Leidsch Dagblad
Financieel-economisch
weekoverzicht
LEID5CH DAGBLAD - Derde Blad
Zaterdag 13 Maart 1931
PARLEMENTAIR OVERZICHT
Leidsche ingezetenen
Wat heeft Maart ons te zeggen?
EERSTE KAMER.
TWEEDE KAMER.
Door te adverteeren in en
U te abonneeren op het
dat wordt geredigeerd,
gezet, gedrukt
en bezorgd door
FINANCIEN
BEGROOTING VAN
BITTENLANDSCHE ZAKEN
Minister van Karnebeeh heeft, nu weer
verscheidene jaren geleden, het woord
„zelfstandigheids-politiek" uitgevonden,
Nederland's buitenlandsche politiek was
zelfstandigheids-politiek, los van elke aan
sluiting bij welke andere mogendheid of bü
welke groep van mogendheden dan ook.
De heeren de Savornin Lohman en Briét
hebben gisteren in den Senaat nadat de
'begrooting van sociale zaken was aange
nomen toegejuicht, dat Nederland tot
die politiek is teruggekeerd. In de laatste
jaren waren er eenige symptomen geweest,
die hen met zekere ongerustheid hadden
vervuld, maar uit verschillende feiten van
den laatsten tijd was volgens hen gebleken,
dat daarvoor geen reden meer bestaat
Inzonderheid vereenigden zii zich ook met
de bekende verklaring onzer Regeering. af
gelegd naar aanleiding van een uitlating
van Hitier. dat Nederland met geen enkele
mogendheid een afspraak wil maken om
trent de veiligheid van ons grondgebied,
omdat de onaantastbaarheid van ons ge
bied een axioma is, waarover niet te dis
cussieeren valt. Een zuivere eri fiere uit
spraak, en het is te begrijpen dat zij weer
klank vond in het debat. De heer Briët
heeft er op gewezen, hoe ook België tegen
woordig. blijkens de bekende rede van
Koning Leopold, buiten de politiek der
groote mogendheden wil blijven Een der
gelijke. zelfstandige houding is én voor
België èn voor Nederland van belang. In
dit verband gaf de heer Lohman er zijn
vreugde over te kennen, dat vice-admiraal
de Graaff voor den oost bij de controle op
de strijdkrachten in Spanje heeft bedankt,
want Nederland moet daar buiten blijven.
Waren de heeren Lohman en Briët te
vreden over de Volkenbonds-politiek onzer
Regeering en oordeelden zij in het alge
meen over dien Bond nog al sceptisch, de
heer Polak deed een ander geluid hooren
Hü was van oordeel dat de Bond moet
streven naar toepassing van de sancties,
ook van militaire sancties. Volgens hem
moeten in den Volkenbond de gewapende
democratieën zich vereenigen, om het
fascisme te bestrijden. Terugkeer der fas
cistische landen in den Bond achtte hij
alleen wenschelijk wanneer zii weer demo
cratisch geregeerd worder. De heer van
Lanschot (die eveneens groote waarde
hechtte aan onze zelfstandigheids-politiek!
bleef als ideaal zien een Volkenbond die
zoo sterk mogelijk zou zijn, doordat hii alle
staten zou omvatten en meende dat in de
geeeven omstandigheden scherpe toepas
sing van sancties vrijwel onmogelijk is.
Volgende week wordt de behandeling de
zer begrooting voortgezet.
GOUDCLAUSULES, ZEGELWET,
CONTINGENTEERINGS-
POLITTEK.
Deze Kamer heeft gelijk gemeld
het wetsontwerp inzake nietigverklaring
van bepaalde gaud-claurules en daarna dat
tot wijziging der zegelwet zonder hoofde
lijke stemming aangenomen, nadat de over
gebleven amendementen waren verworpen.
De heeren Coops en van Dijken lieten
aanteekenen. dat ze tegen eerstgenoemd
ontwerp waren.
Bij verschillende desbetreffende ontwer
pen ontspon zich wederom een debat over
de contingenteerings-politiek. met name
inzake den invoer van veekoeken en naad-
looze buizen. Eenige afgevaardigden
achtten die niet meer zoo noodig en de
heer Biereman bepleitte opheffing van nog
andere contingenteeringen. Maar minister
Galissen hield voet bij stuk. Den maatregel
inzake de veekoeken noemde hii gerecht
vaardigd met het oog op de instandhou
ding onzer olie-industrie en die Inzake de
buizen is nog noodig om de eenige Neder -
landsche fabriek te kunnen laten voort
bestaan. Maar. zoo eentgszins mogelijk,
beloofde hii soepelheid.
