geen al
te groote waarde gehecht, temeer omdat het
niet zoo ernstig was als den vorigen keer,
maar al heel spoedig zag men Bakhuys gis
teren af en toe hinken en met een pijnlijk
gezicht z'n enkel betasten. Tot overmaat
van pech kwam hij een kwartier voor het
einde zoodanig in botsing met een tegen
stander, dat hij even liggen bleef, waarna
hij naar de lijn strompelde om door Glen-
denning en Kaufmann „behandeld'' te wor
den. Een vervolgens ondernomen poging om
nog weer aan het spel deel te nemen, zij het
op de rechtsbuitenplaats, bleek volslagen
hopeloos te zijn. Weer botste hij tegen een
Belg en thans ging Bakhuys defmitief het
veld uit! Hadden de beruchte invaller-be
palingen der Fifa niet gegolden, wellicht
dat onze midvoor dan reeds gedurende de
eerste helft van dezen kamp of althans na
de pauze uitgevallen was om zijn plaats
aan een reserve af te staan. Nu zou zich
een herhaling hebben voorgedaan van Ant
werpen, indien hij het veld eerder verlaten
had en tot het werkelijk bitter einde heeft
Bakhuys daarom getracht zijn plicht te
doen Dat hij daarbij z'n ouden vorm niet
heeft kunnen ontwikkelen moet onder de
huidige omstandigheden verklaarbaar wor
den genoemd.
Vente in uitstekenden vorm.
Niet Bakhuys, maar Vente was de beste
man uit onze voorhoede. Juist Vènte's ver
kiezing heeft in het teeken der critiek ge
staan door de ongemotiveerde en lichtelijk
chauvinistische actie van een bepaalde
groep Amsterdammers, die aan den A.F.C.'er
Lungen de voorkeur gaven boven ieder an
der, maar ook van die zijde zal men toe
geven moeten dat Vente aan de gestelde
eischen voldaan heeft, dat hij de waarlijke
gangmaker in onzen aanval geweest is, een
fraai doelpunt scoorde en zich ook verder
een voor de tegenpartij zeer gevaarlijk
rechtsbinnen en schutter getoond heeft. Dat
hij in de eerste helft iets beter was dan in
de tweede ligt voor de hand omdat toen de
druk der Belgen op ons doel steeds grooter
werd en hij herhaaldelijk de middenlinie te
hulp komen moest, terwijl Bakhuys nog
slechts op halve kracht bleek te spelen.
Voor ons ging er van Vente's spel thans
zelfs meer uit dan vroeger; was hij beweeg
lijker, overtuigender in z'n optreden, lis
tiger en doortastender in z'n combinee
ren
Wel doen Bakhuys en Smit nog enkele
energieke pogingen om den voorsprong te
vergrooten, doch wanneer de heer Argent
voor rust heeft gefloten, is in den stand
geen wijziging gekomen en leidt Neder
land nog steeds met 10.
Belgisch overwicht.
Na de hervatting dreigt de eerste atta
que der Belgen reeds raak te zijn als Buyle
hoog voorzet en Capelle ineens inschiet,
doch een windvlaag neemt den bal mee
en het is zelfs van de tribunes duidelijk
zichtbaar hoe het leder afdrijft en zoo
doende langs den buitenkant van den paal
suist! Maar nauwelijks is dit gevaar voorbij
of de Belgen zijn er al weer. Prachtig is
hun positiespel, fraai gaat de bal over
den grond van voet tot voet en er ontstaan
nieuwe kansen, dieniet benut worden!
Vooral Caldenhove zit er geweldig tus-
sehen en menig open doekje wordt z'n ver
diende deel. maar het offensief der Roode
Duivels is te fel om het te kunnen be
dwingen. Zij zoeken en vinden openingen,
glijden herhaaldelijk langs onze verdedi
gers, doch schieten dan slecht of combi
neeren op het beslissende oogenblik zoo
lang dat er weer een Oranje-hemd bij is
om den bal naar de andere helft te doen
verhuizen. We zien Capelle eenmaal door
dringen tot op slechts enkele meters voor
ons doel met alleen Halle nog voor zich.
Reeds denkt men aan een doelpunt, maar
dan ineens draait de Belg zich om en
plaatst het leder terug naar een denk
beeldig partijgenoot, die een eveneens
fraaie scoringkans had kunnen hebben,
ir.öien hij toevallig op die plaats gestaan
had. Nu 'er geen andere Belg in de buurt
was. bemachtigde Anderiessen dankbaar
den bal om er onze voorhoede mee aan
den arbeid te zetten!
Uit een corner van rechts kopt Voor
hoof rakelings naast-, en een slap schot
van Capelle wordt door Halle gevangen.
VOETBALEen 10 overwinning van Ne
derland tegen België.