De Kamer berustte toen in de ontwer
pen en nam ze alle aan.
REORGANISATIE VAN HET
SPOORWEGBEDRIJF.
Een ongetwijfeld belangrijk voorstel
kwam vervolgens aan de orde: dat tot
reorganisatie van het spoorwegbedrijf in
ons land.
Het is noodig zoo heeft de Regeering
In de stukken geschetst de taak. die de
spoorwegen te midden van andere ver
keersmiddelen hebben te vervullen, opnieuw
en zoo goed mogelijk te bepalen Eenerzijds
kunnen de spoorwegen niet worden gemist
noch voor het personen-, noch voor het
goederenverkeer, anderzijds zijn er ver
keersmiddelen ontstaan, waartegen de
spoorwegen niet meer kunnen concurree-
ren. Dies zal het bedrijf moeten worden
ingekrompen en eenvoudiger georganiseerd,
maar aan den anderen kant moet het wor
den gemoderniseerd: de stoomtreinen ver
ouderen en moeten meer en meer verdwij
nen. Verder zal verbetering gezocht moeten
worden in eenvoudiger en overzichtelijker
constructie van het bedrijf, in betere be-
drijfswering, enz. Daarom stelt de Regee
ring nu voor Staatsspoor en Hollandsche
spoor op te heffen en te vereeniger. in een
nieuwe naamlooze vennootschap, genaamd
„De Nederlandsche Spoorwegen" Er is
trouwens reeds 20 jaar een feit°,::,-e een
heid. welke thans juridische bekrachtiging
zal krijgen. Door deze fusie zal een grond
slag worden geschapen, waarop een nieuw
bedrijf economischer kan worden opge
bouwd. hetgeen noodzakelijk is om tot een
goed en sluitend budget te komen De
kapitaal-positie moet daartoe grondig wor
den herzien. Het Rijk wordt de eigenlijke
aandeelhouder. Een en ander wordt in het
ontwerp uitvoerig geregeld.
Verschillende afgevaardigden hebben de
technische bijzonderheden van het ontwerp
besproken (waarbij van meer dan een kant
de opmerking kwam, dat de kapitaal-lasten
der spoorwezen te hoog zijn voorgesteld) en
hebben voorts nog eens oo de oorzaken ge
wezen. waardoor het bedrijf in de tegen
woordige positie is gekomen Critiek werd
geoefend op de administratieve methoden
en op de afschrijvingspolitlek, zooals die bli
de spoorwegen ln zwang zij® geweest: er
dat dus de koopkracht van de bevolking
van Leiden verhoogt, dient gij het belang
van de stad LEIDEN, van haar inwoners
en dus ook van IJ zelf
7885
Elke maand is een aparte verschijning
in de rij van twaalf, die ons het jaar door
brengen en ieder dezer heeft ons iets an
ders te vertellen. Als we de kalender op
slaan en Januari kijkt ons aan, dan den
ken we aan Nieuwjaar, het inrichten van
onze kasboeken, aan den moed. waarmee
we het pas aangevangen jaar instappen
en aan allerlei mogelijkheden, die dat
nieuwe jaar ons kan brengen. December
roept visioenen op van huiselijke feesten
en veel snoeperij, van donkere dagen en
misschien wel ijs en sneeuw Augustus
de maand, waaraan we nog steeds het
privilege van mooi. warm zomerweer toe
kennen. Enfin, kijkt u elke maand op uw
kalender maar eens goed aan, dan komen
ut bijbehoorende beelden van zelf bij u op
En wat heeft Maart ons nu te zeggen?
De fanatieke huisvrouw zal allereerst den
ken aan Maart als de maand van den
schoonmaak. Haar meer frivole zuster zegt:
„Maart dan komen in de winkels de ge
zellige nieuwe voorjaarssnufjes en wordt
het tijd om onze garderobe eens grondig
te herzien".
Beide uitingen hebben eigenlijk den-
zellden grond: het verlangen naar ver
nieuwing en verfrissching, dat het ken
merkende is van de .Lentemaand". We
vnden plotseling, dat onze winterplunje
er 'n beetje vaal en lang gebruikt uitziet;
we krijgen neiging om in huis veranderin
gen aan te brengen, zoodat het interieur
eens 'n ander aspect krijgt. We steken
onze neus buiten het raam en vinden dat
het toch heusch al voorjaarsachtig aan
voelt. (De afgeloopen week zorgde voor de
uitzondering op dezen regel!) En hebben
we 't geluk 'n paar zonnige Maartsche da
gen te beleven, dan krijgen we heelemaal
1si oenen van naderend lenteweer en de
kinderen vinden, dat het „om te stikken"
is en dat het niet minder dan een onmen-
schelijke kwelling is. om nu nog met 'n
mantel naar school te moeten.
Het licht wordt feller ieder, die fo
tografeert, weet, dat de strakke, helle voor
jaarslucht soms sterker op de lens kan in
werken dan ln den zomer. Maar ook op
onze huid werkt de lucht ln Maart en
April sterk in; bovendien zijn we meestal in
den winter te veel hulsmusschen geweest,
zoodat onze huid nu extra gevoelig is en
door 't onbarmhartige licht alle ongerech
tigheden meer zichtbaar zijn. 'n Extra
huidverzorging ls dus in 't voorjaar met
overbodig. Hoeveel menschen kennen ln
dezen tijd van 't jaar ook 't typische Ver
moeide gevoel in de voeten, welke onder
danen ons dan ook zeer dankbaar zullen
zijn voor gemakkelijk schoeisel en wat
passage.
En dat alles, omdat in Maart de natuur
oezig is uit haar winterslaap te ontwaken
en ons, of we willen of niet, mede in dat
herlevlngsproces betrekt.
Is het wonder, dat reeds de oude vol
ken dien tijd van opleving met vreugde
begroetten en de goden die ze voor die her
nieuwing aansprakelijk stelden, op allerlei
manieren gunstig trachtten te stemmen?
Het voorjaar bracht het begin van een
eieuwt werkperiode, zoodat door de Ro
meinen bij het vaststellen van de kalen-
r.er de voorjaarsmaand als eerste maand
van het jaar werd genoemd. Dat die gewijd
was aan den oorlogsgod Mars en niet aan
de lentegodin, laat zich alleen hierdoor
•'erklaren. dat tijdens het Romelnsche kei
zerrijk blijkbaar meer prijs werd gesteld op
de gunsten van de eerste dan op die van
de tweede godheid.
De herleving in de natuur was tevens
aanleiding tot feesten voor de primitieve
volken voor wie de natuur nog veel groo-
ier belang was dan voor ons, 20e-eeuwers.
In den loop der eeuwen groeiden uit die
>ude feesten de Christelijke gedenkdagen
met nog heel wat gebruiken, die aan de
heidensche feestviering herinnerden.
Iedere tijd, iedere generatie heelt nu
eenmaal z'n eigen manier om z'n vreugde
z'n angst, z'n eerbied te uiten, passenu bij
de trap van ontwikkeling, waarop ze staat
ui den geest van den tijd, waarin ze leeft.
Zoo zijn de Paaschvuren, die nog steeds
door de jeugd in kleine plaatsen, vooral Ir.
Oosten van ons land. ontstoken worden,
nog een herinnering aan het vuur, als
net reinigend element, dat bij elk heidensch
feest 'n groote rol speelde. Want dat net
Paaschfeest ontstaan is uit het oude Len-
tefeeg^ter viering van de opstanding der
natuur, daarvan is nu wel ieder overtuigd
Alleen valt ons Paaschfeest niet precies op
den dag. waarop de lente begint: de dag
en nachtevening van 21 Maart, maar 't is
ten veranderlijke datum geworden, afhan
kelijk van den stand van de maan. Vol
gens de kerkelijke regeling in de 4e eeuw
valt Paschen op den Zondag, volgend op
ae eerste volle maan na den 21en Maart.
Wc kunnen daarom nooit eerder Paschen
nebben dan 22 Maart en nooit later dan
25 April.
En wat al oude gebruiken vinden we nog
i ondom het Paaschfeest! Wie kan zich b.v.
Paschen voorstellen zonder Paascheieren?
Het ei, als symbool van het nieuwe leven,
was van oudsher een der attributen bij de
Lentefeesten en heeft, als Paaschei, nog
niets van zijn belangrijkheid verloren.