Ernstige verkeersmoeilijkheden te Rot
terdam.
LAWNTENNIS: Een 50 nederlaag inden
wedstrijd tegen Zuid-Afrika.
KORFBAL: Fluks bleef met 76 de baas
over Achilles in haar tweeden degrada
tie-wedstrijd.
SCHERMEN: Nederland won den degen-
wedstrijd tegen België.
Van de andere drie voortwaartsen heeft
Smit ongetwijfeld het hardste gezwoegd. De
Haarlemmer speelde als vanouds! Hij was
de schakel tusschen halflinie en voorhoede,
belaagde meermalen op z'n bekende fana
tieke wijze het vijandelijk doel, zwierf links
en rechts en voor en achter, kon altijd nog
net den bal een tikje geven als iedereen
dacht dat het leer buiten z'n bereik was ge
komen, en droeg er in ruime mate toe bij
dat ons voorhoedespel haar open en ver
rassender karakter zooveel mogelijk be
hield. Wels en Van Nellen deden eveneens
vele goede dingen, en hun voorzetten wa
ren meestal zoo nuttig dat keeper Badjou
per slot van rekening, hoewel de Belgen in
het veld sterker waren, meer schoten te
verwerken heeft gehad dan Halle.
Fraai combineeren der Belgen.
Het spel der Belgen was prettig om
te aanschouwen, het was frisscher, be-
heerschter, we zouden bijna zeggen:
gedistingeerder, dan dat onzer landge
nooten, over wier combinatie allen
goeden wil ten spijt een zekere mat
heid scheen te liggen, welke bijna aan
machteloosheid denken deed! Schot
vaardig was dat spel der Roode Duivels
echter niet, ook niet nu men niet min
der dan drie midvoors in den aanval
had opgesteld. Het is waar dat vooral
de actieve Voorhoof nog al eens onfor
tuinlijk was met z'n vliegende schoten
en we mogen niet vergeten dat Braine
eenmaal knalhard buiten Halle's bereik
tegen den paal schoot, maar de Belgen
hebben toch zóóveel kansen (en soms
mooie kansen!) gehad, dat het als een
ernstige tekortkoming in hun spel be
schouwd moet worden dat zij er hier
van geen enkele hebben weten te be
nutten.
Dat Halle herhaaldelijk ingrijpen moest
was het gevolg van scherpe voorzetten of
doelworstelingen, waaraan hij met den
goeden steun van Caldenhoven en Wilders
telkens op zeer besliste wijze een einde
maakte, maar gevaarlijke schoten: néén,
Holland werkt zich even los.
Bijna een kwartier duurt dit Belgisch
overwicht, voordat eindelijk Oranje zich
wat loswerken kan. En 't is de verdienste
van Van Heel, dat hij daarin een zeer
werkzaam aandeel heeft. Hij is het die
Wels een mooie scoringkans geeft, waar
bij deze den ineens opgevangen bal pre
cies langs den verkeerden kant van den
paal suizen doet. hij is het ook, die in
deze periode dicht achter de voorhoede ten
£LciriV3l trGkt
Heel gevaarlijk kan de Oranje-aanval
echter niet worden. Bakhuys wordt zwaar
gedekt en daardoor ontbreekt er een scha
kel in deze linie, met het gevolg dat haar
stootkracht steeds minder wordt. Al
duidelijker wordt het dat zij tegen deze
doelbewuste Belgische defensie niet meer
opgewassen is en dat de grootste moge
lijkheden op een doelpunt van de zijde der
Roode Duivels moesten worden verwacht.
Daar schiet Van der Eynde eenmaal vlijm
scherp voor ons doel langs, daar loste
Braine verre kogels, daar komen telkens
gevaarlijke voorzetten van beide vleugels.
Onze verdediging houdt stand.
Even. heel even slechts, komt er nog
een opleving aan Hollandschen kant. Dat
is in de 23ste minuut als Badjou een
harden schuiver van Bakhuys weer losla
ten moest (er is echter niemand bij om de
kans te benutten) en dat is even later
toen Badjou alleen door een fenomenalen
duik den laag door Vente ingeschoten bal
nog juist bij den paal te stoppen weet..!
Daarbij blijft het.
Bakhuys loopt kreupelend over het veld,
speelt nog enkele oogenbllkken rechtsbui
ten, om tenslotte geheel te verdwijnen en
hoe Vente als midvoor ook zwoegt: tegen
de overmacht kan hij niet op!
Met elf tegen tien ziet België nog een
kans op een draw en onstuimig blijven de
Roode Duivels storm loopen tegen de zich
haidnekkig verdedigende Oranjemannen,
die intusschen meester blijven van het ter
rein en aldus een zwaar bevochten 10
overwinning uit het vuur weten te sleepen!