Het eiertikken, waarbij hij, die de meeste
eieren van de medespelers stuk tikte, dat
jaar het meeste geluk zou hebben, zullen
velen van u in hun jeugd nog wel gedaan
hebben. En het bijgeloof, dat de booze
geesten vat op ons hebben, als we de leege
eiereschalen niet kapot stooten, is ook nog
niet geheel verdwenen: hoevelen zijn er
nog heden ten dage. die nooit nalaten het
lepeltje dwars door de schaal van 't opge
geten ei te steken? In sommige streken
van ons land zegt men ook: „Maak de
tchaal stuk, anders wordt de kip ziek".
De haas, die vooral in Duitschland naast
•iet ei niet ontbreekt hoewel we ook
hier menige chocolade Paaschhaas zien
is eveneens 'n symbool van het nieuwe
leven, ln verband met z'n talrijke nakome
lingschap. Volgens 'n oude legende was de
haas vroeger 'n vogel, die in een viervoeter
•veranderd was door de lentegodin Oslara,
aan wie de Duitsche naam voor Paschen.
Gstern. ontleend is Op den feestdag der
godin herkreeg hij echter het vermogen om
deren te leggen, die dan overal tusschen
de struiken gezocht werden, zooals de kin
deren nu nog doen (al zijn het dan geen
eieren van den mysterieuzen Paaschhaas,
maar gekleurde kippeneieren).
Ook aan stroomend water werd in de
.entemaand 'n speciale kracht toegekend;
vooral bronwater, in de Paaschnacht ge
schept. Was heilzaam tegen allerlei kwa
len. Trouwens, wie heeft niet eens gehoord
dat zelfs in onze verlichte eeuw aan Maart
sche sneeuw genezende kracht tegen oog
ziekten wordt toegeschreven? Ook geloof
den de oude volken, dat in de lentemaand
bij mensch en dier het bloed vernieuwd
werd; dat proces greep het gestel heftig
aan. waaruit het gevoel van loomheid te
verklaren was. Het lichaam kon het best
dien innerlijken weerstand overwinnen
door matigheid en het gebruik van veel
vruchten; 't is dus niet maar louter toe
val. dat de vasten-tljd der verschillende
godsdiensten in deze periode valt.
De maand Maart heeft dus nog wel 't
een en ander te vertellen, zoowel aan den
modernen mensch als aan het primitieve
wezen, dat vaak zonder dat we 't ons
bewust zijn telkens om den hoek komt
kijken bij de gebruiken en tradities, die
zich nog tot in onzen tijd gehandhaafd
hebben.
CRITICA
De Fransche defensie-leening
De Oslo-conferentie
Opleving in de Holl. industrie
Grondstoffen-commissie.
is allengs een geweldig tekort op de af
schrijving ontstaan. Ook waren enkele
sprekers bevreesd, dat door sommige bepa
lingen en door de bevoegdheden der
Regeerlng andere verkeers- en transport
middelen (o.a de beurtvaart) ernstig be
nadeeld zou kunnen worden. Hiernaast
werd tegen uitbreiding gewaarschuwd: de
bestaande vervoerstoestand moet niet wor
den overtroffen en aan het mechanische
verkeer mogen geen belemmeringen ln den
weg worden gelegd. Ook od de pensioen-
belangen van het personeel werd gewezen
en de sprekers verschilden van meening
over de vraag, of de obligatie-houders bil
lijk worden behandeld. Maar tegen den
door de regeerlng voorgestelden bedrijfs
vorm had men geen bezwaar en men gaf
toe dat de toestand, vooral financieel, er
heel wat overzichtelijker door zou worden
De Minister van Waterstaat die zijn
rede Dinsdag zal voortzetten heeft reeds
nu met nadruk verklaard, dat hii er niet
aan denkt de spoorwegen opzettelijk te
bevoorrechten boven andere verkeersmid
delen en deze deloyale concurrentie aan
te doen. Zoo ligt uitbreiding van de auto
busdiensten der sDoorwegen niet ln de oe-
doeling De Minister is niet zoo optimistisch
om te gelooven. dat door dit ontwerp de
spoorweg-tekorten zullen verdwitnen maar
hij wees toch op de verbetering, welke de
spoorwegciifers in den laatsten tijd reeds
vertoonen.
HAGENAAR.
Blum heeft voor het kapitaal het hoofd
moeten buigen. Enkele weken geleden
schreven wij nog; „Tenzij gedurende de
komende maanden zich een intrinsieke
verbetering in Frankrijk baan breekt, zal
men eerlang voor nog ernstiger moeilijk
heden komen te staan en dan. voorzeker,
is het aan twijfel onderhevig, of de Fran
sche autoriteiten nog langer den strijd
kunnen voortzetten zonder tot verdere de
valuatie hun toevlucht te nemen of zonder
de regeering tot aftreden te nopen of wel
zonder de economische politiek grondig te
wijzigen". Gedeeltelijk is deze voorspelling
nog eerder uitgekomen dan wij verwacht
ten. Het ging met Frankrijk's financiën
aanhoudend bergaf De roekelooze koop
kracht-scheppende politiek der Volksfront-
regeering had weliswaar kunstmatige be
drijvigheid in het leven geroepen, doch had
tegelijkertijd door het omhoogschroeven
van loonen en sociale lasten de rentabili
teit een emstigen slag toegebracht en de
kosten van levensonderhoud sterk opge
dreven. Geen wonder, dat het gevluchte
kapitaal, om welke terugkeer Blum eerst
had gesmeekt, om het vervolgens zelfs met
dreigementen terug te halen, er hoege
naamd niets voor voelde, om het betrek
kelijk veilige buitenland te verwisselen voor
het zonder twijfel onveilige Frankrijk.
Welnu, ten einde raad, nadat ook de
nieuwe Britsche leening aan Frankrijk de
situatie nauwelijks had verbeterd, moest
Blum den weg naar Canossa inslaan. Een
adempauze noemde hij den ommekeer, in
noodwendige camouflage tegenover de min
of meer onthutste Volksfront-partijen.
Neen, geen ademnauzr. want de economi
sche en flnancieele Volksfront-politiek is
een volkomen fiasco gebleken en met dit
precedent zal geen rcgeeringsleider het
meer wagen, zich opnieuw in een wespen
nest te steken.
Blum ziet zich dus genoodzaakt 't alom
nagenoeg in elkaar gezakte vertrouwen te
herstellen. En deze noodzaak dwingt hem
een groot deel zijner theorieën op zolder
te bergen. Hij ontneemt den Gouverneur
der Bank van Frankrijk de alleenzeggen
schap over het beheer van het Egalisatie
fonds en draagt dit op aan een commis
sie van vier experts, die reeds terstond
is aangevangen met het opheffen van den
gefixeerden frane-koers en den franc dus,
in navolging van den gulden, meer aan
den vrijen invloed van vraag en aanbod
heeft overgelaten, met het gevolg, dat een
vrij gevoelige inzinking is ingetreden. Ver
volgens herstelde hij den vrijen goudaan-
koop: nadat hij eerst met furieuze dreige
menten den goud-oppotters den schrik om
het hart had gejaagd, lokt hij ze thans met
zoet gefluit aan en ziet zich zelfs genood
zaakt, den opDotters, die uit vaderlands--
liefde of angst hun goud reeds tevoren
hadden afgestaan, het verschil tusschen
den koopprijs van toen en nu te vergoeden.
Hij doet nog meer. want hij ziet duidelijk
ln, dat dit alles nog lang niet voldoende
Is. om vertrouwen te herstellen en kapitaal
terug en uit de kousen te doen vloeien;
hij belooft, dat hij, voorlooplg althans, een
streep zal zetten onder de vermeerdering
der begrootings-uitgaven en dat hij eer
lijk zal streven naar een sluitende begroo
ting. En eindelijk smeekt hii de Fransche
natie, thans eindelijk haar eensgezindheid
ie toonen en met „verve" in te schrijven
op een machtige defensieleening. die nota
bene wat rentebetaling en aflossing be
treft, desnoods betaalbaar zal zijn in eenig
ander ruilmiddel. Aan dit laatste beroep op
's lands verdediging zal zich het land niet
willen en kunnen onttrekken en zoo
voorspellen wii de leening een groot succes.
Of echter Blum's gedeeltelijke bekeering
een definitieven ommekeer in Frankrijk's
conjunctuur en in haar financieele en
monetaire positie zal teweeg brengen, wij
durven hierop nog geen antwoord te geven;
in politiek opzicht is het Volksfront nog
heerscher en bijgevolg zal men de ver
wachtingen ook niet al te hoog mogen
spannen.
De jongste Fransche „revolutie" heeft
op de ontwikkeling der gulden-situatie vrij
wel geen invloed uitgeoefend. Geen wonder
cok: sinds het uiteenvallen van het goud-
blok zijn alle directe relaties tusschen
franc en gulden verbroken. Onze gulden
volgt een tamelijk zelfstandigen koers, een
koers, die het Egalisatiefonds nog steeds
noopt, guldens te verkoopen: met het ge
volg, dat het Fonds dezer dagen wederom
boordevol met goud zat en een bedrag van
41 millioen gulden naar de Nederlandsche
Bank moest overhevelen. Sinds Nederland
den gouden standaard prijs gaf. bedraagt
het totale aldus overgehevelde goud niet
minder dan 250 millioen gulden, waarvan
een aanzienlijk deel den geldovervloed hier
te lande heeft vergroot.
Zulk een verdere verruiming van het
geld hebben wij thans waarlijk niet noodig.
Ons bedrijfsleven schijnt het voorloopig
zonder nieuw kapitaal te kunnen bolwer
ken, zelfs onze exportindustrie, die het
thans zoo naar den vleeze gaat, getuige de
sterke stijging van onzen uitvoer over Fe
bruari tegenover een kleinen teruggang der
invoercijfers. Een gedeelte van dien voor
uitgang is natuurlijk op rekening te schrij
ven van dr. Deterding's beroemde aan-
koopen, doch wanneer wij ons oor te
luisteren leggen bij verschillende export-
Industrieën. dan blijkt het duidelijk, dat
inderdaad van een scherpe opleving mag
worden gesproken.
Wij denken hier speciaal aan de tex
tiel-, metaal- en diamantnijverheid,
alsook aan onze „onzichtbare expor
teurs" de reederijen. Is het thans lang
zamerhand ook niet tijd geworden, dat
onze binnenlandsche conjunctuur in
deze opleving gaat declen?
De kansen hierop zijn waarlijk niet zoo
gering, vooral ook wanneer men zijn oor
deel laat beïnvloeden .door de stijging der
goederenprijzen De vorige week weidden
wij uit over de vele haussefactoren ln de
rubbermarkt: sindsdien heeft de rubber-
prijs een verderen sprong omhoog gemaakt
en heeft de toch reeds zoo aanzienlijke
winstmarge der producenten verder ver
groot. De theeprijzen zijn ondanks de te
genvallende consumptie langzaam stijgen
de. De Javasuikerprijzen worden na een
pauze van ruim een maand weer gestadlg-
aan verhoogd. En wanneer wij onzen blik
richten op de tinmarkt, dan ontwaren wij
een Inderdaad fantastische prijsstijging tot
een recordpeil sinds 1920. Deze tinhausse ls
gedeeltelijk een gevolg van de gunstige ont
wikkeling van het tlnverbruik ln de auto
mobiel- en blikfabricage. alsook ln de be
wapeningsindustrie, doch berust naar onze
meening grootendeels op speculatie. Het
is dan ook dringend noodig. dat het Int.
Tin Comité, dat zoo juist heeft besloten,
het uitvoerpercentage voor het tweede
kwartaal opnieuw op 100 °/o te stellen, tot
een verdere verruiming der productie be
sluit Wellicht ls dit reeds bij publicatie
van dit overzicht geschied.*). Dat het
Bankabedrijf het zonder zijn nieuwen reus-
achtigen baggermolen „Kantoeng" zal
moeten stellen, die op zoo ongelukkige
wijze is vergaan, ls natuurlijk een handi
cap. Zeer waarschijijnlijk evenwel zal de
productie-caoacitelt hieronder niet al te
zeer lijden, hoewel de productiekosten na
tuurlijk een stijging zullen ondergaan. Voor
de Billiton-groep beteekenen deze hausse
en een eventueele uitbreiding der produc
tie echter een onbeperkt voordeel: naar
men ons mededeelde, levert de prijs van
2700 gulden per ton, welke Woensdag werd
bereikt, voor de Bllllton een netto-winst op
van zegge 1850 gulden! De voortdurende
stijging van Billiton- en Singkep-aandcelen
weerspiegelt vrij nauwkeuig de haast on
geëvenaard gunstige (wij zouden geneigd
zijn te zeggen; te gunstige) positie, waarin
zich de tin-industrie thans bevindt.
Dr. Colon's Oslo-conferentie heeft blijk
baar onder vrij gunstige auspiciën het
scherm over het eerste bedrijf laten zak
ken. De heeren zijn naar huis getogen met
een voorloopig plan van actie in den zak,
een plan. dat waarschijnlijk zal neerkomen
op een multilateraal, zeer ruim genomen
overeenkomst (open voor alle verdere ge
gadigden) voor geleidelijke vermindering I
der ernstigste handelsbelemmeringen. Een I
dergelijke overeenkomst kan uit den I
aard der zaak niet de beteekenis hebben I
van een definitieven ommekeer ln Europa's
handelspolitiek, doch zij kan in ieder geval
een breede basis vormen, waarop men aan I
een herstel van gezonder economische toe-1
standen kan gaan bouwen en, wat ons als
bijzonder belangrijk voorkomt: de aard
der overeenkomst en de landen, die zich er
eventueel bij zullen aansluiten, zullen ons I
uitsluitsel geven omtrent de vorderingen, I
welke de strijd tegen autarkie den laatsten
tijd in Europa heeft gemaakt.
Te Genève vergadert de Grondstoffen-1
commissie van den Volkenbond, voorname-1
lijk teneinde te trachten, voor de „have I
not "-landen mogelijkheden te scheppen.!
om, zonder overdracht van koloniaal- of I
mandaatbezit, beteren toegang tot de
grondstoffen te .verschaffen. Die „have
not"-landen hebben zich minachtend van I
deze conferentie verre gehouden, omdat zij
meenen, dat zij toch niet aan de door hen I
gestelde eischen kan voldoen. Helaas moe-1
ten ook wij ten aanzien van de resultaten I
dezer conferentie uitermate sceptisch zijn.
Zij zal waarschijnlijk met prachtige sta
tistieken betreffende grondstoffenproduc-
tie. grondstoffenbehoeften. handelsbelem-1
meringen enz. komen aandragen, doch
ziin de overtuiging toegedaan, dat het hier-1
bii zal blijven De materie is te veelomvat-1
tend, te veel doorvlochten met politieke en I
financieele factoren, zoodat een oplossing, I
welke althans met recht dien naam mag
dragen, ons volkomen uitgesloten lijkt.
Inderdaad ontvangen wij juist be-
richt, dat het quotum op 110 pCt. is be-1
paald. - Red. „L. D.".
REORGANISATIE DER CULTUUR-MIJ,
DER VORSTENLANDEN N. V.
De directie der Cultuur-Mij. der Vorsten-1
landen deelt,ons mede. dat een reorganl-l
satie dezer vennootschap ln voorbereldlnlM
ls. doch dat het daartoe noodige beslui''H
der aandeelhouders eerst ter vergadering
zal kunnen worden voorgesteld wanneer
met de gelieerde vennootschappen princi- r
pieele overeenstemming zal zijn bereikt, i
Omtrent deze reorganisatie vernemen!
wij, dat de plannen zich in de volgendeI
richting bewegen: I
Het voorstel te zijner tijd aan de alge-1
meene vergadering van aandeelhouders te I
doen, zal Inhouden overbrenging van del
ondernemingen en bedrijven van de ven-I
nootschap en van sommige met haar ge-|
lieerde vennootschappen naar een nieuwe I
vennootschap. I
In het kapitaal der nieuwe vennootschap I
del
zouden de preferente aandeelen van
Cultuur-Maatschappij der Vorstenlanden
als gewone aandeelen pari deelnemen,!
d.w.z. een preferent aandeel der vennoot-l
schap a f. 500 zou zijn om te rullen tegeni
f500 ln gewone aandeelen der nieuwe
vennootschap. De gewone aandeelen d«l
Cultuur-Maatschappij der Vorstenlanden I
zouden in de nieuwe vennootschap deei- p
nemen op basis van ongeveer 20 proceni i
van hun tegenwoordig nominaal bedrag. I
Voor de winstaandeelen zou als compenp i
satie van het feit, dat het bestaande oe-1
drijf niet op winstgevende basis kan wo i
den voortgezet, een waardepapier wora I
gecreëerd recht gevende op zeker deel in j
overwinst. h.t I
Het reorganisatie-plan zal. zooals uitn I
voorafgaande volgt, zijn gebaseerd op IU I
met sommige relatie-maatschappile" w j
ter versterking der middelen zal nj
kapitaal zijn uit te geven met vow»* j
recht voor aandeelhouders van de cui J
Maatschappij der Vorstenlanden en a
sioneerende relatle-maatschappiJen' „ja i
Over een en ander zijn onderhanae j
gaande.
